Dziennik Ustaw Nr 210, poz. 1792 z 2002

Tytuł:	Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie rzeczoznawców do spraw sanitarnohigienicznych.
Status aktu prawnego:	Obowiązujący
Data ogłoszenia:	2002-12-13
Data wydania:	2002-11-29
Data wejscia w życie:	2002-12-13
Data obowiązywania:	2002-12-13

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Nr 210, poz. 1792 z 2002

Dziennik Ustaw Nr 210                — 13325 —                Poz. 1792

---

1792

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA1) z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie rzeczoznawców do spraw sanitarnohigienicznych. Na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756, z 1999 r. Nr 70, poz. 778, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 29, poz. 320, Nr 42, poz. 473, Nr 63, poz. 634, Nr 125, poz. 1367, Nr 126, poz. 1382 i Nr 128, poz. 1407 i 1408 oraz z 2002 r. Nr 37, poz. 329, Nr 74, poz. 676 i Nr 135, poz. 1145) zarządza się, co następuje: §

1. Rozporządzenie określa:

1) kwalifikacje rzeczoznawców do spraw sanitarnohigienicznych;

2) warunki, zakres i tryb przyznawania i cofania uprawnienia rzeczoznawcy do spraw sanitarnohigienicznych;

3) wysokość opłat ponoszonych w związku z przyznaniem uprawnienia rzeczoznawcy do spraw sanitarnohigienicznych;

4) warunki i tryb działania oraz wynagradzania Komisji Kwalifikacyjnej do spraw oceny kwalifikacji kandydata na rzeczoznawcę do spraw sanitarnohigienicznych, o której mowa w art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, zwanej dalej „Komisją”;

5) warunki i tryb uzgadniania przez rzeczoznawców do spraw sanitarnohigienicznych dokumentacji projektowej. § 2.

1. Uprawnienie rzeczoznawcy do spraw sanitarnohigienicznych do uzgadniania w imieniu państwowego inspektora sanitarnego dokumentacji projektowej pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych, zwane dalej „uprawnieniem rzeczoznawcy”, przyznaje się osobie, która:

1) ukończyła studia wyższe na kierunku architektura i urbanistyka lub inżynieria środowiska w specjalności inżynieria sanitarna albo na kierunku budownictwo w specjalności inżynieria budowlana;

2) ma co najmniej dziesięcioletnią praktykę zawodową w zakresie ukończonego kierunku studiów, o którym mowa w pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 2;

3) złożyła, z wynikiem pozytywnym, egzamin kwalifikacyjny.

2. W przypadku osoby, która ukończyła studia wyższe na kierunku budownictwo w specjalności inżynie————————

1) Minister Zdrowia

ria budowlana, praktyka zawodowa powinna obejmować praktykę w zakresie zapobiegawczego nadzoru sanitarnego. § 3.

1. Uprawnienie rzeczoznawcy może być przyznane w następujących zakresach:

1) budownictwo przemysłowe;

2) budownictwo ogólne bez obiektów ochrony zdrowia;

3) budownictwo ogólne z obiektami ochrony zdrowia;

4) bez ograniczeń.

2. Z zastrzeżeniem § 4, zakresy uprawnień, o których mowa w ust. 1, obejmują:

1) budownictwo przemysłowe: zakłady przemysłowe i usługowe wraz z zakładami pracy chronionej, w tym: a) zakłady gospodarki rolno-spożywczej i przetwórstwa w tym zakresie, b) stacje paliw, obiekty obsługi samochodów i transportu, c) warsztaty produkcyjno-usługowe, d) obiekty hodowlane oraz związane z obsługą rolnictwa, e) obiekty weterynaryjne, f) magazyny i hurtownie, g) obiekty gospodarki komunalnej, w tym budynki stacji uzdatniania wody i oczyszczalni ścieków, h) stołówki, mieszkania służbowe, pomieszczenia badań lekarskich, jeżeli ich funkcja jest związana z funkcją podstawową obiektu przemysłowego, z wyłączeniem przychodni lekarskich;

2) budownictwo ogólne bez obiektów ochrony zdrowia: a) obiekty budownictwa mieszkaniowego, w tym zamieszkania zbiorowego, b) obiekty użyteczności publicznej określone w przepisach o warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, z wyłączeniem obiektów ochrony zdrowia wraz z zespołami obsługi technicznej, c) pomieszczenia, w których są udzielane świadczenia zdrowotne, w tym pomieszczenia badań lekarskich i pielęgniarskich, jeżeli ich funkcja jest związana z funkcją podstawową obiektu użyteczności publicznej, z wyłączeniem przychodni lekarskich, d) magazyny i hurtownie, e) zakłady usługowe nieprodukcyjne, f) obiekty weterynaryjne, g) domy pomocy społecznej;

kieruje działem administracji rządowej — zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 93, poz. 833).



Dziennik Ustaw Nr 210                — 13326 —                Poz. 1792

---

3) budownictwo ogólne z obiektami ochrony zdrowia: a) budownictwo, o którym mowa w pkt 2, b) zakłady opieki zdrowotnej, w tym żłobki, c) pomieszczenia, w których wykonywana jest indywidualna, indywidualna specjalistyczna lub grupowa praktyka lekarzy, pielęgniarek lub położnych, d) sanatoria, zakłady przyrodolecznicze, e) apteki;

4) bez ograniczeń: budownictwo, o którym mowa w pkt 1 i

3. §

4. Uprawnienie rzeczoznawcy nie dotyczy uzgadniania:

1) warunków zabudowy i zagospodarowania terenu inwestycji, wskazań lokalizacyjnych oraz lokalizacji autostrad i dróg ekspresowych;

2) wpływu inwestycji na środowisko i zdrowie ludzi, w szczególności raportów oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko i analiz uciążliwości;

3) ujęć do zbiorowego zaopatrzenia w wodę, w szczególności ich lokalizacji i stref ochronnych, oraz stacji uzdatniania wody do picia i dla potrzeb gospodarczych w zakresie technologii, a także operatów wodnoprawnych, wymaganych na podstawie odrębnych przepisów;

4) rozwiązań gospodarki ściekowej w zakresie technologii oczyszczania ścieków, z wyjątkiem lokalnych urządzeń do ich gromadzenia, osadników gnilnych z drenażem, urządzeń do mechanicznego i chemicznego oczyszczania ścieków na terenach uzbrojonych;

5) zewnętrznych sieci wodociągowych i kanalizacyjnych usytuowanych na terenach dróg (ulic), z wyjątkiem przyłączy do sieci wodociągowych i kanalizacyjnych;

6) obiektów budowlanych lub zakładów, które będą wytwarzały promieniowanie niejonizujące — w zakresie zabezpieczenia ludzi i środowiska przed wpływem tego promieniowania;

7) obiektów jądrowych i składowisk odpadów promieniotwórczych — w zakresie zabezpieczenia ludzi i środowiska przed wpływem promieniowania jonizującego;

8) obiektów budowlanych dla odzysku lub unieszkodliwiania odpadów — w zakresie technologii postępowania z odpadami oraz ich wpływu na środowisko i zdrowie ludzi;

9) wyrobów i systemów budowlano-instalacyjnych dopuszczonych do obrotu i powszechnego stosowania w budownictwie;

10) projektów obiektów budowlanych zalecanych do powtarzania;

11) dokumentacji projektowej wykonanej przez samego rzeczoznawcę;

12) dokumentacji projektowej obiektów uzgadnianych przez Wojskową Inspekcję Sanitarną lub Inspekcję Sanitarną Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.

§

5. 1.Uprawnienie rzeczoznawcy przyznaje się na wniosek kandydata skierowany do Głównego Inspektora Sanitarnego.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) uwierzytelniony odpis dyplomu potwierdzającego wykształcenie kandydata;

2) dokumentację potwierdzającą posiadanie praktyki zawodowej, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 2 i ust. 2;

3) informację określającą zakres uprawnienia, o którego przyznanie kandydat się ubiega;

4) zaświadczenie o ukończeniu przez kandydata kursu przygotowującego do uzgadniania dokumentacji projektowej pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych, jeżeli kandydat ukończył taki kurs. §

6. Do egzaminu kwalifikacyjnego, zwanego dalej „egzaminem”, dopuszcza się kandydata po stwierdzeniu przez Głównego Inspektora Sanitarnego spełnienia wymagań określonych odpowiednio w § 2 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 oraz po uiszczeniu opłaty, o której mowa w § 16 ust.

1. § 7.

1. Egzamin przeprowadza Komisja powołana przez Głównego Inspektora Sanitarnego.

2. W skład Komisji wchodzą wyznaczeni przez Głównego Inspektora Sanitarnego: przewodniczący, zastępca przewodniczącego, członkowie oraz sekretarz Komisji.

3. Obsługę organizacyjną Komisji zapewnia Główny Inspektorat Sanitarny. § 8.

1. Egzamin składa się z części pisemnej i części ustnej.

2. Termin części pisemnej i części ustnej egzaminu wyznacza przewodniczący Komisji lub jego zastępca.

3. Komisja działa w składzie:

1) w części pisemnej egzaminu — przewodniczący lub jego zastępca, dwóch członków oraz sekretarz;

2) przy dokonywaniu oceny opinii, o której mowa w § 9 ust. 1 — przewodniczący lub jego zastępca, trzech członków, w tym członek dokonujący analizy, o której mowa w § 9 ust. 3, oraz sekretarz;

3) w części ustnej egzaminu — przewodniczący lub jego zastępca, pięciu członków oraz sekretarz.

4. Członków Komisji, o których mowa w ust. 3, wyznacza przewodniczący Komisji lub jego zastępca. § 9.

1. Część pisemna egzaminu obejmuje opracowanie przez kandydata opinii o dokumentacji projektowej przedstawionej przez Komisję, pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych.

2. Część pisemna egzaminu trwa pięć godzin.

3. Opinia opracowana przez kandydata podlega wstępnej analizie, którą opracowuje członek Komisji.

4. Po zapoznaniu się z analizą, o której mowa w ust. 3, oraz po dokonaniu oceny opinii opracowanej



Dziennik Ustaw Nr 210                — 13327 —                Poz. 1792

---

przez kandydata Komisja ustala wynik części pisemnej egzaminu.

5. Główny Inspektor Sanitarny może, na wniosek Komisji, zwolnić z części pisemnej egzaminu kandydata, który posiada co najmniej dziesięcioletnią praktykę zawodową w zakresie zapobiegawczego nadzoru sanitarnego oraz uzyskał pozytywną opinię państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania kandydata. § 10.

1. Do części ustnej egzaminu przystępuje kandydat, który w części pisemnej uzyskał pozytywny wynik, oraz kandydat, o którym mowa w § 9 ust. 5.

2. Część ustna egzaminu obejmuje sprawdzenie znajomości przez kandydata wymagań higienicznych i zdrowotnych obowiązujących przy projektowaniu obiektów, objętych zakresem uprawnienia, o którego przyznanie ubiega się kandydat. §

11. Kandydat zdał egzamin, jeżeli z części pisemnej i części ustnej uzyskał wynik pozytywny, z zastrzeżeniem § 9 ust.

5. §

12. Z przebiegu egzaminu sporządza się protokoły, oddzielnie dla części pisemnej i części ustnej, które podpisują przewodniczący lub jego zastępca, członkowie oraz sekretarz danego składu Komisji. §

13. Kandydat, który uzyskał negatywny wynik z egzaminu, może ponownie przystąpić do egzaminu, nie wcześniej jednak niż po upływie sześciu miesięcy od poprzedniego egzaminu. § 14.

1. Po zdaniu egzaminu przez kandydata przewodniczący Komisji lub jego zastępca składa wniosek do Głównego Inspektora Sanitarnego o przyznanie uprawnienia rzeczoznawcy temu kandydatowi.

2. Główny Inspektor Sanitarny przyznanie uprawnienia rzeczoznawcy stwierdza dokumentem, którego wzór zawiera załącznik nr 1 do rozporządzenia.

3. O przyznaniu uprawnienia rzeczoznawcy Główny Inspektor Sanitarny zawiadamia państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania rzeczoznawcy. § 15.

1. Osoby wchodzące w skład Komisji otrzymują wynagrodzenie w wysokości:

1) za przeprowadzenie części pisemnej egzaminu: a) przewodniczący lub jego zastępca — 22% najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określanego na podstawie odrębnych przepisów, zwanego dalej „najniższym wynagrodzeniem”, b) członkowie i sekretarz — 20% najniższego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 2;

2) za dokonanie oceny opinii, o której mowa w § 9 ust. 1: a) przewodniczący lub jego zastępca — 18% najniższego wynagrodzenia, b) członkowie i sekretarz — 15% najniższego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 2;

3) za przeprowadzenie części ustnej egzaminu każdego kandydata:

a) przewodniczący lub jego zastępca — 10% najniższego wynagrodzenia, b) członkowie i sekretarz — 8% najniższego wynagrodzenia.

2. Członek Komisji opracowujący wstępną analizę, o której mowa w § 9 ust. 3, otrzymuje wynagrodzenie wyłącznie za opracowanie tej analizy, w wysokości do 100% najniższego wynagrodzenia. Wysokość wynagrodzenia ustala przewodniczący Komisji lub jego zastępca.

3. Osoby wchodzące w skład Komisji, przygotowujące wniosek, o którym mowa w § 9 ust. 5, albo opinię, o której mowa w § 24 ust. 2, otrzymują wynagrodzenie w wysokości:

1) przewodniczący lub jego zastępca — 18% najniższego wynagrodzenia;

2) członkowie i sekretarz — 15% najniższego wynagrodzenia. § 16.

1. Wysokość opłaty wnoszonej przez kandydata w związku z przyznaniem uprawnienia rzeczoznawcy wynosi:

1) za część pisemną egzaminu — 150% najniższego wynagrodzenia;

2) za rozpatrzenie wniosku, o którym mowa w § 9 ust. 5—50% najniższego wynagrodzenia;

3) za część ustną egzaminu — 60% najniższego wynagrodzenia.

2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, wnosi się na bieżący rachunek bankowy Głównego Inspektoratu Sanitarnego. § 17.

1. Rzeczoznawca uzgadnia dokumentację projektową kolejno w częściach: technologicznej, architektoniczno-budowlanej, w tym plan zagospodarowania terenu, oraz instalacji sanitarnych.

2. Rzeczoznawca może uzgadniać inne niż projekt budowlany fazy dokumentacji projektowej, jeżeli uzna to za niezbędne ze względów sanitarnych i zdrowotnych lub o takie uzgodnienie zwróci się jednostka projektowania, inwestor lub projektant. § 18.

1. Rzeczoznawca uzgadnia projekt budowlany po zapoznaniu się z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu inwestycji, jeżeli uzyskanie takiej decyzji jest wymagane na podstawie odrębnych przepisów.

2. Rzeczoznawca jest obowiązany do sprawdzenia, czy wymagania higieniczne i zdrowotne zawarte w decyzji, o której mowa w ust. 1, są uwzględnione w projekcie budowlanym, będącym przedmiotem uzgodnienia.

3. W przypadku stwierdzenia nieuwzględnienia w projekcie budowlanym wymagań, o których mowa w ust. 2, rzeczoznawca odmawia uzgodnienia projektu. §

19. Rzeczoznawca posiadający uprawnienie wydane na jednostkę projektowania uzgadnia dokumentację projektową w zakresie odpowiadającym zakreso-



Dziennik Ustaw Nr 210                — 13328 —                Poz. 1792

---

wi działania jednostki projektowania w dniu nadania rzeczoznawcy tego uprawnienia. § 20.

1. Rzeczoznawca może uzgodnić dokumentację projektową bez zastrzeżeń albo z zastrzeżeniami.

2. Rzeczoznawca umieszcza na uzgodnionej dokumentacji projektowej klauzulę potwierdzającą uzgodnienie, podpis i pieczęć imienną. W razie potrzeby zastrzeżenia do dokumentacji projektowej rzeczoznawca sporządza w formie załącznika do klauzuli potwierdzającej uzgodnienie.

3. Klauzulę, o której mowa w ust. 2, umieszcza się na planie zagospodarowania terenu oraz na odbitce podstawowego rzutu obiektu. Klauzuli nie umieszcza się na kalkach i transparentach.

4. W przypadku projektowania kilku obiektów, dla których rozwiązania projektowe umieszczono w jednej trwałej oprawie, klauzulę, o której mowa w ust. 2, umieszcza się na odbitkach rzutów obiektów podstawowych, uznanych za ważne przez rzeczoznawcę.

5. Wzór klauzuli, o której mowa w ust. 2, oraz wzór pieczęci imiennej rzeczoznawcy zawiera załącznik nr 2 do rozporządzenia.

6. Rzeczoznawca prowadzi rejestr uzgadnianych dokumentacji projektowych, według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia. §

21. Kopie załączników, o których mowa w § 20 ust. 2, oraz odmowy uzgodnienia rzeczoznawca jest obowiązany przechowywać przez okres trzech lat od dnia wydania uzgodnienia albo odmowy uzgodnienia. §

22. Jeżeli jednostka projektowania, inwestor lub projektant nie zgadza się z zastrzeżeniami zgłoszonymi przez rzeczoznawcę albo z odmową uzgodnienia, może wnieść odwołanie do państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, właściwego ze względu na lokalizację inwestycji, w terminie czternastu dni od dnia otrzymania uzgodnienia albo odmowy uzgodnienia. §

23. Rzeczoznawca jest obowiązany do:

1) podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w tym w szczególności do: a) udziału w szkoleniach organizowanych przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, b) zaznajamiania się z obowiązującymi przepisami i Polskimi Normami dotyczącymi zagadnień sanitarnohigienicznych;

2) współpracy z organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej;

3) zawiadomienia o zmianie miejsca zamieszkania państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego właściwego ze względu na nowe i poprzednie miejsce zamieszkania rzeczoznawcy;

4) zawiadomienia Głównego Inspektora Sanitarnego oraz państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego o zaprzestaniu działalności jako rzeczoznawca. § 24.

1. Główny Inspektor Sanitarny, z urzędu albo na wniosek państwowego wojewódzkiego inspektora

sanitarnego, może cofnąć uprawnienie rzeczoznawcy w przypadku nienależytego wykonywania obowiązków przez rzeczoznawcę, w szczególności uzgadniania dokumentacji projektowej z rażącym naruszeniem wymagań higienicznych i zdrowotnych lub z przekroczeniem zakresu posiadanego uprawnienia.

2. Główny Inspektor Sanitarny cofa uprawnienie rzeczoznawcy po uzyskaniu na piśmie wyjaśnień rzeczoznawcy oraz po zasięgnięciu opinii Komisji.

3. Dokumentacja projektowa uzgodniona przez rzeczoznawcę z rażącym naruszeniem wymagań higienicznych i zdrowotnych albo z przekroczeniem zakresu posiadanego uprawnienia podlega ponownemu uzgodnieniu przez państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego właściwego ze względu na lokalizację inwestycji, który niezwłocznie powiadamia o tym właściwy organ nadzoru budowlanego. § 25.

1. Cofnięcie uprawnienia rzeczoznawcy oraz zaprzestanie działalności jako rzeczoznawca zostaje wpisane do listy rzeczoznawców, o której mowa w art. 34 ust. 3 ustawy wymienionej w § 1 pkt 4.

2. Osoba, której cofnięto uprawnienie rzeczoznawcy, albo osoba, która zaprzestała działalności jako rzeczoznawca, jest obowiązana przekazać, w terminie jednego miesiąca od dnia cofnięcia uprawnienia albo zaprzestania działalności, rejestr uzgadnianych dokumentacji projektowych, kopie załączników, o których mowa w § 20 ust. 2, i odmowy uzgodnienia państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania rzeczoznawcy, a w przypadku rzeczoznawcy, który posiada uprawnienie wydane na jednostkę projektowania — państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu właściwemu ze względu na siedzibę jednostki projektowania. § 26.

1. Rzeczoznawca, który posiada na podstawie dotychczasowych przepisów uprawnienie wydane na jednostkę projektowania, może wystąpić do Głównego Inspektora Sanitarnego z wnioskiem o nadanie uprawnienia rzeczoznawcy w zakresie określonym w niniejszym rozporządzeniu, za pośrednictwem państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego właściwego ze względu na siedzibę jednostki projektowania, na którą posiada uprawnienie.

2. Państwowy wojewódzki inspektor sanitarny przekazuje wniosek, o którym mowa w ust. 1, wraz z opinią dotyczącą dotychczasowej działalności rzeczoznawcy.

3. Do postępowania o nadanie uprawnień rzeczoznawcy osobie, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy rozporządzenia, z zastrzeżeniem ust. 4—7.

4. W przypadku gdy zakres posiadanego przez rzeczoznawcę uprawnienia odpowiada zakresowi uprawnienia, o którego nadanie ubiega się rzeczoznawca, Główny Inspektor Sanitarny, na wniosek Komisji, może zwolnić rzeczoznawcę z części pisemnej egzaminu.

5. W przypadku gdy zakres posiadanego przez rzeczoznawcę uprawnienia jest węższy niż zakres upraw-



Dziennik Ustaw Nr 210                — 13329 —                Poz. 1792

---

nienia, o którego nadanie ubiega się rzeczoznawca, egzamin nie obejmuje zagadnień wchodzących w zakres posiadanego uprawnienia.

6. Za rozpatrzenie wniosku, o którym mowa w ust. 4, rzeczoznawca wnosi opłatę w wysokości przewidzianej w § 16 ust. 1 pkt

2.

7. Osoby wchodzące w skład Komisji, przygotowujące wniosek, o którym mowa w ust. 4, otrzymują wynagrodzenie w wysokości przewidzianej w § 15 ust.

3. § 27.

1. Rzeczoznawca, który posiada na podstawie dotychczasowych przepisów uprawnienie wydane z określeniem terminu jego ważności, może wystąpić do Głównego Inspektora Sanitarnego z wnioskiem o nadanie uprawnienia rzeczoznawcy na czas nieokreślony.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien być zaopiniowany przez państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania rzeczoznawcy. §

28. Rejestry opiniowanych dokumentacji projektowych założone przed dniem wejścia w życie rozporządzenia są prowadzone według dotychczasowego wzoru. §

29. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Minister Zdrowia: M. Łapiński



Dziennik Ustaw Nr 210                — 13330 —                Poz. 1792

---

Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 listopada 2002 r. (poz. 1792)

WZÓR

Załącznik nr 1



PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 210                — 13331 —                Poz. 1792

---

Załącznik nr 2

WZÓR KLAUZULI POTWIERDZAJĄCEJ UZGODNIENIE DOKUMENTACJI PROJEKTOWEJ I WZÓR PIECZ¢CI IMIENNEJ RZECZOZNAWCY DO SPRAW SANITARNOHIGIENICZNYCH



PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 210        Załącznik nr 3                — 13332 —                Poz. 1792

---

WZÓR



PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 210, poz. 1792 z 2002 - pozostałe dokumenty:

• Dziennik Ustaw Nr 210, poz. 1795 z 20022002-12-13

  Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 11 grudnia 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobu ustalania wysokości zaliczek tytułem składek na ubezpieczenie zdrowotne przekazywanych kasom chorych w 2002 r. przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz trybu i terminów ich rozliczania.

• Dziennik Ustaw Nr 210, poz. 1794 z 20022002-12-13

  Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 4 grudnia 2002 r. w sprawie kierowania ubezpieczonych na leczenie lub badania diagnostyczne poza granicami kraju.

• Dziennik Ustaw Nr 210, poz. 1793 z 20022002-12-13

  Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 2 grudnia 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu świadczeń zdrowotnych, leków i leczniczych środków technicznych finansowanych z budżetu państwa, a także trybu nabywania i przekazywania świadczeniodawcom leków i leczniczych środków technicznych oraz trybu przekazywania środków publicznych na ich zakup.

• Dziennik Ustaw Nr 210, poz. 1791 z 20022002-12-13

  Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4 grudnia 2002 r. w sprawie zasad kategoryzacji obwodów łowieckich, szczegółowych zasad ustalania czynszu dzierżawnego oraz udziału dzierżawców obwodów łowieckich w kosztach ochrony lasu przed zwierzyną.

• Dziennik Ustaw Nr 210, poz. 1790 z 20022002-12-13

  Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 5 grudnia 2002 r. w sprawie określenia organizmów morskich objętych ogólną kwotą połowową w 2003 r. oraz sposobu i warunków podziału tej kwoty.

• Dziennik Ustaw Nr 210, poz. 1789 z 20022002-12-13

  Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 10 grudnia 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia liczby promes i licencji na międzynarodowy transport drogowy rzeczy do dnia 31 grudnia 2002 r.

• Dziennik Ustaw Nr 210, poz. 1788 z 20022002-12-13

  Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 listopada 2002 r. w sprawie powierzenia niektórych zadań organu inspekcyjnego instytucji klasyfikacyjnej.

• Dziennik Ustaw Nr 210, poz. 1787 z 20022002-12-13

  Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2002 r. w sprawie przedterminowych wyborów wójta Gminy Michałowice w województwie małopolskim.

• Dziennik Ustaw Nr 210, poz. 1786 z 20022002-12-13

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2002 r. w sprawie śródlądowych dróg wodnych.

• Dziennik Ustaw Nr 210, poz. 1785 z 20022002-12-13

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania i wymagań kwalifikacyjnych pracowników samorządowych zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego.

• Dziennik Ustaw Nr 210, poz. 1784 z 20022002-12-13

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania i wymagań kwalifikacyjnych pracowników samorządowych zatrudnionych w urzędach gmin, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich