Dziennik Ustaw Nr 180, poz. 1501 z 2002

Tytuł:	Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 października 2002 r. w sprawie świadczeń przysługujących funkcjonariuszom Agencji Wywiadu za podróże służbowe, przeniesienia lub oddelegowania.
Status aktu prawnego:	Obowiązujący
Data ogłoszenia:	2002-10-31
Data wydania:	2002-10-24
Data wejscia w życie:	2002-11-15
Data obowiązywania:	2002-10-31

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Nr 180, poz. 1501 z 2002

Dziennik Ustaw Nr 180                — 11465 —                Poz. 1501

---

1501

ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 24 października 2002 r. w sprawie świadczeń przysługujących funkcjonariuszom Agencji Wywiadu za podróże służbowe, przeniesienia lub oddelegowania. Na podstawie art. 127 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne §

1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) „ustawa” — ustawę z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu;

2) „Szef AW” — Szefa Agencji Wywiadu;

3) „AW” — Agencję Wywiadu;

4) „jednostki organizacyjne” — jednostki organizacyjne, o których mowa w § 3 ust. 1 i 2 statutu Agencji Wywiadu stanowiącego załącznik do zarządzenia nr 74 Prezesa Rady Ministrów z dnia 26 czerwca 2002 r. w sprawie nadania statutu Agencji Wywiadu (M. P. z 2002 r. Nr 26, poz. 433);

5) „funkcjonariusz” — funkcjonariusza AW;

6) „kierownik jednostki organizacyjnej” — funkcjonariusza pełniącego obowiązki kierownika jednostki organizacyjnej;

7) „krajowa podróż służbowa” — wyjazd funkcjonariusza poza stałe miejsce pełnienia służby w celu wykonywania czynności służbowych, w terminie i miejscu na terenie kraju określonych w poleceniu wyjazdu służbowego;

8) „zagraniczna podróż służbowa” — wyjazd funkcjonariusza poza stałe miejsce pełnienia służby w celu wykonywania czynności służbowych poza granicami państwa, w terminie i miejscu określonych w poleceniu odbycia zagranicznej podróży służbowej;

9) „przeniesienie do pełnienia służby w innej miejscowości” — skierowanie funkcjonariusza na stanowisko służbowe w miejscowości określonej w rozkazie o przeniesieniu, innej niż miejscowość, w której dotychczas pełnił służbę;

10) „delegowanie do czasowego pełnienia służby poza stałe miejsce pełnienia służby” — wyznaczenie funkcjonariuszowi określonych w rozkazie o delegowaniu czasu oraz miejsca wykonywania obowiązków służbowych w miejscu innym niż jego dotychczasowe stałe miejsce pełnienia służby;

11) „właściwy przełożony” — przełożonego właściwego w sprawach: a) krajowych podróży służbowych — kierownika jednostki organizacyjnej albo upoważnionego przez niego niższego przełożonego, b) zagranicznych podróży służbowych — Szefa AW albo upoważnionego przez niego zastępcę Szefa AW;

12) „uposażenie” — uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, przysługujące funkcjonariuszowi od dnia przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości. Rozdział 2 Krajowe podróże służbowe § 2.

1. W przypadku funkcjonariusza zamieszkałego poza stałym miejscem pełnienia służby właściwy przełożony może uznać, w celu rozliczenia kosztów podróży służbowej, miejscowość zamieszkania jako stałe miejsce pełnienia służby, jeżeli:

1) funkcjonariusz wykonuje stale czynności służbowe poza stałym miejscem pełnienia służby albo

2) spowoduje to zmniejszenie kosztów podróży służbowej.

2. Czas krajowej podróży służbowej, określony w poleceniu wyjazdu służbowego, obejmuje czas między wyjazdem ze stałego miejsca pełnienia służby i z powrotem do tego miejsca. § 3.

1. Z tytułu krajowej podróży służbowej funkcjonariuszowi, z zastrzeżeniem ust. 2, przysługują:

1) dieta stanowiąca ekwiwalent pieniężny na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie podróży służbowej;

2) zwrot kosztów: a) przejazdów na trasie od stałego miejsca pełnienia służby do miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej i z powrotem, b) noclegów bądź ryczałt za nocleg, c) dojazdów środkami komunikacji miejscowej w formie ryczałtu;

3) zwrot innych niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

2. Funkcjonariuszowi, którego zwykłe obowiązki służbowe polegają na stałym wykonywaniu czynności



Dziennik Ustaw Nr 180                — 11466 —                Poz. 1501

---

służbowych na obszarze właściwości terytorialnej jednostki organizacyjnej, w przypadku odbywania krajowej podróży służbowej w tym obszarze przysługuje jedynie zwrot kosztów przejazdów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a. Właściwość terytorialną Ośrodka Szkolenia AW określa województwo, w którym ośrodek ten ma swoją siedzibę. § 4.

1. Kwotę diety ustala się w wysokości określonej w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

2. Jeżeli krajowa podróż służbowa trwa:

1) nie dłużej niż dobę i wynosi: a) mniej niż 8 godzin — dieta nie przysługuje, b) od 8 do 12 godzin — przysługuje 1/2 diety, c) ponad 12 godzin — przysługuje dieta w pełnej wysokości;

2) dłużej niż jedną dobę — za każdą dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości, a za niepełną, ale rozpoczętą dobę: a) do 8 godzin — przysługuje 1/2 diety, b) ponad 8 godzin — przysługuje dieta w pełnej wysokości.

3. Dieta nie przysługuje:

1) za czas pobytu w stałym miejscu pełnienia służby, miejscu zamieszkania lub na leczeniu w zakładzie leczniczym, a także za okresy przerw w krajowej podróży służbowej;

2) jeżeli na podstawie odrębnych przepisów funkcjonariusz z tytułu odbywania krajowej podróży służbowej otrzymał nieodpłatnie wyżywienie lub równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie. § 5.

1. Publiczny środek transportu odpowiedni do odbycia krajowej podróży służbowej, z zastrzeżeniem ust. 2, określa właściwy przełożony, uwzględniając posiadane przez funkcjonariusza uprawnienia do przejazdów ulgowych, dogodność połączeń na danej trasie oraz pilność załatwianej sprawy.

2. W przypadku funkcjonariusza wykonującego czynności operacyjno-rozpoznawcze właściwy przełożony może nie uwzględniać uprawnień, o których mowa w ust.

1.

3. Właściwy przełożony może wyrazić zgodę na przejazd w krajowej podróży służbowej pojazdem pozostającym w dyspozycji AW.

4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, na wniosek funkcjonariusza, właściwy przełożony może wyrazić zgodę na przejazdy w krajowej podróży służbowej pojazdem niepozostającym w dyspozycji AW. § 6.

1. Zwrot kosztów przejazdu obejmuje cenę biletu określonego środka transportu, z uwzględnieniem

posiadanej przez funkcjonariusza ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje.

2. Zwrotu kosztów przejazdu wagonem sypialnym, z miejscem do leżenia lub opłat dodatkowych za przejazd oraz przelot samolotem dokonuje się funkcjonariuszowi w wysokości udokumentowanej biletami lub rachunkami.

3. Funkcjonariuszowi odbywającemu, za zgodą właściwego przełożonego, przejazdy w krajowej podróży służbowej pojazdem prywatnym przysługuje zwrot kosztów przejazdu według stawek za 1 km przebiegu, określonych na podstawie przepisów w sprawie warunków ustalania i zasad zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy. §

7. Funkcjonariuszowi przebywającemu w krajowej podróży służbowej przysługuje zwrot kosztów przejazdu do miejscowości zamieszkania w czasie wolnym od służby tylko wtedy, gdy spowoduje to zmniejszenie łącznych kosztów tej podróży. Przepisy § 5 i 6 stosuje się odpowiednio. § 8.

1. Za każdą rozpoczętą dobę odbywania krajowej podróży służbowej funkcjonariuszowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20% diety.

2. Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli funkcjonariusz odbywa krajową podróż służbową pojazdem służbowym oraz w przypadku, o którym mowa w § 6 ust.

3. § 9.

1. Za nocleg w hotelu funkcjonariuszowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości potwierdzonej rachunkiem, jednak nie więcej niż za 1 dobę hotelową lub nie więcej niż 50% najniższego wynagrodzenia określonego w przepisach w sprawie najniższego wynagrodzenia pracowników.

2. Funkcjonariuszowi, który wobec braku możliwości skorzystania z noclegu w miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej korzystał z noclegu w miejscowości, do której czas dojazdu nie przekracza jednej godziny, przysługuje również zwrot kosztów przejazdu publicznymi środkami komunikacji z miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej do miejscowości, w której funkcjonariusz korzystał z noclegu, i z powrotem.

3. Funkcjonariuszowi, któremu w czasie krajowej podróży służbowej nie zapewniono bezpłatnego noclegu lub zakwaterowania albo który nie przedstawił rachunku za pobyt w hotelu lub kwaterze prywatnej, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150% diety.

4. Ryczałt za nocleg przysługuje wówczas, gdy nocleg trwał co najmniej 6 godzin przypadających między godziną 2200 a 600.



Dziennik Ustaw Nr 180                — 11467 —                Poz. 1501

---

5. Zwrot kosztów noclegu w krajowej podróży służbowej lub ryczałt za nocleg nie przysługuje funkcjonariuszowi:

1) za czas przejazdu wagonem sypialnym lub z miejscami do leżenia oraz za czas pobytu w stałym miejscu pełnienia służby, miejscowości zamieszkania lub zameldowania na pobyt stały;

2) w przypadku gdy z miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej istnieje dogodne połączenie komunikacyjne umożliwiające codzienny powrót do stałego miejsca pełnienia służby, miejscowości zamieszkania lub zameldowania na pobyt stały. §

10. W przypadku braku możliwości zapewnienia noclegu w miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej lub w miejscowości, od której czas dojazdu do miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej nie przekracza jednej godziny, funkcjonariuszowi przysługuje zwrot kosztów noclegu w wysokości poniesionych kosztów noclegu, stwierdzonych rachunkiem. § 11.

1. Funkcjonariuszowi odbywającemu krajową podróż służbową, na jego wniosek, właściwy przełożony przyznaje zaliczkę na niezbędne koszty podróży, w wysokości wynikającej ze wstępnej kalkulacji tych kosztów.

2. Funkcjonariusz jest zobowiązany rozliczyć się z pobranej zaliczki nie później niż przed upływem 7 dni od dnia powrotu z podróży służbowej.

3. Wypłaty należności z tytułu krajowej podróży służbowej dokonuje się na podstawie rachunku kosztów podróży sporządzonego przez funkcjonariusza.

4. Fakt zapewnienia funkcjonariuszowi będącemu w krajowej podróży służbowej bezpłatnego noclegu lub zakwaterowania albo nieodpłatnego wyżywienia w naturze potwierdza kierownik jednostki organizacyjnej zapewniającej te świadczenia lub funkcjonariusz, oświadczeniem złożonym na poleceniu wyjazdu służbowego. Rozdział 3 Zagraniczne podróże służbowe §

12. Czas zagranicznej podróży służbowej liczy się w razie odbywania jej środkami komunikacji:

1) lądowej — od chwili przekroczenia granicy państwowej w drodze za granicę do chwili przekroczenia jej w drodze powrotnej do kraju;

2) lotniczej — od chwili startu samolotu w drodze za granicę z ostatniego lotniska w kraju do chwili lądowania samolotu w drodze powrotnej na pierwszym lotnisku w kraju;

3) morskiej — od chwili wyjścia statku z portu polskiego do chwili wejścia statku w drodze powrotnej do portu polskiego.

§

13. Z tytułu zagranicznej podróży służbowej funkcjonariuszowi przysługują:

1) diety;

2) zwrot kosztów noclegów lub ryczałt za nocleg;

3) zwrot kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w formie ryczałtu;

4) zwrot kosztów leczenia oraz innych niezbędnych wydatków zaakceptowanych przez Szefa AW. § 14.

1. Dieta, o której mowa w § 13 pkt 1, przysługuje w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa podróży służbowej.

2. Jeżeli zagraniczna podróż służbowa trwa:

1) nie dłużej niż dobę i wynosi: a) do 8 godzin — przysługuje 1/3 diety, b) ponad 8 do 12 godzin — przysługuje 1/2 diety, c) ponad 12 godzin — przysługuje dieta w pełnej wysokości;

2) dłużej niż dobę: a) za każdą pełną dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości, b) za niepełną, ale rozpoczętą dobę — przysługuje dieta w wysokości, o której mowa w pkt

1.

3. Kwotę diety zmniejsza się o koszt otrzymanego za granicą bezpłatnego wyżywienia, przyjmując, że każdy bezpłatny posiłek stanowi odpowiednio:

1) śniadanie — 15% diety;

2) obiad — 30% diety;

3) kolacja — 30% diety.

4. Za każdą dobę pobytu w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym za granicą funkcjonariuszowi przysługuje 25% kwoty diety. § 15.

1. Za nocleg funkcjonariuszowi przysługuje zwrot poniesionych kosztów w wysokości potwierdzonej rachunkiem hotelowym, w granicach ustalonego na ten cel limitu.

2. W uzasadnionych przypadkach właściwy przełożony może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust.

1.

3. W przypadkach uzasadnionych interesem wykonywanych zadań właściwy przełożony może wyrazić zgodę na niekorzystanie przez funkcjonariusza z noclegu w hotelu i przyznać ryczałt za każdy nocleg w wysokości 25% limitu, o którym mowa w ust.

1.

4. Zwrot kosztów noclegu lub ryczałt za nocleg nie przysługują za czas przejazdu oraz gdy funkcjonariuszowi zapewniono bezpłatny nocleg.



Dziennik Ustaw Nr 180                — 11468 —                Poz. 1501

---

§

16. Wysokość diet, o których mowa w § 14, oraz limitów na pokrycie kosztów noclegu, o których mowa w § 15 ust. 1—3, określają przepisy w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. §

17. Do przejazdów odbywanych w czasie zagranicznych podróży służbowych stosuje się odpowiednio przepisy § 5 i

6. § 18.

1. Funkcjonariuszowi przysługuje ryczałt na pokrycie poniesionych kosztów dojazdu z dworca i do dworca kolejowego, autobusowego, portu lotniczego lub morskiego w miejscowości docelowej za granicą oraz w każdej innej miejscowości, w której funkcjonariusz korzystał z noclegu, w wysokości jednej diety.

2. Funkcjonariuszowi korzystającemu za granicą z dojazdów środkami komunikacji miejscowej przysługuje ryczałt na pokrycie ich kosztów w wysokości 10% diety za każdą rozpoczętą dobę pobytu w zagranicznej podróży służbowej. §

19. Sumę należności pieniężnych przysługujących funkcjonariuszowi z tytułu zagranicznej podróży służbowej zmniejsza się o kwotę środków pieniężnych otrzymanych od strony zagranicznej na cele związane z finansowaniem kosztów tej podróży. §

20. Jeżeli zagraniczna podróż służbowa trwa ponad 30 dni lub gdy państwem docelowym jest państwo pozaeuropejskie, Szef AW może wyrazić zgodę na zwrot kosztów przewozu samolotem bagażu osobistego o wadze do 30 kg, liczonej łącznie z wagą bagażu opłacanego w cenie biletu. § 21.

1. W razie choroby funkcjonariuszowi przysługuje zwrot udokumentowanych kosztów leczenia za granicą oraz lekarstw.

2. Nie podlegają zwrotowi koszty lekarstw, których nabycie za granicą nie było konieczne, koszty leczenia z zakresu kosmetyki oraz nabycia protez ortopedycznych, dentystycznych i zakupu okularów.

3. Koszty leczenia za granicą oraz lekarstw pokrywa AW.

4. W przypadku śmierci funkcjonariusza za granicą koszty transportu zwłok do kraju pokrywa AW. § 22.

1. Funkcjonariusz odbywający zagraniczną podróż służbową otrzymuje zaliczkę w walucie polskiej lub wymienialnej, według średniego kursu złotego w stosunku do walut obcych Narodowego Banku Polskiego z dnia wypłaty zaliczki, na pokrycie niezbędnych kosztów podróży i pobytu poza granicami kraju, a także szczepień ochronnych zalecanych przez służbę sanitarno-epidemiologiczną dla osób udających się do określonego państwa.

2. Rozliczenia kosztów zagranicznej podróży służbowej należy dokonać w walucie otrzymanej zaliczki,

według kursu z dnia jej wypłacenia, w terminie 14 dni od dnia zakończenia podróży.

3. Do rozliczenia należy załączyć dokumenty (rachunki) potwierdzające poszczególne wydatki; nie dotyczy to diet oraz wydatków objętych ryczałtami. Jeżeli uzyskanie dokumentu lub rachunku nie było możliwe, funkcjonariusz jest obowiązany złożyć pisemne oświadczenie o dokonanym wydatku i przyczynach braku jego udokumentowania.

4. Obsługę finansową zagranicznej podróży służbowej, w zakresie wynikającym z ust. 1 i 2, realizuje jednostka organizacyjna, w której funkcjonariusz odbywający podróż służbową pełni służbę. Rozdział 4 Należności za przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości §

23. Funkcjonariuszowi przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, z zastrzeżeniem § 26 ust. 1, przysługują:

1) diety — dla niego i na członków rodziny, o których mowa w art. 91 ust. 1 ustawy, za czas przejazdu i pierwszą dobę pobytu w nowym miejscu zamieszkania;

2) zwrot kosztów przejazdu do nowego miejsca zamieszkania osób, o których mowa w pkt 1;

3) ryczałt z tytułu przeniesienia;

4) zasiłek osiedleniowy;

5) zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego;

6) w przypadku gdy członkowie rodziny, o których mowa w pkt 1, nie przesiedlają się wraz z nim: a) dodatek za rozłąkę, b) zwrot kosztów przejazdów raz w miesiącu, w celu odwiedzenia rodziny, publicznym środkiem transportu albo ekwiwalent pieniężny w wysokości równej cenie biletu za przejazd tym środkiem transportu. §

24. Wysokość diet, o których mowa w § 23 pkt 1, ustala się według stawek obowiązujących w dniu przejazdu do nowego miejsca pełnienia służby. Przepisy § 4 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio. § 25.

1. Wysokość kosztów, o których mowa w § 23 pkt 2, ustala się według cen biletów obowiązujących w dniu przejazdu do nowego miejsca pełnienia służby, z zastrzeżeniem ust.

2. Przepis § 6 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

2. Wysokość kosztów ustala się z uwzględnieniem ceny biletu za przejazd publicznym środkiem transportu na podstawie tabeli przewoźnika i najkrótszej odległości między dotychczasowym a nowym miejscem zamieszkania osób, o których mowa w § 23 pkt 1.



Dziennik Ustaw Nr 180                — 11469 —                Poz. 1501

---

§ 26.

1. Ryczałt z tytułu przeniesienia w wysokości 50% uposażenia przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, funkcjonariuszowi przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości i nieprzesiedlającemu się.

2. W celu obliczenia ryczałtu, o którym mowa w ust. 1, w przypadku funkcjonariusza objętego obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym, kwotę uposażenia pomniejsza się o składkę na obowiązkowe ubezpieczenie emerytalne i rentowe, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów ryczałt nie stanowi podstawy wymiaru tych składek. § 27.

1. Funkcjonariuszowi przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, który przesiedlił się na pobyt stały do nowego miejsca pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej, o której mowa w art. 102 ust. 2 ustawy, przysługuje:

1) ryczałt z tytułu przeniesienia w wysokości 50% uposażenia;

2) zasiłek osiedleniowy w wysokości: a) 200% uposażenia — jeżeli funkcjonariusz przesiedli się z członkami rodziny, o których mowa w § 23, b) 50% uposażenia — jeżeli funkcjonariusz jest samotny.

2. Zasiłek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, oblicza się, przyjmując uposażenie przysługujące funkcjonariuszowi w dniu jego przesiedlenia się na pobyt stały. Przepis § 26 ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 28.

1. Koszty przewozu urządzenia domowego, o których mowa w § 23 pkt 5, podlegają zwrotowi w wysokości stwierdzonej rachunkiem.

2. Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1, obejmuje koszty: opakowania, prac załadunkowych i wyładunkowych oraz transportu. § 29.

1. W razie zbiegu uprawnień obojga małżonków będących funkcjonariuszami do należności, o których mowa w § 23, należności te wypłaca się tylko z jednego tytułu, w wysokości wyższej. Jeżeli pobrano je w wysokości niższej, wypłaca się odpowiednie wyrównanie.

2. W sytuacji, o której mowa w ust. 1, należności określone w § 23 wypłaca się funkcjonariuszowi, któremu należności przysługują w wysokości wyższej. § 30.

1. Należności, o których mowa w § 23, wypłaca, na pisemny wniosek funkcjonariusza, jednostka organizacyjna, do której został przeniesiony.

2. Do wniosku o wypłatę należności, o których mowa w § 27 ust. 1 i § 28 ust. 1, funkcjonariusz załącza dokument potwierdzający fakt jego zameldowania w nowym miejscu zamieszkania, a w razie przesiedlenia się z członkami rodziny — również dokument potwierdza-

jący zameldowanie się członków rodziny, o których mowa w art. 91 ust. 1 ustawy. §

31. Na wniosek funkcjonariusza przeniesionego z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości i nieprzesiedlającego się, jeżeli jest możliwy codzienny dojazd do nowego miejsca pełnienia służby, kierownik jednostki organizacyjnej może przyznać zwrot kosztów biletu miesięcznego na dojazd publicznym środkiem transportu. § 32.

1. Funkcjonariuszowi przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, któremu nie przydzielono lokalu mieszkalnego, zapewnia się na koszt AW zastępcze pomieszczenie mieszkalne.

2. Funkcjonariuszowi, o którym mowa w ust. 1, przysługują świadczenia, o których mowa w § 23 pkt 3 i

6. § 33.

1. Dodatek za rozłąkę przysługuje:

1) funkcjonariuszowi w służbie stałej przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, do czasu przesiedlenia się członków rodziny, o których mowa w art. 91 ust. 1 ustawy;

2) funkcjonariuszowi w służbie przygotowawczej przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, do czasu przydzielenia kwatery tymczasowej lub zastępczego pomieszczenia mieszkalnego.

2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, jest płatny z dołu i przysługuje za każdy dzień rozłąki w wysokości 95% stawki diety określonej w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności pieniężnych przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. Stawkę dodatku zaokrągla się do 1 grosza w górę.

3. Dodatek za rozłąkę nie przysługuje za czas:

1) nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie;

2) urlopu wypoczynkowego, okolicznościowego, wychowawczego, bezpłatnego i szkoleniowego;

3) delegowania do czasowego pełnienia służby w stałym miejscu zameldowania. § 34.

1. Funkcjonariuszowi przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, pobierającemu dodatek za rozłąkę, przysługuje — raz w miesiącu, w celu odwiedzenia rodziny — zwrot kosztów przejazdu środkiem transportu określonym przez kierownika jednostki organizacyjnej.

2. Zwrot kosztów przejazdu nie przysługuje funkcjonariuszowi w przypadku:

1) nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie;

2) korzystania z pojazdu służbowego.



Dziennik Ustaw Nr 180                — 11470 —                Poz. 1501

---

§

35. W uzasadnionych przypadkach Szef AW, na wniosek funkcjonariusza przeniesionego do pełnienia służby w innej miejscowości na własną prośbę, może przyznać, stosując odpowiednio przepisy § 23—34, należności przysługujące z tytułu przeniesienia z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości. Rozdział 5 Należności za delegowania do czasowego pełnienia służby poza stałe miejsce pełnienia służby §

36. Funkcjonariuszowi delegowanemu do czasowego pełnienia służby poza stałe miejsce pełnienia służby, z zastrzeżeniem § 37, przysługują:

1) należności, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a oraz c;

2) bezpłatne zakwaterowanie, a w razie niezapewnienia bezpłatnego zakwaterowania — zwrot kosztów zakwaterowania w wysokości stwierdzonej rachunkiem. § 37.

1. Na wniosek funkcjonariusza w służbie stałej delegowanego do czasowego pełnienia służby poza stałe miejsce pełnienia służby, który codziennie powraca do miejsca stałego zamieszkania (zakwaterowania), przysługują:

1) zwrot kosztów przejazdów, na trasie od stałego miejsca pełnienia służby do miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej i z powrotem, publicznym środkiem komunikacji określonym przez kierownika jednostki organizacyjnej w czasowym miejscu pełnienia służby lub bezpłatny przejazd w razie dojazdu pojazdem pozostającym w dyspozycji AW, bez względu na czas dojazdu;

2) zwrot kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w formie ryczałtu;

3) równoważnik za brak lokalu mieszkalnego, na zasadach określonych w przepisach w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad przyznawania i zwracania równoważników pieniężnych funkcjonariuszom AW za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego i za brak lokalu mieszkalnego.

2. Funkcjonariuszowi w służbie przygotowawczej delegowanemu do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości, który ma możliwość codziennego powrotu do miejsca stałego zamieszkania lub zakwaterowania, przysługują świadczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i

2. §

38. Należności określone w § 36 i 37 wypłaca się funkcjonariuszowi w jednostce organizacyjnej, do której został czasowo delegowany. Rozdział 6 Przepis końcowy §

39. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.1)

Prezes Rady Ministrów: L. Miller ________

1)

Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 listopada 2001 r. w sprawie należności funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa za podróże służbowe i przeniesienia (Dz. U. z 2001 r. Nr 133, poz. 1494), zachowanym w mocy na podstawie art. 232 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676).



Dziennik Ustaw Nr 180, poz. 1501 z 2002 - pozostałe dokumenty:

• Dziennik Ustaw Nr 180, poz. 1513 z 20022002-10-31

  Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 21 października 2002 r. w sprawie odpadów pochodzących z procesów wytwarzania dwutlenku tytanu oraz z przetwarzania tych odpadów, które nie mogą być unieszkodliwiane przez składowanie.

• Dziennik Ustaw Nr 180, poz. 1512 z 20022002-10-31

  Rozporządzenie Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Obrony Narodowej z dnia 17 października 2002 r. w sprawie przeprowadzenia poboru w 2003 r.

• Dziennik Ustaw Nr 180, poz. 1511 z 20022002-10-31

  Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 października 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia prokuratur apelacyjnych, okręgowych i rejonowych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości.

• Dziennik Ustaw Nr 180, poz. 1510 z 20022002-10-31

  Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 października 2002 r. w sprawie wyznaczenia sądów rejonowych rozpoznających sprawy o przestępstwa wynikające z prawa autorskiego i praw pokrewnych.

• Dziennik Ustaw Nr 180, poz. 1509 z 20022002-10-31

  Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 października 2002 r. w sprawie wyznaczenia sądów rejonowych rozpoznających sprawy o przestępstwa prasowe.

• Dziennik Ustaw Nr 180, poz. 1508 z 20022002-10-31

  Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 października 2002 r. w sprawie sądów apelacyjnych, sądów okręgowych i sądów rejonowych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości.

• Dziennik Ustaw Nr 180, poz. 1507 z 20022002-10-31

  Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 października 2002 r. w sprawie ceremoniału składania ślubowania przez funkcjonariuszy Służby Więziennej.

• Dziennik Ustaw Nr 180, poz. 1506 z 20022002-10-31

  Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 października 2002 r. w sprawie określenia struktury etatowej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

• Dziennik Ustaw Nr 180, poz. 1505 z 20022002-10-31

  Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej oraz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 października 2002 r. w sprawie uprawnień do kierowania przez żołnierzy zasadniczej służby wojskowej pojazdami specjalnymi Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

• Dziennik Ustaw Nr 180, poz. 1504 z 20022002-10-31

  Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 października 2002 r. w sprawie zwalniania i powoływania do czynnej służby wojskowej w 2003 r.

• Dziennik Ustaw Nr 180, poz. 1503 z 20022002-10-31

  Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 29 października 2002 r. w sprawie podziału Instytutu Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej oraz Instytutu Gospodarki Mieszkaniowej i utworzenia Instytutu Gospodarki Przestrzennej i Mieszkalnictwa oraz Instytutu Rozwoju Miast.

• Dziennik Ustaw Nr 180, poz. 1502 z 20022002-10-31

  Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 16 października 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie pozwoleń na przywóz na polski obszar celny sprzętu do gier towarzyskich.

• Dziennik Ustaw Nr 180, poz. 1500 z 20022002-10-31

  Ustawa z dnia 27 września 2002 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł.