Logowanie

Dziennik Ustaw Nr 46, poz. 239 z 2011 - Strona 2

Wyszukiwarka

Tytuł:

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie szczegółowych zasad organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego

Status aktu prawnego:Obowiązujący
Data ogłoszenia:2011-03-03
Data wydania:2011-02-18
Data wejscia w życie:2011-03-03
Data obowiązywania:2011-03-03

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Nr 46, poz. 239 z 2011 - Strona 2


Dziennik Ustaw Nr 46                — 3008 —                Poz. 239


239

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI1) z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie szczegółowych zasad organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego Na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380 oraz z 2010 r. Nr 57, poz. 353) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne §

1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, zwanego dalej „ksrg”, w szczególności w zakresie:

1) organizacji na obszarze powiatu, województwa i kraju;

2) walki z pożarami i innymi klęskami żywiołowymi;

3) ratownictwa technicznego, chemicznego, ekologicznego i medycznego;

4) dysponowania do działań ratowniczych;

5) kierowania działaniem ratowniczym;

6) prowadzenia dokumentacji działań ratowniczych oraz dokumentacji funkcjonowania ksrg;

7) organizacji odwodów operacyjnych;

8) organizacji stanowisk kierowania. §

2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) czasie interwencji — należy przez to rozumieć łączny czas trwania działań, liczony od chwili przyjęcia informacji o zdarzeniu przez stanowisko kierowania, centrum powiadamiania ratunkowego albo wojewódzkie centrum powiadamiania ratunkowego do czasu powrotu ostatnich sił i środków podmiotów ratowniczych do miejsca stacjonowania;

2) czynnościach ratowniczych: a) podstawowych — należy przez to rozumieć czynności wykonywane w poszczególnych dziedzinach ratownictwa przez wszystkich ratowników podmiotów ksrg, b) specjalistycznych — należy przez to rozumieć czynności wykonywane z użyciem sprzętu specjalistycznego przez odpowiednio przeszkolonych ratowników podmiotów ksrg;

1)

3) dekontaminacji wstępnej — należy przez to rozumieć działania wobec osoby eksponowanej na skażenie polegające na: zmyciu skóry odsłoniętych części ciała oraz skóry skażonej za pomocą substancji myjących, substancji dezaktywujących lub wody, usunięciu odzieży skażonej lub mogącej ulec skażeniu oraz zastosowaniu ubioru zastępczego;

4) dziedzinach ratownictwa — należy przez to rozumieć walkę z pożarami, ratownictwo techniczne, chemiczne, ekologiczne i medyczne;

5) gotowości operacyjnej — należy przez to rozumieć zdolność do realizowania czynności ratowniczych w poszczególnych dziedzinach ratownictwa;

6) kierowaniu działaniem ratowniczym — należy przez to rozumieć planowanie, organizowanie, nadzorowanie i koordynowanie działań ratowniczych;

7) medycznych działaniach ratowniczych — należy przez to rozumieć działania z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy i medycznych czynności ratunkowych, o których mowa w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410, z późn. zm.2));

8) podmiotach ksrg — należy przez to rozumieć jednostki Państwowej Straży Pożarnej, inne jednostki ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej, włączone do ksrg, inne służby, inspekcje, straże, instytucje oraz podmioty, które dobrowolnie w drodze umowy cywilnoprawnej zgodziły się współdziałać w akcjach ratowniczych;

9) podwyższonej gotowości operacyjnej — należy przez to rozumieć czasowe zwiększenie gotowości operacyjnej w sytuacji wystąpienia lub zwiększonego prawdopodobieństwa wystąpienia katastrofy naturalnej lub awarii technicznej, których skutki mogą zagrozić życiu lub zdrowiu dużej liczby osób, mieniu w wielkich rozmiarach lub środowisku na znacznych obszarach, lub w przypadku wystąpienia i utrzymywania się wzmożonego zagrożenia pożarowego;

10) przejęciu kierowania działaniem ratowniczym — należy przez to rozumieć wstąpienie w prawa i obowiązki kierującego działaniem ratowniczym;

2)

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej — sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 216, poz. 1604).

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 89, poz. 590 i Nr 166, poz. 1172, z 2008 r. Nr 17, poz. 101 i Nr 237, poz. 1653, z 2009 r. Nr 11, poz. 59 i Nr 122, poz. 1007, z 2010 r. Nr 107, poz. 679 i Nr 219, poz. 1443 oraz z 2011 r. Nr 30, poz. 151.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3009 —                Poz. 239


11) segregacji poszkodowanych — należy przez to rozumieć proces wyznaczania priorytetów leczniczo-transportowych realizowany w zdarzeniach mnogich i masowych;

12) segregacji pierwotnej — należy przez to rozumieć segregację poszkodowanych realizowaną niezwłocznie po przybyciu na miejsce zdarzenia podmiotu ratowniczego;

13) segregacji wtórnej — należy przez to rozumieć segregację poszkodowanych realizowaną po wdrożeniu medycznych czynności ratunkowych wobec osób poszkodowanych o najwyższym priorytecie;

14) wykonanie dostępu — należy przez to rozumieć stworzenie możliwości oceny stanu poszkodowanego i możliwości jego przemieszczenia;

15) zdarzeniu pojedynczym — należy przez to rozumieć zdarzenie, którego zagrożenia dotyczą jednej osoby poszkodowanej;

16) zdarzeniu mnogim — należy przez to rozumieć zdarzenie, którego zagrożenia dotyczą więcej niż jednej osoby poszkodowanej znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, ale określone w wyniku segregacji poszkodowanych zapotrzebowanie na kwalifikowaną pierwszą pomoc i medyczne czynności ratunkowe realizowane w trybie natychmiastowym nie przekracza możliwości sił i środków podmiotów ratowniczych obecnych na miejscu zdarzenia;

17) zdarzeniu masowym — należy przez to rozumieć zdarzenie, w wyniku którego określone w procesie segregacji poszkodowanych zapotrzebowanie na kwalifikowaną pierwszą pomoc i medyczne czynności ratunkowe realizowane w trybie natychmiastowym przekracza możliwości sił i środków podmiotów ratowniczych obecnych na miejscu zdarzenia w danej fazie działań ratowniczych;

18) zdarzeniu nadzwyczajnym — należy przez to rozumieć zdarzenie, w którym liczba osób zagrożonych i poszkodowanych, rozmiar i stopień uszkodzenia środowiska i mienia oraz zniszczenia infrastruktury uniemożliwiają kontrolę przebiegu zdarzenia przez organy władzy publicznej. § 3.

1. Komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej, komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej lub Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej może zawrzeć umowę cywilnoprawną z podmiotami, które dobrowolnie godzą się współdziałać w akcjach ratowniczych, odpowiednio na obszarze powiatu, województwa lub kraju.

2. Umowy cywilnoprawne, o których mowa w ust. 1, określają w szczególności:

1) gotowość operacyjną i podwyższoną gotowość operacyjną, z uwzględnieniem czasu dysponowania sił i środków;

2) zasady i procedury postępowania w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego ludzi, nagłych zagrożeń życia i zdrowia zwierząt lub wystąpienia nagłego zagrożenia mienia lub środowiska;

3) zakres współdziałania w celu zachowania ciągłości i skuteczności działań ratowniczych wobec zagrożonych i poszkodowanych osób, środowiska lub mienia;

4) organizację łączności na potrzeby działań ratowniczych;

5) zabezpieczenie logistyczne działań ratowniczych;

6) udział w aktualizacji analiz zagrożeń oraz analiz zabezpieczenia operacyjnego;

7) udział w aktualizacji wybranych elementów powiatowych lub wojewódzkich planów ratowniczych;

8) udział w ćwiczeniach ratowniczych;

9) udział w analizowaniu działań ratowniczych;

10) częstotliwość i zakres prowadzenia inspekcji gotowości operacyjnej;

11) ponoszenie kosztów wyposażenia, osobowych i innych związanych bezpośrednio z udziałem w akcji ratowniczej, w szczególności kosztów materiałów zużywalnych, stosownych ubezpieczeń i profilaktyki medycznej, w tym odtwarzanie zniszczonych lub zużytych środków ratowniczych;

12) obszar chroniony.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do umów zawieranych z podmiotami niebędącymi podmiotami ratowniczymi, w tym z ekspertami do spraw prognozowania zagrożeń oraz specjalistami do spraw ratownictwa z poszczególnych dziedzin ratownictwa. Rozdział 2 Organizacja ksrg na obszarze powiatu, województwa i kraju § 4.

1. Organizacja ksrg przez komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej, na obszarze powiatu, obejmuje w szczególności:

1) opracowanie analiz zagrożeń oraz analiz zabezpieczenia operacyjnego;

2) opracowanie powiatowego planu ratowniczego;

3) ustalenie sieci podmiotów ksrg i ich obszarów chronionych;

4) aktualizację danych dotyczących gotowości operacyjnej i podwyższonej gotowości operacyjnej;

5) ustalenie metod powiadamiania w sytuacji wystąpienia nagłego lub nadzwyczajnego zagrożenia;

6) przemieszczanie sił i środków ksrg do czasowych miejsc stacjonowania;

7) ustalenie zasad powiadamiania, alarmowania i współdziałania podmiotów podczas działań ratowniczych;

8) wdrożenie systemu dysponowania sił i środków do działań ratowniczych.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3010 —                Poz. 239


2. Organizacja ksrg przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, na obszarze województwa, obejmuje w szczególności:

1) opracowanie analiz zagrożeń oraz analiz zabezpieczenia operacyjnego;

2) opracowanie wojewódzkiego planu ratowniczego;

3) ustalanie obszarów chronionych dla specjalistycznych grup ratowniczych oraz dla podmiotów ksrg przewidzianych do realizacji zadań poza terenem własnego działania;

4) aktualizację danych dotyczących gotowości operacyjnej odwodów operacyjnych na obszarze województwa oraz w ramach pomocy transgranicznej;

5) dysponowanie sił i środków specjalistycznych grup ratowniczych i odwodów operacyjnych na obszarze województwa;

6) ustalanie zasad powiadamiania i współdziałania podmiotów na obszarze województwa podczas działań ratowniczych.

3. Organizacja ksrg przez Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, na obszarze kraju, obejmuje w szczególności:

1) aktualizację danych dotyczących gotowości operacyjnej centralnego odwodu operacyjnego i podmiotów przewidzianych do współdziałania na obszarze kraju i poza jego granicami;

2) dysponowanie sił i środków centralnego odwodu operacyjnego na obszarze kraju i poza granice kraju;

3) opracowanie zasad powiadamiania i współdziałania podmiotów na obszarze kraju podczas działań ratowniczych;

4) opracowanie zasad organizowania działań ratowniczych;

5) opracowanie zasad ewidencjonowania zdarzeń;

6) opracowanie zasad organizacji i funkcjonowania systemów teleinformatycznych, w tym na potrzeby kierującego działaniem ratowniczym;

7) opracowanie zasad organizacji łączności alarmowania, powiadamiania, dysponowania oraz współdziałania na potrzeby działań ratowniczych;

8) opracowanie zasad współpracy podczas działań ratowniczych z nadawcami programów radiowych i telewizyjnych oraz z wolontariuszami;

9) opracowanie zasad wsparcia psychologicznego osób uczestniczących w działaniach ratowniczych;

10) opracowanie zasad tworzenia przez podmioty ksrg wspólnych zespołów ratowniczych;

11) opracowanie zasad organizowania ćwiczeń ratowniczych;

12) opracowanie zasad podwyższania gotowości operacyjnej;

13) opracowanie zasad analizowania zdarzeń;

14) opracowanie zasad organizacji krajowych baz sprzętu specjalistycznego i środków gaśniczych. § 5.

1. Podmioty ksrg na obszarze powiatu realizują:

1) podstawowe czynności ratownicze;

2) specjalistyczne czynności ratownicze — w przypadku gdy posiadają na terenie powiatu siły i środki umożliwiające podjęcie tych czynności.

2. W przypadku gdy siły i środki podmiotów ksrg i innych podmiotów uczestniczących w działaniu ratowniczym na terenie powiatu są niewystarczające, czynności ratownicze realizują również siły i środki podmiotów ksrg zadysponowane z obszaru województwa.

3. W przypadku gdy podmioty ksrg na terenie powiatu nie posiadają sił i środków umożliwiających podjęcie specjalistycznych czynności ratowniczych, specjalistyczne czynności ratownicze realizują siły i środki podmiotów ksrg zadysponowane z obszaru województwa.

4. W przypadku gdy siły i środki podmiotów ksrg z terenu województwa są niewystarczające, czynności ratownicze realizują również podmioty ksrg zadysponowane z obszaru kraju. § 6.

1. Podmioty ksrg będące jednostkami ochrony przeciwpożarowej tworzą na potrzeby działania ratowniczego następującą strukturę:

1) rota — dwuosobowy zespół ratowników wchodzący w skład zastępu lub specjalistycznej grupy ratowniczej;

2) zastęp — pododdział liczący od trzech do sześciu ratowników, w tym dowódca, wyposażony w pojazd przystosowany do realizacji zadania ratowniczego;

3) sekcja — pododdział w sile dwóch zastępów, w tym dowódca;

4) pluton — pododdział w sile od trzech do czterech zastępów, w tym dowódca;

5) kompania — pododdział w sile od ośmiu do szesnastu zastępów oraz dowódca;

6) batalion — oddział w sile od trzech do pięciu kompanii oraz dowódca i sztab;

7) brygada — związek pododdziałów i oddziałów oraz dowódca i sztab;

8) specjalistyczna grupa ratownicza — pododdział przeznaczony do realizacji specjalistycznych czynności ratowniczych.

2. W ramach pododdziałów określonych w ust. 1 pkt 4 mogą być wydzielane sekcje, a w ramach pododdziałów określonych w ust. 1 pkt 5 mogą być wydzielane sekcje lub plutony.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3011 —                Poz. 239


3. Pododdziały ratowników organizowane przez szkoły Państwowej Straży Pożarnej lub według standardów międzynarodowych mogą być tworzone w innym składzie niż określono w ust. 1 pkt 4 i

5. § 7.

1. Ksrg na obszarze powiatu i województwa działa odpowiednio w oparciu o powiatowy lub wojewódzki plan ratowniczy, zwane dalej „planami ratowniczymi”, zatwierdzane przez:

1) starostę (prezydenta miasta na prawach powiatu) — dla obszaru powiatu, po zasięgnięciu opinii właściwego komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej;

2) starostę i prezydenta miasta na prawach powiatu — wspólny dla obszaru miasta na prawach powiatu i powiatu mającego siedzibę władz w tym mieście, po zasięgnięciu opinii właściwego komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej;

3) wojewodę — dla obszaru województwa, po zasięgnięciu opinii Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej.

2. Plany ratownicze wspomagają organizację działań ratowniczych i zawierają w szczególności:

1) wykaz zadań realizowanych przez podmioty ratownicze oraz inne podmioty mogące wspomagać organizację działań ratowniczych;

2) wykaz zadań realizowanych przez specjalistyczne grupy ratownicze;

3) zbiór zalecanych zasad i procedur ratowniczych wynikających z zadań realizowanych przez podmioty ksrg;

4) dane teleadresowe podmiotów ksrg i jednostek ochrony przeciwpożarowej niebędących podmiotami ksrg oraz innych podmiotów mogących wspomagać organizację działań ratowniczych;

5) wykaz sił i środków podmiotów ksrg i jednostek ochrony przeciwpożarowej niebędących podmiotami ksrg;

6) graficzne przedstawienie obszarów chronionych;

7) wykaz ekspertów do spraw prognozowania zagrożeń oraz specjalistów do spraw ratownictwa, zawierający imię, nazwisko, dziedzinę oraz numer telefonu służbowego;

8) arkusze uzgodnień i aktualizacji planu ratowniczego.

3. Plany ratownicze w zakresie działań ratowniczych w czasie katastrof, klęsk żywiołowych i zdarzeń nadzwyczajnych są skorelowane z planami zarządzania kryzysowego, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. Nr 89, poz. 590, z późn. zm.3)).

3)

§ 8.

1. Opracowanie planów ratowniczych poprzedza się przeprowadzeniem analiz:

1) zagrożeń mogących wystąpić na obszarze powiatu i województwa;

2) zabezpieczenia operacyjnego na obszarze powiatu i województwa.

2. Analizę zagrożeń, o której mowa w ust. 1 pkt 1, przeprowadza się z uwzględnieniem co najmniej:

1) gęstości zaludnienia;

2) położenia geograficznego i dominujących warunków atmosferycznych oraz warunków przyrodniczych i turystycznych;

3) infrastruktury i jej stanu, z uwzględnieniem zabytków;

4) zagrożeń z obszarów sąsiadujących, objętych prawem górniczym, lotniczym, morskim i wodnym, oraz z poligonów i terytoriów państw sąsiednich;

5) liczby i skali zdarzeń.

3. Sposób opracowania analizy zagrożeń, o której mowa w ust. 1 pkt 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

4. Analizę zabezpieczenia operacyjnego, o której mowa w ust. 1 pkt 2, przeprowadza się z uwzględnieniem:

1) gotowości operacyjnej, z podziałem na rodzaj zagrożenia oraz całodobową, roczną lub sezonową dyspozycyjność;

2) obszarów, dla których prawdopodobny czas przybycia do zdarzenia pierwszych i kolejnych sił i środków podmiotów ratowniczych wynosi odpowiednio do 8 minut i do 15 minut, w celu wyznaczenia dla nich obszarów chronionych lub ich zmiany;

3) określonego dla każdej dziedziny ratownictwa najbardziej prawdopodobnego czasu przybycia pierwszych i kolejnych specjalistycznych grup ratowniczych w celu wyznaczenia dla nich obszarów chronionych lub ich zmiany;

4) rodzaju i skali zagrożeń oraz zaistniałych i przewidywanych zdarzeń;

5) rozmieszczenia sił i środków podmiotów ratowniczych;

6) miejsc, obiektów i terenów o utrudnionych warunkach prowadzenia działań ratowniczych i niskim poziomie zabezpieczenia operacyjnego;

7) organizacji odwodu operacyjnego na obszarze województwa i centralnego odwodu operacyjnego.

5. Analiza zabezpieczenia operacyjnego obszarów górskich, akwenów i obszarów zalodzonych, a także obszarów objętych prawem górniczym, lotniczym, morskim i wodnym, może uwzględniać inne czasy przybycia niż określone w ust. 4 pkt 2.

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 11, poz. 59, Nr 65, poz. 553, Nr 85, poz. 716 i Nr 131, poz. 1076, z 2010 r. Nr 240, poz. 1600 oraz z 2011 r. Nr 22, poz. 114.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3012 —                Poz. 239


§

9. Analizę zabezpieczenia operacyjnego na obszarze powiatu w zakresie realizowania podstawowych czynności ratowniczych przez podmioty ksrg opracowują komendanci powiatowi (miejscy) Państwowej Straży Pożarnej, z uwzględnieniem:

1) czasów przybycia, o których mowa w § 8 ust. 4 pkt 2;

2) liczby zdarzeń i liczby mieszkańców. §

10. Analizę zabezpieczenia operacyjnego na obszarze województwa w zakresie realizowania specjalistycznych czynności ratowniczych przez podmioty ksrg opracowują komendanci wojewódzcy Państwowej Straży Pożarnej, z uwzględnieniem:

1) czasów przybycia specjalistycznych grup ratowniczych;

2) liczby zdarzeń i liczby mieszkańców. § 11.

1. Z analiz zagrożeń oraz analiz zabezpieczenia operacyjnego komendanci powiatowi (miejscy) i komendanci wojewódzcy Państwowej Straży Pożarnej sporządzają wnioski służące poprawie funkcjonowania ksrg odpowiednio na obszarze powiatu i województwa.

2. Wnioski, o których mowa w ust. 1, komendanci powiatowi (miejscy) Państwowej Straży Pożarnej przekazują do wójta (burmistrza, prezydenta miasta) i starosty (prezydenta miasta na prawach powiatu), a komendanci wojewódzcy Państwowej Straży Pożarnej — do wojewody, w celu podjęcia działań zmierzających do poprawy funkcjonowania ksrg. § 12.

1. Plany ratownicze są aktualizowane co najmniej raz w roku.

2. Aktualizacja planów ratowniczych przebiega w trybie określonym dla ich opracowania. Rozdział 3 Walka z pożarami i innymi klęskami żywiołowymi, ratownictwo techniczne, chemiczne, ekologiczne i medyczne § 13.

1. Ksrg w zakresie walki z pożarami obejmuje planowanie, organizowanie i realizację działań ratowniczych niezbędnych do ugaszenia pożaru, a także do zmniejszenia lub likwidacji zagrożenia pożarowego lub wybuchowego.

2. Działania ratownicze, o których mowa w ust. 1, obejmują w szczególności:

1) rozpoznanie i identyfikację zagrożenia;

2) zabezpieczenie strefy działań ratowniczych, w tym wyznaczenie i oznakowanie strefy zagrożenia;

3) włączanie lub wyłączanie instalacji, urządzeń i mediów, mających wpływ na bezpieczeństwo zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz na bezpieczeństwo ratowników, z wykorzystaniem zaworów lub bezpieczników będących na instalacji użytkowej obiektu objętego działaniem ratowniczym;

4) priorytetowe wykonanie czynności umożliwiających: a) dotarcie i wykonanie dostępu do zagrożonych lub poszkodowanych osób, wraz z udzieleniem im kwalifikowanej pierwszej pomocy, i ewakuację poza strefę zagrożenia, b) przygotowanie dróg ewakuacji zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz ratowników, c) zapewnienie bezpieczeństwa zagrożonym lub poszkodowanym osobom oraz ratownikom;

5) ewakuację i ratowanie osób, a następnie zwierząt oraz ratowanie środowiska i mienia przed skutkami pożaru lub wybuchu;

6) ocenę rozmiarów zagrożenia pożarowego lub wybuchowego i prognozowanie jego rozwoju;

7) dostosowanie sprzętu oraz technik i środków gaśniczych i innych środków ratowniczych do rodzaju, skali i miejsca pożaru lub wybuchu;

8) likwidację, ograniczenie lub zwiększenie strefy zagrożenia;

9) uruchamianie dodatkowych sił i środków podmiotów ksrg;

10) oddymianie strefy zagrożenia.

3. Walka z pożarami w ramach ksrg jest prowadzona:

1) siłami i środkami podmiotów ksrg właściwymi ze względu na miejsce powstania pożaru;

2) pododdziałami lub oddziałami odwodów operacyjnych na obszarze województwa lub centralnego odwodu operacyjnego. § 14.

1. Ksrg w zakresie walki z innymi klęskami żywiołowymi obejmuje planowanie, organizowanie i realizację działań ratowniczych niezbędnych do ratowania życia, zdrowia, mienia lub środowiska.

2. Działania ratownicze, o których mowa w ust. 1, obejmują w szczególności:

1) rozpoznanie i identyfikację zagrożenia;

2) zabezpieczenie strefy działań ratowniczych, w tym wyznaczenie i oznakowanie strefy zagrożenia;

3) włączanie lub wyłączanie instalacji, urządzeń i mediów mających wpływ na bezpieczeństwo zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz na bezpieczeństwo ratowników, z wykorzystaniem zaworów lub bezpieczników będących na instalacji użytkowej obiektu objętego działaniem ratowniczym;

4) priorytetowe wykonanie czynności umożliwiających: a) dotarcie i wykonanie dostępu do zagrożonych lub poszkodowanych osób, wraz z udzieleniem im kwalifikowanej pierwszej pomocy, i ewakuację poza strefę zagrożenia, b) przygotowanie dróg ewakuacji zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz ratowników, c) zapewnienie bezpieczeństwa zagrożonym lub poszkodowanym osobom oraz ratownikom;

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3013 —                Poz. 239


5) likwidację zagrożeń związanych z klęską żywiołową;

6) dostosowanie sprzętu oraz technik ratowniczych do rozmiaru i rodzaju klęski żywiołowej;

7) likwidację, ograniczenie lub zwiększenie strefy zagrożenia;

8) uruchamianie dodatkowych sił i środków podmiotów ksrg;

9) ocenę rozmiarów powstałej klęski żywiołowej.

3. Walka z innymi klęskami żywiołowymi w ramach ksrg prowadzona jest siłami i środkami podmiotów ksrg, pododdziałami lub oddziałami odwodów operacyjnych na obszarze województwa lub centralnego odwodu operacyjnego. § 15.

1. Ksrg w zakresie ratownictwa technicznego obejmuje planowanie, organizowanie i realizację działań ratowniczych niezbędnych do poszukiwania i dotarcia do zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz zwierząt, a także zmniejszenia lub likwidacji zagrożenia dla życia, zdrowia, mienia lub środowiska.

2. Działania ratownicze, o których mowa w ust. 1, obejmują w szczególności:

1) rozpoznanie i identyfikację zagrożenia;

2) zabezpieczenie strefy działań ratowniczych, w tym wyznaczenie i oznakowanie strefy zagrożenia;

3) włączanie lub wyłączanie instalacji, urządzeń i mediów mających wpływ na bezpieczeństwo zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz na bezpieczeństwo ratowników, z wykorzystaniem zaworów lub bezpieczników będących na instalacji użytkowej obiektu objętego działaniem ratowniczym;

4) priorytetowe wykonanie czynności umożliwiających: a) dotarcie i wykonanie dostępu do zagrożonych lub poszkodowanych osób, wraz z udzieleniem im kwalifikowanej pierwszej pomocy, lub ich ewakuację poza strefę zagrożenia, b) przygotowanie dróg ewakuacji zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz ratowników, c) zapewnienie bezpieczeństwa zagrożonym lub poszkodowanym osobom oraz ratownikom;

5) wykonywanie przejść, dojść i dojazdów do zagrożonych lub poszkodowanych osób wraz z usuwaniem przeszkód ograniczających dostęp do nich i utrudniających wykonanie medycznych działań ratowniczych lub ich przemieszczanie;

6) stosowanie wodnych lub lodowych technik ratowniczych służących ewakuacji zagrożonych lub poszkodowanych osób z akwenów i obszarów zalodzonych oraz terenów powodziowych;

7) ewakuację osób z wysokości lub miejsc poniżej poziomu otoczenia;

8) stosowanie technik bezprzyrządowych i przyrządowych oraz wykorzystanie zwierząt do poszukiwania zagrożonych osób;

9) ewakuację zagrożonych i poszkodowanych zwierząt poza strefę zagrożenia;

10) ocenę rozmiarów powstałego zagrożenia i prognozowanie jego rozwoju;

11) oświetlenie miejsca zdarzenia i jego zabezpieczenie przed osobami postronnymi oraz wykonanie innych czynności z zakresu zabezpieczenia logistycznego;

12) obwałowywanie, wypompowywanie i uszczelnianie miejsc wycieku wody lub innych mediów stwarzających zagrożenie;

13) przewietrzanie stref zagrożenia;

14) włączanie lub wyłączanie instalacji i urządzeń mających wpływ na rozmiar strefy zagrożenia;

15) stabilizowanie, cięcie, rozpieranie, podnoszenie lub przenoszenie konstrukcji, instalacji i urządzeń, a także części obiektów oraz przeszkód naturalnych i sztucznych w celu zlikwidowania lub ograniczenia zagrożenia dla osób, zwierząt, środowiska, infrastruktury i innego mienia.

3. Działania ratownicze z ratownictwa technicznego, w zakresie wynikającym z planu ratowniczego, prowadzą podmioty ksrg z uwzględnieniem ich wyposażenia w sprzęt specjalistyczny i środki ochrony indywidualnej, oraz w szczególności:

1) specjalistyczne grupy poszukiwawczo-ratownicze Państwowej Straży Pożarnej i innych podmiotów ksrg będących jednostkami ochrony przeciwpożarowej;

2) specjalistyczne grupy ratownictwa wysokościowego Państwowej Straży Pożarnej i innych podmiotów ksrg będących jednostkami ochrony przeciwpożarowej;

3) specjalistyczne grupy ratownictwa wodno-nurkowego Państwowej Straży Pożarnej i innych podmiotów ksrg będących jednostkami ochrony przeciwpożarowej;

4) specjalistyczne grupy ratownictwa technicznego Państwowej Straży Pożarnej i innych podmiotów ksrg będących jednostkami ochrony przeciwpożarowej. § 16.

1. Ksrg w zakresie ratownictwa chemicznego i ekologicznego obejmuje planowanie, organizowanie i realizację działań ratowniczych niezbędnych do zmniejszenia lub likwidacji bezpośrednich zagrożeń stwarzanych przez substancje niebezpieczne dla ludzi, zwierząt, środowiska lub mienia.

2. Działania ratownicze, o których mowa w ust. 1, obejmują w szczególności:

1) rozpoznanie i identyfikację zagrożenia;

2) zabezpieczenie strefy działań ratowniczych, w tym wyznaczenie i oznakowanie strefy zagrożenia;

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3014 —                Poz. 239


3) włączanie lub wyłączanie instalacji, urządzeń i mediów mających wpływ na bezpieczeństwo zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz na bezpieczeństwo ratowników, z wykorzystaniem zaworów lub bezpieczników będących na instalacji użytkowej obiektu objętego działaniem ratowniczym;

4) priorytetowe wykonanie czynności umożliwiających: a) dotarcie i wykonanie dostępu do zagrożonych lub poszkodowanych osób, wraz z udzieleniem im kwalifikowanej pierwszej pomocy, lub ich ewakuację poza strefę zagrożenia, b) przygotowanie dróg ewakuacji zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz ratowników, c) zapewnienie bezpieczeństwa zagrożonym lub poszkodowanym osobom oraz ratownikom, d) ewakuację i ratowanie osób, a następnie zwierząt oraz ratowanie środowiska i mienia przed skutkami bezpośrednich zagrożeń stwarzanych przez substancje niebezpieczne;

5) ocenę rozmiarów zagrożenia i prognozowanie jego rozwoju;

6) likwidację, ograniczenie lub zwiększenie strefy zagrożenia;

7) dostosowanie sprzętu i technik ratowniczych do miejsca zdarzenia i rodzaju substancji niebezpiecznej w celu ograniczenia skutków wycieku, parowania lub emisji substancji niebezpiecznej;

8) stawianie zapór na zbiornikach, ciekach lub akwenach zagrożonych skutkami rozlania substancji niebezpiecznych;

9) związywanie lub neutralizacja substancji niebezpiecznych;

10) zabezpieczenie terenu objętego wyciekiem substancji niebezpiecznej;

11) prowadzenie czynności z zakresu dekontaminacji wstępnej;

12) ocenę rozmiarów powstałego zdarzenia.

3. Działania ratownicze z ratownictwa chemicznego i ekologicznego, w zakresie wynikającym z planu ratowniczego, prowadzą podmioty ksrg z uwzględnieniem ich wyszkolenia oraz wyposażenia w sprzęt specjalistyczny i środki ochrony indywidualnej oraz w szczególności specjalistyczne grupy ratownictwa chemiczno-ekologicznego Państwowej Straży Pożarnej i innych podmiotów ksrg będących jednostkami ochrony przeciwpożarowej. § 17.

1. Ksrg w zakresie ratownictwa medycznego obejmuje planowanie, organizowanie i realizację działań ratowniczych z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy.

2. Działania ratownicze, o których mowa w ust. 1, obejmują w szczególności:

1) rozpoznanie u osób poszkodowanych stanu nagłego zagrożenia zdrowotnego oraz prowadzenie segregacji pierwotnej i udział w segregacji wtórnej;

2) zastosowanie technik i sprzętu niezbędnych do ratowania życia i zdrowia w zależności od rodzaju, skali i miejsca zdarzenia oraz liczby osób poszkodowanych;

3) zapewnienie ciągłości realizowanego przez podmioty ksrg procesu ratowania osób znajdujących się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego na miejscu zdarzenia;

4) określenie sposobu postępowania ze sprzętem medycznym.

3. Działania ratownicze z ratownictwa medycznego, w zakresie wynikającym z planu ratowniczego, prowadzą podmioty ksrg realizujące zadania z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy. § 18.

1. Do czasu przybycia na miejsce zdarzenia zespołu ratownictwa medycznego lub lotniczego zespołu ratownictwa medycznego kierujący działaniem ratowniczym może wskazać koordynatora medycznych działań ratowniczych.

2. Koordynatorem medycznych działań ratowniczych może być osoba, która posiada kwalifikacje niezbędne do udzielenia świadczeń zdrowotnych.

3. W chwili przybycia na miejsce zdarzenia zespołu ratownictwa medycznego koordynację medycznych działań ratowniczych przejmuje kierujący akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych, o którym mowa w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym. §

19. Podczas działań ratowniczych kierujący działaniem ratowniczym może korzystać z wiedzy ekspertów do spraw prognozowania zagrożeń oraz specjalistów do spraw ratownictwa, wpisanych do wykazu, o którym mowa w § 7 ust. 2 pkt

7. Rozdział 4 Dysponowanie do działań ratowniczych §

20. Dysponowanie do działań ratowniczych na miejsce zdarzenia uwzględnia następujące okoliczności:

1) możliwość podjęcia działań ratowniczych na miejscu zdarzenia w jak najkrótszym czasie;

2) liczbę osób zagrożonych lub poszkodowanych;

3) skalę zagrożenia, miejsce i rodzaj zdarzenia, prognozę następstw zdarzenia dla życia, zdrowia, środowiska lub mienia oraz wielkość i przeznaczenie terenu lub obiektu;

4) aktualny potencjał sił i środków będących w dyspozycji;

5) możliwość wykorzystania w działaniach ratowniczych sił i środków z obszarów chronionych innych niż obszar chroniony właściwy dla miejsca zdarzenia, w tym z sąsiednich powiatów i województw oraz podmiotów objętych przepisami prawa górniczego, lotniczego, morskiego i wodnego;

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3015 —                Poz. 239


6) możliwość wykorzystania odwodów operacyjnych na obszarze województwa lub centralnego odwodu operacyjnego;

7) zasady i procedury powiadamiania i dysponowania zasobów ratowniczych zawarte w planach ratowniczych;

8) możliwość techniczno-logistycznego działań ratowniczych; wsparcia

4. Kierujący może odstąpić od zasad i procedur ratowniczych podczas zdarzeń nadzwyczajnych lub zmieniających się dynamiki i wielkości zdarzenia. §

23. Wyróżnia się trzy poziomy kierowania działaniem ratowniczym:

1) interwencyjny — realizowany w strefie zagrożenia lub strefie działań ratowniczych w celu realizowania czynności ratowniczych oraz zapewnienia bezpieczeństwa ratownikom; kierowaniu interwencyjnemu podlegają siły nieprzekraczające wielkością jednej kompanii;

2) taktyczny — realizowany na granicy strefy zagrożenia lub poza nią w celu wykonania przyjętych taktyk lub określonej strategii oraz nadzoru nad kierowaniem interwencyjnym; kierowaniu taktycznemu podlegają siły nieprzekraczające wielkością jednego batalionu lub siły, w których składzie znajdują się specjalistyczne grupy ratownicze;

3) strategiczny — realizowany w celu określenia i przyjęcia niezbędnej strategii w likwidowaniu zagrożenia oraz nadzoru nad kierowaniem taktycznym; kierowaniu strategicznemu podlegają siły odwodów operacyjnych na obszarze województwa, siły centralnego odwodu operacyjnego lub siły przekraczające wielkością jeden batalion. § 24.

1. Kierowanie interwencyjne są obowiązani przejąć ratownicy z jednostek ochrony przeciwpożarowej, posiadający kwalifikacje do kierowania działaniem ratowniczym, właściwi ze względu na obszar chroniony, w kolejności:

1) członek ochotniczej straży pożarnej;

2) komendant gminny ochrony przeciwpożarowej, jeśli jest członkiem ochotniczej straży pożarnej;

3) strażak jednostki ochrony przeciwpożarowej;

9) stan infrastruktury i natężenia ruchu w komunikacji, a także warunki terenowe i atmosferyczne mające wpływ na czas przybycia sił i środków oraz organizację działań ratowniczych. Rozdział 5 Kierowanie działaniem ratowniczym § 21.

1. Kierowanie działaniem ratowniczym rozpoczyna się z chwilą przybycia na miejsce zdarzenia pierwszych sił i środków podmiotów ksrg.

2. Kierowanie działaniem ratowniczym ustaje z chwilą wykonania działań ratowniczych, w tym:

1) udzielenia kwalifikowanej pierwszej pomocy osobom poszkodowanym na miejscu zdarzenia oraz przekazania ich zespołowi ratownictwa medycznego albo osobie wykonującej zawód medyczny w zakładzie opieki zdrowotnej;

2) przekazania terenu, obiektu lub mienia objętego działaniem ratowniczym właścicielowi, zarządcy, użytkownikowi lub przedstawicielowi organu administracji rządowej lub samorządu terytorialnego albo Policji lub straży gminnej (miejskiej), a w przypadku braku możliwości ich ustalenia lub nieobecności na miejscu zdarzenia — zgłoszenia tego faktu do właściwego terytorialnie stanowiska kierowania ksrg. § 22.

1. Działaniem ratowniczym kieruje uprawniona osoba, która powinna być oznakowana w sposób widoczny dla innych uczestników działań ratowniczych.

2. Kierujący działaniem ratowniczym, zwany dalej „kierującym”, kieruje działaniami sił i środków podmiotów ksrg i innych podmiotów uczestniczących w działaniu ratowniczym w szczególności przez:

1) wydawanie rozkazów lub poleceń oraz kontrolę ich wykonania;

2) nadzorowanie realizacji zasad i procedur ratowniczych ujętych w planach ratowniczych;

3) ostrzeganie o rodzajach i zasięgu zagrożenia oraz ewentualnym stopniu ryzyka planowanego działania ratowniczego.

3. Kierujący organizuje działania z uwzględnieniem w szczególności:

1) rodzaju i skali zdarzenia;

2) liczby osób poszkodowanych lub bezpośrednio zagrożonych;

3) występujących zagrożeń oraz prognozy ich rozwoju. ratownicze

4) dowódca zastępu Państwowej Straży Pożarnej;

5) dowódca sekcji Państwowej Straży Pożarnej;

6) zastępca dowódcy zmiany Państwowej Straży Pożarnej;

7) dowódca zmiany Państwowej Straży Pożarnej;

8) zastępca dowódcy jednostki ratowniczo-gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej;

9) dowódca jednostki ratowniczo-gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej.

2. W przypadku braku kierującego, o którym mowa w ust. 1, kierowanie interwencyjne przejmuje ratownik z podmiotu ksrg niebędącego jednostką ochrony przeciwpożarowej.

3. Kierowanie interwencyjne podczas działań ratowniczych z udziałem specjalistycznej grupy ratowniczej, w realizowanej przez nią części zadań, organizowane jest przez jej dowódcę.

4. Kierowanie interwencyjne może przejąć kierujący, o którym mowa w § 25 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz § 26 ust. 1.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3016 —                Poz. 239


5. Udział w kierowaniu interwencyjnym przez zasoby ratownicze podmiotów ksrg niebędących jednostkami ochrony przeciwpożarowej oraz innych podmiotów ratowniczych może określać właściwy terytorialnie plan ratowniczy. § 25.

1. Kierowanie taktyczne są obowiązani przejąć, w następującej kolejności:

1) zastępca dowódcy jednostki ratowniczo-gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej właściwej dla miejsca powstania zdarzenia;

2) dowódca jednostki ratowniczo-gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej właściwej dla miejsca powstania zdarzenia;

3) oficer wyznaczony przez komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej do kierowania w jego imieniu i na jego polecenie;

4) komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej.

2. Kierowanie taktyczne jest realizowane ze stałego lub ruchomego stanowiska dowodzenia, usytuowanego w miejscu umożliwiającym ocenę rozwoju sytuacji.

3. Kierowanie taktyczne może przejąć kierujący z poziomu strategicznego. § 26.

1. Kierowanie strategiczne są obowiązani przejąć, w następującej kolejności:

1) oficer wyznaczony przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej do kierowania w jego imieniu i na jego polecenie;

2) komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej;

3) oficer wyznaczony przez Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej do kierowania w jego imieniu i na jego polecenie;

4) Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej.

2. Kierowanie strategiczne jest realizowane ze stałego lub ruchomego stanowiska dowodzenia usytuowanego poza strefą kierowania taktycznego lub ze stanowisk kierowania ksrg.

3. Kierowanie strategiczne podczas działań ratowniczych z wykorzystaniem batalionów centralnego odwodu operacyjnego może być prowadzone przez dowódcę odwodu operacyjnego na obszarze województwa. § 27.

1. Kierowanie interwencyjne polega w szczególności na:

1) ustaleniu rodzaju zagrożeń oraz wyznaczeniu strefy zagrożenia;

2) przydzielaniu zadań dla rot lub pododdziałów;

3) ustaleniu sposobów i metod poszukiwania zagrożonych i poszkodowanych osób oraz udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy;

4) ocenie sytuacji i prognozie jej rozwoju w zakresie potrzeb zasobów ratowniczych;

5) zorganizowaniu ewakuacji ludności i zwierząt poza strefę zagrożenia;

6) zorganizowaniu dekontaminacji wstępnej;

7) analizowaniu czasu pracy poszczególnych zespołów w strefie działań ratowniczych, w szczególności czasu pracy w ubraniach ochronnych i sprzęcie izolującym drogi oddechowe ratowników;

8) nadzorowaniu skuteczności działania ratowniczego oraz zachowania bezpiecznych warunków jego prowadzenia;

9) organizowaniu łączności dla podmiotów ksrg biorących udział w działaniu ratowniczym;

10) analizowaniu zużycia sprzętu i środków gaśniczych, pochłaniających i neutralizujących;

11) współdziałaniu z koordynatorem medycznych działań ratowniczych i kierującym akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych;

12) zgłoszeniu zapotrzebowania na niezbędne siły i środki podmiotów ksrg;

13) zorganizowaniu wsparcia logistycznego;

14) przekazywaniu informacji o prowadzonych działaniach ratowniczych do stanowiska kierowania komendanta Państwowej Straży Pożarnej;

15) dokumentowaniu, według potrzeb, prowadzonych działań ratowniczych na miejscu zdarzenia.

2. Kierowanie taktyczne polega w szczególności na:

1) ocenie zagrożenia przez ustalenie jego charakteru i prognozowanie rozwoju;

2) podziale strefy działań ratowniczych na odcinki bojowe i wyznaczeniu zadań dla kierujących tymi odcinkami;

3) zorganizowaniu ewakuacji zagrożonej ludności i zwierząt poza strefę zagrożenia;

4) współdziałaniu z koordynatorem medycznych działań ratowniczych i kierującym akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych;

5) ocenie wielkości zapotrzebowania na siły i środki podmiotów ksrg;

6) wyznaczeniu miejsca kierowania działaniami ratowniczymi i jego oznakowaniu;

7) analizowaniu oraz likwidowaniu, ograniczeniu lub zwiększeniu strefy zagrożenia;

8) koordynowaniu zmian sił ratowniczych, w tym ich wprowadzaniu i wyprowadzaniu ze strefy działań ratowniczych;

9) zorganizowaniu wsparcia logistycznego;

10) nadzorowaniu skuteczności działania ratowniczego oraz zachowaniu bezpiecznych warunków jego prowadzenia;

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3017 —                Poz. 239


11) analizowaniu i korygowaniu wydzielonej strefy działań ratowniczych;

12) organizowaniu punktów przyjęcia sił i środków podmiotów ksrg i innych podmiotów uczestniczących w działaniu ratowniczym;

13) współdziałaniu ze środkami masowego przekazu lub wyznaczeniu rzecznika prasowego;

14) zorganizowaniu łączności dla podmiotów ksrg uczestniczących w działaniu ratowniczym;

15) minimalizowaniu wśród ratowników skutków stresu pourazowego powstałego podczas działań ratowniczych;

16) dokumentowaniu według potrzeb prowadzonych działań ratowniczych na miejscu zdarzenia.

3. Kierowanie strategiczne polega w szczególności na:

1) ocenie zagrożenia przez ustalenie jego charakteru i prognozowanie rozwoju;

2) określeniu strategii działania ratowniczego;

3) podziale strefy działań ratowniczych na odcinki bojowe oraz wyznaczeniu zadań dla kierujących tymi odcinkami;

4) nadzorowaniu zadań prowadzonych przez podległe siły i środki podmiotów ksrg;

5) wyznaczeniu miejsca kierowania działaniami ratowniczymi;

6) informowaniu ewakuowanej ludności o miejscach organizowanej pomocy medycznej i humanitarnej;

7) dowodzeniu siłami wojewódzkiego lub centralnego odwodu operacyjnego albo wprowadzaniu ich na wyznaczone odcinki bojowe;

8) koordynowaniu łączności na potrzeby kierowania strategicznego i taktycznego;

9) powołaniu sztabu w celu realizacji zadań, o których mowa w § 29 ust. 2;

10) wyznaczeniu zespołu prasowego do współpracy ze środkami masowego przekazu. § 28.

1. Przejmowanie kierowania interwencyjnego, taktycznego lub strategicznego podlega zgłoszeniu do właściwego terenowo stanowiska kierowania ksrg oraz odnotowaniu w dokumentacji.

2. W przypadku przybycia na miejsce zdarzenia obowiązanych do przejęcia kierowania działaniem ratowniczym tej samej hierarchii, do przejęcia kierowania działaniem ratowniczym jest obowiązany ten, dla którego miejsce powstania zdarzenia znajduje się na terenie własnego działania.

3. W zakładach, w których funkcjonują zakładowe służby ratownicze lub zakładowe straże pożarne, zasady uruchamiania i kolejność przejmowania kierowania interwencyjnego i taktycznego określają właściwe terytorialnie plany ratownicze.

4. Uruchomienie kierowania taktycznego lub strategicznego nie powoduje ograniczenia obowiązków, jakie spoczywają na osobach prowadzących odpowiednio kierowanie interwencyjne lub taktyczne. § 29.

1. Kierujący na poziomie interwencyjnym i taktycznym może powołać sztab.

2. Do zadań sztabu należy w szczególności:

1) analizowanie rodzaju zagrożenia oraz prognozowanie jego rozwoju dla ludzi, zwierząt, środowiska lub mienia;

2) szacowanie sił i środków niezbędnych do ograniczenia lub likwidacji zagrożenia;

3) wypracowywanie taktyki prowadzenia działań ratowniczych;

4) analizowanie funkcjonowania łączności na potrzeby kierowania działaniami ratowniczymi;

5) analizowanie stanu zabezpieczenia logistycznego;

6) analizowanie stanu zabezpieczenia medycznego;

7) analizowanie stanu zabezpieczenia sanitarnego, socjalnego i wsparcia psychologicznego;

8) analizowanie zużycia środków gaśniczych, pochłaniających, neutralizatorów oraz zniszczenia sprzętu ratowniczego;

9) dokumentowanie przebiegu działań ratowniczych;

10) dokumentowanie decyzji podjętych przez szefa sztabu;

11) gromadzenie danych dotyczących udziału sił i środków w działaniach ratowniczych oraz wniosków z pracy sztabu;

12) planowanie miejsc na przyjęcie dodatkowych sił i środków oraz wskazanie miejsc do zakwaterowania i odpoczynku ratowników;

13) przygotowanie miejsc do współdziałania kierującego ze środkami masowego przekazu oraz organami władzy publicznej;

14) planowanie czynności dla podmiotów wspomagających działania ratownicze oraz dla wolontariuszy. §

30. Przepisy niniejszego rozdziału nie dotyczą kierowania działaniami ratowniczymi realizowanymi na podstawie przepisów prawa lotniczego, morskiego lub górniczego. Rozdział 6 Prowadzenie dokumentacji działań ratowniczych oraz dokumentacji funkcjonowania ksrg §

31. Podmioty ksrg prowadzą ewidencję zdarzeń, podczas których prowadziły działania ratownicze. § 32.

1. Komendanci Państwowej Straży Pożarnej prowadzą i przechowują dokumentację działań ratowniczych.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3018 —                Poz. 239


2. Dokumentacja działań ratowniczych obejmuje:

1) kartę zdarzenia;

2) zestawienie dobowe zdarzeń;

3) kartę udzielonej kwalifikowanej pierwszej pomocy;

4) kartę dekontaminacyjną osoby poszkodowanej;

5) informację ze zdarzenia;

6) informację o działaniach ratowniczych przeprowadzonych przez oddział lub pododdział odwodu operacyjnego;

7) meldunek o wypadku lekkim ratownika;

8) meldunek o wypadkach śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych ratowników, w rozumieniu ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322, z 2010 r. Nr 257, poz. 1725 oraz z 2011 r. Nr 45, poz. 235);

9) meldunek o wypadku lub kolizji pojazdu podmiotu ksrg;

10) potwierdzenie udziału w działaniu ratowniczym;

11) potwierdzenie przekazania terenu, obiektu lub mienia objętego działaniem ratowniczym.

3. Dokumentacja działań ratowniczych obejmuje ponadto:

1) decyzje, pokwitowania, protokoły i raporty, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 lipca 1992 r. w sprawie zakresu i trybu korzystania z praw przez kierującego działaniem ratowniczym (Dz. U. Nr 54, poz. 259);

2) dokumentację, o której mowa w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 30 grudnia 2002 r. w sprawie poważnych awarii objętych obowiązkiem zgłoszenia do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2003 r. Nr 5, poz. 58). §

33. Dokumentację działań ratowniczych sporządzają:

1) dyspozytor lub dyżurny operacyjny stanowiska kierowania komendanta Państwowej Straży Pożarnej;

2) ratownik podmiotu ksrg;

3) kierujący;

4) dowódca odwodu operacyjnego na obszarze województwa i dowódca centralnego odwodu operacyjnego. § 34.

1. Dyspozytor lub dyżurny operacyjny stanowiska kierowania komendanta Państwowej Straży Pożarnej sporządza:

1) kartę zdarzenia, według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia;

2) zestawienie dobowe zdarzeń, według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia.

2. Informację o zadysponowaniu sił i środków podmiotów ksrg do zdarzenia dyspozytor lub dyżurny operacyjny stanowiska kierowania komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej niezwłocznie przekazuje do stanowiska kierowania komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej.

3. Dyspozytor lub dyżurny operacyjny stanowiska kierowania komendanta Państwowej Straży Pożarnej odnotowuje w karcie zdarzenia zakres własnych zadań zrealizowanych w ramach koordynacji działań ratowniczych i planu ratowniczego oraz zadań wynikających z decyzji, poleceń i rozkazów wydanych przez kierującego.

4. Zestawienie dobowe zdarzeń za dany dzień sporządza się do godz. 030 dnia następnego. § 35.

1. Ratownik podmiotu ksrg, który udzielił kwalifikowanej pierwszej pomocy podczas zdarzeń pojedynczych lub mnogich, wypełnia na miejscu zdarzenia kartę udzielonej kwalifikowanej pierwszej pomocy, której wzór stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia, z zastrzeżeniem ust. 3.

2. Karta udzielonej kwalifikowanej pierwszej pomocy jest przekazywana, wraz z osobą poszkodowaną, zespołowi ratownictwa medycznego albo osobie wykonującej zawód medyczny w zakładzie opieki zdrowotnej oraz za pośrednictwem kierującego do stanowiska kierowania komendanta Państwowej Straży Pożarnej.

3. Ratownik podmiotu ksrg może nie wypełniać karty udzielonej kwalifikowanej pierwszej pomocy na miejscu zdarzenia, jeśli wykonywane działania ratownicze uniemożliwiają wypełnienie jej na miejscu zdarzenia; w takim przypadku ratownik podmiotu ksrg udzielający kwalifikowanej pierwszej pomocy wypełnia kartę udzielonej kwalifikowanej pierwszej pomocy po zakończeniu działań ratowniczych i przekazuje za pośrednictwem kierującego do stanowiska kierowania komendanta Państwowej Straży Pożarnej, w celu przekazania właściwemu dysponentowi jednostki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne. § 36.

1. Ratownik podmiotu ksrg, który przeprowadza dekontaminację wstępną, sporządza kartę dekontaminacyjną osoby poszkodowanej, której wzór stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia.

2. Karta dekontaminacyjna osoby poszkodowanej jest przekazywana zespołowi ratownictwa medycznego lub podmiotom przejmującym opiekę nad tą osobą. § 37.

1. Kierujący sporządza informację ze zdarzenia, której wzór stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia.

2. Dowódca odwodu operacyjnego na obszarze województwa lub dowódca centralnego odwodu operacyjnego sporządza informację o działaniach ratowniczych przeprowadzonych odpowiednio przez oddział lub pododdział odwodu operacyjnego na obszarze województwa lub centralnego odwodu operacyjnego, której wzór stanowi załącznik nr 7 do rozporządzenia.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3019 —                Poz. 239


§ 38.

1. Kierujący, w przypadku gdy wypadkowi uległ ratownik lub pojazd podmiotu ratowniczego, sporządza:

1) meldunek o wypadku lekkim ratownika, według wzoru stanowiącego załącznik nr 8 do rozporządzenia;

2) meldunek o wypadkach śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych ratowników, według wzoru stanowiącego załącznik nr 9 do rozporządzenia;

3) meldunek o wypadku lub kolizji pojazdu podmiotu ratowniczego, według wzoru stanowiącego załącznik nr 10 do rozporządzenia.

2. Kierujący potwierdza udział sił i środków podmiotu ratowniczego w działaniu ratowniczym, sporządzając dokumentację według wzoru stanowiącego załącznik nr 11 do rozporządzenia.

3. Kierujący potwierdza przekazanie terenu, obiektu lub mienia objętego działaniem ratowniczym, sporządzając dokumentację według wzoru stanowiącego załącznik nr 12 do rozporządzenia. §

39. Stanowisko kierowania komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej niezwłocznie przekazuje wstępną informację o zdarzeniu do stanowiska kierowania komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, a stanowisko kierowania komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej do stanowiska kierowania Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, w przypadku zdarzeń:

1) podczas których wypadkowi uległ ratownik podmiotu ratowniczego;

2) podczas których zaistniał wypadek śmiertelny lub doszło do obrażeń ciała u więcej niż 3 osób;

3) w których konieczna była ewakuacja co najmniej 10 osób;

4) w których w bezpośrednim działaniu ratowniczym uczestniczyło co najmniej 12 zastępów;

5) w których uczestniczyły co najmniej 3 zespoły ratownictwa medycznego;

6) podczas których dysponowano śmigłowiec lub samolot do prowadzenia działań ratowniczych;

7) z udziałem chemicznych, wybuchowych, biologicznych, radiologicznych lub nuklearnych substancji niebezpiecznych stanowiących bezpośrednie zagrożenie dla życia;

8) podczas których dysponowano siły i środki odwodu operacyjnego na obszarze województwa lub centralnego odwodu operacyjnego lub korzystano z wiedzy ekspertów do spraw prognozowania zagrożeń lub specjalistów do spraw ratownictwa;

9) podczas których dysponowano siły i środki z państw sąsiednich lub zachodziła konieczność uruchamiania procedur informowania i ostrzegania podczas wystąpienia zagrożeń transgranicznych;

10) podczas których wystąpiła poważna awaria w rozumieniu przepisów prawa ochrony środowiska;

11) w placówkach dyplomatycznych;

12) w obiektach wchodzących w skład infrastruktury krytycznej, w rozumieniu ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym;

13) w których wystąpiło zagrożenie niezidentyfikowane w procesie analizy zagrożeń albo inne nadzwyczajne zagrożenie, w tym atak terrorystyczny. §

40. Dokumentacja funkcjonowania ksrg obejmuje:

1) analizę zagrożeń oraz analizę zabezpieczenia operacyjnego;

2) analizę gotowości operacyjnej;

3) analizę ćwiczeń ratowniczych;

4) analizę działania ratowniczego;

5) plan ratowniczy;

6) dokumentację odwodu operacyjnego na obszarze województwa i centralnego odwodu operacyjnego. § 41.

1. Dokumentację funkcjonowania ksrg prowadzą i przechowują komendanci Państwowej Straży Pożarnej.

2. Analiza ćwiczeń ratowniczych oraz analiza działań ratowniczych może być prowadzona i przechowywana również przez pozostałe podmioty ksrg. § 42.

1. Analiza gotowości operacyjnej zawiera, w szczególności:

1) czasy dysponowania do działań ratowniczych oraz wyznaczone obszary chronione;

2) ilość, rodzaj i parametry taktyczne oraz techniczno-użytkowe sprzętu ratowniczego i sprzętu ochrony osobistej;

3) liczbę ratowników wyszkolonych w poszczególnych dziedzinach ratownictwa;

4) możliwości prowadzenia działań ratowniczych przez ratowników w zależności od rodzaju zagrożenia, z uwzględnieniem dysponowania ratowników w systemie 8-godzinnym i zmianowym, a także w ramach odwodu operacyjnego na obszarze województwa lub centralnego odwodu operacyjnego;

5) możliwości dysponowania sprzętu do długotrwałych działań ratowniczych oraz do działań podczas katastrof i klęsk żywiołowych.

2. Analiza ćwiczeń ratowniczych zawiera:

1) liczbę zaplanowanych i zrealizowanych ćwiczeń w danym roku przez podmioty ksrg;

2) przyjęte cele i scenariusze ćwiczeń oraz wykonanie ich założeń;

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3020 —                Poz. 239


3) wielkości zasobów ratowniczych biorących udział w poszczególnych ćwiczeniach;

4) liczbę rozjemców i obserwatorów przypadających na każde ćwiczenie;

5) wnioski przygotowane przez podmioty ksrg uczestniczące w ćwiczeniach;

6) oceny i wnioski przygotowane przez rozjemców;

7) wnioski przygotowane przez organizatorów ćwiczeń w zakresie poziomu gotowości operacyjnej, sprawdzenia zasad i procedur ratowniczych oraz funkcjonowania ksrg.

3. Analizę działania ratowniczego sporządza się dla zdarzenia:

1) śmiertelnego, ciężkiego lub zbiorowego wypadku w związku z udziałem w działaniach ratowniczych;

2) o charakterze masowym;

3) podczas którego dysponowano siły i środki odwodu operacyjnego na obszarze województwa lub centralnego odwodu operacyjnego lub korzystano z wiedzy ekspertów do spraw prognozowania zagrożeń lub specjalistów do spraw ratownictwa;

4) dysponowania w bezpośrednich działaniach ratowniczych sił i środków z państw sąsiednich albo konieczności uruchamiania procedur informowania i ostrzegania podczas wystąpienia zagrożeń transgranicznych;

5) wystąpienia poważnej awarii w rozumieniu przepisów prawa ochrony środowiska.

4. Podmioty ksrg mogą przygotowywać również analizę działania ratowniczego zdarzenia innego niż zdarzenia, o których mowa w ust.

3.

5. Zakres tematyczny analizy działań ratowniczych dla zdarzeń, o których mowa w ust. 3, stanowi załącznik nr 13 do rozporządzenia.

6. Dokumentacja odwodów operacyjnych na obszarze województwa oraz centralnego odwodu operacyjnego zawiera w szczególności:

1) wykaz sił wchodzących w skład odwodu operacyjnego na obszarze województwa oraz centralnego odwodu operacyjnego;

2) zasady dysponowania i alarmowania oddziałów i pododdziałów odwodu operacyjnego na obszarze województwa oraz centralnego odwodu operacyjnego;

3) wykaz rejonów koncentracji oraz czasów osiągania gotowości operacyjnej;

4) dane radiowe oddziałów i pododdziałów odwodu operacyjnego na obszarze województwa oraz centralnego odwodu operacyjnego. §

43. Dokumentacja działań ratowniczych oraz dokumentacja funkcjonowania ksrg jest prowadzona w formie pisemnej lub w elektronicznym systemie przetwarzania.

Rozdział 7 Organizacja odwodów operacyjnych ksrg § 44.

1. Odwód operacyjny na obszarze województwa i centralny odwód operacyjny jest to wydzielony zasób ratowniczy na poziomie wojewódzkim i krajowym, organizowany w celu prowadzenia działań ratowniczych, w sytuacji gdy prowadzenie działań ratowniczych przekracza możliwości podmiotów ratowniczych z terenu powiatu lub województwa.

2. Siły i środki odwodu operacyjnego na obszarze województwa realizują zadania na obszarze województwa.

3. Siły i środki centralnego odwodu operacyjnego realizują zadania na obszarze kraju oraz mogą być kierowane do działań ratowniczych prowadzonych poza granicami kraju.

4. Komendant wojewódzki oraz Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej odpowiadają za gotowość operacyjną odwodu operacyjnego odpowiednio na obszarze województwa i centralnego odwodu operacyjnego. § 45.

1. W skład odwodu operacyjnego na obszarze województwa wchodzą:

1) dowódca wojewódzkiego odwodu operacyjnego;

2) sztab wojewódzkiego odwodu operacyjnego wraz z jego szefem;

3) pododdziały i oddziały podmiotów ksrg z terenu województwa, tworzące strukturę, o której mowa w § 6 ust. 1 pkt 3—8 oraz ust. 3.

2. W skład odwodu operacyjnego na obszarze województw mogą wchodzić zespoły wsparcia psychologicznego, a także eksperci do spraw prognozowania zagrożeń oraz specjaliści do spraw ratownictwa, jak również podmioty ratownicze, które zawarły umowę cywilnoprawną, o której mowa w § 3 ust.

1.

3. Rejony koncentracji pododdziałów i oddziałów odwodu operacyjnego na obszarze województw oraz czas osiągania gotowości operacyjnej w tych rejonach wyznacza komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej. § 46.

1. W skład centralnego odwodu operacyjnego wchodzą:

1) dowódca centralnego odwodu operacyjnego;

2) sztab centralnego odwodu operacyjnego wraz z jego szefem;

3) pododdziały i oddziały Państwowej Straży Pożarnej, tworzące strukturę, o której mowa w § 6 ust. 1 pkt 3—8 oraz ust. 3.

2. W skład centralnego odwodu operacyjnego mogą wchodzić:

1) inne niż Państwowa Straż Pożarna jednostki ochrony przeciwpożarowej włączone do ksrg;

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3021 —                Poz. 239


2) podmioty ratownicze, które zawarły umowę cywilnoprawną, o której mowa w § 3 ust. 1;

3) zespoły wsparcia psychologicznego, a także eksperci do spraw prognozowania zagrożeń oraz specjaliści do spraw ratownictwa.

3. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej przedstawia do zatwierdzenia Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej siły i środki wchodzące w skład centralnego odwodu operacyjnego oraz czasy osiągania ich gotowości operacyjnej w miejscach koncentracji.

4. Siły i środki wchodzące w skład centralnego odwodu operacyjnego nie mogą pokrywać się z siłami i środkami wchodzącymi w skład odwodu operacyjnego na obszarze województwa. § 47.

1. Odwód operacyjny na obszarze województwa oraz centralny odwód operacyjny funkcjonują od momentu ich sformowania w rejonach koncentracji do momentu ich rozwiązania.

2. Zapewnia się możliwość prowadzenia działań ratowniczych bez dodatkowego zaprowiantowania przez okres co najmniej:

1) 36 godzin, liczonych od momentu opuszczenia rejonu koncentracji — dla sił wchodzących w skład centralnego odwodu operacyjnego;

2) 12 godzin, liczonych od momentu opuszczenia rejonu koncentracji — dla sił wchodzących w skład odwodu operacyjnego na obszarze województwa. § 48.

1. Dowódcę i szefa sztabu odwodu operacyjnego na obszarze województwa i centralnego odwodu operacyjnego wyznacza odpowiednio komendant wojewódzki oraz Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej.

2. Ustala się następujące funkcje w centralnym odwodzie operacyjnym:

1) dowódca centralnego odwodu operacyjnego;

2) zastępca dowódcy centralnego odwodu operacyjnego;

3) szef sztabu centralnego odwodu operacyjnego;

4) dowódca batalionu centralnego odwodu operacyjnego;

5) zastępca dowódcy batalionu centralnego odwodu operacyjnego;

6) dowódca pododdziału;

7) zastępca dowódcy pododdziału.

3. Ustala się następujące funkcje w odwodzie operacyjnym na obszarze województwa:

1) dowódca wojewódzkiego odwodu operacyjnego;

2) zastępca dowódcy wojewódzkiego odwodu operacyjnego;

3) szef sztabu wojewódzkiego odwodu operacyjnego;

4) dowódca pododdziału;

5) zastępca dowódcy pododdziału. §

49. Dowódcy odwodów operacyjnych w czasie działań ratowniczych realizują zadania wynikające z poziomów kierowania. Rozdział 8 Organizacja stanowisk kierowania §

50. Stanowiskami kierowania są:

1) na obszarze powiatu — stanowisko kierowania komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej;

2) na obszarze województwa — stanowisko kierowania komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej;

3) na obszarze kraju — stanowisko kierowania Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej. §

51. Do zadań stanowisk kierowania należy, w szczególności:

1) przyjmowanie, kwalifikowanie oraz w razie potrzeby przekazywanie zgłoszeń alarmowych;

2) dysponowanie zasobów ratowniczych do działań ratowniczych;

3) wspomaganie i koordynacja działań ratowniczych;

4) bieżące analizowanie: a) informacji o zagrożeniach z systemów monitoringu podmiotów ksrg, b) gotowości operacyjnej, c) czasu interwencji, w tym czasu dysponowania, przybycia, prowadzenia i zakończenia działań ratowniczych, d) przebiegu działań ratowniczych, e) rezerw materiałowych i sprzętowych podmiotu ksrg;

5) informowanie przełożonych i organów administracji publicznej o rodzajach zagrożeń, prognozie ich rozwoju oraz skali i miejscu zdarzenia;

6) uruchamianie procedur zwiększania stanu osobowego lub wprowadzania podwyższonej gotowości operacyjnej w jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej;

7) uruchamianie awaryjnych planów ewakuacji dyspozytorów i dyżurnych operacyjnych oraz sprzętu technicznego w miejsca zastępcze;

8) współdziałanie ze stanowiskami kierowania, centrami powiadamiania ratunkowego oraz innymi centrami lub zespołami zarządzania kryzysowego;

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3022 —                Poz. 239


9) współdziałanie z grupami ratowniczymi wykonującymi zadania poza granicami państwa;

10) korzystanie z map, systemów informatycznych oraz innych narzędzi niezbędnych do analizowania i prognozowania zagrożeń, a także do tworzenia i aktualizowania baz danych taktycznych i operacyjnych stosowanych podczas organizowania i prowadzenia działań ratowniczych oraz wspomagania procesów decyzyjnych;

11) korzystanie z planów ratowniczych oraz innej dokumentacji wykorzystywanej podczas organizowania, prowadzenia i analizowania działań ratowniczych, organizacji odwodów operacyjnych lub wdrażania procedur właściwych dla zarządzania kryzysowego;

12) przechowywanie dokumentacji i danych dotyczących przebiegu działań ratowniczych. § 52.

1. W stanowiskach kierowania pełnią służbę:

1) dyspozytorzy Państwowej Straży Pożarnej;

2) dyżurni operacyjni Państwowej Straży Pożarnej;

3) wyznaczeni funkcjonariusze spełniający wymagania kwalifikacyjne dla dyspozytora lub dyżurnego operacyjnego Państwowej Straży Pożarnej.

2. Na potrzeby stanowisk kierowania zapewnia się w szczególności:

1) pomieszczenia spełniające wymagania w zakresie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy: a) do obsługi zgłoszeń alarmowych oraz wspomagania lub koordynacji działań ratowniczych, b) zaplecza technicznego, c) socjalne, d) higieniczno-sanitarne;

2) urządzenia techniczne oraz systemy teleinformatyczne zapewniające realizację zadań wynikających z §

51. §

53. W stanowiskach kierowania zapewnia się:

1) urządzenia do rejestrowania treści zgłoszeń alarmowych, czasu oczekiwania na nawiązanie połączenia, czasu przyjęcia zgłoszenia, czasu obsługi zgłoszenia oraz korespondencji prowadzonej w stanowisku kierowania;

2) automatyczne systemy zapewniające alarmowanie lub dysponowanie sił i środków oraz bieżące nadzorowanie gotowości operacyjnej;

3) sprzęt i aparaturę do pozyskiwania oraz przetwarzania informacji na potrzeby działań ratowniczych;

4) zasilanie awaryjne i gwarantowane. § 54.

1. Podmioty ksrg na obszarze powiatu przekazują szczegółowe dane do stanowiska kierowania komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej o braku możliwości podjęcia działań ratowniczych albo o stanie obniżonej gotowości operacyjnej oraz informują o zadysponowaniu ich sił i środków do działań ratowniczych.

2. Stanowisko kierowania komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej zbiera i przekazuje do stanowiska kierowania komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej zbiór informacji o stanie sił i środków na swym obszarze oraz informacji o ich zadysponowaniu do działań ratowniczych.

3. Stanowisko kierowania komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej przekazuje do stanowiska kierowania Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej zbiór informacji o stanie sił i środków na swoim obszarze oraz informacje o ich zadysponowaniu do działań ratowniczych. Rozdział 9 Przepisy przejściowe i końcowe §

55. Plany ratownicze sporządzone przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zachowują moc do dnia 31 marca 2012 r. §

56. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem § 4 ust. 1 pkt 1—3, 5, 7 i 8, ust. 2 pkt 1—3 i 6, ust. 3 pkt 3—13 i § 7, które wchodzą w życie z dniem 31 marca 2012 r.4) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: wz. T. Siemoniak

4)

Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 grudnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego (Dz. U. Nr 111, poz. 1311), które utraciło moc z dniem 11 lutego 2011 r. na podstawie art. 12 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o ochronie przeciwpożarowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r. Nr 11, poz. 59).

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3023 —                Poz. 239


Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. (poz. 239)

Załącznik nr 1

PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3024 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3025 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3026 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3027 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3028 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3029 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3030 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3031 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3032 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3033 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3034 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3035 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3036 —                Poz. 239


Załącznik nr 2

PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46        Załącznik nr 3                — 3037 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3038 —                Poz. 239


Załącznik nr 4

PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3039 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3040 —                Poz. 239


Załącznik nr 5

PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3041 —                Poz. 239


Załącznik nr 6

PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3042 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3043 —                Poz. 239


OBJAŚNIENIA DO SPORZĄDZANIA INFORMACJI ZE ZDARZENIA I. Pojęcia i skróty

1. Ilekroć w objaśnieniach jest mowa o działaniach, rozumie się przez to: a) działania ratownicze, o których mowa w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej. Działania te realizowane są w poniższych formach, przez które rozumie się: — działania gaśnicze — jest to zespół czynności podjętych w celu likwidacji pożaru, — ratownictwo techniczne — jest to zespół czynności podjętych w celu ratowania, poszukiwania lub ewakuacji ludzi i zwierząt oraz ratowania mienia i środowiska, z wykorzystaniem specjalistycznego sprzętu technicznego, — ratownictwo chemiczne — jest to zespół czynności podjętych w celu ratowania życia i zdrowia ludzi oraz środowiska podczas likwidacji bezpośrednich zagrożeń stwarzanych przez substancje niebezpieczne, — ratownictwo ekologiczne — jest to zespół czynności podjętych w celu ratowania środowiska poprzez ograniczenie lub likwidację skażeń z zastosowaniem skutecznych zabezpieczeń lub środków neutralizujących, — ratownictwo radiacyjne (stanowiące część ratownictwa chemicznego i ekologicznego) — jest to zespół czynności podjętych w celu likwidacji zagrożeń związanych z promieniowaniem i promieniotwórczym skażeniem środowiska, — ratownictwo ludzi — jest to zespół czynności podjętych w celu poszukiwania i dotarcia do poszkodowanych, wykonania dostępu i udzielenia kwalifikowanej pierwszej pomocy, w tym ewakuacji, — ratownictwo zwierząt — jest to zespół czynności podjętych w celu poszukiwania i dotarcia do poszkodowanych lub zagrożonych zwierząt, wykonania dostępu i ich ewakuacji, — ratownictwo na obszarach wodnych — jest to zespół czynności podjętych w celu ratowania ludzi, zwierząt, mienia i środowiska na wodzie i pod wodą, — ratownictwo medyczne — jest to zespół czynności podjętych w celu ratowania życia i zdrowia ludzi podczas zdarzeń prowadzących do nagłej groźby utraty życia lub pogorszenia się stanu zdrowia, — ratownictwo wysokościowe — jest to zespół czynności podjętych w celu ratowania ludzi i zwierząt z wykorzystaniem technik alpinistycznych i sprzętu specjalistycznego, w tym także z użyciem statków powietrznych (śmigłowców), — pomocnicze czynności ratownicze — jest to zespół przedsięwzięć podjętych w ramach udzielania pomocy innym służbom i podmiotom ratowniczym, z wyłączeniem działań porządkowo-ochronnych, b) inne działania — są to działania niewymienione w lit. a, podjęte w celu niedopuszczenia do powstania pożaru, klęski żywiołowej i innych miejscowych zagrożeń, wymagające użycia sił i środków jednostek ochrony przeciwpożarowej.

2. Użyte skróty oznaczają: SD — drabina mechaniczna, SH — podnośnik hydrauliczny, SW — samochód wężowy, SRT — samochód ratownictwa technicznego, SPgaz — samochód ze sprzętem ochrony dróg oddechowych, SRw — samochód ratownictwa wodnego, SChem — samochód ratownictwa chemicznego, SOn — samochód oświetleniowy, SDł — samochód dowodzenia i łączności, SOp — samochód operacyjny, SRMed — samochód ratownictwa medycznego. II. Objaśnienia do wypełniania kolejnych pól informacji ze zdarzenia

1. NUMER EWIDENCYJNY — składa się z 11 cyfr, z których pierwsze siedem cyfr określa numer jednostki ratowniczo-gaśniczej (JRG) sporządzającej informację ze zdarzenia. Kolejne cztery cyfry określają kolejność danego zdarzenia (bez względu na rodzaj zdarzenia) od początku roku, w którym miało miejsce zdarzenie. W składzie numeru JRG znajdują się kolejno: numer województwa, numer komendy powiatowej (miejskiej) w województwie, numer JRG. Dla pełnego zidentyfikowania zdarzenia konieczne jest podanie NUMERU EWIDENCYJNEGO oraz ROKU, w którym miało miejsce zdarzenie.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3044 —                Poz. 239


2. WSPÓŁRZĘDNE GEOGRAFICZNE — długość i szerokość geograficzna miejsca zdarzenia podana w dziesiętnych częściach stopni geograficznych.

3. UGASZONO LUB ZLIKWIDOWANO ZAGROŻENIE BEZ UDZIAŁU JEDNOSTEK OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ — wpisać znak X, w przypadku gdy pożar został ugaszony lub miejscowe zagrożenie zostało zlikwidowane bez udziału jednostek straży pożarnych lub przed ich przybyciem na teren akcji (udział np. strażaka z samochodem operacyjnym sprawdzającego zgłoszenie lub zaistniałe zdarzenie nie jest udziałem w akcji ratowniczej).

4. RODZAJ ZDARZENIA — określamy rodzaj zdarzenia, wprowadzając znak X w odpowiednim polu, a także odpowiednio jego wielkość (dla pożarów — małe, średnie, duże i bardzo duże, dla pożarów w lasach — podpowierzchniowy, pokrywy gleby, całkowity drzew, pojedyncze drzewo oraz dla miejscowych zagrożeń małe, lokalne, średnie, duże, gigantyczne lub klęska żywiołowa). Jako miejscowe zagrożenia małe należy określać tylko zdarzenia o bardzo ograniczonym zakresie działań jednostek, np. działania bez użycia specjalnego sprzętu, rozpoznanie zagrożeń bez wprowadzania jednostek do działań, zabezpieczenie prac pożarowo niebezpiecznych (ale nieprowadzonych przez Zakładowe Straże Pożarne lub Zakładowe Służby Ratownicze na terenie swoich macierzystych zakładów); asystę jednostek straży pożarnej, zabezpieczenie imprez masowych. Miejscowe zagrożenia lokalne, średnie, duże zależą tylko od wielkości występującego zagrożenia, rozmiaru działań, ilości użytego sprzętu i ratowników. Jako zagrożenie gigantyczne lub klęskę żywiołową należy kwalifikować zdarzenia, które spowodowały zagrożenie dla bardzo dużej ilości ludzi i objęły znaczne tereny kraju, a jednocześnie posiadały jednorodne kierownictwo akcji (szereg wykonywanych działań w różnych miejscach przez różne zastępy i jednostki, ale pod wspólnym kierownictwem). Na przykład: przejście nawet bardzo silnych wiatrów i zwiększona ilość zdarzeń z tym związanych, jeśli działania te nie były kierowane przez wyznaczonego jednego kierującego działaniami, nie mogą być uznane za klęskę żywiołową, a jedynie za wiele pojedynczych podobnych zagrożeń, których przyczyną są silne wiatry, huragany. Dodatkowo tylko dla miejscowych zagrożeń możemy określić rodzaj prowadzonej akcji, np. powodziowa, chemiczna, radiacyjna, budowlana i inne możliwe. W przypadku ratownictwa medycznego wpisujemy znak X tylko w przypadku działań prowadzonych przez strażaków ratowników. Możliwe jest łączenie poszczególnych rodzajów MIEJSCOWYCH ZAGROŻEŃ, tj. określenie miejscowego zagrożenia ekologiczno-budowlano-chemicznego.

5. DANE OKREŚLAJĄCE ADRES OBIEKTU, w którym powstało zdarzenie — należy podawać w odpowiednich polach adres konkretnego obiektu, a nie siedziby, np. właściciela — wypełnia się tylko pola konieczne, np. dla upraw czy lasów podajemy tylko nazwę miejscowości, gminy, powiatu i województwa.

6. OBIEKT — należy podać nazwę obiektu, np. budynek lakierni blach samochodowych; komora lakiernicza (nie należy mylić z pełną nazwą przedsiębiorstwa lub zakładu będącego właścicielem obiektu).

7. WŁAŚCICIEL — należy podać imię i nazwisko lub nazwę właściciela obiektu, ewentualnie jego adres.

8. KOD OBIEKTU, W KTÓRYM POWSTAŁO ZDARZENIE — w odpowiednich polach należy podać numer kodowy działu obiektu, korzystając z podanego poniżej wykazu. Pierwsza cyfra oznaczania działu określa zawsze rodzaj obiektu, w którym wystąpiło zdarzenie. Przy podziale według rodzaju obiektu należy kierować się miejscem prowadzenia działań, a nie miejscem powstania zdarzenia. Dodatkowo w polu DZIAŁ DODATKOWY można wpisywać inne rodzaje obiektów, jeśli zdarzenie objęło więcej niż jeden rodzaj obiektu (np. pożar traw na dużej powierzchni, a jednocześnie pożar młodnika). Wykaz działów i kodów: 1 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 Obiekty użyteczności publicznej dalej dzielone na: administracyjno-biurowe, banki, oświaty i nauki, w szczególności budynki dydaktyczne, szkoły, przedszkola, służby zdrowia, w szczególności szpitale, sanatoria, domy opieki społecznej, przychodnie, żłobki, handlowo-usługowe, w szczególności sklepy, domy towarowe, lokale gastronomiczne, hurtownie, zakłady usługowe, obsługi pasażerów w komunikacji, w szczególności dworce kolejowe i autobusowe, porty rzeczne i morskie, dworce lotnicze, widowiskowo-rozrywkowe i sportowe, kultu religijnego, sakralne, muzea, skanseny, wystawy, galerie, biblioteki, archiwa, zakłady odosobnienia, w szczególności zakłady karne, areszty śledcze, domy poprawcze, inne obiekty użyteczności publicznej.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3045 —                Poz. 239


2 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 3 301 302 303 304 305 306 307 4 401 402 403

Obiekty mieszkalne dalej dzielone na: hotele, noclegownie, domy dziecka, internaty, domy studenckie, koszary, domy emerytów, domy wczasowe, pensjonaty, schroniska, budynki jednorodzinne, w tym bliźniaki, zabudowa szeregowa, budynki wielorodzinne, budynki mieszkalne w gospodarstwach rolnych, inne obiekty mieszkalne, w szczególności altanki, barakowozy, domki letniskowe. Obiekty produkcyjne dalej dzielone na: budynki produkcyjne, budynki gospodarcze, w tym wiaty bez garaży, pomieszczenia socjalne, w szczególności szatnie, stołówki, instalacje technologiczne poza budynkami, maszyny i urządzenia technologiczne, pomieszczenia administracyjne, rurociągi, instalacje przesyłowe między obiektami na terenie zakładu oraz tranzytowe poza terenem zakładu. Obiekty magazynowe dalej dzielone na: magazyny, wiaty na terenie zakładów produkcyjnych, magazyny, hurtownie, wiaty wolno stojące (bez obiektów wymienionych w punktach 104 i 401), magazyny, hurtownie w obiektach przeznaczonych na pobyt ludzi kwalifikowanych jako ZL zgodnie z § 209 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690, z późn. zm.), place budowy i zaplecza budowy, place składowe, w tym także hałdy, zbiorniki składowe, stałe, stacje paliw płynnych i gazu płynnego, bazy paliw płynnych i gazu płynnego. Środki transportu dalej dzielone na: drogowe — motocykle, jednoślady, drogowe — autobusy, trolejbusy, drogowe — samochody ciężarowe, maszyny drogowe, cysterny, przyczepy do samochodów ciężarowych, drogowe — samochody osobowe, przyczepy samochodów osobowych, kolejowe — ruchu pasażerskiego, np. wagony pasażerskie, typu pasażerskiego, socjalne, kolejowe — ruchu towarowego, np. wagony towarowe, cysterny, lotnicze — ruchu pasażerskiego, np. samoloty pasażerskie, lotnicze — ruchu towarowego, np. samoloty przystosowane tylko do przewozu towarów, lotnicze — samoloty turystyczne, rolnicze, sportowe, sanitarne, w tym śmigłowce, szybowce, lotnie, morskie — statki transportowe, morskie — statki pasażerskie, promy, morskie — inne obiekty pływające, w tym jachty, łodzie rybackie, kutry, śródlądowe — statki transportowe, pchacze, barki, śródlądowe — statki pasażerskie, promy, śródlądowe — obiekty pływające, w tym jachty, żaglówki, łodzie, szynowe środki komunikacji miejskiej, pojazdy trakcyjne i kolejowe pojazdy specjalne, szynowe pojazdy metra.

404 405 406 407 408 5 501 502 503 504 505 506 507 508 509 510 511 512 513 514 515 516 517 518

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3046 —                Poz. 239


6 601 602 603 604 605 606 7 701 702 703 704 705 706 707 8 801 802 803 804 805 806

Lasy (państwowe i prywatne) dalej dzielone na: uprawy leśne, młodniki, drzewostany II klasy wieku, drzewostany III i powyżej III klasy wieku, inne powierzchnie w obszarach leśnych, powierzchnie zalesione na obszarach nieleśnych, np. parki, lasy miejskie. Uprawy, rolnictwo dalej dzielone na: nieużytkowane powierzchnie rolnicze, uprawy rolne oraz łąki, rżyska i pożary powstałe podczas zbiorów tych upraw, maszyny rolnicze, traktory, inne środki transportu, związane z rolnictwem, sterty, stogi, brogi, budynki i instalacje przerobu produktów rolnych, budynki inwentarskie, hodowlane, magazynowe (stodoły), szklarnie, budynki gospodarcze (szopy, komórki, wiaty, kotłownie — bez garaży). Inne obiekty dalej dzielone na: śmietniki wolno stojące, wysypiska śmieci, zsypy, pomieszczenia zsypowe, śmietniki wewnątrz budynków, kanały wentylacyjne, dymowe, dylatacje, palne elewacje lub okładziny ścian zewnętrznych, garaże, warsztaty samochodowe poza budynkami, w tym kompleksy garażowe, garaże, warsztaty samochodowe wewnątrz budynków mieszkalnych, garaże, warsztaty samochodowe wewnątrz pozostałych budynków lub ich części, zaliczonych do kategorii zagrożenia ludzi (ZL) zgodnie z § 209 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690, z późn. zm.), garaże, warsztaty samochodowe wewnątrz budynków magazynowych i produkcyjnych, zabytki kultury materialnej niebędące budynkami, obiekty lub grupa obiektów przyrody naturalnej (pojedyncze drzewa, minerały, jaskinie, inne), obiekty hydrotechniczne, rozlewiska, wycieki, zanieczyszczenia powstałe na zbiornikach, ciekach i akwenach wodnych, inne zdarzenia powstałe na zbiornikach, ciekach i akwenach wodnych, obiekty wojskowe, obiekty użytkowane przez konsulaty, ambasady (eksterytorialne), pobocza dróg i szlaków komunikacyjnych (ale bez zdarzeń z udziałem środków transportu, bez pożarów traw na poboczach), płyty manewrowe i pasy lotnisk, szlaki kolejowe i manewrowe, drogi i ulice (ale bez zdarzeń z udziałem środków transportu, bez pożarów traw), trawy, trawniki na terenach nierolniczych, poboczach dróg i szlaków, ulic, zdarzenia występujące na dużych obszarach mieszkalnych lub gospodarczych, na terenach gmin, miast i osiedli (np. poszukiwania ludzi i zwierząt na terenach wiejskich, miejskich, lasów, udział w ewakuacji z tych obszarów, pomoc w działaniach innych służb obejmujących te obszary), inne nietypowe obiekty, budynki, instalacje.

807 808 809 810 811 812 813 814 815 816 817 818

819

Powierzchnię obiektów podkreślonych należy podawać wyłącznie w hektarach, powierzchnię pozostałych obiektów należy podawać zawsze w m2.

9. KOD właściciela — w odpowiednich polach należy podać numer kodowy rodzaju własności obiektu lub części obiektu (w przypadku zdarzenia obejmującego kilka rodzajów własności, np. prywatna, spółka, Skarb Państwa, należy podać dodatkowy kod właściciela), korzystając z podanego poniżej wykazu. Wykaz kodów typów własności: 100 110 własność Skarbu Państwa bez poz. 110 i poz. 120, własność Skarbu Państwa będąca w trwałym zarządzie MON,

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3047 —                Poz. 239


120 200 310 320 330 440 450 451 455 460 470 472 476 510 520 530 610 620 710 720 800 900

własność Skarbu Państwa będąca w trwałym zarządzie MSWiA, własność państwowych osób prawnych, własność gminy, własność powiatu, własność województwa, własność spółdzielni, własność Kościoła Katolickiego, własność innych kościołów lub związków wyznaniowych, własność stowarzyszeń, własność organizacji społecznych, własność partii politycznych, własność związków zawodowych, własność samorządów gospodarczych i zawodowych, własność zagranicznych osób fizycznych (obywateli obcych państw), własność zagranicznych osób prawnych, stowarzyszeń, organizacji, których siedziba nie znajduje się na terytorium Polski, własność państw obcych (konsulaty, ambasady itp.), własność osób fizycznych, własność osób prawnych, własność z udziałem własności Skarbu Państwa, własność bez udziału własności Skarbu Państwa, pozostałe formy własności, w szczególności własność międzynarodowa — otwarte morze, własność niemożliwa do ustalenia.

10. i

11. INFORMACJE O CZASIE ZDARZENIA i CZASIE DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH — podajemy dzień, miesiąc, rok oraz godzinę i minuty w odpowiednich polach, z tym że może być ten sam czas w przypadku, gdy zdarzenie zostało zauważone przez załogę samochodu PSP, który natychmiast przystąpił do działań. Dojazd pierwszego podmiotu po przebyciu — wpisać długość drogi dojazdu pierwszego zastępu z jednostki ochrony przeciwpożarowej, podając odległość w kilometrach pełną liczbą. Ważne jest wypełnienie wszystkich pól ze względu na sporządzane później zestawienia statystyczne.

12. ZAUWAŻENIE (WYKRYCIE) ZDARZENIA PRZEZ — wprowadzamy tylko jeden znak X w odpowiednim polu, które oznacza: — instalację wykrywania pożaru oraz inne automatyczne instalacje wykrywające zagrożenia chemiczne lub radiologiczne, dostrzegane w lasach, które jako pierwsze zasygnalizowały zagrożenie i powiadomiły obsługę lub bezpośrednio jednostkę PSP, — pracowników lub mieszkańców znajdujących się na terenie obiektu, lecz niepełniących funkcji nadzorujących zakład, obiekt, — samoloty patrolowe lub inne, które wykryły pożar lasu lub upraw, — nadzór w obiekcie, w szczególności pracownicy, którzy z racji wykonywanych czynności kontrolują obiekt lub nadzorują pracę instalacji technologicznych, — osoby postronne, tj. osoby niezwiązane z obiektem, w którym powstało zagrożenie, np. przechodzący ulicą człowiek stwierdził zapach wydobywającego się gazu. We wszystkich przypadkach należy podawać według możliwości osoby lub instalacje, które pierwsze zauważyły zagrożenie, a nie te, które przekazały zgłoszenie do jednostki PSP.

13. ZGŁOSZONO ZDARZENIE — zaznaczamy jednym znakiem X sposób pierwszego powiadomienia jednostki PSP, w odpowiednim polu oznaczającym: — zgłoszenie przekazane przez telefon, w tym także przez bezpośrednią linię z obiektu do jednostki PSP, — zgłoszenia przekazane drogą radiową na częstotliwości obywatelskiej, w tym także do jednostki Policji lub stacji pogotowia ratunkowego, — instalacje monitorujące zagrożenia w obiektach, w tym także automatyczne instalacje wykrywające zagrożenia chemiczne lub radiologiczne, które automatycznie bez udziału człowieka przekazały alarm do jednostki PSP, — zgłoszenia przekazane w inny sposób, np. osobiście do jednostki PSP.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3048 —                Poz. 239


14. W DZIAŁANIACH UDZIAŁ BRAŁO: a) pojazdów i osób z jednostek ochrony przeciwpożarowej: JRG — z jednostek ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej, OSP KSRG — z jednostek ochotniczych straży pożarnych należących do KSRG, OSP inne — z jednostek ochotniczych straży pożarnych nienależących do KSRG, GSP — z jednostek gminnych zawodowych straży pożarnych, ZSP — z jednostek zakładowych straży pożarnych, ZSR — z jednostek zakładowych służb ratowniczych, INNE JEDNOSTKI — z innych jednostek, w szczególności wojskowe straże pożarne, prywatne straże pożarne, b) sprzętu mechanicznego i osób z pozostałych podmiotów: — pogotowia ratunkowego, — pogotowia energetycznego, — pogotowia gazowego, — służb leśnych, — wojska (bez jednostek wojskowej straży pożarnej), — Policji, — straży gminnej (miejskiej), — inspektoratu ochrony środowiska, — innych służb pomocniczych, w szczególności służb komunalnych, pogotowia dźwigowego.

15. SPRZĘT UŻYTY W DZIAŁANIACH — należy podać liczbę użytych w działaniach pojazdów według odpowiedniego typu, liczbę wprowadzonych do akcji samolotów, w tym także samolotów obserwacyjnych, śmigłowców, bez względu na ich właściciela lub dysponenta, ilość użytego sprzętu pływającego, w szczególności łodzi, statków. „INNYCH JEDNOSTEK” — należy podać rodzaj i ilość sprzętu ze służb współdziałających, biorących udział w działaniach. W pozycji „samochody osobowe i ciężarowe” należy wpisywać odpowiednio samochody nieujęte w innych polach, np. samochody Policji, wojskowe, innych służb, organizacji i podmiotów gospodarczych.

16. i

17. RODZAJ PROWADZONYCH DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH i DZIAŁANIA RATOWNICZE PROWADZONE Z UŻYCIEM SPRZĘTU — w odpowiednich polach należy zaznaczyć znakiem X wszystkie wykonywane w trakcie działań czynności oraz wykorzystywany sprzęt. W przypadku działań i sprzętu ratownictwa medycznego opisujemy tylko wykonywane czynności i użyty sprzęt przez ratowników PSP .

18. MIEJSCE PROWADZENIA DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH — w odpowiednich polach należy zaznaczyć znakiem X miejsca prowadzonych działań (dopuszczalne jest wielokrotne znaczenie). Punkt 11 „na wysokości” oznacza prowadzenie działań na zewnątrz budynków, na innych obiektach wysokich, np. słupach, kominach, wysokich drzewach, ścianach skalnych, konstrukcjach stalowych i innych instalacjach technologicznych, a także poza obrębem bryły budynku, np. z drabin samochodowych lub innych wolno stojących, na ścianach obiektu, z użyciem sprzętu ratownictwa wysokościowego.

19. UŻYTE ŚRODKI, ZAOPATRZENIE WODNE — do gaszenia, neutralizacji podano prądów gaśniczych — należy wpisać odpowiednią liczbę, — zużyto wody, środków pianotwórczych, neutralizatorów, sorbentów — należy podać w odpowiednich polach zużyte ilości środków, z tym że przy wartościach poniżej 10 m3 należy je podawać z dokładnością do 0,1, — korzystano z hydrantów zewnętrznych, zbiorników naturalnych, zbiorników sztucznych — należy wprowadzić w odpowiednie pola znaki X.

20. NR ONZ SUBSTANCJI — podać numery ONZ substancji przy zdarzeniach ze środkami chemicznymi.

21. WYBUCHY — oznaczenie znakiem X należy wprowadzić także, gdy wybuchy wystąpiły przed przybyciem jednostek ochrony przeciwpożarowej.

22. MEDYCZNE DZIAŁANIA RATOWNICZE — należy podać liczbę osób, wobec których realizowano medyczne działania ratownicze na terenie akcji ratowniczej (łącznie przez wszystkich uczestników działań ratowniczych), ale tylko w czasie, gdy na miejscu zdarzenia przebywały podmioty ksrg,

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3049 —                Poz. 239


— należy podać liczbę osób, wobec których strażacy PSP realizowali KPP, — należy podać liczbę osób, które po udzieleniu KPP przekazano jednostkom ochrony zdrowia, — należy podać liczbę osób, które ewakuowano ze strefy zagrożenia na mocy decyzji strażaka.

23. WYPADKI Z LUDŹMI — pozycja ratownicy dotyczy wszystkich uczestników akcji ratowniczej, — w odpowiednie pola należy wpisać liczbę poszkodowanych osób w rozbiciu na poszczególne grupy.

24. DANE PERSONALNE OSÓB POSZKODOWANYCH — należy podać imię, nazwisko, wiek i płeć (M, K) osoby poszkodowanej lub zmarłej. Dla osób niebędących ratownikami podajemy w miarę możliwości dane osobowe tylko osób zmarłych.

25. WIELKOŚĆ ZDARZENIA — należy zawsze podawać powierzchnię, która uległa spaleniu, skażeniu lub zniszczeniu, w metrach kwadratowych lub hektarach, z tym że dla obiektów, które zostały zaznaczone w wykazie, stosujemy odpowiednią miarę powierzchni. Wartości dla obiektów, których powierzchnię podajemy w hektarach i o wartościach poniżej 10 ha, określamy z dokładnością do 0,01 ha. Dla miejscowych zagrożeń, przy których nie występowało skażenie terenu, należy podać teren bezpośredniego prowadzenia działań.

26. WIELKOŚĆ OBIEKTU — podać wymiary obiektu.

27. i

28. STRATY, URATOWANO MIENIE — szacunkowa wysokość strat w tysiącach złotych oraz przybliżona wartość uratowanego mienia. Przy wartościach poniżej 1 tys. zł należy podawać z dokładnością do 0,1 tys. zł.

29. PRZYPUSZCZALNA PRZYCZYNA ZDARZENIA — należy podać krótki opis przypuszczalnej przyczyny powstania zdarzenia oraz zakwalifikować do odpowiedniej grupy według podanego poniżej wykazu — wpisać odpowiedni kod. Przyczyny powstania zdarzenia podzielone są na dwie grupy — dla pożarów oraz dla miejscowych zagrożeń. Wykaz przyczyn powstania pożarów 01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 nieostrożność osób dorosłych (NOD) przy posługiwaniu się ogniem otwartym, w tym papierosy, zapałki, NOD przy wypalaniu pozostałości roślinnych na polach, NOD przy posługiwaniu się substancjami łatwo palnymi i pirotechnicznymi, NOD przy prowadzeniu prac pożarowo niebezpiecznych, NOD w pozostałych przypadkach, nieostrożność osób nieletnich (NON) przy posługiwaniu się ogniem otwartym, w tym papierosy, zapałki, NON przy wypalaniu pozostałości roślinnych na polach, NON przy posługiwaniu się substancjami łatwo palnymi i pirotechnicznymi, NON przy prowadzeniu prac pożarowo niebezpiecznych, NON w pozostałych przypadkach, wady urządzeń i instalacji elektrycznych, w szczególności: przewody, osprzęt oświetlenia, odbiorniki bez urządzeń grzewczych, nieprawidłowa eksploatacja urządzeń i instalacji elektrycznych, wady elektrycznych urządzeń ogrzewczych, w szczególności: piece, grzałki, kuchnie, nieprawidłowa eksploatacja elektrycznych urządzeń ogrzewczych, wady urządzeń ogrzewczych na paliwo stałe, nieprawidłowa eksploatacja urządzeń ogrzewczych na paliwo stałe, wady urządzeń ogrzewczych na paliwo ciekłe, nieprawidłowa eksploatacja urządzeń ogrzewczych na paliwo ciekłe, wady urządzeń ogrzewczych na paliwo gazowe, nieprawidłowa eksploatacja urządzeń ogrzewczych na paliwo gazowe, wady urządzeń mechanicznych, nieprawidłowa eksploatacja urządzeń mechanicznych, wady procesów technologicznych, nieprzestrzeganie reżimów technologicznych, nieprawidłowe magazynowanie substancji niebezpiecznych, wady środków transportu,

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3050 —                Poz. 239


27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37

nieprawidłowa eksploatacja środków transportu, samozapalenia biologiczne, samozapalenia chemiczne, wyładowania atmosferyczne, wady konstrukcji budowlanych, nieprawidłowa eksploatacja konstrukcji budowlanych, elektryczność statyczna, podpalenia umyślne, w tym akty terroru, pożary jako następstwo innych miejscowych zagrożeń, inne przyczyny, nieustalone. Wykaz przyczyn powstania miejscowych zagrożeń wady urządzeń i instalacji elektrycznych, w szczególności: przewody, osprzęt oświetlenia, odbiorniki bez urządzeń grzewczych, nieprawidłowa eksploatacja urządzeń i instalacji elektrycznych, wady elektrycznych urządzeń ogrzewczych, w szczególności: piece, grzałki, kuchnie, nieprawidłowa eksploatacja elektrycznych urządzeń ogrzewczych, wady urządzeń i instalacji gazowych, w szczególności: zbiorniki, przewody, odbiorniki gazu, nieprawidłowa eksploatacja urządzeń gazowych, wady urządzeń mechanicznych, nieprawidłowa eksploatacja urządzeń mechanicznych, wady urządzeń ogrzewczych innych niż elektryczne, nieprawidłowa eksploatacja urządzeń ogrzewczych (innych niż elektryczne), uszkodzenia sieci i instalacji przesyłowych, doprowadzających, odprowadzających media komunalne i technologiczne (w opisie należy podać, jakie medium), wady procesów technologicznych, nieprzestrzeganie reżimów technologicznych, nieprawidłowe magazynowanie substancji niebezpiecznych, nieprawidłowe technologie składowania, wady środków transportu, nieprawidłowa eksploatacja środków transportu, niezachowanie zasad bezpieczeństwa ruchu środków transportu, wady konstrukcji budowlanych, nieprawidłowa eksploatacja konstrukcji budowlanych, budynków, nieprawidłowe wykonywanie prac instalacyjnych, remontowych, montażowych, budowlanych, nieprawidłowe zabezpieczenie wykopów, studni, włazów itp., osunięcia się gruntów, miałów, innych materiałów sypkich, wady zbiorników ciśnieniowych, nieprawidłowa eksploatacja zbiorników ciśnieniowych, huragany, silne wiatry, tornada, gwałtowne opady atmosferyczne, gwałtowne przybory wód, zatory lodowe, wyładowania atmosferyczne, uszkodzenia, zaniedbania w utrzymaniu szlaków komunikacyjnych, niewłaściwe zabezpieczenie hodowanych zwierząt, owadów, gadów, ptaków, nietypowe zachowania się zwierząt, owadów stwarzające zagrożenie, akcje terrorystyczne, nieumyślne działanie człowieka, celowe działanie człowieka, inne miejscowe zagrożenia powstałe w wyniku pożarów, nieustalone, inne przyczyny.

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3051 —                Poz. 239


30. DANE O BUDYNKU/POMIESZCZENIU, W KTÓRYM POWSTAŁO ZDARZENIE — należy zaznaczyć w odpowiednim polu znakiem X dane o instalacjach, rodzaju budynku oraz o możliwościach dojazdu lub dojścia do miejsca zdarzenia. Instalacje ochronne: — istniejąca — czy dana instalacja jest zainstalowana w obiekcie, — sprawna — czy instalacja działała i była sprawna, — zadziałała lub korzystano — czy instalacja zadziałała lub była wykorzystywana w czasie działań. Rodzaj budynku: — wolno stojący — budynek niepołączony z innymi budynkami, — kompleksy budynków, — jednokondygnacyjny, — niski — do 12 m wysokości, — średniowysoki — od 12 do 25 m wysokości, — wysoki — od 25 do 55 m wysokości, — wysokościowy — powyżej 55 m wysokości, — zabytek — jeżeli budynek wpisany jest do rejestru zabytków. Dostęp do budynku, pomieszczenia — można podawać utrudnienia w zakresie zastawionych dojazdów i dróg pożarowych (w szczególności: samochodami, słupkami, donicami, innymi obiektami, zamknięte bramy, wykopy na drogach dojazdowych), do pomieszczeń (w szczególności: kraty, domofony, brak kluczy do zamków drzwi, zastawione lub przegrodzone korytarze, klatki schodowe).

31. KIEROWAŁ DZIAŁANIAMI — wpisać osoby kierujące działaniami ratowniczymi.

32. KOORDYNACJA MEDYCZNYCH DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH — należy podać dane personalne osoby, która na terenie działań ratowniczych wspomagała kierującego działaniem ratowniczym w zakresie koordynacji medycznych działań ratowniczych prowadzonych przez wszystkie służby i podmioty uczestniczące; wpisujemy lekarzy, pielęgniarki, ratowników medycznych - koordynatorów medycznych działań ratowniczych.

33. DANE OPISOWE DO INFORMACJI ZE ZDARZENIA — w poszczególnych rubrykach można dokonywać wpisów i uzupełnień danych ze strony poprzedniej. Jeśli to możliwe, należy wprowadzić informacje, które w podobnych działaniach będą pomocne w prowadzeniu i organizacji akcji, a także dane opisujące zagrożenie lub pożar, udział przedstawicieli władz samorządowych i rządowych oraz organizacji społecznych, co uległo zniszczeniu w wyniku zdarzenia, w tym także w wyniku prowadzonych działań przez podmioty systemu, warunków atmosferycznych w trakcie działań ratowniczych.

34. i

35. DANE O UDZIALE JEDNOSTEK OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ (PSP I OSP) SPOZA TERENU GMINY I POWIATU, WŁAŚCIWYCH DLA MIEJSCA ZDARZENIA — wpisać dane jednostek.

36. INFORMACJĘ SPORZĄDZIŁ — wpisać nazwisko i imię osoby sporządzającej.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3052 —                Poz. 239


Załącznik nr 7

PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3053 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3054 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3055 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3056 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3057 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3058 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3059 —                Poz. 239


Załącznik nr 8

PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3060 —                Poz. 239


Załącznik nr 9

PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3061 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3062 —                Poz. 239


Załącznik nr 10

PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3063 —                Poz. 239


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3064 —                Poz. 239


Załącznik nr 11

PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3065 —                Poz. 239


Załącznik nr 12

PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3066 —                Poz. 239


Załącznik nr 13

ZAKRES TEMATYCZNY ANALIZY DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH I. D a ne podstawo we

1. Numer ewidencyjny zdarzenia, data zgłoszenia do stanowiska kierowania.

2. Prawdopodobna data i godzina powstania zdarzenia.

3. Rodzaj zdarzenia oraz przypuszczalna przyczyna powstałego zagrożenia.

4. Nazwa zakładu, obiektu, terenu (obszaru), a także nazwa właściciela, użytkownika lub zarządcy.

5. Rodzaj i przeznaczenie obszaru (obiektu), w którym powstało zdarzenie.

6. Zauważenie zdarzenia — osoba, która pierwsza zauważyła zdarzenie, rozmiary zdarzenia w chwili zauważenia, ewentualne przyczyny późnego zauważenia.

7. Zgłoszenie zdarzenia do jednostki ochrony przeciwpożarowej lub stanowiska kierowania. I I . Opis podjętych d z i ał ań rato wn i cz y ch

1. Składniki czasu operacyjnego:

1) godzina zauważenia zdarzenia (ustalona lub szacowana);

2) godzina przyjęcia zgłoszenia o zdarzeniu przez właściwe terytorialnie stanowisko kierowania, centrum powiadamiania ratunkowego lub wojewódzkie centrum powiadamiania ratunkowego, ewentualnie przez jednostkę ochrony przeciwpożarowej lub przez inny podmiot ratowniczy;

3) godzina zadysponowania pierwszej jednostki ochrony przeciwpożarowej lub podmiotu ksrg;

4) godzina przybycia na miejsce zdarzenia pierwszej jednostki ochrony przeciwpożarowej;

5) godzina rozpoczęcia działań ratowniczych;

6) godzina przekazania osób poszkodowanych zespołom ratownictwa medycznego;

7) godzina lokalizacji zagrożenia;

8) godzina likwidacji zagrożenia;

9) godzina zakończenia działań ratowniczych;

10) godzina powrotu ostatniego podmiotu ksrg lub jednostki ochrony przeciwpożarowej oraz odzyskania gotowości operacyjnej;

11) czas interwencji.

2. Rozpoznanie oraz jego wyniki: a) rozpoznanie pośrednie, b) rozpoznanie bezpośrednie.

3. Organizacja kierowania działaniem ratowniczym:

1) wykaz osób kierujących działaniem ratowniczym w określonych przedziałach czasowych, z uwzględnieniem poziomów kierowania oraz odcinków bojowych;

2) wykaz koordynatorów medycznych działań ratowniczych w określonych przedziałach czasowych;

3) organizacja sztabu i zrealizowane zadania;

4) inne formy wspomagania decyzji kierującego;

5) kontrola przez kierującego realizacji zamierzonych celów i wykonawstwa poleceń na poszczególnych poziomach kierowania działaniami ratowniczymi;

6) zakres korzystania przez kierującego działaniem ratowniczym z ustawowych uprawnień.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3067 —                Poz. 239


4. Koncepcje prowadzenia działań ratowniczych przyjęte przez kolejnych kierujących działaniami ratowniczymi:

1) cel główny oraz cele pośrednie;

2) zamiar taktyczny i/lub strategiczny;

3) rozdział zadań.

5. Chronologiczny opis prowadzenia działań ratowniczych w czasie i przestrzeni, z uwzględnieniem dynamiki zdarzenia i rodzaju zagrożeń oraz zakresu decyzji kierującego działaniem ratowniczym od chwili przybycia pierwszych sił do czasu zakończenia działań ratowniczych.

6. Organizacja łączności.

7. Realizacja zadań przez stanowiska kierowania na poszczególnych poziomach funkcjonowania ksrg:

1) przyjęcie zgłoszenia;

2) dysponowanie i alarmowanie;

3) wspomaganie kierującego działaniami ratowniczymi;

4) koordynacja działań ratowniczych i innych działań na rzecz ochrony ludności. I II. Inf or m a c je o g ó l n e d o tycz ące sp ec y fiki zda r ze nia i r odza ju za gr oże ń or a z e fe któw p ro w adz e nia dz iał ań rato wn i cz ych

1. Wypadki ludzi:

1) ratownicy;

2) pozostali uczestnicy działań ratowniczych;

3) inne osoby.

2. Liczba osób ewakuowanych poza strefę zagrożenia, w tym osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.

3. Straty zwierząt.

4. Rodzaj i ilość ewakuowanego mienia.

5. Straty w środowisku i mieniu (opis).

6. Szacunkowe koszty działań ratowniczych. I V . Za be z pie cz en i e z akł ad u p racy, o b ie ktu (obsza r u), te r e nu

1. Operacyjne zabezpieczenie zakładu, obiektu.

2. Zgodność wykorzystania obiektu z jego przeznaczeniem.

3. Wpływ warunków budowlanych i instalacyjnych na powstanie i rozprzestrzenianie zdarzenia.

4. Wpływ realizacji (lub jej braku) zaleceń wydanych w drodze postępowania administracyjnego na przebieg zdarzenia oraz prowadzone działania ratownicze. V . Oc e na

1. Ocena organizacji działań ratowniczych przez poszczególnych kierujących.

2. Ocena działań ratowniczych w zakresie przedsięwzięć taktycznych i innych zamierzeń operacyjnych oraz wypełnienia zamierzonych celów, z uwzględnieniem czynników mających wpływ na skuteczność działań ratowniczych.

3. Ocena zakresu wykorzystania walorów technicznych i taktycznych sprzętu ratowniczego podczas prowadzonych działań ratowniczych.

4. Ocena działalności stanowisk kierowania oraz punktów alarmowych podmiotów ratowniczych.

Dziennik Ustaw Nr 46                — 3068 —                Poz. 239


5. Ocena współdziałania podmiotów ksrg z innymi podmiotami biorącymi udział w działaniu ratowniczym.

6. Ocena przyjętej na obszarze powiatu lub województwa organizacji ksrg w odniesieniu do zdarzenia.

7. Ocena stopnia wykorzystania środków masowego przekazu.

8. Ocena zakresu wsparcia ze strony obywateli do ograniczenia lub likwidacji zagrożenia.

9. Ocena funkcjonowania zastosowanych w obiekcie (na obszarze) zabezpieczeń. V I. W nios k i We wnioskach należy ująć, między innymi:

1) przedsięwzięcia podnoszące skuteczność działań ratowniczych lub pomocne w prowadzeniu i organizacji działań ratowniczych;

2) propozycje dotyczące ewentualnej zmiany zasad i procedur ratowniczych lub funkcjonowania ksrg;

3) propozycje dotyczące ewentualnych zmian przepisów i wymagań w zakresie zabezpieczania obiektów (obszarów);

4) inne wnioski. V II. C z ę ś ć gr a fi cz n a

1. Zestaw szkiców sytuacyjnych wykonany w skali i ewentualnie według potrzeb dla różnych faz rozwoju zdarzenia i przebiegu działań ratowniczych.

2. Schematy łączności. VI I I. Za łą c z nik i

1. Wykaz sił uczestniczących w działaniach ratowniczych.

2. Dokumentacja dotycząca zdarzenia.

3. Stenogramy z zapisów rejestratora korespondencji telefonicznej i radiowej.

4. Materiały fotograficzne, filmowe oraz prasowe.

Egzemplarze bieżące oraz archiwalne można nabywać: — w Centrum Usług Wspólnych — Wydział Wydawnictw i Poligrafii, ul. Powsińska 69/71, 02-903 Warszawa, tel. 22 694-67-52 — na podstawie nadesłanego zamówienia (sprzedaż wysyłkowa); — w punktach sprzedaży Dziennika Ustaw i Monitora Polskiego w Warszawie (sprzedaż za gotówkę): — ul. Powsińska 69/71, tel. 22 694-62-96 — al. J. Ch. Szucha 2/4, tel. 22 629-61-73 Reklamacje z powodu niedoręczenia poszczególnych numerów zgłaszać należy na piśmie do Centrum Usług Wspólnych Wydział Wydawnictw i Poligrafii, ul. Powsińska 69/71, 02-903 Warszawa, do 15 dni po otrzymaniu następnego numeru O wszelkich zmianach nazwy lub adresu prenumeratora prosimy niezwłocznie informować na piśmie Centrum Usług Wspólnych Wydział Wydawnictw i Poligrafii

Dziennik Ustaw i Monitor Polski dostępne są w Internecie pod adresem www.wydawnictwa.cuw.gov.pl i www.rcl.gov.pl

Wydawca: Kancelaria Prezesa Rady Ministrów Redakcja: Rządowe Centrum Legislacji — Departament Dziennika Ustaw i Monitora Polskiego al. J. Ch. Szucha 2/4, 00-582 Warszawa, tel. 22 622-66-56 Skład, druk i kolportaż: Centrum Usług Wspólnych — Wydział Wydawnictw i Poligrafii, ul. Powsińska 69/71, 02-903 Warszawa, tel. 22 694-67-52; faks 22 694-60-48 Bezpłatna infolinia: 800 287 581 (czynna w godz. 730–1530) www.wydawnictwa.cuw.gov.pl e-mail: wydawnictwa@cuw.gov.pl Tłoczono z polecenia Prezesa Rady Ministrów w Centrum Usług Wspólnych — Wydział Wydawnictw i Poligrafii, ul. Powsińska 69/71, 02-903 Warszawa Zam. 650/W/C/2011

ISSN 0867-3411

Cena 9,90 zł (w tym VAT)

pobierz plik

Dziennik Ustaw Nr 46, poz. 239 z 2011 - Strona 2 - pozostałe dokumenty:

  • Dziennik Ustaw Nr 46, poz. 238 z 20112011-03-03

    Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 stycznia 2011 r. w sprawie inwentaryzacji pokrycia istniejącą infrastrukturę telekomunikacyjną i publicznymi sieciami telekomunikacyjnymi zapewniającymi lub umożliwiającymi zapewnienie szerokopasmowego dostępu do internetu oraz budynkami umożliwiającymi kolokację

  • Dziennik Ustaw Nr 46, poz. 237 z 20112011-03-03

    Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 lutego 2011 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji

porady prawne online

Informujemy, iż zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt. 1 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 90 poz. 631), dalsze rozpowszechnianie artykułów i porad prawnych publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione.