Tytuł: | Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 11 czerwca 1999 r. w sprawie regulaminu wykonywania kary ograniczenia wolności orzeczonej wobec żołnierzy zasadniczej służby wojskowej. |
---|---|
Status aktu prawnego: | Obowiązujący |
Data ogłoszenia: | |
Data wydania: | 1999-06-11 |
Data wejscia w życie: | 1999-09-01 |
Data obowiązywania: |
s. 1/1
Dz.U. 1999 Nr 56 poz. 591
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 11 czerwca 1999 r. w sprawie regulaminu wykonywania kary ograniczenia wolności orzeczonej wobec żołnierzy zasadniczej służby wojskowej. Na podstawie art. 228 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego zarządza się, co następuje: §
1. Określenia użyte w rozporządzeniu oznaczają:
1) żołnierz – żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową,
2) dowódca – dowódcę wydzielonej jednostki wojskowej, w której wykonuje się karę ograniczenia wolności, orzeczona wobec żołnierzy zasadniczej służby wojskowej,
3) jednostka – wydzieloną jednostkę wojskową, w której żołnierze zasadniczej służby wojskowej odbywają karę ograniczenia wolności,
4) skazany – żołnierza zasadniczej służby wojskowej, wobec którego orzeczono karę ograniczenia wolności,
5) kara – karę ograniczenia wolności orzeczoną wobec żołnierza zasadniczej służby wojskowej,
6) sąd – wojskowy sąd garnizonowy, w którego okręgu kara ograniczenia wolności orzeczona wobec żołnierza zasadniczej służby wojskowej jest lub ma być wykonana,
7) kurator – wojskowego kuratora społecznego powołanego przy wojskowym sądzie garnizonowym, w którego okręgu kara ograniczenia wolności orzeczona wobec żołnierza zasadniczej służby wojskowej jest lub ma być wykonana. § 2.
1. Dowódca jednostki wojskowej, w której skazany pełni służbę, po otrzymaniu odpisu prawomocnego orzeczenia ze wzmianką o wykonalności oraz wezwania skazanego do stawienia się w jednostce niezwłocznie kieruje go do jednostki, powiadamiając o tym wcześniej jej dowódcę.
2. Do skierowania, o którym mowa w ust. 1, oraz przyjęcia skazanego stosuje się odpowiednio zasady i tryb dotyczące przeniesienia żołnierza do innej jednostki wojskowej, określone w odrębnych przepisach. § 3.
2005-10-31
©Kancelaria Sejmu
s. 2/2
Dowódca jednostki wojskowej, w której skazany pełni służbę wojskową, jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić sąd wojskowy, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, o przeszkodach uniemożliwiających skierowanie do odbycia kary, w szczególności uzasadniających odroczenie jej wykonania. §
4. Stawienie się skazanego do odbycia kary następuje z chwilą zgłoszenia się lub doprowadzenia skazanego do jednostki. § 5.
1. Dowódca niezwłocznie informuje sąd wojskowy, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, oraz dowódcę jednostki wojskowej, w której skazany pełni służbę wojskową, o niestawieniu się skazanego do odbycia kary.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dowódca jednostki wojskowej, w której skazany pełni służbę wojskowa, jest obowiązany podjąć czynności zmierzające do zapewnienia stawienia się skazanego w jednostce, określone w odrębnych przepisach. §
6. Dowódca jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić sąd i kuratora o:
1) dacie rozpoczęcia i zakończenia wykonywania kary,
2) opuszczeniu jednostki przez skazanego bez zgody przełożonych,
3) niepodjęciu szkolenia,
4) nieprzestrzeganiu regulaminu wykonywania kary i zasad porządku wojskowego,
5) wymierzeniu kary dyscyplinarnej i zastosowaniu środków dyscyplinarnych,
6) wykonaniu lub uchylaniu się od wykonania obowiązków określonych w art. 36 § 2 Kodeksu karnego,
7) zwolnieniu z czynnej służby wojskowej, z zastrzeżeniem §
19. §
7. W czasie odbywania kary skazanego można przenieść do innej jednostki tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach i za zgoda sędziego penitencjarnego. § 8.
1. Dowódca jednostki ustala porządek dnia, który w szczególności powinien określać:
1) czas szkolenia programowego, treningów i innych zajęć szkoleniowych o zwiększonych wymaganiach w zakresie sprawności fizycznej skazanych,
2) czas wykonywania prac porządkowych,
3) czas wolny,
2005-10-31
©Kancelaria Sejmu
s. 3/3
4) zasady poruszania się skazanych po terenie jednostki oraz miejsca przebywania w czasie wolnym,
5) terminy i miejsce przyjmowania skazanych w sprawach skarb, meldunków i wniosków,
6) czas i miejsce dokonywania zakupów,
7) miejsce, porę dnia i sposób odbywania odwiedzin.
2. Skazanego po jego stawieniu się w jednostce, zaznajamia się z obowiązującym porządkiem dnia.
3. Dowódca jest obowiązany pouczyć skazanego o obowiązku przestrzegania regulaminu wykonywania kary, w tym porządku dnia. §
9. Skazani podlegają szkoleniu wojskowemu według programu ustalonego dla jednostki przez dowódcę rodzaju sił zbrojnych., któremu jednostka podlega. Szkolenie powinno zmierzać do wzmożenia poczucia dyscypliny społecznej i wojskowej, w szczególności kształtowania społecznie pożądanej postawy skazanego oraz utrwalania jego wiedzy wojskowej, jak również zwiększenia sprawności fizycznej. § 10.
1. Skazany może opuścić jednostkę tylko na podstawie przepustki jednorazowej, wydanej wyłącznie przez dowódcę, jeżeli:
1) wyróżnia się wzorowa postawą, a zwłaszcza pilnością w służbie i w szkoleniu,
2) jest uzasadnione przypuszczenie, że z czasie pobytu poza jednostką będzie przestrzegał porządku prawnego.
2. Urlopu, poza okolicznościowym i zdrowotnym, można udzielić skazanemu, którego postawa w czasie odbywania kary uzasadnia przypuszczenie, że w czasie pobytu poza jednostką będzie przestrzegał porządku prawnego, po odbyciu przez skazanego co najmniej połowy kary. §
11. Czas przebywania skazanego poza jednostką, na podstawie przepustki oraz w ramach urlopu, zalicza się do okresu odbywania kary, chyba że sędzia penitencjarny zarządzi inaczej w przypadku, gdy skazany w tym czasie nadużył zaufania. § 12.
1. Skazany ma prawo do korzystania z jednych odwiedzin w tym samym dniu. Odwiedziny trwają sześćdziesiąt minut.
2. Dowódca może zezwolić na przedłużenie odwiedzin lub zwiększenie liczby odwiedzin w czasie nie zakłócającym porządku dnia ustalonego w jednostce.
2005-10-31
©Kancelaria Sejmu
s. 4/4
3. W razie naruszenia przez skazanego lub osobę odwiedzającą sposobu odwiedzin, można je przerwać lub zakończyć przed czasem.
4. Sposób odbywania odwiedzin podaje się do wiadomości osobom odwiedzającym. §
13. Skazany ma prawo bezpośredniego zwracania się do osób, które kontrolują wykonanie kary, ze sprawami związanymi z jej wykonaniem. §
14. Skargi, prośby, meldunki i wnioski skazanego dotyczące wykonywania kary oraz sposób ich załatwienia podlegają ewidencjonowaniu przez osobę wyznaczona przez dowódcę. §
15. Skargi, prośby, meldunki i wnioski skazanego związane z wykonywaniem kary dowódca niezwłocznie przedstawia sędziemu penitencjarnemu. § 16.
1. Prawo kontrolowania jednostki w zakresie wykonywania kary, poza osobami określonymi w odrębnych przepisach, ma również kurator.
2. Kurator ma prawo w szczególności do:
1) przeprowadzenia rozmowy ze skazanym bez udziału innych osób,
2) wglądu w prowadzona dokumentację.
3. O wynikach kontroli kurator niezwłocznie informuje pisemnie sędziego penitencjarnego i dowódcę. §
17. Odpowiedzialni za organizowanie i nadzorowanie odbywania kary żołnierze i pracownicy jednostki są obowiązani do:
1) prowadzenia dokumentacji wymaganej przez sąd wojskowy i kuratora,
2) uczestniczenia w posiedzeniach sądu wojskowego w postępowaniu wykonawczym,
3) udziału w szkoleniach organizowanych przez sądy wojskowe. § 18.
1. Dowódca, co najmniej raz na dwa miesiące, składa sędziemu penitencjarnemu pisemne sprawozdanie o zachowaniu się skazanego.
2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać w szczególności informację, czy skazany wykonuje nałożone obowiązki, przestrzega porządku prawnego i zasad
2005-10-31
©Kancelaria Sejmu
s. 5/5
dyscypliny wojskowej, a także o podjętych i planowanych czynnościach w stosunku do skazanego, zmierzających do osiągnięcia celów wychowawczych kary. §
19. Dowódca, co najmniej trzydzieści dni przed zwolnieniem skazanego z zasadniczej służby wojskowej, powiadamia pisemnie sąd o przewidywanym zwolnieniu, dołączając sprawozdanie o zachowaniu się żołnierza. §
20. Do żołnierzy zasadniczej służby wojskowej odbywających karę ograniczenia wolności w wydzielonej jednostce wojskowej stosuje się odrębne przepisy dotyczące odbywania czynnej służby wojskowej, o ile rozporządzenie nie stanowi inaczej. §
21. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r.
2005-10-31
Dziennik Ustaw Nr 56, poz. 591 z 1999 - pozostałe dokumenty: |
---|
Dziennik Ustaw Nr 56, poz. 595 z 1999
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników placówek naukowych, pomocniczych placówek naukowych i innych jednostek organizacyjnych Polskiej Akademii Nauk.
Dziennik Ustaw Nr 56, poz. 594 z 1999
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 30 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego sposobu działania w sprawach przyjęcia do domu pomocy społecznej oraz wypisania z domu pomocy społecznej osoby chorej psychicznie i upośledzonej umysłowo.
Dziennik Ustaw Nr 56, poz. 593 z 1999
Rozporządzenie Ministrów Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie warunków poruszania się po drogach pojazdów specjalnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej oraz straży pożarnej, biorących udział w akcjach ratowniczych.
Dziennik Ustaw Nr 56, poz. 592 z 1999
Rozporządzenie Ministrów Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 11 czerwca 1999 r. w sprawie uprawnień do kierowania przez żołnierzy zasadniczej służby wojskowej pojazdami specjalnymi Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
Dziennik Ustaw Nr 56, poz. 590 z 1999
Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 czerwca 1999 r. w sprawie nadania statutu Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
Dziennik Ustaw Nr 56, poz. 589 z 1999
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu sprzedaży wierzytelności Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
Informujemy, iż zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt. 1 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 90 poz. 631), dalsze rozpowszechnianie artykułów i porad prawnych publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione.