Legislacja ROK 2009 NR 6 POZ 20 - Strona 4

Spektrometria B. Żółty roztwór wodny Czystość Substancje nierozpuszczalne w wodzie Dodatkowe substancje barwiące Związki organiczne inne niż substancje barwiące: 2-metylochinolina Kwas 2-metylochinolinosulfonowy Kwas ftalowy 2,6-dimetylo chinolina Kwas 2,6-dimetylo chino­ lino sulfonowy 2’-(2-chinolilo)indan-1,3-dion Niesulfonowane pierwszorzę­ dowe aminy aromatyczne Substancje ulegające wyekstra­ howaniu eterem Arsen Ołów Rtęć Kadm Metale ciężkie w przeliczeniu na Pb)

Żółty proszek lub granulki Maksimum w wodnym roztworze kwasu octowego o pH 5 przy około 411 nm

Nie więcej niż 0,2 % Nie więcej niż 4,0 %

9 > > > > > > > > > > > > > > = > > > > > > > > > > > > > > ; Łącznie nie więcej niż 0,5 %

Nie więcej niż 4 mg/kg Nie więcej niż 0,01 % (w przeliczeniu na anilinę) Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych Nie więcej niż 10 mg/kg Nie więcej niż 10 mg/kg Nie więcej niż 1 mg/kg Nie więcej niż 1 mg/kg Nie więcej niż 40 mg/kg

E 110 ŻÓŁCIEŃ POMARAŃCZOWA FCF Nazwy synonimowe Definicja CI Żółcień spożywcza 3, Żółcień pomarańczowa S Żółcień pomarańczowa FCF zawiera głównie 2-hydroksy-1-(4-sulfonianofeny­ lazo) naftaleno-6-sulfonianu disodowego i dodatkowe substancje barwiące łącznie z chlorkiem sodu i/lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi. Żółcień pomarańczowa FCF jest opisana jako sól sodowa. Dozwolone są również sole wapniowa i potasowa. Klasa Numer wg Colour Index Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych Nazwy chemiczne Monoazowe 15985 220-491-7 2-Hydroksy-1-(4-sulfonianofenylazo) naftaleno-6-sulfonian disodowy

L 6/26

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

10.1.2009

Wzór chemiczny Masa cząsteczkowa Analiza

C16H10N2Na2O7S2 452,37 Zawiera nie mniej niż 85 % substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na sól sodową. E1 ° cm1 % 55 przy około 485 nm w roztworze wodnym o pH 7

Opis Identyfikacja A. Spektrometria B. Pomarańczowy roztwór wodny Czystość Substancja nierozpuszczalna w wodzie Dodatkowe substancje barwiące 1-(fenylazo)-2-naftol (Sudan I) Związki organiczne inne niż substancje barwiące: kwas 4-aminobenzeno-1sulfonowy kwas 3-hydroksynaftaleno2,7-disulfonowy kwas 6-hydroksynaftaleno2-sulfonowy kwas 7-hydroksynaftaleno1,3-disulfonowy 4,4′-diazoaminodi(kwas benzenosulfonowy) 6,6′-oksydi(kwas naftaleno2-sulfonowy) Niesulfonowane pierwszorzę­ dowe aminy aromatyczne Substancje ulegające wyekstra­ howaniu eterem Arsen Ołów Rtęć Kadm

Pomarańczowo-czerwony proszek lub granulki Maksimum w wodzie przy około 485 nm dla pH 7

Nie więcej niż 0,2 % Nie więcej niż 5,0 % Nie więcej niż 0,5 mg/kg 9 > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > = > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > ;

Łącznie nie więcej niż 0,5 %

Nie więcej niż 0,01 % (w przeliczeniu na anilinę) Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych Nie więcej niż 3 mg/kg Nie więcej niż 2 mg/kg Nie więcej niż 1 mg/kg Nie więcej niż 1 mg/kg

E 120 KOSZENILA, KWAS KARMINOWY, KARMINY Definicja Karminy i kwas karminowy otrzymuje się z ekstraktów wodnych, wodno-alko­ holowych lub alkoholowych z Koszenili, składającej się z suszonych odwłoków samic owadów Dactylopius coccus Costa. Głównym składnikiem barwiącym jest kwas karminowy. Laki glinowe kwasu karminowego (karminy) otrzymuje się z glinu i kwasu karminowego obecnych w stosunku molowym 1:2. W produktach handlowych składnik barwiący występuje razem z kationami amonu, wapnia, potasu lub sodu pojedynczo lub łącznie, a kationy te mogą być również obecne w nadmiarze. Produkty handlowe mogą również zawierać substancje białkowe pochodzące od owadów źródłowych, mogą też zawierać wolne karminiany lub niewielkie po­ zostałości niezwiązanych kationów glinu. Klasa Nr wg Colour Index Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych Antrachinon 75470 Koszenila: 215-680-6; kwas karminowy: 215-023-3; karminy: 215-724-4

10.1.2009