Dziennik Ustaw Poz. 260 z 2013

Tytuł:	Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 stycznia 2013 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o drogach publicznych
Status aktu prawnego:	Obowiązujący
Data ogłoszenia:	2013-02-25
Data wydania:	2013-01-30
Data wejscia w życie:	0
Data obowiązywania:	0

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Poz. 260 z 2013

DZIENNIK USTAW

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Warszawa, dnia 25 lutego 2013 r. Poz. 260

OBWIESZCZENIE MARSZAŁKA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ zdnia 30 stycznia 2013r. wsprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy odrogach publicznych

1. Na podstawie art.16 ust.1 zdanie pierwsze ustawy zdnia 20 lipca 2000r. oogłaszaniu aktów normatywnych iniektórych innych aktów prawnych (Dz.U. z2011r. Nr197, poz.1172 iNr232, poz.1378) ogłasza się wzałączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy zdnia 21 marca 1985r. odrogach publicznych (Dz.U. z2007r. Nr19, poz.115), zuwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1)  ustawą zdnia 12 stycznia 2007r. odrogowych spółkach specjalnego przeznaczenia (Dz.U. Nr23, poz.136), 2)  ustawą zdnia 19 września 2007r. ozmianie ustawy otransporcie drogowym oraz ozmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr192, poz.1381), ustawą zdnia 12 marca 2008r. ozmianie ustawy odrogach publicznych (Dz.U. Nr54, poz.326), 3)  4)  ustawą zdnia 7 listopada 2008r. ozmianie ustawy odrogach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr218, poz.1391), 5)  ustawą zdnia 21 listopada 2008r. osłużbie cywilnej (Dz.U. Nr227, poz.1505), 6)  ustawą zdnia 19 grudnia 2008r. opartnerstwie publiczno-prywatnym (Dz.U. z2009r. Nr19, poz.100), ustawą zdnia 9 stycznia 2009r. okoncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz.U. Nr19, poz.101), 7)  8)  ustawą zdnia 22 maja 2009r. ozmianie ustawy oautostradach płatnych oraz oKrajowym Funduszu Drogowym oraz ozmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr86, poz.720), 9)  ustawą zdnia 27 sierpnia 2009r. oSłużbie Celnej (Dz.U. Nr168, poz.1323), 10)  stawą zdnia 7 maja 2010r. owspieraniu rozwoju usług isieci telekomunikacyjnych (Dz.U. Nr106, poz.675), u 11)  stawą zdnia 22 lipca 2010r. ozmianie ustawy – Prawo oruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. u Nr152, poz.1018), 12)  stawą zdnia 29 października 2010r. ozmianie ustawy – Prawo oruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw u (Dz.U. Nr225, poz.1466 oraz z2011r. Nr244, poz.1454), 13)  stawą zdnia 16 grudnia 2010r. opublicznym transporcie zbiorowym (Dz.U. z2011r. Nr5, poz.13), u 14)  stawą zdnia 1 lipca 2011r. ozmianie ustawy otransporcie drogowym oraz ustawy odrogach publicznych (Dz.U. u Nr159, poz.945), 15)  stawą zdnia 18 sierpnia 2011r. ozmianie ustawy – Prawo oruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. u Nr222, poz.1321), 16)  stawą z dnia 13 kwietnia 2012 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. u poz.472), 17)  stawą zdnia 27 lipca 2012r. ozmianie ustawy odrogach publicznych (Dz.U. poz.965), u 18)  stawą zdnia 12 października 2012r. ozmianie ustawy owspieraniu rozwoju usług isieci telekomunikacyjnych oraz u niektórych innych ustaw (Dz.U. poz.1256), 19)  stawą zdnia 16 listopada 2012r. ozmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. u poz.1445) oraz zmian wynikających zprzepisów ogłoszonych przed dniem 22 stycznia 2013r.

 Dziennik Ustaw –2– Poz. 260

2. Podany wzałączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity ustawy nie obejmuje: 1)  art.16 ustawy zdnia 12 stycznia 2007r. odrogowych spółkach specjalnego przeznaczenia (Dz.U. Nr23, poz.136), który stanowi: „Art.16. Ustawa wchodzi wżycie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.”; 2)  art.8 ustawy zdnia 19 września 2007r. ozmianie ustawy otransporcie drogowym oraz ozmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr192, poz.1381), który stanowi: „Art.8. Ustawa wchodzi wżycie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, zwyjątkiem art.1 pkt4 wzakresie art.54b ust.2 i3, który wchodzi wżycie zdniem 1 maja 2009r.”; art.2–4 ustawy zdnia 12 marca 2008r. ozmianie ustawy odrogach publicznych (Dz.U. Nr54, poz.326), które stanowią: 3)  „Art.2. Przepisy ustawy stosuje się do tuneli, wodniesieniu do których przed dniem wejścia jej wżycie zostały rozpoczęte prace projektowe. Art.3. Pierwszy okres objęty sprawozdaniem, októrym mowa wart.24g ust.1 i2, ustawy, októrej mowa wart.1, rozpoczyna się wdniu, wktórym rozpoczęto użytkowanie pierwszego wRzeczypospolitej Polskiej tunelu położonego wtranseuropejskiej sieci drogowej. Art.4. Ustawa wchodzi wżycie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.”; 4)  art.6 iart.9 ustawy zdnia 7 listopada 2008r. ozmianie ustawy odrogach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr218, poz.1391), które stanowią: „Art. 6.

1. Opłaty za przejazd pojazdu samochodowego po drogach krajowych pobiera się do dnia 30 czerwca 2011r.

2. Sprzedaż kart opłaty za przejazd pojazdu samochodowego po drogach krajowych prowadzi się nie dłużej niż: 1)  wprzypadku opłaty rocznej – do dnia 30 czerwca 2010r.; wprzypadku opłaty miesięcznej – do dnia 31 maja 2011r.; 2)  wprzypadku opłaty siedmiodniowej – do dnia 23 czerwca 2011r.; 3)  4)  wprzypadku opłaty dobowej – do dnia 30 czerwca 2011r.

3. Karty opłaty za przejazd pojazdu samochodowego po drogach krajowych zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane, jednak nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2011r.” „Art.9. Ustawa wchodzi wżycie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia: 1)  ztym że art.13 ust.1 pkt3 ustawy zmienianej wart.1, dodawany niniejszą ustawą, stosuje się od dnia 1 lipca 2011r.; 2)  zwyjątkiem art.3 pkt1 lit.b, który wchodzi wżycie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy oraz art.3 pkt2–11, które wchodzą wżycie zdniem 1 lipca 2011r.”; 5)  art.202, 203 iart.216 ustawy zdnia 21 listopada 2008r. osłużbie cywilnej (Dz.U. Nr227, poz.1505), które stanowią: „Art.202. Wokresie 10 lat od dnia wejścia wżycie ustawy warunek posiadania kompetencji kierowniczych na stanowiskach, októrych mowa wart.52 oraz wustawach zmienianych wart.135–139, 141–143, 145–147, 149–156, 158, 159, 161–185 oraz 187–189, uważa się za spełniony przez osoby, które: uzyskały świadectwo potwierdzające kwalifikacje do pracy na wysokim stanowisku państwowym, wydane na 1)  podstawie art.7 ust.5 lub art.8 ust.7 ustawy uchylanej wart.214; 2)  wyniku postępowania kwalifikacyjnego dla pracowników służby cywilnej ubiegających się o mianowanie w wsłużbie cywilnej osiągnęły miejsce uprawniające do mianowania na podstawie ustawy uchylanej wart.215. Art.203. Wokresie 1 roku od dnia wejścia wżycie ustawy, przy przeprowadzaniu naboru na wyższe stanowiska wsłużbie cywilnej, do osób, októrych mowa wart.202, nie stosuje się warunków określonych wart.53 pkt4 i5.” „Art.216. Ustawa wchodzi wżycie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, zwyjątkiem art.7 ust.1, art.40–43, art.45, art.47–49, art.160 iart.186 pkt2–6, które wchodzą wżycie zdniem 1 stycznia 2010r.”;

 Dziennik Ustaw –3– Poz. 260

6)  art.38 ustawy zdnia 19 grudnia 2008r. opartnerstwie publiczno-prywatnym (Dz.U. z2009r. Nr19, poz.100), który stanowi: „Art.38. Ustawa wchodzi wżycie po upływie 21 dni od dnia ogłoszenia.”; 7)  art.38 ustawy zdnia 9 stycznia 2009r. okoncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz.U. Nr19, poz.101), który stanowi: „Art.38. Ustawa wchodzi wżycie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.”; 8)  art.8 ustawy zdnia 22 maja 2009r. ozmianie ustawy oautostradach płatnych oraz oKrajowym Funduszu Drogowym oraz ozmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr86, poz.720), który stanowi: „Art.8. Ustawa wchodzi wżycie zdniem ogłoszenia, zwyjątkiem art.1 pkt7, który wchodzi wżycie po upływie 30 dni od dnia wejścia wżycie niniejszej ustawy.”; 9)  art.244 ustawy zdnia 27 sierpnia 2009r. oSłużbie Celnej (Dz.U. Nr168, poz.1323), który stanowi: „Art.244. Ustawa wchodzi wżycie po upływie 21 dni od dnia ogłoszenia, zwyjątkiem art.148 ust.1 pkt3, który wchodzi wżycie zdniem 1 stycznia 2011r.”; 10)  rt.81 ust.1 iart.87 ustawy zdnia 7 maja 2010r. owspieraniu rozwoju usług isieci telekomunikacyjnych (Dz.U. a Nr106, poz.675), które stanowią: Art.81. „1. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art.40 ust.7 ustawy, októrej mowa wart.62, zachowują moc do dnia wejścia wżycie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art.40 ust.7 ustawy, októrej mowa wart.62, wbrzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia wżycie ustawy.” „Art.87. Ustawa wchodzi wżycie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, zwyjątkiem art.29, który wchodzi wżycie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.”; 11)  rt. 16 ustawy z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw a (Dz.U. Nr152, poz.1018), który stanowi: „Art.16. Ustawa wchodzi wżycie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, zwyjątkiem: art.1 pkt10 lit.d–i, które wchodzą wżycie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia; 1)  art.4 pkt1, który wchodzi wżycie po upływie 24 miesięcy od dnia ogłoszenia.”; 2)  12)  rt.10 i11 ustawy zdnia 29 października 2010r. ozmianie ustawy – Prawo oruchu drogowym oraz niektórych innych a ustaw (Dz.U. Nr225, poz.1466 oraz z2011r. Nr244, poz.1454), które stanowią: „Art.10. Wterminie 3 miesięcy od dnia wejścia wżycie niniejszej ustawy: 1)  Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad przekaże znajdujące się wjego władaniu stacjonarne urządzenia rejestrujące oraz obudowy na te urządzenia Głównemu Inspektorowi Transportu Drogowego. Przekazanie nastąpi wdrodze protokołów zdawczo-odbiorczych; 2)  zarządcy dróg usuną urządzenia rejestrujące oraz obudowy na te urządzenia zainstalowane wpasie dróg publicznych, eksploatowane przez podmioty inne niż Policja, zarządcy dróg, straże gminne (miejskie) oraz Inspekcja Transportu Drogowego; Komendant Główny Policji, zarządcy dróg zwyłączeniem Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych iAutostrad, 3)  oraz komendanci straży gminnych (miejskich) przekażą Głównemu Inspektorowi Transportu Drogowego wykazy stacjonarnych urządzeń rejestrujących oraz obudów na te urządzenia zainstalowanych wpasie dróg publicznych odpowiednio przez: Policję, zarządców dróg oraz straże gminne (miejskie), ze wskazaniem typu (modelu) zainstalowanego urządzenia rejestrującego lub obudowy na to urządzenie, szczegółowym określeniem miejsca ich instalacji oraz opisem infrastruktury technicznej towarzyszącej instalacji, atakże wyszczególnieniem znajdującego się wich posiadaniu wyposażenia technicznego niezbędnego do eksploatacji wyżej wymienionych urządzeń obejmującego klucze oraz hasła (kody) dostępu. Art.11. Ustawa wchodzi wżycie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, zwyjątkiem: 1)  (uchylony);

 Dziennik Ustaw –4– Poz. 260

2)  art.1 pkt7 wzakresie dotyczącym art.129g ust.1–3 oraz art.129h ust.1–4; 3)  art.3 wzakresie dotyczącym art.20c – które wchodzą wżycie zdniem 1 lipca 2011r.”; 13)  rt.90 ustawy zdnia 16 grudnia 2010r. opublicznym transporcie zbiorowym (Dz.U. z2011r. Nr5, poz.13), który a stanowi: „Art.90. Ustawa wchodzi wżycie zdniem 1 marca 2011r., zwyjątkiem art.46 ust.1 pkt1, art.68 pkt2 i3 oraz art.73 pkt1 lit.a, pkt2–8, pkt10 lit.aipkt11 lit.a, które wchodzą wżycie zdniem 1 stycznia 2017r.”; 14)  rt. 4 ustawy z dnia 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz ustawy o drogach publicznych a (Dz.U. Nr159, poz.945), który stanowi: „Art.4. Ustawa wchodzi wżycie zdniem ogłoszenia, zwyjątkiem art.1 pkt2 i15, które wchodzą wżycie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.”; 15)  rt.5, art.6 iart.8 ustawy zdnia 18 sierpnia 2011r. ozmianie ustawy – Prawo oruchu drogowym oraz niektórych ina nych ustaw (Dz.U. Nr222, poz.1321), które stanowią: „Art.5.

1. Do spraw wszczętych iniezakończonych przed dniem wejścia wżycie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

2. Postępowanie administracyjne wsprawie nałożenia kary pieniężnej dotyczącej przejazdu pojazdu nienormatywnego, prowadzone na podstawie przepisów ustawy zdnia 21 marca 1985r. odrogach publicznych, umarza się wobec podmiotu wykonującego przejazd, jeżeli: okoliczności sprawy idowody wskazują, że podmiot wykonujący przejazd: 1)  dochował należytej staranności wrealizacji czynności związanych zprzejazdem, a)  b)  miał wpływu na powstanie naruszenia, lub nie rzeczywista masa całkowita pojazdu nienormatywnego nie przekracza dopuszczalnej wielkości lub wielkości 2)  określonej wzezwoleniu na przejazd pojazdu nienormatywnego, aprzekroczenie dotyczy wyłącznie nacisku osi pojazdu przy przewozie ładunków sypkich oraz drewna. Art.6. Zezwolenia wydane przed dniem wejścia wżycie ustawy zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane, jednak nie dłużej niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia wżycie ustawy.” „Art.8. Ustawa wchodzi wżycie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia, zwyjątkiem: 1)  art.1 pkt9 wzakresie art.64h oraz art.5 ust.2, które wchodzą wżycie zdniem ogłoszenia; art.1 pkt5 lit.b wzakresie art.61 ust.15 i16, który wchodzi wżycie wterminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.”; 2)  a 16)  rt.7–12 ustawy zdnia 13 kwietnia 2012r. ozmianie ustawy odrogach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz.472), które stanowią: „Art.7.Osoby posiadające, wdniu wejścia wżycie niniejszej ustawy, zaświadczenie oukończeniu kursu audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego uznaje się za audytorów bezpieczeństwa ruchu drogowego wrozumieniu rozdziału2c ustawy zmienianej wart.1, pod warunkiem uzyskania certyfikatu, októrym mowa wart.24n ust.6 ustawy zmienianej wart.1, wterminie 12 miesięcy od dnia wejścia wżycie niniejszej ustawy. Art. 8.

1. Przepisów ustawy nie stosuje się w przypadku inwestycji, dla których przed dniem wejścia w życie ustawy: 1)  ogłoszono postępowanie przetargowe na opracowanie karty informacyjnej przedsięwzięcia lub raportu ooddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko na potrzeby decyzji ośrodowiskowych uwarunkowaniach do czasu zakończenia oceny oddziaływania na środowisko; 2)  złożony został wniosek owydanie decyzji ozezwoleniu na realizację inwestycji drogowej do czasu wydania tej decyzji; złożony został wniosek owydanie decyzji opozwoleniu na budowę do czasu wydania tej decyzji; 3)  złożony został wniosek owydanie decyzji opozwoleniu na użytkowanie do czasu wydania tej decyzji lub zgło4)  szono prowadzenie robót budowlanych lub zawiadomiono ozakończeniu budowy obiektu budowlanego do czasu rozpoczęcia użytkowania drogi.

 Dziennik Ustaw –5– Poz. 260

2.Przepisu art.24j ust.4 ustawy zmienianej wart.1 nie stosuje się wprzypadku dróg, które wdniu wejścia wżycie ustawy znajdują się wużytkowaniu co najmniej sześć miesięcy. Art.9. Pierwszą klasyfikację odcinków dróg ze względu na koncentrację wypadków śmiertelnych oraz klasyfikację odcinków dróg ze względu na bezpieczeństwo sieci drogowej przeprowadza się w2013r. Art.10.1.Wlatach 2012–2021 maksymalny limit wydatków budżetu państwa będący skutkiem finansowym ustawy wynosi 42326 094 zł, wtym w: 1)  2012r. – 2882 300 zł; 2)  2013r. – 6093 625 zł; 3)  2014r. – 3015 294 zł; 4)  2015r. – 3090 676 zł; 5)  2016r. – 6562 168 zł; 6)  2017r. – 3247 141 zł; 7)  2018r. – 3325 073 zł; 8)  2019r. – 7052 955 zł; 9)  2020r. – 3486 592 zł; 2021r. – 3570 270 zł. 10)  2.Wlatach 2012–2021 maksymalny limit wydatków budżetów miast na prawach powiatu, których dotyczy ustawa, będący skutkiem finansowym ustawy wynosi 19391 689 zł, wtym w: 2012r. – 358 750 zł; 1)  2)  2013r. – 5902 719 zł; 3)  2014r. – 376 912 zł; 2015r. – 386 335 zł; 4)  5)  2016r. – 5960 590 zł; 6)  2017r. – 0 zł; 2018r. – 0 zł; 7)  8)  2019r. – 6406 384 zł; 2020r. – 0 zł; 9)  10)  2021r. – 0 zł. 3.Minister właściwy do spraw transportu monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, októrym mowa wust.1, oraz wdraża mechanizmy korygujące, októrych mowa wust.4. 4.Wprzypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczenia przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków zastosowane zostaną mechanizmy korygujące polegające na: 1)  dokonywaniu audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego dla kilku inwestycji łącznie; 2)  dokonywaniu klasyfikacji odcinków dróg ze względu na koncentrację wypadków śmiertelnych oraz klasyfikacji odcinków dróg ze względu na bezpieczeństwo sieci drogowej przez wielu zarządców dróg łącznie; racjonalnym rozłożeniu działań wczasie, polegających na przeniesieniu oceny wpływu planowanej drogi na bez3)  pieczeństwo ruchu drogowego oraz audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, októrym mowa wart.24j ust.1 pkt1 i2, oile jest to możliwe, na kolejny rok budżetowy. Art.11.1.Zadania, októrych mowa wart.20 pkt20 ustawy zmienianej wart.1, realizowane przez prezydentów miast na prawach powiatu finansowane są zbudżetu państwa. 2.Od roku 2013 wbudżecie państwa tworzy się rezerwę celową zprzeznaczeniem na finansowanie zadań, októrych mowa wart.20 pkt20 ustawy zmienianej wart.1, realizowanych przez prezydentów miast na prawach powiatu.

 Dziennik Ustaw –6– Poz. 260

3.Rezerwą, októrej mowa wust.2, dysponuje minister właściwy do spraw finansów publicznych wporozumieniu zministrem właściwym do spraw transportu. Art.12.Ustawa wchodzi wżycie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.”; 17)  rt.2 ustawy zdnia 27 lipca 2012r. ozmianie ustawy odrogach publicznych (Dz.U. poz.965), który stanowi: a „Art. 2. Ustawa wchodzi wżycie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.”; 18)  rt.10 ustawy zdnia 12 października 2012r. ozmianie ustawy owspieraniu rozwoju usług isieci telekomunikacyjnych a oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz.1256), który stanowi: „Art.10. Ustawa wchodzi wżycie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, zwyjątkiem art.1 pkt2, który wchodzi wżycie zdniem 1 kwietnia 2013r.”; 19)  rt.28 ustawy zdnia 16 listopada 2012r. ozmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw a (Dz.U. poz.1455), który stanowi: „Art. 28. Ustawa wchodzi wżycie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, zwyjątkiem: 1)  art.1 pkt50, który wchodzi wżycie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia; 2)  art.1 pkt54 lit.d, pkt105, pkt122, pkt123 wzakresie art.174a iart.174d, pkt125 oraz pkt126, które wchodzą wżycie po upływie 90 dni od dnia ogłoszenia; art.1 pkt59 wzakresie art.77 ust.1 pkt2 lit.b oraz art.23 ust.1 pkt1, które wchodzą wżycie zdniem 1 stycznia 3)  2015r.; 4)  art.1 pkt130 oraz pkt131, które wchodzą wżycie zdniem 1 stycznia 2013r.; art.10, który wchodzi wżycie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia.”. 5)  Marszałek Sejmu: E. Kopacz

Załącznik do obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej zdnia 30 stycznia 2013r. (poz. 260)

USTAWA zdnia 21 marca 1985r. odrogach publicznych1) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej zkategorii dróg, zktórej może korzystać każdy, zgodnie zjej przeznaczeniem, zograniczeniami iwyjątkami określonymi wtej ustawie lub innych przepisach szczególnych. Art. 2.

1. Drogi publiczne ze względu na funkcje wsieci drogowej dzielą się na następujące kategorie: 1)  drogi krajowe;

1)

Przepisy niniejszej ustawy wdrażają w zakresie swojej regulacji postanowienia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr2004/52/WE zdnia 29 kwietnia 2004r. wsprawie interoperacyjności systemów elektronicznych opłat drogowych we Wspólnocie (Dz.Urz. UE L 166 z30.04.2004; str.124). Dane dotyczące ogłoszenia niniejszego aktu prawa Unii Europejskiej dotyczą jego ogłoszenia wDzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – wydanie specjalne.

 Dziennik Ustaw 2)  drogi wojewódzkie; 3)  drogi powiatowe; 4)  drogi gminne.

2. Ulice leżące wciągu dróg wymienionych wust.1 należą do tej samej kategorii co te drogi.

3. Drogi publiczne ze względów funkcjonalno-technicznych dzielą się na klasy określone wwarunkach technicznych, októrych mowa wart.7 ust.1 pkt1 ustawy zdnia 7 lipca 1994r. – Prawo budowlane (Dz.U. z2010r. Nr243, poz.1623, zpóźn. zm.2)), jakim powinny odpowiadać drogi publiczne iich usytuowanie. Art. 2a.

1. Drogi krajowe stanowią własność Skarbu Państwa.

2. Drogi wojewódzkie, powiatowe igminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy. Art. 3. Drogi publiczne ze względu na ich dostępność dzielą się na: 1)  drogi ogólnodostępne; 2)  drogi oograniczonej dostępności, wtym autostrady idrogi ekspresowe. Art. 4. Użyte wustawie określenia oznaczają: 1)  drogowy – wydzielony liniami granicznymi grunt wraz zprzestrzenią nad ipod jego powierzchnią, wktórym są pas zlokalizowane droga oraz obiekty budowlane iurządzenia techniczne związane zprowadzeniem, zabezpieczeniem iobsługą ruchu, atakże urządzenia związane zpotrzebami zarządzania drogą; 2)  droga – budowlę wraz zdrogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami, stanowiącą całość techniczno-użytkową, przeznaczoną do prowadzenia ruchu drogowego, zlokalizowaną wpasie drogowym; 3)  ulica – drogę na terenie zabudowy lub przeznaczonym do zabudowy zgodnie zprzepisami oplanowaniu izagospodarowaniu przesrzennym, wktórej ciągu może być zlokalizowane torowisko tramwajowe; t 4)  torowisko tramwajowe – część ulicy między skrajnymi szynami wraz zzewnętrznymi pasami bezpieczeństwa oszerokości 0,5 m każdy; 5)  jezdnia – część drogi przeznaczoną do ruchu pojazdów; 6)  chodnik – część drogi przeznaczoną do ruchu pieszych; 7)  korona drogi – jezdnie zpoboczami, pasami awaryjnego postoju lub pasami przeznaczonymi do ruchu pieszych, zatokami autobusowymi lub postojowymi, aprzy drogach dwujezdniowych – również zpasem dzielącym jezdnie; 8)  zjazd – połączenie drogi publicznej znieruchomością położoną przy drodze, stanowiące bezpośrednie miejsce dostępu do drogi publicznej wrozumieniu przepisów oplanowaniu izagospodarowaniu przestrzennym; 9)  skrzyżowanie dróg publicznych: a)  jednopoziomowe – przecięcie się lub połączenie dróg publicznych na jednym poziomie, wielopoziomowe – krzyżowanie się lub połączenie dróg publicznych na różnych poziomach, zapewniające pełną b)  lub częściową możliwość wyboru kierunku jazdy (węzeł drogowy) lub krzyżowanie się dróg na różnych poziomach, uniemożliwiające wybór kierunku jazdy (przejazd drogowy); d 10)  roga ekspresowa – drogę przeznaczoną wyłącznie do ruchu pojazdów samochodowych: a)  wyposażoną wjedną lub dwie jezdnie, b)  posiadającą wielopoziomowe skrzyżowania zprzecinającymi ją innymi drogami transportu lądowego iwodnego, zdopuszczeniem wyjątkowo jednopoziomowych skrzyżowań zdrogami publicznymi, c)  wyposażoną wurządzenia obsługi podróżnych, pojazdów iprzesyłek, przeznaczone wyłącznie dla użytkowników drogi;

2)

–7–

Poz. 260

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone wDz.U. z2011r. Nr32, poz.159, Nr45, poz.235, Nr94, poz.551, Nr135, poz.789, Nr142, poz.829, Nr185, poz.1092 iNr232, poz.1377 oraz z2012r. poz.472, 951 i1256.

 Dziennik Ustaw –8– Poz. 260

11)  utostrada – drogę przeznaczoną wyłącznie do ruchu pojazdów samochodowych: a a)  wyposażoną przynajmniej wdwie trwale rozdzielone jednokierunkowe jezdnie, posiadającą wielopoziomowe skrzyżowania ze wszystkimi przecinającymi ją drogami transportu lądowego iwodb)  nego, c)  wyposażoną wurządzenia obsługi podróżnych, pojazdów iprzesyłek, przeznaczone wyłącznie dla użytkowników autostrady; 12)  rogowy obiekt inżynierski – obiekt mostowy, tunel, przepust ikonstrukcję oporową; d 13)  biekt mostowy – budowlę przeznaczoną do przeprowadzenia drogi, samodzielnego ciągu pieszego lub pieszo-roweroo wego, szlaku wędrówek zwierząt dziko żyjących lub innego rodzaju komunikacji nad przeszkodą terenową, wszczególności: most, wiadukt, estakadę, kładkę; 14) unel – budowlę przeznaczoną do przeprowadzenia drogi, samodzielnego ciągu pieszego lub pieszo-rowerowego, szlat ku wędrówek zwierząt dziko żyjących lub innego rodzaju komunikacji przez przeszkodę terenową lub pod nią, wtym przejście podziemne; 15)  rzepust – budowlę oprzekroju poprzecznym zamkniętym, przeznaczoną do przeprowadzenia cieków, szlaków wędróp wek zwierząt dziko żyjących lub urządzeń technicznych przez nasyp drogi; 15a)3) kanał technologiczny – ciąg osłonowych elementów obudowy, studni kablowych oraz innych obiektów lub urządzeń służących umieszczeniu lub eksploatacji: a)  urządzeń infrastruktury technicznej związanych zpotrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego, b)4) linii telekomunikacyjnych wraz zzasilaniem oraz linii elektroenergetycznych, niezwiązanych zpotrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego; 16)  onstrukcja oporowa – budowlę przeznaczoną do utrzymywania wstanie stateczności nasypu lub wykopu; k 17)  udowa drogi – wykonywanie połączenia drogowego między określonymi miejscami lub miejscowościami, atakże jeb go odbudowę irozbudowę; 18)  rzebudowa drogi – wykonywanie robót, wktórych wyniku następuje podwyższenie parametrów technicznych ieksp ploatacyjnych istniejącej drogi, niewymagających zmiany granic pasa drogowego; 19)  emont drogi – wykonywanie robót przywracających pierwotny stan drogi, także przy użyciu wyrobów budowlanych r innych niż użyte wstanie pierwotnym; 20)  trzymanie drogi – wykonywanie robót konserwacyjnych, porządkowych iinnych zmierzających do zwiększenia bezu pieczeństwa iwygody ruchu, wtym także odśnieżanie izwalczanie śliskości zimowej; 21)  chrona drogi – działania mające na celu niedopuszczenie do przedwczesnego zniszczenia drogi, obniżenia klasy drogi, o ograniczenia jej funkcji, niewłaściwego jej użytkowania oraz pogorszenia warunków bezpieczeństwa ruchu; 22)  ieleń przydrożna – roślinność umieszczoną wpasie drogowym, mającą na celu wszczególności ochronę użytkowniz ków drogi przed oślepianiem przez pojazdy nadjeżdżające zkierunku przeciwnego, ochronę drogi przed zawiewaniem izaśnieżaniem, ochronę przyległego terenu przed nadmiernym hałasem, zanieczyszczeniem powietrza, wody igleby; 23)  eklama – nośnik informacji wizualnej wjakiejkolwiek materialnej formie wraz zelementami konstrukcyjnymi izamor cowaniami, umieszczony wpolu widzenia użytkowników drogi, niebędący znakiem wrozumieniu przepisów oznakach isygnałach lub znakiem informującym oobiektach użyteczności publicznej ustawionym przez gminę; 24)  ostępność drogi – cechę charakteryzującą gęstość połączeń danej drogi zinnymi drogami przez skrzyżowania dróg d oraz zakres dostępu do drogi przez zjazdy; 25)5) pojazd nienormatywny – pojazd lub zespół pojazdów wrozumieniu art.2 pkt35a ustawy zdnia 20 czerwca 1997r. – Prawo oruchu drogowym (Dz.U. z2012r. poz.1137 i1448);

Dodany przez art.62 pkt1 ustawy zdnia 7 maja 2010r. owspieraniu rozwoju usług isieci telekomunikacyjnych (Dz.U. Nr106, poz.675), która weszła wżycie z dniem 17 lipca 2010r.

4) Wbrzmieniu ustalonym przez art.2 pkt1 ustawy zdnia 12 października 2012r. ozmianie ustawy owspieraniu rozwoju usług isieci telekomunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz.1256), która weszła wżycie zdniem 16 grudnia 2012r.

5) Wbrzmieniu ustalonym przez art.2 pkt1 ustawy zdnia 18 sierpnia 2011r. ozmianie ustawy – Prawo oruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr222, poz.1321), która weszła wżycie zdniem 19 października 2012r.

3)

 Dziennik Ustaw –9– Poz. 260

26)6) transeuropejska sieć drogowa – sieć drogową określoną wdecyzji Parlamentu Europejskiego iRady nr661/2010/UE zdnia 7 lipca 2010r. wsprawie unijnych wytycznych dotyczących rozwoju trans uropejskiej sieci transportowej (were sja przekształcona) (Dz.Urz. UE L 204 z05.08.2010, str. 1); p ż 27)7) służby ratownicze – jednostki ochrony przeciw o arowej wrozumieniu ustawy zdnia 24 sierpnia 1991r. oochronie przeciwpożarowej (Dz.U. z2009r. Nr178, poz.1380, z2010r. Nr57, poz.353 oraz z 2012 r. poz. 908) oraz zespoły ratownictwa medycznego wrozumieniu ustawy zdnia 8 września 2006r. oPaństwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. Nr191, poz.1410, zpóźn. zm.8)); 28)9) ocena wpływu planowanej drogi na bezpieczeństwo ruchu drogowego – strategiczną analizę wpływu wariantów planowanej drogi na poziom bezpieczeństwa ruchu drogowego wsieci dróg publicznych znajdujących się wobszarze oddziaływania planowanej drogi; 29)9) audyt bezpieczeństwa ruchu drogowego – niezależną, szczegółową, techniczną ocenę cech projektowanej, budowanej, przebudowywanej lub użytkowanej drogi publicznej pod względem bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego; 30)9) klasyfikacja odcinków dróg ze względu na koncentrację wypadków śmiertelnych – analizę istniejącej sieci drogowej pod względem liczby wypadków śmiertelnych, wwyniku której wytypowane zostają najbardziej niebezpieczne odcinki dróg odużej liczbie wypadków śmiertelnych; 31)9) klasyfikacja odcinków dróg ze względu na bezpieczeństwo sieci drogowej – analizę istniejącej sieci drogowej, wwyniku której wytypowane zostają odcinki dróg odużej możliwości poprawy bezpieczeństwa oraz zmniejszenia kosztów wypadków drogowych; 32)9) uczestnik ruchu drogowego – uczestnika ruchu drogowego wrozumieniu ustawy zdnia 20 czerwca 1997r. – Prawo oruchu drogowym; 33)10) inteligentne systemy transportowe (ITS) – systemy wykorzystujące technologie informacyjne ikomunikacyjne wobszarze transportu drogowego, obejmującym infrastrukturę, pojazdy ijego użytkowników, atakże wobszarach zarządzania ruchem izarządzania mobilnością, oraz do interfejsów zinnymi rodzajami transportu; 34)10) interoperacyjność – zdolność systemów oraz będących ich podstawą procesów gospodarczych do wymiany danych, informacji iwiedzy; 35)10) aplikacja ITS – operacyjne narzędzie zastosowania ITS; 36)10) usługa ITS – dostarczanie aplikacji ITS wokreślonych ramach organizacyjnych ioperacyjnych, wcelu zwiększenia bezpieczeństwa użytkowników w obszarze transportu drogowego, efektywności i wygody ich przemieszczania się, atakże ułatwiania lub wspierania operacji transportowych iprzewozowych; 37)10) użytkownik ITS – każdego użytkownika aplikacji lub usług ITS, wtym podróżnych, szczególnie zagrożonych uczestników ruchu drogowego, użytkowników izarządców dróg, podmioty zarządzające pojazdami wtransporcie osób lub rzeczy oraz służby ustawowo powołane do niesienia pomocy; 38)10) szczególnie zagrożeni uczestnicy ruchu drogowego – niezmotoryzowanych uczestników ruchu drogowego, wszczególności pieszych irowerzystów, atakże motocyklistów oraz osoby niepełnosprawne lub osoby owidocznej ograniczonej sprawności ruchowej; 39)10) interfejs – połączenie między systemami, które zapewnia ich łączenie iwspółpracę; 40)10) ciągłość usług – zdolność do zapewnienia nieprzerwanych usług wramach sieci transportowych na obszarze Unii Europejskiej. Art. 4a.

1. Rada Ministrów określi, wdrodze rozporządzenia, sieć autostrad idróg ekspresowych, mając na uwadze potrzeby społeczne igospodarcze kraju wzakresie rozwoju infra truktury. s

Dodany przez art.1 pkt1 ustawy zdnia 12 marca 2008r. ozmianie ustawy odrogach publicznych (Dz.U. Nr54, poz.326), która weszła wżycie zdniem 15 kwietnia 2008r.; wbrzmieniu ustalonym przez art.1 pkt1 lit.austawy zdnia 13 kwietnia 2012r. ozmianie ustawy odrogach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz.472), która weszła wżycie zdniem 31 maja 2012r.

7) Dodany przez art.1 pkt1 ustawy wymienionej jako pierwsza wodnośniku 6.

8) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone wDz.U. z2007r. Nr89, poz.590 iNr166, poz.1172, z2008r. Nr17, poz.101 iNr237, poz.1653, z2009r. Nr11, poz.59 iNr122, poz.1007, z2010r. Nr107, poz.679 iNr219, poz.1443, z2011r. Nr30, poz.151, Nr112, poz.654 iNr208, poz.1240 i1241 oraz z2012r. poz.742 i1459.

9) Dodany przez art.1 pkt1 lit.b ustawy wymienionej jako druga wodnośniku 6.

10) Dodany przez art.1 pkt1 ustawy zdnia 27 lipca 2012r. ozmianie ustawy odrogach publicznych (Dz.U. poz.965), która weszła wżycie zdniem 28 września 2012r.

6)

 Dziennik Ustaw – 10 – Poz. 260

2. Minister właściwy do spraw transportu wporozumieniu zMinistrem Obrony Narodowej określi, wdrodze zarządzenia, wykaz dróg oznaczeniu obronnym. Zarządzenie to nie podlega ogłoszeniu. Art. 5.

1. Do dróg krajowych zalicza się: autostrady idrogi ekspresowe oraz drogi leżące wich ciągach do czasu wybudowania autostrad idróg ekspresowych; 1)  2)  drogi międzynarodowe; 3)  drogi stanowiące inne połączenia zapewniające spójność sieci dróg krajowych; 4)  drogi dojazdowe do ogólnodostępnych przejść granicznych obsługujących ruch osobowy itowarowy bez ograniczeń ciężaru całkowitego pojazdów (zespołu pojazdów) lub wyłącznie ruch towarowy bez ograniczeń ciężaru całkowitego pojazdów (zespołu pojazdów); drogi alternatywne dla autostrad płatnych; 5)  6)  drogi stanowiące ciągi obwodnicowe dużych aglomeracji miejskich; 7)  drogi oznaczeniu obronnym.

2. Minister właściwy do spraw transportu wporozumieniu zministrami właściwymi do spraw administracji publicznej, spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii właściwych sejmików województw, awmiastach na prawach powiatu – opinii rad miast, wdrodze rozporządzenia, zalicza drogi do kategorii dróg krajowych, mając na uwadze kryteria zaliczenia określone wust.1.

3. Minister właściwy do spraw transportu po zasięgnięciu opinii właściwych zarządów województw, awmiastach na prawach powiatu – właściwych prezydentów miast, wdrodze rozporządzenia, ustala przebieg istniejących dróg krajowych, wcelu zapewnienia ciągłości dróg krajowych. Art. 6.

1. Do dróg wojewódzkich zalicza się drogi inne niż określone wart.5 ust.1, stanowiące połączenia między miastami, mające znaczenie dla województwa, idrogi oznaczeniu obronnym niezaliczone do dróg krajowych.

2. Zaliczenie do kategorii dróg wojewódzkich następuje w drodze uchwały sejmiku województwa w porozumieniu zministrami właściwymi do spraw transportu oraz obrony narodowej.

3. Ustalenie przebiegu istniejących dróg wojewódzkich następuje wdrodze uchwały sejmiku województwa, po zasięgnięciu opinii zarządów powiatów, na obszarze których przebiega droga, awmiastach na prawach powiatu – opinii prezydentów miast. Art. 6a.

1. Do dróg powiatowych zalicza się drogi inne niż określone wart.5 ust.1 iart.6 ust.1, stanowiące połączenia miast będących siedzibami powiatów zsiedzibami gmin isiedzib gmin między sobą.

2. Zaliczenie drogi do kategorii dróg powiatowych następuje wdrodze uchwały rady powiatu wporozumieniu zzarządem województwa, po zasięgnięciu opinii wójtów (burmistrzów, prezydentów miast) gmin, na obszarze których przebiega droga, oraz zarządów sąsiednich powiatów, awmiastach na prawach powiatu – opinii prezydentów miast.

3. Ustalenie przebiegu istniejących dróg powiatowych następuje wdrodze uchwały rady powiatu, po zasięgnięciu opinii wójtów (burmistrzów, prezydentów miast) gmin, na obszarze których przebiega droga. Art. 7.

1. Do dróg gminnych zalicza się drogi oznaczeniu lokalnym niezaliczone do innych kategorii, stanowiące uzupełniającą sieć dróg służących miejscowym potrzebom, zwyłączeniem dróg wewnętrznych.

2. Zaliczenie do kategorii dróg gminnych następuje wdrodze uchwały rady gminy po zasięgnięciu opinii właściwego zarządu powiatu.

3. Ustalenie przebiegu istniejących dróg gminnych następuje wdrodze uchwały rady gminy. Art. 7a.

1. Organy właściwe wsprawach zaliczenia do kategorii iustalenia przebiegu dróg, przeka ując propozycje z zaliczenia do kategorii lub propozycje ustalenia przebiegu dróg, wyznaczają termin do przedstawienia opinii, o których mowa wart.5–7. Wyznaczony termin zgłaszania opinii nie może być krótszy niż 21 dni od dnia doręczenia propozycji do zaopiniowania.

2. Niezłożenie opinii wprzewidzianym terminie uznaje się za akceptację propozycji.

 Dziennik Ustaw – 11 – Poz. 260

Art. 8. 1.11) Drogi, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej zkategorii dróg publicznych iniezlokalizowane wpasie drogowym tych dróg są drogami wewnętrznymi. 1a. Podjęcie przez radę gminy uchwały w sprawie nadania nazwy drodze wewnętrznej wymaga uzyskania pisemnej zgody właścicieli terenów, na których jest ona zlokalizowana.

2. Budowa, przebudowa, remont, utrzymanie, ochrona ioznakowanie dróg wewnętrznych oraz zarządzanie nimi należy do zarządcy terenu, na którym jest zlokalizowana droga, awprzypadku jego braku – do właściciela tego terenu.

3. Finansowanie zadań, o których mowa w ust. 2, należy do zarządcy terenu, na którym jest zlokalizowana droga, awprzypadku jego braku – do właściciela tego terenu.

4. Oznakowanie połączeń dróg wewnętrznych zdrogami publicznymi oraz utrzymanie urządzeń bezpieczeństwa iorganizacji ruchu, związanych zfunkcjonowaniem tych połączeń, należy do zarządcy drogi publicznej. Art. 9. (uchylony).12) Art. 10.

1. Organem właściwym do pozbawienia drogi dotychczasowej kategorii jest organ właściwy do zaliczenia jej do odpowiedniej kategorii.

2. Pozbawienia drogi jej kategorii dokonuje się wtrybie właściwym do zaliczenia drogi do odpowiedniej kategorii.

3. Pozbawienie drogi dotychczasowej kategorii, zwyjątkiem przypadku wyłączenia drogi zużytkowania, jest możliwe jedynie wsytuacji jednoczesnego zaliczenia tej drogi do nowej kategorii. Pozbawienie izaliczenie nie może być dokonane później niż do końca trzeciego kwartału danego roku, zmocą od dnia 1stycznia roku następnego.

4. Nowo wybudowany odcinek drogi zostaje zaliczony do kategorii drogi, wktórej ciągu leży.

5. Odcinek drogi zastąpiony nowo wybudowanym odcinkiem drogi zchwilą oddania go do użytkowania zostaje pozbawiony dotychczasowej kategorii izaliczony do kategorii drogi gminnej.

6. Drogom publicznym, obiektom mostowym itunelom nadaje się numerację.

7. Numery drogom, po zaliczeniu ich do kategorii dróg publicznych, nadają odpowiednio: 1)  drogom krajowym iwojewódzkim – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad; 2)  drogom powiatowym igminnym – zarządy województw.

8. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad oraz zarządy województw prowadzą rejestry numerów nadanych drogom.

9. Jednolite numery inwentarzowe, zwane dalej „JNI”, obiektom mostowym itunelom nadaje, na podstawie zgłoszeń zarządców dróg, Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad.

10. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad prowadzi rejestr JNI nadanych obiektom mostowym itunelom.

11. Dla poszczególnych kategorii dróg właściwy zarządca drogi prowadzi ewidencję dróg, obiektów mostowych, tuneli, przepustów ipromów.

12. Minister właściwy do spraw transportu określi, wdrodze rozporządzenia, sposób numeracji oraz zakres, treść isposób prowadzenia ewidencji dróg publicznych, obiektów mostowych, tuneli, przepustów ipromów, atakże treść isposób prowadzenia rejestrów numerów nadanych drogom oraz rejestru JNI nadanych obiektom mostowym itunelom, mając na względzie potrzeby zarządzania drogami publicznymi oraz gromadzenia danych osieci tych dróg, wramach jednolitej metodyki systemu referencyjnego. Art. 11. (uchylony).

Wbrzmieniu ustalonym przez art.5 ustawy zdnia 22 lipca 2010r. ozmianie ustawy – Prawo oruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr152, poz.1018), która weszła wżycie zdniem 4 września 2010r.

12) Przez art.1 pkt2 ustawy wymienionej jako pierwsza wodnośniku 6.

11)

 Dziennik Ustaw Art. 12. (uchylony). Art. 13.

1. Korzystający zdróg publicznych są obowiązani do ponoszenia opłat za: 1)  parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych wstrefie płatnego parkowania; 2)  (uchylony);13) 3)14) przejazdy po drogach krajowych pojazdów samochodowych, wrozumieniu art.2 pkt33 ustawy zdnia 20 czerwca 1997r. – Prawo oruchu drogowym, za które uważa się także zespół pojazdów składający się zpojazdu samochodowego oraz przyczepy lub naczepy odopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony, wtym autobusów niezależnie od ich dopuszczalnej masy całkowitej.

2. Korzystający zdróg publicznych mogą być obowiązani do ponoszenia opłat za: 1)  przejazdy przez obiekty mostowe itunele zlokalizowane wciągach dróg publicznych; 2)  przeprawy promowe na drogach publicznych.

3. Od opłat, októrych mowa wust.1 pkt1 oraz ust.2, są zwolnione:15) 1)  pojazdy: a)16) Policji, Inspekcji Transportu Drogowego, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego,Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby Więziennej, Służby Celnej, służb ratowniczych, zarządów dróg, b)  c)  Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, a także sił zbrojnych państw obcych, jeżeli umowa międzynarodowa, Sił której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi, wykorzystywane wratownictwie lub wprzypadku klęski żywiołowej; d)  autobusy szkolne przewożące dzieci do szkoły. 2)  3a.17) Od opłat, októrych mowa wust.1 pkt3, są zwolnione pojazdy: 1)  Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, atakże sił zbrojnych państw obcych, jeżeli umowa międzynarodowa, której Sił Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi; 2)18) służb ratowniczych, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby Więziennej, Inspekcji Transportu Drogowego, Służby Celnej oraz Policji; 3)  zarządcy dróg krajowych wykorzystywane do utrzymania tych dróg.

4. Od opłat, októrych mowa wust.2 pkt2, zwolnione są: 1)  ciągniki rolnicze iinne maszyny rolnicze; 2)  oznakowane pojazdy konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu osób niepełnosprawnych oobniżonej sprawności ruchowej lub pojazdy zaopatrzone wkartę parkingową. 5.19) Korzystający zdrogi publicznej jest zwolniony zopłat, októrych mowa wust.1 pkt1 iust.2, wprzypadku wykonywania przez niego przejazdu wramach pomocy humanitarnej lub medycznej.

6. Zwolnienie, októrym mowa wust.5, następuje wdrodze decyzji administracyjnej, wydanej przez ministra właściwego do spraw transportu, na wniosek podmiotu występującego otakie zwolnienie.

Przez art.2 pkt2 lit.austawy, októrej mowa wodnośniku

5. Dodany przez art.1 pkt1 lit.austawy zdnia 7 listopada 2008r. ozmianie ustawy odrogach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr218, poz.1391), która weszła wżycie zdniem 24 grudnia 2008r.; przepis ten stosuje się od dnia 1 lipca 2011r.

15) Wprowadzenie do wyliczenia wbrzemieniu ustalonym przez art.2 pkt2 lit.b tiret pierwsze ustawy, októrej mowa wodnośniku 5.

16) Wbrzmieniu ustalonym przez art.2 pkt2 lit.b tiret drugie ustawy, októrej mowa wodnośniku 5.

17) Dodany przez art.1 pkt1 lit.c ustawy, októrej mowa wodnośniku 14.

18) Wbrzmieniu ustalonym przez art.191 ustawy zdnia 27 sierpnia 2009r. oSłużbie Celnej (Dz.U. Nr168, poz.1323), która weszła wżycie zdniem 31 października 2009r.

19) Wbrzmieniu ustalonym przez art.2 pkt2 lit.c ustawy, októrej mowa wodnośniku 5.

13) 14)

– 12 –

Poz. 260

 Dziennik Ustaw – 13 – Poz. 260

Art. 13a. Zadania wzakresie budowy ieksploatacji autostrad idróg ekspresowych mogą być realizowane: 1)  zasadach ogólnych określonych wustawie; na 2)  zasadach określonych wprzepisach oautostradach płatnych oraz oKrajowym Funduszu Drogowym; na 3)20) na zasadach określonych wustawie zdnia 19 grudnia 2008r. opartnerstwie publiczno-prywatnym (Dz.U. z2009r. Nr19, poz.100, zpóźn. zm.21)); 4)22) na zasadach określonych wustawie zdnia 12 stycznia 2007r. odrogowych spółkach specjalnego przeznaczenia (Dz.U. Nr23, poz.136, zpóźn. zm.23)); 5)24) na zasadach określonych wustawie zdnia 9 stycznia 2009r. okoncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz.U. Nr19, poz.101, zpóźn. zm.25)). Art. 13b.

1. Opłatę, októrej mowa wart.13 ust.1 pkt1, pobiera się za parkowanie pojazdów samochodowych wstrefie płatnego parkowania, wwyznaczonym miejscu, wokreślone dni robocze, wokreślonych godzinach lub całodobowo.

2. Strefę płatnego parkowania ustala się na obszarach charakteryzujących się znacznym deficytem miejsc postojowych, jeżeli uzasadniają to potrzeby organizacji ruchu, wcelu zwiększenia rotacji parkujących pojazdów samochodowych lub realizacji lokalnej polityki transportowej, wszczególności wcelu ograniczenia dostępności tego obszaru dla pojazdów samochodowych lub wprowadzenia preferencji dla komunikacji zbiorowej.

3. Rada gminy (rada miasta) na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta), zaopiniowany przez organy zarządzające drogami iruchem na drogach, może ustalić strefę płatnego parkowania.

4. Rada gminy (rada miasta), ustalając strefę płatnego parkowania: 1)  ustala wysokość stawek opłaty, októrej mowa wart.13 ust.1 pkt1, ztym że opłata za pierwszą godzinę parkowania pojazdu samochodowego nie może przekraczać 3 zł; 2)  może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowane oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi; 3)  określa sposób pobierania opłaty, októrej mowa wart.13 ust.1 pkt1.

5. Stawki opłat, októrych mowa wart.13 ust.1 pkt1, mogą być zróżnicowane wzależności od miejsca parkowania. Przy ustalaniu stawek uwzględnia się progresywne narastanie opłaty przez pierwsze trzy godziny parkowania, przy czym progresja nie może przekraczać powiększenia stawki opłaty o20% za kolejne godziny wstosunku do stawki za poprzednią godzinę parkowania. Stawka opłaty za czwartą godzinę iza kolejne godziny parkowania nie może przekraczać stawki opłaty za pierwszą godzinę parkowania.

6. Organ właściwy do zarządzania ruchem na drogach wuzgodnieniu zzarządcą drogi: 1)  wyznacza wstrefie płatnego parkowania miejsca przeznaczone na parkowanie, wtym miejsca przeznaczone na parkowanie oznakowanych pojazdów konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu osób niepełnosprawnych o obniżonej sprawności ruchowej lub pojazdów zaopatrzonych wkartę parkingową; 2)  może wyznaczać wstrefie płatnego parkowania zastrzeżone stanowiska postojowe (koperty) wcelu korzystania znich na prawach wyłączności wokreślonych godzinach lub całodobowo.

7. Opłatę, októrej mowa wart.13 ust.1 pkt1, pobiera zarząd drogi, awprzypadku jego braku – zarządca drogi.

Wbrzmieniu ustalonym przez art.19 pkt1 ustawy zdnia 19 grudnia 2008r. opartnerstwie publiczno-prywatnym (Dz.U. z2009r. Nr19, poz.100), która weszła wżycie zdniem 27 lutego 2009r.

21) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 106, poz. 675, z 2011 r. Nr 232, poz. 1378 oraz z 2012 r. poz.1342.

22) Dodany przez art.11 pkt1 ustawy zdnia 12 stycznia 2007r. odrogowych spółkach specjalnego przeznaczenia (Dz.U. Nr23, poz.136), która weszła wżycie zdniem 27 lutego 2007r.

23) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone wDz.U. z2008r. Nr218, poz.1391, z2009r. Nr86, poz.720 oraz z2012r. poz.472.

24) Dodany przez art.32 ustawy zdnia 9 stycznia 2009r. okoncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz.U. Nr19, poz.101), która weszła wżycie zdniem 20 lutego 2009r.

25) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone wDz.U. z2009r. Nr157, poz.1241 iNr223, poz.1778, z2010r. Nr106, poz.675 iNr182, poz.1228 oraz z2012r. poz.1271.

20)

 Dziennik Ustaw Art. 13c. (uchylony).26) Art. 13d.

1. Opłata, októrej mowa wart.13 ust.2 pkt1, może być pobierana za przejazd pojazdów przez obiekt mostowy lub tunel, którego długość jest większa niż 400 m.

2. Przez długość obiektu mostowego lub tunelu, októrej mowa wust.1, należy rozumieć długość całkowitą obiektu podaną wdokumentach ewidencyjnych obiektu mostowego lub tunelu, prowadzonych zgodnie zprzepisami wsprawie numeracji iewidencji dróg, obiektów mostowych, tuneli ipromów.

3. Ustala się następujące kategorie pojazdów wcelu określania wysokości opłaty, októrej mowa wart.13 ust.2 pkt1: 1)  kategoria 1 – trójkołowe lub czterokołowe pojazdy samochodowe omasie własnej nieprzekraczającej 550 kg; 2)  kategoria 2 – pojazdy samochodowe odopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, zwyjątkiem autobusów, oraz zespoły tych pojazdów; 3)  kategoria 3 – autobusy odwóch osiach, ciągniki samochodowe bez naczep; 4)  kategoria 4 – samochody ciężarowe odopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, autobusy otrzech iwięcej osiach, pojazdy członowe ocałkowitej liczbie osi do pięciu; 5)  kategoria 5 – zespoły pojazdów składające się zsamochodu ciężarowego odopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t i przyczepy albo z autobusu i przyczepy oraz pojazdy członowe o całkowitej liczbie osi powyżej pięciu, atakże pojazdy specjalne. 4.27) Minister właściwy do spraw transportu, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić dla obiektów mostowych zlokalizowanych wciągach dróg, których zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad albo dla których funkcję zarządcy drogi pełni drogowa spółka specjalnego przeznaczenia, opłatę, októrej mowa wart.13 ust.2 pkt1, iustalić wysokość opłaty, ztym że jednorazowa opłata za przejazd przez obiekt mostowy nie może przekroczyć dla: 1)  pojazdu kategorii 1 – 4 zł; 2)  pojazdu kategorii 2 – 5 zł; 3)  pojazdu kategorii 3 – 6 zł; 4)  pojazdu kategorii 4 – 8 zł; 5)  pojazdu kategorii 5 – 9 zł.

5. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, wdrodze uchwały, może wprowadzić dla obiektów mostowych zlokalizowanych wciągach dróg, których zarządcą jest jednostka samorządu terytorialnego, opłatę, októrej mowa wart.13 ust.2 pkt1, iustalić wysokość opłaty, ztym że jednorazowa opłata za przejazd przez obiekt mostowy nie może przekroczyć stawek określonych wust.4 pkt1–5. 6.28) Minister właściwy do spraw transportu, wdrodze rozporządzenia, może wprowadzić dla tuneli zlokalizowanych wciągach dróg, których zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad albo dla których funkcję zarządcy drogi pełni drogowa spółka specjalnego przeznaczenia, opłatę, októrej mowa wart.13 ust.2 pkt1, iustalić wysokość opłaty, ztym że jednorazowa opłata za przejazd przez tunel nie może przekroczyć dla: 1)  pojazdu kategorii 1 – 8 zł; 2)  pojazdu kategorii 2 – 10 zł; 3)  pojazdu kategorii 3 – 12 zł; 4)  pojazdu kategorii 4 – 15 zł; 5)  pojazdu kategorii 5 – 18 zł. – 14 – Poz. 260

Przez art.2 pkt3 ustawy, októrej mowa wodnośniku

5. Wbrzmieniu ustalonym przez art.11 pkt2 lit.austawy, októrej mowa wodnośniku 22.

28) Wbrzmieniu ustalonym przez art.11 pkt2 lit.b ustawy, októrej mowa wodnośniku 22.

26) 27)

 Dziennik Ustaw – 15 – Poz. 260

7. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, wdrodze uchwały, może wprowadzić dla tuneli zlokalizowanych wciągach dróg, których zarządcą jest jednostka samorządu terytorialnego, opłatę, októrej mowa wart.13 ust.2 pkt1, iustalić wysokość opłaty, ztym że jednorazowa opłata za przejazd przez tunel nie może przekroczyć stawek, októrych mowa wust.6 pkt1–5.

8. Minister właściwy do spraw transportu wprowadzając opłatę, októrej mowa wart.13 ust.2 pkt1, wdrodze rozporządzenia: może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowaną oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników 1)  drogi, określa sposób ogłaszania wysokości tej opłaty, 2)  3)  określa sposób pobierania tej opłaty – uwzględniając wszczególności potrzeby użytkowników wzakresie częstotliwości korzystania zobiektów mostowych i tuneli, zmniejszenie skutków finansowych wprowadzenia opłaty dla mieszkańców, dostępność informacji o wysokości opłat oraz koszt poboru tej opłaty.

9. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego wprowadzając opłatę, októrej mowa wart.13 ust.2 pkt1, wdrodze uchwały: 1)  może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowaną oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi; określa sposób ogłaszania wysokości tej opłaty; 2)  3)  określa sposób pobierania tej opłaty. 10.29) Opłatę, októrej mowa wart.13 ust.2 pkt1, pobiera zarząd drogi, awprzypadku jego braku zarządca drogi, zzastrzeżeniem ust.10a. 10a.30) Opłatę, októrej mowa wart.13 ust.2 pkt1, może pobierać na warunkach określonych wumowie, októrej mowa wart.6 ust.1 ustawy zdnia 12 stycznia 2007r. odrogowych spółkach specjalnego przeznaczenia, drogowa spółka specjalnego przeznaczenia, która pełni funkcję zarządcy drogi krajowej. Art. 13e.

1. Opłata, októrej mowa wart.13 ust.2 pkt2, może być pobierana za przewóz promem osób, zwierząt, bagażu lub pojazdów.

2. Nie pobiera się opłaty za przewóz osób od kierowcy przewożonego pojazdu.

3. Nie pobiera się opłaty za przewóz zwierzęcia przewożonego jako bagaż ręczny.

4. Nie pobiera się opłaty za przewóz bagażu od osoby przewożącej bagaż ręczny, którego masa nie przekracza 20 kg na osobę.

5. Ustala się następujące kategorie pojazdów wcelu określania wysokości opłaty, októrej mowa wart.13 ust.2 pkt2: 1)  kategoria 1 – trójkołowe lub czterokołowe pojazdy samochodowe omasie własnej nieprzekraczającej 550 kg, motorowery imotocykle; 2)  kategoria 2 – pojazdy samochodowe odopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, zwyjątkiem autobusów, oraz zespoły tych pojazdów, atakże pojazdy zaprzęgowe; 3)  kategoria 3 – autobusy odwóch osiach, ciągniki samochodowe bez naczep; 4)  kategoria 4 – samochody ciężarowe odopuszczalnej masie całkowitej przekra zającej 3,5 t, autobusy otrzech iwięcej c osiach, pojazdy członowe ocałkowitej liczbie osi do pięciu; 5)  kategoria 5 – zespoły pojazdów składające się zsamochodu ciężarowego odopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t i przyczepy albo z autobusu i przyczepy oraz pojazdy członowe o całkowitej liczbie osi powyżej pięciu, atakże pojazdy specjalne.

29) 30)

Wbrzmieniu ustalonym przez art.11 pkt2 lit.c ustawy, októrej mowa wodnośniku

22. Dodany przez art.11 pkt2 lit.d ustawy, októrej mowa wodnośniku 22.

 Dziennik Ustaw – 16 – Poz. 260

6. Minister właściwy do spraw transportu, wdrodze rozporządzenia, może wprowadzić dla przepraw promowych zlokalizowanych wciągach dróg, których zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad, opłatę, októrej mowa wart.13 ust.2 pkt2, iustalić wysokość opłaty, ztym że jednorazowa opłata za przewóz promem nie może przekroczyć dla: jednej osoby – 3 zł; 1)  2)  jednego zwierzęcia – 3 zł; 3)  jednej sztuki bagażu – 5 zł; 4)  pojazdu: a)  kategorii 1 – 8 zł, kategorii 2 – 10 zł, b)  c)  kategorii 3 – 12 zł, d)  kategorii 4 – 15 zł, e)  kategorii 5 – 18 zł.

7. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, wdrodze uchwały, może wprowadzić dla przepraw promowych zlokalizowanych wciągach dróg, których zarządcą jest jednostka samorządu terytorialnego, opłatę, októrej mowa wart.13 ust.2 pkt2, iustalić wysokość opłaty, ztym że jednorazowa opłata za przewóz promem nie może przekroczyć stawek, októrych mowa wust.6 pkt1–4.

8. Minister właściwy do spraw transportu wprowadzając opłatę, októrej mowa wart.13 ust.2 pkt2, wdrodze rozporządzenia: może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowaną oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników 1)  drogi, 2)  określa sposób ogłaszania wysokości tej opłaty, 3)  określa sposób pobierania tej opłaty – uwzględniając wszczególności potrzeby użytkowników wzakresie częstotliwości korzystania zprzepraw promowych, zmniejszenie skutków finansowych wprowadzenia opłaty dla mieszkańców, dostępność informacji owysokości opłat oraz koszt poboru tej opłaty.

9. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego wprowadzając opłatę, októrej mowa wart.13 ust.2 pkt2, wdrodze uchwały: 1)  może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowaną oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi; określa sposób ogłaszania wysokości tej opłaty; 2)  3)  określa sposób pobierania tej opłaty.

10. Opłatę, októrej mowa wart.13 ust.2 pkt2, pobiera zarząd drogi, wktórej ciągu jest zlokalizowana przeprawa promowa, awprzypadku jego braku zarządca drogi. Art. 13f.

1. Za nieuiszczenie opłat, októrych mowa wart.13 ust.1 pkt1, pobiera się opłatę dodatkową.

2. Rada gminy (rada miasta) określa wysokość opłaty dodatkowej, októrej mowa wust.1, oraz sposób jej pobierania. Wysokość opłaty dodatkowej nie może przekroczyć 50 zł.

3. Opłatę dodatkową, októrej mowa wust.1, pobiera zarząd drogi, awprzypadku jego braku zarządca drogi. Art. 13g. (uchylony).31)

31)

Przez art.2 pkt4 ustawy, októrej mowa wodnośniku 5.

 Dziennik Ustaw – 17 – Poz. 260

Art. 13h.32) W przypadku zawarcia umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym opłaty, o których mowa w art. 13 ust.1 pkt1, art.13 ust.2, oraz opłatę dodatkową, októrej mowa wart.13f ust.1, może pobierać partner prywatny. Art. 13ha.33)

1. Opłata, októrej mowa wart.13 ust.1 pkt3, zwana dalej „opłatą elektroniczną”, jest pobierana za przejazd po drogach krajowych lub ich odcinkach, określonych wprzepisach wydanych na podstawie ust.6.

2. Opłatę elektroniczną ustala się jako iloczyn liczby kilometrów przejazdu istawki tej opłaty za kilometr dla danej kategorii pojazdu.

3. Ustala się następujące kategorie pojazdów wcelu określenia stawki opłaty elektronicznej: 1)  kategoria 1 – pojazdy samochodowe odopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony iponiżej 12 ton; 2)  kategoria 2 – pojazdy samochodowe odopuszczalnej masie całkowitej co najmniej 12 ton; 3)  kategoria 3 – autobusy.

4. Stawka opłaty elektronicznej za przejazd kilometra drogą krajową, niezależnie od kategorii pojazdów, októrej mowa wust.3, nie może być wyższa niż 2 zł oraz nie może przekroczyć stawki tej opłaty obliczonej zgodnie zprzepisami wydanymi na podstawie ust.5.

5. Rada Ministrów określi, wdrodze rozporządzenia, szczegółową metodę obliczania maksymalnej stawki opłaty elektronicznej za przejazd 1 kilometra drogi krajowej, uwzględniając koszty budowy drogi krajowej lub jej odcinka, w tym koszty finansowe, koszty utrzymania, koszty remontów, ochrony oraz zarządzania drogą, koszty poboru opłaty elektronicznej oraz inne koszty eksploatacji.

6. Rada Ministrów, wdrodze rozporządzenia: 1)  określi drogi krajowe lub ich odcinki, na których pobiera się opłatę elektroniczną, 2)  ustali dla nich wysokość stawek opłaty elektronicznej za przejazd kilometra, dla danej kategorii pojazdu, wwysokości nie większej niż określona wust.4 – mając na uwadze potrzeby utrzymania iochrony dróg istotnych dla rozwoju sieci drogowej, koszty poboru opłaty elektronicznej oraz klasę drogi, na której jest pobierana opłata elektroniczna.

7. Rada Ministrów wrozporządzeniu, októrym mowa wust.6, może: 1)  zróżnicować stawki opłaty elektronicznej ze względu na liczbę osi, emisję spalin pojazdu samochodowego, porę dnia, kategorię dnia iporę roku, mając na uwadze zapewnienie potrzeb ochrony środowiska, płynności ruchu, ochronę dróg publicznych, optymalizację wykorzystania infrastruktury transportu lądowego, atakże propagowanie bezpieczeństwa ruchu drogowego; 2)  wprowadzić stawki abonamentowe dla niektórych użytkowników drogi krajowej w wysokości nie mniejszej niż 87% stawki opłaty elektronicznej, zzachowaniem zasady przejrzystości iniedyskryminacji. Art. 13hb.33)

1. Opłatę elektroniczną pobiera Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad.

2. Opłata elektroniczna stanowi przychód Krajowego Funduszu Drogowego.

3. Minister właściwy do spraw transportu, za zgodą Rady Ministrów, może powierzyć przygotowanie, wdrożenie, budowę lub eksploatację systemu elektronicznego poboru opłat elektronicznych, wtym pobór opłaty elektronicznej, drogowej spółce specjalnego przeznaczenia, utworzonej wtrybie ustawy zdnia 12 stycznia 2007r. odrogowych spółkach specjalnego przeznaczenia, zzastrzeżeniem art.13hd ust.3. Art. 13hc.33)

1. Uiszczenie opłaty elektronicznej następuje wsystemie elektronicznego poboru opłat, zgodnie zart.13i.

2. Podmioty pobierające opłaty elektroniczne zwykorzystaniem systemów elektronicznego poboru opłat mogą umożliwić użytkownikom dróg krajowych uiszczanie tych opłat bez konieczności instalacji urządzenia, októrym mowa wart.13i ust.3.

32) 33)

Wbrzmieniu ustalonym przez art.19 pkt2 ustawy, októrej mowa wodnośniku

20. Dodany przez art.1 pkt3 ustawy, októrej mowa wodnośniku 14.

 Dziennik Ustaw – 18 – Poz. 260

Art. 13hd.33)

1. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad albo drogowa spółka specjalnego przeznaczenia, októrej mowa wart.13hb ust.3, za zgodą ministra właściwego do spraw transportu ipo uzgodnieniu zministrem właściwym do spraw finansów publicznych, może wdrodze umowy powierzyć budowę lub eksploatację systemu elektronicznego poboru opłat elektronicznych innemu podmiotowi, zwanemu dalej „operatorem”. 2.34) Wybór operatora następuje zgodnie zustawą zdnia 29 stycznia 2004r. – Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z2010r. Nr113, poz.759, zpóźn. zm.35)), ustawą zdnia 19 grudnia 2008r. opartnerstwie publiczno-prywatnym, ustawą zdnia 9 stycznia 2009r. okoncesji na roboty budowlane lub usługi albo ustawą zdnia 27 października 1994r. oautostradach płatnych oraz oKrajowym Funduszu Drogowym (Dz.U. z2012r. poz.931 i951).

3. Umowa, októrej mowa wust.1, może upoważnić operatora do poboru tych opłat.

4. Umowa, októrej mowa wust.1, przewiduje coroczne prawo odkupu, za wynagrodzeniem ustalonym na podstawie tej umowy, na rzecz Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad lub drogowej spółki specjalnego przeznaczenia, systemu elektronicznego poboru opłat elektronicznych, wprzypadku gdy system ten został sfinansowany ze środków operatora. Art. 13i.

1. Wprowadzane po dniu 1 stycznia 2007r. systemy elektronicznego poboru opłat, októrych mowa wart.13 ust.1 pkt3 iust.2, oraz opłaty za przejazd autostradą, októrych mowa wustawie zdnia 27 października 1994r. oautostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym, powinny wykorzystywać co najmniej jedną z następujących technologii:36) 1)  lokalizację satelitarną; 2)  system łączności ruchomej opartej na standardzie GSM-GPRS, zgodny znormami państw członkowskich Unii Europejskiej wdrażających normę GSM TS 03.60/23.060; 3)  system radiowy do obsługi transportu iruchu drogowego pracujący wpaśmie częstotliwości 5,8 GHz.

2. Podmioty pobierające opłaty zwykorzystaniem systemów elektronicznego poboru opłat powinny umożliwiać świadczenie europejskiej usługi opłaty elektronicznej, począwszy od daty określonej wrozporządzeniu wydanym na podstawie ust.6, jednak nie wcześniej niż od dnia: 1 1)  stycznia 2009r. – dla pojazdów odopuszczalnej masie całkowitej nie mniejszej niż 3,5 tony oraz pojazdów samocho dowych przewożących więcej niż 9 pasażerów; 1 2)  stycznia 2011r. – dla pozostałych pojazdów samochodowych. 3.37) Podmioty pobierające opłaty zwykorzystaniem systemów elektronicznego poboru opłat powinny oferować urządzenia na potrzeby pobierania tych opłat do instalacji w pojazdach samochodowych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy zdnia 20 czerwca 1997r. – Prawo oruchu drogowym.

4. Urządzenia, októrych mowa wust.3, powinny być interoperacyjne izdolne do komunikowania się między systemami elektronicznego poboru opłat na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz wszystkimi systemami używanymi na terytorium pozostałych państw członkowskich Unii Europejskiej. 4a.38) Kierujący pojazdem samochodowym wyposażonym wurządzenie, októrym mowa wust.3, jest obowiązany do: 1)  włączenia urządzenia podczas przejazdu po drodze, na której pobiera się opłatę; 2)  wprowadzenia do urządzenia prawidłowych danych orodzaju pojazdu; 3)  używania urządzenia zgodnie zprzeznaczeniem. 4b.38) Kierujący pojazdem samochodowym wyposażonym wurządzenie, októrym mowa wust.3, wprzypadku stwierdzenia niesprawności tego urządzenia, jest obowiązany do niezwłocznego zjechania zdrogi objętej obowiązkiem uiszczenia opłaty elektronicznej.

Wbrzmieniu ustalonym przez art.2 pkt1 ustawy zdnia 22 maja 2009r. ozmianie ustawy oautostradach płatnych oraz oKrajowym Funduszu Drogowym oraz ozmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr86, poz.720), która weszła wżycie zdniem 8 czerwca 2009r.

35) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone wDz.U. 2010r. Nr161, poz.1078 iNr182, poz.1228, z2011r. Nr5, poz.13, Nr28, poz.143, Nr87, poz.484, Nr234, poz.1386 iNr240, poz.1429 oraz z2012r. poz.769, 951, 1101, 1271 i1529.

36) Wprowadzenie do wyliczenia wbrzmieniu ustalonym przez art.1 pkt4 lit.austawy, októrej mowa wodnośniku 14.

37) Wbrzmieniu ustalonym przez art.1 pkt4 lit.b ustawy, októrej mowa wodnośniku 14.

38) Dodany przez art.1 pkt4 lit.c ustawy, októrej mowa wodnośniku 14.

34)

 Dziennik Ustaw – 19 – Poz. 260

5. Urządzenia, októrych mowa wust.3, mogą być również wykorzystywane do innych celów wtransporcie drogowym, pod warunkiem że nie prowadzi to do dodatkowych obciążeń użytkowników lub stworzenia dyskryminacji między nimi. Urządzenia mogą być połączone zzainstalowanym wpojeździe samochodowym tachografem.

6. Minister właściwy do spraw transportu wporozumieniu zministrem właściwym do spraw łączności, po wydaniu przez Komisję Europejską przepisów wsprawie europejskiej usługi opłaty elektronicznej, określi, wdrodze rozporządzenia: 1)  szczegółowe wymagania techniczne lub operacyjne dla systemów elektronicznego poboru opłat, 2)  szczegółowe wymagania techniczne dla urządzeń, októrych mowa wust.3, 3)  datę udostępnienia europejskiej usługi opłaty elektronicznej dla pojazdów samochodowych, zzachowaniem przepisu ust.2 – mając na uwadze zapewnienie interoperacyjności systemów elektronicznego poboru opłat oraz zapewnienie możliwie szerokiego iniedyskryminacyjnego dostępu do systemów elektronicznego poboru opłat dla użytkowników. Art. 13j. Przepisów art.13i nie stosuje się do: 1)  systemów opłat, których poboru nie dokonuje się środkami elektronicznymi; 2)  systemów elektronicznych opłat, które nie wymagają instalowania wpojazdach samochodowych urządzeń na potrzeby poboru opłat; systemów opłat wprowadzanych na drogach powiatowych igminnych, wodniesieniu do których koszty dostosowania 3)  do wymagań wymienionych wart.13i są niewspółmiernie wysokie do korzyści. Art. 13k.39)

1. Za przejazd po drodze krajowej kierującemu pojazdem samochodowym, októrym mowa wart.13 ust.1 pkt3, za który pobiera się opłatę elektroniczną: bez 1)  uiszczenia tej opłaty – wymierza się karę pieniężną wwysokości 3000 zł; 2)  uiszczenia tej opłaty wpełnej wysokości – wymierza się karę pieniężną wwysokości 1500 zł. bez

2. Kierującemu pojazdem samochodowym, októrym mowa wart.13 ust.1 pkt3, który narusza obowiązek określony wart.13i: 1)  wust.4a w: a)  pkt1 – wymierza się karę pieniężną wwysokości 3000 zł, pkt2 – wymierza się karę pieniężną wwysokości 1500 zł, b)  c)  pkt3 – wymierza się karę pieniężną wwysokości 1500 zł; 2)  wust.4b – wymierza się karę pieniężną wwysokości 3000 zł.

3. Kar pieniężnych, októrych mowa wust.2, nie wymierza się, gdy kierujący uiścił winny sposób opłatę elektroniczną.

4. Kary pieniężne, októrych mowa wust.1 i2, nakładają, wdrodze decyzji administracyjnej, uprawnieni do kontroli, októrych mowa wart.13l ust.1.

5. Decyzji, októrej mowa wust.4, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności, zzastrzeżeniem ust.6.

6. Zobowiązany do uiszczenia kary pieniężnej, który kieruje pojazdem samochodowym, mający miejsce stałego zamieszkania wkraju, uiszcza tę karę wterminie do 21 dni od dnia jej nałożenia oraz jest obowiązany do niezwłocznego przekazania dowodu uiszczenia kary pieniężnej organowi, który ją nałożył. 7.40) Karę pieniężną uiszcza się wformie bezgotówkowej za pomocą przekazu na właściwy rachunek bankowy lub za pomocą karty płatniczej, ztym że wprzypadku przedsiębiorców zagranicznych możliwe jest uiszczenie kary pieniężnej wformie gotówkowej bezpośrednio organowi, który ją wymierzył. 7a.41) Wprzypadku uiszczenia kary pieniężnej wformie gotówkowej organ wydaje pokwitowanie na druku ścisłego zarachowania, stanowiące dowód uiszczenia tej kary.

Dodany przez art.1 pkt5 ustawy, októrej mowa wodnośniku

14. Wbrzmieniu ustalonym przez art.2 pkt5 lit.austawy, októrej mowa wodnośniku 5.

41) Dodany przez art.2 pkt5 lit.b ustawy, októrej mowa wodnośniku 5.

39) 40)

 Dziennik Ustaw – 20 – Poz. 260

7b.41) Koszty związane zuiszczeniem kary pieniężnej przez przekazanie jej na rachunek bankowy, awprzypadku uiszczenia kary pieniężnej za pomocą karty płatniczej koszty związane zautoryzacją transakcji iprzekazem środków na właściwy rachunek bankowy pokrywa wpłacający. 7c.41) Do czasu uiszczenia kary pieniężnej przez przedsiębiorcę zagranicznego pojazd kieruje się lub usuwa, na jego koszt, na najbliższy parking strzeżony, októrym mowa wart.130a ust.5c ustawy zdnia 20 czerwca 1997r. – Prawo oruchu drogowym. 7d.41) Wzakresie postępowania wzwiązku zusuwaniem pojazdu stosuje się odpowiednio przepisy art.130a ustawy zdnia 20 czerwca 1997r. – Prawo oruchu drogowym. 7e.41) Zwrot pojazdu zparkingu następuje po ustaniu przyczyny skierowania pojazdu na parking iprzedstawieniu przez kontrolowanego organowi, który wymierzył karę, dowodu uiszczenia kary pieniężnej.

8. Wprzypadku uwzględnienia odwołania, uiszczona kara pieniężna podlega zwrotowi zrachunku bankowego Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych iAutostrad, októrym mowa wart.40a ust.1, wterminie 14 dni od dnia uchylenia decyzji nakładającej karę. Art. 13l.39)

1. Do kontroli prawidłowości uiszczenia opłaty elektronicznej, wtym kontroli używanego wpojeździe urządzenia, októrym mowa wart.13i ust.3, jeżeli jest ono wymagane, oraz nałożenia ipobierania kar pieniężnych, októrych mowa wart.13k, są uprawnieni: 1)  funkcjonariusze Policji; inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego; 2)  3)  naczelnicy urzędów celnych idyrektorzy izb celnych; funkcjonariusze Straży Granicznej. 4) 

2. Minister właściwy do spraw transportu wporozumieniu zministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, wdrodze rozporządzenia, szczegółowy tryb, sposób izakres kontroli, októrej mowa wust.1, uwzględniając technologię wykorzystaną wsystemie elektronicznego poboru opłat elektronicznych. Art. 14. (uchylony). Art. 15. (uchylony). Art. 16.

1. Budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia.

2. Szczegółowe warunki budowy lub przebudowy dróg, októrych mowa wust.1, określa umowa między zarządcą drogi ainwestorem inwestycji niedrogowej. 3.42) Wprzypadku, wktórym inwestycją niedrogową jest kanał technologiczny, umowa, októrej mowa wust.2, może przewidywać przekazanie zarządcy drogi kanału technologicznego, na warunkach uzgodnionych wumowie, zmożliwością ustanowienia na rzecz przekazującego inwestora prawa do korzystania zczęści kanału. Wtakim przypadku do ustanowienia prawa na rzecz przekazującego inwestora postanowień art.39 ust.7–7f nie stosuje się. 4.42) Przekazywany kanał technologiczny, októrym mowa wust.3, powinien odpowiadać warunkom technicznym określonym wodrębnych przepisach, jak również warunkom określonym wdecyzji, októrej mowa wart.39 ust.3. Rozdział 1a (uchylony). Rozdział 2 Administracja drogowa Art. 17.

1. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw transportu należy: 1)  określanie kierunków rozwoju sieci drogowej;

42)

Dodany przez art.62 pkt2 ustawy, októrej mowa wodnośniku 3.

 Dziennik Ustaw – 21 – Poz. 260

2)  wydawanie przepisów techniczno-budowlanych ieksploatacyjnych dotyczących dróg idrogowych obiektów inżynierskich; 3)  koordynacja działań wzakresie przygotowania dróg na potrzeby obrony państwa; koordynacja działań na rzecz rozwiązywania problemów klęsk żywiołowych wzakresie dróg publicznych; 4)  5)  (uchylony); 6)  sprawowanie nadzoru nad Generalnym Dyrektorem Dróg Krajowych iAutostrad.

2. Minister właściwy do spraw transportu wporozumieniu zMinistrem Obrony Narodowej określa, wdrodze rozporządzenia, sposób koordynacji działań, októrych mowa wust.1 pkt3, uwzględniając wszczególności konieczność zapewnienia sprawnego współdziałania właściwych organów iinstytucji wtym zakresie. Art. 18. 1.Centralnym organem administracji rządowej właściwym wsprawach dróg krajowych jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad, do którego należy: 1)  wykonywanie zadań zarządcy dróg krajowych; 2)  realizacja budżetu państwa wzakresie dróg krajowych. 2.Do Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych iAutostrad należy również: współudział wrealizacji polityki transportowej wzakresie dróg; 1)  1a)  romadzenie danych isporządzanie informacji osieci dróg publicznych; g 2)  nadzór nad przygotowaniem infrastruktury drogowej na potrzeby obrony państwa; 3)43) wydawanie zezwoleń na przejazd pojazdów nienormatywnych; 4)  współpraca zadministracjami drogowymi innych państw iorganizacjami międzynarodowymi; 5)  współpraca zorganami samorządu terytorialnego wzakresie rozbudowy iutrzymania infrastruktury drogowej; 6)  zarządzanie ruchem na drogach krajowych; 6a)  chrona zabytków drogownictwa; o 7)  wykonywanie zadań związanych zprzygotowywaniem ikoordynowaniem budowy ieksploatacji albo wyłącznie eksploatacji, autostrad płatnych, wtym: a)  prowadzenie prac studialnych dotyczących autostrad płatnych, przygotowywanie dokumentów wymaganych wpostępowaniu wsprawie oceny oddziaływania na środowisko – na etapie wydania decyzji oustaleniu lokalizacji autostrady, októrym mowa wprzepisach oochronie środowiska, b)  współpraca zorganami właściwymi wsprawach zagospodarowania przestrzennego, obrony narodowej, geodezji igospodarki gruntami, ewidencji gruntów ibudynków, scalania iwymiany gruntów, melioracji wodnych, ochrony gruntów rolnych ileśnych, ochrony środowiska oraz ochrony zabytków, c)  nabywanie, wimieniu ina rzecz Skarbu Państwa, nieruchomości pod autostrady igospodarowanie nimi wramach posiadanego prawa do nieruchomości, d)  opracowywanie projektów kryteriów oceny ofert wpostępowaniu przetargowym iprzeprowadzanie postępowań przetargowych, e)  (uchylona), f)  uzgadnianie projektu budowlanego autostrady lub jej odcinka wzakresie zgodności zprzepisami techniczno-budowlanymi dotyczącymi autostrad płatnych, g)  kontrola budowy ieksploatacji autostrady wzakresie przestrzegania warunków umowy obudowę ieksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady, h)  wykonywanie innych zadań, wsprawach dotyczących autostrad, określonych przez ministra właściwego do spraw transportu;

43)

Wbrzmieniu ustalonym przez art.2 pkt6 ustawy, októrej mowa wodnośniku 5.

 Dziennik Ustaw – 22 – Poz. 260

8)  pobieranie opłat za przejazd zgodnie zprzepisami oautostradach płatnych oraz oKrajowym Funduszu Drogowym; 8a)44) pobieranie opłaty elektronicznej zgodnie zart.13hb ust.1; 9)45) podejmowanie działań mających na celu wprowadzenie systemów elektronicznego poboru opłat iszerokiego zastosowania tych systemów, wzakresie określonym wustawie; 10)46) wykonywanie zadań wynikających zustawy zdnia 12 stycznia 2007r. odrogowych spółkach specjalnego przeznaczenia oraz umowy zawartej wtrybie art.6 ust.1 tej ustawy. 3.47) Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych iAutostrad powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych wdrodze otwartego ikonkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw transportu. Prezes Rady Ministrów odwołuje Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych iAutostrad. 4.47) Minister właściwy do spraw transportu na wniosek Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych iAutostrad powołuje zastępców Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych iAutostrad spośród osób wyłonionych wdrodze otwartego ikonkurencyjnego naboru. Minister właściwy do spraw transportu odwołuje zastępców Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych iAutostrad. 5.48) Stanowisko Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych iAutostrad może zajmować osoba, która: 1)  posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny; 2)  obywatelem polskim; jest 3)  korzysta zpełni praw publicznych; nie 4)  była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe; posiada kompetencje kierownicze; 5)  6)  posiada co najmniej 6-letni staż pracy, wtym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym; posiada wykształcenie iwiedzę zzakresu spraw należących do właściwości Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych 7)  iAutostrad. 6.48) Informację onaborze na stanowisko Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych iAutostrad ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia wmiejscu powszechnie dostępnym wsiedzibie urzędu oraz wBiuletynie Informacji Publicznej urzędu iBiuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać: 1)  nazwę iadres urzędu; 2)  określenie stanowiska; 3)  wymagania związane ze stanowiskiem wynikające zprzepisów prawa; 4)  zakres zadań wykonywanych na stanowisku; 5)  wskazanie wymaganych dokumentów; termin imiejsce składania dokumentów; 6)  7)  informację ometodach itechnikach naboru. 7.48) Termin, októrym mowa wust.6 pkt6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia wBiuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 8.48) Nabór na stanowisko Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych iAutostrad przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw transportu, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza idoświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. Wtoku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze.

Dodany przez art.1 pkt6 lit.austawy, októrej mowa wodnośniku

14. Wbrzmieniu ustalonym przez art.1 pkt6 lit.b ustawy, októrej mowa wodnośniku 14.

46) Dodany przez art.11 pkt3 ustawy, októrej mowa wodnośniku 22.

47) Wbrzmieniu ustalonym przez art.138 pkt1 ustawy zdnia 21 listopada 2008r. osłużbie cywilnej (Dz.U. Nr227, poz.1505), która weszła wżycie zdniem 24 marca 2009r.

48) Dodany przez art.138 pkt2 ustawy, októrej mowa wodnośniku 47.

44) 45)

 Dziennik Ustaw – 23 – Poz. 260

9.48) Ocena wiedzy ikompetencji kierowniczych, októrych mowa wust.8, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 10.48) Członek zespołu oraz osoba, októrej mowa wust.9, mają obowiązek zachowania wtajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się ostanowisko, uzyskanych wtrakcie naboru. 11.48) W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw transportu. 12.48) Zprzeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający: 1)  nazwę iadres urzędu; 2)  określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów; 3)  imiona, nazwiska iadresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych wogłoszeniu onaborze; 4)  informację ozastosowanych metodach itechnikach naboru; 5)  uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata; 6)  skład zespołu. 13.48) Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji wBiuletynie Informacji Publicznej urzędu iBiuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja owyniku naboru zawiera: 1)  nazwę iadres urzędu; 2)  określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór; 3)  imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania wrozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację oniewyłonieniu kandydata. 14.48) Umieszczenie wBiuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia onaborze oraz owyniku tego naboru jest bezpłatne. 15.48) Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 4, powołuje Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad. 16.48) Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, októrych mowa wust.4, stosuje się odpowiednio ust.5–14. Art. 18a.

1. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad realizuje swoje zadania przy pomocy Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych iAutostrad. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych iAutostrad wykonuje również zadania zarządu dróg krajowych. 2.49) Wskład Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych iAutostrad wchodzą, zzastrzeżeniem ust.3a, oddziały wwojewództwach. 3.50) Obszar działania oddziału pokrywa się, zzastrzeżeniem ust.3a, zobszarem województwa. 3a.51) Minister właściwy do spraw transportu, na wniosek Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych iAutostrad, wdrodze zarządzenia, może tworzyć oddziały regionalne realizujące zadania Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych iAutostrad wzakresie poszczególnych autostrad idróg ekspresowych, przy czym oddziały te prowadzą działalność na obszarze większym niż jedno województwo.

4. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad powołuje iodwołuje dyrektorów oddziałów Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych iAutostrad.

Wbrzmieniu ustalonym przez art.11 pkt4 lit.austawy, októrej mowa wodnośniku

22. Wbrzmieniu ustalonym przez art.11 pkt4 lit.b ustawy, októrej mowa wodnośniku 22.

51) Dodany przez art.11 pkt4 lit.c ustawy, októrej mowa wodnośniku 22.

49) 50)

 Dziennik Ustaw – 24 – Poz. 260

5. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad może upoważnić pracowników Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych iAutostrad do załatwiania określonych spraw wjego imieniu wustalonym zakresie, wszczególności do wydawania decyzji administracyjnych.

6. Minister właściwy do spraw transportu, wdrodze zarządzenia, nadaje Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych iAutostrad statut, określający jej wewnętrzną organizację.

7. Minister właściwy do spraw transportu określi, wdrodze rozporządzenia, tryb sporządzania informacji oraz gromadzenia iudostępniania danych osieci dróg publicznych, obiektach mostowych, tunelach oraz promach, uwzględniając potrzebę zapewnienia ich jednolitości ikompletności. 8.52) Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych iAutostrad otrzymuje środki, ustalane corocznie wustawie budżetowej, na związane zbudową autostrad prace studialne idokumentacyjne, przejęcie nieruchomości igospodarowanie nimi, odszkodowania, należności ztytułu ochrony gruntów leśnych, prace scaleniowe iwymienne, przeprowadzanie ratowniczych badań archeologicznych ibadań ekologicznych oraz opracowywanie ich wyników. Art. 19.

1. Organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy zzakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania iochrony dróg, jest zarządcą drogi. 2.53) Zarządcami dróg, zzastrzeżeniem ust.3, 5 i8, są dla dróg: 1)  krajowych – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad; wojewódzkich – zarząd województwa; 2)  powiatowych – zarząd powiatu; 3)  gminnych – wójt (burmistrz, prezydent miasta). 4) 

3. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad jest zarządcą autostrady wybudowanej na zasadach określonych wustawie do czasu przekazania jej, wdrodze porozumienia, spółce, zktórą zawarto umowę obudowę ieksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady. Spółka pełni funkcję zarządcy autostrady płatnej na warunkach określonych wumowie obudowę ieksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady, zwyjątkiem zadań, októrych mowa wart.20 pkt1, 8, 17 i20, które wykonuje Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad.54) 3a. (uchylony).

4. Zarządzanie drogami publicznymi może być przekazywane między zarządcami wtrybie porozumienia, regulującego wszczególności wzajemne rozliczenia finansowe.

5. Wgranicach miast na prawach powiatu zarządcą wszystkich dróg publicznych, zwyjątkiem autostrad idróg ekspresowych, jest prezydent miasta.

6. (uchylony).

7. Wprzypadku zawarcia umowy opartnerstwie publiczno-prywatnym zadania zarządcy, októrych mowa wart.20 pkt3–5, 7, 11–13 oraz 15 i16, może wykonywać partner prywatny. 8.55) Drogowa spółka specjalnego przeznaczenia pełni funkcję zarządcy drogi krajowej na zasadach określonych wustawie zdnia 12 stycznia 2007r. odrogowych spółkach specjalnego przeznaczenia oraz umowie, októrej mowa wart.6 ust.1 tej ustawy. Art. 20. Do zarządcy drogi należy wszczególności: 1)  opracowywanie projektów planów rozwoju sieci drogowej oraz bieżące informowanie otych planach organów właściwych do sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego; opracowywanie projektów planów finansowania budowy, przebudowy, remontu, utrzymania iochrony dróg oraz dro2)  gowych obiektów inżynierskich;

Wbrzmieniu ustalonym przez art.2 pkt2 ustawy, októrej mowa wodnośniku

34. Wbrzmieniu ustalonym przez art.11 pkt5 lit.austawy, októrej mowa wodnośniku 22.

54) Zdanie drugie wbrzmieniu ustalonym przez art.1 pkt2 ustawy wymienionej jako druga wodnośniku 6.

55) Dodany przez art.11 pkt5 lit.b ustawy, októrej mowa wodnośniku 22.

52) 53)

 Dziennik Ustaw 3)  pełnienie funkcji inwestora; 4)56) utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch iinnych urządzeń związanych zdrogą, zwyjątkiem części pasa drogowego, októrych mowa wart.20f pkt2; 5)  realizacja zadań wzakresie inżynierii ruchu; 6)  przygotowanie infrastruktury drogowej dla potrzeb obronnych oraz wykonywanie innych zadań na rzecz obronności kraju; 7)  koordynacja robót wpasie drogowym; 8)  wydawanie zezwoleń na zajęcie pasa drogowego izjazdy zdróg oraz pobieranie opłat ikar pieniężnych; 9)  prowadzenie ewidencji dróg, obiektów mostowych, tuneli, przepustów i promów oraz udostępnianie ich na żądanie uprawnionym organom; 9a)  porządzanie informacji odrogach publicznych oraz przekazywanie ich Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych s iAutostrad; 10)57) przeprowadzanie okresowych kontroli stanu dróg idrogowych obiektów inżynierskich oraz przepraw promowych, ze szczególnym uwzględnieniem ich wpływu na stan bezpieczeństwa ruchu drogowego, wtym weryfikację cech iwskazanie usterek, które wymagają prac konserwacyjnych lub naprawczych ze względu na bezpieczeństwo ruchu drogowego; 10a)58) badanie wpływu robót drogowych na bezpieczeństwo ruchu drogowego; 11)  ykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych izabezpieczających; w 12)  rzeciwdziałanie niszczeniu dróg przez ich użytkowników; p 13)  rzeciwdziałanie niekorzystnym przeobrażeniom środowiska mogącym powstać lub powstającym wnastępstwie budop wy lub utrzymania dróg; 14)  prowadzanie ograniczeń lub zamykanie dróg idrogowych obiektów inżynierskich dla ruchu oraz wyznaczanie objazw dów drogami różnej kategorii, gdy występuje bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa osób lub mienia; 15)  okonywanie okresowych pomiarów ruchu drogowego; d 16)  trzymywanie zieleni przydrożnej, wtym sadzenie iusuwanie drzew oraz krzewów; u 17)  abywanie nieruchomości pod pasy drogowe dróg publicznych igospodarowanie nimi wramach posiadanego prawa do n tych nieruchomości; 18)  abywanie nieruchomości innych niż wymienione wpkt17 na potrzeby zarządzania drogami igospodarowanie nimi n wramach posiadanego do nich prawa; 19)59) zarządzanie iutrzymywanie kanałów technologicznych ipobieranie opłat, októrych mowa wart.39 ust.7; 20)60) zarządzanie bezpieczeństwem dróg wtranseuropejskiej sieci drogowej. Art. 20a.61) Do zarządcy drogi, októrym mowa wart.19 ust.2 pkt1 i2, należy ponadto budowa, przebudowa, remont iutrzymanie: 1)  parkingów przeznaczonych dla postoju pojazdów wykonujących przewozy drogowe, wynikającego z konieczności przestrzegania przepisów oczasie prowadzenia pojazdów oraz przepisów oograniczeniach izakazach ruchu drogowego; 2)  miejsc wykonywania kontroli ruchu itransportu drogowego, przeznaczonych wszczególności do ważenia pojazdów.

Wbrzmieniu ustalonym przez art.67 pkt1 ustawy zdnia 16 grudnia 2010r. opublicznym transporcie zbiorowym (Dz.U. z2011r. Nr5, poz.13), która weszła wżycie zdniem 1 marca 2011r.

57) Wbrzmieniu ustalonym przez art.1 pkt3 lit.austawy wymienionej jako druga wodnośniku 6.

58) Dodany przez art.1 pkt3 lit.b ustawy wymienionej jako druga wodnośniku 6.

59) Dodany przez art.62 pkt3 ustawy, októrej mowa wodnośniku 3.

60) Dodany przez art.1 pkt3 lit.c ustawy wymienionej jako druga wodnośniku 6.

61) Dodany przez art.2 pkt2 ustawy zdnia 19 września 2007r. ozmianie ustawy otransporcie drogowym oraz ozmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr192, poz.1381), która weszła wżycie zdniem 3 listopada 2007r.

56)

– 25 –

Poz. 260

 Dziennik Ustaw – 26 – Poz. 260

Art. 20b.62)

1. Do zarządcy drogi należy ponadto instalacja wpasie drogowym stacjonarnych urządzeń rejestrujących, októrych mowa wart.2 pkt59 ustawy zdnia 20 czerwca 1997r. – Prawo oruchu drogowym, obudów na te urządzenia, ich usuwanie oraz utrzymanie zewnętrznej infrastruktury dla zainstalowanych urządzeń.

2. Zarządcy dróg instalują lub usuwają stacjonarne urządzenia rejestrujące lub obudowy na te urządzenia na wniosek Głównego Inspektora Transportu Drogowego lub zinicjatywy własnej, za zgodą Głównego Inspektora Transportu Drogowego.

3. Zadania, októrych mowa wust.1, są finansowane przez zarządcę drogi.

4. Wprzypadku dróg zarządzanych przez Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych iAutostrad obowiązki, októrych mowa wust.1–3, wykonuje Główny Inspektor Transportu Drogowego.

5. Przepisy ust.1–3 ozarządcy drogi stosuje się odpowiednio do straży gminnych (miejskich) wprzypadku urządzeń rejestrujących eksploatowanych przez te straże.

6. Wpasie drogowym dróg publicznych zabrania się instalowania, usuwania, atakże eksploatowania (bieżącej obsługi) urządzeń rejestrujących lub obudów na te urządzenia przez podmioty inne niż zarządcy dróg, Policja, Inspekcja Transportu Drogowego oraz straże gminne (miejskie). 7.63) Zarządcy dróg, Policja, Inspekcja Transportu Drogowego oraz straże gminne (miejskie) mogą zlecać w swoim imieniu innym podmiotom: instalację, usunięcie atakże obsługę techniczną obejmującą naprawę, remont iwymianę urządzeń rejestrujących oraz obudów na te urządzenia. Art. 20c.64)

1. Zapewnienie funkcjonowania stacjonarnych urządzeń rejestrujących oraz obudów na te urządzenia, polegające wszczególności na: zakupie, utrzymaniu inaprawie oraz wynikające zich bieżącej eksploatacji iobsługi wtym również import danych zarejestrowanych przez te urządzenia oraz montaż urządzeń wzainstalowanych obudowach, należy odpowiednio do:65) 1)  Inspekcji Transportu Drogowego – wprzypadku urządzeń zainstalowanych przez Inspekcję Transportu Drogowego lub zarządcę drogi działającego na wniosek Głównego Inspektora Transportu Drogowego oraz wprzypadku obudów urządzeń rejestrujących należących do Policji; 2)  jednostki samorządu terytorialnego lub straży gminnej (miejskiej) – wpozostałych przypadkach.

2. Zadania, októrych mowa wust.1, są finansowane odpowiednio przez: 1)  Inspekcję Transportu Drogowego z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw transportu – wprzypadku urządzeń określonych wust.1 pkt1; 2)  właściwe jednostki samorządu terytorialnego – wprzypadku urządzeń określonych wust.1 pkt2. Art. 20d.62) Dochody uzyskane zgrzywien nałożonych za naruszenia przepisów ruchu drogowego ujawnione za pomocą urządzeń rejestrujących, jednostki samorządu terytorialnego przeznaczają wcałości na finansowanie: 1)  zadań inwestycyjnych, modernizacyjnych lub remontowych związanych zsiecią drogową; 2)  utrzymania ifunkcjonowania infrastruktury oraz urządzeń drogowych, wtym na budowę, przebudowę, remont, utrzymanie iochronę dróg oraz drogowych obiektów inżynierskich; 3)  poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego, wtym popularyzację przepisów ruchu drogowego, działalność edukacyjną oraz współpracę wtym zakresie zwłaściwymi organizacjami społecznymi iinstytucjami pozarządowymi. Art. 20e.62) Przepisów art.40 ust.1 i3 nie stosuje się do zajęcia pasa drogowego przez Inspekcję Transportu Drogowego wzwiązku zwykonywaniem zadań określonych wart.20b ust.4 oraz art.20c ust.1 pkt1.

Dodany przez art.3 ustawy zdnia 29 października 2010r. ozmianie ustawy – Prawo oruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr225, poz.1466 oraz z2011r. Nr244, poz.1454), która weszła wżycie zdniem 31 grudnia 2010r.

63) Dodany przez art.2 pkt1 ustawy zdnia 1 lipca 2011r. ozmianie ustawy otransporcie drogowym oraz ustawy odrogach publicznych (Dz.U. Nr159, poz.945), która weszła wżycie zdniem 1 sierpnia 2011r.

64) Dodany przez art.3 ustawy, októrej mowa wodnośniku 62; wszedł wżycie zdniem 1 lipca 2011r.

65) Wprowadzenie do wyliczenia wbrzmieniu ustalonym przez art.2 pkt2 ustawy, októrej mowa wodnośniku 63.

62)

 Dziennik Ustaw – 27 – Poz. 260

Art. 20f.66) Zarządca drogi, októrym mowa wart.19 ust.2, jest obowiązany: 1)  uwzględniać uchwały rady gminy, wktórych dla zaspokojenia potrzeb mieszkańców wskazane zostaną wstępne miejsca lokalizacji nowych przystanków komunikacyjnych; oostatecznej lokalizacji takiego przystanku decyduje zarządca drogi, uwzględniając charakter drogi oraz warunki bezpieczeństwa ruchu drogowego; 2)  udostępnić nieodpłatnie gminie na jej wniosek część pasa drogowego wcelu budowy, przebudowy iremontu wiat przystankowych lub innych urządzeń służących do obsługi podróżnych. Art. 21.

1. Zarządca drogi, októrym mowa wart.19 ust.2 pkt2–4 iust.5, może wykonywać swoje obowiązki przy pomocy jednostki organizacyjnej będącej zarządem drogi, utworzonej odpowiednio przez sejmik województwa, radę powiatu lub radę gminy. Jeżeli jednostka taka nie została utworzona, zadania zarządu drogi wykonuje zarządca. 1a. Zarządca drogi może upoważnić pracowników odpowiednio: urzędu marszałkowskiego, starostwa, urzędu miasta lub gminy albo pracowników jednostki organizacyjnej będącej zarządem drogi, do załatwiania spraw w jego imieniu, wustalonym zakresie, awszczególności do wydawania decyzji administracyjnych.

2. Zarządy dróg mają prawo do: wstępu na grunty przyległe do pasa drogowego, jeżeli jest to niezbędne do wykonywania czynności związanych zutrzy1)  maniem iochroną dróg; 2)  urządzania czasowego przejazdu przez grunty przyległe do pasa drogowego wrazie przerwy wkomunikacji na drodze; 3)  ustawiania na gruntach przyległych do pasa drogowego zasłon przeciwśnieżnych.

3. Właścicielom lub użytkownikom gruntów, którzy ponieśli szkody wwyniku czynności wymienionych wust.2, przysługuje odszkodowanie na zasadach określonych wprzepisach ogospodarce nieruchomościami. Art. 22.

1. Zarząd drogi sprawuje nieodpłatny trwały zarząd gruntami wpasie drogowym.

2. Grunty, októrych mowa wust.1, zarząd drogi może oddawać wnajem, dzierżawę albo je użyczać, wdrodze umowy, na cele związane zpotrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego, atakże na cele związane zpotrzebami obsługi użytkowników ruchu. Zarząd drogi może pobierać ztytułu najmu lub dzierżawy opłaty wwysokości ustalonej wumowie. Przepisów art.43 ust.2 pkt3 iart.85 ust.1 ustawy zdnia 21 sierpnia 1997r. ogospodarce nieruchomościami (Dz.U. z2010r. Nr102, poz.651, zpóźn. zm.67)) nie stosuje się. 2a. W przypadku zawarcia umowy o partnerstwie pubiczno-prywatnym partner prywatny może otrzymać w najem, l dzierżawę albo użyczenie nieruchomości leżące wpasie drogowym, wcelu wykonywania działalności gospodarczej. 2b. (uchylony).68)

3. Wprzypadku nabywania gruntów przeznaczonych pod pas drogowy zarząd drogi może wystąpić zwnioskiem odokonanie podziału lub scalenia ipodziału nieruchomości, zgodnie zprzepisami ogospodarce nieruchomościami lub przepisami oscalaniu gruntów. Art. 23–24. (wygasły). Rozdział 2a69) Zarządzanie tunelami położonymi wtranseuropejskiej sieci drogowej Art. 24a.

1. Zarządzanie tunelem położonym wtranseuropejskiej sieci drogowej, będącym na etapie projektowania, budowy lub wużytkowaniu, odługości powyżej 500 m należy do zarządcy drogi, zwanego dalej „zarządzającym tunelem”, oile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.

Dodany przez art.67 pkt2 ustawy, októrej mowa wodnośniku

56. Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone wDz.U. z2010r. Nr106, poz.675, Nr143, poz.963, Nr155, poz.1043, Nr197, poz.1307 iNr200, poz.1323, z2011r. Nr64, poz.341, Nr106, poz.622, Nr115, poz.673, Nr129, poz.732, Nr130, poz.762, Nr135, poz.789, Nr163, poz.981, Nr187, poz.1110 iNr224, poz.1337 oraz z2012r. poz.908, 951, 1256, 1429 i1529.

68) Przez art.19 pkt3 ustawy, októrej mowa wodnośniku 20.

69) Dodany przez art.1 pkt4 ustawy wymienionej jako pierwsza wodnośniku 6.

66) 67)

 Dziennik Ustaw – 28 – Poz. 260

2. Do długości tunelu, októrym mowa wust.1, stosuje się przepis art.13d ust.2 ustawy.

3. Do obowiązków zarządzającego tunelem należy wszczególności: 1)  sporządzanie dokumentacji bezpieczeństwa tunelu, októrej mowa wart.24d ust.1, ijej aktualizowanie; 2)  sporządzanie sprawozdań zkażdego pożaru oraz wypadku, wktórym są ranni lub zabici albo naruszona została konstrukcja tunelu, który wydarzył się wtunelu,iprzekazywanie ich wterminie 2 tygodniod wystąpienia pożaru lub wypadku dowojewody, urzędnika zabezpieczenia, służb ratowniczych iPolicji; 3)  organizowanie szkoleń ićwiczeń, októrych mowa wart.24e ust.1 i2, dla pracowników zarządzającego tunelem, służb ratowniczych iPolicji we współpracy zurzędnikiem zabezpieczenia oraz Policją; 4)  przygotowywanie planów bezpieczeństwa określających zasady postępowania wra ie pożaru, wypadku, awarii techz nicznej lub katastrofy budowlanej. Art. 24b.

1. Wojewoda sprawuje nadzór nad zapewnieniem bezpieczeństwa tunelu, wszczególności przez: 1)  wydawanie pozwolenia na użytkowanie tunelu; 2)  wyłączanie zużytkowania lub ograniczenie użytkowania tunelu, jeżeli nie są spełnione wymagania bezpieczeństwa; 3)  określanie warunków umożliwiających wznowienie użytkowania tunelu; przeprowadzanie regularnych badań ikontroli tunelu oraz opracowywanie odnośnych wymagań bezpieczeństwa; 4)  5)  kontrolę umieszczania wsiedzibie urzędnika zabezpieczenia planów bezpieczeństwa, októrych mowa wart.24a ust.3 pkt4; 6)  określanie procedury natychmiastowego zamknięcia tunelu wrazie wypadku, wktórym są ranni lub zabici albo naruszona została konstrukcja tunelu, katastrofy budowlanej lub awarii technicznej; kontrolę wprowadzania działań niezbędnych do zwiększenia bezpieczeństwa tunelu; 7)  8)  przeprowadzanie wtunelu, co najmniej raz na 5 lat, kontroli spełniania wymagań bezpieczeństwa; 9)  powiadamianie uczestników ćwiczeń, októrych mowa wart.24e ust.1 i2, oich terminie, miejscu przeprowadzenia oraz obowiązku wzięcia wnich udziału.

2. Wprzypadku stwierdzenia, na podstawie sprawozdania, októrym mowa wart.24a ust.3pkt 2, że tunel nie spełnia wymagań bezpieczeństwa, wojewoda powiadamia zarzą zającego tunelem iurzędnika zabezpieczenia okonieczności podd jęcia działań zwiększaących bezpieczeństwo tunelu. j

3. Wsytuacji, októrej mowa wust.2, wojewoda określa warunki użytkowania tunelu lub ponownego otwarcia tunelu, które będą stosowane do czasu wprowadzenia środków zaradczych lub innych ograniczeń.

4. Wsytuacji, gdy tunel nie spełnia wymagań bezpieczeństwa, apodjęte środki zaradcze obejmują zasadniczą zmianę konstrukcji tunelu lub sposobu jego użytkowania, wojewoda przeprowadza analizę ryzyka dla danego tunelu.

5. Opracowując analizę ryzyka, októrej mowa wust.4, bierze się pod uwagę wszystkie czynniki projektowe, warunki ruchu, mające wpływ na bezpieczeństwo, charakterystykę ruchu drogowego, długość danego tunelu ijego geometrię, atakże dobowe natężenie ruchu przejeżdżających samochodów ciężarowych. Art. 24c.

1. Dla tunelu, októrym mowa wart.24a ust.1, zarządzający tunelem, wuzgodnieniu zwojewodą, powołuje urzędnika zabezpieczenia.

2. Urzędnik zabezpieczenia jest niezależny wzakresie wykonywania swoich obowiązków, wynikających zust.3, imoże wykonywać swoje zadania wodniesieniu do kilku tuneli położonych na obszarze działania zarządzającego tunelem.

3. Do obowiązków urzędnika zabezpieczenia należy wszczególności: 1)  koordynacja współpracy zarządzającego tunelem ze służbami ratowniczymi iPolicją; 2)  udział wprzygotowaniu planów bezpieczeństwa, októrych mowa wart.24a ust.3 pkt4;

 Dziennik Ustaw – 29 – Poz. 260

3)  udział wplanowaniu, wdrażaniu iocenie działań podejmowanych wrazie wypadku, wktórym są ranni lub zabici albo naruszona została konstrukcja tunelu, lub wrazie katastrofy budowlanej; 4)  kontrola przeszkolenia pracowników zarządzającego tunelem oraz udział worgani owaniu ćwiczeń, októrych mowa z wart.24e ust.1 i2; 5)  wspólna ze służbami ratowniczymi iPolicją ocena ćwiczeń, októrych mowa wart.24e ust.1 i2, sporządzanie sprawozdania zawierającego wnioski zprzeprowa zonych ćwiczeń oraz wnioski dotyczące oceny stanu bezpieczeństwa tuned lu; 6)  wydawanie opinii wsprawach oddawaniatunelu do użytkowania, polegające wszczególności na opiniowaniu dokumentacji bezpieczeństwa; 7)  kontrola prawidłowości utrzymania tuneli; 8)  współdziałanie zwłaściwymi służbami wocenie każdego wypadku, wktórym są ranni lub zabici albo naruszona została konstrukcja tunelu, lub też katastrofy bu owlanej tunelu. d p Art. 24d.

1. Zarządzający tunelem, sporządzając dokumentację bezpieczeństwa, określa środki za obiegawcze iochronne oraz reagowania na potencjalne zdarzenia, konieczne dla zapew ienia bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego n wtunelu, uwzględniając strukturę ruchu drogowego iinne uwarunkowania związane zkonstrukcją iotoczeniem tunelu.

2. Dokumentacja bezpieczeństwa stanowi integralną część dokumentacji tunelu, groma zo ej przez zarządzającego tud n nelem wzwiązku zprocesem inwestycyjnym oraz użytkowaniem tunelu.

3. Minister właściwy do spraw transportu określi, wdrodze rozporządzenia, elementy oraz tryb postępowania zdokumentacją bezpieczeństwa, októrej mowa wust.1, mając na względzie poszczególne etapy procesu inwestycyjnego oraz etap użytkowania tunelu. Art. 24e.

1. Ćwiczenia częściowe dla pracowników zarządzającego tunelem, służb ratowniczych iPolicji organizuje się raz wroku.

2. Ćwiczenia wpełnym zakresie są przeprowadzane wkażdym tunelu przynajmniej raz na 4 lata.

3. Urzędnik zabezpieczenia przekazuje wojewodzie sprawozdanie, októrym mowa wart.24c ust.3 pkt5.

4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych iminister właściwy do spraw transportu określą, wdrodze rozporządzenia, zakres ćwiczeń dla rodzajów ćwiczeń, októrych mowa wust.1 i2, mając na uwadze potrzeby zapewnienia bezpieczeńw g stwa ruchu drogo e o wtunelu. Art. 24f.

1. Wojewoda wtrybie art.9 ustawy zdnia 7 lipca 1994r. – Prawo budowlane, na wniosek zarządzającego tunelem, może udzielić odstępstwa od wymagań zawartych wprzepisach techniczno-budowlanych, dotyczących warunków bezpieczeństwa wtunelu wprzypadku możliwości zastosowania rozwiązań technicznych owyższych parametrach bezpie czeństwa.

2. Minister właściwy do spraw transportu ocenia zasadność wniosku, awprzypadku pozytywnej oceny przekazuje go Komisji Europejskiej.

3. Jeżeli wterminie 3 miesięcy od dnia przekazania wniosku Komisji Europejskiej, Komisja nie zgłosi sprzeciwu na odstępstwo, minister właściwy do spraw transportu upoważnia wojewodę do udzielenia zgody na odstępstwo. Wprzypadku sprzeciwu Komisji upoważnienie do udzielenia zgody na odstępstwo nie może być udzielone. Art. 24g.

1. Zarządzający tunelem jest obowiązany przekazywać Generalnemu Dyrektorowi Dróg Kraowych iAutoj strad sprawozdania, októrych mowa wart.24a ust.3 pkt2, co 2 lata, wterminie do dnia 30 kwietnia roku następnego po upływie dwuletniego okresu objętego sprawozdaniem.

2. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad przekazuje, co 2 lata, Komisji Europejskiej zbiorczą informację z zotrzymanych sprawozdań, októrych mowa wust.1, ze wska aniem częstotliwości iprzyczyn pożarów oraz wypadków, wterminie do dnia 30 września roku następnego po upływie dwuletniego okresu objętego sprawozdaniem.

3. Zbiorcza informacja, októrej mowa wust.2, zawiera ocenę pożarów iwypadków wtunelach iinformacje na temat rzeczywistej roli iskuteczności urządzeń iśrodków bezpieczeństwa.

 Dziennik Ustaw – 30 – Rozdział 2b70) Zarządzanie bezpieczeństwem dróg wtranseuropejskiej sieci drogowej Art. 24h. Zarządzanie bezpieczeństwem dróg wtranseuropejskiej sieci drogowej polega na: 1)  przeprowadzeniu: a) oceny wpływu planowanej drogi na bezpieczeństwo ruchu drogowego, b) audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego; 2) dokonywaniu klasyfikacji odcinków dróg: a) ze względu na koncentrację wypadków śmiertelnych, ze b)  względu na bezpieczeństwo sieci drogowej. Art. 24i.

1. Ocenę wpływu planowanej drogi na bezpieczeństwo ruchu drogowego przeprowadza się na etapie planowania tej drogi przed wszczęciem postępowania w sprawie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa wustawie zdnia 3 października 2008r. oudostępnianiu informacji ośrodowisku ijego ochronie, udziale społeczeństwa wochronie środowiska oraz oocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. Nr199, poz.1227, zpóźn. zm.71)).

2. Przy przeprowadzaniu oceny wpływu planowanej drogi na bezpie zeństwo ruchu drogowego uwzględnia się: c 1) liczbę zabitych wwypadkach drogowych oraz liczbę wypadków drogowych na drogach, zktórych ruch drogowy może zostać przeniesiony na planowaną drogę; warianty przebiegu iparametrów planowanej drogi wprzypadku budowy drogi oraz rozkład ruchu drogowego na sieci 2)  drogowej; wpływ planowanej drogi na istniejącą sieć drogową; 3)  4)  wpływ planowanej drogi na uczestników ruchu drogowego; 5) natężenie ruchu drogowego ijego rodzaj; 6) czynniki sezonowe iklimatyczne; 7) potrzeby uczestników ruchu drogowego wzakresie bezpiecznych stref parkingowych; 8) lokalną aktywność tektoniczną, sejsmiczną oraz możliwość wystąpienia tąpnięć górniczych.

3. Ocena wpływu planowanej drogi na bezpieczeństwo ruchu drogowego zawiera wszczególności: 1) opis planowanej budowy lub przebudowy drogi; 2) opis stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego istniejącego oraz jego stanu wprzypadku niezrealizowania planowanej budowy lub przebudowy drogi; 3) przedstawienie proponowanych imożliwych rozwiązań wzakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego; 4) analizę wpływu alternatywnych rozwiązań na bezpieczeństwo ruchu drogowego; 5) porównanie rozwiązań alternatywnych, wtym analizę kosztów ikorzyści.

4. Wyniki oceny wpływu planowanej drogi na bezpieczeństwo ruchu drogowego zarządca drogi uwzględnia na kolejnych etapach projektowania budowy albo przebudowy drogi. Art. 24j.

1. Audyt bezpieczeństwa ruchu drogowego przeprowadza się: 1) wramach opracowywania na potrzeby decyzji ośrodowiskowych uwarunkowaniach karty informacyjnej przedsięwzięcia lub raportu ooddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, ich ewentualnego uzupełniania oraz gdy wtoku postępowania wsprawie wydania decyzji ośrodowiskowych uwarunkowaniach wyniknie potrzeba przedstawienia nowego wariantu drogi;

70) 71)

Poz. 260

Dodany przez art.1 pkt4 ustawy wymienionej jako druga wodnośniku

6. Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone wDz.U. z2008r. Nr227, poz.1505, z2009r. Nr42, poz.340, Nr84, poz.700 iNr157, poz.1241, z2010r. Nr28, poz.145, Nr106, poz.675, Nr119, poz.804, Nr143, poz.963 iNr182, poz.1228, z2011r. Nr32, poz.159, Nr122, poz.695, Nr132, poz.766, Nr135, poz.789, Nr152, poz.897, Nr163, poz.981, Nr170, poz.1015 iNr178, poz.1060, z2012r. poz.460, 472, 908, 951 i1529 oraz z2013r. poz.21 i 165.

 Dziennik Ustaw – 31 – Poz. 260

2) przed wszczęciem postępowania wsprawie wydania decyzji ozezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, decyzji opozwoleniu na budowę albo przed zgłoszeniem wykonywania robót; 3) przed wszczęciem postępowania wsprawie wydania decyzji opozwoleniu na użytkowanie drogi lub zawiadomieniem ozakończeniu budowy lub przebudowy drogi; 4) przed upływem 12 miesięcy od dnia oddania drogi do użytkowania.

2. Przy przeprowadzaniu audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, uwzględnia się wszczególności: 1) położenie geograficzne oraz warunki geograficzne, klimatyczne imeteorologiczne; 2) lokalizację irodzaj skrzyżowań; 3) ograniczenia ruchu; 4) funkcjonalność wramach sieci drogowej; 5) dopuszczalną oraz projektową prędkość pojazdu; r 6) przekrój poprzeczny, wtym liczbę isze okość pasów ruchu; 7) plan sytuacyjny iprofil podłużny; 8) ograniczenia widoczności; 9) dostępność dla środków publicznego transportu zbiorowego; 10)  krzyżowania zliniami kolejowymi; s 11) projektowane przejścia dla zwierząt iinne urządzenia ochrony środowiska.

3. Przy przeprowadzaniu audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględnia się wszczególności: 1) oznakowanie pionowe ipoziome drogi, na podstawie projektu organizacji ruchu; 2) oświetlenie drogi iskrzyżowań; 3) urządzenia iobiekty wpasie drogowym; 4) sposób zagospodarowania terenów przyległych do pasa drogowego, wtym roślinność; 5) uczestników ruchu drogowego oraz ich potrzeby wzakresie bezpiecznych stref parkingowych; 6) sposób dostosowania urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego do potrzeb uczestników ruchu drogowego.

4. Przy przeprowadzaniu audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, uwzględnia się wszczególności: 1)  bezpieczeństwo uczestników ruchu drogowego iwidoczność wróżnych warunkach pogodowych oraz porach dnia; 2) widoczność oznakowania pionowego ipoziomego drogi na podstawie wizji lokalnej wterenie; 3) stan nawierzchni drogi.

5. Przy przeprowadzaniu audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, októrym mowa wust.1 pkt4, uwzględnia się ocenę zachowań uczestników ruchu drogowego iwpływ tych zachowań na bezpieczeństwo ruchu drogowego.

6. Przy przeprowadzaniu audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, októrym mowa wust.3–5, uwzględnia się wrazie potrzeby kryteria stosowane przy przeprowadzaniu audytu na etapach wcześniejszych. Art. 24k.

1. Audyt bezpieczeństwa ruchu drogowego przeprowadza audytor bezpieczeństwa ruchu drogowego lub zespół audytujący, wktórego skład wchodzi co najmniej jeden audytor bezpieczeństwa ruchu drogowego.

2. Audyt bezpieczeństwa ruchu drogowego nie może być przeprowadzany przez audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego, który wykonywał lub wykonuje zadania w zakresie projektowania, budowy, przebudowy, zarządzania odcinkiem g drogi podle ającym audytowi, zarządzania ruchem lub nadzoru nad zarządzaniem ruchem na odcinku drogi podlegającym audytowi.

 Dziennik Ustaw – 32 – Poz. 260

3. Audyt bezpieczeństwa ruchu drogowego nie może być przeprowadzany przez audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego, którego małżonek, krewny ipowinowaty do drugiego stopnia, osoba związana znim ztytułu przysposobienia, opieki lub kurateli wykonywał lub wykonuje zadania w zakresie projektowania, budowy, przebudowy, zarządzania odcinkiem drogi podlegającym audytowi, zarządzania ruchem lub nadzoru nad zarządzaniem ruchem na odcinku drogi podlegającym audytowi.

4. Audyt bezpieczeństwa ruchu drogowego może przeprowadzać audytor bezpieczeństwa ruchu drogowego będący pracownikiem jednostki wykonującej zadania zarządcy drogi lub audytor bezpieczeństwa ruchu drogowego niepozostający wstosunku pracy zjednostką wykonującą zadania zarządcy drogi.

5. Wjednostce wykonującej zadania zarządcy drogi zatrudniającej audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego tworzy się wieloosobowe lub jednoosobowe komórki audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego.

6. Działalnością wieloosobowej komórki audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego kieruje audytor bezpieczeństwa ruchu drogowego, zwany dalej „kierownikiem komórki audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego”.

7. Kierownik komórki audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego podlega bezpośrednio kierownikowi jednostki, októrej mowa wust.5, awGeneralnej Dyrekcji Dróg Krajowych iAutostrad – Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych iAutostrad.

8. Kierownik jednostki, októrej mowa wust.5, awGeneralnej Dyrekcji Dróg Krajowych iAutostrad – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad, zapewnia warunki niezbędne do niezależnego, obiektywnego iefektywnego prowadzenia audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, wtym zapewnia organizacyjną odrębność komórki audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego.

9. Do audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego zatrudnionego wjednoosobowej komórce audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego stosuje się przepisy ustawy dotyczące kierownika komórki audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego. Art. 24l.

1. Audyt bezpieczeństwa ruchu drogowego wymaga przedstawienia jego wyniku, na który składają się sprawozdanie oraz sformułowane na jego podstawie zalecenia dla zarządcy drogi.

2. Zarządca drogi uwzględnia wynik audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego na dalszych etapach przygotowania, budowy iużytkowania drogi.

3. Wuzasadnionych przypadkach zarządca drogi może nie uwzględnić wyniku audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego.

4. Wprzypadku, októrym mowa wust.3, zarządca drogi jest obowiązany do opracowania uzasadnienia stanowiącego załącznik do wyniku audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego. Art. 24m.

1. Klasyfikację odcinków dróg ze względu na koncentrację wypadków śmiertelnych oraz klasyfikację odcinków dróg ze względu na bezpieczeństwo sieci drogowej przeprowadza się co najmniej raz na trzy lata.

2. Klasyfikację odcinków dróg ze względu na koncentrację wypadków śmiertelnych przeprowadza się, wodniesieniu do natężenia ruchu, dla odcinków dróg pozostających wużytkowaniu nie mniej niż trzy lata.

3. Minister właściwy do spraw transportu określi, wdrodze rozporządzenia, metodę dokonywania klasyfikacji, októrych mowa wust.1, mając na uwadze liczbę wypadków drogowych, natężenie ruchu, rodzaj ruchu oraz poprawę poziomu bezpieczeństwa użytkowników dróg, atakże zmniejszenie kosztów wypadków drogowych.

4. Wyniki klasyfikacji, októrych mowa wust.1, podlegają ocenie wykonywanej przez zespół ekspertów powoływany przez zarządcę drogi. Wskład zespołu ekspertów wchodzi co najmniej jedna osoba posiadająca kwalifikacje idoświadczenie wymienione wart.24n ust.2 pkt4 i5.

5. Zespół ekspertów, po przeprowadzeniu wizytacji w terenie, przedstawia zarządcy drogi propozycję działań, które należy podjąć wcelu poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego, mając na uwadze propozycje działań przedstawione po przeprowadzeniu ostatniej klasyfikacji, októrej mowa wust.1, oraz sprawozdań, októrych mowa wart.130b ust.1 ustawy zdnia 20 czerwca 1997r. – Prawo oruchu drogowym.

6. Zarządca drogi przeprowadza analizę kosztów ikorzyści proponowanych działań, októrych mowa wust.5. Działania wybrane przez zarządcę drogi są realizowane wramach dostępnych środków finansowych.

7. Zarządca drogi jest obowiązany do poinformowania uczestników ruchu drogowego owynikach klasyfikacji, októrej mowa wust.2, na swojej stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej.

 Dziennik Ustaw – 33 – Rozdział 2c70) Audytorzy bezpieczeństwa ruchu drogowego Art. 24n.

1. Audytorem bezpieczeństwa ruchu drogowego jest osoba, która posiada certyfikat audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego.

2. Certyfikat audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego może uzyskać osoba, która: 1)  posiada pełną zdolność do czynności prawnych; 2)  korzysta zpełni praw publicznych; 3)  została skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe; nie 4)  posiada wyższe wykształcenie techniczne wzakresie budownictwa drogowego, inżynierii ruchu drogowego lub transportu; 5)  posiada co najmniej 5-letnią praktykę wzakresie projektowania dróg, inżynierii ruchu drogowego, zarządzania drogami, zarządzania ruchem drogowym lub opiniowania projektów drogowych pod względem bezpieczeństwa ruchu drogowego; 6)  posiada zaświadczenie oukończeniu szkolenia izdaniu egzaminu na audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego.

3. Audytor bezpieczeństwa ruchu drogowego ma obowiązek stałego podnoszenia kwalifikacji zawodowych na szkoleniach okresowych co najmniej raz na trzy lata.

4. Szkolenia zakończone egzaminem, októrych mowa wust.2 pkt6, oraz szkolenia okresowe, októrych mowa wust.3, przeprowadzają uczelnie, októrych mowa wart.2 ust.1 pkt2 i3 ustawy zdnia 27 lipca 2005r. – Prawo oszkolnictwie wyższym (Dz.U. z2012r. poz.572, 742 i1544) oraz instytuty badawcze posiadające kategorię A, działające wzakresie budownictwa drogowego na podstawie ustawy zdnia 30 kwietnia 2010r. oinstytutach badawczych (Dz.U. Nr96, poz.618 oraz z2011r. Nr112, poz.654 iNr185, poz.1092).

5. Uczelnie, októrych mowa wart.2 ust.1 pkt2 i3 ustawy zdnia 27 lipca 2005r. – Prawo oszkolnictwie wyższym, powinny posiadać uprawnienia do prowadzenia studiów drugiego stopnia zzakresu budownictwa drogowego.

6. Certyfikat audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego wydaje, na wniosek kandydata na audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego, na okres trzech lat minister właściwy do spraw transportu, po dostarczeniu przez tego kandydata oświadczenia ospełnieniu wymogów, októrych mowa wust.2 pkt1 i2, oraz dokumentów potwierdzających spełnienie wymogów, októrych mowa wust.2 pkt3–6.

7. Certyfikat audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego jest przedłużany na kolejne trzy lata na wniosek audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego po dostarczeniu potwierdzenia ukończenia szkolenia okresowego, októrym mowa wust.3, oświadczenia ospełnieniu wymogów, októrych mowa wust.2 pkt1 i2, oraz dokumentu potwierdzającego spełnienie wymogu, októrym mowa wust.2 pkt3.

8. Minister właściwy do spraw transportu odmawia wdrodze decyzji administracyjnej: 1) wydania certyfikatu audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego wprzypadku niespełnienia któregokolwiek zwymogów, októrych mowa wust.2; 2) przedłużenia certyfikatu audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego wprzypadku niespełnienia któregokolwiek zwymogów, októrych mowa wust.7.

9. Minister właściwy do spraw transportu określi, wdrodze rozporządzenia: 1) sposób przeprowadzania izakres programowy szkolenia zakończonego egzaminem, októrym mowa wust.2 pkt6, 2) sposób przeprowadzania izakres programowy szkolenia okresowego, októrym mowa wust.3, 3) wzór certyfikatu audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego – mając na uwadze zapewnienie odpowiedniego poziomu edukacyjnego szkoleń oraz jednolitego wzoru dokumentu. Poz. 260

 Dziennik Ustaw – 34 – Poz. 260

Art. 24o. Audytor bezpieczeństwa ruchu drogowego traci certyfikat audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego wprzypadku: 1)skazania prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe; 2)pozbawienia praw publicznych; 3)całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia. Rozdział 3 Skrzyżowania dróg zinnymi drogami komunikacji lądowej ipowietrznej oraz liniowymi urządzeniami technicznymi Art. 25.

1. Budowa, przebudowa, remont, utrzymanie iochrona skrzyżowań dróg różnej kategorii, wraz zdrogowymi obiektami inżynierskimi wpasie drogowym oraz urządzeniami bezpieczeństwa iorganizacji ruchu, związanymi zfunkcjonowaniem tego skrzyżowania, należy do zarządcy drogi właściwego dla drogi wyższej kategorii.

2. Koszt budowy lub przebudowy skrzyżowania, októrym mowa wust.1, wraz zkoniecznymi drogowymi obiektami inżynierskimi wpasie drogowym oraz urządzeniami bezpieczeństwa iorganizacji ruchu, związanymi zfunkcjonowaniem tego skrzyżowania, ponosi zarządca drogi, który wystąpił zinicjatywą budowy lub przebudowy takiego skrzyżowania.

3. Budowa, przebudowa, remont, utrzymanie iochrona skrzyżowania autostrady lub drogi ekspresowej zinnymi drogami publicznymi, wraz zdrogowymi obiektami inżynierskimi wpasie drogowym oraz urządzeniami bezpieczeństwa iorganizacji ruchu, związanymi zfunkcjonowaniem tego skrzyżowania, należy do zarządcy autostrady lub drogi ekspresowej.

4. Koszt budowy lub przebudowy skrzyżowania, októrym mowa wust.3, wraz zkoniecznymi drogowymi obiektami inżynierskimi wpasie drogowym oraz urządzeniami bezpieczeństwa iorganizacji ruchu, związanymi zfunkcjonowaniem tego skrzyżowania, ponosi zarządca drogi, który wystąpił zinicjatywą budowy lub przebudowy takiego skrzyżowania. Art. 26. Budowa, przebudowa, remont, utrzymanie iochrona budowli brzegowych przepraw promowych zlokalizowanych wciągu drogi wraz zurządzeniami iinstalacjami oraz jednostkami przeprawowymi (promami) należy do zarządcy tej drogi. Art. 27. (uchylony). Art. 28.

1. Budowa, przebudowa, remont, utrzymanie iochrona skrzyżowań dróg zliniami kolejowymi wpoziomie szyn, wraz zzaporami, urządzeniami sygnalizacyjnymi, znakami kolejowymi, jak również nawierzchnią drogową wobszarze między rogatkami, awprzypadku ich braku – wodległości 4 m od skrajnych szyn, należy do zarządu kolei.

2. Do zarządów kolei należy również: 1)  konserwacja znajdującej się nad skrajnią kolejową dolnej części konstrukcji wiaduktów drogowych, łącznie zurządzeniami zabezpieczającymi; 2)  budowa iutrzymanie urządzeń odwadniających wiadukty kolejowe nad drogami, łącznie zurządzeniami odprowadzającymi wodę poza koronę drogi; budowa skrzyżowań dróg ztorami kolejowymi wróżnych poziomach wrazie budowy nowej lub zmiany trasy istniejącej 3)  linii kolejowej, zwiększenia ilości torów, elektryfikacji linii, zwiększenia szybkości lub częstotliwości ruchu pociągów. Art. 28a.

1. Budowa, przebudowa, remont, utrzymanie i ochrona torowiska tramwajowego umieszczonego w pasie drogowym należy do podmiotu zarządzającego torowiskiem tramwajowym.

2. Podmiot zarządzający torowiskiem tramwajowym, októrym mowa wust.1, uzgadnia zzarządcą drogi warunki wykonania robót na terenie tego torowiska. Art. 29.

1. Budowa lub przebudowa zjazdu należy do właściciela lub użytkownika nieruchomości przyległych do drogi, po uzyskaniu, wdrodze decyzji administracyjnej, zezwolenia zarządcy drogi na lokalizację zjazdu lub przebudowę zjazdu, zzastrzeżeniem ust.2.

2. Wprzypadku budowy lub przebudowy drogi budowa lub przebudowa zjazdów dotychczas istniejących należy do zarządcy drogi.

 Dziennik Ustaw – 35 – Poz. 260

3. Zezwolenie na lokalizację zjazdu, októrym mowa wust.1, wydaje się na czas nieokreślony, zzastrzeżeniem ust.5. Wzezwoleniu na lokalizację zjazdu określa się miejsce lokalizacji zjazdu ijego parametry techniczne, awzezwoleniu na przebudowę zjazdu – jego parametry techniczne, atakże zamieszcza się, wprzypadku obu zezwoleń, pouczenie oobowiązku: 1)  uzyskania przed rozpoczęciem prac budowlanych pozwolenia na budowę, awprzypadku przebudowy zjazdu dokonania zgłoszenia budowy albo wykonania robót budowlanych oraz uzyskania zezwolenia zarządcy drogi na prowadzenie robót wpasie drogowym; 2)  uzgodnienia zzarządcą drogi, przed uzyskaniem pozwolenia na budowę, projektu budowlanego zjazdu.

4. Ze względu na wymogi wynikające zwarunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne, zarządca drogi może odmówić wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu lub jego przebudowę albo wydać zezwolenie na lokalizację zjazdu na czas określony.

5. Decyzja owydaniu zezwolenia na lokalizację zjazdu, októrym mowa wust.1, wygasa, jeżeli wciągu 3 lat od jego wydania zjazd nie został wybudowany. Art. 29a.

1. Za wybudowanie lub przebudowę zjazdu: bez 1)  zezwolenia zarządcy drogi, 2)  opowierzchni większej niż określona wzatwierdzonym projekcie budowlanym zjazdu – zarządca drogi wymierza, wdrodze decyzji administracyjnej, karę pieniężną wwysokości 10-krotności opłaty ustalanej zgodnie zart.40 ust.4.

2. Karę, októrej mowa wust.1, zarządca drogi wymierza również za użytkowanie zjazdu po terminie określonym wzezwoleniu zarządcy drogi.

3. Termin płatności kary, októrej mowa wust.1, wynosi 14 dni od dnia, wktórym decyzja ustalająca jej wysokość stała się ostateczna. Art. 30. Utrzymywanie zjazdów, łącznie ze znajdującymi się pod nimi przepustami, należy do właścicieli lub użytkowników gruntów przyległych do drogi. Art. 31. (uchylony). Art. 32.

1. Wprzypadku gdy budowa lub przebudowa drogi wmiejscu jej przecięcia się zinną drogą transportu lądowego – zwyjątkiem skrzyżowania zlinią kolejową wpoziomie szyn, októrym mowa wart.28 ust.1 – wodnego, korytarzem powietrznym wstrefie lotniska lub urządzeniem typu liniowego (wszczególności linią energetyczną lub telekomunikacyjną, rurociągiem, taśmociągiem) powoduje naruszenie tych obiektów lub urządzeń albo konieczność zmian dotychczasowego ich stanu, przywrócenie poprzedniego stanu lub dokonanie zmiany należy do zarządcy drogi, z zastrzeżeniem ust.2–4.

2. Koszty przyłączy do urządzeń liniowych wgranicach pasa drogowego, zzastrzeżeniem ust.4, pokrywa wcałości zarządca drogi, apoza tymi granicami właściciel lub użytkownik urządzeń.

3. Koszty przełożenia urządzeń liniowych wpasie drogowym, wynikające znaruszenia lub konieczności zmian stanu dotychczasowego urządzenia liniowego, wwysokości odpowiadającej wartości tych urządzeń iprzy zachowaniu dotychczasowych właściwości użytkowych iparametrów technicznych, zzastrzeżeniem ust.4, pokrywa zarządca drogi.

4. Jeżeli wwyniku uzgodnień zarządcy drogi zzainteresowaną stroną zostaną wprowadzone ulepszenia urządzeń, koszty tych ulepszeń pokrywa odpowiednio ich właściciel lub użytkownik.

5. Przekazanie przez zarządcę drogi urządzeń, októrych mowa wust.2–4, wykonanych wpasie drogowym, osobie uprawnionej następuje nieodpłatnie, na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego. Art. 33. Wykonanie skrzyżowań nowo budowanych lub przebudowywanych obiektów, októrych mowa wart.32 ust.1, oraz linii kolejowych, powodujące naruszenie stanu istniejącej drogi lub konieczność dokonania zmian elementów drogi, należy do inwestora zlecającego budowę lub przebudowę tych obiektów.

 Dziennik Ustaw – 36 – Rozdział 4 Pas drogowy Art. 34. Odległość granicy pasa drogowego od zewnętrznej krawędzi wykopu, nasypu, rowu lub od innych urządzeń wymienionych w art. 4 pkt 1 i 2 powinna wynosić co najmniej 0,75 m, a dla autostrad i dróg ekspresowych – co najmniej2m. Art. 35.

1. Zarządca drogi sporządza iweryfikuje okresowo plany rozwoju sieci drogowej iprzekazuje je, niezwłocznie po sporządzeniu, organom właściwym wsprawie sporządzania planu zagospodarowania przestrzennego.

2. Wplanach zagospodarowania przestrzennego województwa imiejscowych planach zagospodarowania przestrzennego przeznacza się pod przyszłą budowę dróg pas terenu oszerokości uwzględniającej ochronę użytkowników dróg iterenu przyległego przed wzajemnym niekorzystnym oddziaływaniem.

3. Zmianę zagospodarowania terenu przyległego do pasa drogowego, wszczególności polegającą na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, atakże zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, zarządca drogi uzgadnia wzakresie możliwości włączenia do drogi ruchu drogowego spowodowanego tą zmianą.

4. Wpasie terenu, októrym mowa wust.2, mogą być wznoszone tylko tymczasowe obiekty budowlane oraz urządzenia budowlane związane zobiektami budowlanymi. Ich usunięcie wwypadku budowy drogi następuje na koszt właściciela, bez odszkodowania.

5. Nieruchomości położone wpasie, októrym mowa wust.2, stanowiące własność Skarbu Państwa, przeznaczone pod przyszłą budowę drogi, nie mogą być zbyte bez zgody właściwego zarządcy drogi. Art. 36. Wprzypadku zajęcia pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi lub niezgodnie zwarunkami podanymi wtym zezwoleniu właściwy zarządca drogi orzeka, wdrodze decyzji administracyjnej, ojego przywróceniu do stanu poprzedniego. Przepisu tego nie stosuje się wprzypadku zajęcia pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi lub niezgodnie zwarunkami podanymi wtym zezwoleniu, wymagającego podjęcia przez właściwy organ nadzoru budowlanego decyzji orozbiórce obiektu budowlanego. Art. 37. (uchylony). Art. 38.

1. Istniejące wpasie drogowym obiekty budowlane iurządzenia niezwiązane zgospodarką drogową lub obsługą ruchu, które nie powodują zagrożenia iutrudnień ruchu drogowego inie zakłócają wykonywania zadań zarządu drogi, mogą pozostać wdotychczasowym stanie.

2. Przebudowa lub remont obiektów budowlanych lub urządzeń, októrych mowa wust.1, wymaga zgody zarządcy drogi, awprzypadku gdy planowane roboty są objęte obowiązkiem uzyskania pozwolenia na budowę, również uzgodnienia projektu budowlanego.

3. Wyrażenie zgody, októrej mowa wust.2, powinno nastąpić wterminie 14 dni od dnia wystąpienia zwnioskiem otaką zgodę. Niezajęcie stanowiska wtym terminie uznaje się jako wyrażenie zgody. Odmowa wyrażenia zgody następuje wdrodze decyzji administracyjnej. Art. 39.

1. Zabrania się dokonywania wpasie drogowym czynności, które mogłyby powodować niszczenie lub uszkodzenie drogi ijej urządzeń albo zmniejszenie jej trwałości oraz zagrażać bezpieczeństwu ruchu drogowego. Wszczególności zabrania się: 1)  lokalizacji obiektów budowlanych, umieszczania urządzeń, przedmiotów imateriałów niezwiązanych zpotrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego; włóczenia po drogach oraz porzucania na nich przedmiotów lub używania pojazdów niszczących nawierzchnię drogi; 2)  3)72) poruszania się po drogach pojazdów nienormatywnych bez wymaganego zezwolenia lub wsposób niezgodny zprzepisami ruchu drogowego; 4)  samowolnego ustawiania, zmieniania iuszkadzania znaków drogowych iurządzeń ostrzegawczo-zabezpieczających; 5)  umieszczania reklam poza obszarami zabudowanymi, zwyjątkiem parkingów; 6)  umieszczania urządzeń zastępujących obowiązujące znaki drogowe; 7)  niszczenia rowów, skarp, nasypów iwykopów oraz samowolnego rozkopywania drogi;

72)

Poz. 260

Wbrzmieniu ustalonym przez art.2 pkt7 ustawy, októrej mowa wodnośniku 5.

 Dziennik Ustaw – 37 – Poz. 260

8)  zaorywania lub zwężania winny sposób pasa drogowego; 9)  odprowadzania wody iścieków zurządzeń melioracyjnych, gospodarskich lub zakładowych do rowów przydrożnych lub na jezdnię drogi; w 10)  ypasania zwierząt gospodarskich; 11)  ozniecania ognisk wpobliżu drogowych obiektów inżynierskich iprzepraw promowych oraz przejeżdżania przez nie r zotwartym ogniem; 12)  suwania, niszczenia iuszkadzania zadrzewień przydrożnych. u 1a.73) Przepisu ust.1 pkt1 nie stosuje się do umieszczania, konserwacji, przebudowy inaprawy infrastruktury telekomunikacyjnej wrozumieniu ustawy zdnia 16lipca 2004r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr171, poz.1800, zpóźn. zm.74)) oraz urządzeń służących do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz urządzeń związanych zich eksploatacją, atakże do innych czynności związanych zeksploatacją tej infrastruktury iurządzeń, jeżeli warunki techniczne iwymogi bezpieczeństwa na to pozwalają.

2. (uchylony). 3.75) Wszczególnie uzasadnionych przypadkach lokalizowanie wpasie drogowym obiektów budowlanych lub urządzeń niezwiązanych zpotrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego może nastąpić wyłącznie za zezwoleniem właściwego zarządcy drogi, zzastrzeżeniem ust.7, wydawanym wdrodze decyzji administracyjnej. Jednakże właściwy zarządca drogi może odmówić wydania zezwolenia na umieszczenie wpasie drogowym urządzeń iinfrastruktury, októrych mowa wust.1a, wyłącznie, jeżeli ich umieszczenie spowodowałoby zagrożenie bezpieczeństwa ruchu drogowego, naruszenie wymagań wynikających zprzepisów odrębnych lub miałoby doprowadzić do utraty uprawnień ztytułu gwarancji lub rękojmi wzakresie budowy, przebudowy lub remontu drogi. 3a. Wdecyzji, októrej mowa wust.3, określa się wszczególności: rodzaj inwestycji, sposób, miejsce iwarunki jej umieszczenia wpasie drogowym oraz pouczenie inwestora, że przed rozpoczęciem robót budowlanych jest zobowiązany do: 1)  uzyskania pozwolenia na budowę lub zgłoszenia budowy albo wykonywania robót budowlanych; 2)  uzgodnienia zzarządcą drogi, przed uzyskaniem pozwolenia na budowę, projektu budowlanego obiektu lub urządzenia, októrym mowa wust.3; uzyskania zezwolenia zarządcy drogi na zajęcie pasa drogowego, dotyczącego prowadzenia robót wpasie drogowym 3)  lub na umieszczenie wnim obiektu lub urządzenia. 3b.76) Wprzypadku gdy właściwy organ nie wyda decyzji, októrej mowa wust.3, wterminie 65 dni od dnia złożenia wniosku, organ wyższego stopnia, a w przypadku braku takiego organu organ nadzorujący, wymierza temu organowi, wdrodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie, karę pieniężną wwysokości 500 zł zakażdy dzień zwłoki. Wpływy zkar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa. 3c.76)Karę pieniężną uiszcza się wterminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia, októrym mowa wust.3b. Wprzypadku nieuiszczenia kary pieniężnej, októrej mowa wust.3b, podlega ona ściągnięciu wtrybie przepisów opostępowaniu egzekucyjnym wadministracji. 3d.76) Do terminu, októrym mowa wust.3b, nie wlicza się terminów przewidzianych wprzepisach prawa do dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo zprzyczyn niezależnych od organu.

4. Utrzymanie obiektów iurządzeń, októrych mowa wust.3, należy do ich posiadaczy. 5.77) Jeżeli budowa, przebudowa lub remont drogi wymaga przełożenia urządzenia lub obiektu, októrym mowa wust.3, koszt tego przełożenia ponosi jego właściciel.

Dodany przez art.62 pkt4 lit.austawy, októrej mowa wodnośniku

3. Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone wDz.U. z2004r. Nr273, poz.2703, z2005r. Nr163, poz.1362 iNr267, poz.2258, z2006r. Nr12, poz.66, Nr104, poz.708 i711, Nr170, poz.1217, Nr220, poz.1600, Nr235, poz.1700 iNr249, poz.1834, z2007r. Nr23, poz.137, Nr50, poz.331 iNr82, poz.556, z2008r. Nr17, poz.101 iNr227, poz.1505, z2009r. Nr11, poz.59, Nr18, poz.97 iNr85, poz.716, z2010r. Nr81, poz.530, Nr86, poz.554, Nr106, poz.675, Nr182, poz.1228, Nr219, poz.1443, Nr229, poz.1499 iNr238, poz.1578, z2011r. Nr102, poz.586 i587, Nr134, poz.779, Nr153, poz.903, Nr171, poz.1016, Nr233, poz.1381 iNr234, poz.1390 oraz z2012r. poz.908, 1203, 1256, 1445 i1529.

75) Wbrzmieniu ustalonym przez art.62 pkt4 lit.b ustawy, októrej mowa wodnośniku 3.

76) Dodany przez art.62 pkt4 lit.c ustawy, októrej mowa wodnośniku 3.

77) Wbrzmieniu ustalonym przez art.62 pkt4 lit.d ustawy, októrej mowa wodnośniku 3.

73) 74)

 Dziennik Ustaw – 38 – Poz. 260

6.77)Zarządca drogi wtrakcie budowy lub przebudowy drogi jest obowiązany zlokalizować kanał technologiczny wpasie drogowym: 1)  dróg krajowych; pozostałych dróg publicznych, chyba że wterminie 60 dni od dnia ogłoszenia informacji, októrej mowa wust.6a, nie 2)  zgłoszono zainteresowania udostępnieniem kanału technologicznego. 6a.78) Najpóźniej na 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku owydanie decyzji ośrodowiskowych uwarunkowaniach, ozezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, opozwoleniu na budowę albo dniem zgłoszenia przebudowy dróg, októrych mowa wust.6 pkt2, zarządca drogi zamieszcza na swojej stronie internetowej informację ozamiarze rozpoczęcia budowy lub przebudowy drogi imożliwości zgłaszania zainteresowania zudostępnieniem kanału technologicznego, jednocześnie zawiadamiając otym Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, zwanego dalej „Prezesem UKE”. 6b.79) Podmiot, który zgłosi zainteresowanie udostępnieniem przez zarządcę drogi kanału technologicznego, anastępnie po jego wybudowaniu nie złoży oferty, jest obowiązany zwrócić zarządcy drogi koszty wybudowania kanału technologicznego, oile nie udostępniono tego kanału innym podmiotom. 6c.80) Minister właściwy do spraw łączności, na wniosek zarządcy drogi wdrodze decyzji, zwalnia zarządcę zobowiązku budowy kanału technologicznego, jeżeli wpobliżu pasa drogowego istnieje już kanał technologiczny lub linia światłowodowa, posiadające wolne zasoby wystarczające do zaspokojenia potrzeb społecznych wzakresie dostępu do usług szerokopasmowych lub wsytuacji, gdy lokalizowanie kanału technologicznego byłoby ekonomicznie nieracjonalne lub technicznie niemożliwe. Wodniesieniu do dróg, októrych mowa wust.6 pkt2, zwolnienie następuje przed ogłoszeniem, októrym mowa wust.6a. 6d.79) Niezwłocznie po wybudowaniu kanału technologicznego, ajeszcze przed jego udostępnieniem innym podmiotom, zarządca drogi przekazuje Prezesowi UKE informację oprzebiegu nowo zlokalizowanego kanału technologicznego. 6e.79) Zarządca drogi, na wniosek Prezesa UKE lub przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, udziela informacji okanałach technologicznych zlokalizowanych wpasie drogowym na obszarze jego właściwości. 7.81)Zarządca drogi udostępnia kanały technologiczne zaopłatą, wdrodze umowy dzierżawy lub najmu, na zasadach określonych wust.7a–7f. 7a.82) Zarządca drogi zamieszcza wBiuletynie Informacji Publicznej na właściwej dla niego stronie podmiotowej informację ozamiarze udostępnienia kanału technologicznego, podając lokalizację kanału, zakres wolnych zasobów wkanale, jego podstawowe parametry techniczne, termin imiejsce składania ofert, wymagania formalne dotyczące ofert oraz kryteria wyboru wprzypadku złożenia ofert przekraczających zakres wolnych zasobów, zuwzględnieniem ust.7e. 7b.82) Informację, októrej mowa wust.7a, zarządca drogi zamieszcza także wprzypadku, gdy przed ogłoszeniem zamiaru udostępnienia kanału technologicznego wpłynie do niego wniosek oudostępnienie tego kanału. Wprzypadku gdy dozarządcy drogi wpłynie pierwszy wniosek oudostępnienie kanału technologicznego, ogłoszenie jest publikowane nie później niż wterminie 14 dni od dnia wpłynięcia tego wniosku. 7c.82) Zarządca drogi jednocześnie zzamieszczeniem informacji, októrej mowa wust.7a i7b, zawiadamia otym fakcie Prezesa UKE. Prezes UKE niezwłocznie zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej informację oogłoszeniu, wraz zodesłaniem do strony Biuletynu Informacji Publicznej, na której informacja została opublikowana. Termin składania ofert nie może być krótszy niż 14 dni od dnia zamieszczenia informacji przez zarządcę drogi. 7d.82) Zarządca drogi jest obowiązany zawrzeć umowę dzierżawy lub najmu kanału technologicznego najpóźniej wterminie 21 dni od dnia, wktórym upłynął termin składania ofert. 7e.82) Wprzypadku gdy zpowodu braku wolnych zasobów wkanale technologicznym jest niemożliwe uwzględnienie wszystkich ofert na udostępnienie tego kanału, zarządca drogi dokonuje wyboru podmiotu, któremu udostępnia kanał technologiczny, stosując kryteria wyboru określone winformacji, októrej mowa wust.7a, przestrzegając zasad przejrzystości, równego traktowania zainteresowanych podmiotów, a także pierwszeństwa dla umieszczania w kanale technologicznym linii światłowodowych przeznaczonych na potrzeby dostępu do telekomunikacyjnych usług szerokopasmowych.

Dodany przez art.62 pkt4 lit.e ustawy, októrej mowa wodnośniku 3; wbrzmieniu ustalonym przez art.2 pkt2 lit.austawy, októrej mowa wodnośniku 4.

79) Dodany przez art.62 pkt4 lit.e ustawy, októrej mowa wodnośniku 3.

80) Dodany przez art.62 pkt4 lit.e ustawy, októrej mowa wodnośniku 3; wbrzmieniu ustalonym przez art.2 pkt2 lit.b ustawy, októrej mowa wodnośniku 4.

81) Wbrzmieniu ustalonym przez art.62 pkt4 lit.f ustawy, októrej mowa wodnośniku 3.

82) Dodany przez art.62 pkt4 lit.g ustawy, októrej mowa wodnośniku 3.

78)

 Dziennik Ustaw – 39 – Poz. 260

7f.83) Za udostępnienie kanału technologicznego pobiera się opłaty wwysokości określonej wumowie, przy czym opłaty te są ustalane na poziomie kosztów budowy iutrzymania kanału. Przepisu art.40 ust.3 nie stosuje się do linii telekomunikacyjnych ielektroenergetycznych oraz innych urządzeń umieszczanych wkanale technologicznym. 8.84) Wykonywanie zadań związanych zzarządzaniem iutrzymywaniem kanałów technologicznych, októrych mowa wust.6, zarządca drogi może powierzyć, wdrodze umowy, podmiotowi wyłonionemu wdrodze przetargu, zzachowaniem przepisów ozamówieniach publicznych lub wtrybie określonym wustawie zdnia 9 stycznia 2009r. okoncesji na roboty budowlane lub usługi. Art. 40.

1. Zajęcie pasa drogowego na cele niezwiązane zbudową, przebudową, remontem, utrzymaniem iochroną dróg wymaga zezwolenia zarządcy drogi, wdrodze decyzji administracyjnej.

2. Zezwolenie, októrym mowa wust.1, dotyczy: 1)  prowadzenia robót wpasie drogowym; 2)  umieszczania wpasie drogowym urządzeń infrastruktury technicznej niezwiązanych zpotrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego; 3)  umieszczania wpasie drogowym obiektów budowlanych niezwiązanych zpotrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego oraz reklam; 4)  zajęcia pasa drogowego na prawach wyłączności wcelach innych niż wymienione wpkt1–3.

3. Za zajęcie pasa drogowego pobiera się opłatę.

4. Opłatę za zajęcie pasa drogowego wcelu, októrym mowa wust.2 pkt1 i4, ustala się jako iloczyn liczby metrów kwadratowych zajętej powierzchni pasa drogowego, stawki opłaty za zajęcie 1 m2 pasa drogowego iliczby dni zajmowania pasa drogowego, przy czym zajęcie pasa drogowego przez okres krótszy niż 24 godziny jest traktowane jak zajęcie pasa drogowego przez 1 dzień.

5. Opłatę za zajęcie pasa drogowego wcelu, októrym mowa wust.2 pkt2, ustala się jako iloczyn liczby metrów kwadratowych powierzchni pasa drogowego zajętej przez rzut poziomy urządzenia istawki opłaty za zajęcie 1 m2 pasa drogowego pobieranej za każdy rok umieszczenia urządzenia wpasie drogowym, przy czym za umieszczenie urządzenia wpasie drogowym lub na drogowym obiekcie inżynierskim przez okres krótszy niż rok opłata obliczana jest proporcjonalnie do liczby dni umieszczenia urządzenia wpasie drogowym lub na drogowym obiekcie inżynierskim.

6. Opłatę za zajęcie pasa drogowego wcelu, októrym mowa wust.2 pkt3, ustala się jako iloczyn liczby metrów kwadratowych powierzchni pasa drogowego zajętej przez rzut poziomy obiektu budowlanego albo powierzchni reklamy, liczby dni zajmowania pasa drogowego istawki opłaty za zajęcie 1 m2 pasa drogowego. 7.85) Minister właściwy do spraw transportu, wdrodze rozporządzenia, ustala, zuwzględnieniem przepisów opomocy publicznej, dla dróg, których zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych iAutostrad, wysokość stawek opłaty za zajęcie 1 m2 pasa drogowego. Stawki opłaty, októrych mowa wust.4 i6, niemogą przekroczyć 10 zł za jeden dzień zajmowania pasa drogowego, astawka opłaty, októrej mowa wust.5, nie może przekroczyć 200 zł, ztym że wodniesieniu do obiektów iurządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej stawki opłaty, októrych mowa wust.4 i6, nie mogą przekroczyć 0,20 zł za jeden dzień zajmowania pasa drogowego, astawka opłaty, októrej mowa wust.5, nie może przekroczyć 20 zł.

8. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, wdrodze uchwały, ustala dla dróg, których zarządcą jest jednostka samorządu terytorialnego, wysokość stawek opłaty za zajęcie 1 m2 pasa drogowego, ztym że stawki opłaty, októrych mowa wust.4 i6, nie mogą przekroczyć 10 zł za jeden dzień zajmowania pasa drogowego, astawka opłaty, októrej mowa wust.5, nie może przekroczyć 200 zł.

9. Przy ustalaniu stawek, októrych mowa wust.7 i8, uwzględnia się: 1)  kategorię drogi, której pas drogowy zostaje zajęty; 2)  rodzaj elementu zajętego pasa drogowego; 3)  procentową wielkość zajmowanej szerokości jezdni;

Dodany przez art.62 pkt4 lit.g ustawy, októrej mowa wodnośniku 3; wbrzmieniu ustalonym przez art.4 ustawy zdnia 16 listopada 2012r. ozmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz.1445), która weszła wżycie zdniem 21 stycznia 2013r.

84) Wbrzmieniu ustalonym przez art.62 pkt4 lit.h ustawy, októrej mowa wodnośniku 3.

85) Wbrzmieniu ustalonym przez art.62 pkt5 ustawy, októrej mowa wodnośniku 3.

83)

 Dziennik Ustaw 4)  rodzaj zajęcia pasa drogowego; 5)  rodzaj urządzenia lub obiektu budowlanego umieszczonego wpasie drogowym.

10. Zajęcie pasa drogowego opowierzchni mniejszej niż 1 m2 lub powierzchni pasa drogowego zajętej przez rzut poziomy obiektu budowlanego lub urządzenia mniejszej niż 1 m2 jest traktowane jak zajęcie 1 m2 pasa drogowego.

11. Opłatę, októrej mowa wust.3, ustala, wdrodze decyzji administracyjnej, właściwy zarządca drogi przy udzielaniu zezwolenia na zajęcie pasa drogowego.

12. Za zajęcie pasa drogowego: bez 1)  zezwolenia zarządcy drogi, 2)  zprzekroczeniem terminu zajęcia określonego wzezwoleniu zarządcy drogi, 3)  opowierzchni większej niż określona wzezwoleniu zarządcy drogi – zarządca drogi wymierza, wdrodze decyzji administracyjnej, karę pieniężną wwysokości 10-krotności opłaty ustalanej zgodnie zust.4–6.

13. Termin uiszczenia opłaty, októrej mowa wust.3, oraz kary, októrej mowa wust.12, wynosi 14 dni od dnia, wktórym decyzja ustalająca ich wysokość stała się ostateczna, zzastrzeżeniem ust.13a. 13a. Opłatę roczną, októrej mowa wust.5, za pierwszy rok umieszczenia urządzenia wpasie drogowym uiszcza się wterminie określonym wust.13, aza lata następne wterminie do dnia 15 stycznia każdego roku, zgóry za dany rok.

14. Przepisu ust.1 nie stosuje się wrazie konieczności usunięcia awarii urządzeń niezwiązanych zpotrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego, aznajdujących się wpasie drogowym. Po zlokalizowaniu awarii prowadzący roboty niezwłocznie zawiadamia otym zarządcę drogi iwporozumieniu znim określa termin ipowierzchnię zajętego pasa drogowego. 14a. Zarządca drogi określa, w drodze decyzji administracyjnej, warunki zajęcia pasa drogowego, o którym mowa wust.14, oraz warunki jego przywrócenia do stanu poprzedniego, atakże ustala wysokość opłaty, októrej mowa wust.4. 14b. Za wejście wpas drogowy, októrym mowa wust.14, bez zawiadomienia zarządcy drogi, przekroczenie ustalonego terminu ipowierzchni zajęcia pasa drogowego zarządca drogi wymierza karę pieniężną zgodnie zust.12.

15. Zajmujący pas drogowy jest obowiązany zapewnić bezpieczne warunki ruchu iprzywrócić pas do poprzedniego stanu użyteczności wokreślonym terminie.

16. Rada Ministrów, wdrodze rozporządzenia, określa warunki niezbędne do udzielania zezwoleń na zajmowanie pasa drogowego na cele, októrych mowa wust.2, mając na względzie bezpieczeństwo użytkowania iochronę dróg. Art. 40a. 1.86) Opłaty określone wart.13 ust.1 i2, zwyłączeniem opłaty elektronicznej, wart.13f ust.1 iart.40 ust.3 oraz kary pieniężne określone wart.13k ust.1 i2, art.29a ust.1 i2 oraz wart.40 ust.12, atakże opłaty ztytułu umów zawieranych na podstawie art.22 ust.2 iart.39 ust.7 są przekazywane odpowiednio do budżetów jednostek samorządu terytorialnego lub na wyodrębniony rachunek bankowy Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych iAutostrad. 1a. Wprzypadku zawarcia umowy opartnerstwie publiczno-prywatnym opłaty pobierane przez partnera prywatnego, októrych mowa wart.13 ust.1 pkt1, art.13 ust.2 pkt1, oraz opłata dodatkowa, októrej mowa wart.13f ust.1, stanowią przychody partnera prywatnego. 1b.87) Wprzypadku powierzenia drogowej spółce specjalnego przeznaczenia pobierania opłat, októrych mowa wart.13 ust.2 pkt1, mogą one stanowić przychód tej spółki, jeżeli umowa, októrej mowa wart.6 ust.1 ustawy zdnia 12 stycznia 2007r. odrogowych spółkach specjalnego przeznaczenia, tak stanowi.

2. (uchylony).88) 3.89) Środki zopłat ikar gromadzone na wyodrębnionym rachunku bankowym Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych iAutostrad, októrym mowa wust.1, są przekazywane wterminie pierwszych dwóch dni roboczych po zakończeniu tygodnia, wktórym wpłynęły, na rachunek Krajowego Funduszu Drogowego, zprzeznaczeniem na budowę lub przebudowę dróg krajowych, drogowych obiektów inżynierskich iprzepraw promowych oraz na zakup urządzeń do ważenia pojazdów.

Wbrzmieniu ustalonym przez art.2 pkt8 lit.austawy, októrej mowa wodnośniku

5. Dodany przez art.11 pkt6 ustawy, októrej mowa wodnośniku 22.

88) Przez art.2 pkt8 lit.b ustawy, októrej mowa wodnośniku 5.

89) Wbrzmieniu ustalonym przez art.2 pkt3 ustawy, októrej mowa wodnośniku 34.

86) 87)

– 40 –

Poz. 260

 Dziennik Ustaw – 41 – Poz. 260

4.90) Środki zopłat elektronicznych są przekazywane na rachunek Krajowego Funduszu Drogowego, zprzeznaczeniem na utrzymanie dróg krajowych objętych opłatami elektronicznymi, budowę dróg krajowych oraz wynagrodzenie dla operatora. 5.90) Minister właściwy do spraw transportu wporozumieniu zministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, wdrodze rozporządzenia: tryb, sposób itermin wnoszenia opłat elektronicznych oraz ich rozliczania, wtym tryb dokonywania zwrotu nienależnie 1)  pobranych opłat elektronicznych, tryb itermin przekazywania opłat elektronicznych oraz kar pieniężnych, októrych mowa wart.13k ust.1 i2, na rachu2)  nek Krajowego Funduszu Drogowego – mając na uwadze sprawny pobór opłat elektronicznych od użytkowników, efektywną obsługę Krajowego Funduszu Drogowego, októrym mowa wustawie zdnia 27 października 1994r. oautostradach płatnych oraz oKrajowym Funduszu Drogowym, oraz technologię wykorzystaną wsystemie elektronicznego poboru opłat elektronicznych. Art. 40b. (uchylony).91) Art. 40c. (uchylony).91) Art. 40d.92) 1.Wprzypadku nieterminowego uiszczenia opłat, októrych mowa wart.40 ust.3, opłat wynikających zumów zawieranych zgodnie zart.22 ust.2 iart.39 ust.7 oraz kar pieniężnych, októrych mowa wart.13k ust.1 i2, art.29a ust.1 i2 iart.40 ust.12, pobiera się odsetki ustawowe. 2.Opłaty, októrych mowa wart.40 ust.3, wraz zodsetkami za zwłokę, opłaty, októrych mowa wart.13f ust.1, oraz kary pieniężne, októrych mowa wart.13k ust.1 i2, art.29a ust.1 i2 iart.40 ust.12, wraz zodsetkami za zwłokę podlegają przymusowemu ściągnięciu wtrybie określonym wprzepisach ustawy zdnia 17 czerwca 1966r. opostępowaniu egzekucyjnym wadministracji. 3.Obowiązek uiszczenia opłat, októrych mowa wart.13f ust.1 iart.40 ust.3, oraz kar pieniężnych, októrych mowa wart.13k ust.1 i2, art.29a ust.1 i2 oraz wart.40 ust.12, przedawnia się zupływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, wktórym opłaty lub kary powinny zostać uiszczone. Art. 41.93) 1.Po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów odopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5t, zzastrzeżeniem ust.2 i3. 2.Minister właściwy do spraw transportu ustala, wdrodze rozporządzenia, wykaz: dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy odopuszczalnym nacisku pojedynczej 1)  osi do 10 t, 2)  dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy odopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8t – mając na uwadze potrzebę ochrony dróg oraz zapewnienia ruchu tranzytowego. 3.Drogi wojewódzkie inne niż drogi określone na podstawie ust.2 pkt1, drogi powiatowe oraz drogi gminne stanowią sieć dróg, po których mogą poruszać się pojazdy odopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t. Art. 42.

1. Zabrania się umieszczania nadziemnych urządzeń liniowych, wszczególności linii energetycznej, telekomunikacyjnej, rurociągu, taśmociągu, wzdłuż pasów drogowych, poza terenem zabudowy, wodległości mniejszej niż 5 m od granicy pasa, zzastrzeżeniem ust.2 i3.

2. Wszczególnie uzasadnionych przypadkach związanych zpotrzebami obronnymi izadaniami na rzecz obronności kraju oraz ochrony środowiska umieszczenie urządzenia liniowego wodległości mniejszej niż określona wust.1 może nastąpić za zgodą zarządcy drogi, którą zarządca drogi wydaje inwestorowi przed uzyskaniem pozwolenia na budowę lub zgłoszeniem budowy albo wykonywania robót budowlanych. Przepis art.38 ust.3 stosuje się odpowiednio.

3. Urządzenia liniowe, októrych mowa wust.1, mogą być umieszczane: 1)  obszarach narażonych na niebezpieczeństwo powodzi – na skarpach nasypów drogowych, z wyjątkiem nasypów na spełniających jednocześnie funkcję wałów przeciwpowodziowych, awprzypadku braku takiej możliwości – na krawędzi korony drogi, 2)  terenach górskich, zalesionych iwparkach narodowych – wpasie drogowym poza koroną drogi na – na warunkach określonych przez zarządcę drogi iza jego zgodą. Przepis art.38 ust.3 stosuje się odpowiednio.

Dodany przez art.1 pkt7 lit.c ustawy, októrej mowa wodnośniku

14. Przez art.2 pkt9 ustawy, októrej mowa wodnośniku 5.

92) Wbrzmieniu ustalonym przez art.2 pkt10 ustawy, októrej mowa wodnośniku 5.

93) Wbrzmieniu ustalonym przez art.2 pkt11 ustawy, októrej mowa wodnośniku 5.

90) 91)

 Dziennik Ustaw – 42 – Poz. 260

4. Zarządca drogi wydaje zgodę, októrej mowa wust.3, przed uzyskaniem przez inwestora pozwolenia na budowę lub zgłoszenia budowy albo wykonywania robót budowlanych. Art. 43.

1. Obiekty budowlane przy drogach powinny być usytuowane wodległości od zewnętrznej krawędzi jezdni co najmniej: Lp. 1 2 3 Autostrada Droga ekspresowa Droga ogólnodostępna: a)  krajowa b)  wojewódzka, powiatowa c)  gminna Rodzaj drogi Wterenie zabudowy 30 m 20 m 10 m  8m  6m Poza terenem zabudowy 50 m 40 m 25 m 20 m 15 m

2. Wszczególnie uzasadnionych przypadkach usytuowanie obiektu budowlanego przy drodze, októrej mowa wust.1 lp. 3 tabeli, wodległości mniejszej niż określona wust.1, może nastąpić wyłącznie za zgodą zarządcy drogi, wydaną przed uzyskaniem przez inwestora obiektu pozwolenia na budowę lub zgłoszeniem budowy albo wykonywania robót budowlanych. Przepis art.38 ust.3 stosuje się odpowiednio.

3. Przepisu ust.2 nie stosuje się przy sytuowaniu reklam poza terenem zabudowy. Rozdział 4a94) Inteligentne systemy transportowe Art. 43a.

1. Wprzypadku podjęcia przez zainteresowane podmioty, wszczególności zarządców dróg publicznych poszczególnych kategorii, decyzji owdrażaniu aplikacji ITS lub usług ITS, podmioty te przy ich wdrażaniu stosują przepisy wydane na podstawie ust.3, mając na uwadze potrzeby wszczególności użytkowników ITS, wtym szczególnie zagrożonych uczestników ruchu drogowego.

2. Podmioty, októrych mowa wust.1, przy wyborze iwdrażaniu aplikacji ITS iusług ITS stosują odpowiednio następujące zasady: 1)  skuteczności – rzeczywiste przyczynianie się do rozwiązania kluczowych wyzwań mających wpływ na transport drogowy wEuropie, wszczególności zmniejszenia zatorów, ograniczenia emisji zanieczyszczeń, zwiększenia efektywności energetycznej transportu, osiągnięcia wyższych poziomów bezpieczeństwa iochrony użytkowników ITS, wtym szczególnie zagrożonych uczestników ruchu drogowego; 2)  opłacalności – optymalizowanie stosunku kosztów do rezultatów mierzonych realizacją celów; 3)  proporcjonalności – zapewnianie różnych poziomów osiągalnej jakości usług ITS iich wdrażania, zuwzględnieniem specyfiki lokalnej, regionalnej, krajowej ieuropejskiej, jeżeli jest to celowe; 4)  wspierania ciągłości usług ITS – zapewnianie ciągłości usług ITS na obszarze Unii Europejskiej, wszczególności wramach transeuropejskiej sieci drogowej oraz, w miarę możliwości, na zewnętrznych granicach Unii Europejskiej; ciągłość usług powinna być zapewniona na poziomie dostosowanym do cech sieci łączących odpowiednio państwa, regiony, atakże miasta zobszarami wiejskimi; 5)  zapewniania interoperacyjności – zapewnianie, aby ITS oraz procesy gospodarcze będące ich podstawą były zdolne do wymiany danych, informacji iwiedzy, aby umożliwić skuteczne świadczenie usług ITS; 6)  wspierania zgodności wstecznej – zapewnianie zdolności ITS do współpracy zistniejącymi systemami służącymi temu samemu celowi bez utrudniania rozwoju nowych technologii, jeżeli jest to celowe; 7)  poszanowania istniejącej infrastruktury krajowej icech sieci drogowej – uwzględnianie naturalnych różnic między cechami sieci drogowych, wszczególności wzakresie natężenia ruchu oraz warunków drogowych związanych zpogodą; 8)  promowania równego dostępu – nieutrudnianie dostępu do aplikacji ITS iusług ITS szczególnie zagrożonym uczestnikom ruchu drogowego oraz ich niedyskryminowanie wzakresie tego dostępu; 9)  wspierania dojrzałości – wykazywanie, po dokonaniu odpowiedniej oceny ryzyka, odporności innowacyjnych ITS osiągniętej dzięki odpowiedniemu poziomowi zaawansowania technicznego iwykorzystania operacyjnego;

94)

Dodany przez art.1 pkt2 ustawy, októrej mowa wodnośniku 10.

 Dziennik Ustaw – 43 – Poz. 260

10)  apewniania jakości określania czasu ipołożenia – wykorzystywanie infrastruktury satelitarnej lub dowolnej innej techz nologii zapewniającej równorzędne poziomy dokładności na potrzeby aplikacji ITS iusług ITS, które wymagają globalnych, nieprzerwanych, dokładnych igwarantowanych usług związanych zokreślaniem czasu ipołożenia; 11)  łatwiania intermodalności – uwzględnianie przy wdrażaniu ITS kwestii związanych zkoordynacją różnych rodzajów u transportu, jeżeli jest to celowe; p 12)  oszanowania spójności – uwzględnianie istniejących zasad, kierunków polityki idziałań Unii Europejskiej, które mają zastosowanie wzakresie ITS, wszczególności wdziedzinie normalizacji.

3. Minister właściwy do spraw transportu wporozumieniu zministrem właściwym do spraw łączności może określić, wdrodze rozporządzenia: 1)  wydaniu przez Komisję Europejską specyfikacji w zakresie wdrażania inteligentnych systemów transportowych po wobszarze transportu drogowego, szczegółowe wymagania techniczne lub operacyjne dla aplikacji ITS iusług ITS, sposoby wdrażania aplikacji ITS iusług ITS 2)  – mając na uwadze potrzebę zapewnienia skoordynowanego i spójnego wdrażania inteligentnych systemów transportowych w obszarze transportu drogowego, zaspokajanie w możliwie szerokim zakresie potrzeb użytkowników ITS oraz uwzględniając zasady, októrych mowa wust.2. Rozdział 5 (uchylony). Rozdział 6 Zmiany wprzepisach obowiązujących, przepisy przejściowe ikońcowe Art. 48–50. (pominięte). Art. 51.

1. Zdniem wejścia ustawy wżycie: 1)  grunty państwowe położone poza granicami miast, oddane osobom fizycznym wzamian za grunty zajęte pod budowę dróg publicznych, stają się zmocy prawa własnością tych osób; grunty takie położone wgranicach miast przechodzą na własność lub wużytkowanie wieczyste osób fizycznych, stosownie do przepisów szczególnych; 2)  grunty oddane izajęte pod drogi publiczne, wybudowane zudziałem czynu społecznego iistniejące wtym dniu, stają się zmocy prawa własnością Państwa.

2. Przepisu ust.1 pkt2 nie stosuje się do gruntów zajętych pod istniejące drogi publiczne, wodniesieniu do których zostało wszczęte postępowanie wywłaszczeniowe przed dniem wejścia ustawy wżycie. Art. 52. Traci moc ustawa zdnia 29 marca 1962r. odrogach publicznych (Dz.U. Nr20, poz.90 oraz z1971r. Nr12, poz.115). Art. 53. Ustawa wchodzi wżycie zdniem 1 października 1985r.

Załączniki do ustawy zdnia 21 marca 1985r.

Załącznik nr1 (uchylony)95) Załącznik nr2 (uchylony)95)

95)

Przez art.2 pkt12 ustawy, októrej mowa wodnośniku 5.



Dziennik Ustaw Poz. 260 z 2013 - pozostałe dokumenty:

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1742 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie wymagań dotyczących sprawności technicznej sprzętu przeznaczonego do stosowania środków ochrony roślin

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1741 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2013 r. w sprawie szczegółowych warunków realizacji rządowego programu wspierania osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1740 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie wysokości wynagrodzenia członków i personelu pomocniczego komisji regulacyjnych działających na podstawie ustaw o stosunku Państwa do kościołów oraz związków wyznaniowych w roku 2014

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1739 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie dokumentowania działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1738 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Transportowemu Dozorowi Technicznemu

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1737 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1736 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wieloletniej prognozy finansowej jednostki samorządu terytorialnego

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1735 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie kwot wartości zamówień oraz konkursów, od których jest uzależniony obowiązek przekazywania ogłoszeń Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1734 z 20132013-12-31

  Ustawa z dnia 22 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1733 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad użycia oddziałów i pododdziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w czasie stanu wyjątkowego

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1732 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad zatrudniania pracowników w jednostkach wojskowych przewidzianych do użycia lub pobytu poza granicami państwa

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1731 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie wykonywania przez operatorów pocztowych zadań na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa i bezpieczeństwa i porządku publicznego

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1730 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie stanowisk służbowych w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym oraz wymagań w zakresie wykształcenia i kwalifikacji zawodowych, jakie powinni spełniać funkcjonariusze na poszczególnych stanowiskach służbowych

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1729 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1728 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie udzielania wsparcia nowej inwestycji z Funduszu Strefowego

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1727 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1726 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych wymagań, jakie powinien spełnić podmiot wnioskujący o wyznaczenie go jako jednostkę uprawnioną, sposobu i trybu przeprowadzania kontroli oraz wzoru sprawozdania oceniającego

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1725 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dopuszczenia jednostkowego pojazdu

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1724 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie wprowadzenia programu zwalczania gąbczastej encefalopatii bydła na 2014 r.

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1723 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 24 grudnia 2013 r. w sprawie Systemu Wspomagania Decyzji Państwowej Straży Pożarnej

• Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1722 z 20132013-12-31

  Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień