Logowanie

Dziennik Ustaw Nr 65, poz. 385 z 1990

Wyszukiwarka

Tytuł:

Ustawa z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym.

Status aktu prawnego:Obowiązujący
Data ogłoszenia:
Data wydania:1990-09-12
Data wejscia w życie:1990-09-27
Data obowiązywania:

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Nr 65, poz. 385 z 1990


©Kancelaria Sejmu

s. 1/69

USTAWA z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym

Dział I Podstawy funkcjonowania uczelni Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1.

1. Ustawę stosuje się do państwowych szkół wyższych, z wyjątkiem szkół wyższych, których status określa ustawa o wyższym szkolnictwie wojskowym oraz ustawa o wyższych szkołach zawodowych.

2. Ustawę stosuje się do niepaństwowych szkół wyższych, jeżeli jej przepisy lub przepisy innych ustaw nie stanowią inaczej.

3. Ustawy nie stosuje się do szkół wyższych i wyższych seminariów duchownych, prowadzonych przez Kościół Katolicki, z wyłączeniem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, a także do szkół wyższych i wyższych seminariów duchownych, prowadzonych przez inne kościoły i związki wyznaniowe, chyba że ustawy albo umowy między Rządem a właściwymi władzami Kościoła Katolickiego lub właściwymi władzami innych kościołów i związków wyznaniowych stanowią inaczej. Art. 2.

1. Szkoły wyższe, zwane dalej „uczelniami”, są organizowane i działają na zasadzie wolności badań naukowych, wolności twórczości artystycznej i wolności nauczania.

2. Występujące w ustawie pojęcia:

1) „nauka” i „badania naukowe” oznaczają także odpowiednio „sztukę” i „twórczość artystyczną”,

2) „stopień naukowy doktora” i „stopień naukowy doktora habilitowanego” oznaczają także odpowiednio „stopień doktora sztuki” i „stopień doktora habilitowanego sztuki”, 2005-06-17

Opracowano na podstawie: Dz.U. z 1990 r. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, Nr 63 poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509, Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770, Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 50, poz. 310, Nr 106, poz. 668, Nr 162, poz. 1115 i 1118, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268, Nr 122, poz.

1314. z 2001 r. Nr 85, poz. 924, Nr 111, poz. 1193 i 1194, Nr 126, poz. 1383, z 2002 r. Nr 4, poz. 33 i 34, Nr 150, poz. 1239, Nr 153, poz. 1271, Nr 200, poz. 1683, z 2003 r. Nr 65, poz. 595, Nr 128, poz. 1176, Nr 137, poz. 1304, Nr 213, Poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 116, poz. 1206, Nr 152, poz. 1598, Nr 179, poz. 1845, 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 23, poz. 187, Nr 94, poz. 788.

©Kancelaria Sejmu

s. 2/69

3) „tytuł naukowy profesora” oznacza także odpowiednio „tytuł profesora sztuki. Art. 3.

1. Uczelnie są częścią systemu nauki polskiej i systemu edukacji narodowej.

2. Podstawowymi zadaniami uczelni są:

1) kształcenie studentów w zakresie danej gałęzi wiedzy oraz ich przygotowanie do wykonywania określonych zawodów,

2) prowadzenie badań naukowych lub twórczej pracy artystycznej,

3) przygotowanie kandydatów do samodzielnej pracy naukowej, dydaktycznej lub działalności artystycznej,

4) kształcenie w celu uzupełnienia wiedzy ogólnej i specjalistycznej osób, które posiadają tytuły zawodowe i wykonują zawody praktyczne,

5) rozwijanie i upowszechnianie kultury narodowej oraz postępu technicznego, a także współdziałanie w szerzeniu wiedzy w społeczeństwie oraz dbanie o zdrowie i rozwój fizyczny studentów.

3. Zadaniami uczelni są również:

1) wychowanie studentów w duchu poszanowania praw człowieka, patriotyzmu, demokracji i odpowiedzialności za losy społeczeństwa i państwa,

2) podejmowanie starań, aby w środowisku akademickim panował kult prawdy i sumiennej pracy oraz atmosfera wzajemnej życzliwości.

4. Uczelnie medyczne i podstawowe jednostki organizacyjne innych uczelni działające w dziedzinie nauk medycznych uczestniczą także w sprawowaniu opieki zdrowotnej, w zakresie nie naruszającym podstawowych zadań uczelni.

5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni działających w dziedzinie nauk weterynaryjnych.

6. Uczelnie mogą prowadzić, za zgodą ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, gimnazja i szkoły ponadgimnazjalne. Art. 4.

1. Wykłady w uczelni są otwarte, jeżeli statut uczelni nie stanowi inaczej. 1a. Zajęcia dydaktyczne w uczelni oraz sprawdziany wiedzy lub umiejętności, a także egzaminy dyplomowe mogą być prowadzone w języku obcym w zakresie i na warunkach określonych w regulaminie studiów. W języku obcym mogą być również prowadzone sprawdziany wiedzy lub umiejętności w trakcie przyjęć na studia oraz przygotowywane prace dyplomowe. 1b. Uczelnia przyjmująca na studia osoby niebędące obywatelami polskimi organizuje dla tych osób zajęcia z języka polskiego.

2. W uczelni mogą być prowadzone jednolite studia magisterskie, studia wyższe zawodowe i uzupełniające studia magisterskie. Uczelnia może również prowadzić studia podyplomowe, studia doktoranckie oraz studia i kursy specjalne. Uczelnia może także prowadzić studia typu otwartego dla słuchaczy nie będących studentami. 2a. W uczelniach medycznych w ramach kursów specjalnych, o których mowa w ust. 2 mogą być prowadzone również kursy szkoleniowe, określone programem 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 3/69

specjalizacji odbywanej przez lekarzy, lekarzy stomatologów, farmaceutów oraz inne osoby wykonujące zawód medyczny, określone odrębnymi przepisami. 2b. W uczelni kształcącej nauczycieli studia zawodowe przygotowują nauczyciela do nauczania dwóch przedmiotów (rodzajów zajęć), z których jeden stanowi przedmiot główny, a drugi dodatkowy.

3. Studia mogą być prowadzone jako dzienne, wieczorowe, zaoczne i eksternistyczne. Podstawowym systemem studiów są studia dzienne, chyba że statut uczelni stanowi inaczej. 3a. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, po zasięgnięciu opinii właściwych naczelnych organów samorządów zawodów medycznych określi, w drodze rozporządzenia, limit przyjęć na studia w poszczególnych uczelniach medycznych lub uczelniach prowadzących działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, z uwzględnieniem poszczególnych kierunków i trybów kształcenia, uwzględniając możliwości dydaktyczne uczelni oraz zapotrzebowanie na absolwentów tych uczelni.

4. Uczelnia ma prawo nadawania absolwentom tytułów zawodowych magistra, lekarza, inżyniera, magistra inżyniera i innych określonych na podstawie art. 149 ust.

2.

5. (uchylony) Art. 4a.

1. Nauczanie w uczelni odbywa się w ramach kierunków studiów, zgodnie z ustalonymi standardami nauczania.

2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw: zdrowia, kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz transportu i gospodarki morskiej, określa, w drodze rozporządzenia:

1) warunki, jakie powinna spełniać uczelnia, aby utworzyć i prowadzić kierunek studiów na określonym poziomie kształcenia, uwzględniając w szczególności liczbę nauczycieli akademickich posiadających tytuł naukowy lub stopień naukowy, zaliczanych do minimum kadrowego - wraz z formą zatrudnienia, a także proporcje tych pracowników do liczby studentów na danym kierunku studiów,

2) nazwy kierunków studiów,

3) standardy nauczania dla poszczególnych kierunków studiów i poziomów kształcenia, uwzględniając sylwetkę absolwenta, ramowe treści nauczania dla poszczególnych przedmiotów, zarówno w grupie przedmiotów ogólnych, podstawowych, jak i kierunkowych,

4) standardy kształcenia nauczycieli, uwzględniając sylwetkę absolwenta, przedmioty kształcenia pedagogicznego, przygotowanie w zakresie dwóch specjalności, a także w zakresie technologii informacyjnej, w tym wykorzystania jej w wyuczonych specjalnościach, oraz języka obcego w wymiarze zajęć umożliwiającym uzyskanie zaawansowanej znajomości języka obcego, a także wymiar i sposób organizacji praktyk oraz treści programowe i wymagane umiejętności,

5) szczegółowe warunki tworzenia i funkcjonowania zamiejscowego ośrodka dydaktycznego oraz tworzenia filii lub wydziału zamiejscowego uczelni, 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 4/69

uwzględniając w szczególności obowiązek spełnienia przez filię lub wydział zamiejscowy, odrębnie dla każdego kierunku studiów, wymagań co do jego utworzenia i prowadzenia na określonym poziomie kształcenia.

3. Senat uczelni, o której mowa w art. 12 ust. 1, po uzyskaniu zgody Państwowej Komisji Akredytacyjnej, może podjąć uchwałę o utworzeniu i prowadzeniu kierunku studiów innego niż określone w przepisach wydanych na podstawie ust.

2. Art. 4b.

1. Uczelnia spełniająca warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 4a ust. 2 może uzyskać uprawnienie do prowadzenia studiów wyższych na określonym kierunku i poziomie kształcenia, na podstawie decyzji ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego wydanej po uzyskaniu opinii Państwowej Komisji Akredytacyjnej.

2. Uczelnia, o której mowa w art. 12 ust. 1, jeżeli spełnia warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 4a ust. 2, może utworzyć i prowadzić studia na określonym kierunku i poziomie kształcenia, bez uzyskania decyzji, o której mowa w ust.

1.

3. Uczelnia niezwłocznie zawiadamia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego o utracie warunków do prowadzenia studiów wyższych, w tym o zmianach w stanie zatrudnienia, wpływających na uprawnienie do prowadzenia studiów. Jeżeli w ciągu 6 miesięcy od ich utraty uczelnia nie spełni wymaganych warunków, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, w drodze decyzji, zawiesza uprawnienia uczelni do prowadzenia studiów wyższych na określonym kierunku i poziomie kształcenia.

4. W przypadku negatywnej oceny kształcenia dokonanej przez Państwową Komisję Akredytacyjną, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, uwzględniając w szczególności rodzaj i zakres stwierdzonych naruszeń, w drodze decyzji, cofa albo zawiesza uprawnienie do prowadzenia studiów wyższych na danym kierunku i poziomie kształcenia.

5. W okresie zawieszenia uprawnień uczelni do prowadzenia studiów wyższych na zdanie drugie w art. danym kierunku i poziomie kształcenia zostaje wstrzymana rekrutacja studen- 5 skreślone tów na ten kierunek. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określa termin, nie dłuższy niż trzy lata, w którym uczelnia obowiązana jest spełnić warunki do przywrócenia zawieszonych uprawnień, szczegółowe zasady kontynuowania kształcenia przez studentów oraz przeprowadzania w tym okresie egzaminów dyplomowych.

6. Przywrócenie zawieszonego na podstawie ust. 4 uprawnienia do prowadzenia studiów na określonym kierunku i poziomie kształcenia następuje na zasadach i w trybie obowiązujących przy przyznawaniu uprawnienia. Art. 5. Uczelnia ma prawo nadawania tytułu doktora honoris causa na wniosek swojej jednostki organizacyjnej uprawnionej do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego. Art. 6.

1. Nauczyciele akademiccy, studenci i pracownicy uczelni nie będący nauczycielami akademickimi tworzą samorządną społeczność akademicką. 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 5/69

2. Społeczność akademicka uczestniczy w zarządzaniu uczelnią przez wybieralne organy kolegialne i jednoosobowe. W organach kolegialnych reprezentowane są grupy społeczności akademickiej, o których mowa w ust.

1.

3. Istotne decyzje organów uczelni dotyczące poszczególnych grup społeczności akademickiej są podejmowane po zasięgnięciu opinii tych grup lub ich przedstawicieli wybranych na zasadach określonych w statucie. Organy uczelni mogą przekazywać wybieralnym przedstawicielom poszczególnych grup społeczności akademickiej podejmowanie decyzji w określonych sprawach dotyczących danej grupy. Przepis ten dotyczy również części grup pracowników wymienionych w art. 75.

4. Przepis ust. 3 nie narusza uprawnień związków zawodowych, wynikających z innych ustaw. Art. 7. Organy administracji rządowej lub jednostek samorządu terytorialnego mogą podejmować decyzje dotyczące uczelni tylko w przypadkach przewidzianych w ustawach. Art. 8. Uczelnia ma osobowość prawną. Art. 9. Szczegółowy ustrój uczelni oraz inne sprawy dotyczące jej funkcjonowania, nie uregulowane w ustawie, określa statut. Art. 10.

1. Utworzenie, przekształcenie i zniesienie uczelni państwowej oraz połączenie jej z inną uczelnią państwową następuje w drodze ustawy.

2. Ustawa o utworzeniu uczelni państwowej określa nazwę uczelni, siedzibę, ogólny kierunek działalności oraz naczelny lub centralny organ administracji rządowej sprawujący nad nią nadzór, zwany dalej „właściwym ministrem”.

3. Statut nowo utworzonej uczelni państwowej nadaje na okres jednego roku minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego.

4. Pierwszego rektora nowo utworzonej uczelni państwowej powołuje, na okres jednego roku, właściwy minister po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego.

5. Przepisy ust. 2-4 stosuje się odpowiednio do ustawy o przekształceniu uczelni państwowej lub jej połączeniu z inną uczelnią państwową. Art. 11. Statut uczelni państwowej uchwala senat większością co najmniej 2/3 głosów swojego statutowego składu po zasięgnięciu opinii związków zawodowych działających w uczelni.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 6/69

Art. 12.

1. W uczelni państwowej, która zatrudnia na podstawie mianowania co najmniej sześćdziesięciu nauczycieli akademickich posiadających tytuł naukowy i w której co najmniej połowa podstawowych jednostek organizacyjnych ma uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego, statut wchodzi w życie z dniem określonym w uchwale senatu.

2. Tryb wejścia w życie statutu, określony w ust. 1, stosuje się do państwowej uczelni artystycznej, która zatrudnia co najmniej dwudziestu nauczycieli akademickich posiadających tytuł naukowy.

3. Jeżeli uczelnia państwowa straci uprawnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, senat uczelni dostosuje w terminie sześciu miesięcy jej statut do zasad, o których mowa w art. 13 ust. 1, i przedstawi go właściwemu ministrowi do zatwierdzenia. Przepisy art. 13 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. Art. 13.

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z innymi właściwymi ministrami może określić, w drodze rozporządzenia, zasady, jakim powinien odpowiadać statut uczelni państwowej nie spełniającej wymagań określonych w art. 12 ust. 1 i

2. 2. Statut uczelni państwowej, o której mowa w ust. 1, wchodzi w życie po zatwierdzeniu przez właściwego ministra lub po upływie dwóch miesięcy od daty jego doręczenia właściwemu ministrowi, jeżeli minister w tym terminie nie odmówił zatwierdzenia statutu z powodu jego niezgodności z przepisami ustawowymi.

3. Statut państwowej wyższej szkoły teologicznej nie spełniającej wymagań określonych w art. 12 ust. 1 zatwierdza minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z władzami właściwych kościołów lub związków wyznaniowych. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. Art. 14. Przepisy art. 11, 12 i 13 stosuje się odpowiednio do zmian statutu uczelni państwowej. Art. 15.

1. Uczelnię niepaństwową może założyć osoba fizyczna lub osoba prawna, zwana dalej „założycielem”, na podstawie pozwolenia udzielonego przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Akredytacyjnej.

2. W pozwoleniu określa się założyciela, minimalną wielkość środków majątkowych, które powinny być przeznaczone na utworzenie uczelni, nazwę uczelni, jej siedzibę i ogólny kierunek działalności. Pozwolenie może określać termin ważności pozwolenia.

3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określa, w drodze rozporządzenia, warunki, jakim powinien odpowiadać wniosek o wydanie pozwolenia na utworzenie uczelni niepaństwowej.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 7/69

4. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, na wniosek osoby, której udzielono pozwolenia na utworzenie uczelni niepaństwowej, w drodze decyzji, może przenieść to pozwolenie na rzecz innej osoby fizycznej lub prawnej, jeżeli przyjmuje ona wszystkie warunki zawarte w pozwoleniu. Art. 16.

1. Oświadczenie woli o założeniu uczelni niepaństwowej, zwanej dalej „aktem założycielskim”, składa się w formie aktu notarialnego. Akt założycielski określa w szczególności: założyciela uczelni, jej nazwę, siedzibę i ogólny kierunek działania, zgodnie z pozwoleniem, o którym mowa w art. 15, oraz źródła i sposób finansowania uczelni.

2. (uchylony)

3. Pierwszego rektora uczelni niepaństwowej powołuje na okres jednego roku jej założyciel.

4. Uczelnia niepaństwowa uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do rejestru prowadzonego przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.

5. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego odmawia wpisania uczelni niepaństwowej do rejestru, jeżeli akt założycielski lub statut nadany przez założyciela jest niezgodny z przepisami ustawowymi lub z pozwoleniem, o którym mowa w art. 15.

6. Sposób prowadzenia rejestru, o którym mowa w ust. 4, określi, w drodze rozporządzenia, Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego.

7. Akt założycielski uczelni niepaństwowej oraz postępowanie rejestrowe wolne są od opłat notarialnych i skarbowych. Art. 17. Przepisy art. 15 i 16 stosuje się odpowiednio do przekształcenia uczelni niepaństwowej oraz do połączenia jej z inną uczelnią niepaństwową. Art. 18.

1. Statut uczelni niepaństwowej nadaje jej założyciel albo uchwala senat lub inny kolegialny organ uczelni wskazany w statucie, z zastrzeżeniem ust. 1a. 1a. Pierwszy statut uczelni niepaństwowej nadaje jej założyciel.

2. Sposób likwidacji uczelni niepaństwowej określa jej statut, z uwzględnieniem zobowiązań założyciela w przypadku likwidacji uczelni.

3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego zatwierdza statut uczelni niepaństwowej po stwierdzeniu zgodności z przepisami ustawowymi i z udzielonym pozwoleniem.

4. Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio do zmian statutu uczelni niepaństwowej. Art. 19. (uchylony)

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 8/69

Art. 20. Udzielenie i odmowa udzielenia pozwolenia na utworzenie, połączenie lub przekształcenie uczelni niepaństwowej, zatwierdzenie i odmowa zatwierdzenia jej statutu, wpis i odmowa wpisu do rejestru, zawieszenie działalności oraz nakaz likwidacji uczelni następują w drodze decyzji administracyjnej. Art. 21. Założyciel uczelni niepaństwowej może podejmować decyzje dotyczące uczelni tylko w przypadkach przewidzianych w jej statucie. Rozdział 2 Mienie i finanse uczelni Art. 22.

1. Mienie uczelni obejmuje własność i inne prawa majątkowe.

2. Grunt państwowy może być oddany uczelni w użytkowanie wieczyste.

3. Uczelnia jest zwolniona z opłat z tytułu użytkowania wieczystego z wyjątkiem opłat określonych w przepisach o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa. Art. 23.

1. Uczelnia może uzyskiwać środki finansowe z:

1) budżetu państwa,

2) budżetów jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków,

3) darowizn, zapisów, spadków oraz ofiarności publicznej, także pochodzenia zagranicznego.

2. Uczelnia może uzyskiwać środki finansowe także z innych tytułów, a w szczególności z:

1) odpłatnej działalności badawczej, diagnostycznej, leczniczej, rehabilitacyjnej, artystycznej, sportowej i doświadczalnej oraz z opłat licencyjnych,

2) opłat za zajęcia dydaktyczne, z wyłączeniem zajęć dydaktycznych na studiach dziennych w uczelniach państwowych, chyba że są powtarzane z powodu niezadowalających wyników w nauce,

3) wydzielonej działalności gospodarczej innej niż działalność, o której mowa w pkt 1, jeżeli statut uczelni przewiduje prowadzenie takiej działalności,

4) udziałów w działalności przedsiębiorców.

3. Nie wykorzystane w danym roku środki finansowe pozostają w dyspozycji uczelni. Art. 24.

1. Uczelnia państwowa otrzymuje z budżetu państwa:

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 9/69

1) dotacje na działalność dydaktyczną uczelni, na kształcenie kadr oraz na badania niezbędne dla prowadzenie działalności dydaktycznej i kształcenia kadr, jak również na utrzymanie uczelni, 1a) dotacje na pomoc materialną dla studentów,

2) dotacje na inwestycje budowlane uczelni, w tym realizowane z udziałem środków pochodzących z publicznych środków wspólnotowych w ramach kontraktów wojewódzkich, o których mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz.U. Nr 116, poz. 1206),

3) dotacje na badania własne,

4) środki na prowadzenie prac badawczych w określonych dyscyplinach i kierunkach naukowych,

5) środki na prowadzenie określonych prac badawczych przez pracowników uczelni lub ich zespoły,

6) środki na cele szczególne, przyznane na podstawie odrębnych przepisów.

2. Uczelnia może otrzymać inne dotacje celowe z budżetu państwa.

3. Dotacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 1a i 2, przyznaje właściwy minister.

4. Dotacje i środki, o których mowa w ust. 1 pkt 3-5, przyznaje właściwy minister, jeżeli przepisy ustawowe regulujące finansowanie badań naukowych z budżetu państwa nie stanowią inaczej.

5. Zasady udziału uczelni w korzystaniu ze środków, o których mowa w ust. 1 pkt 5, określa senat uczelni.

6. Uczelnia samodzielnie dokonuje rozdziału dotacji na poszczególne cele, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i

3.

7. Rektor w porozumieniu z uczelnianym organem samorządu studenckiego dokonuje podziału dotacji, o której mowa w ust. 1 pkt 1a.

8. W nowo utworzonej uczelni podziału dotacji dokonuje na okres roku rektor. Art. 24a. Uczelnia państwowa w ramach dotacji, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1a, może dofinansować remonty domów i stołówek studenckich. Art. 25.

1. Przepisy art. 24 mogą być stosowane odpowiednio do uczelni niepaństwowej.

2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb występowania uczelni niepaństwowej o dotacje, o których mowa w art. 24, uwzględniając w szczególności liczbę jej własnej kadry dydaktycznej, liczbę kształconych studentów, zaangażowanie własnych środków w rozwój bazy materialnej uczelni oraz osiągnięcia uczelni w dotychczasowym kształceniu, a w przypadku dotacji na pomoc materialną - również liczbę studentów znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej.

3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, może przyznać dotacje, o których mowa w ust. 2, określając ich wysokość i przeznaczenie.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 10/69

Art. 26. Uczelnia może otwierać i posiadać rachunki walutowe w bankach dewizowych, gromadzić na nich waluty obce, a także dysponować zgromadzonymi wpływami na cele statutowe. Art. 27.

1. Uczelnia jest zwolniona z podatków, z tym że z podatku od nieruchomości, podatku rolnego i podatku leśnego na zasadach określonych w odrębnych ustawach.

2. Zwolnieniu nie podlega działalność gospodarcza, o której mowa w art. 23 ust. 2 pkt

3. Art. 27a.

1. Uczelnia tworzy fundusz pomocy materialnej dla studentów.

2. Fundusz, o którym mowa w ust. 1, tworzy się z:

1) dotacji, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1a, z wyłączeniem środków na stypendia ministra, o których mowa w art. 152 ust. 1 pkt 3 i 4,

2) opłat za korzystanie z domu studenckiego,

3) opłat za korzystanie ze stołówki studenckiej,

4) innych przychodów, w tym z opłat za wynajem pomieszczeń w domach i stołówkach studenckich.

3. Fundusz pomocy materialnej dla studentów w części, o której mowa w ust. 2 pkt 1, przeznacza się na wypłaty stypendiów i zapomóg oraz na remonty domów i stołówek studenckich.

4. Fundusz pomocy materialnej dla studentów w części, o której mowa w ust. 2 pkt 2-4, przeznacza się na pokrycie kosztów utrzymania domów i stołówek studenckich, a w przypadku uczelni państwowej także na wynagrodzenia pracowników uczelni zatrudnionych w tych domach i stołówkach oraz na odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, o którym mowa w art. 122, dla tych pracowników.

5. Fundusz pomocy materialnej dla studentów w części, o której mowa w ust. 2 pkt 2-4, może być również przeznaczony na wypłatę stypendiów i zapomóg oraz remonty i modernizację domów i stołówek studenckich.

6. Niewykorzystane w danym roku budżetowym środki funduszu pomocy materialnej dla studentów pochodzące ze źródła, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, przechodzą na rok następny do wykorzystania na cele określone w ust. 3, a środki pochodzące ze źródeł określonych w ust. 2 pkt 2-4, na cele określone w ust. 4 i

5. Art. 28.

1. Uczelnia może utworzyć ze środków innych niż określone w art. 24 ust. 1 pkt 15 i ust. 2 własny fundusz stypendialny na stypendia dla pracowników i studentów. Stypendia z tego funduszu mogą być przyznawane, jeżeli statut uczelni tak stanowi, niezależnie od stypendiów, o których mowa w art. 152 ust. 1 i

2. 2. Stypendia, o których mowa w ust. 1, przyznawane są studentom przy udziale właściwego organu samorządu studenckiego, wskazanego w statucie uczelni. 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 11/69

Art. 29.

1. Gospodarka finansowa uczelni jest prowadzona na podstawie planu rzeczowofinansowego uchwalonego przez senat.

2. (uchylony)

3. (uchylony) Art. 30. Zasady gospodarki finansowej uczelni oraz zasady i tryb uzyskiwania przez uczelnię państwową wpływów, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 2, określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia. Dział II Nadzór nad uczelniami i przedstawicielstwo szkolnictwa wyższego Rozdział 1 Nadzór nad uczelniami państwowymi Art. 31. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego sprawuje nadzór nad uczelnią w zakresie zgodności działania jej organów z przepisami ustawowymi i statutem uczelni oraz może żądać od tych organów informacji i wyjaśnień. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego podejmuje w ciągu miesiąca decyzję o uchyleniu uchwały senatu lub decyzji rektora uczelni w przypadku stwierdzenia ich niezgodności z przepisami ustawowymi lub statutem uczelni. Uprawnienia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego w zakresie nadzoru przysługują odpowiednio innym właściwym ministrom w stosunku do nadzorowanych przez nich uczelni. Państwowe wyższe szkoły teologiczne i wydziały teologiczne innych uczelni państwowych znajdują się ponadto, w zakresie określonym przez ich statuty, pod nadzorem władz właściwych kościołów i związków wyznaniowych.

1.

2.

3.

4.

Art. 32. Właściwy minister, po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego oraz opinii rektora i senatu uczelni, może nałożyć na nią, w drodze decyzji administracyjnej, obowiązek realizacji określonego zadania w dziedzinie nauczania lub kształcenia kadr naukowych, zapewniając odpowiednie środki jego realizacji. Art. 33.

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, w porozumieniu z właściwymi ministrami, koordynuje współpracę uczelni z zagranicznymi instytucjami naukowymi w ramach umów międzynarodowych, o których treści informuje uczelnie.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 12/69

2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, z zastrzeżeniem ust. 3, określi, w drodze rozporządzenia, warunki kierowania osób za granicę w celach naukowych, dydaktycznych i szkoleniowych oraz szczególne ich uprawnienia, określając w szczególności:

1) formy kształcenia, na które mogą być kierowane osoby, i warunki, jakie muszą spełniać, aby ubiegać się o skierowanie,

2) formy pomocy materialnej dla osób skierowanych za granicę, w tym stypendia i zwrot kosztów przejazdów,

3) okresy i zasady wypłacania świadczeń osobom skierowanym za granicę,

4) warunki i tryb odwoływania osób skierowanych za granicę,

5) uprawnienia osób kierowanych za granicę pozostających w zatrudnieniu.

3. Warunki i tryb kierowania przez uczelnię jej pracowników i studentów za granicę w celach, o których mowa w ust. 2, określa senat uczelni.

4. (uchylony)

5. (uchylony) Art. 33a.

1. Osoby niebędące obywatelami polskimi, zwane dalej „cudzoziemcami”, mogą podejmować i odbywać studia oraz uczestniczyć w badaniach naukowych i szkoleniach na zasadach określonych w ustawie, z zastrzeżeniem ust.

2. 2. Na zasadach obowiązujących obywateli polskich mogą podejmować i odbywać studia oraz uczestniczyć w badaniach naukowych i szkoleniach:

1) cudzoziemcy, którym udzielono zezwolenia na osiedlenie się,

2) cudzoziemcy posiadający status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej,

3) cudzoziemcy korzystający z ochrony czasowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

4) pracownicy migrujący, będący obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, jeżeli są lub byli zatrudnieni w Polsce, a także członkowie ich rodzin, o ile zamieszkują na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej [.] <,> <5) cudzoziemcy, którym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej udzielono zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich,

6) cudzoziemcy, którym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej udzielono zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w związku z okolicznością, o której mowa w art. 53 ust. 1 pkt 7, 13 i 14 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 128, poz. 1175, z późn. zm.1)).>

3. Cudzoziemcy niewymienieni w ust. 2, z zastrzeżeniem ust. 4a, mogą podejmować i odbywać studia oraz uczestniczyć w badaniach naukowych i szkoleniach na podstawie:

1) umów międzynarodowych, na zasadach określonych w tych umowach,

dodane pkt 5 i 6 w ust. 2 oraz ust. 4b w art. 33a wchodzą w życie z dn. 1.10.2005 r. (Dz.U. 2005 r. Nr 94, poz. 788)

1)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 179, poz. 1842 oraz z 2005 r. Nr 90, poz. 757 i Nr 94, poz. 788.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 13/69

2) umów zawieranych z partnerami zagranicznymi przez jednostki prowadzące kształcenie, na zasadach określonych w tych umowach,

3) decyzji ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego,

4) decyzji kierownika jednostki prowadzącej kształcenie.

4. Cudzoziemcy, o których mowa w ust. 3, mogą podejmować i odbywać studia oraz uczestniczyć w badaniach naukowych i szkoleniach:

1) jako stypendyści strony polskiej,

2) na zasadach odpłatności,

3) bez odpłatności i świadczeń stypendialnych,

4) jako stypendyści strony wysyłającej, bez ponoszenia opłat za naukę,

5) jako stypendyści jednostki prowadzącej kształcenie albo innych osób prawnych lub fizycznych. 4a. Obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i członkowie ich rodzin posiadający środki finansowe niezbędne do pokrycia kosztów utrzymania podczas studiów mogą podejmować i odbywać studia oraz uczestniczyć w badaniach naukowych i szkoleniach na zasadach obowiązujących obywateli polskich, przy czym osobom tym nie przysługuje prawo do stypendium socjalnego, albo na zasadach określonych w ust. 3 i

4. <4b. Za członków rodzin osób, o których mowa w ust. 2 pkt 4 i ust. 4a, uważa się osoby wymienione w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o zasadach i warunkach wjazdu i pobytu obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej oraz członków ich rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 141, poz. 1180, z późn. zm.2)).>

5. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego podaje corocznie do wiadomości w dzienniku urzędowym ministra limit stypendiów dla osób, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i

3. Art. 33b.

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określa, w drodze rozporządzenia:

1) formy studiów i szkoleń, na które mogą być przyjmowani cudzoziemcy,

2) wymagania, jakie powinni spełniać cudzoziemcy ubiegający się o przyjęcie na studia i szkolenia lub uczestniczenie w badaniach naukowych, uwzględniając w szczególności poziom wykształcenia odpowiedni do podjęcia danej formy studiów lub szkolenia, stopień znajomości języka polskiego, stan zdrowia i predyspozycje do studiów na określonych kierunkach oraz rodzaje dokumentów, które są obowiązani przedstawić,

3) sposób ustalania wysokości stypendiów przyznawanych w ramach limitu, o którym mowa w art. 33a ust. 5, przyjmując za podstawę minimalną stawkę wynagrodzenia zasadniczego asystenta zatrudnionego w uczelni, tryb ich przyznawania i wypłacania oraz zawieszania i cofania,

2)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 128, poz. 1175, z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 173, poz. 1808 oraz z 2005 r. Nr 90, poz. 757.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 14/69

4) sposób ustalania odpłatności za studia, szkolenia i uczestniczenie w badaniach naukowych, uwzględniając planowane koszty kształcenia, możliwość obniżania i zwalniania z opłat oraz organy uprawnione do podejmowania decyzji w tych sprawach, sposób wnoszenia opłat oraz przypadki, w których opłaty podlegają zwrotowi.

2. Warunki przyznawania stypendiów, o których mowa w art. 33a ust. 4 pkt 5, oraz ich wysokość ustala przyznający stypendium. Art. 34.

1. Uczelnia przedstawia ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego oraz właściwemu ministrowi roczne sprawozdania, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 9, wraz z informacją o stanie i strukturze zatrudnienia.

2. Niezależnie od sprawozdań, o których mowa w ust. 1, uczelnia powiadamia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego oraz właściwego ministra o:

1) uchwaleniu lub zmianie statutu,

2) uchwaleniu lub zmianie regulaminu studiów, jak również planów studiów na poszczególnych kierunkach studiów,

3) zasadach i trybie przyjmowania na poszczególne kierunki studiów,

4) uchwałach podjętych w sprawach określonych w art. 48 ust. 1 pkt 2,

5) ogłoszeniu konkursu na stanowisko profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego,

6) zatrudnieniu profesora nadzwyczajnego,

7) zawarciu i treści umowy z zagraniczną instytucją naukową,

8) utworzeniu lub zniesieniu kierunku studiów oraz o obsadzie kadrowej na prowadzonych kierunkach studiów,

9) utworzeniu zamiejscowej jednostki organizacyjnej oraz o bazie materialnej i obsadzie kadrowej tej jednostki. Rozdział 1a Nadzór nad uczelniami niepaństwowymi Art. 34a.

1. Przepisy art. 31 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do uczelni niepaństwowych.

2. Jeżeli uczelnia niepaństwowa prowadzi działalność niezgodną z przepisami ustawy, statutem albo pozwoleniem, o którym mowa w art. 15 ust. 2, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego wzywa do usunięcia tych niezgodności w oznaczonym terminie, a w razie ich nieusunięcia może zawiesić uprawnienia do prowadzenia studiów lub cofnąć pozwolenie, określając szczegółowe zasady kontynuowania kształcenia przez studentów oraz przeprowadzania egzaminów dyplomowych.

3. Jeżeli uczelnia niepaństwowa lub jej założyciel rażąco naruszają przepisy ustawy, statutu albo pozwolenie, o którym mowa w art. 15 ust. 2, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego podejmuje decyzję o cofnięciu pozwolenia.

4. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego ogłasza w wydawanym przez siebie dzienniku urzędowym obwieszczenia o utworzeniu lub likwidacji 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 15/69

uczelni niepaństwowych, a także informacje o zawieszeniu lub cofnięciu uprawnień do prowadzenia studiów. Rozdział 2 Rada Główna Szkolnictwa Wyższego Art. 35.

1. Rada Główna Szkolnictwa Wyższego, zwana dalej „Radą”, jest wybieralnym organem przedstawicielskim szkolnictwa wyższego.

2. Rada współdziała z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego oraz innymi organami władzy publicznej w ustalaniu polityki edukacyjnej państwa w zakresie szkolnictwa wyższego, a w szczególności:

1) wyraża z własnej inicjatywy opinie i przedstawia wnioski we wszystkich sprawach dotyczących szkolnictwa wyższego i nauki oraz może zwracać się w tych sprawach do organów władzy publicznej i uczelni, w tym o udzielenie wyjaśnień i informacji,

2) wyraża opinie w innych sprawach przedstawionych jej przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, inne organy władzy publicznej oraz Państwową Komisję Akredytacyjną,

3) opiniuje projekty aktów prawnych, w tym projekty ustaw o utworzeniu, przekształceniu, zniesieniu i zmianie nazwy uczelni, zawieranych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych dotyczących szkolnictwa wyższego i nauki, a także promocji nauki polskiej za granicą,

4) opiniuje projekt budżetu państwa w zakresie części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego oraz zasady przyznawania uczelniom dotacji z budżetu państwa,

5) opiniuje projekty statutów uczelni nadawanych przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.

3. Opinie w sprawach, o których mowa w ust. 2 pkt 3–5, Rada wyraża w terminie nie dłuższym niż dwa miesiące od otrzymania projektu przedstawionego przez właściwy organ. Art. 36.

1. Rada składa się z przedstawicieli:

1) nauczycieli akademickich posiadających tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego - w liczbie dwudziestu jeden,

2) nauczycieli akademickich posiadających stopień naukowy doktora – w liczbie sześciu,

3) studentów – w liczbie trzech.

2. Kadencja Rady trwa trzy lata i rozpoczyna się 1 stycznia.

3. Rada działa na posiedzeniach plenarnych oraz przez swoje organy. Organizację i tryb działania Rady oraz jej organy i ich kompetencje określa statut, uchwalony przez Radę na posiedzeniu plenarnym.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 16/69

Art. 37.

1. Wyboru członków Rady, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1 i 2, dokonują elektorzy zgromadzeni na ogólnopolskich spotkaniach wyborczych.

2. Elektorów wybiera się w proporcji jeden elektor na każdą grupę pięćdziesięciu nauczycieli akademickich posiadających tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego, zatrudnionych w danej uczelni w pełnym wymiarze czasu pracy oraz jeden elektor na każdą grupę stu pięćdziesięciu pozostałych nauczycieli akademickich, zatrudnionych w danej uczelni w pełnym wymiarze czasu pracy.

3. Wyboru elektorów w grupie, o której mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1, dokonują nauczyciele akademiccy posiadający tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego, a w grupie, o której mowa w art. 36 ust. 1 pkt 2, nauczyciele akademiccy posiadający stopień naukowy doktora.

4. W uczelniach artystycznych wyboru elektorów w grupach nauczycieli akademickich, o których mowa w ust. 2, dokonuje się odpowiednio w proporcji: jeden elektor na każdą grupę dwudziestu oraz na każdą grupę pięćdziesięciu nauczycieli akademickich.

5. Uczelnie, w których zgodnie z zasadami określonymi w ust. 2 i 3 nie może być dokonany wybór żadnego elektora w danej grupie, tworzą wspólne okręgi wyborcze, zgodnie z regulaminem wyborczym, o którym mowa w ust. 9.

6. Bierne prawo wyborcze nie przysługuje nauczycielom akademickim pełniącym funkcje jednoosobowych organów uczelni oraz prorektora i prodziekana. Członkostwa w Radzie nie można łączyć z członkostwem w Państwowej Komisji Akredytacyjnej.

7. Wyboru przedstawicieli studentów do Rady dokonuje, na rok, Parlament Studentów Rzeczypospolitej Polskiej, w trybie określonym w jego regulaminie.

8. W przypadku wygaśnięcia mandatu członka Rady w trakcie jej kadencji, zwolniony mandat obejmuje osoba, która w wyborach uzyskała kolejną, największą liczbę głosów.

9. Sposób i tryb wyboru elektorów oraz członków Rady określa uchwalony przez nią regulamin wyborczy. Rozdział 3 Państwowa Komisja Akredytacyjna Art. 38.

1. Państwową Komisję Akredytacyjną, zwaną dalej „Komisją”, powołuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego.

2. Komisja przedstawia ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego opinie i wnioski dotyczące w szczególności:

1) utworzenia uczelni, przyznania uczelni uprawnienia do prowadzenia studiów wyższych na określonym kierunku i poziomie kształcenia oraz utworzenia przez uczelnię zamiejscowej jednostki organizacyjnej,

2) dokonanej oceny kształcenia na danym kierunku, w tym kształcenia nauczycieli oraz przestrzegania warunków prowadzenia studiów wyższych.

3. W sprawach, o których mowa w ust. 2, Komisja może zwracać się do uczelni o udzielenie wyjaśnień i informacji oraz przeprowadzać wizytację uczelni. 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 17/69

4. Opinie w sprawach, o których mowa w ust. 2 pkt 1, Komisja wyraża w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od otrzymania wniosku. W przypadku niewyrażenia opinii w tym terminie minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego podejmuje decyzję bez tej opinii. Oceny, o których mowa w ust 2 pkt 2, wraz z wynikającymi z nich wnioskami Komisja przedstawia w terminie miesiąca od ich dokonania.

5. Komisja może współpracować z krajowymi i międzynarodowymi organizacjami, których przedmiotem działania jest ocena jakości kształcenia i akredytacja. Art. 39.

1. Członków Komisji powołuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego spośród kandydatów zgłoszonych przez Radę, senaty uczelni, stowarzyszenia naukowe, zawodowe, twórcze oraz organizacje pracodawców. Kandydatem uczelni może być nauczyciel akademicki posiadający co najmniej stopień naukowy doktora, zatrudniony w uczelni w pełnym wymiarze czasu pracy.

2. Komisja liczy nie mniej niż pięćdziesięciu i nie więcej niż siedemdziesięciu członków.

3. Kadencja Komisji trwa trzy lata i rozpoczyna się 1 stycznia.

4. Rektor, na wniosek członka Komisji, może zwolnić go całkowicie lub częściowo z obowiązku prowadzenia zajęć dydaktycznych. Art. 40.

1. Komisja działa na posiedzeniach plenarnych oraz przez swoje organy.

2. Organami Komisji są:

1) przewodniczący,

2) sekretarz,

3) prezydium.

3. W skład prezydium wchodzą:

1) przewodniczący Komisji,

2) sekretarz,

3) przewodniczący zespołów.

4. W skład Komisji wchodzą zespoły kierunków studiów:

1) humanistycznych,

2) przyrodniczych,

3) matematyczno-fizyczno-chemicznych,

4) rolniczych, leśnych i weterynaryjnych,

5) medycznych,

6) wychowania fizycznego,

7) technicznych,

8) ekonomicznych,

9) społecznych i prawnych,

10) artystycznych.

5. W skład zespołu wchodzi co najmniej pięciu członków Komisji, będących przedstawicielami grupy kierunków studiów, w tym co najmniej trzech posiada2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 18/69

jących tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego w dziedzinie nauki lub dyscyplinie naukowej związanej z danym kierunkiem studiów. Art. 41.

1. Przewodniczącego Komisji oraz jej sekretarza powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego.

2. Przewodniczący Komisji zwołuje posiedzenia plenarne Komisji, przewodniczy jej obradom, reprezentuje ją na zewnątrz oraz podpisuje uchwały Komisji.

3. Sekretarz zapewnia sprawne funkcjonowanie Komisji i wykonywanie przez nią zadań.

4. Przewodniczących zespołów wybierają ich członkowie spośród swego grona. Art. 42.

1. Prezydium podejmuje uchwały w sprawach, o których mowa w art. 38 ust.

2. 2. Strona niezadowolona z uchwały prezydium podjętej w sprawach, o których mowa w art. 38 ust. 2, może zwrócić się z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. Wniosek kieruje się do Komisji w terminie czternastu dni od dnia doręczenia uchwały.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, rozpatrywany jest na wspólnym posiedzeniu zespołu i prezydium Komisji w terminie nie dłuższym niż dwa miesiące od dnia otrzymania wniosku.

4. Organizację i tryb działania Komisji, szczegółowe kompetencje jej organów, tryb dokonywania ocen, o których mowa w art. 38 ust. 2 pkt 2, oraz sposób wyznaczania recenzentów określa statut uchwalony przez Komisję na posiedzeniu plenarnym. Art. 43.

1. Środki finansowe niezbędne do funkcjonowania Rady i Komisji zapewniane są w części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego.

2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określa, w drodze rozporządzenia, sposób obsługi administracyjnej i finansowej prac Rady i Komisji, wysokość wynagrodzenia ich członków oraz warunki zwrotu kosztów podróży członkom Rady i Komisji i wyznaczanym przez nie recenzentom, uwzględniając w szczególności, że wysokość wynagrodzenia członków Rady i Komisji będzie ustalana w relacji do minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego profesora zwyczajnego, określonej na podstawie art. 117a ust. 1.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 19/69

Art. 44. (uchylony) Art. 45. (uchylony) Dział III Ustrój uczelni Rozdział 1 Organy uczelni Art. 46.

1. Organami kolegialnymi uczelni są senat i rady wydziałów.

2. Organami jednoosobowymi uczelni są rektor i dziekani.

3. Organami wyborczymi uczelni są kolegia elektorów, jeżeli statut je przewiduje.

4. Występujące w ustawie pojęcia „dziekan” lub „rada wydziału” oznaczają także odpowiednio „kierownika” lub „radę jednostki organizacyjnej” w rozumieniu art. 64 ust.

1. Art. 47.

1. W skład senatu wchodzą:

1) rektor jako przewodniczący,

2) prorektor lub prorektorzy,

3) dziekani,

4) wybrani przedstawiciele, w liczbie określonej przez statut uczelni: a) nauczycieli akademickich zatrudnionych na stanowisku profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego oraz innych nauczycieli akademickich posiadających stopień naukowy doktora habilitowanego, b) pozostałych nauczycieli akademickich, c) samorządu studenckiego, d) pracowników uczelni nie będących nauczycielami akademickimi,

5) a ponadto jeżeli statut uczelni tak stanowi: dyrektor administracyjny, kwestor, dyrektor biblioteki głównej, dyrektor ośrodka dokumentacji i informacji naukowej.

2. Przedstawiciele, o których mowa w ust. 1 pkt 4, są wybierani w trybie określonym w statucie uczelni, z tym że wymienieni w lit. b) i c) są wybierani w liczbie nie mniejszej niż po 10% składu senatu, a w lit. d) - w liczbie nie większej niż 10% składu senatu. 2a. W skład senatu mogą także wchodzić przedstawiciele uczestników studiów doktoranckich wybrani na zasadach i w trybie określonych w statucie uczelni.

3. Nauczyciele akademiccy zatrudnieni na stanowisku profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego oraz inni nauczyciele akademiccy posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego stanowią ponad połowę, lecz nie więcej niż 3\5 składu senatu.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 20/69

4. Osoby wymienione w ust. 1 pkt 5, jeżeli nie są członkami senatu, uczestniczą w jego posiedzeniach z głosem doradczym. W posiedzeniach senatu uczestniczą także z głosem doradczym przedstawiciele związków zawodowych działających w uczelni, po jednym z każdego związku.

5. Skład senatu uczelni jednowydziałowej lub bezwydziałowej ustala statut uczelni, kierując się odpowiednio przepisami ust. 1-4. Art. 48.

1. Do kompetencji senatu należy:

1) ustalanie ogólnych kierunków działalności uczelni,

2) tworzenie i znoszenie, na wniosek rady wydziału, kierunków studiów,

3) nadawanie tytułu doktora honoris causa,

4) wyrażanie zgody na zawieranie przez rektora umów z zagranicznymi instytucjami naukowymi,

5) wyrażanie zgody na prowadzenie przez uczelnię gimnazjum lub szkoły ponadgimnazjalnej,

6) uchwalanie planu rzeczowo-finansowego uczelni,

7) ustalanie, na zasadach określonych w ustawie i statucie uczelni, pensum dydaktycznego dla poszczególnych stanowisk, warunków jego obniżania oraz zasad obliczania godzin dydaktycznych,

8) wyrażanie zgody na: a) nabycie lub zbycie przez uczelnię składników mienia o wartości określonej w statucie uczelni, b) przyjęcie darowizny, spadku lub zapisu o wartości określonej w statucie uczelni, c) przystąpienie do spółki, spółdzielni lub innej organizacji gospodarczej oraz na utworzenie fundacji,

9) ocena działalności rektora oraz zatwierdzanie rocznych sprawozdań z działalności uczelni,

10) podejmowanie uchwał w innych sprawach określonych w ustawie lub statucie uczelni albo wymagających wypowiedzi społeczności akademickiej,

11) podejmowanie uchwał w sprawach określonych w przepisach o zakładach opieki zdrowotnej.

2. Senat uczelni, która nie spełnia wymagań określonych w art. 12 ust. 1 i 2, przedstawia właściwemu ministrowi uchwałę w sprawach określonych w ust. 1 pkt

2.

3. Senat uczelni jednowydziałowej lub bezwydziałowej pełni również funkcje rady wydziału. Art. 49.

1. Rektor kieruje działalnością uczelni i reprezentuje ją na zewnątrz. Rektor jest przełożonym pracowników oraz studentów uczelni.

2. Rektor podejmuje decyzje dotyczące funkcjonowania uczelni, nie zastrzeżone dla innych organów uczelni lub dyrektora administracyjnego.

3. Rektor w szczególności: 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 21/69

1) podejmuje decyzje dotyczące mienia i gospodarki uczelni, przekraczające zakres zwykłego zarządu uczelnią,

2) sprawuje nadzór nad administracją i gospodarką uczelni w zakresie zwykłego zarządu,

3) wydaje, na wniosek dyrektora administracyjnego, regulamin organizacyjny uczelni,

4) dba o przestrzeganie prawa oraz bezpieczeństwo i porządek na terenie uczelni,

5) podejmuje decyzje w sprawach zastrzeżonych w ustawie do jego kompetencji, a także określonych w innych przepisach. Art. 50.

1. W skład rady wydziału wchodzą:

1) dziekan jako jej przewodniczący,

2) prodziekan lub prodziekani,

3) nauczyciele akademiccy zatrudnieni na stanowisku profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego oraz inni nauczyciele akademiccy posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego, zatrudnieni na wydziale,

4) wybrani przedstawiciele: a) pozostałych nauczycieli akademickich zatrudnionych na wydziale, b) samorządu studenckiego wydziału, c) pracowników uczelni zatrudnionych na wydziale, nie będących nauczycielami akademickimi.

2. Statut uczelni może stanowić, że przy określonej liczbie nauczycieli akademickich, o których mowa w ust. 1 pkt 3, w skład rady wydziału mogą wchodzić w ustalonej liczbie ich wybrani przedstawiciele.

3. Do wyboru przedstawicieli, o których mowa w ust. 1 pkt 4 oraz w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepis art. 47 ust.

2. 3a. W skład rady wydziału mogą także wchodzić przedstawiciele uczestników studiów doktoranckich wybrani na zasadach i w trybie określonym w statucie uczelni.

4. W posiedzeniu rady wydziału uczestniczą z głosem doradczym przedstawiciele związków zawodowych, których statutowa jednostka działa na wydziale, po jednym z każdego związku.

5. W posiedzeniu rady wydziału mogą uczestniczyć, z głosem doradczym, emerytowani nauczyciele akademiccy zatrudnieni na wydziale przed przejściem na emeryturę na stanowisku profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego. Art. 51. Do kompetencji rady wydziału należy:

1) ustalanie ogólnych kierunków działania wydziału,

2) uchwalanie, po zasięgnięciu opinii wydziałowego organu uchwałodawczego samorządu studenckiego, programów nauczania i planów studiów,

3) uchwalanie planu rzeczowo-finansowego wydziału, 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 22/69

4) ocena działalności dziekana oraz zatwierdzanie rocznego sprawozdania dziekana z działalności wydziału,

5) podejmowanie uchwał w innych sprawach określonych w ustawie lub statucie uczelni. Art. 52.

1. Dziekan kieruje wydziałem i reprezentuje go na zewnątrz. Dziekan jest przełożonym pracowników i studentów wydziału.

2. Dziekan podejmuje decyzje dotyczące funkcjonowania wydziału, nie zastrzeżone dla innych organów uczelni lub dyrektora administracyjnego.

3. Dziekan ponadto:

1) sprawuje nadzór nad działalnością jednostek organizacyjnych wydziału,

2) dba o przestrzeganie prawa oraz bezpieczeństwo i porządek na terenie wydziału,

3) podejmuje decyzje w innych sprawach określonych w ustawie lub statucie uczelni. Art. 53.

1. Tryb zwoływania posiedzeń i pracy organów kolegialnych uczelni określa statut uczelni.

2. Uchwały organów kolegialnych uczelni zapadają zwykłą większością głosów przy obecności co najmniej połowy ogólnej liczby ich członków, chyba że ustawa lub statut uczelni określają wyższe wymagania. Art. 54.

1. Uchwały senatu, podjęte w sprawach należących do jego kompetencji, są wiążące dla rektora i innych organów uczelni oraz wszystkich członków społeczności akademickiej.

2. Uchwały rady wydziału, podjęte w sprawach należących do jej kompetencji, są wiążące dla dziekana i wszystkich członków społeczności wydziału. Art. 55.

1. Od uchwały rady wydziału służy odwołanie do senatu.

2. Senat uchyla uchwałę rady wydziału niezgodną z przepisami ustawowymi lub statutem uczelni.

3. Senat może uchylić uchwałę rady wydziału naruszającą ważny interes uczelni. Art. 56.

1. W razie podjęcia przez senat uchwały niezgodnej z przepisami ustawowymi lub statutem uczelni, rektor zawiesza jej wykonanie i w terminie czternastu dni zwołuje posiedzenie senatu celem ponownego rozpatrzenia uchwały. Jeżeli senat nie zmieni albo nie uchyli uchwały, rektor przekazuje ją ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego lub innemu właściwemu ministrowi.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 23/69

2. W razie podjęcia przez senat uchwały naruszającej ważny interes uczelni, rektor zawiesza jej wykonanie i w terminie czternastu dni zwołuje posiedzenie senatu w celu ponownego rozpatrzenia uchwały. Uchwała wchodzi w życie, jeżeli senat większością co najmniej 3\4 głosów, przy udziale co najmniej 2\3 swojego statutowego składu, wypowie się za jej utrzymaniem. Art. 57.

1. Od decyzji dziekana służy odwołanie do rektora.

2. Rektor uchyla decyzję dziekana niezgodną z przepisami ustawowymi, statutem uczelni lub regulaminem studiów.

3. Rektor może uchylić decyzję dziekana naruszającą ważny interes uczelni. Art. 58. Skład kolegium elektorów określa statut uczelni. Art. 59.

1. Tryb wyboru jednoosobowych organów uczelni, przedstawicieli do organów kolegialnych oraz na inne wybieralne stanowiska określa statut uczelni przy zachowaniu następujących zasad:

1) czynne prawo wyborcze przysługuje pracownikom zatrudnionym w uczelni co najmniej w połowie pełnego wymiaru czasu pracy oraz studentom uczelni,

2) bierne prawo wyborcze przysługuje pracownikom zatrudnionym w uczelni w pełnym wymiarze czasu pracy oraz studentom uczelni,

3) organy uczelni są wybierane przy udziale przedstawicieli wszystkich grup społeczności akademickiej, o których mowa w art. 6 ust. 1,

4) każdemu z wyborców przysługuje prawo zgłaszania kandydatów,

5) głosowanie jest tajne,

6) wybór następuje, gdy kandydat uzyskał więcej niż połowę ważnie oddanych głosów, chyba że statut uczelni wymaga większości kwalifikowanej,

7) czas i miejsce przeprowadzenia wyborów podaje się do wiadomości w takim terminie i w taki sposób, aby wyborca miał możliwość wzięcia udziału w wyborach,

8) wybory przeprowadzają komisje wyborcze powołane w trybie określonym w statucie uczelni.

2. W uczelniach artystycznych i wydziałach artystycznych innych uczelni bierne prawo wyborcze przysługuje także pracownikom zatrudnionym co najmniej w połowie pełnego wymiaru czasu pracy.

3. Wybór przedstawicieli do kolegium elektorów odbywa się z zachowaniem zasad ust. 1, z tym że elektorów spośród nauczycieli akademickich wybierają wszyscy nauczyciele akademiccy. Art. 60.

1. Rektor wybierany jest przez kolegium elektorów albo przez senat spośród osób posiadających tytuł naukowy lub stopień doktora habilitowanego, także nie za2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 24/69

trudnionych w uczelni. Organ wybierający rektora oraz tryb jego wyboru określa statut uczelni.

2. W uczelni artystycznej rektor może być także wybrany spośród osób nie spełniających wymagań określonych w ust.

1.

3. Przewodniczący właściwej komisji wyborczej wydaje akt stwierdzający wybór i niezwłocznie powiadamia o wyborze właściwego ministra.

4. Prorektora lub prorektorów, w liczbie określonej przez statut uczelni, wybiera organ, który dokonał wyboru rektora, na wniosek tego rektora.

5. Kandydatura prorektora do spraw studenckich wymaga zgody większości przedstawicieli studentów w organie wybierającym. Art. 61.

1. Rektora lub prorektora może odwołać organ, który dokonał ich wyboru.

2. Wniosek o odwołanie rektora lub prorektora może być zgłoszony przez co najmniej 1\3 statutowego składu senatu. Wniosek o odwołanie prorektora do spraw studenckich może być zgłoszony również przez wszystkich przedstawicieli studentów wchodzących w skład senatu.

3. Uchwała o odwołaniu rektora lub prorektora jest podejmowana większością co najmniej 3\4 głosów przy obecności co najmniej 2\3 statutowego składu organu, który dokonał wyboru. Art. 62.

1. Dziekan jest wybierany przez radę wydziału albo kolegium elektorów. Organ wybierający dziekana oraz tryb jego wyboru określa statut uczelni.

2. Prodziekana lub prodziekanów, w liczbie określonej przez statut uczelni, wybiera organ, który dokonał wyboru dziekana, na wniosek tego dziekana. Do wyboru prodziekana do spraw studenckich stosuje się odpowiednio przepis art. 60 ust. 5.

3. Dziekana lub prodziekana może odwołać organ, który dokonał ich wyboru. Do odwołania dziekana lub prodziekana stosuje się odpowiednio przepisy art.

61. Art. 63.

1. Kadencja kolegialnych i jednoosobowych organów uczelni trwa trzy lata, chyba że statut uczelni przewiduje krótszą kadencję danego organu. Kadencja rozpoczyna się z dniem 1 września roku wyborów i kończy się z dniem 31 sierpnia, chyba że statut uczelni stanowi inaczej.

2. Czas trwania mandatu studentów w organach kolegialnych uczelni określa jej statut.

3. Statut uczelni określa przypadki wygaśnięcia mandatu członka organu kolegialnego oraz jednoosobowego przed upływem kadencji oraz tryb dokonywania wyborów uzupełniających.

4. Rektor, prorektor, dziekan lub prodziekan może być wybrany na tę samą funkcję nie więcej niż na dwie następujące po sobie kadencje.

5. Organy kolegialne uczelni pełnią swoje funkcje do czasu ukonstytuowania się organów nowej kadencji. 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 25/69

Rozdział 2 Organizacja uczelni Art. 64.

1. Podstawową jednostką organizacyjną uczelni jest wydział, chyba że statut stanowi inaczej. Podstawowa jednostka organizacyjna prowadzi jeden lub więcej kierunków studiów. Kierunek studiów może także być prowadzony wspólnie przez kilka podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni.

2. W uczelni, która spełnia wymagania określone w art. 12 ust. 1 i 2, podstawowe jednostki organizacyjne uczelni tworzy, przekształca i znosi senat, a w innej uczelni - właściwy minister na wniosek senatu uczelni, po zasięgnięciu opinii Komisji.

3. W uczelni mogą być tworzone inne jednostki organizacyjne, w szczególności ogólnouczelniane, międzywydziałowe i pozawydziałowe.

4. Uczelnia może tworzyć jednostki międzyuczelniane i jednostki wspólne z innymi podmiotami, w szczególności instytucjami naukowymi, w tym również zagranicznymi.

5. Uczelnia może utworzyć poza swoją siedzibą zamiejscową jednostkę organizacyjną w formie:

1) wydziału lub innej podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni,

2) filii, w skład której wchodzą co najmniej dwie podstawowe jednostki organizacyjne uczelni,

3) zamiejscowego ośrodka dydaktycznego, w którym podstawowa jednostka organizacyjna uczelni, posiadająca uprawnienie do nadawania stopnia naukowego doktora, realizuje zajęcia dydaktyczne w ramach programu prowadzonych studiów wyższych zawodowych.

6. Tworzenie, przekształcanie i znoszenie zamiejscowych jednostek organizacyjnych w uczelni odbywa się na zasadach określonych w ust. 2, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

7. Utworzenie, przekształcenie i zniesienie zamiejscowej jednostki organizacyjnej przez uczelnię niepaństwową wymaga pozwolenia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.

8. Utworzenie za granicą zamiejscowej jednostki organizacyjnej uczelni wymaga zgody ministra właściwego do spraw zagranicznych i ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.

9. Zagraniczne uczelnie mogą tworzyć jednostki organizacyjne z siedzibą na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego. Do tworzenia, prowadzenia działalności i likwidacji jednostki organizacyjnej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zakładania, prowadzenia działalności i likwidacji uczelni niepaństwowej.

10. W przypadku stwierdzenia, że uczelnia utworzyła zamiejscową jednostkę organizacyjną niezgodnie z przepisami ustawy, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, w drodze decyzji, nakazuje likwidację tej jednostki.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 26/69

Art. 65.

1. W skład uczelni wchodzi biblioteka główna, która jest ogólnouczelnianą jednostką organizacyjną o zadaniach naukowych, dydaktycznych i usługowych.

2. Biblioteka główna stanowi podstawę jednolitego systemu bibliotecznoinformacyjnego uczelni, tworzonego na zasadach określonych w statucie, pełni funkcję ogólnodostępnej biblioteki naukowej, jest ogniwem ogólnokrajowej sieci dokumentacji i informacji naukowej oraz ogólnokrajowej sieci bibliotecznej.

3. Dostęp do zbiorów bibliotecznych jest organizowany w sposób nie naruszający przepisu art. 2 ust.

1. Art. 65a. (uchylony) Art. 66.

1. Dyrektorem biblioteki głównej może być osoba posiadająca uprawnienia bibliotekarza dyplomowanego. Dyrektorem biblioteki głównej może być także osoba posiadająca tytuł naukowy.

2. Dyrektora biblioteki głównej powołuje rektor, po zasięgnięciu opinii senatu, spośród kandydatów przedstawionych przez radę biblioteczną. Art. 67.

1. W uczelni działa rada biblioteczna jako organ opiniodawczy rektora.

2. Skład i kompetencje rady bibliotecznej oraz tryb jej powoływania określa statut uczelni. Art. 68.

1. Uczelnia może posiadać ośrodek dokumentacji i informacji naukowej. W przypadku jego powołania, odpowiedniej zmianie ulega zakres zadań biblioteki głównej.

2. Jeżeli uczelnia posiada ośrodek, o którym mowa w ust. 1, przepisy art. 66 i 67 stosuje się odpowiednio.

3. Uczelnia posiada archiwum, które stanowi ogniwo państwowej sieci archiwalnej.

4. Do ośrodka i archiwum, o których mowa w ust. 1 i 3, stosuje się odpowiednio przepisy art.

65. Art. 69.

1. Rodzaje, warunki i tryb tworzenia, znoszenia i przekształcania jednostek organizacyjnych uczelni określa statut uczelni.

2. Jednostki, o których mowa w art. 64 ust. 4, tworzy się, znosi i przekształca na podstawie uchwały senatu. Art. 70.

1. Dyrektor administracyjny kieruje administracją i gospodarką uczelni oraz podejmuje decyzje dotyczące mienia uczelni, w zakresie zwykłego zarządu uczel2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 27/69

ni, z wyłączeniem spraw zastrzeżonych w ustawie lub statucie dla organów uczelni.

2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, dyrektor administracyjny reprezentuje uczelnię na zewnątrz.

3. Szczegółowy zakres kompetencji dyrektora administracyjnego określa statut lub regulamin organizacyjny uczelni. Art. 71.

1. Dyrektora administracyjnego powołuje i odwołuje rektor za zgodą senatu.

2. Zastępców dyrektora administracyjnego, w liczbie określonej przez statut uczelni, powołuje i odwołuje rektor na wniosek dyrektora administracyjnego. Art. 72.

1. Kwestor pełni funkcję głównego księgowego i jest zastępcą dyrektora administracyjnego. Obowiązki i uprawnienia kwestora jako głównego księgowego regulują odrębne przepisy.

2. Kwestora powołuje i odwołuje rektor na wniosek dyrektora administracyjnego. Art. 73. Strukturę administracyjną uczelni oraz zakres działania kierowników jednostek organizacyjnych administracji uczelni w sprawach nie uregulowanych w ustawie i statucie określa regulamin organizacyjny uczelni. Rozdział 3 Przepisy szczególne Art. 74. Przepisy niniejszego działu stosuje się do uczelni niepaństwowej w zakresie nie uregulowanym przez statut uczelni, z zastrzeżeniem art. 64 ust.

6. Dział IV Pracownicy uczelni Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 75.

1. Uczelnia zatrudnia nauczycieli akademickich i pracowników nie będących nauczycielami akademickimi.

2. Nauczycielami akademickimi są:

1) pracownicy naukowo-dydaktyczni zatrudnieni na stanowiskach: a) profesora zwyczajnego, 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 28/69

b) profesora nadzwyczajnego, c) adiunkta, d) asystenta,

2) pracownicy dydaktyczni zatrudnieni na stanowiskach: a) starszego wykładowcy, b) wykładowcy, c) lektora, d) instruktora,

3) pracownicy naukowi zatrudnieni na stanowiskach określonych w pkt

1.

3. Senat uczelni może ustalić inne nazwy stanowisk, o których mowa w ust. 2 pkt

2.

4. Pracownikami uczelni nie będącymi nauczycielami akademickimi są:

1) pracownicy naukowo-techniczni,

2) pracownicy biblioteczni oraz dokumentacji i informacji naukowej,

3) pozostali pracownicy uczelni. Art. 76.

1. Pracownikami naukowo-dydaktycznymi są osoby zatrudnione w uczelni w celu prowadzenia badań naukowych i pracy dydaktycznej.

2. Pracownikami naukowymi są osoby zatrudnione w uczelni w celu prowadzenia badań naukowych.

3. Pracownikami dydaktycznymi są osoby zatrudnione w uczelni w celu prowadzenia pracy dydaktycznej. Art. 77.

1. Przepisy dotyczące pracowników naukowo-dydaktycznych stosuje się odpowiednio do pracowników wymienionych w art. 75 ust. 4 pkt 2 i mających uprawnienia bibliotekarzy dyplomowanych oraz dyplomowanych pracowników dokumentacji i informacji naukowej, zatrudnionych na stanowiskach: starszego kustosza i starszego dokumentalisty dyplomowanego, kustosza i dokumentalisty dyplomowanego, adiunkta bibliotecznego i adiunkta dokumentacji i informacji naukowej oraz asystenta bibliotecznego i asystenta dokumentacji i informacji naukowej, jeżeli ustawa lub przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

2. Przepisy dotyczące pracowników dydaktycznych stosuje się odpowiednio do pracowników bibliotecznych oraz dokumentacji i informacji naukowej, zatrudnionych na stanowiskach: kustosza bibliotecznego, starszego bibliotekarza i starszego dokumentalisty, jeżeli ustawa lub przepisy szczególne nie stanowią inaczej. Art. 78. Pracownikami naukowo-technicznymi są osoby zatrudnione w uczelni w celu wykonywania prac pomocniczych w badaniach naukowych, świadczenia pomocy w przygotowywaniu i prowadzeniu zajęć dydaktycznych oraz wykonywania prac usługowo-badawczych.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 29/69

Rozdział 2 Powstanie i ustanie stosunku pracy nauczycieli akademickich Art. 79. Nauczycielem akademickim może zostać osoba, która:

1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych,

2) nie została ukarana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo z niskich pobudek,

3) nie została ukarana karą dyscyplinarną wymienioną w art. 127 ust. 1 pkt 5 lub 6,

4) korzysta z praw publicznych,

5) posiada kwalifikacje określone w ustawie. Art. 80.

1. Na stanowisku profesora zwyczajnego można zatrudnić osobę, która posiada tytuł naukowy.

2. Na stanowisku profesora nadzwyczajnego można zatrudnić osobę, która posiada tytuł naukowy lub stopień naukowy doktora habilitowanego.

3. Na stanowisku adiunkta można zatrudnić osobę, która posiada stopień naukowy.

4. Na stanowisku asystenta można zatrudnić osobę, która posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny tytuł zawodowy.

5. Statut uczelni może określić dodatkowe wymagania co do kwalifikacji zawodowych osób kandydujących na stanowiska, o których mowa w ust. 1-4. Art. 81. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, specjalności, w których na stanowisku profesora nadzwyczajnego można zatrudnić osobę nie spełniającą warunków, o których mowa w art. 80 ust. 2, a posiadającą wybitne twórcze osiągnięcia w pracy zawodowej poza uczelnią, oraz tryb postępowania przy jej zatrudnianiu w uczelni, uwzględniając w szczególności jednostki organizacyjne uczelni, w których osoby te mogą być zatrudnione, oraz jednostki uczestniczące w postępowaniu i ich kompetencje. Art. 82. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określa, w drodze rozporządzenia:

1) warunki, jakie powinien spełniać kandydat na dyplomowanego bibliotekarza oraz na dyplomowanego pracownika dokumentacji i informacji naukowej,

2) zasady oraz tryb postępowania kwalifikacyjnego przyznającego uprawnienia bibliotekarza dyplomowanego i dyplomowanego pracownika dokumentacji i informacji naukowej,

3) zasady awansowania dyplomowanego bibliotekarza i dyplomowanego pracownika dokumentacji i informacji naukowej. 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 30/69

Art. 83.

1. Kwalifikacje zawodowe, jakie powinna posiadać osoba zatrudniana na stanowisku dydaktycznym, określa statut uczelni.

2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje zawodowe, jakie powinna posiadać osoba zatrudniona na jednym ze stanowisk, o których mowa w art. 77 ust. 2, uwzględniając staż pracy i praktyki zawodowe. Art. 84.

1. Powierzenie cudzoziemcowi wykonywania pracy w charakterze nauczyciela akademickiego lub zadań, o których mowa w art. 76, następuje bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę.

2. Przy zatrudnianiu osoby, o której mowa w ust. 1, a także obywatela polskiego, który stopień naukowy, stopień w zakresie sztuki lub tytuł zawodowy uzyskał za granicą, można odstąpić od warunków określonych w art. 80.

3. Osoba, o której mowa w ust. 1, podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego oraz ubezpieczeń społecznych, a także korzysta z uprawnień przewidzianych w ustawie i innych uprawnień - na zasadach obowiązujących obywateli polskich pozostających w stosunku pracy. Art. 85.

1. Stosunek pracy z nauczycielem akademickim nawiązuje się na podstawie mianowania, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

2. Mianowanie po raz pierwszy na dane stanowisko w uczelni pracownika naukowo-dydaktycznego i naukowego oraz starszego wykładowcy i wykładowcy następuje po zakwalifikowaniu w drodze konkursu otwartego.

3. Kryteria kwalifikacyjne oraz tryb przeprowadzania konkursu określa statut uczelni. Art. 86.

1. Na stanowisko profesora zwyczajnego mianuje właściwy minister na wniosek rektora, złożony za zgodą właściwej rady wydziału oraz senatu.

2. Na stanowisko profesora nadzwyczajnego mianuje rektor na wniosek dziekana, złożony za zgodą właściwej rady wydziału, po zasięgnięciu opinii senatu.

3. Na inne stanowiska nauczycieli akademickich na wydziałach lub w innych podstawowych jednostkach organizacyjnych uczelni mianuje rektor na wniosek dziekana, zaopiniowany przez właściwą radę wydziału.

4. Na pozostałe stanowiska nauczycieli akademickich mianuje rektor na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej określonej w statucie uczelni.

5. Akt mianowania nauczyciela akademickiego powinien w szczególności określić:

1) stanowisko i miejsce pracy,

2) termin rozpoczęcia pracy,

3) rodzaj i okres mianowania,

4) wynagrodzenie lub zasady jego ustalania. 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 31/69

Art. 87.

1. Mianowanie na stanowisko profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego osoby mającej tytuł naukowy następuje na stałe.

2. Pierwsze mianowanie osoby nie posiadającej tytułu naukowego na stanowisko profesora nadzwyczajnego następuje na okres pięciu lat, a następne - na czas nie określony.

3. Jeżeli po upływie okresu lub okresów zatrudnienia osoby nie mającej tytułu naukowego na stanowisku profesora nadzwyczajnego osoba ta nie jest mianowana na to stanowisko, wraca na poprzednio zajmowane stanowisko, jeżeli nie była pracownikiem uczelni, mianuje się ją na stanowisko adiunkta lub starszego wykładowcy. Art. 88.

1. Na stanowisko adiunkta mianuje się na czas nie określony.

2. Okres zatrudnienia na stanowisku adiunkta osoby nie mającej stopnia naukowego doktora habilitowanego nie powinien przekroczyć dziewięciu lat, chyba że statut uczelni określi dłuższy okres. Art. 89.

1. Na stanowisko asystenta mianuje się na czas nie określony.

2. Osobę, która nie odbyła stażu asystenckiego w trybie art. 151, mianuje się po raz pierwszy na stanowisko asystenta na okres jednego roku.

3. Łączny okres zatrudnienia na stanowisko asystenta osoby nie mającej stopnia naukowego doktora nie powinien przekroczyć ośmiu lat. Art. 90. Bieg terminów, o których mowa w art. 88 ust. 2 i art. 89 ust. 3, ulega zawieszeniu na czas trwania urlopu macierzyńskiego i wychowawczego, urlopu dla poratowania zdrowia i urlopu uzyskanego w związku z zatrudnieniem poza uczelnią w celu nabycia umiejętności praktycznych przydatnych do wykonywania obowiązków pracowników naukowo-dydaktycznych oraz na czas trwania służby wojskowej. Art. 91. Na pozostałe stanowiska nauczycieli akademickich oraz na stanowiska określone w art. 77 mianuje się na czas nie określony. Art. 92. Nawiązanie stosunku pracy z nauczycielem akademickim, który ma być zatrudniony w uczelni jako dodatkowym miejscu pracy, w niepełnym wymiarze czasu pracy albo też dla wykonania określonych zadań, następuje w drodze umowy o pracę. Umowę o pracę zawiera rektor, na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej określonej w statucie uczelni, po zasięgnięciu opinii właściwej rady wydziału.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 32/69

Art. 92a.

1. Rektor, na wniosek nauczyciela akademickiego, wystawia nauczycielowi akademickiemu legitymację służbową.

2. Rektor może pobierać opłaty za wydanie legitymacji w wysokości nieprzekraczającej kosztów wytworzenia dokumentu.

3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, wzór oraz tryb wystawiania legitymacji służbowej, o której mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności potrzebę poświadczenia zatrudnienia na stanowisku nauczyciela akademickiego, a także termin, w jakim rektor zobowiązany jest do wydania legitymacji. Art. 93.

1. Stosunek pracy z mianowanym nauczycielem akademickim może być rozwiązany:

1) na mocy porozumienia stron,

2) z końcem roku akademickiego przez oświadczenie pracownika o wypowiedzeniu, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia.

2. Stosunek pracy z mianowanym nauczycielem akademickim może być rozwiązany na mocy decyzji właściwego organu w razie:

1) czasowej niezdolności do pracy nauczyciela spowodowanej jego chorobą, jeżeli okres tej nieobecności przekracza jeden rok, a w razie stwierdzenia przez lekarza prowadzącego badania okresowe lub kontrolne poprawy stanu zdrowia i możliwości powrotu do pracy - jeżeli okres ten przekracza dwa lata; rozwiązanie stosunku pracy może nastąpić bez zachowania okresu wypowiedzenia,

2) nie usprawiedliwionego niezgłoszenia się nauczyciela na badanie przez lekarza prowadzącego badania okresowe lub kontrolne, o którego przeprowadzenie wniosła uczelnia, po zasięgnięciu opinii lekarza; rozwiązanie stosunku pracy może nastąpić bez zachowania okresu wypowiedzenia,

3) zniesienia uczelni lub przekształcenia jej struktury w sposób uniemożliwiający dalsze zatrudnienie na dotychczas zajmowanym stanowisku; rozwiązanie stosunku pracy następuje z końcem roku akademickiego, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia.

3. Stosunek pracy z nauczycielem akademickim mianowanym na czas nie określony może być rozwiązany również z innych ważnych przyczyn z końcem roku akademickiego na mocy decyzji właściwego organu, po uzyskaniu zgody organu kolegialnego wskazanego w statucie uczelni. Okres wypowiedzenia stosunku pracy z nauczycielem akademickim wynosi sześć miesięcy. Art. 94.

1. Rozwiązanie stosunku pracy z mianowanym nauczycielem akademickim następuje na mocy decyzji właściwego organu:

1) bez zachowania okresu wypowiedzenia - w razie orzeczenia przez lekarza orzecznika w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych trwałej niezdolności nauczyciela do pracy na zaj-

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 33/69

mowanym stanowisku; badanie nauczyciela przez lekarza może nastąpić na wniosek nauczyciela akademickiego lub uczelni,

2) z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia z końcem roku akademickiego - w razie otrzymania przez nauczyciela dwukrotnie, w odstępie nie krótszym niż jeden rok, a nie dłuższym niż dwa lata, negatywnej oceny, o której mowa w art. 104.

2. Rozwiązanie stosunku pracy z adiunktem lub asystentem mianowanym na czas nie określony następuje na mocy decyzji właściwego organu z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia z końcem roku akademickiego, w którym upłynął okres zatrudnienia, o którym mowa w art. 88 ust. 2 i art. 89 ust.

3. Art. 95.

1. Stosunek pracy z mianowanym nauczycielem akademickim wygasa z mocy prawa w razie:

1) stwierdzenia, że mianowanie nastąpiło na podstawie fałszywych lub nieważnych dokumentów,

2) porzucenia pracy,

3) prawomocnego ukarania karą dyscyplinarną zwolnienia z pracy lub wydalenia z zawodu nauczycielskiego,

4) prawomocnego skazania na karę utraty praw publicznych lub prawa wykonywania zawodu nauczyciela,

5) upływu trzymiesięcznego okresu nieobecności w pracy z powodu odbywania kary pozbawienia wolności,

6) upływu okresu, na który nastąpiło mianowanie.

2. Stosunek pracy z mianowanym nauczycielem akademickim wygasa z końcem roku akademickiego, w którym:

1) nauczyciel akademicki ukończył 65 lat życia, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia nabycie prawa do emerytury; jeżeli z ukończeniem 65 lat życia nauczyciel akademicki nie nabył prawa do emerytury, wygaśnięcie stosunku pracy następuje z końcem roku akademickiego, w którym nabył to prawo lub w którym ukończył 70 lat życia,

2) nauczyciel akademicki zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego ukończył 70 lat życia. Art. 96. Organem właściwym do rozwiązania lub do stwierdzenia wygaśnięcia stosunku pracy z mianowanym nauczycielem akademickim jest organ uprawniony do mianowania na właściwe stanowisko. Art. 97.

1. W zakresie roszczeń mianowanego nauczyciela akademickiego z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania przez uczelnię stosunku pracy za wypowiedzeniem stosuje się odpowiednio przepisy działu drugiego, rozdziału II, oddziału 4 Kodeksu pracy.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 34/69

2. W zakresie roszczeń mianowanego nauczyciela akademickiego z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania przez uczelnię stosunku pracy bez wypowiedzenia lub stwierdzenia jego wygaśnięcia stosuje się odpowiednio przepisy działu drugiego, rozdziału II, oddziału 6 Kodeksu pracy. Art. 98. Rozwiązanie i wygaśnięcie umowy o pracę z nauczycielem akademickim następuje na zasadach określonych w Kodeksie pracy, z tym że rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem następuje z końcem roku akademickiego. Rozdział 3 Obowiązki i prawa nauczycieli akademickich Art. 99.

1. Pracownicy naukowo-dydaktyczni są obowiązani:

1) prowadzić badania naukowe, rozwijać twórczość naukową albo artystyczną oraz podnosić swoje kwalifikacje,

2) kształcić studentów oraz innych uczestników studiów i kursów prowadzonych przez uczelnię,

3) uczestniczyć w pracach organizacyjnych uczelni.

2. Pracownicy naukowi mają obowiązki określone w ust. 1 pkt 1 i

3. 3. Do obowiązków pracowników naukowo-dydaktycznych i naukowych zatrudnionych na stanowisku profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego należy również kształcenie młodej kadry naukowej.

4. Pracownicy dydaktyczni są obowiązani:

1) kształcić studentów oraz innych uczestników studiów i kursów prowadzonych przez uczelnię,

2) podnosić swoje kwalifikacje zawodowe,

3) uczestniczyć w pracach organizacyjnych uczelni. Art. 100.

1. Nauczyciele akademiccy zatrudnieni w uczelniach medycznych lub w uczelni prowadzącej działalność w dziedzinie nauk medycznych uczestniczą w sprawowaniu opieki zdrowotnej poprzez wykonywanie zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w szpitalach klinicznych będących zakładami opieki zdrowotnej lub oddziałach innych zakładów opieki zdrowotnej (szpitali), udostępnianych uczelniom na zasadach określonych w przepisach o zakładach opieki zdrowotnej. 1a. Nauczyciele, o których mowa w ust. 1 i 1a, są zatrudniani na podstawie umowy o pracę albo umowy cywilnoprawnej na udzielanie świadczeń zdrowotnych, zawartej ze szpitalem klinicznym albo innym zakładem opieki zdrowotnej (szpitalem).

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni działających w zakresie nauk weterynaryjnych. 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 35/69

1. 2.

3.

4.

Art. 101. Czas pracy nauczyciela akademickiego jest określony zakresem jego obowiązków dydaktycznych, naukowych i organizacyjnych. Rodzaje zajęć dydaktycznych rozliczanych w ramach pensum i wymiar pensum w granicach określonych w ust. 3 i 4 ustala senat uczelni. Pensum może być również wykonywane poza uczelnią, a w szczególności w szkole ponadpodstawowej, gimnazjum lub szkole ponadgimnazjalnej, na zasadach określonych przez senat. Dla pracowników naukowo-dydaktycznych minimalny wymiar pensum wynosi 120 godzin obliczeniowych rocznie, a maksymalny - 210 godzin obliczeniowych rocznie. Dla starszych wykładowców i wykładowców oraz osób zatrudnionych na stanowiskach równorzędnych minimalny wymiar pensum wynosi 240 godzin obliczeniowych rocznie, a maksymalny - 360 godzin obliczeniowych rocznie; dla lektorów i instruktorów oraz osób zatrudnionych na stanowiskach równorzędnych minimalny i maksymalny wymiar pensum wynosi odpowiednio 300 i 540 godzin obliczeniowych rocznie.

5. Rozkład zajęć, o którym mowa w ust. 1, ustala kierownik jednostki organizacyjnej określonej w statucie uczelni.

6. Obowiązkowy wymiar czasu pracy pracowników, o których mowa w art. 75 ust. 2 pkt 3 oraz art. 77 ust. 1 i 2, wynosi 36 godzin tygodniowo. Art. 102.

1. W szczególnych przypadkach, uzasadnionych koniecznością realizacji programu nauczania, nauczyciel akademicki może być zobowiązany do prowadzenia zajęć dydaktycznych w godzinach ponadwymiarowych. Ilość tych godzin nie może przekraczać dla pracowników naukowo-dydaktycznych 1\4, a dla pracowników dydaktycznych 1\2 pensum.

2. Nauczyciela akademickiego w ciąży lub wychowującego dziecko do jednego roku nie można zatrudniać w godzinach ponadwymiarowych bez jego zgody. Art. 103. Nauczyciel akademicki zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy, podejmując dodatkowe zatrudnienie w ramach stosunku pracy, ma obowiązek zawiadomić o tym rektora. Art. 104.

1. Wszyscy nauczyciele akademiccy podlegają okresowej ocenie, stosownie do zakresu obowiązków, o których mowa w art. 99.

2. Oceny nauczyciela akademickiego dokonuje się co cztery lata lub na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej uczelni. Oceny dokonuje się także przed upływem okresu, na który nauczyciel akademicki został zatrudniony.

3. W przypadku otrzymania przez nauczyciela akademickiego oceny negatywnej, dodatkową ocenę przeprowadza się po upływie roku. 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 36/69

4. Podstawowe kryteria oceny i tryb okresowego oceniania nauczycieli akademickich określa statut uczelni. Art. 105.

1. Wynagrodzenie nauczyciela akademickiego składa się z wynagrodzenia zasadniczego i innych składników.

2. (uchylony)

3. Wynagrodzenie zasadnicze, dodatek za staż pracy i dodatek funkcyjny są wypłacane nauczycielowi akademickiemu miesięcznie z góry.

4. Prawo do wynagrodzenia wygasa z ostatnim dniem miesiąca kalendarzowego, w którym ustał stosunek pracy.

5. Nauczyciel akademicki zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy. 5a. Za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną nauczyciel akademicki zachowuje prawo do wynagrodzenia obliczanego na zasadach przewidzianych w art. 92 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.3)), z tym że prawo do dodatku funkcyjnego nauczycieli akademickich zachowuje przez okres nieprzekraczający 3 miesięcy.

6. Nauczycielowi akademickiemu przysługuje dodatek za staż pracy w wysokości 1% wynagrodzenia zasadniczego za każdy rok pracy, wypłacany w okresach miesięcznych, poczynając od czwartego roku pracy, z tym że dodatek ten nie może przekroczyć 20% wynagrodzenia zasadniczego.

7. (uchylony) Art. 106. (uchylony) Art. 107.

1. Nauczyciel akademicki, który po raz pierwszy podejmuje pracę w uczelni na podstawie mianowania na stanowisku asystenta, instruktora, lektora lub wykładowcy, otrzymuje jednorazowy zasiłek na zagospodarowanie w wysokości dwumiesięcznego należnego wynagrodzenia zasadniczego.

2. Zasiłek, o którym mowa w ust. 1, podlega zwrotowi, jeżeli przed upływem trzech lat pracy stosunek pracy z nauczycielem akademickim ustanie w trybie określonym w art. 93 ust. 1 pkt 2, art. 94 ust. 1 pkt 2 lub art. 95 ust. 1 pkt 1, 2, 3, 4 i

5. W uzasadnionych przypadkach rektor uczelni może zwolnić nauczyciela akademickiego w całości lub części od obowiązku zwrotu zasiłku.

3. Prawo do zasiłku, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje w przypadku uprzedniego uzyskania równorzędnego zasiłku z innego tytułu.

3)

Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 166, poz. 1068, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 71.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 37/69

Art. 108.

1. Nauczycielowi akademickiemu przysługuje prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 36 dni roboczych w ciągu roku. Tryb udzielania urlopów określa senatu uczelni, z uwzględnieniem art. 163 Kodeksu pracy.

2. Nauczyciel akademicki uzyskuje prawo do pierwszego urlopu wypoczynkowego w ostatnim dniu poprzedzającym letnią przerwę w zajęciach dydaktycznych, a prawo do drugiego i dalszych urlopów - z początkiem każdego następnego roku kalendarzowego.

3. Nauczyciel akademicki zatrudniony w uczelni na czas określony, krótszy niż dziesięć miesięcy, ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze proporcjonalnym do przepracowanego okresu.

4. W razie niewykorzystania przez nauczyciela akademickiego przysługującego mu urlopu wypoczynkowego z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy, powołania do zasadniczej służby wojskowej albo do odbywania zastępczo obowiązku tej służby, do okresowej służby wojskowej lub do odbywania długotrwałego szkolenia wojskowego - nauczycielowi akademickiemu przysługuje ekwiwalent pieniężny za okres nie wykorzystanego urlopu, jeżeli ustanie stosunku pracy nie nastąpiło z przyczyn powodujących utratę prawa do urlopu wypoczynkowego.

5. Nauczycielowi akademickiemu w okresie urlopu wypoczynkowego przysługuje wynagrodzenie takie, jakie otrzymałby, gdyby w tym czasie pracował. Zmienne składniki wynagrodzenia są obliczane na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z okresu dziesięciu miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu, a jeżeli nauczyciel akademicki jest zatrudniony krócej - na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z okresu zatrudnienia, z uwzględnieniem stawek wynagrodzenia obowiązujących w okresie urlopu.

6. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady ustalania wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy oraz, zgodnie z tymi zasadami, ekwiwalentu za okres niewykorzystanego urlopu. Art. 108a. Z wnioskiem o udzielenie urlopu wychowawczego nauczyciel akademicki występuje do organu, który go mianował lub zawarł z nim umowę o pracę. Wniosek o udzielenie urlopu wychowawczego powinien być zgłoszony co najmniej na 1 miesiąc przed wskazanym terminem rozpoczęcia tego urlopu. Termin zakończenia urlopu wychowawczego powinien przypadać na dzień poprzedzający rozpoczęcie roku akademickiego; w takim przypadku termin udzielonego urlopu ulega odpowiedniemu skróceniu, a na wniosek nauczyciela - odpowiedniemu przedłużeniu. Przepis ust. 3 nie ma zastosowania, jeżeli urlop wychowawczy został udzielony w wymiarze nie przekraczającym 1 miesiąca.

1.

2. 3.

4.

Art. 108b. Nauczyciel akademicki może zrezygnować z udzielonego urlopu wychowawczego:

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 38/69

1) w każdym czasie - za zgodą organu udzielającego urlopu,

2) z początkiem roku akademickiego - po uprzednim zawiadomieniu organu udzielającego urlopu, co najmniej na 3 miesiące przed zamierzonym terminem podjęcia pracy. Art. 108c.

1. W przypadku wykorzystywania urlopu wychowawczego nauczyciel akademicki nabywa prawo do urlopu wypoczynkowego z dniem rozpoczęcia czasu wolnego od zajęć dydaktycznych po zakończeniu urlopu wychowawczego.

2. Nauczycielowi akademickiemu, który w związku z rozpoczęciem urlopu wychowawczego nie może wykorzystać przypadającego w czasie wolnym od zajęć dydaktycznych urlopu wypoczynkowego, do którego nabył prawo - termin zakończenia urlopu wychowawczego powinien przypadać na koniec zajęć dydaktycznych. Art. 109.

1. Nauczyciel akademicki zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy ma prawo do urlopu płatnego lub bezpłatnego dla celów naukowych, artystycznych lub kształcenia zawodowego. Wymiar, zasady i tryb udzielania urlopu płatnego określa, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z innymi właściwymi ministrami.

2. Nauczyciel akademicki przygotowujący rozprawę doktorską ma prawo, jeżeli jest to uzasadnione stopniem przygotowania tej rozprawy, do urlopu płatnego w wymiarze nie przekraczającym sześciu miesięcy. W przypadku przygotowywania pracy habilitacyjnej wymiar tego urlopu nie może przekroczyć jednego roku.

3. Nauczyciel akademicki posiadający tytuł naukowy lub stopień naukowy doktora habilitowanego ma prawo do korzystania raz na siedem lat z rocznego urlopu płatnego dla celów naukowych lub artystycznych. Pracownicy korzystający z tego urlopu nie mogą w tym czasie wykonywać pracy w ramach stosunku pracy.

4. Szczegółowe zasady i tryb udzielania urlopów, o których mowa w ust. 2 i 3, oraz urlopu bezpłatnego, o którym mowa w ust. 1, reguluje statut uczelni.

5. Nauczyciel akademicki zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy po przepracowaniu co najmniej trzech lat w uczelni, ma prawo do płatnego urlopu dla poratowania zdrowia w wymiarze nie przekraczającym jednorazowo jednego roku. 5a. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, określi, w drodze rozporządzenia, tryb orzekania o potrzebie udzielenia nauczycielowi akademickiemu urlopu, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając w szczególności określenie podmiotu uprawnionego do orzekania o stanie zdrowia i sposób prowadzenia dokumentacji.

6. Do wynagrodzenia za czas urlopów płatnych, o których mowa w ust. 1-5, stosuje się przepisy art. 108 ust. 5 i

6. Art. 110.

1. Nauczyciel akademicki ma prawo do podyplomowego doskonalenia się oraz innych form kształcenia zawodowego na koszt uczelni. 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 39/69

2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, zakres i formy pomocy przysługującej nauczycielowi akademickiemu podejmującemu studia podyplomowe oraz inne formy kształcenia zawodowego, uwzględniając w szczególności tryb kierowania, wymiar urlopu oraz zakres innych świadczeń, przysługujących osobie kształcącej się. Art. 111. Nauczycielom akademickim przysługują uprawnienia twórców w zakresie ochrony praw autorskich i praw pokrewnych oraz pomoc uczelni w razie ich naruszenia. Rozdział 4 Emerytury i renty nauczycieli akademickich Art. 112.

1. (utracił moc)

2. Mianowany nauczyciel akademicki może na swój wniosek przejść na emeryturę, jeżeli ukończył 60 lat życia i przepracował 30 lat, w tym 20 lat w szkolnictwie lub instytucjach naukowych - w przypadku mężczyzny oraz ukończył 55 lat życia i przepracował 25 lat, w tym 20 lat w szkolnictwie lub instytucjach naukowych - w przypadku kobiety.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje do osób urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r. Art. 113. Podstawę wymiaru emerytury lub renty dla nauczyciela akademickiego ustala się na zasadach ogólnych, określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, z tym że do podstawy tej wlicza się również wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe, dodatki oraz wszystkie nagrody uzyskane przez nauczyciela akademickiego za osiągnięcia zawodowe w okresie, z którego wynagrodzenie stanowi podstawę wymiaru emerytury lub renty. Art. 114. (uchylony) Rozdział 5 Pracownicy nie będący nauczycielami akademickimi Art. 115. Pracownika uczelni nie będącego nauczycielem akademickim zatrudnia się na podstawie umowy o pracę. Umowę o pracę zawiera, stosownie do postanowień statutu uczelni, rektor, dziekan lub dyrektor administracyjny. Art. 116. (uchylony)

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 40/69

Art. 117. Czas pracy pracowników nie będących nauczycielami akademickimi, z wyjątkiem pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych i obsługi, wynosi 40 godzin na tydzień. Rozdział 6 Przepisy wspólne dla pracowników uczelni Art. 117a.

1. Warunki wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w uczelni państwowej, do czasu objęcia ich układem zbiorowym pracy lub regulaminem wynagradzania, określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy ustalając w szczególności:

1) wysokość minimalnej i maksymalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego w odniesieniu do poszczególnych stanowisk oraz wysokość i warunki przyznawania innych składników wynagrodzenia tak, aby wysokość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w szkolnictwie wyższym, w poszczególnych grupach pracowników w relacji do kwoty bazowej, określanej w ustawie budżetowej dla pracowników wymienionych w art. 5 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255 i z 2000 r. Nr 19, poz. 239), nie była niższa: a) od dnia 1 września 2001 r.: - w grupie stanowisk profesorów - w grupie stanowisk docentów, adiunktów i starszych wykładowców - w grupie stanowisk asystentów, wykładowców, lektorów i instruktorów - w grupie pracowników niebędących nauczycielami akademickimi kwoty bazowej, określanej w ustawie budżetowej na 2001 r., b) od dnia 1 września 2003 r.: - w grupie stanowisk profesorów - w grupie stanowisk docentów, adiunktów i starszych wykładowców - w grupie stanowisk asystentów, wykładowców, lektorów i instruktorów - w grupie pracowników niebędących nauczycielami akademickimi kwoty bazowej, określanej w ustawie budżetowej na 2003 r., c) od dnia 1 września 2004 r.: 2005-06-17 od 117,3% od 117,7% od 217,1% od 343,1% od 104,1% od 104,8% od 173,1% od 294,3%

©Kancelaria Sejmu

s. 41/69

- w grupie stanowisk profesorów - w grupie stanowisk docentów, adiunktów i starszych wykładowców - w grupie stanowisk asystentów, wykładowców, lektorów i instruktorów - w grupie pracowników niebędących nauczycielami akademickimi

od 391,8% od 261,2% od 130,6% od 130,6%

kwoty bazowej, określanej w ustawie budżetowej na 2004 r.,

2) składniki wynagrodzenia, które wypłacane są nauczycielowi akademickiemu miesięcznie z góry, z uwzględnieniem zasady, że prawo do wypłacanego z góry wynagrodzenia wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym ustał stosunek pracy, a nauczyciel akademicki zachowuje wypłacone za ten miesiąc wynagrodzenie,

3) wysokość i warunki ustalania wynagrodzenia za prowadzenie działalności, o której mowa w art. 100 ust. 2,

4) wykaz podstawowych stanowisk pracy i wymagania kwalifikacyjne dla pracowników niebędących nauczycielami akademickimi.

2. Z dniem wejścia w życie układu zbiorowego pracy lub regulaminu wynagradzania, do pracowników uczelni objętych układem zbiorowym pracy lub regulaminem wynagrodzenia nie mają zastosowania przepisy rozporządzenia, o którym mowa w ust.

1.

3. Wynagrodzenie przysługujące rektorowi uczelni ustala właściwy minister.

4. Wynagrodzenia rektorów, prorektorów, dyrektorów administracyjnych i kwestorów są jawne i nie podlegają ochronie danych osobowych oraz tajemnicy handlowej.

5. Senat uczelni może przeznaczyć dodatkowe środki na zwiększenie wynagrodzeń, w tym także ponad wysokość ustaloną na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli uczelnia posiada na ten cel środki pochodzące z innych źródeł niż określone w art. 24 ust. 1 pkt 1, 1a i

2. Zasady podziału tych środków są ustalane z zachowaniem uprawnień związków zawodowych. Art. 118. Pracownik uczelni, z którym rozwiązano stosunek pracy na podstawie art. 93 ust. 2 pkt 1 i 3, art. 94 ust. 1 pkt 1 albo z powodu przejścia na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, ma prawo do jednorazowej odprawy w wysokości trzykrotnego wynagrodzenia zasadniczego otrzymanego za ostatni miesiąc zatrudnienia. Art. 119.

1. Za wieloletnią pracę pracownik otrzymuje nagrody jubileuszowe w wysokości:

1) za 20 lat pracy - 75% wynagrodzenia miesięcznego,

2) za 25 lat pracy - 100% wynagrodzenia miesięcznego,

3) za 30 lat pracy - 150% wynagrodzenia miesięcznego,

4) za 35 lat pracy - 200% wynagrodzenia miesięcznego,

5) za 40 lat pracy - 300% wynagrodzenia miesięcznego,

6) za 45 lat pracy - 400% wynagrodzenia miesięcznego. 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 42/69

2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, okresy pracy i inne okresy uprawniające do nagrody jubileuszowej oraz zasady jej obliczania i wypłacania, uwzględniając w szczególności, że:

1) pracownikowi pozostającemu jednocześnie w więcej niż jednym stosunku pracy okresy uprawniające do nagrody ustala się odrębnie dla każdego stosunku pracy,

2) podstawę obliczenia nagrody stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody, a jeżeli dla pracownika jest to korzystniejsze, wynagrodzenie przysługujące mu w dniu jej wypłaty, przy czym uwzględnia się składniki wynagrodzenia i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczania ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy,

3) wypłata nagrody następuje niezwłocznie po nabyciu przez pracownika do niej prawa,

4) w przypadku rozwiązania stosunku pracy z powodu przejścia na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy nagrodę tę wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy, jeżeli do nabycia prawa do nagrody brakuje mniej niż dwanaście miesięcy. Art. 120. (uchylony) Art. 121.

1. Pracownikowi uczelni przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne na zasadach określonych w odrębnych przepisach .

2. Dla nauczycieli akademickich za ich osiągnięcia naukowe, artystyczne i dydaktyczne tworzy się specjalny fundusz nagród w wysokości 2% planowanych rocznych wynagrodzeń osobowych.

3. Dla pracowników nie będących nauczycielami akademickimi za osiągnięcia w pracy zawodowej tworzy się specjalny fundusz nagród w wysokości 1% planowanych rocznych wynagrodzeń osobowych.

4. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady podziału funduszu, o którym mowa w ust. 2, oraz przyznawania nagród z tego funduszu, uwzględniając w szczególności rodzaje i wysokość przyznawania nagród oraz tryb składania wniosków.

5. Zasady podziału funduszu, o którym mowa w ust. 3, oraz przyznawania nagród z tego funduszu określa senat uczelni. Art. 122.

1. Dla pracowników uczelni tworzy się zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości 8% planowanych rocznych środków przeznaczonych na wynagrodzenia osobowe.

2. Dla byłych pracowników uczelni będących emerytami lub rencistami tworzy się zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości 5% pobieranych przez nich emerytur i rent.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 43/69

Art. 123. (uchylony) Art. 124. W sprawach wynikających ze stosunku pracy pracownika uczelni, nie uregulowanych w ustawie, stosuje się Kodeks pracy. Art. 125. Spory o roszczenia ze stosunku pracy pracownika uczelni rozpatrują sądy pracy. Rozdział 7 Odpowiedzialność dyscyplinarna nauczycieli akademickich Art. 126. Mianowany nauczyciel akademicki podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie uchybiające obowiązkom nauczyciela akademickiego lub godności zawodu nauczycielskiego. Art. 127.

1. Karami dyscyplinarnymi są:

1) upomnienie,

2) nagana,

3) nagana z ostrzeżeniem,

4) nagana z pozbawieniem na okres od jednego roku do trzech lat prawa pełnienia funkcji kierowniczych w uczelni,

5) zwolnienie z pracy połączone z zakazem przyjmowania ukaranego do pracy w zawodzie nauczycielskim w okresie trzech lat od ukarania,

6) wydalenie z zawodu nauczycielskiego połączone z zakazem przyjmowania ukaranego do pracy w zawodzie nauczycielskim.

2. Odpis orzeczenia wraz z uzasadnieniem włącza się do akt osobowych nauczyciela akademickiego. Art. 128.

1. Za przewinienie dyscyplinarne mniejszej wagi rektor może ukarać nauczyciela akademickiego upomnieniem na piśmie.

2. Na wniosek pracownika ukaranego upomnieniem przez rektora sprawa rozpoznawana jest przez komisję dyscyplinarną w trybie art. 129 ust. 1 pkt 1 lit. a). W takim przypadku komisja może co najwyżej utrzymać karę upomnienia. Art. 129.

1. W sprawach dyscyplinarnych nauczycieli akademickich orzekają:

1) w pierwszej instancji - komisja dyscyplinarna uczelni w składzie: a) trzech członków, gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o zastosowanie kary określonej w art. 127 ust. 1 pkt 1-4, 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 44/69

b) pięciu członków, gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o zastosowanie kary określonej w art. 127 ust. 1 pkt 5 i 6,

2) w drugiej instancji - komisja dyscyplinarna przy Radzie Głównej w składzie: a) trzech członków, gdy rozpatrywana jest sprawa, co do której orzeczono karę określoną w art. 127 ust. 1 pkt 1-4, b) pięciu członków, gdy rozpatrywana jest sprawa, co do której orzeczono karę określoną w art. 127 ust. 1 pkt 5 i 6, z których co najmniej jeden powinien posiadać wykształcenie prawnicze.

2. Przewodniczącym składu orzekającego powinien być nauczyciel akademicki zatrudniony na stanowisku nie niższym niż obwiniony.

3. Komisja dyscyplinarna uczelni pochodzi z wyboru. Tryb wyboru określa statut uczelni.

4. Komisję dyscyplinarną przy Radzie Głównej wybiera Rada Główna. Tryb wyboru określa regulamin uchwalony przez Radę.

5. Komisje dyscyplinarne są niezawisłe w zakresie orzecznictwa dyscyplinarnego.

6. Komisje dyscyplinarne rozstrzygają samodzielnie wszelkie zagadnienia faktyczne oraz prawne i nie są związane rozstrzygnięciami innych organów stosujących prawo, z wyjątkiem prawomocnego skazującego wyroku sądu. Art. 130.

1. Rzeczników dyscyplinarnych uczelni powołuje rektor, a rzeczników komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej - minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego spośród mianowanych nauczycieli akademickich. Rzecznik dyscyplinarny jest związany zaleceniami organu, który go powołał.

2. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające na polecenie odpowiednio rektora lub ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i informuje go następnie o dokonanych ustaleniach.

3. Postanowienie o umorzeniu postępowania wyjaśniającego wydaje rzecznik dyscyplinarny, a zatwierdza odpowiednio rektor uczelni lub minister. W razie odmowy zatwierdzenia postanowienia, rektor uczelni lub minister może polecić innemu rzecznikowi wniesienie wniosku o ukaranie. Powtórne postanowienie rzecznika dyscyplinarnego o umorzeniu postępowania wyjaśniającego jest ostateczne. Art. 131.

1. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna komisja dyscyplinarna uczelni na wniosek rzecznika dyscyplinarnego.

2. Wymierzenie za ten sam czyn kary w postępowaniu karnym lub w postępowaniu w sprawach o wykroczenia nie stanowi przeszkody do wszczęcia postępowania przed komisją dyscyplinarną.

3. Komisja dyscyplinarna wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu rozprawy oraz po wysłuchaniu głosów rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego lub jego obrońcy.

4. Obwiniony ma prawo korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy. W przypadku gdy rzecznik dyscyplinarny wnosi o orzeczenie kary zwolnienia z pracy lub wydalenia z zawodu nauczycielskiego, a obwiniony nie ma obrońcy z 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 45/69

wyboru, przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę z urzędu spośród pracowników uczelni.

5. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej uczelni każda ze stron może odwołać się do komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej w ciągu czternastu dni od doręczenia orzeczenia. Art. 132.

1. Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie czterech miesięcy od dnia powzięcia przez właściwy organ uczelni wiadomości o popełnieniu czynu uzasadniającego nałożenie kary i po upływie trzech lat od popełnienia tego czynu. Jeżeli jednak czyn stanowi przestępstwo, okres ten nie może być krótszy od okresu przedawnienia ścigania tego przestępstwa.

2. Ustanie stosunku pracy po popełnieniu czynu nie stanowi przeszkody do wszczęcia i prowadzenia postępowania dyscyplinarnego oraz wymierzenia kary dyscyplinarnej. Art. 133.

1. Kary dyscyplinarne określone w art. 127 ust. 1 pkt 1-4 ulegają zatarciu, a odpis orzeczenia o ukaraniu, dołączony do akt osobowych nauczyciela akademickiego, podlega zniszczeniu po upływie trzech lat od dnia doręczenia mu prawomocnego orzeczenia o ukaraniu, jeżeli w tym okresie nie został on ukarany dyscyplinarnie lub sądownie.

2. Kara dyscyplinarna określona w art. 127 ust. 1 pkt 5 może być zatarta przez komisję dyscyplinarną przy Radzie Głównej, na wniosek ukaranego lub rzecznika dyscyplinarnego, po upływie pięciu lat od uprawomocnienia się orzeczenia.

3. Obowiązki wynikające z przepisu ust. 1 spoczywają na organie uprawnionym do mianowania nauczyciela akademickiego. Art. 134.

1. Organ uprawniony do mianowania nauczyciela akademickiego może zawiesić w pełnieniu obowiązków zawodowych nauczyciela akademickiego, przeciwko któremu wszczęto postępowanie karne, jeżeli ze względu na powagę i wiarygodność wysuniętych zarzutów celowe jest odsunięcie go od wykonywania obowiązków w uczelni.

2. Organ uprawniony do mianowania nauczyciela akademickiego, po zasięgnięciu opinii rzecznika dyscyplinarnego, może zawiesić w pełnieniu obowiązków zawodowych nauczyciela akademickiego także w toku postępowania wyjaśniającego, jeżeli:

1) obwinionemu przedstawiony został wiarygodny zarzut popełnienia przewinienia rażąco sprzecznego z jego obowiązkami zawodowymi bądź z etyką zawodu nauczycielskiego,

2) obwiniony podjął działania, które mogłyby uniemożliwić trafne ustalenie istotnych okoliczności sprawy bądź w inny sposób utrudniałyby przeprowadzenie postępowania.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 46/69

3. Nauczycielowi akademickiemu zawieszonemu w pełnieniu obowiązków zawodowych przysługuje odwołanie do komisji dyscyplinarnej uczelni, a w przypadku gdy decyzję o zawieszeniu wydał minister - do komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej. Komisja podejmuje decyzję nie później niż w terminie tygodnia od dnia otrzymania odwołania.

4. Nauczyciel akademicki zostaje z mocy prawa zawieszony w pełnieniu obowiązków w przypadku jego tymczasowego aresztowania lub pozbawienia wolności w związku z postępowaniem karnym.

5. Zawieszenie w pełnieniu obowiązków nie może trwać dłużej niż sześć miesięcy, chyba że przeciwko nauczycielowi akademickiemu nadal toczy się postępowanie karne.

6. Wynagrodzenie zasadnicze nauczyciela akademickiego w okresie zawieszenia w pełnieniu obowiązków może ulec ograniczeniu, a tymczasowo aresztowanego ulega ograniczeniu, najwyżej do połowy, w zależności od stanu rodzinnego nauczyciela akademickiego, począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zawieszenie. W okresie zawieszenia w pełnieniu obowiązków nie przysługują dodatki oraz wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe. W okresie odbywania kary pozbawienia wolności nauczycielowi akademickiemu nie przysługuje wynagrodzenie.

7. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne lub karne zakończy się umorzeniem z braku dowodów winy albo wydaniem orzeczenia lub wyroku uniewinniającego, nauczycielowi akademickiemu należy wypłacić pozostałą część pełnego wynagrodzenia. Art. 135. Od prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego komisji dyscyplinarnej, o której mowa w art. 129 ust. 1 pkt 2, służy stronom odwołanie do Sądu Apelacyjnego w Warszawie – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Do odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o apelacji. Od orzeczenia Sądu Apelacyjnego nie służy kasacja. Art. 136. Do wzywania i przesłuchiwania obwinionego, świadków i biegłych oraz przeprowadzania innych dowodów w postępowaniu wyjaśniającym i dyscyplinarnym stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. Art. 137. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i postępowania dyscyplinarnego oraz wykonania kar dyscyplinarnych i ich zatarcia.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 47/69

Rozdział 8 Przepisy szczególne Art. 138. Statut uczelni niepaństwowej może ustanowić inne niż określone w ustawie stanowiska pracownicze oraz kwalifikacje wymagane do ich objęcia, a także odmienne uregulowanie praw i obowiązków pracowników. Art. 139. Stosunek pracy z nauczycielem akademickim w uczelni niepaństwowej nawiązuje się w drodze umowy o pracę. Umowę o pracę zawiera i rozwiązuje w imieniu uczelni organ wskazany w jej statucie. Dział V Studia i studenci Rozdział 1 Przyjęcie na studia. Prawa i obowiązki studentów Art. 140.

1. Do studiowania w uczelni, z wyłączeniem studiów typu otwartego, może być dopuszczona wyłącznie osoba posiadająca świadectwo dojrzałości. Dotyczy to również studiowania w charakterze wolnego słuchacza.

2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego może określić, w drodze rozporządzenia, zasady i warunki uczestniczenia wybitnie uzdolnionych uczniów w zajęciach przewidzianych tokiem studiów na kierunkach zgodnych z uzdolnieniami, zasady zaliczania tych zajęć, w tym również po przyjęciu na studia, określając w szczególności: tryb składania wniosków dotyczących uczestniczenia uczniów w zajęciach przewidzianych tokiem studiów, warunek zgody rodziców lub prawnych opiekunów ucznia, uprawnienia i obowiązki uczniów biorących udział w zajęciach oraz zakres i tryb zaliczania odbytych zajęć. Art. 141.

1. Senat uczelni, na wniosek rady wydziału, uchwala warunki i tryb rekrutacji na studia oraz zakres egzaminu wstępnego, z zastrzeżeniem ust. 1a. Szczegółowe zasady przyjmowania na studia laureatów oraz finalistów olimpiad stopnia centralnego senat uchwala na okres co najmniej trzech lat. Uchwała Senatu jest podawana do publicznej wiadomości w sposób określony w statucie uczelni nie później niż do dnia 31 maja roku poprzedzającego rok akademicki, którego uchwała dotyczy. 1a. Jeżeli warunki rekrutacji przewidują egzaminy wstępne z przedmiotów zdawanych przez kandydata na egzaminie maturalnym, podstawę przyjęcia na studia, w ramach miejsc dostępnych w danej uczelni, stanowią wyniki egzaminu maturalnego. W tym przypadku senat ustala, jakie wyniki egzaminu maturalnego stanowią podstawę przyjęcia na studia. 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 48/69

2. Do uchwały, o której mowa w ust. 1, podjętej przez senat uczelni nie spełniającej wymagań określonych w art. 12 ust. 1 i 2, właściwy minister może zgłosić umotywowane zastrzeżenie w terminie jednego miesiąca od otrzymania uchwały. W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń uchwała jest podawana do publicznej wiadomości po uwzględnieniu zastrzeżeń ministra.

3. W przypadkach gdy wstęp na studia nie jest wolny, rekrutację przeprowadzają komisje rekrutacyjne powołane przez dziekana wydziału lub inny organ wskazany w statucie uczelni. Komisje rekrutacyjne podejmują decyzje w sprawie przyjęcia na studia.

4. Wyniki postępowania rekrutacyjnego są jawne.

5. Od decyzji komisji rekrutacyjnej służy odwołanie, w terminie czternastu dni od daty otrzymania decyzji o nieprzyjęciu na studia, do uczelnianej komisji rekrutacyjnej, powołanej w trybie określonym przez statut uczelni. Decyzję podejmuje rektor zgodnie z wnioskiem uczelnianej komisji rekrutacyjnej. Decyzja rektora jest ostateczna.

6. Osoby ubiegające się o przyjęcie na studia wnoszą opłatę ustaloną przez rektora uczelni. Wysokość opłaty nie może przewyższać planowanych kosztów związanych z przeprowadzeniem postępowania rekrutacyjnego.

7. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość opłaty, o której mowa w ust. 6, uwzględniając zakres egzaminu, w tym konieczność przeprowadzenia testów dotyczących szczególnych wymogów stawianych kandydatom. Art. 142. Przyjęcie w poczet studentów następuje z chwilą immatrykulacji i złożenia ślubowania, którego treść określa statut uczelni. Art. 143.

1. Prawa i obowiązki studenta związane z tokiem studiów określa regulamin studiów.

2. Student obowiązany jest postępować zgodnie z treścią ślubowania i regulaminem studiów.

3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, w porozumieniu z innymi właściwymi ministrami i po zasięgnięciu opinii ogólnopolskiego przedstawicielstwa samorządów studenckich, może określać, w drodze rozporządzenia, zasady, jakim powinny odpowiadać postanowienia regulaminu studiów uczelni nie spełniających wymagań określonych w art. 12 ust. 1 i

2. Art. 144.

1. Regulamin studiów uchwala senat uczelni co najmniej na pięć miesięcy przed początkiem roku akademickiego.

2. Regulamin wchodzi w życie z początkiem roku akademickiego, jeżeli uczelniany organ uchwałodawczy samorządu studenckiego wyrazi zgodę na jego treść. Jeżeli w ciągu trzech miesięcy od uchwalenia przez senat regulaminu studiów senat i uczelniany organ samorządu studenckiego nie dojdą do porozumienia w 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 49/69

sprawie treści regulaminu studiów, regulamin wchodzi w życie z mocy uchwały senatu podjętej większością co najmniej 2/3 głosów jego statutowego składu.

3. W uczelniach nie spełniających wymagań określonych w art. 12 ust. 1 i 2 regulamin studiów wchodzi w życie po zatwierdzeniu przez właściwego ministra. Minister odmawia zatwierdzenia regulaminu z powodu jego niezgodności z przepisami ustawowymi lub statutem.

4. Do zmian regulaminu studiów stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1-3. Art. 145.

1. Student może uzyskać urlop od zajęć w uczelni w trybie i na zasadach określonych w regulaminie studiów.

2. W okresie korzystania z urlopu student zachowuje prawa studenckie, chyba że przepisy wydane na podstawie art. 152 ust. 3 stanowią inaczej. Art. 146.

1. Plan studiów może przewidywać obowiązek odbycia przez studenta praktyk zawodowych.

2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, obowiązki organów uczelni i zakładów pracy związane z odbywaniem przez studentów praktyk zawodowych. Art. 147.

1. Student może się przenieść z innej szkoły wyższej, w tym także z zagranicznej szkoły wyższej, za zgodą dziekana wydziału uczelni przyjmującej, jeżeli wypełnił wszystkie obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących w szkole wyższej, którą opuszcza.

2. Student może studiować poza swoim kierunkiem podstawowym na dowolnej liczbie kierunków lub dowolne przedmioty także w różnych uczelniach, jeżeli wypełnia wszystkie obowiązki związane z tokiem studiów na kierunku podstawowym. Zasady i tryb podejmowania przez studenta tego rodzaju studiów określa regulamin studiów.

3. Student może studiować według indywidualnego planu i programu studiów na zasadach ustalonych przez radę wydziału lub inny organ wskazany w statucie uczelni. Art. 148. Dziekan może skreślić studenta z listy studentów w przypadkach określonych w regulaminie studiów. Od decyzji wydanej w tej sprawie służy odwołanie do rektora uczelni. Art. 149.

1. Absolwent uczelni otrzymuje dyplom ukończenia studiów na określonym kierunku.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 50/69

2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje dyplomów i tytułów zawodowych oraz wzory dyplomów wydawanych przez uczelnie, uwzględniając rodzaje i kierunki studiów.

3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, uwzględniając w szczególności niezbędną do udokumentowania przebiegu studiów dokumentację oraz zakres danych w niej zawartych, określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia przez uczelnie dokumentacji przebiegu studiów, w tym:

1) dokumenty przechowywane w teczce osobowej studenta,

2) zasady wydawania indeksu i legitymacji studenckiej oraz wzory tych dokumentów,

3) sposób dokumentowania przebiegu studiów w dokumentach uczelni,

4) sposób wydawania absolwentom dyplomu ukończenia studiów,

5) zasady dokonywania sprostowań treści dokumentów,

6) zasady dokonywania legalizacji dokumentów i organy uprawnione do dokonywania legalizacji,

7) zasady postępowania z dokumentami osób nieprzyjętych na studia,

8) sposób prowadzenia albumu studenta,

9) sposób wydawania duplikatów indeksu, legitymacji studenckiej i dyplomu ukończenia studiów,

10) dokumenty, za wydanie których są pobierane opłaty, oraz wysokość tych opłat. Art. 150.

1. Zasady uznawania dyplomów ukończenia studiów wyższych uzyskanych za granicą za równorzędne z dyplomami uzyskiwanymi w kraju określają umowy międzynarodowe.

2. W przypadku braku umów międzynarodowych dyplomy ukończenia studiów wyższych uzyskane za granicą mogą być uznane, w drodze nostryfikacji, za równorzędne z dyplomami uzyskiwanymi w kraju, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 1 i

3. 3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia:

1) tryb nostryfikacji, w tym możliwość zwalniania z całości lub części postępowania,

2) organy przeprowadzające postępowanie nostryfikacyjne,

3) warunki, w których dla celów dalszego kształcenia dyplomy mogą być uznawane bez przeprowadzania postępowania nostryfikacyjnego. Art. 151. Student podczas jednego z dwóch ostatnich lat studiów może przygotowywać się w charakterze asystenta-stażysty do podjęcia obowiązków nauczyciela akademickiego, na zasadach określonych w statucie uczelni. Za wykonywanie czynności asystentastażysty studentowi przysługuje stypendium przyznawane na warunkach określonych przez senat.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 51/69

Art. 152.

1. Student może ubiegać się o pomoc materialną ze środków przeznaczonych na ten cel w budżecie państwa w formie:

1) stypendium socjalnego, 1a) stypendium specjalnego dla osób niepełnosprawnych,

2) stypendium za wyniki w nauce lub sporcie,

3) stypendium ministra za osiągnięcia w nauce,

4) stypendium ministra za wybitne osiągnięcia sportowe,

5) zapomogi.

2. Student może ubiegać się o zakwaterowanie w domu studenckim uczelni i wyżywienie w stołówce studenckiej uczelni.

3. Student może ubiegać się o zakwaterowanie w domu studenckim uczelni małżonka i dziecka. Art. 152a.

1. Świadczenia, o których mowa w art. 152 ust. 1 pkt 1, 1a, 2 i 5, są przyznawane na wniosek studenta przez dziekana, przy czym stypendium za wyniki w nauce może być także przyznane bez konieczności składania wniosku przez studenta.

2. Od decyzji dziekana studentowi przysługuje odwołanie do rektora.

3. Na wniosek uczelnianego organu samorządu studenckiego dziekan oraz rektor uprawnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, przekazują odpowiednio komisji stypendialnej i odwoławczej komisji stypendialnej.

4. Decyzje wydane przez komisję stypendialną i odwoławczą komisję stypendialną podpisują przewodniczący tych komisji lub działający z ich upoważnienia wiceprzewodniczący.

5. Komisję stypendialną powołuje dziekan, a odwoławczą komisję stypendialną rektor, spośród studentów delegowanych przez odpowiednio wydziałowy lub uczelniany organ samorządu studenckiego i pracowników uczelni, przy czym studenci stanowią większość składu komisji.

6. Nadzór nad działalnością komisji stypendialnej i odwoławczej komisji stypendialnej sprawują odpowiednio dziekan albo rektor.

7. W ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 6, odpowiednio dziekan albo rektor mogą uchylić decyzję komisji stypendialnej lub odwoławczej komisji stypendialnej niezgodną z przepisami ustawy lub regulaminem, o którym mowa w art. 152h ust.

1.

8. Stypendium ministra za osiągnięcia w nauce lub za wybitne osiągnięcia sportowe przyznaje właściwy minister na wniosek rady wydziału, a w przypadku uczelni bezwydziałowej - na wniosek senatu uczelni przedstawiony przez rektora tej uczelni. Art. 152b.

1. W uczelni bezwydziałowej świadczenia, o których mowa w art. 152 ust. 1 pkt 1, 1a, 2 i 5, są przyznawane na wniosek studenta przez rektora, przy czym stypendium za wyniki w nauce może być także przyznane bez konieczności składania wniosku przez studenta.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 52/69

2. Od decyzji rektora studentowi przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

3. Na wniosek uczelnianego organu samorządu studenckiego rektor przekazuje uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, komisji stypendialnej, a w zakresie prawa odwołania od decyzji tej komisji, odwoławczej komisji stypendialnej.

4. Decyzje wydane przez komisję stypendialną i odwoławczą komisję stypendialną podpisują przewodniczący tych komisji lub działający z ich upoważnienia wiceprzewodniczący.

5. Komisje, o których mowa w ust. 3, powołuje rektor spośród studentów delegowanych przez uczelniany organ samorządu studenckiego i pracowników uczelni, przy czym studenci stanowią większość składu komisji.

6. Nadzór nad działalnością komisji, o których mowa w ust. 3, sprawuje rektor.

7. W ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 6, rektor może uchylić decyzję komisji stypendialnej lub odwoławczej komisji stypendialnej niezgodną z przepisami ustawy lub regulaminem, o którym mowa w art. 152h ust.

1. Art. 152c.

1. Stypendium socjalne może otrzymać student znajdujący się w trudnej sytuacji materialnej.

2. Wysokość dochodu uprawniającego studenta do ubiegania się o stypendium socjalne ustala rektor w porozumieniu z uczelnianym organem samorządu studenckiego, z tym że miesięczna wysokość dochodu na osobę w rodzinie studenta nie mo¿e być większa ni¿ suma kwot określonych w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 35, poz. 305, Nr 64, poz. 593 i Nr 99, poz. 1001). 2a. Przy ustalaniu wysokości dochodu uprawniającego studenta do ubiegania się o stypendium socjalne uwzględnia się dochody osiągane przez:

1) studenta,

2) małżonka studenta, a także będące na utrzymaniu studenta lub jego małżonka dzieci niepełnoletnie, dzieci pobierające naukę do 26 roku życia, a jeżeli 26 rok życia przypada w ostatnim roku studiów, do ich ukończenia, oraz dzieci niepełnosprawne bez względu na wiek,

3) rodziców, opiekunów prawnych, opiekunów faktycznych studenta i będące na ich utrzymaniu dzieci niepełnoletnie, dzieci pobierające naukę do 26 roku życia, a jeżeli 26 rok życia przypada w ostatnim roku studiów, do ich ukończenia, oraz dzieci niepełnosprawne bez względu na wiek.

3. Miesięczną wysokość dochodu na osobę w rodzinie studenta uprawniającą do ubiegania się o stypendium socjalne ustala się na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w ust. 2, z uwzględnieniem ust. 2a, z zastrzeżeniem, że do dochodu nie wlicza się:

1) dochodów, o których mowa w ust. 2a pkt 3, jeżeli student jest samodzielny finansowo,

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 53/69

2) świadczeń, o których mowa w art. 152 ust. 1, oraz świadczeń, o których mowa w art. 75 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590, z późn. zm.4)),

3) świadczeń otrzymywanych na podstawie Działania Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego „Wyrównywanie szans edukacyjnych poprzez programy stypendialne”,

4) świadczeń pomocy materialnej dla uczniów otrzymywanych na podstawie ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, Nr 273, poz. 2703 i Nr 281, poz. 2781 oraz z 2005 r. Nr 17, poz. 141). 3a. Student jest samodzielny finansowo, jeżeli on lub jego małżonek spełnia łącznie następujące warunki:

1) posiadał stałe źródło dochodów w ostatnim roku podatkowym,

2) posiada stałe źródło dochodów w roku bieżącym,

3) jego miesięczny dochód w okresach, o których mowa w pkt 1 i 2, nie jest mniejszy od minimalnego wynagrodzenia za pracę pracowników ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, obowiązującego w ostatnim miesiącu ostatniego roku podatkowego w przypadku dochodu studenta z ostatniego roku podatkowego i obowiązującego w miesiącu złożenia wniosku o przyznanie stypendium,

4) nie złożył oświadczenia o prowadzeniu wspólnego gospodarstwa domowego z rodzicami lub jednym z nich.

4. Kwota stypendium socjalnego może zostać zwiększona studentowi studiów dziennych w związku z ponoszeniem dodatkowych kosztów z tytułu:

1) zakwaterowania w domu studenckim lub w obiekcie innym niż dom studencki, jeżeli codzienny dojazd z miejsca stałego zamieszkania do uczelni uniemożliwiałby lub w znacznym stopniu utrudniał studiowanie,

2) zakwaterowania w domu studenckim lub w obiekcie innym niż dom studencki w przypadkach, o których mowa w pkt 1, niepracującego małżonka lub dziecka studenta. Art. 152ca. Stypendium specjalne dla osób niepełnosprawnych może otrzymywać student w związku z ponoszeniem dodatkowych kosztów z tytułu niepełnosprawności potwierdzonej orzeczeniem właściwego organu. Art. 152d.

1. Pierwszeństwo w uzyskaniu zakwaterowania w domu studenckim uczelni państwowej przysługuje studentowi tej uczelni, któremu codzienny dojazd do uczelni uniemożliwiałby lub w znacznym stopniu utrudniał studiowanie i który znajduje się w trudnej sytuacji materialnej.

4)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1314, z 2001 r. Nr 85, poz. 924 i Nr 111, poz. 1194, z 2002 r. Nr 4, poz. 33 i Nr 150, poz. 1239, z 2003 r. Nr 65, poz. 595, Nr 137, poz. 1304 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 116, poz. 1206, Nr 152, poz. 1598 i Nr 179, poz. 1845 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 71 i Nr 23, poz. 187.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 54/69

2. Pierwszeństwo w korzystaniu z wyżywienia w stołówce studenckiej przysługuje studentowi, o którym mowa w ust.

1. Art. 152e.

1. Stypendium za wyniki w nauce lub sporcie może otrzymać student, który uzyskał za rok studiów wysoką średnią ocen lub osiągnął wysokie wyniki sportowe we współzawodnictwie międzynarodowym lub krajowym.

2. Stypendium ministra za osiągnięcia w nauce może być przyznane studentowi szczególnie wyróżniającemu się w nauce oraz posiadającemu osiągnięcia naukowe, a stypendium ministra za wybitne osiągnięcia sportowe, studentowi, który osiągnął wysoki wynik sportowy we współzawodnictwie międzynarodowym lub krajowym i zaliczył kolejny rok studiów.

3. O przyznanie stypendiów, o których mowa w ust. 1 i 2, student może ubiegać się nie wcześniej niż po zaliczeniu pierwszego roku studiów. 3a. Student w roku akademickim może otrzymywać stypendium za wyniki w nauce lub sporcie, o którym mowa w art. 152 ust. 1 pkt 2, albo stypendium ministra, o którym mowa w art. 152 ust. 1 pkt 3 i 4, z zastrzeżeniem ust.

4. 4. Student może otrzymywać stypendium za wyniki w sporcie, o którym mowa w art. 152 ust. 1 pkt 2, albo stypendium ministra za wybitne osiągnięcia sportowe, o którym mowa w art. 152 ust. 1 pkt 4, albo stypendium przyznawane na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz.U. z 2001 r. Nr 81, poz. 889, z późn. zm.5)). Art. 152f.

1. Zapomoga może być przyznana studentowi, który z przyczyn losowych znalazł się przejściowo w trudnej sytuacji materialnej.

2. Student może otrzymać zapomogę, o której mowa w ust. 1, dwa razy w roku akademickim. Art. 152g.

1. Student może otrzymywać stypendia, o których mowa w art. 152 ust. 1 pkt 1-4, w danym roku akademickim przez okres do 10 miesięcy.

2. Stypendium socjalne i stypendium specjalne dla osób niepełnosprawnych są przyznawane na semestr lub na rok akademicki, a stypendium za wyniki w nauce lub sporcie i stypendia ministra, o których mowa w art. 152 ust. 1 pkt 3 i 4, na rok akademicki, z wyjątkiem przypadku gdy ostatni rok studiów, zgodnie z planem studiów, trwa jeden semestr.

3. Stypendia, o których mowa w ust. 2, wypłacane są co miesiąc.

4. Student studiujący równocześnie na kilku kierunkach studiów może otrzymać stypendia, o których mowa w art. 152 ust. 1 pkt 1, pkt 2 w zakresie stypendium za wyniki w sporcie oraz pkt 3 i 4, na jednym z kierunków, według własnego wyboru, a stypendium specjalne dla osób niepełnosprawnych oraz stypendium za wyniki w nauce na każdym z kierunków.

5)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 102, poz. 1115, z 2002 r. Nr 4, poz. 31, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 93, poz. 820, Nr 130, poz. 1112 i Nr 207, poz. 1752, z 2003 r. Nr 203, poz. 1966 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 55/69

5. Studentowi, który po ukończeniu jednego kierunku studiów kontynuuje naukę na drugim kierunku studiów, stypendium socjalne nie przysługuje, chyba że kontynuuje on studia po ukończeniu wyższych studiów zawodowych w celu uzyskania tytułu zawodowego magistra, jednakże nie dłużej niż przez okres 2,5 roku.

6. Łączna miesięczna wysokość stypendium socjalnego i stypendium za wyniki w nauce lub sporcie nie może być większa niż 90% najniższego wynagrodzenia zasadniczego asystenta w poprzednim miesiącu, ustalonego w przepisach o wynagradzaniu nauczycieli akademickich. Art. 152h.

1. Szczegółowy regulamin ustalania wysokości, przyznawania i wypłacania świadczeń pomocy materialnej dla studentów, o których mowa w art. 152 ust. 1 pkt 1, 1a, 2 i 5, w tym szczegółowe kryteria i tryb udzielania świadczeń pomocy materialnej dla studentów, wzór wniosku o przyznanie stypendium socjalnego oraz sposób udokumentowania sytuacji materialnej ustala rektor w porozumieniu z uczelnianym organem samorządu studenckiego.

2. W nowo utworzonej uczelni regulamin, o którym mowa w ust. 1, ustala na okres roku rektor. Art. 152i. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, tryb przyznawania i wypłacania stypendiów ministra, o których mowa w art. 152 ust. 1 pkt 3 i 4, maksymalną wysokość tych stypendiów oraz wzór wniosku o przyznanie stypendium ministra, uwzględniając w szczególności:

1) minimalną średnią ocen uprawniającą do ubiegania się o stypendium ministra, uwzględniając oceny ze wszystkich lat studiów oraz zróżnicowanie skali ocen w uczelni,

2) rodzaje osiągnięć naukowych i aktywności naukowej, które brane są pod uwagę przy ubieganiu się o stypendium ministra, takich jak praca w kole naukowym, publikacje, opracowania, referaty, udział w konferencjach, praca naukowa, udział w pracach naukowo-badawczych, współpraca z innymi ośrodkami akademickimi lub naukowymi, nagrody i wyróżnienia, studia na drugim kierunku studiów, indywidualny program studiów, praktyki, staże, potwierdzona znajomość języków obcych, olimpiady,

3) rodzaje osiągnięć sportowych, które brane są pod uwagę przy ubieganiu się o stypendium ministra za wybitne osiągnięcia w sporcie, w tym udział w igrzyskach olimpijskich, mistrzostwach świata, mistrzostwach Europy, uniwersjadach, akademickich mistrzostwach świata, akademickich mistrzostwach Europy,

4) terminy przekazywania wniosków,

5) sposób wypłacania stypendium ministra, w tym w przypadku wcześniejszego ukończenia studiów, a także podjęcia studiów w innej uczelni. Art. 153. Studentom przysługuje prawo do korzystania z 50% ulgi w opłatach za przejazdy środkami komunikacji miejskiej. 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 56/69

Art. 154. (utracił moc) Art. 155. (uchylony) Rozdział 2 Samorząd i organizacje studenckie Art. 156.

1. Studenci uczelni tworzą samorząd studencki. Samorząd studencki działa na podstawie regulaminu uchwalonego przez uczelniany organ uchwałodawczy tego samorządu. Regulamin wchodzi w życie po stwierdzeniu przez senat jego zgodności ze statutem uczelni.

2. Organy samorządu studenckiego są jedynym reprezentantem ogółu studentów.

3. Organy samorządu studenckiego decydują w sprawach rozdziału środków przeznaczonych przez organy uczelni na cele studenckie.

4. Rektor uchyla uchwałę organu samorządu studenckiego niezgodną z przepisami ustawowymi, statutem uczelni, regulaminem studiów lub regulaminem samorządu.

5. Organy uczelni zapewniają niezbędne środki materialne na funkcjonowanie organów samorządu studenckiego.

6. Samorząd studencki prowadzi na terenie uczelni działalność w zakresie spraw socjalno-bytowych i kulturalnych studentów. Art. 157. Przedstawiciele samorządów studenckich uczelni tworzą ogólnopolskie przedstawicielstwo samorządów studenckich. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego zapewnia roczny przydział środków finansowych niezbędnych dla działania ogólnopolskiego przedstawicielstwa samorządów studenckich. Ogólnopolskiemu przedstawicielstwu samorządów studenckich przysługuje prawo opiniowania projektów aktów normatywnych dotyczących studentów, a w szczególności projektów aktów wydawanych na podstawie niniejszej ustawy w zakresie dotyczącym studentów. Projekty aktów normatywnych przedstawia ogólnopolskiemu przedstawicielstwu samorządów studenckich minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego. Termin wyrażania opinii, o której mowa w ust. 3, wynosi dwa miesiące od dnia przedłożenia.

1. 2.

3.

4.

Art. 158.

1. Studenci, poza uprawnieniami wynikającymi z ustawy - Prawo o stowarzyszeniach, mają prawo do zrzeszania się w uczelnianych organizacjach studenckich, w szczególności w kołach naukowych, artystycznych i sportowych, na zasadach przewidzianych w niniejszej ustawie. 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 57/69

2. Uczelniana organizacja studencka oraz stowarzyszenie zrzeszające wyłącznie studentów lub studentów i nauczycieli akademickich działające w uczelni ma prawo występowania z wnioskami do organów uczelni oraz organów samorządu studenckiego w sprawach dotyczących studiów i funkcjonowania uczelni.

3. Organy uczelni mogą przeznaczyć środki materialne dla organizacji studenckich, o których mowa w ust.

1. Art. 159.

1. Uczelniana organizacja studencka podlega rejestracji. Rejestr uczelnianych organizacji studenckich jest jawny.

2. Organem rejestrującym i prowadzącym rejestr uczelnianych organizacji studenckich jest rektor, od którego decyzji w tym zakresie przysługuje odwołanie do właściwego ministra.

3. Warunkiem rejestracji uczelnianej organizacji studenckiej jest zgodność statutu (regulaminu, deklaracji założycielskiej) z przepisami ustawowymi i statutem uczelni.

4. Rektor uchyla uchwałę organu uczelnianej organizacji studenckiej niezgodną z przepisami ustawowymi, statutem uczelni lub statutem organizacji.

5. Senat, na wniosek rektora, rozwiązuje uczelnianą organizację studencką, jeżeli jej działalność wykazuje rażące lub uporczywe naruszanie przepisów ustawowych, statutu uczelni lub statutu organizacji. Art. 160.

1. Samorząd studencki, stowarzyszenie zrzeszające studentów lub organizacja studencka, której terenem działania jest dana uczelnia, może dla poparcia swych żądań, gdy są one przedmiotem sporu zbiorowego i dotyczą istotnych spraw i interesów studentów, podjąć akcję protestacyjną.

2. Decyzję o rozpoczęciu i formie akcji protestacyjnej podejmuje bezwzględną większością głosów, w zależności od zasięgu akcji, uczelniany lub wydziałowy organ uchwałodawczy samorządu studenckiego, stowarzyszenia lub organizacji studenckiej. O decyzji tej właściwy organ powiadamia rektora lub dziekana z dwudziestoczterogodzinnym wyprzedzeniem.

3. Strajk studencki (powstrzymanie się od uczęszczania na zajęcia z możliwością pozostania na uczelni) może być podjęty wyłącznie przez samorząd studencki lub stowarzyszenie o zasięgu ogólnokrajowym, zrzeszające wyłącznie studentów, jeżeli wcześniejsze negocjacje z rektorem uczelni lub inne niż strajk formy akcji protestacyjnej nie doprowadziły do rozwiązania konfliktu.

4. Nikt nie może być przymuszony ani do udziału, ani do odmowy udziału w akcji protestacyjnej. Udział w akcji protestacyjnej podjętej i prowadzonej zgodnie z przepisami ustawy nie stanowi naruszenia obowiązków studenta.

5. Organizator akcji protestacyjnej obowiązany jest zapewnić taki jej przebieg, aby działania podejmowane w jej ramach nie zagrażały życiu i zdrowiu ludzkiemu, nie powodowały zniszczenia lub uszkodzenia mienia ani nie naruszały uprawnień pracowników uczelni oraz studentów nie biorących udziału w akcji.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 58/69

Art. 161.

1. Do decyzji podjętych przez organ uczelni w indywidualnych sprawach studenckich, a tak¿e w sprawach nadzoru nad działalnością uczelnianych organizacji studenckich oraz samorządu studenckiego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego oraz przepisy o zaskar¿aniu decyzji do sądu administracyjnego. Decyzje wydane przez rektora w pierwszej instancji są ostateczne.

2. Przepis ust. 1 zdanie pierwsze stosuje się tak¿e do decyzji podjętych przez komisję stypendialną i odwoławczą komisję stypendialną, o których mowa w art. 152a ust. 3 i art. 152b ust.

3. Art. 161a. W przypadku niepaństwowych szkół wyższych uprawnienia dziekana, rektora, rady wydziału oraz senatu, o których mowa w art. 24 ust. 7 i 8, art. 152a-152c i art. 152h, przysługują odpowiednio określonym w statucie jednoosobowym oraz kolegialnym organom uczelni. Rozdział 3 Odpowiedzialność dyscyplinarna studentów Art. 162.

1. Za postępowanie uchybiające godności studenta oraz naruszenie przepisów obowiązujących w uczelni student ponosi odpowiedzialność przed komisjami dyscyplinarnymi lub przed sądem koleżeńskim samorządu studenckiego, zwanym dalej „sądem koleżeńskim”.

2. Rektor uczelni przekazuje sprawę do komisji dyscyplinarnej lub do sądu koleżeńskiego po zasięgnięciu opinii organu samorządu studenckiego, wskazanego w regulaminie samorządu. Rektor może przekazać sprawę do sądu koleżeńskiego na wniosek uczelnianego organu tego samorządu.

3. Za przewinienie mniejszej wagi rektor uczelni albo dziekan wymierza karę upomnienia, z pominięciem komisji dyscyplinarnej lub sądu koleżeńskiego. Ukarany może jednak żądać przeprowadzenia postępowania dyscyplinarnego lub postępowania przed sądem koleżeńskim. W takim przypadku komisja dyscyplinarna lub sąd koleżeński mogą wymierzyć jedynie karę upomnienia. Art. 163. Karami dyscyplinarnymi są:

1) upomnienie,

2) nagana,

3) nagana z ostrzeżeniem,

4) zawieszenie w korzystaniu z określonych praw studenta na okres do jednego roku,

5) wydalenie z uczelni.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 59/69

Art. 164. Sąd koleżeński nie może wymierzać kar wymienionych w art. 163 pkt 4 i

5. Art. 165. Za ten sam czyn student nie może być ukarany przez komisję dyscyplinarną i przez sąd koleżeński. Art. 166. Do wszczęcia postępowania przed komisją dyscyplinarną lub sądem koleżeńskim stosuje się odpowiednio przepis art. 131 ust.

2. Art. 167.

1. W postępowaniu dyscyplinarnym orzekają komisje dyscyplinarne oraz odwoławcze komisje dyscyplinarne powołane w składzie i w trybie określonym w statucie uczelni spośród nauczycieli akademickich oraz studentów uczelni.

2. Kandydatów do komisji dyscyplinarnej spośród studentów przedstawia uczelniany organ uchwałodawczy samorządu studenckiego.

3. Komisje dyscyplinarne są niezawisłe w orzekaniu.

4. Komisja dyscyplinarna orzeka w składzie złożonym z przewodniczącego składu orzekającego, którym jest nauczyciel akademicki, oraz, w równej liczbie, z nauczycieli akademickich i studentów. Art. 168.

1. Postępowanie wyjaśniające prowadzi rzecznik dyscyplinarny, powołany przez rektora spośród nauczycieli akademickich uczelni.

2. Rzecznik dyscyplinarny pełni funkcję oskarżyciela przed komisją dyscyplinarną i jest związany poleceniami rektora. Art. 169.

1. Obwinionemu studentowi służy prawo do obrony i wyboru obrońcy.

2. W przypadku gdy rzecznik dyscyplinarny wnosi o zastosowanie kary wydalenia z uczelni, jeżeli obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę spośród nauczycieli akademickich lub studentów uczelni. Art. 170.

1. Do wzywania i przesłuchiwania obwinionego, świadków i biegłych oraz przeprowadzania innych dowodów w postępowaniu wyjaśniającym i dyscyplinarnym stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego.

2. Rektor lub komisja dyscyplinarna, po wysłuchaniu opinii rzecznika dyscyplinarnego, może zawiesić studenta w prawie do studiowania w przypadku uporczywego nie usprawiedliwionego niestawiennictwa na postępowanie wyjaśniające lub na posiedzenie komisji dyscyplinarnej, mimo prawidłowego zawiadomienia.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 60/69

Art. 171.

1. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej i orzeczenia sądu koleżeńskiego stronom przysługuje odwołanie.

2. Odwołanie wnosi się w terminie czternastu dni od doręczenia orzeczenia odpowiednio do sądu koleżeńskiego wyższej instancji lub odwoławczej komisji dyscyplinarnej.

3. Od prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego odwoławczej komisji dyscyplinarnej dla studentów służy skarga do sądu administracyjnego. Art. 172 (uchylony) Art. 173.

1. Postępowanie przed sądem koleżeńskim i komisją dyscyplinarną jest jawne.

2. Komisja dyscyplinarna wyłącza jawność całości lub części postępowania, jeżeli jawność mogłaby obrażać dobre obyczaje lub gdy wymaga tego ważny interes obwinionego, osób trzecich lub uczelni. Ogłoszenie orzeczenia jest jawne. Art. 174.

1. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego po upływie sześciu miesięcy od dnia uzyskania przez właściwy organ wiadomości o popełnieniu czynu lub trzech lat od jego popełnienia. Jeżeli czyn stanowi przestępstwo, okres ten pokrywa się z okresem przedawnienia dla tego przestępstwa, przewidzianego w Kodeksie karnym.

2. Przedawnienie orzekania następuje również po upływie roku od opuszczenia uczelni przez studenta. Art. 175.

1. Zatarcie kary dyscyplinarnej następuje z mocy prawa po upływie trzech lat od uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu.

2. Organ, który orzekł karę dyscyplinarną, może nie wcześniej jednak niż po upływie jednego roku od wydania orzeczenia o ukaraniu, na wniosek ukaranego lub rzecznika dyscyplinarnego, orzec zatarcie lub darowanie kary. Art. 176.

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania dyscyplinarnego.

2. Szczegółowe zasady i tryb postępowania przed sądem koleżeńskim określa regulamin samorządu studenckiego.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 61/69

Rozdział 4 Przepisy szczególne Art. 177. Przepisy art. 141-144 stosuje się do uczelni niepaństwowych w zakresie nie uregulowanym przez statut uczelni. Dział VI Utrzymanie porządku i bezpieczeństwa na terenie uczelni Art. 178.

1. Rektor dba o utrzymanie porządku i bezpieczeństwo na terenie uczelni.

2. Teren uczelni określa rektor w porozumieniu z właściwym organem samorządu terytorialnego.

3. Organy porządku i bezpieczeństwa publicznego mogą wkroczyć na teren uczelni tylko na wezwanie rektora. Organy te mogą jednak wkroczyć z własnej inicjatywy na teren uczelni w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia ludzkiego lub katastrofy żywiołowej, zawiadamiając o tym niezwłocznie rektora.

4. Organy porządku i bezpieczeństwa publicznego zobowiązane są opuścić teren uczelni niezwłocznie po ustaniu przyczyn, które uzasadniały ich wkroczenie na teren uczelni, lub na żądanie rektora. Art. 1781.

1. Rektor jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki osobom pobierającym naukę albo odbywającym zajęcia praktyczno-techniczne w uczelni lub wykonującym prace społecznie użyteczne na rzecz tej uczelni.

2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące w szkołach wyższych. Art. 179.

1. Rektor może, w razie powstania okoliczności uniemożliwiających normalny tok pracy w uczelni, czasowo zawiesić zajęcia w uczelni lub w jej określonych jednostkach organizacyjnych albo też zarządzić czasowe zamknięcie uczelni lub jej jednostki organizacyjnej.

2. Decyzję podjętą na podstawie przepisu ust. 1 rektor niezwłocznie przedstawia senatowi do zatwierdzenia. W przypadku odmowy zatwierdzenia tej decyzji przez senat, rektor zarządza wznowienie zajęć lub otwarcie uczelni albo przedstawia sprawę do rozstrzygnięcia właściwemu ministrowi, który podejmuje decyzję w ciągu siedmiu dni.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 62/69

Art. 180.

1. Pracownicy uczelni i studenci mają prawo organizowania zgromadzeń na terenie uczelni. Na zorganizowanie zgromadzenia w lokalu uczelni niezbędna jest zgoda rektora.

2. O zamiarze zorganizowania zgromadzenia organizatorzy powiadamiają rektora co najmniej na dwadzieścia cztery godziny przed rozpoczęciem zgromadzenia. W sytuacjach uzasadnionych nagłością sprawy rektor może przyjąć powiadomienie złożone w krótszym terminie.

3. Na zgromadzenie rektor może delegować swego przedstawiciela.

4. Statut uczelni określa przepisy porządkowe dotyczące odbywania zgromadzeń.

5. Organizatorzy zgromadzeń odpowiadają przed organami uczelni za ich przebieg.

6. Rektor uczelni albo jego przedstawiciel, po uprzedzeniu organizatorów, rozwiązuje zgromadzenie, jeżeli przebiega ono z naruszeniem przepisów prawa.

Dział VII Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe Art. 181. W ustawie z dnia 23 października 1987 r. o utworzeniu urzędu ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego (Dz. U. Nr 33, poz. 178) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2: a) wyrazy „na potrzeby socjalistycznego społeczeństwa i państwa” skreśla się, b) w pkt 1 w lit. c) wyrazy „a także zasad opracowywania planów studiów i programów nauczania w szkołach wyższych” skreśla się, c) w pkt 1 lit. d) skreśla się, d) w pkt 1 w lit. g) wyrazy „oraz zasad i limitów przyjęć na pierwszy rok studiów” skreśla się;

2) art. 3 otrzymuje brzmienie: „Art. 3.

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego kształtuje i realizuje politykę państwa w dziedzinie szkolnictwa wyższego, jak również uczestniczy, odpowiednio do potencjału osobowego i materialnego szkół wyższych, w kształtowaniu i realizacji polityki państwa w dziedzinie badań naukowych oraz kształcenia kadr naukowych.

2. Zadania te minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego realizuje w szczególności przez:

1) udział w kształtowaniu prognoz i programów rozwoju nauki,

2) współdziałanie w sprawach określania zasad planowania, finansowania i organizowania badań naukowych,

3) współdziałanie w dziedzinie tworzenia oraz nadzór nad powierzanymi centralnymi programami badawczo2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 63/69

rozwojowymi i centralnymi programami badań podstawowych,

4) nadzór nad programowaniem badań naukowych w podległych placówkach i nad ich realizacją,

5) współudział w organizowaniu krajowego systemu informacji naukowo-technicznej i ekonomicznej,

6) wykonywanie nadzoru nad narodowym zasobem archiwalnym.”;

3) art. 5 skreśla się. Art. 182.

1. Z dniem wejścia w życie ustawy:

1) grunty państwowe pozostające w zarządzie uczelni stają się przedmiotem użytkowania wieczystego uczelni,

2) budynki i urządzenia związane trwale z gruntami państwowymi i pozostającymi w zarządzie uczelni państwowej stają się jej własnością,

3) pozostałe składniki mienia uczelni państwowej stają się jej własnością.

2. Przepisy ust. 1 nie naruszają praw osób trzecich, z wyłączeniem Skarbu Państwa. Art. 183.

1. Przewidziane w ustawie kompetencje Rady Głównej wykonuje Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego w dotychczasowym składzie i trybie.

2. Regulamin wyborczy, o którym mowa w art. 38, Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego uchwala do dnia 31 października 1990 r.

3. Kadencja Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego wygasa w dniu 31 grudnia 1990 r. Art. 184. Kolegialne i jednoosobowe organy uczelni, działające w dniu wejścia w życie ustawy, działają do dnia 30 listopada 1990 r. w dotychczasowym składzie. Jeżeli osoba pełniąca funkcję organu jednoosobowego uczelni przestanie ją pełnić, w związku z ustaniem stosunku pracy, przed upływem terminu określonego w ust. 1, senat lub rada wydziału powierza pełnienie obowiązków odpowiednio rektora lub dziekana innemu nauczycielowi akademickiemu. Za zgodą osoby pełniącej funkcję organu jednoosobowego, której stosunek pracy z mocy art. 95 ust. 2 pkt 2 wygasa z dniem 30 września 1990 r., następuje przedłużenie tego stosunku pracy do dnia 30 listopada 1990 r. Wybór członków organów kolegialnych oraz wybór organów jednoosobowych na nową kadencję nastąpi do dnia 30 listopada 1990 r. Liczbę członków organów kolegialnych oraz prorektorów i prodziekanów, tryb wyboru oraz kadencję organów uczelni określa regulamin wyborczy, uchwalony przez senat uczelni. O uchwaleniu regulaminu rektor niezwłocznie zawiadamia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i innego właściwego ministra. 2005-06-17

1. 2.

3. 4.

©Kancelaria Sejmu

s. 64/69

5. Do uchwalenia regulaminu wyborczego stosuje się odpowiednio przepisy art. 59.

6. Wyboru rektora oraz dziekana na pierwszą kadencję po wejściu w życiu ustawy dokonują kolegia elektorów, w których skład wchodzą wybrani przedstawiciele:

1) nauczycieli akademickich zatrudnionych na stanowisku profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego oraz innych nauczycieli akademickich posiadających stopień naukowy doktora habilitowanego, w liczbie do 50% składu kolegium,

2) pozostałych nauczycieli akademickich, w liczbie 20-25% składu kolegium,

3) studentów, w liczbie 20-25% składu kolegium,

4) pracowników nie będących nauczycielami akademickimi, w liczbie 5-10% składu kolegium.

7. Elektorów, o których mowa w ust. 6 pkt 1 i 2, wybierają wszyscy nauczyciele akademiccy.

8. W uczelniach, o których mowa w art. 31 ust. 4, tryb wyboru rektora i dziekanów na pierwszą kadencję po wejściu w życie ustawy określa senat uczelni.

9. Wybór rektora na nową kadencję, dokonany przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie dotychczasowych przepisów, pozostaje w mocy. Art. 185. Do ustalenia liczby kadencji, o których mowa w art. 63 ust. 4, bierze się pod uwagę także kadencje rektora, prorektora, dziekana lub prodziekana, odbywane przed dniem wejścia w życie ustawy. Art. 186. Kierownicy jednostek organizacyjnych uczelni zachowują stanowiska do czasu wejścia w życie statutu uczelni uchwalonego na podstawie ustawy. Art. 187.

1. Wnioski zgłoszone, a nie rozpatrzone do dnia wejścia w życie ustawy, dotyczące zmiany struktury wewnętrznej uczelni, podlegają rozpatrzeniu i załatwieniu w trybie i na zasadach określonych w dotychczasowych przepisach.

2. Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy filie uczelni, wydziały i oddziały zamiejscowe oraz punkty konsultacyjne działają w dotychczasowych formach organizacyjnych. Przekształcenie i znoszenie tych jednostek należy do właściwości senatu. Art. 188.

1. Do stosunków pracy pracowników uczelni powstałych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się jej przepisy.

2. Stosunek pracy mianowanego nauczyciela akademickiego, który zgodnie z dotychczasowymi przepisami wygasa nie później niż w dniu 30 września 1990 r., ustaje w ustalonym terminie.

3. Stosunek pracy mianowanych nauczycieli akademickich przekształca się w ten sposób, że osoba zajmująca stanowisko: 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 65/69

1) profesora i posiadająca przed dniem wejścia w życie ustawy tytuł naukowy profesora zwyczajnego zajmuje stanowisko profesora zwyczajnego w rozumieniu ustawy,

2) profesora i posiadająca przed dniem wejścia w życie ustawy tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego zajmuje stanowisko profesora nadzwyczajnego w rozumieniu ustawy,

3) adiunkta zajmuje stanowisko adiunkta w rozumieniu ustawy, z tym że osoby mianowanej na czas nie określony przed dniem wejścia w życie ustawy nie stosuje się przepisu art. 88 ust. 2,

4) starszego asystenta lub asystenta zajmuje stanowisko asystenta w rozumieniu ustawy.

4. Do okresów mianowania i zatrudnienia, o których mowa w art. 88 ust. 2 i art. 89 ust. 3, w stosunku do nauczycieli akademickich wymienionych w ust. 3 pkt 3 i 4 wlicza się okresy mianowania i zatrudnienia na stanowisku odpowiednio adiunkta albo starszego asystenta i asystenta po dniu 31 sierpnia 1984 r.

5. Mianowani nauczyciele akademiccy zajmujący stanowisko docenta pozostają mianowani na stałe na tym stanowisku. Organem właściwym w sprawach dotyczących stosunku pracy docenta jest rektor uczelni.

6. Nauczyciele akademiccy, o których mowa w ust. 5, posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego mogą być, w okresie trzech lat od dnia wejścia w życie ustawy, na swój wniosek mianowani, w trybie określonym w art. 86 ust. 2, na stanowisko profesora nadzwyczajnego w rozumieniu ustawy - bez przeprowadzenia konkursu.

7. Mianowani nauczyciele akademiccy zajmujący stanowisko asystenta-stażysty zachowują to stanowisko do upływu okresu mianowania. Zatrudnienie na stanowisku asystenta-stażysty jest równoznaczne z odbyciem stażu asystenckiego w rozumieniu art. 89 ust.

2. Art. 189. Senat, działając w trybie przewidzianym dla uchwalenia statutu uczelni, może przyznać uprawnienia określone w art. 50 ust. 1 pkt 3 i ust. 5 nauczycielom akademickim zajmującym stanowisko docenta, posiadającym stopień naukowy doktora. Art. 190. Pracownicy dydaktyczni mianowani przed dniem wejścia w życie ustawy stają się z tym dniem pracownikami dydaktycznymi mianowanymi na czas nie określony, z tym że do czasu dostosowania ich stosunków pracy do przepisów ustawy zachowują dotychczasowe stanowiska. Art. 191.

1. Nauczyciele akademiccy zajmujący stanowisko profesora kontraktowego lub docenta kontraktowego zachowują to stanowisko do czasu wygaśnięcia umowy o pracę.

2. Rektorzy uczelni do dnia 31 grudnia 1990 r. dostosują do przepisów ustawy, z zachowaniem przepisów Kodeksu pracy, umowy o pracę zawarte z nauczycie2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 66/69

lami akademickimi zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę, z zastrzeżeniem ust.

1. Art. 192.

1. Osoby zajmujące w dniu wejścia w życie ustawy stanowisko starszego kustosza dyplomowanego, kustosza dyplomowanego, adiunkta bibliotecznego, asystenta bibliotecznego, starszego dokumentalisty dyplomowanego, dokumentalisty dyplomowanego, adiunkta dokumentacji naukowej lub asystenta dokumentacji naukowej zajmują odpowiednio stanowiska, o których mowa w art. 77 ust.

1.

2. Osoby zajmujące w dniu wejścia w życie ustawy stanowisko kustosza bibliotecznego, starszego bibliotekarza lub starszego dokumentalisty i posiadające tytuł zawodowy magistra lub równorzędny zajmują odpowiednio stanowiska, o których mowa w art. 77 ust.

2.

3. Osoby, o których mowa w ust. 1 i 2, z dniem wejścia w życie ustawy stają się pracownikami mianowanymi na czas nie określony. Art. 193. Pracownicy uczelni nie będący nauczycielami akademickimi zachowują, do czasu wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 116 ust. 1 ustawy, dotychczasowe uprawnienia uzyskane na podstawie ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 1985 r. Nr 42, poz. 201, z 1987 r. Nr 22, poz. 128, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 6, poz. 33, Nr 20, poz. 104, Nr 29, poz. 154, Nr 34, poz. 181 i Nr 35, poz. 192 oraz z 1990 r. Nr 14, poz. 86) oraz aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie. Art. 194.

1. Decyzje o przeniesieniu nauczyciela akademickiego podjęte na podstawie ustawy, o której mowa w art. 193, pozostają w mocy.

2. Nauczycielowi akademickiemu, o którym mowa w ust. 1, przysługują uprawnienia określone w dotychczasowych przepisach.

3. Nauczyciel akademicki przeniesiony w stan nieczynny na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 193, zachowuje uprawnienia określone w dotychczasowych przepisach. Art. 195. Obowiązkowy wymiar zajęć dydaktycznych pracowników naukowo-dydaktycznych i dydaktycznych oraz sposób jego rozliczania ustalany jest do dnia 30 września 1990 r. według dotychczasowych przepisów. Art. 196. Do okresu zatrudnienia uprawniającego do korzystania z urlopu, o którym mowa w art. 109 ust. 3, wlicza się okresy zatrudnienia po dniu 31 sierpnia 1982 r.

2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 67/69

Art. 197. Do spraw dotyczących ustania stosunku pracy nawiązanego w drodze mianowania, wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się jej przepisy. Art. 198. Do spraw dyscyplinarnych nauczycieli akademickich i studentów, wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się dotychczasowe przepisy, chyba że przepisy tej ustawy są korzystniejsze dla obwinionego. Art. 199.

1. Przyjęcia na studia w roku akademickim 1990\1991 odbywają się według zasad określonych w dotychczasowych przepisach.

2. Termin podania do publicznej wiadomości pierwszej po wejściu w życie ustawy uchwały senatu w sprawach, o których mowa w art. 141 ust. 1, wynosi sześć miesięcy. Art. 200. Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy uczelniane organizacje studenckie podlegają rejestracji zgodnie z przepisami ustawy. Art. 201. Termin określony w art. 144 ust. 1 nie ma zastosowania w roku akademickim 1990\1991. Art. 202. Opłat, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 2, nie pobiera się od studentów przyjętych na studia przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Rady Ministrów, o którym mowa w art.

30. Art. 203.

1. Samodzielne placówki typu naukowo-dydaktycznego, utworzone przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie dotychczasowych przepisów, a także jednostki organizacyjne uczelni, utworzone przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie przepisów o współpracy szkół wyższych z jednostkami gospodarki uspołecznionej, działają na podstawie nadanych im statutów.

2. Placówki, o których mowa w ust. 1, przekształca, łączy i znosi właściwy minister. Właściwy minister może zmienić statuty tych placówek. Art. 204. W przypadku zniesienia w 1990 r. uczelni lub placówki, o której mowa w art. 203 ust. 1, albo przekształcenia jej struktury w sposób uniemożliwiający dalsze zatrudnienie mianowanego nauczyciela akademickiego na zajmowanym stanowisku, stosunek pracy z nauczycielem akademickim może być rozwiązany w każdym czasie, bez zachowania okresu wypowiedzenia. Nauczycielowi akademickiemu przysługuje, w 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 68/69

razie rozwiązania stosunku pracy w tym trybie, odprawa w wysokości sześciokrotnego wynagrodzenia zasadniczego pobieranego w ostatnim miesiącu zatrudnienia. Art. 205. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może wyłączyć stosowanie niektórych przepisów ustawy w zakresie wynikającym ze szczególnych warunków funkcjonowania uczelni morskich i wprowadzać w tym zakresie odrębne unormowania. Art. 206.

1. Przepisów działu IV ustawy nie stosuje się do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, wyznaczonych do wykonywania zadań poza wojskiem, na stanowiskach nauczycieli akademickich w studium wojskowym uczelni albo w innych jednostkach organizacyjnych uczelni.

2. Żołnierzom, o których mowa w ust. 1, może być nadany tytuł honorowy „Zasłużony Nauczyciel Rzeczypospolitej Polskiej” i „Medal Komisji Edukacji Narodowej”. Art. 207. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż do dnia 31 marca 1991 r., pozostają w mocy przepisy dotychczasowych aktów wykonawczych, jeżeli nie są sprzeczne z ustawą. Art. 208.

1. Statut uczelni może uchylić wyłącznie senat wybrany w trybie i w składzie określonym przepisami tej ustawy.

2. Do czasu wejścia w życie statutu uczelni w trybie określonym w niniejszej ustawie, w sprawach będących przedmiotem regulacji statutowej decyduje senat.

3. Właściwe organy uczelni, w okresie jednego roku od dnia wejścia w życie ustawy, uchwalą wymagane jej przepisami wewnętrzne akty normatywne. Art. 209. Tracą moc:

1) ustawa z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 1985 r. Nr 42, poz. 201, z 1987 r. Nr 22, poz. 128, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 6, poz. 33, Nr 20, poz. 104, Nr 29, poz. 154, Nr 34, poz. 181, Nr 35, poz. 192 oraz z 1990 r. Nr 14, poz. 86),

2) ustawa z dnia 26 kwietnia 1990 r. o przedłużeniu kadencji organów szkół wyższych oraz o zawieszeniu czynności wyborczych (Dz.U. Nr 29, poz. 174). Art. 210. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z tym że:

1) przepisy działu V rozdziałów 1 i 3 oraz art. 105 ust. 2 wchodzą w życie z dniem 1 października 1990 r., 2005-06-17

©Kancelaria Sejmu

s. 69/69

2) przepisy działu I rozdziału 2 oraz art. 106 ust. 1 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1991 r.

2005-06-17

pobierz plik

Dziennik Ustaw Nr 65, poz. 385 z 1990 - pozostałe dokumenty:

porady prawne online

Informujemy, iż zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt. 1 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 90 poz. 631), dalsze rozpowszechnianie artykułów i porad prawnych publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione.