Tytuł: | Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 czerwca 2002 r. w sprawie aplikacji eksperckiej i asesury oraz oceny wykonywanych przez asesora czynności eksperta w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej. |
---|---|
Status aktu prawnego: | Obowiązujący |
Data ogłoszenia: | 2002-06-28 |
Data wydania: | 2002-06-17 |
Data wejscia w życie: | 2002-07-13 |
Data obowiązywania: | 2002-06-28 |
Dziennik Ustaw Nr 91 — 5940 — Poz. 810
810
ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 17 czerwca 2002 r. w sprawie aplikacji eksperckiej i asesury oraz oceny wykonywanych przez asesora czynności eksperta w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej. Na podstawie art. 268 ust. 8 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. — Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 508 i z 2002 r. Nr 74, poz. 676) zarządza się, co następuje: §
1. Rozporządzenie określa:
1) szczegółowe zasady, zakres i tryb odbywania aplikacji eksperckiej i asesury, a także składania egzaminów,
2) wynagrodzenie dla osób przeprowadzających egzamin, o którym mowa w pkt 1,
3) zasady oceny wykonywanych przez asesora czynności eksperta. §
2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) ustawie — rozumie się przez to ustawę z dnia 30 czerwca 2000 r. — Prawo własności przemysłowej,
2) Urzędzie Patentowym — rozumie się przez to Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej. § 3.
1. Aplikacja ekspercka, zwana dalej „aplikacją”, polega na wykonywaniu przez kandydata na eksperta, pod kierunkiem przydzielonego opiekuna aplikacji, czynności będących przedmiotem pracy eksperta na danym stanowisku, w których trakcie ma on uzyskać potrzebną wiedzę i umiejętność samodzielnej pracy.
2. Aplikacja rozpoczyna się z dniem nawiązania stosunku pracy z kandydatem na eksperta, zwanym dalej „aplikantem”. § 4.
1. Opiekuna aplikacji, o którym mowa w § 3 ust. 1, wyznacza spośród ekspertów i asesorów zatrudnionych w komórce organizacyjnej, do której przydzielono aplikanta, kierownik tej komórki.
2. W trakcie aplikacji aplikant uczestniczy w organizowanych dla aplikantów zajęciach teoretycznych i praktycznych oraz konsultacjach i podlega wewnętrznym okresowym sprawdzianom nabytej wiedzy.
3. Aplikant, który nie ma potwierdzonego odbycia służby przygotowawczej przewidzianej dla pracowników służby cywilnej lub nie był z niej zwolniony, jest obowiązany w toku aplikacji uczestniczyć we wskazanych szkoleniach z tego zakresu.
4. Szczegółowy przebieg aplikacji planuje i organizuje kierownik komórki organizacyjnej, w której apli-
Dziennik Ustaw Nr 91 — 5941 — Poz. 810
kant jest zatrudniony, wraz z opiekunem aplikacji, który w szczególności wyznacza aplikantowi sprawy do załatwienia oraz wskazuje akty prawne, przykłady orzecznictwa i literaturę, z którymi aplikant powinien się zapoznać. § 5.
1. Przebieg aplikacji powinien być systematycznie odnotowywany na indywidualnej karcie, zwanej dalej „arkuszem aplikacji”, obrazującej udział aplikanta w procesie przygotowania do samodzielnego wykonywania zadań eksperta.
2. Arkusz aplikacji powinien zawierać:
1) imię i nazwisko aplikanta,
2) imię i nazwisko opiekuna aplikacji,
3) datę rozpoczęcia aplikacji,
4) oceny z wewnętrznych okresowych sprawdzianów w określonych tematach,
5) wyszczególnienie udziału w konsultacjach, z podaniem ich przedmiotu,
6) wyszczególnienie udziału w szkoleniach,
7) wyszczególnienie udziału w rozprawach w Naczelnym Sądzie Administracyjnym,
8) ogólną opinię o przebiegu aplikacji, z oceną stopnia przygotowania aplikanta do samodzielnej pracy.
3. Ogólną opinię, o której mowa w ust. 2 pkt 8, sporządza opiekun aplikacji w każdym przypadku ubiegania się przez aplikanta o skrócenie aplikacji, a w innym przypadku na 2 miesiące przed upływem 3 lat od rozpoczęcia aplikacji. §
6. Arkusz aplikacji z zawartą ogólną opinią, o której mowa w § 5 ust. 2 pkt 8, kierownik komórki organizacyjnej, w której aplikant jest zatrudniony, przedstawia Prezesowi Urzędu Patentowego z wnioskiem o powołanie komisji egzaminacyjnej w celu przeprowadzenia egzaminu. § 7.
1. Prezes Urzędu Patentowego powołuje komisję egzaminacyjną w składzie: przewodniczący i dwóch członków, spośród pracowników Urzędu Patentowego, wyróżniających się znajomością problematyki objętej aplikacją, w szczególności ekspertów. Do składu komisji nie może być powołany opiekun aplikacji, który może być jednak obecny przy egzaminie.
2. Komisja egzaminacyjna, o której mowa w ust. 1, wyznacza, w ciągu miesiąca od powołania komisji, termin i miejsce egzaminu oraz zawiadamia o tym aplikanta co najmniej na 7 dni przed tym terminem. Z ważnych przyczyn termin egzaminu może być przesunięty. § 8.
1. Egzamin odbywa się według planu opracowanego przez przewodniczącego komisji egzaminacyjnej i zaakceptowanego przez Prezesa Urzędu Patentowego.
2. Plan egzaminu, o którym mowa w ust. 1, powinien określać datę jego rozpoczęcia oraz wykaz po-
szczególnych zadań, które będą wyznaczone aplikantowi do wykonania, w celu sprawdzenia jego umiejętności samodzielnej pracy.
3. Egzamin obejmuje sprawdzian wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych w zakresie potrzebnym do pracy na danym stanowisku i dotyczy w szczególności:
1) znajomości przepisów i umiejętności ich interpretacji,
2) umiejętności praktycznego zastosowania wiedzy zdobytej podczas aplikacji oraz znajomości orzecznictwa,
3) znajomości ogólnych wytycznych Prezesa Urzędu Patentowego,
4) znajomości i umiejętności zastosowania w praktyce przyjętych klasyfikacji oraz istniejących katalogów i baz danych,
5) umiejętności praktycznego wykorzystania przy wykonywaniu zadań znajomości języków obcych,
6) umiejętności prawidłowego stosowania norm procesowych oraz prawidłowego podejmowania decyzji merytorycznych,
7) umiejętności precyzyjnego i jasnego formułowania wypowiedzi pisemnych.
4. Poszczególne elementy wiedzy i umiejętności, o których mowa w ust. 3, podlegają ocenom cząstkowym. Oceny cząstkowe przyjmuje się jako średnią arytmetyczną ocen wskazanych przez poszczególnych członków komisji egzaminacyjnej w pięciostopniowej skali ocen (od 1 do 5), przyjmując ocenę 3 jako dostateczną.
5. Sprawdzian umiejętności praktycznych odbywa się na stanowisku pracy aplikanta.
6. Sprawdzian, o którym mowa w ust. 5, obejmuje wykonywanie zadań wyznaczonych przez komisję egzaminacyjną spośród spraw aktualnie załatwianych przez aplikanta oraz zadań określonych w planie egzaminu, o którym mowa w ust.
2.
7. Egzamin może być rozłożony w czasie, ale powinien się zakończyć najpóźniej w ciągu 5 dni od dnia rozpoczęcia. § 9.
1. Po zakończeniu egzaminu komisja egzaminacyjna, po przeprowadzonej naradzie, sporządza arkusz ocen oraz ustala końcowy wynik egzaminu w drodze głosowania.
2. Głosowanie odbywa się większością głosów. Do ustalenia wyniku końcowego nie stosuje się skali ocen.
3. Arkusz ocen, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:
1) imię i nazwisko aplikanta,
2) datę egzaminu,
Dziennik Ustaw Nr 91 3) skład komisji egzaminacyjnej, — 5942 — Poz. 810
4) oceny cząstkowe dotyczące poszczególnych elementów wiedzy i umiejętności aplikanta, o których mowa w § 8 ust. 4,
5) końcowy wynik egzaminu,
6) podpisy przewodniczącego i członków komisji egzaminacyjnej oraz datę.
4. O wyniku egzaminu informuje aplikanta ustnie przewodniczący komisji egzaminacyjnej.
5. Aplikant, który zdał egzamin, otrzymuje zaświadczenie o pozytywnym ukończeniu aplikacji eksperckiej.
6. Arkusz ocen, a także kopia zaświadczenia, o którym mowa w ust. 5, podlegają włączeniu do akt osobowych aplikanta. §
10. Osoby powołane do komisji egzaminacyjnej otrzymują za przeprowadzenie egzaminu wynagrodzenie w następującej wysokości: przewodniczący — 30%, członkowie — po 15% najniższego wynagrodzenia określonego na podstawie Kodeksu pracy. §
11. W okresie aplikacji po niezdanym egzaminie i do powtórnego egzaminu, o którym mowa w art. 267 ust. 3 ustawy, stosuje się odpowiednio § 5—10. §
12. Czynności w zakresie orzekania, wykonywane przez asesora w okresie asesury, podlegają ocenie dokonywanej przez opiekuna asesury wyznaczonego spośród ekspertów zgodnie z § 4 ust.
1. § 13.
1. Przedmiotem oceny, o której mowa w § 12, powinny być, z zastrzeżeniem ust. 2, przynajmniej dwie sprawy wybrane losowo raz w miesiącu, spośród spraw załatwionych przez asesora w miesiącu ubiegłym.
2. Przynajmniej jedna ze spraw, o których mowa w ust. 1, powinna być wybrana spośród tych, które zostały przez asesora załatwione pozytywnie.
3. Przez sprawy załatwione przez asesora rozumie się również sprawy załatwiane pod jego kierunkiem przez aplikantów, zgodnie z § 3 ust.
1.
4. Ocena, o której mowa w § 12, jest sporządzana na piśmie i powinna zawierać:
1) oznaczenie sprawy,
2) imię i nazwisko asesora,
3) stwierdzenie o prawidłowym lub nieprawidłowym załatwieniu sprawy,
4) opinię co do zgodności trybu załatwiania sprawy z przepisami prawa i zasadami ekonomii postępowania,
5) opinię co do poprawności zbadania sprawy oraz właściwego formułowania i wyciągania wniosków,
6) wszelkie inne spostrzeżenia, jakie nasunęły się opiekunowi asesury w toku analizy sprawy,
7) podpis opiekuna asesury i datę.
5. Ocena, o której mowa w § 12, jest udostępniana asesorowi, który może się do niej ustosunkować i złożyć na piśmie wyjaśnienia i uwagi.
6. Sporządzane oceny oraz składane do nich wyjaśnienia lub uwagi włącza się do akt przeznaczonych na dokumentację, związaną z przebiegiem asesury, przechowywanych w komórce organizacyjnej, w której asesor jest zatrudniony. Do akt tych włącza się również notatki, sporządzone przez opiekuna asesury, o każdej sprawie załatwionej przez asesora, która była przedmiotem ponownego rozpatrywania w Izbie Odwoławczej, skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego lub rewizji nadzwyczajnej do Sądu Najwyższego.
7. Notatki, o których mowa w ust. 6, powinny zawierać omówienie wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, wyniku skargi lub rewizji nadzwyczajnej oraz opinię co do poprawności działania lub popełnionych przez asesora błędów przy załatwianiu sprawy. §
14. Oceny przebiegu asesury po upływie dwóch lat dokonuje, na podstawie akt, o których mowa w § 13 ust. 6, oraz opinii opiekuna asesury, kierownik komórki organizacyjnej, w której asesor jest zatrudniony, i przedstawia Prezesowi Urzędu Patentowego wniosek o powołanie asesora na stanowisko eksperta, o odwołanie ze stanowiska asesora albo o przedłużenie okresu asesury na czas określony. § 15.
1. W przypadku przeniesienia eksperta na inne stanowisko eksperckie, na którym powierzony do wykonywania zakres zadań nie pokrywa się w pełni z zakresem odbytej aplikacji i asesury, wymagane jest:
1) odbycie aplikacji uzupełniającej według indywidualnego programu,
2) złożenie z tego zakresu egzaminu,
3) odbycie asesury przez okres przewidziany w ustawie.
2. Do aplikacji uzupełniającej i asesury przepisy § 3 ust. 1 i § 4—14 stosuje się odpowiednio. §
16. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do osób, które w dniu wejścia w życie ustawy posiadały uprawnienie do orzekania na podstawie dotychczasowych przepisów i podlegają egzaminowi, o którym mowa w art. 323 ust. 3 ustawy, oraz do osób, które odbywały w tym czasie praktykę przed uzyskaniem takich uprawnień. Dotychczasowy okres praktyki może być zaliczony w całości lub w części do okresu wymaganej aplikacji. §
17. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Prezes Rady Ministrów: L. Miller
Dziennik Ustaw Nr 91, poz. 810 z 2002 - pozostałe dokumenty: |
---|
Dziennik Ustaw Nr 91, poz. 817 z 20022002-06-28
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 czerwca 2002 r. w sprawie dokumentów, jakich zamawiający może żądać od dostawcy lub wykonawcy w celu potwierdzenia spełniania warunków uprawniających do udziału w postępowaniu o zamówienia publiczne.
Dziennik Ustaw Nr 91, poz. 816 z 20022002-06-28
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 czerwca 2002 r. w sprawie wzorów ogłoszeń o zamówieniach publicznych publikowanych w Biuletynie Zamówień Publicznych oraz dodatkowych informacji zawartych w ogłoszeniach.
Dziennik Ustaw Nr 91, poz. 815 z 20022002-06-28
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie wielkości środków niezbędnych do pokrycia kosztów wjazdu, przejazdu, pobytu i wyjazdu cudzoziemców przekraczających granicę Rzeczypospolitej Polskiej oraz sposobu dokumentowania ich posiadania.
Dziennik Ustaw Nr 91, poz. 814 z 20022002-06-28
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie właściwości organów i jednostek organizacyjnych Straży Granicznej w sprawach wynikających ze stosunku służbowego funkcjonariuszy Straży Granicznej oraz trybu postępowania w tych sprawach.
Dziennik Ustaw Nr 91, poz. 813 z 20022002-06-28
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie postępowania wobec małoletnich cudzoziemców pozbawionych opieki w okresie postępowania o nadanie statusu uchodźcy.
Dziennik Ustaw Nr 91, poz. 812 z 20022002-06-28
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 czerwca 2002 r. w sprawie zakresu praw i obowiązków podmiotów sprawujących dozór, zasad i trybu wykonywania dozoru oraz trybu wyznaczania przez stowarzyszenia, organizacje i instytucje swoich przedstawicieli do sprawowania dozoru.
Dziennik Ustaw Nr 91, poz. 811 z 20022002-06-28
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 czerwca 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Dziennik Ustaw Nr 91, poz. 809 z 20022002-06-28
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 czerwca 2002 r. w sprawie produktów podlegających zatrzymaniu podczas kontroli celnej, trybu postępowania organów celnych przy ich zatrzymywaniu oraz właściwości i zadań organów wydających opinię o tych produktach.
Dziennik Ustaw Nr 91, poz. 808 z 20022002-06-28
Oświadczenie Rządowe z dnia 30 kwietnia 2002 r. w sprawie mocy obowiązującej podpisanego w Warszawie dnia 27 lipca 1999 r. Protokołu między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej o uchyleniu w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Federacją Rosyjską Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie zapobiegania powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa, podpisanej w Warszawie dnia 31 marca 1965 r.
Dziennik Ustaw Nr 91, poz. 807 z 20022002-06-28
Protokół między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej o uchyleniu w stosunkach między Rzecząpospolitą a Federacją Rosyjską Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie zapobiegania powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa, podpisanej w Warszawie dnia 31 marca 1965 r., sporządzony w Warszawie dnia 27 lipca 1999 r.
Informujemy, iż zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt. 1 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 90 poz. 631), dalsze rozpowszechnianie artykułów i porad prawnych publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione.