Dziennik Ustaw Poz. 1386 z 2013

Tytuł:	Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień
Status aktu prawnego:	Obowiązujący
Data ogłoszenia:	2013-11-27
Data wydania:	2013-11-06
Data wejscia w życie:	2013-12-12
Data obowiązywania:	2013-12-12

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Poz. 1386 z 2013

DZIENNIK USTAW

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Warszawa, dnia 27 listopada 2013 r. Poz. 1386

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA

1) zdnia 6 listopada 2013r. wsprawie świadczeń gwarantowanych zzakresu opieki psychiatrycznej ileczenia uzależnień Na podstawie art.31d ustawy zdnia 27 sierpnia 2004r. oświadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z2008r. Nr164, poz.1027, zpóźn. zm.2)) zarządza się, co następuje: §1. Rozporządzenie określa: 1) 2) wykaz oraz warunki realizacji świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień, zwanych dalej „świadczeniami gwarantowanymi”; poziom finansowania przejazdu środkami transportu sanitarnego wprzypadkach niewymienionych wart.41 ust.1 i2 ustawy zdnia 27 sierpnia 2004r. oświadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, zwanej dalej „ustawą”. §2. Użyte wrozporządzeniu określenia oznaczają: 1) 2) lekarz specjalista – lekarza, który posiada specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty wokreślonej dziedzinie medycyny; lekarz wtrakcie specjalizacji – lekarza, który ukończył co najmniej pierwszy rok specjalizacji zpsychiatrii lub psychiatrii dzieci imłodzieży wtrybie określonym przepisami ozawodach lekarza ilekarza dentysty oraz uzyskał potwierdzenie przez kierownika specjalizacji wiedzy iumiejętności umożliwiających samodzielną pracę; świadczenia terapeutyczne – działania służące korekcie zaburzeń psychicznych izaburzeń zachowania oraz usuwaniu przyczyn i objawów tych zaburzeń, obejmujące w szczególności profilaktykę, diagnostykę, leczenie, pielęgnację irehabilitację; turnus rehabilitacyjny – zorganizowany, trwający nie dłużej niż 14 dni, pobyt poza miejscem udzielania świadczeń gwarantowanych, obejmujący leczenie iintensywną rehabilitację osób zzaburzeniami psychicznymi iznacznym stopniem nieprzystosowania społecznego, wramach określonego programu terapeutycznego.

Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej – zdrowie, na podstawie §1 ust.2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 248, poz. 1495 i Nr 284, poz.1672). Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr227, poz.1505, Nr234, poz.1570 iNr237, poz.1654, z2009r. Nr6, poz.33, Nr22, poz.120, Nr26, poz.157, Nr38, poz.299, Nr 92, poz.753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz.817, Nr 111, poz.918, Nr118, poz.989, Nr157, poz. 1241, Nr161, poz.1278 iNr178, poz.1374, z2010r. Nr50, poz.301, Nr107, poz.679, Nr125, poz.842, Nr127, poz.857, Nr165, poz.1116, Nr182, poz.1228, Nr205, poz.1363, Nr225, poz.1465, Nr238, poz.1578 iNr257, poz.1723 i1725, z2011r. Nr45, poz.235, Nr73, poz.390, Nr81, poz.440, Nr106, poz.622, Nr112, poz.654, Nr113, poz.657, Nr122, poz.696, Nr138, poz.808, Nr149, poz.887, Nr171, poz.1016, Nr205, poz.1203 iNr232, poz.1378, z2012r. poz.123, 1016, 1342 i1548 oraz z2013r. poz.154, 879, 983 i1290.

3)

4)

1)

2)

 Dziennik Ustaw –2– Poz. 1386

§3.

1. Świadczenia gwarantowane są realizowane wwarunkach: 1)  stacjonarnych: a)  psychiatrycznych, b)  leczenia uzależnień, c)  wizbie przyjęć; 2)  dziennych: psychiatrycznych, a)  b)  leczenia uzależnień; 3)  ambulatoryjnych: a)  psychiatrycznych ileczenia środowiskowego (domowego), b)  leczenia uzależnień.

2. Przejazd środkami transportu sanitarnego wprzypadkach niewymienionych wart.41 ust.1 i2 ustawy jest finansowany w40% ze środków publicznych wprzypadku: 1) 2) 3) 4) 5) 6) 7) 8) 9) chorób krwi inarządów krwiotwórczych, chorób nowotworowych, chorób oczu, chorób przemiany materii, chorób psychicznych izaburzeń zachowania, chorób skóry itkanki podskórnej, chorób układu krążenia, chorób układu moczowo-płciowego, chorób układu nerwowego,

10) chorób układu oddechowego, 11) chorób układu ruchu, 12) chorób układu trawiennego, 13) chorób układu wydzielania wewnętrznego, 14) chorób zakaźnych ipasożytniczych, 15) urazów izatruć, 16) wad rozwojowych wrodzonych, zniekształceń iaberracji chromosomowych – gdy ze zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego wynika, że świadczeniobiorca jest zdolny do samodzielnego poruszania się bez stałej pomocy innej osoby, ale wymaga przy korzystaniu ze środków transportu publicznego pomocy innej osoby lub środka transportu publicznego dostosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych. §4.

1. Wykaz świadczeń gwarantowanych, októrych mowa w§3 ust.1 pkt1 lit.a, oraz warunki ich realizacji określa załącznik nr1 do rozporządzenia.

2. Wykaz świadczeń gwarantowanych, októrych mowa w§3 ust.1 pkt1 lit.b, oraz warunki ich realizacji określa załącznik nr2 do rozporządzenia.

3. Wykaz świadczeń gwarantowanych, októrych mowa w§3 ust.1 pkt1 lit.c, oraz warunki ich realizacji określa załącznik nr3 do rozporządzenia.

 Dziennik Ustaw –3– Poz. 1386

4. Wykaz świadczeń gwarantowanych, októrych mowa w§3 ust.1 pkt2 lit.a, oraz warunki ich realizacji określa załącznik nr4 do rozporządzenia.

5. Wykaz świadczeń gwarantowanych, októrych mowa w§3 ust.1 pkt2 lit.b, oraz warunki ich realizacji określa załącznik nr5 do rozporządzenia.

6. Wykaz świadczeń gwarantowanych, októrych mowa w§3 ust.1 pkt3 lit.a, oraz warunki ich realizacji określa załącznik nr6 do rozporządzenia.

7. Wykaz świadczeń gwarantowanych, októrych mowa w§3 ust.1 pkt3 lit.b, oraz warunki ich realizacji określa załącznik nr7 do rozporządzenia. §5. Świadczenia gwarantowane są udzielane zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, zwykorzystaniem metod diagnostyczno-terapeutycznych innych niż stosowane wmedycynie niekonwencjonalnej, ludowej lub orientalnej. §6. Świadczenia gwarantowane, októrych mowa w§3 ust.1 pkt1, obejmują: 1) 2) 3) 4) 5) 6) 7) 8) świadczenia terapeutyczne; programy terapeutyczne; niezbędne badania diagnostyczne; konsultacje specjalistyczne; leki; wyroby medyczne, wtym wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi; wyżywienie, zzastrzeżeniem art.18 ustawy; działania edukacyjno-konsultacyjne dla rodzin. §7. Świadczenia gwarantowane, októrych mowa w§3 ust.1 pkt2, obejmują: 1) 2) 3) 4) 5) 6) świadczenia terapeutyczne; programy terapeutyczne; niezbędne badania diagnostyczne; leki; wyżywienie; działania edukacyjno-konsultacyjne dla rodzin. §8. Świadczenia gwarantowane, októrych mowa w§3 ust.1 pkt3, obejmują: 1) 2) 3) 4) świadczenia terapeutyczne; niezbędne badania diagnostyczne; leki niezbędne wstanach nagłych; działania edukacyjno-konsultacyjne dla rodzin.

§9.

1. Dla osób zzaburzeniami psychicznymi lub dla osób uzależnionych może być realizowany turnus rehabilitacyjny, nie częściej niż raz na 12 miesięcy, wramach: 1) 2) świadczeń psychiatrycznych dla dorosłych, rehabilitacji psychiatrycznej oraz leczenia zaburzeń nerwicowych udorosłych oraz dzieci imłodzieży realizowanych wwarunkach stacjonarnych psychiatrycznych; świadczeń rehabilitacyjnych dla uzależnionych od substancji psychoaktywnych oraz świadczeń rehabilitacji dla uzależnionych od substancji psychoaktywnych ze współistniejącymi zaburzeniami psychotycznymi realizowanych wwarunkach stacjonarnych leczenia uzależnień;

 Dziennik Ustaw 3) 4) 5) –4– Poz. 1386

świadczeń gwarantowanych realizowanych wwarunkach dziennych psychiatrycznych; świadczeń gwarantowanych terapii uzależnienia realizowanych wwarunkach dziennych leczenia uzależnień, terapii uzależnienia od alkoholu, terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych; świadczeń gwarantowanych psychiatrycznych ambulatoryjnych dla dorosłych oraz dzieci imłodzieży, leczenia nerwic oraz świadczeń gwarantowanych dla osób zautyzmem dziecięcym lub innymi całościowymi zaburzeniami rozwoju, realizowanych wwarunkach ambulatoryjnych psychiatrycznych ileczenia środowiskowego (domowego); świadczeń gwarantowanych terapii uzależnienia realizowanych wwarunkach ambulatoryjnych leczenia uzależnień, terapii uzależnienia od alkoholu, terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych, programu substytucyjnego.

6)

2. Warunkiem realizacji turnusu rehabilitacyjnego jest przedstawienie przez świadczeniodawcę Narodowemu Funduszowi Zdrowia: 1) 2) 3) 4) 5) programu psychoterapeutycznego; opinii ospełnieniu wymogów sanitarno-epidemiologicznych wpomieszczeniach, wktórych będą realizowane świadczenia wramach turnusu rehabilitacyjnego; wykazu osób uczestniczących; terminu turnusu rehabilitacyjnego; wykazu personelu realizującego świadczenia. §10.

1. Świadczeniodawca udzielający świadczeń gwarantowanych, októrych mowa w§3 ust.1 pkt1: 1) 2) lit.a, dla dorosłych lub dla dzieci imłodzieży, lit.b, wzakresie leczenia alkoholowych zespołów abstynencyjnych (detoksykacji) albo leczenia zespołów abstynencyjnych po substancjach psychoaktywnych (detoksykacji)

– zapewnia całodobową opiekę lekarską we wszystkie dni tygodnia wszpitalach wrozumieniu przepisów odziałalności leczniczej.

2. Liczba ikwalifikacje pracowników niezbędnych dla zapewnienia opieki lekarskiej są ustalane przez świadczeniodawcę, zuwzględnieniem: 1) specyfiki intensywności opieki sprawowanej nad pacjentami, w tym z uwzględnieniem konieczności zapewnienia odpowiedniej opieki nad pacjentami, októrych mowa wart.23, art.24 iart.28 ustawy zdnia 19 sierpnia 1994r. oochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. z2011r. Nr231, poz.1375); liczby ibieżącego wykorzystania łóżek; wielkości iwarunków lokalowych komórek organizacyjnych. §11.

1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do świadczeń gwarantowanych udzielanych od dnia 1 stycznia 2014r.

2. Do świadczeń gwarantowanych udzielanych przed dniem 1 stycznia 2014r. stosuje się przepisy dotychczasowe. §12. Rozporządzenie wchodzi wżycie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.3) Minister Zdrowia: B.A. Arłukowicz

2) 3)

3)

Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia zdnia 30 sierpnia 2009r. wsprawie świadczeń gwarantowanych zzakresu opieki psychiatrycznej ileczenia uzależnień (Dz.U. z2013r. poz.1227), które traci moc zdniem wejścia wżycie niniejszego rozporządzenia na podstawie art.85 ust.1 pkt2 ustawy zdnia 12 maja 2011r. orefundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz.U. Nr122, poz.696, z2012r. poz.95 i742 oraz z2013r. poz.766 i 1290).



Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia zdnia 6 listopada 2013r. (poz.1386)

Dziennik Ustaw

li

ad 20

Załącznik nr1 znik nr 1

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH WWARUNKACH STACJONARNYCH PSYCHIATRYCZNYCH WIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH STAC ONARNYCH PSYCHIATRY ORAZ WARUNKI ICH REALIZACJI AZ WARUNKI IC REALIZAC

Lp.

Nazwa świadczenia gwarantowanego 3

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Kody Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych odpowiadające świadczeniu gwarantowanemu (ICD10)

1 1

2 Świadczenia psychiatryczne dla dorosłych obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, w szczególności psychotycznymi, powyżej 18 roku życia.

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) psycholog albo osoba, która spełnia łącznie następujące warunki: a) posiada dyplom lekarza lub magistra: psychologii, pielęgniarstwa, pedagogiki, resocjalizacji albo spełnia warunki określone w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz. U. Nr 73, poz. 763, z późn. zm.), b) ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzone metodami o udowodnionej

4 Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00– F99). Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na chorobę lub stany podobne (Z03). 40 łóżek*;

–5– Poz. 1386



Dziennik Ustaw –6–

naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii psychodynamicznej, poznawczo–behawioralnej lub systemowej, w wymiarze co najmniej 1200 godzin albo przed 2007 r. ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia w wymiarze czasu określonym w programie tego szkolenia, c) posiada zaświadczenie, zwane dalej „certyfikatem psychoterapeuty”, poświadczające odbycie szkolenia wymienionego w lit. b, zakończonego egzaminem przeprowadzonym przez komisję zewnętrzną wobec podmiotu kształcącego, w skład której nie wchodzą przedstawiciele podmiotu kształcącego, w szczególności powołaną przez stowarzyszenia wydające certyfikaty psychoterapeuty – zwana dalej „osobą prowadzącą psychoterapię”, lub osoba, o której mowa w lit. a, posiadająca status osoby uczestniczącej co najmniej dwa lata w podyplomowym szkoleniu, o którym mowa w lit. b, oraz posiadająca zaświadczenie wydane przez podmiot prowadzący kształcenie oraz pracująca pod nadzorem osoby posiadającej certyfikat psychoterapeuty, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) osoba, która:

Poz. 1386



Dziennik Ustaw –7–

a) rozpoczęła po dniu 30 września 2012 r. studia wyższe w zakresie terapii zajęciowej, obejmujące co najmniej 2000 godzin kształcenia w grupie treści podstawowych i kierunkowych obejmujących wiedzę z zakresu teorii i technik terapeutycznych i uzyskała co najmniej tytuł licencjata, lub b) ukończyła studia wyższe na kierunku lub w specjalności terapia zajęciowa, obejmujące co najmniej 3000 godzin kształcenia, w tym 2000 godzin w grupie treści podstawowych i kierunkowych obejmujących wiedzę z zakresu teorii technik terapeutycznych i uzyskała tytuł licencjata, lub c) ukończyła szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy terapeuty zajęciowego lub dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe w zawodzie terapeuty zajęciowego, lub d) ukończyła przed dniem wejścia w życie rozporządzenia szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy w zawodzie instruktor terapii zajęciowej, lub e) ukończyła przed dniem 1 października 2011 r. studia wyższe w specjalności terapia zajęciowa, obejmujące co najmniej 1665 godzin kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu terapeuty zajęciowego i uzyskała tytuł licencjata, lub f) osoba z innym wykształceniem, która uzyskała pozytywną opinię kierownika ośrodka prowadzącego terapię zajęciową dla chorych psychicznie, po co najmniej rocznej praktyce w zakresie terapii zajęciowej w

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

tym ośrodku, zwana dalej „osobą prowadzącą terapię zajęciową” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki. Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99). Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej chorobę lub stany podobne (Z03). – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka*;

2

Świadczenia psychiatryczne dla dzieci i młodzieży obejmujące diagnostykę i leczenie dzieci i młodzieży objętych obowiązkiem szkolnym i obowiązkiem nauki oraz kształcących się w szkołach ponadgimnazjalnych do ich ukończenia.

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 łóżek*;

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 10 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 60 łóżek*;

–8–

Poz. 1386

3

Świadczenia psychiatryczne dla chorych somatycznie

5) pielęgniarki. Personel: Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99) z

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii towarzyszącymi im chorobami somatycznymi oraz



Dziennik Ustaw

obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, zwłaszcza psychotycznymi, powyżej 18 roku życia, u których jest konieczna jednoczesna diagnostyka i leczenie towarzyszących schorzeń somatycznych lub leczenie gruźlicy oraz innych towarzyszących chorób zakaźnych.

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

– równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na chorobami zakaźnymi (A15–A19). Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o 40 łóżek*; chorobę lub stany podobne (Z03).

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

–9–

4) lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych lub inny lekarz specjalista, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów – równoważnik 1/2 etatu przeliczeniowego – na 60 łóżek*;

5) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

6) pielęgniarki. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*; Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09); Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29), z wyłączeniem ostrych i przemijających zaburzeń psychotycznych (F23); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

4

Świadczenia psychiatryczne dla przewlekle chorych obejmujące leczenie chorych na przewlekłe lub oporne na terapię zaburzenia psychiczne, w szczególności psychotyczne.

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

Upośledzenie umysłowe (F70–F79) o przewlekłym

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii przebiegu leczenia. lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych lub inny lekarz specjalista, lub lekarz, który posiada specjalizację I

5

– 10 –

Świadczenia psychogeriatryczne obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, w szczególności zaburzeniami procesów poznawczych, powyżej 60 roku życia. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się hospitalizację pacjentów w wieku poniżej 60 roku życia.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09); Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39).

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

stopnia w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów – równoważnik 1/2 etatu przeliczeniowego – na 60 łóżek*;

5) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

6) pielęgniarki. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

6

– 11 –

Świadczenia rehabilitacji psychiatrycznej obejmujące wczesną lub późną rehabilitację osób z zaburzeniami psychicznymi, w szczególności psychotycznymi, w wieku od 18 roku życia, leczonych z powodu utrwalonych zaburzeń funkcjonowania życiowego lub znacznego ryzyka powstania takich zaburzeń.

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09); Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii Upośledzenie umysłowe (F70–F79); Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84); Zaburzenie lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz psychiczne, inaczej nieokreślone (F99). w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

Poz. 1386

7

Leczenie zaburzeń nerwicowych dla dorosłych

5) pielęgniarki. Personel: Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii somatyczną (F40–F48);



Dziennik Ustaw

obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami nerwicowymi, osobowości i zachowania. – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami 32 łóżka*; fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59); Zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych (F60–F69).

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka*;

4) pielęgniarki. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka*;

8

Leczenie zaburzeń nerwicowych dla dzieci i młodzieży obejmujące diagnostykę i leczenie dzieci i młodzieży z zaburzeniami nerwicowymi, osobowości i zachowania.

– 12 –

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40–F48); Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59), z wyłączeniem zaburzeń psychicznych związanych z porodem (F53); Specyficzne zaburzenia mowy i języka (F80); Specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych

2) osoba prowadząca psychoterapię lub (F81); osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik Specyficzne zaburzenia rozwoju funkcji motorycznych (F82); 1 etatu przeliczeniowego na 16 łóżek*; Mieszane specyficzne zaburzenia rozwojowe (F83); Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle

3) psycholog – równoważnik 1 etatu w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90–F98). przeliczeniowego na 32 łóżka*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

5) pielęgniarki.

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

9

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99). Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

Świadczenia psychiatrii sądowej w warunkach podstawowego zabezpieczenia obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, wobec których jest wykonywany środek zabezpieczający, o którym mowa w art. 200 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.).

– 13 –

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki.

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

10

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99). Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

Świadczenia psychiatrii sądowej w warunkach wzmocnionego zabezpieczenia obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, wobec których jest wykonywany środek zabezpieczający, o którym mowa w art. 200 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy.

– 14 –

4) psycholog posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie psychologia kliniczna, zwany dalej „psychologiem klinicznym”, lub psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

6) pielęgniarki.

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

11

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99). Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) psycholog kliniczny lub psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

6) pielęgniarki. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie chorób Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09); Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39); Upośledzenie umysłowe (F70–F79).

Świadczenia psychiatrii sądowej w warunkach wzmocnionego zabezpieczenia dla nieletnich obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, wobec których jest wykonywany środek leczniczy, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 82 § 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2010 r. Nr 33, poz. 178, z późn. zm.).

– 15 –

12

Świadczenia opiekuńczo– lecznicze psychiatryczne dla dorosłych obejmujące opiekę, pielęgnację i rehabilitację oraz leczenie chorych ze znacznymi i utrwalonymi zaburzeniami zachowania, którym nie można zapewnić opieki w innych warunkach.

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

wewnętrznych lub inny lekarz specjalista, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 160 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

13

– 16 –

5) pielęgniarki. Personel: Świadczenia opiekuńczo– lecznicze psychiatryczne dla

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży obejmujące dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej opiekę, pielęgnację i lub lekarz, który posiada specjalizację I rehabilitację oraz leczenie stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i chorych ze znacznymi i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji utrwalonymi zaburzeniami w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży zachowania, którym nie można – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na zapewnić opieki w innych 80 łóżek*; warunkach.

2) lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych lub inny lekarz specjalista, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 160 łóżek*;

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09); Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39); Upośledzenie umysłowe (F70–F79); Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84) o przewlekłym przebiegu.

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 26 łóżek*;

5) pielęgniarki. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*; Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09); Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39); Upośledzenie umysłowe (F70–F79).

14

Świadczenia pielęgnacyjno– opiekuńcze psychiatryczne dla dorosłych obejmujące opiekę, pielęgnację i rehabilitację oraz leczenie chorych ze znacznymi i utrwalonymi zaburzeniami zachowania, którym nie można zapewnić opieki w innych warunkach.

2) lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych lub inny lekarz specjalista, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 160 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

– 17 –

15

Świadczenia pielęgnacyjno– opiekuńcze psychiatryczne dla dzieci i młodzieży

5) pielęgniarki. Personel: Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii objawowymi (F00–F09); dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

obejmujące opiekę, pielęgnację i rehabilitację oraz leczenie chorych ze znacznymi i utrwalonymi zaburzeniami zachowania, którym nie można zapewnić opieki w innych warunkach. lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych lub inny lekarz specjalista, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 160 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 łóżek*;

5) pielęgniarki.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1/4 etatu przeliczeniowego, a w przypadku świadczeń udzielanych młodzieży – lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w Inne zaburzenia psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu i chorobą somatyczną (F06); Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39); Upośledzenie umysłowe lekkie (F70); Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90–F94); Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43).

urojeniowe (F20–F29); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39); Upośledzenie umysłowe (F70–F79); Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84).

– 18 –

16

Świadczenia dla osób z zaburzeniami psychicznymi udzielane w miejscu chronionego zakwaterowania, posiadającym 1–3 osobowe pokoje ze współdzieleniem części wyposażenia oraz pomieszczeń, w tym wspólnej kuchni i łazienki, w którym są prowadzone profilowane programy psychoterapeutyczne rehabilitacyjne w celu poprawy

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1/4 etatu przeliczeniowego;

2) psycholog kliniczny lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1/2 etatu przeliczeniowego;

3) pielęgniarki.

2. Pozostałe warunki: w przypadku młodzieży – zapewnienie całodobowej opieki lekarskiej.

codziennego funkcjonowania oraz przywrócenia podstawowych umiejętności społecznych, dla świadczeniobiorców niewymagających leczenia szpitalnego (hostel), w którym są prowadzone profilowane programy psychoterapeutyczne rehabilitacyjne dla świadczeniobiorców nie wymagających leczenia szpitalnego, lecz wymagających poprawy codziennego funkcjonowania oraz przywrócenia podstawowych umiejętności społecznych.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii;

2) pielęgniarka.

2. Pozostałe warunki: wizyta powinna odbywać się w miejscu pobytu pacjenta w terminie:

1) wizyta pielęgniarska – nie rzadziej niż 2 razy w tygodniu;

2) wizyta lekarska – nie rzadziej niż raz na 2 tygodnie. Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09); Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39); Upośledzenie umysłowe (F70–F79).

– 19 –

17

Świadczenia w opiece domowej lub rodzinnej jako długotrwały program rehabilitacyjny dla osób z przewlekłymi zaburzeniami psychicznymi, zwłaszcza psychotycznymi, oraz ze znacznym stopniem nieprzystosowania, polegający na ich umieszczeniu w warunkach domowych pod opieką wybranych rodzin i pod nadzorem szpitala.

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

18 Świadczenie EW może być realizowane wyłącznie w ramach świadczeń: świadczenia psychiatryczne dla dorosłych, świadczenia psychiatryczne dla dzieci i młodzieży, świadczenia psychiatryczne dla chorych somatycznie, świadczenia psychiatryczne dla przewlekle chorych, świadczenia psychogeriatryczne, świadczenia rehabilitacji psychiatrycznej, leczenie zaburzeń nerwicowych dla dorosłych oraz leczenie zaburzeń nerwicowych dla dzieci i młodzieży.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych;

Leczenie elektrowstrząsami chorych z zaburzeniami psychicznymi (EW) ze wskazań życiowych.

Ze wskazań życiowych u osób z rozpoznaniami: Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39); Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29).

– 20 –

2) lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i reanimacji, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii;

3) pielęgniarki, w tym co najmniej jedna z udokumentowanym minimum dwuletnim doświadczeniem w udzielaniu świadczeń realizowanych w warunkach stacjonarnych psychiatrycznych.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie pomieszczenia do wykonywania zabiegu EW;

2) sprzęt i wyroby medyczne: a) aparat do EW, b) kardiomonitor, c) ssak elektryczny,

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

d) elektrody jednorazowe, e) cewnik do górnych dróg oddechowych, f) rurka ustno–gardłowa;

3) zapewnienie dostępu do: a) podstawowych badań z zakresu diagnostyki laboratoryjnej, obrazowej i elektrofizjologicznej, b) konsultacji specjalistycznych (kardiologicznych, neurologicznych, internistycznych).

Objaśnienia: * maksymalnie do liczby łóżek lub miejsc wpisanych do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 105 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217).

– 21 – Poz. 1386



Załącznik nr2

Dziennik Ustaw

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH WWARUNKACH STACJONARNYCH LECZENIA UZALEŻNIEŃ ORAZ WARUNKI ICH REALIZACJI

Lp.

Nazwa świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego 3 4

Kody Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych odpowiadające świadczeniu gwarantowanemu (ICD 10)

1

2

1

Leczenie alkoholowych zespołów abstynencyjnych (detoksykacja) obejmujące diagnostykę i leczenie osób z alkoholowym zespołem abstynencyjnym oraz motywowanie do dalszej terapii uzależnienia.

– 22 –

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych, lub lekarz specjalista w dziedzinie neurologii, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i reanimacji, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

Ostre zatrucie spowodowane użyciem alkoholu (F10.0); Alkoholowy zespół abstynencyjny (F10.3); Alkoholowy zespół abstynencyjny z majaczeniem (F10.4); Zespół abstynencyjny po lekach uspokajających i nasennych (F13.3); Zespół abstynencyjny z majaczeniem po lekach uspokajających i nasennych (F13.4); Zespół abstynencyjny w przypadku używania kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu lub

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub leków uspokajających i nasennych (F19.3); Zespół abstynencyjny z majaczeniem w przypadku lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w używania kilku substancji psychoaktywnych, w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie tym alkoholu lub leków uspokajających i specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – nasennych (F19.4). równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu psychoterapii uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień** oraz posiada status osoby uczestniczącej w programie szkoleniowym w zakresie psychoterapii

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

uzależnień, potwierdzony zaświadczeniem wydanym odpowiednio przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych albo Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień”, lub instruktor terapii uzależnień*** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) zapewnienie konsultacji lekarza specjalisty w dziedzinie neurologii lub lekarza specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych, lub lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii, lub lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii i reanimacji, lub lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii;

5) pielęgniarki.

2. Pozostałe warunki: zapewnienie możliwości przeprowadzenia specjalistycznych badań z zakresu diagnostyki laboratoryjnej, w tym badań poziomu substancji psychoaktywnych, oraz badań z zakresu diagnostyki obrazowej i elektrofizjologicznej.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych, lub lekarz specjalista w dziedzinie neurologii, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i reanimacji, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii – równoważnik 1 etatu Ostre zatrucie spowodowane użyciem substancji psychoaktywnych (F11.0–19.0), z wyłączeniem ostrego zatrucia nikotyną (F17.0); Zespół abstynencyjny po substancjach psychoaktywnych (F11.3–19.3), z wyłączeniem tytoniowego zespołu abstynencyjnego (F17.3); Zespół abstynencyjny z majaczeniem po substancjach psychoaktywnych (F11.4–19.4), z wyłączeniem tytoniowego zespołu

– 23 –

2

Leczenie zespołów abstynencyjnych po substancjach psychoaktywnych (detoksykacja) obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zespołem abstynencyjnym po substancjach psychoaktywnych innych niż alkohol i towarzyszących chorób psychicznych, somatycznych oraz motywowanie do dalszej terapii

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

uzależnienia. przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień*** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

abstynencyjnego z majaczeniem (F17.4).

– 24 –

4) zapewnienie konsultacji lekarza specjalisty w dziedzinie neurologii lub lekarza specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych, lub lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii, lub lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii i reanimacji, lub lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii;

5) pielęgniarki.

3

2. Pozostałe warunki: zapewnienie możliwości przeprowadzenia specjalistycznych badań z zakresu diagnostyki laboratoryjnej, w tym badań poziomu substancji psychoaktywnych, oraz badań z zakresu diagnostyki obrazowej i elektrofizjologicznej. Leczenie uzależnień obejmujące Personel: diagnostykę, leczenie i rehabilitację

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub osób uzależnionych oraz działania lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w konsultacyjno–edukacyjne dla rodzin dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie osób uzależnionych. specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80

Zespół uzależnienia od alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używaniem kilku substancji psychoaktywnych lub używaniem

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

łóżek*;

– 25 –

innych substancji psychoaktywnych, (F10.2– F19.2), z wyłączeniem uzależnienia od tytoniu (F17.2);

2) specjalista psychoterapii uzależnień** – Inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 13 zachowania spowodowane używaniem alkoholu, łóżek*; opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub stymulujących, substancji halucynogennych, osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu lotnych rozpuszczalników oraz używaniem kilku specjalisty psychoterapii uzależnień – substancji psychoaktywnych lub używaniem równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 innych substancji psychoaktywnych, (F10.8– łóżek*; F19.8), z wyłączeniem zaburzeń wynikających z palenia tytoniu (F17.8);

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu nieokreślone, spowodowane używaniem alkoholu, specjalisty psychoterapii uzależnień, lub opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i instruktor terapii uzależnień***, lub osoba, nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z stymulujących, substancji halucynogennych, zakresu uzależnienia i współuzależnienia pod lotnych rozpuszczalników oraz używaniem kilku nadzorem specjalisty psychoterapii substancji psychoaktywnych lub używaniem uzależnień**, posiadająca status osoby uczestniczącej w programie szkoleniowym dla innych substancji psychoaktywnych, (F10.9– F19.9), z wyłączeniem zaburzeń wynikających z instruktora terapii uzależnień, potwierdzony zaświadczeniem wydanym odpowiednio przez palenia tytoniu (F17.9); Patologiczny hazard (F63.0); Państwową Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych albo Krajowe Biuro Inne zaburzenia nawyków i popędów (F 63.8). do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 łóżek*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

6) pielęgniarki.

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

4 Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 13 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień***, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 łóżek*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

6) pielęgniarki. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, posiadający udokumentowane co najmniej roczne doświadczenie kliniczne w terapii uzależnień lub specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*; Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (używanie szkodliwe F11.1– F19.1, zespół uzależnienia F11.2–19.2), z wyłączeniem zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych paleniem tytoniu (F17.1–F17.2).

Świadczenia terapii uzależnienia od alkoholu obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych oraz działania konsultacyjno–edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

– 26 –

Zespół uzależnienia od alkoholu (F10.2); Inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem alkoholu (F10.8); Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nieokreślone, spowodowane używaniem alkoholu (F10.9); Zespół uzależnienia od leków uspokajających i nasennych (F13.2); Zespół uzależnienia od kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19.2); Inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19.8); Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nieokreślone, spowodowane używaniem kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19.9); Patologiczny hazard (F63.0); Inne zaburzenia nawyków i popędów (F 63.8).

5

Krótkoterminowe świadczenia terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych innych niż alkohol oraz działania konsultacyjno–

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

– 27 –

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień***, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek;

6) pielęgniarki.

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

6

Świadczenia terapii dla uzależnionych od substancji psychoaktywnych ze współistniejącymi innymi zaburzeniami psychicznymi, głównie psychotycznymi (podwójna diagnoza) obejmujące diagnostykę, leczenie, wczesną rehabilitację i psychoedukację osób uzależnionych oraz działania konsultacyjno– edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, posiadający udokumentowane co najmniej roczne doświadczenie kliniczne w terapii uzależnień, lub specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka;

– 28 –

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (F10–19), z wyłączeniem zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych paleniem tytoniu (F17), ze współistniejącym rozpoznaniem: Inne zaburzenia psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcja mózgu i chorobą

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub somatyczną (F06); Zaburzenia osobowości spowodowane chorobą, lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu (F07); dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie Zaburzenia psychotyczne spowodowane specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – używaniem środków (substancji) równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 psychoaktywnych (F1x.5); łóżka; Rezydualne i późno ujawniające się zaburzenia psychotyczne spowodowane używaniem środków

3) specjalista psychoterapii uzależnień** – (substancji) psychoaktywnych (F1x.7); równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii łóżka; (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub Zaburzenia lękowe w postaci fobii (F40.x); osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu Zaburzenia depresyjne i lękowe mieszane (F41.2); specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień*** – równoważnik Zaburzenia obsesyjno–kompulsywne (F.42); 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka; Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

5) psycholog – równoważnik 1 etatu Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną przeliczeniowego na 32 łóżka; (F.45); Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami

6) pielęgniarki. fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50– F59); Osobowość paranoiczna (F60.0); Osobowość schizoidalna (F60.1); Osobowość dyssocjalna (F60.2), Osobowość chwiejna emocjonalnie (borderline) (F60.3); Osobowość histrioniczna (F60.4); Upośledzenie umysłowe łagodne (F70);

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

Znaczne zmiany zachowania powodujące konieczność opieki lub leczenia w przebiegu upośledzenia umysłowego lekkiego (F70.1); Upośledzenie umysłowe umiarkowane (F71); Zespół Aspergera (F.84.5); Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90–F98).

7

Zespół uzależnienia od substancji psychoaktywnych (F11.2–19.2), z wyłączeniem zespołu uzależnienia spowodowanego paleniem tytoniu (F17.2).

– 29 –

Świadczenia rehabilitacyjne dla uzależnionych od substancji psychoaktywnych obejmujące długoterminową rehabilitację osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych (innych niż alkohol) oraz działania konsultacyjno–edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych. W warunkach stacjonarnych istnieje możliwość realizowania świadczeń leczenia substytucyjnego.

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 72 łóżka*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 36 łóżek*;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, posiadający udokumentowane co najmniej roczne doświadczenie w zakresie terapii uzależnień od substancji psychoaktywnych, lub specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 36 łóżek*;

Poz. 1386

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub



Dziennik Ustaw

osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień***, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 36 łóżek*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

6) pielęgniarki. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 łóżka*;

8

– 30 –

Świadczenia rehabilitacji dla uzależnionych od substancji psychoaktywnych ze współistniejącymi innymi zaburzeniami psychicznymi, głównie psychotycznymi (podwójna diagnoza) obejmujące rehabilitację osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych z towarzyszącymi zaburzeniami psychicznymi z powodu znacznych i utrwalonych zaburzeń funkcjonowania oraz działania konsultacyjno–edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (F10–19), z wyłączeniem zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych paleniem tytoniu (F17), ze współistniejącym rozpoznaniem: Inne zaburzenia psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcja mózgu i chorobą somatyczną (F06);

2) specjalista psychoterapii uzależnień** – Zaburzenia osobowości spowodowane chorobą, równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu (F07); łóżek*; Zaburzenia psychotyczne spowodowane używaniem środków (substancji)

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub psychoaktywnych (F1x.5); osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu Rezydualne i późno ujawniające się zaburzenia specjalisty psychoterapii uzależnień – psychotyczne spowodowane używaniem środków równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 (substancji) psychoaktywnych (F1x.7); łóżka*; Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39); osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu Zaburzenia lękowe w postaci fobii (F40.x); specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień*** – równoważnik Zaburzenia depresyjne i lękowe mieszane (F41.2); 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka*; Zaburzenia obsesyjno–kompulsywne (F.42); Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne

5) psycholog – równoważnik 1 etatu (F43); przeliczeniowego na 16 łóżek*; Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

6) pielęgniarki.

– 31 –

9 Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień*** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) psycholog – równoważnik 1 etatu

Świadczenia odwykowe w warunkach wzmocnionego zabezpieczenia obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, wobec których jest wykonywany środek zabezpieczający, o którym mowa w art. 200 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.).

(F.45); Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50– F59); Osobowość paranoiczna (F60.0); Osobowość schizoidalna (F60.1); Osobowość dyssocjalna (F60.2); Osobowość chwiejna emocjonalnie (borderline) (F60.3); Osobowość histrioniczna (F60.4); Upośledzenie umysłowe łagodne (F70); Znaczne zmiany zachowania powodujące konieczność opieki lub leczenia w przebiegu upośledzenia umysłowego lekkiego (F70.1); Upośledzenie umysłowe umiarkowane (F71); Zespół Aspergera (F.84.5); Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90–F98). Zespół uzależnienia spowodowany używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.2); Zaburzenia psychotyczne, zespół amnestyczny, rezydualne i późno ujawniające się zaburzenia psychotyczne, inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania, zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nieokreślone spowodowane używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.5–9). Mogą być też inne rozpoznania z grupy zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99).

Poz. 1386



przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*; Zespół uzależnienia spowodowany używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.2); Zaburzenia psychotyczne, zespół amnestyczny, rezydualne i późno ujawniające się zaburzenia psychotyczne, inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania, zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nieokreślone spowodowane używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.5–9). Mogą być też inne rozpoznania z grupy zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99).

Dziennik Ustaw

10

Świadczenia odwykowe w warunkach wzmocnionego zabezpieczenia dla nieletnich obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, wobec których jest wykonywany środek leczniczy, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 82 § 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U z 2010 r. Nr 33, poz. 178, z późn. zm.).

– 32 –

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień*** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki.

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

11 Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek; Zespół uzależnienia od alkoholu (F10.2); Zespół uzależnienia od kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19.2).

2) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień*** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień*** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek. Zespół uzależnienia od substancji psychoaktywnych (F11.2–F19.2), z wyłączeniem zespołu uzależnienia spowodowanego paleniem tytoniu (F17.2).

Świadczenia dla uzależnionych od alkoholu udzielane w hostelu, jako pobyt w chronionych warunkach mieszkalnych, połączony z programem postrehabilitacyjnym opartym o terapię grupową.

12

Świadczenia dla uzależnionych od substancji psychoaktywnych udzielane w hostelu, jako pobyt w chronionych warunkach mieszkalnych, połączony z programem postrehabilitacyjnym opartym o terapię grupową.

– 33 –

Objaśnienia: * maksymalnie do liczby łóżek lub miejsc wpisanych do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 105 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217). ** osoba, która posiada kwalifikacje specjalisty terapii uzależnień, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2012 r. poz. 124) lub posiada kwalifikacje specjalisty psychoterapii uzależnień, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2012 r. poz. 1356). *** osoba, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień i posiada kwalifikacje instruktora terapii uzależnień, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii lub w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Poz. 1386



Załącznik nr3

Dziennik Ustaw

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH WWARUNKACH STACJONARNYCH WIZBIE PRZYJĘĆ ORAZ WARUNKI ICH REALIZACJI

L.p.

Nazwa świadczenia gwarantowanego 3

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży, lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży;

2) pielęgniarka.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie podstawowej diagnostyki laboratoryjnej, obrazowej i elektrofizjologicznej;

2) zapewnienie konsultacji specjalistycznych. 4

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Kody Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych odpowiadające świadczeniu gwarantowanemu (ICD 10)

1

2

1

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99); Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

– 34 –

Świadczenia w izbie przyjęć udzielane całodobowo w trybie nagłym, w tym świadczenia diagnostyczno–terapeutyczne, niezakończone hospitalizacją w oddziale lub pobytem w ośrodku lub zakładzie. Świadczenia obejmują w razie potrzeby, zabezpieczenie medyczne świadczeniobiorców oraz zapewnienie transportu, w razie konieczności kontynuacji leczenia specjalistycznego.

Poz. 1386



Załącznik nr4

Dziennik Ustaw

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH WWARUNKACH DZIENNYCH PSYCHIATRYCZNYCH ORAZ WARUNKI ICH REALIZACJI

Lp. Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego 3

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 48 miejsc*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 48 miejsc*;

3) psycholog albo osoba, która spełnia łącznie następujące warunki: a) posiada dyplom lekarza lub magistra: psychologii, pielęgniarstwa, pedagogiki, resocjalizacji albo spełnia warunki określone w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz. U. Nr 73, poz. 763, z późn. zm.), b) ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzone metodami o 4

Nazwa świadczenia gwarantowanego

Kody Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych odpowiadające świadczeniu gwarantowanemu (ICD 10)

1

2

1

Świadczenia dzienne psychiatryczne dla dorosłych obejmujące diagnostykę, leczenie i wczesną rehabilitację osób z zaburzeniami psychicznymi, w tym psychotycznymi, powyżej 18 roku życia.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99), z wyłączeniem: zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F10–F19) oraz upośledzenia umysłowego (F71–F79).

– 35 – Poz. 1386



Dziennik Ustaw – 36 –

udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii psychodynamicznej, poznawczo–behawioralnej lub systemowej, w wymiarze co najmniej 1200 godzin albo przed 2007 r. ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia w wymiarze czasu określonym w programie tego szkolenia, c) posiada zaświadczenie, zwane dalej „certyfikatem psychoterapeuty”, poświadczające odbycie szkolenia wymienionego w lit. b, zakończonego egzaminem przeprowadzonym przez komisję zewnętrzną wobec podmiotu kształcącego, w skład której nie wchodzą przedstawiciele podmiotu kształcącego, w szczególności powołaną przez stowarzyszenia wydające certyfikaty psychoterapeuty – zwana dalej „osobą prowadzącą psychoterapię”, lub osoba, o której mowa w lit. a, posiadająca status osoby uczestniczącej co najmniej dwa lata w podyplomowym szkoleniu, o którym mowa w lit. b, oraz posiadająca zaświadczenie wydane przez podmiot prowadzący kształcenie oraz pracująca pod nadzorem osoby posiadającej certyfikat psychoterapeuty, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 14 miejsc*;

4) osoba, która: a) rozpoczęła po dniu 30 września 2012 r. studia wyższe w zakresie terapii zajęciowej,

Poz. 1386



Dziennik Ustaw – 37 –

obejmujące co najmniej 2000 godzin kształcenia w grupie treści podstawowych i kierunkowych obejmujących wiedzę z zakresu teorii i technik terapeutycznych i uzyskała co najmniej tytuł licencjata, lub b) ukończyła studia wyższe na kierunku lub w specjalności terapia zajęciowa, obejmujące co najmniej 3000 godzin kształcenia, w tym 2000 godzin w grupie treści podstawowych i kierunkowych obejmujących wiedzę z zakresu teorii technik terapeutycznych i uzyskała tytuł licencjata, lub c) ukończyła szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy terapeuty zajęciowego lub dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe w zawodzie terapeuty zajęciowego, lub d) ukończyła przed dniem wejścia w życie rozporządzenia szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy w zawodzie instruktor terapii zajęciowej, lub e) ukończyła przed dniem 1 października 2011 r. studia wyższe w specjalności terapia zajęciowa, obejmujące co najmniej 1665 godzin kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu terapeuty zajęciowego i uzyskała tytuł licencjata, lub f) osoba z innym wykształceniem, która uzyskała pozytywną opinię kierownika ośrodka prowadzącego terapię zajęciową dla chorych psychicznie, po co najmniej rocznej praktyce w zakresie terapii zajęciowej w tym ośrodku, zwana dalej „osobą prowadzącą terapię zajęciową” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 24 miejsca*;

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

5) pielęgniarki.

2. Pozostałe warunki: zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii grupowej i terapii zajęciowej.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 48 miejsc*; Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09); Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39); Upośledzenie umysłowe (F70–F79);

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84). w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 48 miejsc*;

2

Świadczenia dzienne psychiatryczne rehabilitacyjne dla dorosłych obejmujące rehabilitację osób z zaburzeniami psychicznymi, w szczególności psychotycznymi, ze znacznymi, zagrażającymi lub utrwalonymi zaburzeniami funkcjonowania życiowego. W ramach pobytu są podejmowane działania konsultacyjno–edukacyjne dla rodzin osób z zaburzeniami psychicznymi.

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 14 miejsc*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 24 miejsca*;

5) pielęgniarki.

2. Pozostałe warunki: zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii grupowej i terapii zajęciowej.

– 38 – Poz. 1386



Dziennik Ustaw

3

Świadczenia dzienne psychiatryczne rehabilitacyjne dla dzieci i młodzieży obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację dzieci i młodzieży do 18 roku życia z zaburzeniami psychicznymi, zwłaszcza psychotycznymi, ze znacznymi, zagrażającymi lub utrwalonymi zaburzeniami funkcjonowania życiowego. Wskazany jest podział oddziału dziennego psychiatrycznego rehabilitacyjnego dla dzieci i młodzieży na pododdział dla dzieci do 13 roku życia i pododdział młodzieżowy. W ramach pobytu są podejmowane działania konsultacyjno–edukacyjne dla rodzin osób z zaburzeniami psychicznymi.

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 14 miejsc*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 miejsca*;

5) pielęgniarki.

2. Pozostałe warunki: zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii grupowej i terapii zajęciowej.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 miejsc*;

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi(F00–F09), z wyłączeniem otępienia w chorobie Alzheimera; Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39); Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40–F48);

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii Zaburzenia odżywiania się (F50); lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii Upośledzenie umysłowe (F70–F79); dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia Zaburzenia rozwoju psychicznego (F80–F89); Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który się zwykle w dzieciństwie i w wieku posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie młodzieńczym (F90–F98). psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 miejsc*;

– 39 – Poz. 1386



Dziennik Ustaw

4 Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84). Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 60 miejsc* albo

Świadczenia dzienne rehabilitacyjne dla osób z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi, również ze współistniejącymi schorzeniami, w szczególności epilepsją, wadami wzroku, słuchu, upośledzeniem umysłowym, mózgowym porażeniem dziecięcym. W ramach pobytu są podejmowane działania konsultacyjno–edukacyjne dla rodzin osób z zaburzeniami psychicznymi.

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 120 miejsc* i lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 120 miejsc*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 miejsc*;

4) osoba, która ukończyła studia wyższe w zakresie pedagogiki specjalnej i uzyskała tytuł licencjata lub magistra lub osoba, która rozpoczęła przed dniem 1 października 2012 r. studia wyższe na kierunku pedagogika specjalna i uzyskała tytuł licencjata lub magistra, zwana dalej „pedagogiem specjalnym”, lub osoba, która: a) rozpoczęła po dniu 30 września 2012 r. studia wyższe z zakresu fizjoterapii obejmujące

– 40 – Poz. 1386



Dziennik Ustaw – 41 –

co najmniej 2435 godzin kształcenia w zakresie fizjoterapii i uzyskała tytuł licencjata lub dodatkowo co najmniej 1440 godzin kształcenia w zakresie fizjoterapii i uzyskała tytuł magistra, lub b) rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1997 r. studia wyższe na kierunku fizjoterapia, zgodnie ze standardami kształcenia określonymi w odrębnych przepisach i uzyskała tytuł licencjata lub magistra na tym kierunku, lub c) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1998 r. studia wyższe na kierunku rehabilitacja ruchowa lub rehabilitacja i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku, lub d) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1998 r. studia wyższe w Akademii Wychowania Fizycznego i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła specjalizację I lub II stopnia w dziedzinie rehabilitacji ruchowej, lub e) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1980 r. studia wyższe na kierunku wychowanie fizyczne i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku oraz ukończyła w ramach studiów dwuletnią specjalizację z zakresu gimnastyki leczniczej lub rehabilitacji ruchowej potwierdzoną legitymacją instruktora rehabilitacji ruchowej lub gimnastyki leczniczej, lub f) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1980 r. studia wyższe na kierunku wychowanie fizyczne i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku oraz ukończyła 3–miesięczny kurs specjalizacyjny z rehabilitacji lub ukończyła szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy technik fizjoterapii, – zwana dalej „fizjoterapeutą”, lub

Poz. 1386



Dziennik Ustaw – 42 –

5) osoba, która: a) uzyskała tytuł specjalisty w dziedzinie neurologopedii lub b) rozpoczęła po dniu 30 września 2012 r. i ukończyła studia wyższe w zakresie logopedii, obejmujące co najmniej 800 godzin kształcenia w zakresie logopedii i uzyskała tytuł magistra, lub c) ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii obejmujące co najmniej 600 godzin kształcenia w zakresie logopedii, lub d) rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1998 r. i ukończyła studia wyższe na kierunku albo w specjalności logopedia obejmujące co najmniej 800 godzin kształcenia w zakresie logopedii i uzyskała tytuł licencjata lub magistra na tym kierunku, lub e) rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1998 r. i ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii obejmujące co najmniej 600 godzin kształcenia w zakresie logopedii, lub f) rozpoczęła przed dniem 31 grudnia 1998 r. i ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii, – zwana dalej „logopedą” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 15 miejsc*;

7) psycholog lub pedagog specjalny, lub fizjoterapeuta, lub logopeda, lub terapeuta zajęciowy, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty –

Poz. 1386



równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 miejsc*;

8) pielęgniarki.

Dziennik Ustaw – 43 –

2. Pozostałe warunki: W przypadku udzielania świadczeń opieki zdrowotnej dzieciom i młodzieży w wieku przedszkolnym lub szkolnym, podlegającym obowiązkowi szkolnemu, przy oddziale działa przedszkole lub szkoła, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), zapewniające naukę w pełnym wymiarze przewidzianym dla uczniów znajdujących się na określonym etapie edukacji. W przypadku osób niepodlegających obowiązkowi szkolnemu, przy oddziale działa placówka zapewniająca pacjentom rehabilitację społeczną lub zawodową, o której mowa w art. 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721, z późn. zm.).

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

5

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 48 miejsc*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 24 miejsca*;

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 14 miejsc*; Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09); Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39).

Świadczenia dzienne psychiatryczne geriatryczne obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób z zaburzeniami psychicznymi powyżej 60 roku życia.

– 44 –

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 24 miejsca*;

5) pielęgniarki.

6

Świadczenia dzienne leczenia zaburzeń nerwicowych obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami nerwicowymi, zaburzeniami osobowości i zachowania dorosłych.

2. Pozostałe warunki: zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii grupowej i terapii zajęciowej.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie psychologia kliniczna, zwany dalej „psychologiem klinicznym” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 24 miejsca*;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba

Zaburzenia nerwicowe związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40–F48); Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50– F59); Zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych (F60–F69).

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 8 miejsc*;

3) pielęgniarki.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii indywidualnej;

2) zapewnienie pomieszczenia do prowadzenia psychoterapii grupowej.

Objaśnienia: * maksymalnie do liczby łóżek lub miejsc wpisanych do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 105 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217).

– 45 – Poz. 1386



Załącznik nr5

Dziennik Ustaw

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH WWARUNKACH DZIENNYCH LECZENIA UZALEŻNIEŃ ORAZ WARUNKI REALIZACJI TYCH ŚWIADCZEŃ

Lp. Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*; 3

Nazwa świadczenia gwarantowanego

1 1

2 Świadczenia dzienne terapii uzależnienia od alkoholu obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych od alkoholu i współuzależnionych, a także osób ryzykownie pijących, działania konsultacyjno–edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

Kody Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych odpowiadające świadczeniu gwarantowanemu (ICD

10) 4 Dla używających substancji psychoaktywnych: Używanie szkodliwe alkoholu (F10.1); Zespół uzależnienia od alkoholu (F10.2); Używanie szkodliwe kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19.1); Zespół uzależnienia od kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu ( F19.2); Patologiczny hazard (F63.0); Inne zaburzenia nawyków i popędów (F63.8). Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych): Obciążenia rodzinne nadużywaniem alkoholu (Z81.1); Inne zaburzenia lękowe (F41); Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43); Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45); Inne zaburzenia nerwicowe (F48); Specyficzne zaburzenia osobowości (F60).

– 46 –

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu psychoterapii uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień oraz posiada status osoby uczestniczącej w programie szkoleniowym dla specjalisty psychoterapii uzależnień, potwierdzony zaświadczeniem wydanym odpowiednio przez Państwową Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych albo Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

miejsc*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień***, lub osoba, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień, posiadająca status osoby uczestniczącej w programie szkoleniowym dla instruktora terapii uzależnień, potwierdzony zaświadczeniem wydanym odpowiednio przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych albo Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 miejsca*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii indywidualnej;

2) zapewnienie pomieszczenia do prowadzenia psychoterapii grupowej.

– 47 – Poz. 1386



Dziennik Ustaw

2 Dla używających substancji psychoaktywnych: Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (używanie szkodliwe F11.1– F19.1, zespół uzależnienia (F11.2–19.2)), z wyłączeniem zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych paleniem tytoniu (F17); Patologiczny hazard (F63.0); Inne zaburzenia nawyków i popędów (F63.8).

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 miejsc*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień***, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 miejsca*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*.

Świadczenia dzienne terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych i współuzależnionych, działania konsultacyjno–edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych. W ramach oddziału dziennego terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych może być realizowany program leczenia substytucyjnego.

– 48 –

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii Dla członków rodzin i osób pozostających w indywidualnej; bliskich relacjach (współuzależnionych):

2) zapewnienie pomieszczenia do prowadzenia psychoterapii grupowej. Obciążenia rodzinne nadużywaniem innych substancji psychoaktywnych (Z81.3); Inne zaburzenia lękowe (F41);

Wyżej wymienione rozpoznania ze współistniejącym rozpoznaniem: inne zaburzenia psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu i chorobą somatyczną (F06); Zaburzenia osobowości spowodowane chorobą, uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu (F07); Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39); Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50– F59); Znaczne zmiany zachowania powodujące konieczność opieki lub leczenia w przebiegu upośledzenia umysłowego lekkiego (F70.1); Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90–F98).

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43); Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45); Inne zaburzenia nerwicowe (F48); Specyficzne zaburzenia osobowości (F60).

3

Świadczenia dzienne leczenia uzależnień obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych i współuzależnionych, działania konsultacyjno–edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych. W ramach oddziału dziennego leczenia uzależnień może być realizowany program leczenia substytucyjnego.

2) specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 miejsc*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień***, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 miejsca*;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

Dla używających substancji psychoaktywnych:

– 49 –

Używanie szkodliwe substancji psychoaktywnych (F10.1–F19.1), z wyłączeniem używania tytoniu (F17.1); Zespół uzależnienia od alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używania kilku substancji psychoaktywnych lub używania innych substancji psychoaktywnych (F10.2–F19.2), z wyłączeniem uzależnienia od tytoniu (F17.2); Inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używaniem kilku substancji psychoaktywnych lub używaniem innych substancji psychoaktywnych (F10.8– F19.8), z wyłączeniem zaburzeń wynikających z palenia tytoniu (F17.8); Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nieokreślone, spowodowane używaniem alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*.

nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używaniem kilku

2. Pozostałe warunki: substancji psychoaktywnych lub używaniem

1) zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii innych substancji psychoaktywnych (F10.9– indywidualnej; F19.9), z wyłączeniem zaburzeń wynikających z

2) zapewnienie pomieszczenia do prowadzenia palenia tytoniu (F17.9); psychoterapii grupowej. Patologiczny hazard (F63.0); Inne zaburzenia nawyków i popędów (F63.8). Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

– 50 –

Obciążenia rodzinne nadużywaniem alkoholu (Z81.1); Obciążenia rodzinne nadużywaniem innych substancji psychoaktywnych (Z81.3); Inne zaburzenia lękowe (F41); Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43); Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45); Inne zaburzenia nerwicowe (F48); Specyficzne zaburzenia osobowości (F60).

Objaśnienia: * maksymalnie do liczby łóżek lub miejsc wpisanych do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 105 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217). ** osoba, która posiada kwalifikacje specjalisty terapii uzależnień, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2012 r. poz. 124) lub posiada kwalifikacje specjalisty psychoterapii uzależnień, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2012 r. poz. 1356). *** osoba, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień i posiada kwalifikacje instruktora terapii uzależnień, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii lub w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Poz. 1386



Załącznik nr6

Dziennik Ustaw

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH WWARUNKACH AMBULATORYJNYCH PSYCHIATRYCZNYCH ILECZENIA ŚRODOWISKOWEGO (DOMOWEGO) ORAZ WARUNKI REALIZACJI TYCH ŚWIADCZEŃ

Lp.

Nazwa świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Kody Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych odpowiadające świadczeniu gwarantowanemu (ICD 10)

1 1

2 Świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dorosłych – porady, wizyty domowe lub środowiskowe oraz sesje psychoterapii:

3 Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

– 51 –

4 Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 F99); czasu pracy poradni tygodniowo; Obserwacja medyczna i ocena przypadków

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym podejrzanych o chorobę lub niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo. stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej); Ogólne badanie psychiatryczne (Z04.6).

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

1. Personel: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość realizowania świadczenia przy udziale lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

Poz. 1386 – 52 –

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno–terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca: a) zebranie wywiadu, b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne, d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

2) porada lekarska terapeutyczna – porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, b) ocenę postępów leczenia, c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, d) czynności pielęgniarskie;

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca: a) ogólną ocenę przebiegu leczenia, b) ocenę stanu somatycznego, np. przy objawach polekowych, c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.



Dziennik Ustaw

1. Personel:

1) psycholog posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie psychologia kliniczna, zwany dalej „psychologiem klinicznym”, lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno– terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu: a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości, b) ocenę procesów poznawczych, c) ocenę innych dyspozycji psychicznych, d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych, e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel: psycholog.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

– 53 –

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca: a) pomoc psychologiczną, b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

6) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; sesja psychoterapii indywidualnej może być realizowana w formie: a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub,

1. Personel:

1) osoba, która spełnia łącznie następujące warunki: a) posiada dyplom lekarza lub magistra: psychologii, pielęgniarstwa, pedagogiki, resocjalizacji albo spełnia warunki określone w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz. U. Nr 73, poz. 763, z późn. zm.), b) ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzone metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii psychodynamicznej, poznawczo–behawioralnej lub

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku lub, c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku lub, d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko– lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą, polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy; systemowej, w wymiarze co najmniej 1200 godzin albo przed 2007 r. ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia w wymiarze czasu określonym w programie tego szkolenia, c) posiada zaświadczenie, zwane dalej „certyfikatem psychoterapeuty”, poświadczające odbycie szkolenia wymienionego w lit. b, zakończonego egzaminem przeprowadzonym przez komisję zewnętrzną wobec podmiotu kształcącego, w skład której nie wchodzą przedstawiciele podmiotu kształcącego, w szczególności powołaną przez stowarzyszenia wydające certyfikaty psychoterapeuty – zwana dalej „osobą prowadzącą psychoterapię”, lub

– 54 –

2) osoba, o której mowa w pkt 1 lit. a, posiadająca status osoby uczestniczącej co najmniej dwa lata w podyplomowym szkoleniu, o którym mowa w pkt 1 lit. b, oraz posiadająca zaświadczenie wydane przez podmiot prowadzący kształcenie oraz pracująca pod nadzorem osoby posiadającej certyfikat psychoterapeuty, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty”.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

7) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii. dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej i somatycznych u członka rodziny, 60 minut. prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub psycholog kliniczny, lub osoba prowadząca psychoterapię;

– 55 –

8) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 6 – 12 osób, w formie: a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku, b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku, c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko– lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

9) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba w trakcie szkolenia do uzyskania certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) psycholog – samodzielnie lub w zespole z innym pracownikiem.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty/porady wynosi co

10) wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta lub porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy.

Poz. 1386



najmniej 60 minut. Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

Dziennik Ustaw

2

Świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dorosłych – porady, wizyty domowe lub środowiskowe:

– 56 –

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 F99); czasu pracy poradni tygodniowo; Obserwacja medyczna i ocena przypadków

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym podejrzanych o chorobę lub niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo. stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej diagnostycznej – w

1) porada lekarska diagnostyczna –

1. Personel: przypadku gdy nie jest porada rozpoczynająca lub weryfikująca lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który możliwe określenie leczonej proces diagnostyczno–terapeutyczny, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii – jednostki chorobowej); może wymagać od 1 do 3 porad równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego. Ogólne badanie diagnostycznych u jednego Dopuszcza się możliwość realizowania świadczenia przy świadczeniobiorcy, obejmująca: udziale lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii. psychiatryczne (Z04.6). a) zebranie wywiadu, b) ocenę stanu psychicznego i

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co somatycznego, najmniej 45 minut. c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne, d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

2) porada lekarska terapeutyczna –

1. Personel: porada kontynuująca leczenie według planu

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub terapeutycznego, obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego i

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie somatycznego, psychiatrii, lub b) ocenę postępów leczenia, c) niezbędne kontrolne badania

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii. diagnostyczne, w tym laboratoryjne, d) czynności pielęgniarskie;

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca: a) ogólną ocenę przebiegu leczenia, b) ocenę stanu somatycznego, np. przy objawach polekowych, c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

– 57 –

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno– terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu: a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości, b) ocenę procesów poznawczych, c) ocenę innych dyspozycji psychicznych, d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych, e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

1. Personel: psycholog.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca: a) pomoc psychologiczną, b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

6) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub psycholog kliniczny, lub osoba prowadząca psychoterapię;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) psycholog – samodzielnie lub w zespole z innym pracownikiem.

7) wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta lub porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy.

– 58 –

3

Świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dorosłych – porady, wizyty domowe lub środowiskowe:

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty albo porady wynosi co najmniej 60 minut. Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 F99); czasu pracy poradni tygodniowo; Obserwacja medyczna i ocena przypadków

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym podejrzanych o chorobę lub niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo. stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

1. Personel: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość realizowania świadczenia przy udziale lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii. diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej); Ogólne badanie psychiatryczne (Z04.6).

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

– 59 –

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno–terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca: a) zebranie wywiadu, b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne, d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

2) porada lekarska terapeutyczna – porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, b) ocenę postępów leczenia, c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, d) czynności pielęgniarskie;

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca: a) ogólną ocenę przebiegu leczenia, b) ocenę stanu somatycznego, np. przy objawach polekowych, c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

4) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub psycholog kliniczny, lub osoba prowadząca psychoterapię;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog – samodzielnie lub w zespole z innym pracownikiem.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty/porady wynosi co najmniej 60 minut.

5) wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta lub porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy.

– 60 –

4

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39); Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40–

1) porada lekarska diagnostyczna –

1. Personel: F48); porada rozpoczynająca lub weryfikująca lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży Zespoły behawioralne proces diagnostyczno–terapeutyczny, który lub psychiatrii dziecięcej – równoważnik nie mniej niż 1/4 związane z zaburzeniami może wymagać od 1 do 3 porad etatu przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość fizjologicznymi i czynnikami diagnostycznych u jednego realizowania świadczenia przy udziale lekarza specjalisty w świadczeniobiorcy i obejmuje: dziedzinie psychiatrii, lub lekarza, który posiada specjalizację I fizycznymi (F50–F59);

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu: Świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dzieci i młodzieży –

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 porady, wizyty domowe lub środowiskowe, czasu pracy poradni tygodniowo; sesje psychoterapii, programy:

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo.

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

a) zebranie wywiadu, b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne, d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

2) porada lekarska terapeutyczna – porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, b) ocenę postępów leczenia, c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, d) czynności pielęgniarskie; stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarza Upośledzenie umysłowe w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i (F70–F79); młodzieży. Zaburzenia rozwoju psychicznego

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co (psychologicznego) (F80– najmniej 60 minut. F89); Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym(F90–

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży F98); Nieokreślone zaburzenia lub psychiatrii dziecięcej lub psychiczne (F99); Obserwacja medyczna i

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie ocena przypadków psychiatrii dzieci i młodzieży, lub podejrzanych o chorobę lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej i młodzieży, lub diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest

4) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii. możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej).

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

4) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

– 61 –

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca: a) ogólną ocenę przebiegu leczenia, b) ocenę stanu somatycznego, w szczególności przy objawach polekowych, c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

Poz. 1386

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.



Dziennik Ustaw

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel: psycholog.

– 62 –

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

1. Personel: zespół przeszkolony w zakresie diagnostyki i terapii autyzmu:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży;

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno– terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu: a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości, b) ocenę procesów poznawczych, c) ocenę innych dyspozycji psychicznych, d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych, e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca: a) pomoc psychologiczną, b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

6) porada kompleksowo – konsultacyjna dla osób z autyzmem dziecięcym: wstępne i kontrolne, specjalistyczne świadczenie dla osób z autyzmem dziecięcym lub innymi całościowymi zaburzeniami rozwoju (F84), nieobjętych opieką w programie terapeutyczno–rehabilitacyjnym dla osób z autyzmem dziecięcym; poradą mogą być objęte również osoby powyżej 18 roku życia z tym rozpoznaniem; świadczenie jest udzielane przez przynajmniej dwie osoby z zespołu specjalistów i obejmuje czynności takie jak:

Poz. 1386



3) lekarz specjalista w dziedzinie pediatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie pediatrii;

4) psycholog;

5) osoba, która ukończyła studia wyższe w zakresie pedagogiki specjalnej i uzyskała tytuł licencjata lub magistra lub osoba, która rozpoczęła przed dniem 1 października 2012 r. studia wyższe na kierunku pedagogika specjalna i uzyskała tytuł licencjata lub magistra, zwana dalej „pedagogiem specjalnym”

Dziennik Ustaw

a) zebranie wywiadu, b) badanie stanu psychicznego i somatycznego, c) badanie psychologiczne (w razie potrzeby z zastosowaniem specjalistycznych testów), d) instruktaż i psychoedukację dla rodzin, e) konsultacje dla osób sprawujących opiekę nad dziećmi w placówkach, prowadzące do ustalenia rozpoznania, diagnozy funkcjonalnej, zaleceń w formie indywidualnego programu terapeutyczno– rehabilitacyjnego i wydania zaświadczenia i opinii w formie pisemnej; porada kompleksowo – konsultacyjna dla osób z autyzmem dziecięcym jest realizowana tylko przez poradnie, które spełniają odpowiednie warunki lokalowe (pokój obserwacji);

6) osoba, która: a) uzyskała tytuł specjalisty w dziedzinie neurologopedii lub b) rozpoczęła po dniu 30 września 2012 r. i ukończyła studia wyższe w zakresie logopedii, obejmujące co najmniej 800 godzin kształcenia w zakresie logopedii i uzyskała tytuł magistra, lub c) ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii obejmujące co najmniej 600 godzin kształcenia w zakresie logopedii, lub d) rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1998 r. i ukończyła studia wyższe na kierunku albo w specjalności logopedia obejmujące co najmniej 800 godzin kształcenia w zakresie logopedii i uzyskała tytuł licencjata lub magistra na tym kierunku, lub e) rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1998 r. i ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii obejmujące co najmniej 600 godzin kształcenia w zakresie logopedii, lub f) rozpoczęła przed dniem 31 grudnia 1998 r. i ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii, zwana dalej „logopedą”

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

– 63 – Poz. 1386



Dziennik Ustaw

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

– 64 –

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie: a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku lub c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku lub d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko– lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy z pacjentem polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech pacjentem bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

8) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

9) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia; sesja psychoterapii grupowej, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 6 – 12 osób, w formie: a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku, b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku, c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko– lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

– 65 –

10) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub psycholog kliniczny, lub osoba prowadząca psychoterapię;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

11) wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta, porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu pobytu świadczeniobiorcy;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

4) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

5) psycholog w zespole z pielęgniarką.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty lub porady wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel: zespół w składzie:

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub

– 66 –

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog kliniczny lub psycholog;

3) pedagog specjalny;

4) logopeda;

5) osoba, która: a) rozpoczęła po dniu 30 września 2012 r. studia wyższe z zakresu fizjoterapii obejmujące co najmniej 2435 godzin kształcenia w zakresie fizjoterapii i uzyskała tytuł licencjata lub dodatkowo co najmniej 1440 godzin kształcenia w zakresie fizjoterapii i uzyskała tytuł magistra, lub b) rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1997 r. studia wyższe na

12) program terapeutyczno – rehabilitacyjny dla osób z autyzmem dziecięcym – zespół świadczeń udzielanych świadczeniobiorcom z rozpoznaniem autyzmu dziecięcego lub innych całościowych zaburzeń rozwoju (F84) i ich rodzinom w celu redukcji objawów psychopatologicznych, poprawy w funkcjonowaniu emocjonalnym, społecznym i poznawczym, poprawy w porozumiewaniu się werbalnym i niewerbalnym, usamodzielnienia i przygotowania do życia w wieku dorosłym; programem mogą być objęte również osoby powyżej 18 roku życia z tym rozpoznaniem; program jest realizowany przez zespół specjalistów i obejmuje: a) wizyty terapeutyczne, polegające na indywidualnej terapii psychologicznej, b) terapię i poradnictwo psychologiczne dla rodzin,

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

c) terapię zaburzeń mowy oraz porozumiewania się, d) psychoedukację rodziców, e) grupowe zajęcia terapeutyczne (grupy 5– 10 świadczeniobiorców, minimum 2 osoby personelu) – łącznie dla jednego świadczeniobiorcy do 360 godzin leczenia w ciągu roku; program może być realizowany w poradniach zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży jako świadczenie dodatkowe, wyraźnie wyodrębnione od innych świadczeń udzielanych w poradni oraz jako świadczenie podstawowe w poradniach dla osób z autyzmem dziecięcym.

– 67 –

kierunku fizjoterapia, zgodnie ze standardami kształcenia określonymi w odrębnych przepisach i uzyskała tytuł licencjata lub magistra na tym kierunku, lub c) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1998 r. studia wyższe na kierunku rehabilitacja ruchowa lub rehabilitacja i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku, lub d) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1998 r. studia wyższe w Akademii Wychowania Fizycznego i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła specjalizację I lub II stopnia w dziedzinie rehabilitacji ruchowej, lub e) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1980 r. studia wyższe na kierunku wychowanie fizyczne i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku oraz ukończyła w ramach studiów dwuletnią specjalizację z zakresu gimnastyki leczniczej lub rehabilitacji ruchowej potwierdzoną legitymacją instruktora rehabilitacji ruchowej lub gimnastyki leczniczej, lub f) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1980 r. studia wyższe na kierunku wychowanie fizyczne i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku oraz ukończyła 3–miesięczny kurs specjalizacyjny z rehabilitacji lub ukończyła szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy technik fizjoterapii, – zwana dalej „fizjoterapeutą”;

6) osoba, która: a) rozpoczęła po dniu 30 września 2012 r. studia wyższe w zakresie terapii zajęciowej, obejmujące co najmniej 2000 godzin kształcenia w grupie treści podstawowych i kierunkowych obejmujących wiedzę z zakresu teorii i technik terapeutycznych i uzyskała co najmniej tytuł licencjata, lub b) ukończyła studia wyższe na kierunku lub w specjalności terapia zajęciowa, obejmujące co najmniej 3000 godzin kształcenia, w tym 2000 godzin w grupie treści podstawowych i kierunkowych obejmujących wiedzę z zakresu teorii technik terapeutycznych i uzyskała tytuł licencjata, lub c) ukończyła szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

terapeuty zajęciowego lub dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe w zawodzie terapeuty zajęciowego, lub d) ukończyła przed dniem wejścia w życie rozporządzenia szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy w zawodzie instruktor terapii zajęciowej, lub e) ukończyła przed dniem 1 października 2011 r. studia wyższe w specjalności terapia zajęciowa, obejmujące co najmniej 1665 godzin kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu terapeuty zajęciowego i uzyskała tytuł licencjata, lub f) osoba z innym wykształceniem, która uzyskała pozytywną opinię kierownika ośrodka prowadzącego terapię zajęciową dla chorych psychicznie, po co najmniej rocznej praktyce w zakresie terapii zajęciowej w tym ośrodku – zwana dalej „osobą prowadzącą terapię zajęciową”

2. Pozostałe warunki: czas udzielania programu wynosi co najmniej 60 minut.

– 68 –

5

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym Zaburzenia nerwicowe, niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo. związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40– F48);

1) porada lekarska diagnostyczna –

1. Personel: Zespoły behawioralne porada rozpoczynająca lub weryfikująca lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży związane z zaburzeniami proces diagnostyczno–terapeutyczny, który lub psychiatrii dziecięcej – równoważnik nie mniej niż 1/4 fizjologicznymi i czynnikami może wymagać od 1 do 3 porad etatu przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość fizycznymi (F50–F59); diagnostycznych u jednego realizowania świadczenia przy udziale lekarza specjalisty w świadczeniobiorcy i obejmuje: dziedzinie psychiatrii, lub lekarza, który posiada specjalizację I Upośledzenie umysłowe a) zebranie wywiadu, stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarza (F70–F79); Zaburzenia rozwoju b) ocenę stanu psychicznego i w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i psychicznego somatycznego, młodzieży.

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu: Świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dzieci i młodzieży – porady, wizyty domowe lub środowiskowe,

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 sesje psychoterapii: czasu pracy poradni tygodniowo;

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne, d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

2) porada lekarska terapeutyczna – porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, b) ocenę postępów leczenia, c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, d) czynności pielęgniarskie;

– 69 –

(psychologicznego) (F80– F89);

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co Zaburzenia zachowania i najmniej 60 minut. emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym(F90– F98);

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży Nieokreślone zaburzenia psychiczne (F99); lub psychiatrii dziecięcej lub Obserwacja medyczna i ocena przypadków

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie podejrzanych o chorobę lub psychiatrii dzieci i młodzieży, lub stany podobne (Z03) (tylko

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci dla porady lekarskiej diagnostycznej – w i młodzieży, lub przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej

4) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii. jednostki chorobowej).

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

4) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca: a) ogólną ocenę przebiegu leczenia, b) ocenę stanu somatycznego, w szczególności przy objawach polekowych, c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel: psycholog.

– 70 –

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno– terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego pacjenta, mająca na celu: a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości, b) ocenę procesów poznawczych, c) ocenę innych dyspozycji psychicznych, d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych, e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca: a) pomoc psychologiczną, b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

6) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności pacjenta, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie: a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku lub c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku lub d) psychoterapii podtrzymującej (po

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

– 71 –

zakończeniu psychoterapii krótko– lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy z pacjentem polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy

7) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

8) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia; sesja psychoterapii grupowej, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 6 – 12 osób, w formie: a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku, b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku, c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko– lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

9) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub psycholog kliniczny, lub osoba prowadząca psychoterapię;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

4) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

5) psycholog w zespole z pielęgniarką.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty albo porady wynosi co najmniej 60 minut.

– 72 –

10) wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta, porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu pobytu świadczeniobiorcy;

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

6

Leczenie nerwic – porady lub sesje psychoterapii.

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

– 73 –

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 postacią somatyczną (F40– czasu pracy poradni tygodniowo; F48); Zespoły behawioralne

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym związane z zaburzeniami niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo. fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59); Zaburzenia osobowości i

1. Personel: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

1) porada lekarska diagnostyczna – zachowania dorosłych (F60– porada rozpoczynająca lub weryfikująca F69); proces diagnostyczno–terapeutyczny, który

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co Obserwacja medyczna i może wymagać od 1 do 3 porad najmniej 45 minut. ocena przypadków diagnostycznych u jednego podejrzanych o chorobę lub świadczeniobiorcy, obejmująca: stany podobne (Z03) (tylko a) zebranie wywiadu, dla porady lekarskiej b) ocenę stanu psychicznego i diagnostycznej – w somatycznego, przypadku gdy nie jest c) skierowanie na niezbędne badanie możliwe określenie leczonej psychologiczne, jednostki chorobowej). d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1. Personel: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2) porada lekarska terapeutyczna – porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co a) ocenę stanu psychicznego i najmniej 30 minut. somatycznego, b) ocenę postępów leczenia, c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co

Poz. 1386

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca: a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,



Dziennik Ustaw

najmniej 15 minut.

1. Personel: psycholog kliniczny.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

– 74 –

1. Personel: psycholog kliniczny.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

b) ocenę stanu somatycznego, w szczególności przy objawach polekowych, c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno– terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu: a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości, b) ocenę procesów poznawczych, c) ocenę innych dyspozycji psychicznych, d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych, e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca: a) pomoc psychologiczną, b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

6) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie: a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

– 75 –

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel:

1) dwie osoby prowadzące psychoterapię lub

2) osoba prowadząca psychoterapię i osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku lub c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku lub d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko– lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

7) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

8) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 6 – 12 osób, w formie: a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku, b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku, c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko– lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

9) sesja wsparcia psychospołecznego –

1. Personel:

Poz. 1386



1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

4) psycholog, lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

Dziennik Ustaw

oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

7

– 76 –

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut. Wymagania dotyczące czasu pracy personelu: Zaburzenia nerwicowe, Świadczenia seksuologiczne i patologii współżycia – porady lub sesje związane ze stresem i pod psychoterapii.

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 postacią somatyczną (F40– czasu pracy poradni tygodniowo; F48); Zespoły behawioralne

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym związane z zaburzeniami niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo. fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59); Zaburzenia osobowości i

1. Personel: lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii.

1) porada lekarska diagnostyczna – zachowania dorosłych (F60– porada rozpoczynająca lub weryfikująca F69). proces diagnostyczno–terapeutyczny, który

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co może wymagać od 1 do 3 porad najmniej 45 minut. diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca: a) zebranie wywiadu, b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne, d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii lub

2) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie seksuologii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii lub

2) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie seksuologii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

– 77 –

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

2) porada lekarska terapeutyczna – porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, b) ocenę postępów leczenia, c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, d) czynności pielęgniarskie;

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca: a) ogólną ocenę przebiegu leczenia, b) ocenę stanu somatycznego, w szczególności przy objawach polekowych, c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno– terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu: a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości, b) ocenę procesów poznawczych, c) ocenę innych dyspozycji psychicznych, d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych, e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

a) pomoc psychologiczną, b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej rocznym doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

1. Personel: osoba prowadząca psychoterapię.

– 78 –

6) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą,

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej stanowiąca element ustalonego planu 60 minut. leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie: a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku lub c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku lub d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko– lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej

7) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

60 minut.

1. Personel:

1) dwie osoby prowadzące psychoterapię lub

2) osoba prowadząca psychoterapię i osoba ubiegająca się o uzyskanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

– 79 –

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii lub

2) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie seksuologii, lub

3) psycholog, lub

4) osoba prowadząca psychoterapię, lub

5) osoba ubiegająca się o uzyskanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

8) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą od 6 do 12 osób, w formie: a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku, b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku, c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko– lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

9) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku.

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

8

Personel: zespół w składzie:

1) lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej;

3) osoba prowadząca psychoterapię;

4) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

5) pielęgniarki;

Program terapii zaburzeń preferencji seksualnych – program leczenia zaburzeń preferencji seksualnych obejmujący poradnictwo i terapię osób, o których mowa w art. 95a ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.), realizowany poprzez:

Zaburzenia preferencji seksualnych (F65).

1) wydawanie świadczeniobiorcy dawek leków stosowanych w celu obniżenia poziomu testosteronu oraz pomocniczo w terapii zaburzeń preferencji seksualnych;

2) okresowe badanie stanu somatycznego i psychicznego;

– 80 –

3) psychoterapię indywidualną (w wymiarze co najmniej 60 minut, od 1 sesji

6) pracownik socjalny. raz w tygodniu, przez 1 sesję co 2 tygodnie, do 1 sesji w miesiącu – minimum 12 sesji Pozostałe warunki: zapewnienie leków stosowanych w programie terapii zaburzeń preferencji seksualnych. w okresie roku);

4) psychoterapię grupową (realizowaną z grupą od 5 do 7 świadczeniobiorców, w wymiarze co najmniej 180 minut, od 5 sesji w tygodniu, przez 1 sesję w tygodniu, do 1 sesji w miesiącu – bez ograniczeń liczby sesji w ciągu roku); sesję prowadzą minimum 2 osoby personelu;

5) konsultacje specjalistyczne w zakresie seksuologii;

6) diagnostykę laboratoryjną obejmującą co najmniej: morfologię, OB, glukozę, wapń, fosfor, FSH, LH, PRL, testosteron, próby wątrobowe, gęstość mineralną kości, EKG;

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

7) kontrolę laboratoryjną: próby wątrobowe – co 3 miesiące; morfologia, glukoza, wapń, fosfor, poziomy hormonów – nie rzadziej niż 1 raz na 6 miesięcy; ocena gęstości mineralnej kości – nie rzadziej niż co 12 miesięcy (w przypadku ryzyka osteoporozy).

W ramach programu podejmowane są działania konsultacyjno–edukacyjne dla rodzin osób z zaburzeniami preferencji seksualnych.

9

Świadczenia psychologiczne – porady lub Wymagania dotyczące czasu pracy personelu: psycholog sesje psychoterapii: udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo.

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

– 81 –

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40– F48); Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59); Zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych (F60– F69); Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90– F98).

1) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno– terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu: a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości, b) ocenę procesów poznawczych, c) ocenę innych dyspozycji psychicznych, d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych, e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

2) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca: a) pomoc psychologiczną,

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

Poz. 1386

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia



Dziennik Ustaw

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne; kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej rocznym doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

– 82 –

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

Poz. 1386

3) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie: a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku lub c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku lub d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko– lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

4) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny,

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.



Dziennik Ustaw

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut;

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

2) osoba prowadząca psychoterapię, lub

3) psycholog, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

– 83 –

prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

5) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 6 – 12 osób, w formie: a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku, b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku, c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko– lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

6) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku.

10

Świadczenia dla osób z autyzmem dziecięcym lub innymi całościowymi zaburzeniami rozwoju:

Poz. 1386

1) porada lekarska diagnostyczna –

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut. Wymagania dotyczące czasu pracy personelu: Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84);

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 Obserwacja medyczna i czasu pracy poradni tygodniowo; ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym stany podobne (Z03) (tylko niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo. dla porady lekarskiej diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest

1. Personel:



Dziennik Ustaw

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży możliwe określenie leczonej lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie jednostki chorobowej). psychiatrii – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość realizowania świadczenia przy udziale lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel: zespół przeszkolony w zakresie diagnostyki i terapii autyzmu:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży,

3) lekarz specjalista w dziedzinie pediatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie pediatrii;

4) psycholog lub psycholog kliniczny;

5) pedagog specjalny;

– 84 –

porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno–terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca: a) zebranie wywiadu, b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne, d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego.

2) porada kompleksowo – konsultacyjna dla osób z autyzmem dziecięcym: wstępne i kontrolne, specjalistyczne świadczenie dla osób z autyzmem dziecięcym lub innymi całościowymi zaburzeniami rozwoju (F84), nieobjętych opieką w programie terapeutyczno– rehabilitacyjnym dla osób z autyzmem dziecięcym; poradą mogą być objęte również osoby powyżej 18 roku życia z tym rozpoznaniem; świadczenie jest udzielane przez przynajmniej dwie osoby z zespołu specjalistów i obejmuje czynności takie jak: a) zebranie wywiadu, b) badanie stanu psychicznego i somatycznego, c) badanie psychologiczne (w razie potrzeby z zastosowaniem specjalistycznych testów), d) instruktaż i psychoedukację dla rodzin, e) konsultacje dla osób sprawujących opiekę nad dziećmi w placówkach,

6) logopeda.

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel: zespół w składzie:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog kliniczny lub psycholog;

3) pedagog specjalny;

4) oraz odpowiednio do potrzeb: logopeda, fizjoterapeuta, osoba prowadząca terapię zajęciową.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania programu wynosi co najmniej 60 minut.

– 85 –

prowadzące do ustalenia rozpoznania, diagnozy funkcjonalnej, zaleceń w formie indywidualnego programu terapeutyczno– rehabilitacyjnego i wydania zaświadczenia i opinii w formie pisemnej; porada kompleksowo – konsultacyjna dla osób z autyzmem dziecięcym jest realizowana tylko przez poradnie, które spełniają odpowiednie warunki lokalowe (pokój obserwacji);

3) program terapeutyczno – rehabilitacyjny dla osób z autyzmem dziecięcym – zespół świadczeń udzielanych świadczeniobiorcom z rozpoznaniem autyzmu dziecięcego lub innych całościowych zaburzeń rozwoju (F84) i ich rodzinom w celu redukcji objawów psychopatologicznych, poprawy w funkcjonowaniu emocjonalnym, społecznym i poznawczym, poprawy w porozumiewaniu się werbalnym i niewerbalnym, usamodzielnienia i przygotowania do życia w wieku dorosłym; programem mogą być objęte również osoby powyżej 18 roku życia z tym rozpoznaniem; program jest realizowany przez zespół specjalistów i obejmuje: a) wizyty terapeutyczne, polegające na indywidualnej terapii psychologicznej, b) terapię i poradnictwo psychologiczne dla rodzin, c) terapię zaburzeń mowy oraz porozumiewania się, d) psychoedukację rodziców, e) grupowe zajęcia terapeutyczne (grupy 5– 10 świadczeniobiorców, minimum 2 osoby personelu – łącznie dla jednego

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

11

– 86 –

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09); Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39); Całościowe zaburzenia

1. Personel: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista rozwojowe (F84); Inne zaburzenia psychiczne (F00– w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii F99) wymagające opieki dziecięcej – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu środowiskowej z powodu przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość realizowania świadczenia przy udziale lekarza, który posiada specjalizację I znacznego stopnia zaburzenia funkcjonowania społecznego. stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i

świadczeniobiorcy do 360 godzin leczenia w ciągu roku; program może być realizowany w poradniach zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży jako świadczenie dodatkowe, wyraźnie wyodrębnione od innych świadczeń udzielanych w poradni oraz jako świadczenie podstawowe w poradniach dla osób z autyzmem dziecięcym. Leczenie środowiskowe (domowe) – porady, wizyty domowe lub środowiskowe, sesje psychoterapii, udzielane w środowisku zamieszkania, ujęte w kompleksowy program terapeutyczny; realizowane przez zespół leczenia środowiskowego lub domowego w ramach kompleksowej opieki nad świadczeniobiorcą i jego rodziną:

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno–terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy i obejmuje: a) zebranie wywiadu, b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne, d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

2) porada lekarska terapeutyczna – kolejna porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca ocenę:

Poz. 1386



młodzieży, lub psychiatrii dziecięcej, lub

3) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

4) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

5) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

6) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

Dziennik Ustaw

a) stanu psychicznego i somatycznego, b) postępów leczenia, c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, d) czynności pielęgniarskie;

– 87 –

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca: a) ogólną ocenę przebiegu leczenia, b) ocenę stanu somatycznego, np. przy objawach polekowych, c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub psychiatrii dziecięcej, lub

3) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

4) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

5) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

6) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

1. Personel: psycholog.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

– 88 –

psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno– terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu: a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości, b) ocenę procesów poznawczych, c) ocenę innych dyspozycji psychicznych, d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych, e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca: a) pomoc psychologiczną, b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

6) wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta, porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu pobytu świadczeniobiorcy, kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także rodzin lub opiekunów i obejmująca: a) ocenę postępu leczenia, b) realizację i koordynację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii lub w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub psycholog, lub pielęgniarka, lub osoba, która posiada wykształcenie średnie i ukończyła szkolenie z zakresu terapii środowiskowej określone w zatwierdzonym przez ministra właściwego do spraw zdrowia ramowym programie szkolenia z zakresu terapii środowiskowej – zwana dalej „terapeutą środowiskowym” – samodzielnie lub w zespole z innym pracownikiem albo

2) zespół przeszkolony w zakresie diagnostyki i terapii osób z autyzmem: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, psycholog kliniczny, pedagog specjalny, logopeda.

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty albo porady wynosi co najmniej 60 minut, w przypadku wizyty albo porady miejscowej, a w przypadku wizyty albo porady zamiejscowej – co najmniej 90 minut.

1. Personel: terapeuta środowiskowy.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty wynosi co najmniej 45 minut.

– 89 –

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) wizyta osoby prowadzącej terapię środowiskową – wizyta, udzielana przez osobę prowadzącą terapię środowiskową, dotycząca także rodzin lub opiekunów i obejmująca: a) ocenę postępu leczenia, b) realizację i koordynację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia, c) niezbędne kierowanie do lekarza lub psychologa lekarza, w razie potrzeby, d) działania informacyjno – motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z placówką, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

8) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie: a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku lub c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku lub d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko– lub

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

– 90 –

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

9) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

10) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą od 6 do 12 osób, w formie: a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku, b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku, c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko– lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

11) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może

Poz. 1386



obejmować do 12 sesji w okresie pół roku.

4) psycholog, lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

Dziennik Ustaw

12

– 91 –

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09); Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

1. Personel: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84); Inne w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii zaburzenia psychiczne (F00– dziecięcej – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu F99) wymagające opieki przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość realizowania świadczenia przy udziale lekarza, który posiada specjalizację I środowiskowej z powodu znacznego stopnia zaburzenia stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarza, który posiada funkcjonowania społecznego. specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i

Leczenie środowiskowe (domowe) – porady, wizyty domowe lub środowiskowe, udzielane w środowisku zamieszkania, ujęte w kompleksowy program terapeutyczny; realizowane przez zespół leczenia środowiskowego lub domowego w ramach kompleksowej opieki nad świadczeniobiorcą i jego rodziną:

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno–terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy i obejmuje: a) zebranie wywiadu, b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne, d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

2) porada lekarska terapeutyczna – porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego i

Poz. 1386



młodzieży, lub psychiatrii dziecięcej, lub

3) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

4) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

5) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

6) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

Dziennik Ustaw

somatycznego, b) ocenę postępów leczenia, c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, d) czynności pielęgniarskie;

– 92 –

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca: a) ogólną ocenę przebiegu leczenia, b) ocenę stanu somatycznego, np. przy objawach polekowych, c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub psychiatrii dziecięcej, lub

3) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

4) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

5) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

6) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

1. Personel: psycholog.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

– 93 –

psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno– terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu: a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości, b) ocenę procesów poznawczych, c) ocenę innych dyspozycji psychicznych, d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych, e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca: a) pomoc psychologiczną, b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

6) wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta, porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy, kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także rodzin lub opiekunów i obejmująca: a) ocenę postępu leczenia, b) realizację i koordynację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii lub w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub psycholog, lub pielęgniarka, lub terapeuta środowiskowy – samodzielnie lub w zespole z innym pracownikiem albo

2) zespół przeszkolony w zakresie diagnostyki i terapii osób z autyzmem: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, psycholog kliniczny, pedagog specjalny, logopeda.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty albo porady wynosi co najmniej 60 minut, w przypadku wizyty albo porady miejscowej, a w przypadku wizyty albo porady zamiejscowej –

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

co najmniej 90 minut.

1. Personel: terapeuta środowiskowy.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty wynosi co najmniej 45 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

4) psycholog, lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

– 94 –

7) wizyta osoby prowadzącej terapię środowiskową – wizyta, udzielana przez osobę prowadzącą terapię środowiskową, dotycząca także rodzin lub opiekunów i obejmująca: a) ocenę postępu leczenia, b) realizację i koordynację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia, c) niezbędne kierowanie do lekarza lub psychologa lekarza, w razie potrzeby, d) działania informacyjno – motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z placówką, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

8) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku.

Poz. 1386



Załącznik nr7

Dziennik Ustaw

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH WWARUNKACH AMBULATORYJNYCH LECZENIA UZALEŻNIEŃ ORAZ WARUNKI REALIZACJI TYCH ŚWIADCZEŃ

Lp.

Nazwa świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Kody Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD10) odpowiadające świadczeniu gwarantowanemu 4 Dla używających substancji psychoaktywnych:

1 1

2 Leczenie uzależnień: świadczenia udzielane przez porady, wizyty, sesje psychoterapii, programy, w tym możliwość wizyty instruktora terapii uzależnień oraz leczenia substytucyjnego:

3

– 95 –

1) porada lub wizyta diagnostyczna – porada lub wizyta rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno – terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, dotycząca także osób współuzależnionych, obejmująca: a) zebranie wywiadu od świadczeniobiorcy i rodziny, b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, c) niezbędne badanie psychologiczne, d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych

1. Personel: (F10–F19);

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który Patologiczny hazard (F63.0); posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub Inne zaburzenia nawyków i lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii; popędów (F 63.8);

2) psycholog posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie Obserwacja medyczna i ocena psychologia kliniczna, zwany dalej „psychologiem przypadków podejrzanych o klinicznym”, lub psycholog w trakcie specjalizacji w chorobę lub stany podobne dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog posiadający (Z03). co najmniej dwuletnie doświadczenie w pracy klinicznej, lub specjalista psychoterapii uzależnień*, lub osoba, która Dla członków rodzin i osób uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu psychoterapii pozostających w bliskich uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty relacjach psychoterapii uzależnień oraz posiada status osoby (współuzależnionych): uczestniczącej w programie szkoleniowym dla specjalisty Obciążenia rodzinne psychoterapii uzależnień, potwierdzony zaświadczeniem nadużywaniem alkoholu (Z81.1); wydanym odpowiednio przez Państwową Agencji Obciążenia rodzinne Rozwiązywania Problemów Alkoholowych albo Krajowe nadużywaniem innych substancji Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwana dalej

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

„osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień”.

2) porada lub wizyta terapeutyczna – kolejna porada lub wizyta, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego, b) ocenę przebiegu i postępów leczenia, c) wsparcie psychologiczne, d) działania edukacyjne, e) oddziaływania interwencyjne;

5) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

psychoaktywnych (Z81.3); Inne zaburzenia lękowe (F41); Reakcja na ciężki stres i

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty zaburzenia adaptacyjne (F43); wynosi co najmniej 45 minut. Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

1. Personel: Inne zaburzenia nerwicowe

1) psycholog kliniczny lub (F48);

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia Specyficzne zaburzenia osobowości (F60); kliniczna, lub Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o

3) psycholog, lub chorobę lub stany podobne (Z03).

4) specjalista psychoterapii uzależnień*, lub

– 96 –

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 15 minut.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

3) porada lub wizyta lekarska – porada lub wizyta lekarza kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, b) ocenę przebiegu i postępów leczenia, c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, d) czynności pielęgniarskie;

4) wizyta instruktora terapii uzależnień – wizyta kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

Poz. 1386

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub



Dziennik Ustaw

a) ocenę postępów leczenia, b) realizację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia, c) ocena zasadności skierowania na konsultacje do specjalisty psychoterapii uzależnień, psychologa lub lekarza, w razie potrzeby, d) działania informacyjno – motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy ze świadczeniodawcą, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

3) instruktor terapii uzależnień**, lub

4) osoba, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień, posiadająca status osoby uczestniczącej w programie szkoleniowym dla instruktora terapii uzależnień, potwierdzony zaświadczeniem wydanym odpowiednio przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych albo Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień”.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

– 97 –

5) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba, która spełnia łącznie następujące warunki: a) posiada dyplom lekarza lub magistra: psychologii, pielęgniarstwa, pedagogiki, resocjalizacji albo spełnia warunki określone w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz. U. Nr 73, poz. 763, z późn. zm.), b) ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzone metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii psychodynamicznej, poznawczo– –behawioralnej lub systemowej, w wymiarze co najmniej 1200 godzin albo przed 2007 r. ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia w wymiarze czasu określonym w programie tego szkolenia,

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

c) posiada zaświadczenie, zwane dalej „certyfikatem psychoterapeuty”, poświadczające odbycie szkolenia wymienionego w lit. b, zakończonego egzaminem przeprowadzonym przez komisję zewnętrzną wobec podmiotu kształcącego, w skład której nie wchodzą przedstawiciele podmiotu kształcącego, w szczególności powołaną przez stowarzyszenia wydające certyfikaty psychoterapeuty – zwana dalej „osobą prowadzącą psychoterapię”, lub d) osoba, o której mowa w lit. a, posiadająca status osoby uczestniczącej co najmniej dwa lata w podyplomowym szkoleniu, o którym mowa w lit. b, oraz posiadająca zaświadczenie wydane przez podmiot prowadzący kształcenie oraz pracująca pod nadzorem osoby posiadającej certyfikat psychoterapeuty, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty”.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut oraz do 50 godzin w okresie roku.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

– 98 –

6) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną (dotyczy osób współuzależnionych, niezależnie od liczby osób), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

7) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana z grupą od 6 do 12 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

leczenia, prowadzona według określonej psychoterapii uzależnień, lub metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych,

3) instruktor terapii uzależnień**, lub obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub

4) osoba prowadząca psychoterapię, lub współuzależnionych;

5) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 120 minut w ciągu dnia oraz do 240 godzin w okresie roku.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień**, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień, lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 160 godzin w okresie roku. Dla używających substancji psychoaktywnych: Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane paleniem tytoniu (F17);

– 99 –

8) sesja psychoedukacyjna – sesja realizowana w grupach do 25 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

2

Świadczenia antynikotynowe – udzielane przez porady, wizyty, sesje psychoterapii, w tym możliwość wizyty instruktora terapii uzależnień:

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który

Poz. 1386

1) porada lub wizyta diagnostyczna – porada lub wizyta rozpoczynająca lub



Dziennik Ustaw

posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog posiadający co najmniej dwuletnie doświadczenie w pracy klinicznej, lub specjalista psychoterapii uzależnień*, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 45 minut.

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog, lub

4) specjalista psychoterapii uzależnień*, lub

5) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii. Obciążenia rodzinne innymi zaburzeniami psychicznymi i zaburzeniami zachowania (Z81.2.) Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03). Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03). Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

– 100 –

weryfikująca proces diagnostyczno – terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) zebranie wywiadu od świadczeniobiorcy i rodziny, b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, c) niezbędne badanie psychologiczne, d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

2) porada lub wizyta terapeutyczna – kolejna porada lub wizyta, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego, b) ocenę przebiegu leczenia, c) wsparcie psychologiczne, d) działania edukacyjne, e) oddziaływania interwencyjne;

3) porada lub wizyta lekarska – porada lub wizyta lekarza kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

b) ocenę przebiegu i postępów leczenia, c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, d) czynności pielęgniarskie;

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 15 minut.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień**, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 50 godzin w okresie roku.

– 101 –

4) wizyta instruktora terapii uzależnień – wizyta kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) ocenę postępu leczenia, b) realizację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia, c) niezbędne skierowania na konsultacje do specjalisty psychoterapii uzależnień, psychologa lub lekarza, w razie potrzeby, d) działania informacyjno – motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z świadczeniodawcą, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

5) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

6) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja

1. Personel: z rodziną (dotyczy osób

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub współuzależnionych, niezależnie od liczby

Poz. 1386



2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień**, lub

Dziennik Ustaw

osób), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

7) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana z grupą od 6 do 12 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

4) osoba prowadząca psychoterapię, lub

5) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 120 minut w ciągu dnia oraz do 240 godzin w okresie roku.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień**, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

– 102 –

8) sesja psychoedukacyjna – sesja realizowana w grupach do 25 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych.

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 160 godzin w okresie roku. Dla używających substancji psychoaktywnych:

3

Świadczenia terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia – udzielane przez porady, wizyty lub sesje psychoterapii, w tym możliwość wizyty instruktora terapii uzależnień:

– 103 –

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem alkoholu (F10);

1. Personel: Zaburzenia psychiczne i

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który zaburzenia zachowania posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub spowodowane używaniem kilku lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii; substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19);

2) psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji Patologiczny hazard (F63.0); w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog Inne zaburzenia nawyków i posiadający co najmniej dwuletnie doświadczenie w pracy popędów (F 63.8); klinicznej, lub specjalista psychoterapii uzależnień*, lub Obserwacja medyczna i ocena osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty przypadków podejrzanych o psychoterapii uzależnień. chorobę lub stany podobne (Z03).

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 45 minut. Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach

1. Personel: (współuzależnionych):

1) psycholog kliniczny, lub Obciążenia rodzinne

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia nadużywaniem alkoholu (Z81.1); kliniczna, lub Inne zaburzenia lękowe (F41); Reakcja na ciężki stres i

3) psycholog, lub zaburzenia adaptacyjne (F43);

1) porada lub wizyta diagnostyczna – porada lub wizyta rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno – terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) zebranie wywiadu od świadczeniobiorcy i rodziny, b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, c) niezbędne badanie psychologiczne, d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

2) porada lub wizyta terapeutyczna – porada lub wizyta, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego, b) ocenę przebiegu leczenia, c) wsparcie psychologiczne, d) działania edukacyjne, e) oddziaływania interwencyjne;

Poz. 1386



4) specjalista psychoterapii uzależnień*, lub

5) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 30 minut. 1.Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 15 minut.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień**, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

Dziennik Ustaw

3) porada lub wizyta lekarska – kolejna porada lub wizyta lekarza kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, b) ocenę przebiegu i postępów leczenia, c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, d) czynności pielęgniarskie;

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45); Inne zaburzenia nerwicowe (F48); Specyficzne zaburzenia osobowości (F60); Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

– 104 –

4) wizyta instruktora terapii uzależnień – wizyta kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) ocenę postępu leczenia, b) realizację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia, c) niezbędne skierowania na konsultacje do specjalisty psychoterapii uzależnień, psychologa lub lekarza, w razie potrzeby, d) działania informacyjno – motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z placówką przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

5) sesja psychoterapii indywidualnej –

1. Personel:

Poz. 1386



1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 50 godzin w okresie roku.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

Dziennik Ustaw

sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

– 105 –

6) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną (dotyczy osób współuzależnionych, niezależnie od liczby osób), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień**, lub

4) osoba prowadząca psychoterapię, lub

7) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana z grupą od 6 do 12 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

Poz. 1386

5) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.



Dziennik Ustaw

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 120 minut w ciągu dnia oraz do 240 godzin w okresie roku.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień**, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 160 godzin w okresie roku. Dla używających substancji psychoaktywnych: Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych 1.Personel: (F10–F19); Patologiczny hazard (F63.0);

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w Inne zaburzenia nawyków i dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I popędów (F 63.8); stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub Obserwacja medyczna i ocena lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie przypadków podejrzanych o psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie

8) sesja psychoedukacyjna – sesja realizowana w grupach do 25 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych.

– 106 –

4

Świadczenia terapii uzależnień dla dzieci i młodzieży – udzielane przez porady, wizyty, sesje psychoterapii, w tym możliwość wizyty instruktora terapii uzależnień:

1) porada lub wizyta diagnostyczna – porada lub wizyta rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno – terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) zebranie wywiadu od

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

świadczeniobiorcy i rodziny, b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, c) niezbędne badanie psychologiczne, d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego; psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii; chorobę lub stany podobne (Z03). Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

2) psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog posiadający co najmniej dwuletnie doświadczenie w pracy klinicznej, lub specjalista psychoterapii uzależnień*, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

– 107 –

2) porada lub wizyta terapeutyczna – kolejna porada lub wizyta, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego, b) ocenę przebiegu leczenia, c) wsparcie psychologiczne, d) działania edukacyjne, e) oddziaływania interwencyjne;

Obciążenia rodzinne nadużywaniem alkoholu (Z81.1); Obciążenia rodzinne

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty nadużywaniem innych substancji wynosi co najmniej 45 minut. psychoaktywnych (Z81.3); Inne zaburzenia lękowe (F41);

1. Personel: Reakcja na ciężki stres i

1) psycholog kliniczny, lub zaburzenia adaptacyjne (F43);

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45); kliniczna, lub Inne zaburzenia nerwicowe (F48);

3) psycholog, lub Specyficzne zaburzenia osobowości (F60);

4) specjalista psychoterapii uzależnień*, lub Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o

5) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty chorobę lub stany podobne psychoterapii uzależnień. (Z03).

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub

3) porada lub wizyta lekarska – porada lub wizyta lekarza kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

Poz. 1386

3) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie



Dziennik Ustaw

b) ocenę przebiegu i postępów leczenia, c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, d) czynności pielęgniarskie; psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

4) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

5) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 15 minut.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień**, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

– 108 –

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

Poz. 1386

4) wizyta instruktora terapii uzależnień – wizyta kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) ocenę postępu leczenia, b) realizację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia, c) niezbędne skierowania na konsultacje do specjalisty psychoterapii uzależnień, psychologa lub lekarza, w razie potrzeby, d) działania informacyjno – motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z placówką, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

5) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób



Dziennik Ustaw

uzależnionych lub współuzależnionych;

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut oraz do 50 godzin w okresie roku.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień**, lub

4) osoba prowadząca psychoterapię, lub

5) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 120 minut w ciągu dnia oraz do 240 godzin w okresie roku.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

6) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną (dotyczy osób współuzależnionych, niezależnie od liczby osób), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

– 109 –

7) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana z grupą od 6 do 12 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

8) sesja psychoedukacyjna – sesja realizowana w grupach do 25 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty leczenia, prowadzona według określonej psychoterapii uzależnień, lub metody; możliwe jest udzielanie

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

świadczenia w programach pogłębionych,

3) instruktor terapii uzależnień**, lub obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora współuzależnionych. terapii uzależnień lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 160 godzin w okresie roku. Dla używających substancji psychoaktywnych:

5

Świadczenia terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych innych niż alkohol – udzielane przez porady, wizyty, sesje psychoterapii lub programy:

– 110 –

1) porada lub wizyta diagnostyczna – porada lub wizyta rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno – terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) zebranie wywiadu od świadczeniobiorcy i rodziny, b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, c) niezbędne badanie psychologiczne, d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (F11–F19); Patologiczny hazard (F63.0); Inne zaburzenia nawyków i popędów (F 63.8);

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub chorobę lub stany podobne lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii; (Z03).

2) psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub Dla członków rodzin psycholog posiadający co najmniej dwuletnie doświadczenie (współuzależnionych): w pracy klinicznej, lub specjalista psychoterapii uzależnień*, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty Obciążenie rodzinne nadużywaniem innych substancji psychoterapii uzależnień. psychoaktywnych (Z81.3); Inne zaburzenia lękowe (F41);

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty Reakcja na ciężki stres i

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

2) porada lub wizyta terapeutyczna – kolejna porada lub wizyta, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego, b) ocenę przebiegu leczenia, c) wsparcie psychologiczne, d) działania edukacyjne, e) oddziaływania interwencyjne;

5) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 15 minut.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub Dla uczestników programu leczenia substytucyjnego: Zespół uzależnienia od opiatów (F11.2).

zaburzenia adaptacyjne (F43); Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

1. Personel: Inne zaburzenia nerwicowe

1) psycholog kliniczny, lub (F48);

3) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia Specyficzne zaburzenia osobowości (F60); kliniczna, lub Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o

3) psycholog, lub chorobę lub stany podobne (Z03).

4) specjalista psychoterapii uzależnień*, lub

wynosi co najmniej 45 minut.

– 111 –

3) porada lub wizyta lekarska – porada lub wizyta lekarza kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, b) ocenę przebiegu i postępów leczenia, c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, d) czynności pielęgniarskie;

4) wizyta instruktora terapii uzależnień – wizyta kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) ocenę postępu leczenia, b) realizację zadań zaplanowanych w

Poz. 1386

3) instruktor terapii uzależnień**, lub



Dziennik Ustaw

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 50 godzin w okresie roku.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

– 112 –

indywidualnym planie leczenia, c) niezbędne skierowania na konsultacje do specjalisty psychoterapii uzależnień, psychologa lub lekarza, w razie potrzeby, d) działania informacyjno – motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z placówką, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

5) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

6) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną (dotyczy osób współuzależnionych, niezależnie od liczby osób), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

Poz. 1386

7) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana z grupą od 6 do 12 osób

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub



Dziennik Ustaw

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień**, lub

4) osoba prowadząca psychoterapię, lub

5) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 120 minut w ciągu dnia oraz do 240 godzin w okresie roku.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień**, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 160 godzin w okresie roku.

(dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

– 113 –

8) sesja psychoedukacyjna – sesja realizowana w grupach do 25 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujące leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

9) program leczenia substytucyjnego –

1. Personel: program leczenia uzależnienia,

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który realizowany zgodnie z przepisami ustawy posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii; z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2012 r. poz. 124).

2) specjalista psychoterapii uzależnień*;

3) pielęgniarka – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 50 uczestników programu.

2. Pozostałe warunki: zapewnienie leków stosowanych w programie substytucyjnym. Dla używających substancji psychoaktywnych:

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog posiadający co najmniej dwuletnie doświadczenie w pracy klinicznej, lub specjalista psychoterapii uzależnień*, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 45 minut.

1. Personel:

1) psycholog kliniczny, lub

6

– 114 –

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (F11–F19); Patologiczny hazard (F63.0); Inne zaburzenia nawyków i popędów (F 63.8); Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03). Dla członków rodzin (współuzależnionych):

Świadczenia terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych innych niż alkohol – udzielane przez porady, wizyty, sesje psychoterapii:

1) porada lub wizyta diagnostyczna – porada lub wizyta rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno – terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) zebranie wywiadu od świadczeniobiorcy i rodziny, b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, c) niezbędne badanie psychologiczne, d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

2) porada lub wizyta terapeutyczna – kolejna porada lub wizyta, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego, b) ocenę przebiegu leczenia,

Obciążenie rodzinne nadużywaniem innych substancji psychoaktywnych (Z81.3); Inne zaburzenia lękowe (F41);

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43); kliniczna, lub Zaburzenia występujące pod

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

c) wsparcie psychologiczne, d) działania edukacyjne, e) oddziaływania interwencyjne;

3) psycholog, lub

4) specjalista psychoterapii uzależnień*, lub

5) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii. postacią somatyczną (F45); Inne zaburzenia nerwicowe (F48); Specyficzne zaburzenia osobowości (F60); Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

– 115 –

3) porada lub wizyta lekarska – porada lub wizyta lekarza kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, b) ocenę przebiegu i postępów leczenia, c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne, d) czynności pielęgniarskie;

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 15 minut.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień**, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady albo wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

4) wizyta instruktora terapii uzależnień – wizyta kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca: a) ocenę postępu leczenia, b) realizację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia, c) niezbędne skierowania na konsultacje do specjalisty psychoterapii uzależnień, psychologa lub lekarza, w razie potrzeby, d) działania informacyjno – motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z placówką, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 50 godzin w okresie roku.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

– 116 –

planu leczenia;

5) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

6) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną (dotyczy osób współuzależnionych, niezależnie od liczby osób), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień**, lub

4) osoba prowadząca psychoterapię, lub

7) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana jest z grupą 6 – 12 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

Poz. 1386

5) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty .



Dziennik Ustaw

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 120 minut w ciągu dnia oraz do 240 godzin w okresie roku.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień* lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień**, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 160 godzin w okresie roku.

1. Personel: Zespół uzależnienia od opiatów

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który (F11.2). posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii;

2) specjalista psychoterapii uzależnień*;

3) pielęgniarka – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 50 uczestników programu.

2. Pozostałe warunki: zapewnienie leków stosowanych w programie substytucyjnym

8) sesja psychoedukacyjna – sesja realizowana w grupach do 25 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych.

– 117 –

7

Program leczenia substytucyjnego: program leczenia uzależnienia, realizowany zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

*

osoba, która posiada kwalifikacje specjalisty terapii uzależnień, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii lub posiada kwalifikacje specjalisty psychoterapii uzależnień, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2012 r. poz. 1356).

Poz. 1386



Dziennik Ustaw

**

osoba, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień i posiada kwalifikacje instruktora terapii uzależnień, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii lub w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

– 118 – Poz. 1386



Dziennik Ustaw Poz. 1386 z 2013 - pozostałe dokumenty:

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1742 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie wymagań dotyczących sprawności technicznej sprzętu przeznaczonego do stosowania środków ochrony roślin

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1741 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2013 r. w sprawie szczegółowych warunków realizacji rządowego programu wspierania osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1740 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie wysokości wynagrodzenia członków i personelu pomocniczego komisji regulacyjnych działających na podstawie ustaw o stosunku Państwa do kościołów oraz związków wyznaniowych w roku 2014

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1739 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie dokumentowania działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1738 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Transportowemu Dozorowi Technicznemu

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1737 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1736 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wieloletniej prognozy finansowej jednostki samorządu terytorialnego

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1735 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie kwot wartości zamówień oraz konkursów, od których jest uzależniony obowiązek przekazywania ogłoszeń Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1734 z 20132013-12-31

  Ustawa z dnia 22 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1733 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad użycia oddziałów i pododdziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w czasie stanu wyjątkowego

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1732 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad zatrudniania pracowników w jednostkach wojskowych przewidzianych do użycia lub pobytu poza granicami państwa

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1731 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie wykonywania przez operatorów pocztowych zadań na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa i bezpieczeństwa i porządku publicznego

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1730 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie stanowisk służbowych w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym oraz wymagań w zakresie wykształcenia i kwalifikacji zawodowych, jakie powinni spełniać funkcjonariusze na poszczególnych stanowiskach służbowych

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1729 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1728 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie udzielania wsparcia nowej inwestycji z Funduszu Strefowego

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1727 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1726 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych wymagań, jakie powinien spełnić podmiot wnioskujący o wyznaczenie go jako jednostkę uprawnioną, sposobu i trybu przeprowadzania kontroli oraz wzoru sprawozdania oceniającego

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1725 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dopuszczenia jednostkowego pojazdu

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1724 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie wprowadzenia programu zwalczania gąbczastej encefalopatii bydła na 2014 r.

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1723 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 24 grudnia 2013 r. w sprawie Systemu Wspomagania Decyzji Państwowej Straży Pożarnej

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1722 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień