Logowanie

Dziennik Ustaw Nr 230, poz. 1373 z 2011

Wyszukiwarka

Tytuł:

Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt oraz ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach

Status aktu prawnego:Obowiązujący
Data ogłoszenia:2011-10-27
Data wydania:2011-09-16
Data wejscia w życie:2012-01-01
Data obowiązywania:2012-01-01

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Nr 230, poz. 1373 z 2011


Dziennik Ustaw Nr 230                — 13477 —                Poz. 1373


1373

USTA WA z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt oraz ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Art. 1. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2003 r. Nr 106, poz. 1002, z późn. zm.1)) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 2 otrzymuje brzmienie: „Art. 2. 1. Ustawa reguluje postępowanie ze zwierzętami kręgowymi.

2. Ustawy nie stosuje się do procedur stanowiących doświadczenie w  rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 stycznia 2005  r. o  doświadczeniach na zwierzętach (Dz. U. Nr  33, poz.  289, z  późn. zm.2)).”;

2) w art. 4: a) pkt 12 otrzymuje brzmienie: „12) „szczególnym okrucieństwie” — rozumie się przez to przedsiębranie przez sprawcę działań charakteryzujących się drastycznością form i metod, a zwłaszcza działanie w sposób wyszukany lub powolny, obliczony z premedytacją na zwiększenie rozmiaru cierpień i czasu ich trwania;”, b) w  pkt  24 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 25 w brzmieniu: „25) „schronisku dla zwierząt” — rozumie się przez to miejsce przeznaczone do opieki nad zwierzętami domowymi spełniające warunki określone w  ustawie z  dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342 oraz z  2010  r. Nr  47, poz.  278, Nr  60, poz. 372 i Nr 78, poz. 513).”;

3) w art. 6: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zabrania się zabijania zwierząt, z wyjątkiem:

1) uboju i  uśmiercania zwierząt gospodarskich oraz uśmiercania dzikich ptaków i ssaków utrzymywanych przez człowieka w celu pozyskania mięsa i skór,

2) połowu ryb zgodnie z przepisami o rybołówstwie i rybactwie śródlądowym,

1)

3) konieczności bezzwłocznego uśmiercenia,

4) działań niezbędnych do usunięcia poważnego zagrożenia sanitarnego ludzi lub zwierząt,

5) usuwania osobników bezpośrednio zagrażających ludziom lub innym zwierzętom, jeżeli nie jest możliwy inny sposób usunięcia zagrożenia,

6) polowań, odstrzałów i ograniczania populacji zwierząt łownych,

7) usypiania ślepych miotów — prowadzonych zgodnie z  art.  33 oraz przepisami odrębnymi.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Zabrania się znęcania nad zwierzętami.”, c) w ust. 2: — pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) umyślne zranienie lub okaleczenie zwierzęcia, niestanowiące dozwolonego prawem zabiegu lub doświadczenia na zwierzęciu, w  tym znakowanie zwierząt stałocieplnych przez wypalanie lub wymrażanie, a także wszelkie zabiegi mające na celu zmianę wyglądu zwierzęcia i wykonywane w celu innym niż ratowanie jego zdrowia lub życia, a w szczególności przycinanie psom uszu i  ogonów (kopiowanie);”, — pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) używanie do pracy albo w celach sportowych lub rozrywkowych zwierząt chorych, a  także zbyt młodych lub starych oraz zmuszanie ich do czynności, których wykonywanie może spowodować ból;”, — pkt 10 otrzymuje brzmienie: „10) utrzymywanie zwierząt w  niewłaściwych warunkach bytowania, w  tym utrzymywanie ich w  stanie rażącego zaniedbania lub niechlujstwa, bądź w pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej pozycji;”, — uchyla się pkt 14, — w  pkt  15 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 16—19 w brzmieniu: „16) obcowanie płciowe ze zwierzęciem (zoofilia);

17) wystawianie zwierzęcia domowego lub gospodarskiego na działanie warunków atmosferycznych, które zagrażają jego zdrowiu lub życiu;

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 69, poz. 625, Nr 92, poz. 880 i  Nr  96, poz.  959, z  2005  r. Nr  33, poz.  289 i  Nr  175, poz.  1462, z  2006  r. Nr  249, poz.  1830, z  2008  r. Nr  199, poz. 1227, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 79, poz. 668 i Nr 92, poz. 753 oraz z 2010 r. Nr 47, poz. 278.

2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w  Dz. U. z  2006  r. Nr  171, poz.  1225 i  Nr  220, poz.  1600, z  2009  r. Nr  18, poz.  97 oraz z  2011  r. Nr  63, poz.  322 i  Nr  106, poz. 622.

Dziennik Ustaw Nr 230                — 13478 —                Poz. 1373


18) transport żywych ryb lub ich przetrzymywanie w  celu sprzedaży bez dostatecznej ilości wody uniemożliwiającej oddychanie;

19) utrzymywanie zwierzęcia bez odpowiedniego pokarmu lub wody przez okres wykraczający poza minimalne potrzeby właściwe dla gatunku.”;

4) w art. 7: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) gospodarstwu rolnemu wskazanemu przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), jeżeli jest to zwierzę gospodarskie, lub”, b) ust. 1a otrzymuje brzmienie: „1a. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podejmowana jest z urzędu po uzyskaniu informacji od Policji, straży gminnej, lekarza weterynarii lub upoważnionego przedstawiciela organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt.”, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W  przypadkach niecierpiących zwłoki, gdy dalsze pozostawanie zwierzęcia u  dotychczasowego właściciela lub opiekuna zagraża jego życiu lub zdrowiu, policjant, strażnik gminny lub upoważniony przedstawiciel organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, odbiera mu zwierzę, zawiadamiając o tym niezwłocznie wójta (burmistrza, prezydenta miasta), celem podjęcia decyzji w  przedmiocie odebrania zwierzęcia.”;

5) w art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Zabrania się trzymania zwierząt domowych na uwięzi w  sposób stały dłużej niż 12 godzin w ciągu doby lub powodujący u nich uszkodzenie ciała lub cierpienie oraz niezapewniający możliwości niezbędnego ruchu. Długość uwięzi nie może być krótsza niż 3 m.”;

6) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: „Art. 9a. Osoba, która napotka porzuconego psa lub kota, w szczególności pozostawionego na uwięzi, ma obowiązek powiadomić o tym najbliższe schronisko dla zwierząt, straż gminną lub Policję.”;

7) po art. 10 dodaje się art. 10a i 10b w brzmieniu: „Art. 10a. 1. Zabrania się:

1) wprowadzania do obrotu zwierząt domowych na targowiskach, targach i giełdach;

2) prowadzenia targowisk, targów i giełd ze sprzedażą zwierząt domowych;

3) wprowadzania do obrotu psów i kotów poza miejscami ich chowu lub hodowli.

2. Zabrania się rozmnażania psów i kotów w celach handlowych.

3. Zabrania się puszczania psów bez możliwości ich kontroli i bez oznakowania umożliwiającego identyfikację właściciela lub opiekuna.

4. Zakaz, o  którym mowa w  ust.  3, nie dotyczy terenu prywatnego, jeżeli teren ten jest ogrodzony w  sposób uniemożliwiający psu wyjście.

5. Zakaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy podmiotów prowadzących schroniska dla zwierząt oraz organizacji społecznych, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt.

6. Zakaz, o  którym mowa w  ust.  2, nie dotyczy hodowli zwierząt zarejestrowanych w  ogólnokrajowych organizacjach społecznych, których statutowym celem jest działalność związana z hodowlą rasowych psów i kotów. Art. 10b. 1. Zabrania się nabywania:

1) zwierząt domowych na targowiskach, targach i giełdach;

2) psów i  kotów poza miejscami ich chowu lub hodowli.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie dotyczy nabycia psów i kotów od podmiotów prowadzących schroniska dla zwierząt oraz organizacji społecznych, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt.”;

8) w art. 11 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Zabrania się odławiania zwierząt bezdomnych bez zapewnienia im miejsca w schronisku dla zwierząt, chyba że zwierzę stwarza poważne zagrożenie dla ludzi lub innych zwierząt. Odławianie bezdomnych zwierząt odbywa się wyłącznie na podstawie uchwały rady gminy, o której mowa w art. 11a.”;

9) art. 11a otrzymuje brzmienie: „Art. 11a. 1. Rada gminy wypełniając obowiązek, o którym mowa w art. 11 ust. 1, określa, w  drodze uchwały, corocznie do dnia 31 marca, program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt.

2. Program, o  którym mowa w  ust.  1, obejmuje:

1) zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt;

2) opiekę nad wolno żyjącymi kotami, w tym ich dokarmianie;

3) odławianie bezdomnych zwierząt;

4) obligatoryjną sterylizację albo kastrację zwierząt w schroniskach dla zwierząt;

5) poszukiwanie właścicieli dla bezdomnych zwierząt;

6) usypianie ślepych miotów;

Dziennik Ustaw Nr 230                — 13479 —                Poz. 1373


7) wskazanie gospodarstwa rolnego w  celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich;

8) zapewnienie całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z  udziałem zwierząt.

3. Program, o  którym mowa w  ust.  1, może obejmować plan znakowania zwierząt w gminie.

4. Realizacja zadań, o  których mowa w ust. 2 pkt 3—6, może zostać powierzona podmiotowi prowadzącemu schronisko dla zwierząt.

5. Program, o którym mowa w ust. 1, zawiera wskazanie wysokości środków finansowych przeznaczonych na jego realizację oraz sposób wydatkowania tych środków. Koszty realizacji programu ponosi gmina.

6. Projekt programu, o  którym mowa w  ust.  1, przygotowuje wójt (burmistrz, prezydent miasta).

7. Projekt programu, o  którym mowa w  ust.  1, wójt (burmistrz, prezydent miasta) najpóźniej do dnia 1 lutego przekazuje do zaopiniowania:

1) właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii;

2) organizacjom społecznym, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, działającym na obszarze gminy;

3) dzierżawcom lub zarządcom obwodów łowieckich, działających na obszarze gminy.

8. Podmioty, o  których mowa w  ust.  7, w terminie 21 dni od dnia otrzymania projektu programu, o  którym mowa w  ust.  1, wydają opinie o  projekcie. Niewydanie opinii w  tym terminie uznaje się za akceptację przesłanego programu.”;

10) w art. 33: a) uchyla się ust. 1, b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Jeżeli zachodzą przyczyny, o których mowa w  art.  6 ust.  1 pkt  4, zwierzę może być uśmiercone bez zgody właściciela na podstawie orzeczenia lekarza weterynarii. Ustalenie właściciela i uzyskanie jego zgody nie dotyczy zwierząt chorych na choroby podlegające obowiązkowi zwalczania na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.

3. W  przypadku konieczności bezzwłocznego uśmiercenia, w  celu zakończenia cierpień zwierzęcia, potrzebę jego uśmiercenia stwierdza lekarz weterynarii, członek Polskiego Związku Łowieckiego, inspektor or-

ganizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, funkcjonariusz Policji, straży ochrony kolei, straży gminnej, Straży Granicznej, pracownik Służby Leśnej lub Służby Parków Narodowych, strażnik Państwowej Straży Łowieckiej, strażnik łowiecki lub strażnik Państwowej Straży Rybackiej.”, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. W razie konieczności bezzwłocznego uśmiercenia, czynność tę dokonuje się przez:

1) podanie środka usypiającego — przez lekarza weterynarii;

2) zastrzelenie zwierzęcia wolno żyjącego (dzikiego) — przez osobę uprawnioną do użycia broni palnej.”;

11) w art. 33a ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego może podjąć działania zapobiegające wałęsaniu się psów na terenie obwodu poprzez:

1) pouczenie właściciela psa o  obowiązku sprawowania kontroli nad zwierzęciem;

2) odłowienie psa i dostarczenie go właścicielowi, a  jeżeli ustalenie tej osoby nie jest możliwe dostarczenie do schroniska dla zwierząt; odłowienie i  dostarczenie psa odbywa się na koszt właściciela.”;

12) w art. 34 w ust. 4 w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmienie: „c) wydania przez powiatowego lekarza weterynarii decyzji nakazującej zabicie lub ubój zwierząt na podstawie art. 44 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004  r. o  ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;”;

13) w art. 35: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kto zabija, uśmierca zwierzę albo dokonuje uboju zwierzęcia z  naruszeniem przepisów art. 6 ust. 1, art. 33 lub art. 34 ust. 1—4 podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Tej samej karze podlega ten, kto znęca się nad zwierzęciem.”, c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Jeżeli sprawca czynu określonego w  ust.  1 lub 1a działa ze szczególnym okrucieństwem podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.”, d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1, 1a lub 2 sąd orzeka przepadek zwierzęcia, jeżeli sprawca jest jego właścicielem.”,

Dziennik Ustaw Nr 230                — 13480 —                Poz. 1373


e) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. W  razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1 lub 1a sąd może orzec, a w razie skazania za przestępstwo określone w ust. 2 sąd orzeka tytułem środka karnego zakaz posiadania zwierząt od roku do lat 10; zakaz orzeka się w latach.”, f) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. W razie skazania za przestępstwo określone w  ust.  1, 1a lub 2, sąd może orzec wobec sprawcy zakaz wykonywania określonego zawodu, prowadzenia określonej działalności lub wykonywania czynności wymagających zezwolenia, które są związane z wykorzystywaniem zwierząt lub oddziaływaniem na nie, a także może orzec przepadek narzędzi lub przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa oraz przedmiotów pochodzących z przestępstwa.”, g) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1, 1a lub 2, sąd może orzec nawiązkę w wysokości od 500 zł do 100 000 zł na cel związany z  ochroną zwierząt, wskazany przez sąd.”;

14) w art. 37 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kto narusza nakazy albo zakazy określone w art. 9, art. 10a ust. 1—3, art. 11 ust. 3, art. 12 ust. 1—6, art. 13 ust. 1, art. 14, art. 15 ust. 1—5, art. 16, art. 17 ust. 1—7, art. 18, art. 22 ust. 1, art. 22a, art. 25 lub art. 27 podlega karze aresztu albo grzywny.”;

15) po art. 37d dodaje się art. 37e w brzmieniu: „Art. 37e. 1. Kto narusza zakazy określone w art. 10b ust. 1 podlega karze grzywny.

2. Orzekanie w sprawach, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.”;

16) w art. 38 w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) gospodarstwu rolnemu wskazanemu przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), jeżeli jest to zwierzę gospodarskie, lub”;

17) art. 39 otrzymuje brzmienie: „Art. 39. W  sprawach o  przestępstwa określone w art. 35 ust. 1, 1a lub 2 oraz wykroczenia określone w  art.  37, a  także w  postępowaniu w  sprawach nieletnich o  czyn karalny określony w art. 35 ust. 1, 1a lub 2, prawa pokrzywdzonego może wykonywać organizacja społeczna, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt.”. Art. 2. W ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008, z późn. zm.3)) w art. 3 w ust. 2 pkt 14 otrzymuje brzmienie: „14) zapobiegają bezdomności zwierząt na zasadach określonych w przepisach o ochronie zwierząt;”. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2012 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: B. Komorowski

3)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w  Dz. U. z  2006  r. Nr  144, poz.  1042, z  2008  r. Nr 223, poz. 1464, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 79, poz. 666, Nr 92, poz. 753 i Nr 215, poz. 1664, z 2010 r. Nr 47, poz. 278 oraz z  2011  r. Nr  5, poz.  13, Nr  106, poz.  622, Nr  152, poz. 897, Nr 171, poz. 1016 i Nr 224, poz. 1337.

pobierz plik

Dziennik Ustaw Nr 230, poz. 1373 z 2011 - pozostałe dokumenty:

porady prawne online

Informujemy, iż zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt. 1 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 90 poz. 631), dalsze rozpowszechnianie artykułów i porad prawnych publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione.