Dziennik Ustaw Nr 156, poz. 1303 z 2002

Tytuł:	Rozporządzenie Ministra Gospodarki oraz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 9 września 2002 r. w sprawie warunków sprzedaży materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz zakresu i trybu kontroli przestrzegania tych warunków.
Status aktu prawnego:	Obowiązujący
Data ogłoszenia:	2002-09-25
Data wydania:	2002-09-09
Data wejscia w życie:	2002-10-03
Data obowiązywania:	2002-09-25

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Nr 156, poz. 1303 z 2002

Dziennik Ustaw Nr 156                — 10095 —                Poz. 1303

---

1303

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI ORAZ MINISTRA SPRAW WEWN¢TRZNYCH I ADMINISTRACJI1) z dnia 9 września 2002 r. w sprawie warunków sprzedaży materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz zakresu i trybu kontroli przestrzegania tych warunków. Na podstawie art. 30 ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. 67, poz. 679 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 117, poz. 1007) zarządza się, co następuje: §

1. 1. Materiały wybuchowe sprzedaje się:

1) przedsiębiorcy i jednostce naukowej, którzy przedłożą: a) koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania lub obrotu materiałami wybuchowymi lub b) koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania amunicji albo c) pozwolenie na nabywanie, przechowywanie lub używanie materiałów wybuchowych wydane odpowiednio przez wojewodę lub inny organ uprawniony do wydania takiego pozwolenia na podstawie odrębnych przepisów;

2) Siłom Zbrojnym Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Agencji Wywiadu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Straży Granicznej, Służbie Więziennej, Biuru Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej, po okazaniu dokumentu uprawniającego do ich nabycia, wystawionego przez właściwy organ;

3) innym podmiotom, których dostęp do materiałów wybuchowych regulują odrębne przepisy, na warunkach w nich określonych.

2. Rodzaj sprzedanych materiałów wybuchowych musi odpowiadać rodzajowi materiału wybuchowego określonemu w koncesji lub pozwoleniu, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a w odniesieniu do podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rodzajowi określonemu w dokumencie uprawniającym do ich nabycia. § 2.

1. O sprzedaży materiałów wybuchowych sprzedawca zawiadamia, w ciągu 3 dni od daty sprzedaży, komendanta wojewódzkiego Policji właściwego ze względu na miejsce wykonywania działalności gospodarczej przez nabywcę, a w przypadku jednostki naukowej — właściwego ze względu na jej siedzibę. W razie sprzedaży materiałów wybuchowych podmiotom, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 2 i 3, zawiadamia się organ, który wydał dokument uprawniający do nabycia materiałów wybuchowych.

2. Wzór zawiadomienia określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3.

1. Broń oraz istotne części broni sprzedaje się:

1) osobom fizycznym, przedsiębiorcom oraz innym podmiotom, które przedłożą zaświadczenie wydane odpowiednio przez właściwy organ Policji lub organ wojskowy, uprawniające do nabycia określonego rodzaju oraz liczby egzemplarzy broni;

2) cudzoziemcom na warunkach określonych w ustawie z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. Nr 53, poz. 549 z późn. zm.)2);

3) przedsiębiorcom, którzy przedłożą koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu bronią;

4) przedsiębiorcom, którzy przedłożą koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania broni — zgodnie z zakresem koncesji;

5) Siłom Zbrojnym Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Agencji Wywiadu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Straży Granicznej, Służbie Więziennej i Biuru Ochrony Rządu, po okazaniu dokumentu uprawniającego do jej nabycia, wystawionego przez właściwy organ;

6) Państwowej Straży Łowieckiej, Straży Ochrony Kolei, Straży Leśnej, Państwowej Straży Rybackiej, straży gminnej (miejskiej), Straży Marszałkowskiej, Straży Parkowej, kontroli skarbowej i Inspekcji Transportu Drogowego — na podstawie dokumentu wydanego przez uprawniony organ Policji;

7) specjalistycznym uzbrojonym formacjom ochronnym, uprawnionym do posiadania broni na podstawie świadectwa broni — na podstawie zaświadczenia właściwego organu Policji, uprawniającego do nabycia określonego rodzaju oraz ilości egzemplarzy broni;

8) innym podmiotom, których dostęp do broni regulują odrębne przepisy, na warunkach w nich określonych.

2. Rodzaj sprzedanej broni musi odpowiadać rodzajowi broni wymienionej w dokumencie uprawniającym do jej zakupu. §

4. W przypadku sprzedaży broni, o której mowa w art. 11 pkt 5—7 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji, sprzedawca odnotowuje w prowadzonej ewidencji następujące dane kupującego: imię i nazwisko, NIP, serię, numer i wystawcę dokumentu stwierdzającego tożsamość, adres, ilość, rodzaj, nazwę, markę oraz typ broni i inne jej dane identyfikacyjne oraz datę transakcji. § 5.

1. Przedsiębiorca sprzedający broń, z wyjątkiem broni wymienionej w art. 11 pkt 5—7 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji, odstrzeliwuje



Dziennik Ustaw Nr 156                — 10096 —                Poz. 1303

---

uprawniającego do nabycia określonego rodzaju oraz liczby egzemplarzy broni wraz z amunicją do tej broni;

trzy naboje z każdego egzemplarza przeznaczonej do sprzedaży broni palnej o kalibrze do 20 mm lub o kalibrze wagowo-miarowym do 12 oraz zabezpiecza łuski.

2. Odstrzelenia nabojów dokonuje się w obecności funkcjonariusza Policji pisemnie upoważnionego przez komendanta wojewódzkiego Policji właściwego ze względu na miejsce wykonywania działalności gospodarczej przez sprzedawcę. Z czynności tej przedsiębiorca sporządza protokół zawierający następujące dane:

1) datę odstrzału;

2) rodzaj, nazwę, markę, kaliber, serię, numer i rok produkcji broni;

3) oznaczenie producenta broni;

4) ewentualne dodatkowe oznaczenia fabryczne stosowane przez producenta lub szczegółowy opis broni;

5) podpisy przedsiębiorcy i funkcjonariusza Policji. § 6.

1. O fakcie sprzedaży broni lub jej istotnych części sprzedawca zawiadamia w ciągu 3 dni od daty sprzedaży:

1) właściwy organ Policji lub organ wojskowy, który wydał zaświadczenie uprawniające do nabycia broni lub jej istotnych części, a w przypadku sprzedaży broni lub jej istotnych części przedsiębiorcom, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 3 i 4, organ Policji właściwy ze względu na miejsce wykonywania działalności gospodarczej nabywcy;

2) w przypadku sprzedaży broni lub jej istotnych części podmiotom, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 5, 6 i 8, organ, który wydał dokument uprawniający do nabycia broni lub jej istotnych części.

2. Podmioty, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 5, łącznie ze sprzedaną bronią otrzymują trzy łuski do każdego egzemplarza broni wraz z protokołem odstrzału, o którym mowa w § 5 ust.

2.

3. Do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, dołącza się trzy łuski odstrzelonych nabojów wraz z protokołem odstrzału, o którym mowa w § 5 ust.

2.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do podmiotów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt

5. 5. Wzór zawiadomienia o sprzedaży broni lub jej istotnych części podmiotom, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1—4 i 6—8, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

6. Wzór zawiadomienia o sprzedaży broni lub jej istotnych części podmiotom, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 5, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 7.

1. Amunicję sprzedaje się:

1) osobom fizycznym, przedsiębiorcom oraz innym podmiotom na podstawie: a) legitymacji posiadacza broni lub świadectwa broni, b) zaświadczenia wydanego odpowiednio przez właściwy organ Policji lub organ wojskowy,

2) cudzoziemcom, na warunkach określonych w ustawie z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji;

3) przedsiębiorcom, którzy przedłożą koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu amunicją;

4) przedsiębiorcom, którzy przedłożą koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu bronią oraz dokument potwierdzający nabycie broni — w ilości trzech sztuk amunicji do każdego egzemplarza nabytej broni, w celu dokonania czynności, o których mowa w § 5 ust. 1;

5) Siłom Zbrojnym Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Agencji Wywiadu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Straży Granicznej, Służbie Więziennej i Biuru Ochrony Rządu, po okazaniu dokumentu uprawniającego do jej nabycia, wystawionego przez właściwy organ;

6) Państwowej Straży Łowieckiej, Straży Ochrony Kolei, Straży Leśnej, Państwowej Straży Rybackiej, straży gminnej (miejskiej), Straży Marszałkowskiej, Straży Parkowej, kontroli skarbowej i Inspekcji Transportu Drogowego — na podstawie dokumentu wydanego przez uprawniony organ Policji;

7) specjalistycznym uzbrojonym formacjom ochronnym na podstawie pisemnej zgody właściwego komendanta wojewódzkiego Policji w celu szkolenia strzeleckiego.

2. Rodzaj i kaliber sprzedawanej amunicji musi odpowiadać rodzajowi i kalibrowi broni wymienionej w dokumencie uprawniającym do jej posiadania.

3. Istotne części amunicji sprzedaje się przedsiębiorcom, którzy przedłożą koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania amunicji, w której te części występują, z zastrzeżeniem §

9. § 8.

1. O sprzedaży amunicji przedsiębiorcom, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 3, sprzedawca zawiadamia, w ciągu 3 dni od daty sprzedaży, komendanta wojewódzkiego Policji właściwego ze względu na miejsce wykonywania działalności gospodarczej przez nabywcę, a w przypadku sprzedaży amunicji podmiotom, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 6 i 7 — organ, który wydał dokument uprawniający do nabycia amunicji.

2. Wzór zawiadomienia określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. §

9. Proch strzelniczy i spłonki można sprzedawać osobom, które okażą legitymację posiadacza broni myśliwskiej lub sportowej. § 10.

1. Wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym sprzedaje się:

1) przedsiębiorcom posiadającym koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania lub obrotu wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;



Dziennik Ustaw Nr 156                — 10097 —                Poz. 1303

---

2) Siłom Zbrojnym Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Agencji Wywiadu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Straży Granicznej, Służbie Więziennej i Biuru Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, po okazaniu dokumentu uprawniającego do ich nabycia, wystawionego przez właściwy organ;

3) Państwowej Straży Łowieckiej, Straży Ochrony Kolei, Straży Leśnej, Straży Rybackiej, straży gminnej (miejskiej), Straży Marszałkowskiej, Straży Parkowej, kontroli skarbowej i Inspekcji Transportu Drogowego, po okazaniu dokumentu uprawniającego do ich nabycia wystawionego przez właściwy organ;

4) innym podmiotom, których dostęp do wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym regulują odrębne przepisy, na warunkach w nich określonych.

2. Kamizelki kuloodporne, hełmy wojskowe i policyjne, ochraniacze twarzy, kończyn i innych części ciała sprzedaje się także przedsiębiorcom, którzy posiadają koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia, oraz przedsiębiorcom albo jednostkom organizacyjnym, które na podstawie odrębnych przepisów powołały wewnętrzne służby ochrony, oraz szkołom kształcącym w zawodzie pracownika ochrony fizycznej osób i mienia, a także przedsiębiorcom prowadzącym działalność szkoleniową dla osób ubiegających się o wydanie licencji pracownika ochrony fizycznej. §

11. Technologie o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym sprzedaje się:

1) przedsiębiorcom, którzy przedłożą: a) koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu określonymi technologiami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym lub b) koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, których dotyczy dana technologia;

2) Siłom Zbrojnym Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Agencji Wywiadu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Straży Granicznej, Służbie Więziennej i Biuru Ochrony Rządu, po okazaniu dokumentu uprawniającego do ich nabycia, wystawionego przez właściwy organ. §

12. Zakres kontroli przestrzegania warunków sprzedaży materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym obejmuje:

1) prawidłowość prowadzenia dokumentacji sprzedaży;

2) sprawdzenie przystosowania oraz zabezpieczenia obiektów i pomieszczeń, w których prowadzona jest sprzedaż, pod względem zapewnienia bezpieczeństwa;

3) przestrzeganie terminów zawiadomień o sprzedaży.

§ 13.

1. Kontrolę przeprowadza się w dniach i godzinach pracy obowiązujących u kontrolowanego przedsiębiorcy, a w sytuacjach szczególnie uzasadnionych — o każdej porze.

2. Kontrola może być przeprowadzona w siedzibie kontrolowanego przedsiębiorcy, innych miejscach związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą lub w siedzibie organu kontrolującego. §

14. Czynności kontrolne realizowane są poprzez:

1) wstęp do obiektów i pomieszczeń, sprawdzenie obiektów i pomieszczeń sprzedaży i przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz rusznikarni pod względem zabezpieczenia;

2) sprawdzenie dokumentacji w zakresie objętym kontrolą, a także żądanie odpisów i wyciągów z tych dokumentów, w tym również jeżeli to konieczne żądanie tłumaczenia na język polski dokumentów sporządzonych w języku obcym;

3) zabezpieczanie dokumentów i innych dowodów;

4) żądanie pisemnych wyjaśnień i oświadczeń dotyczących kontrolowanego zakresu prowadzonej działalności gospodarczej. § 15.

1. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół kontroli, zwany dalej „protokołem”.

2. Protokół zawiera w szczególności:

1) oznaczenie przedsiębiorcy i jego adres;

2) imię i nazwisko kontrolującego lub kontrolujących;

3) datę rozpoczęcia i zakończenia czynności kontrolnych;

4) określenie przedmiotowego zakresu kontroli;

5) opis stwierdzonego w wyniku kontroli stanu faktycznego, w tym stwierdzonych nieprawidłowości, ich zakresu i skutków;

6) opis załączników;

7) informację o pouczeniu przedsiębiorcy o prawie zgłaszania zastrzeżeń do protokołu oraz o prawie odmowy podpisania protokołu kontroli.

3. Protokół może zawierać również wnioski dotyczące dalszego postępowania wobec przedsiębiorcy, u którego przeprowadzono kontrolę. § 16.

1. Protokół podpisują kontrolujący i kontrolowany przedsiębiorca.

2. Przed podpisaniem protokołu kontrolowany przedsiębiorca może złożyć na piśmie zastrzeżenia w terminie 3 dni od daty przedstawienia mu protokołu do podpisu.

3. O nieuwzględnieniu zastrzeżeń, o których mowa w ust. 2, kontrolujący informuje kontrolowanego przedsiębiorcę na piśmie.

4. O odmowie podpisania protokołu kontrolujący czyni wzmiankę w protokole.

5. Odmowa podpisania protokołu przez kontrolowanego przedsiębiorcę nie stanowi przeszkody do podpisania go przez kontrolującego.



Dziennik Ustaw Nr 156                — 10098 —                Poz. 1303

---

6. Protokół sporządza się w dwóch egzemplarzach.

7. Kopię protokołu kontrolujący pozostawia kontrolowanemu przedsiębiorcy. § 17.

1. Kontrolujący może utrwalić przebieg kontroli za pomocą technik audiowizualnych.

2. Nośniki obrazu i dźwięku, na których utrwalono przebieg kontroli, załącza się do protokołu. § 18.

1. Organy określone w art. 34 pkt 2—4 ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyj-

nym w terminie 14 dni od dnia zakończenia kontroli przesyłają protokół organowi koncesyjnemu.

2. W przypadku gdy protokół zawiera wnioski, o których mowa w § 15 ust. 3, termin, o którym mowa w ust. 1, wynosi 7 dni. §

19. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Gospodarki: J. Piechota Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: K. Janik

————————————

1)

Minister Gospodarki kieruje działem administracji rządowej — gospodarka na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki (Dz. U. Nr 97, poz. 867); Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej — sprawy wewnętrzne na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 35, poz. 325 i Nr 58, poz. 533).

2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 27, poz. 298 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 117, poz. 1007.



Dziennik Ustaw Nr 156                — 10099 —                Poz. 1303

---

Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki oraz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 9 września 2002 r. (poz. 1303)

Załącznik nr 1

WZÓR



PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 156                — 10100 —                Poz. 1303

---

Załącznik nr 2

WZÓR



PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 156                — 10101 —                Poz. 1303

---

Załącznik nr 3

WZÓR



PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 156                — 10102 —                Poz. 1303

---

Załącznik nr 4

WZÓR



PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 156, poz. 1303 z 2002 - pozostałe dokumenty:

• Dziennik Ustaw Nr 156, poz. 1306 z 20022002-09-25

  Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 września 2002 r. sygn. akt K. 38/01.

• Dziennik Ustaw Nr 156, poz. 1305 z 20022002-09-25

  Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 września 2002 r. w sprawie zawieszania żołnierzy w czynnościach służbowych.

• Dziennik Ustaw Nr 156, poz. 1304 z 20022002-09-25

  Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 września 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania niektórych Polskich Norm dla budownictwa.

• Dziennik Ustaw Nr 156, poz. 1302 z 20022002-09-25

  Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 września 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad spełnienia obowiązku ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie usług detektywistycznych za szkody wyrządzone podczas wykonywania czynności detektywa.

• Dziennik Ustaw Nr 156, poz. 1301 z 20022002-09-25

  Ustawa z dnia 29 sierpnia 2002 r. o stanie wojennym oraz o kompetencjach Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i zasadach jego podległości konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej.

• Dziennik Ustaw Nr 156, poz. 1300 z 20022002-09-25

  Ustawa z dnia 17 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych.