Logowanie

Dziennik Ustaw Nr 206, poz. 1750 z 2002 - Strona 3

Wyszukiwarka

Tytuł:

Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o czasowym pobycie członków sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i członków sił zbrojnych Republiki Federalnej Niemiec na terytorium drugiego państwa.

Status aktu prawnego:Obowiązujący
Data ogłoszenia:2002-12-11
Data wydania:2001-12-28
Data wejscia w życie:2002-01-17
Data obowiązywania:2002-12-11

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Nr 206, poz. 1750 z 2002 - Strona 3


Dziennik Ustaw Nr 206                — 13128 —                Poz. 1750


1750

UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o czasowym pobycie członków sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i członków sił zbrojnych Republiki Federalnej Niemiec na terytorium drugiego państwa, sporządzona w Warszawie dnia 23 sierpnia 2000 r. W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 23 sierpnia 2000 r. została sporządzona w Warszawie Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o czasowym pobycie członków sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i członków sił zbrojnych Republiki Federalnej Niemiec na terytorium drugiego państwa, w następującym brzmieniu: UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o czasowym pobycie członków sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i członków sił zbrojnych Republiki Federalnej Niemiec na terytorium drugiego państwa Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Federalnej Niemiec, — biorąc pod uwagę przystąpienie przez Rzeczpospolitą Polską w dniu 2 lutego 1994 r. do programu Partnerstwo dla Pokoju, — biorąc pod uwagę Umowę między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącą statusu ich sił zbrojnych, podpisaną w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r., zwaną dalej NATO-SOFA, oraz Umowę między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla Pokoju, dotyczącą statusu ich sił zbrojnych, podpisaną w Brukseli dnia 19 czerwca 1995 r., — uwzględniając Umowę między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o wzajemnej pomocy podczas katastrof i klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków, z dnia 10 kwietnia 1997 r., — dążąc do uregulowania czasowego pobytu członków sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Federalnej Niemiec oraz członków sił zbrojnych Republiki Federalnej Niemiec w Rzeczypospolitej Polskiej, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Przedmiot umowy

1. Niniejsza umowa reguluje sprawy wjazdu, wyjazdu oraz czasowego pobytu członków sił zbrojnych Państwa jednej Umawiającej się Strony na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony w celu wspólnych ćwiczeń, szkolenia jednostek i tranzytu, jak również prowadzenia akcji humanitarnych, poszukiwawczych i ratunkowych, pod kierownictwem właściwych organów Państwa Przyjmującego. Może w nich uczestniczyć do 3000 członków sił zbrojnych Państwa Wysyłającego przez okres pobytu nieprzekraczający z reguły 30 dni.

2. Dla celów realizacji niniejszej umowy stosuje się przepisy prawa wewnętrznego Państwa Przyjmującego, chyba że niniejsza umowa stanowi inaczej.

3. W sprawach nieuregulowanych niniejszą umową stosuje się postanowienia NATO-SOFA. Artykuł 2 Członkowie sił zbrojnych Na potrzeby niniejszej umowy przez pojęcie „członek sił zbrojnych” rozumie się personel wojskowy i cywilnych pracowników towarzyszących siłom zbrojnym. Artykuł 3 Zezwolenie na wjazd, wyjazd i pobyt Członkowie sił zbrojnych Państwa Wysyłającego mają prawo do wjazdu, wyjazdu i czasowego pobytu na terytorium Państwa Przyjmującego na warunkach określonych niniejszą umową i przez NATO-SOFA. Artykuł 4 Bezpieczeństwo i porządek publiczny W razie zagrożenia bezpieczeństwa lub porządku publicznego Państwa Przyjmującego przez członka sił zbrojnych Państwa Wysyłającego Ministerstwo Obrony Państwa Przyjmującego może zażądać jego bezzwłocznego odesłania do Państwa Wysyłającego. Obowiązuje to również w przypadkach, w których Państwo Przyjmujące odstąpi od wykonania przysługującej mu jurysdykcji karnej. Organy Państwa Wysyłającego przyjmą osobę wydaloną w tym trybie.

Dziennik Ustaw Nr 206 Artykuł 5 Ochrona zdrowia                — 13129 —                Poz. 1750


1. Państwo Wysyłające zobowiązuje się do przestrzegania międzynarodowych przepisów sanitarnych oraz przepisów sanitarnych Państwa Przyjmującego. Przy wjeździe może być wymagane przedłożenie urzędowego świadectwa zdrowia wystawionego przez organy Państwa Wysyłającego, z którego wynika, że wjeżdżający członkowie sił zbrojnych nie cierpią na choroby zakaźne. Właściwe organy wojskowe Państwa Przyjmującego przekazują właściwym organom wojskowym Państwa Wysyłającego informację o istnieniu takiego wymogu, nie później niż na siedem dni przed planowanym wjazdem.

2. Właściwe organy Sił Zbrojnych obu Państw będą ułatwiać wymianę informacji, o których mowa w ustępie

1.

3. W zakresie zapobiegania i zwalczania chorób zakaźnych u ludzi, zwierząt, roślin, jak również w zakresie zwalczania szkodników roślin w Państwie Przyjmującym obowiązują przepisy prawa wewnętrznego Państwa Przyjmującego. O ile umowy międzynarodowe wiążące oba Państwa nie stanowią inaczej, właściwe organy wojskowe Państwa Przyjmującego podejmują czynności wynikające z przepisów o postępowaniu w przypadkach epidemii, epidemii chorób zwierzęcych, z przepisów o środkach żywności dotyczących produktów mięsnych i drobiowych oraz z przepisów sanitarnych. Artykuł 6

3. Sądy i inne organy obu Państw udzielają sobie wzajemnie pomocy prawnej w postępowaniu karnym zgodnie z przepisami swojego prawa wewnętrznego oraz zobowiązaniami wynikającymi z umów międzynarodowych wiążących oba Państwa. Jeżeli Państwo Przyjmujące nie odstąpi od wykonania jurysdykcji karnej, Państwo Wysyłające podejmie działania w ramach swego porządku prawnego w celu zapewnienia, aby członkowie jego sił zbrojnych, podejrzewani o popełnienie czynu karalnego podczas pobytu w Państwie Przyjmującym, stawili się przed sądami i innymi organami Państwa Przyjmującego, o ile są oni do tego zobowiązani zgodnie z prawem Państwa Przyjmującego.

4. Sądy i inne organy Państwa Przyjmującego są uprawnione, w ramach swoich kompetencji, do orzekania i stosowania środków przymusu wobec członków sił zbrojnych Państwa Wysyłającego podczas ich pobytu w Państwie Przyjmującym.

5. W razie zatrzymania członka sił zbrojnych Państwa Wysyłającego przez organy Państwa Przyjmującego lub w przypadku zastosowania innych środków przymusu skutkujących pozbawieniem wolności, właściwy organ Państwa Przyjmującego bezzwłocznie poinformuje przedstawicielstwo dyplomatyczne Państwa Wysyłającego w Państwie Przyjmującym o tym fakcie. Zawiadamia on przy tym, który sąd lub organ Państwa Przyjmującego jest właściwy dla dalszego postępowania.

6. Postanowienia ustępów 1—5 stosuje się również do pobytu członków sił zbrojnych Państwa Wysyłającego na terytorium Państwa Przyjmującego w innych celach służbowych niż wyszczególnione w artykule 1 ustęp

1. Artykuł 7

Jurysdykcja karna i środki przymusu

1. W przypadku gdy Państwu Przyjmującemu przysługuje wyłączna jurysdykcja karna lub pierwszeństwo w wykonywaniu takiej jurysdykcji wobec członków sił zbrojnych Państwa Wysyłającego, odstąpi ono od jej wykonania, chyba że wykonanie jurysdykcji będzie niezbędne ze względu na szczególny interes wymiaru sprawiedliwości Państwa Przyjmującego. Szczególny interes wymiaru sprawiedliwości może wymagać wykonania jurysdykcji karnej, zwłaszcza w przypadku następujących przestępstw: pozbawienia życia, rabunku lub zgwałcenia, o ile przestępstwa te nie były skierowane przeciwko członkowi sił zbrojnych Państwa Wysyłającego, w przypadku czynów karalnych o dużym znaczeniu dla interesów bezpieczeństwa Państwa Przyjmującego, jak również w przypadku przygotowywania takich czynów bądź usiłowania ich popełnienia lub uczestnictwa w takich czynach, jeżeli prawo Państwa Przyjmującego przewiduje odpowiedzialność karną za takie działania. W przypadku odstąpienia od wykonania jurysdykcji karnej Państwo Wysyłające na wniosek Państwa Przyjmującego bezzwłocznie wycofa sprawcę z terytorium Państwa Przyjmującego i przekaże sprawę swoim właściwym organom w celu podjęcia decyzji co do wszczęcia postępowania karnego.

2. Sądy i inne organy Państwa Wysyłającego nie wykonują w Państwie Przyjmującym jurysdykcji karnej. Kary i środki dyscyplinarne Przełożeni dyscyplinarni w siłach zbrojnych Państwa Wysyłającego mają w ramach swoich kompetencji również w Państwie Przyjmującym prawo do nakładania i egzekwowania wobec członków swoich sił zbrojnych kar i środków dyscyplinarnych, przewidzianych prawem wewnętrznym Państwa Wysyłającego, celem utrzymania porządku i dyscypliny. Artykuł 8 Telekomunikacja

1. Przy korzystaniu z usług telekomunikacyjnych oferowanych publicznie w Państwie Przyjmującym obok ogólnych przepisów Państwa Przyjmującego stosuje się przepisy danego podmiotu świadczącego usługi, odnoszące się w szczególności do sposobu naliczania opłat, wystawiania oraz opłacania rachunków.

2. Członkowie sił zbrojnych Państwa Wysyłającego mogą, o ile jest to konieczne do osiągnięcia celu pobytu, za zgodą właściwych władz Państwa Przyjmującego przejściowo rozmieszczać i eksploatować sprzęt telekomunikacyjny, w tym również aparaturę radiową. Korzystanie z częstotliwości radiowych musi być uzgodnione z właściwym w tym zakresie organem Państwa Przyjmującego.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13130 —                Poz. 1750


3. Urządzenia telekomunikacyjne sił zbrojnych Państwa Wysyłającego, które mają być eksploatowane na terytorium Państwa Przyjmującego lub mają być podłączone do sieci telekomunikacyjnych użytku publicznego w Państwie Przyjmującym, powinny spełniać wymogi zgodnie z prawem Państwa Przyjmującego.

4. Członkowie sił zbrojnych Państwa Wysyłającego używają w Państwie Przyjmującym wyłącznie częstotliwości radiowych przydzielonych im przez właściwe władze Państwa Przyjmującego. Ze względu na konieczność dokonania krajowej i międzynarodowej koordynacji wykorzystania częstotliwości radiowych, stosowny wniosek o przydział częstotliwości należy składać co najmniej 30 dni przed planowanym terminem rozpoczęcia ich używania. Po zakończeniu pobytu częstotliwości radiowe przechodzą ponownie w gestię właściwych władz Państwa Przyjmującego.

5. Członkowie sił zbrojnych Państwa Wysyłającego podejmują wszelkie konieczne działania, aby uniknąć zakłóceń w sieciach telekomunikacyjnych Państwa Przyjmującego spowodowanych ich urządzeniami telekomunikacyjnymi lub innymi urządzeniami elektrycznymi. W razie spowodowania przez radiostacje członków sił zbrojnych Państwa Wysyłającego zakłóceń radiostacji poza terytorium Państwa Przyjmującego lub w razie spowodowania przez te radiostacje zakłóceń radiostacji sił zbrojnych Państwa Wysyłającego, właściwe organy Państwa Przyjmującego będą postępować zgodnie z obowiązującą Konstytucją i Konwencją Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego oraz Przepisami Wykonawczymi Służby Radiokomunikacyjnej. Właściwe organy Państwa Przyjmującego podejmą w ramach obowiązujących przepisów wszelkie konieczne działania w celu uniknięcia zakłóceń urządzeń telekomunikacyjnych sił zbrojnych Państwa Wysyłającego przez urządzenia telekomunikacyjne lub inne urządzenia elektryczne Państwa Przyjmującego. W razie zakłóceń elektromagnetycznych będą stosowane uregulowania o kompatybilności elektromagnetycznej urządzeń. Jeżeli na podstawie tych uregulowań wyniknie konieczność wyłączenia źródła zakłóceń, siły zbrojne Państwa Wysyłającego bezzwłocznie się do niej zastosują. Artykuł 9 Ochrona środowiska

1. Państwo Wysyłające jest świadome i uznaje znaczenie ochrony środowiska podczas działania członków jego sił zbrojnych w Państwie Przyjmującym. Członkowie sił zbrojnych Państwa Wysyłającego przestrzegają przepisów prawa Państwa Przyjmującego odnoszących się do ochrony środowiska.

2. Właściwe organy oraz członkowie sił zbrojnych obu Państw ściśle współpracują ze sobą we wszystkich kwestiach dotyczących ochrony środowiska, w szczególności podczas przygotowywania ćwiczeń.

3. Niezależnie od przestrzegania przepisów prawa Państwa Przyjmującego dotyczących ochrony środowiska należy unikać negatywnego oddziaływania na środowisko, a nieuniknione degradacje środowiska

należy usuwać przez zastosowanie odpowiednich środków.

4. Do transportu broni, ciężkiego sprzętu albo materiałów niebezpiecznych używa się w pierwszej kolejności linii kolejowych lub dróg wodnych. Ustalenia odnośnie do dróg transportu są uzgadniane między Ministerstwami Obrony w porozumieniu z właściwymi organami Państwa Przyjmującego.

5. Członkowie sił zbrojnych Państwa Wysyłającego będą używać przy eksploatacji swoich pojazdów powietrznych, wodnych i lądowych w Państwie Przyjmującym, o ile da się to pogodzić z wymogami technicznymi tych pojazdów, tylko takich paliw, smarów i dodatków, które zawierają zredukowaną ilość czynników zanieczyszczających, w myśl przepisów prawa Państwa Przyjmującego. Odnośnie do pojazdów osobowych oraz użytkowych będą przestrzegane przepisy prawa Państwa Przyjmującego dotyczące ograniczenia hałasu oraz emisji spalin, o ile nie będzie to oznaczać niewspółmiernego ograniczenia.

6. Podczas użytkowania infrastruktury poligonowo-ćwiczebnej członkowie sił zbrojnych Państwa Wysyłającego przestrzegają przepisów dotyczących użytkowania infrastruktury poligonowo-ćwiczebnej Państwa Przyjmującego, w szczególności zaś przepisów bezpieczeństwa, ochrony przeciwpożarowej oraz przepisów mających na celu ochronę środowiska. Dotyczy to również przepisów służbowych sił zbrojnych Państwa Przyjmującego odnoszących się do ćwiczeń. Ministrowie Obrony obu Państw określą we własnym zakresie szczegółowe zasady wykonywania strzelań w porze nocnej, w soboty, niedziele i święta.

7. Członkowie sił zbrojnych Państwa Wysyłającego przestrzegają przepisów prawa Państwa Przyjmującego dotyczących nieszkodliwej dla środowiska utylizacji lub innej nieszkodliwej utylizacji odpadów. Pozbywanie się niewykorzystanych środków bojowych przez detonację lub spalanie w nieprzewidzianych do tego urządzeniach jest niedozwolone. Artykuł 10 Uczestnictwo pojazdów sił zbrojnych Państwa Wysyłającego w ruchu drogowym oraz korzystanie z lotnisk Państwa Przyjmującego

1. Pojazdy mechaniczne oraz przyczepy do pojazdów mechanicznych sił zbrojnych Państwa Wysyłającego są rejestrowane oraz dopuszczane do ruchu przez właściwe władze Państwa Wysyłającego. Posiadają one numer rejestracyjny oraz widoczny symbol swojego państwa.

2. Za dozwolony uważa się przejazd pojazdów oraz przewóz członków sił zbrojnych Państwa Wysyłającego na podstawie przepisów prawa wewnętrznego Państwa Przyjmującego oraz umów międzynarodowych wiążących obie strony, jak również związanych z nimi porozumień i procedur technicznych. W razie konieczności posiadania zezwoleń specjalnych bądź zwolnień dotyczących transportu niebezpiecznych materiałów w ramach przejazdów transportów wojskowych, ich

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13131 —                Poz. 1750


udzielaniem lub uzyskaniem zajmą się organy wojskowe Państwa Przyjmującego.

3. Organy wojskowe Państwa Przyjmującego koordynują reprezentowanie interesów wojskowych Państwa Wysyłającego w sprawach komunikacyjnych przed organami cywilnymi i przedsiębiorstwami.

4. W razie konieczności przewozu członków sił zbrojnych oraz sprzętu wojskowego Państwa Wysyłającego własnymi wagonami towarowymi i pasażerskimi oraz w sprawie użytkowania infrastruktury kolejowej w Państwie Przyjmującym zostaną zawarte porozumienia między przedsiębiorstwami kolejowymi z udziałem organów wojskowych obu Państw. W przypadku gdy w odniesieniu do taboru kolejowego Państwa Wysyłającego zajdzie konieczność odstąpienia od przepisów prawa Państwa Przyjmującego, dotyczących wymogów w zakresie konstrukcji, wyposażenia i eksploatacji, przedsiębiorstwo kolejowe Państwa Wysyłającego złoży w administracji kolejowej Państwa Przyjmującego wniosek o wydanie koniecznych zezwoleń.

5. Członkowie sił zbrojnych Państwa Wysyłającego przestrzegają przepisów ruchu drogowego Państwa Przyjmującego, włącznie z przepisami o odpowiednim zachowaniu się na miejscu wypadku oraz przepisami o transporcie niebezpiecznych materiałów. Właściwe organy Państwa Przyjmującego kontrolują przestrzeganie tych przepisów. Kontrola w tym zakresie może być przeprowadzana wspólnie z właściwymi organami Państwa Wysyłającego. W ramach tych przepisów członkowie sił zbrojnych Państwa Wysyłającego mogą stosować w odniesieniu do konstrukcji, wykonania oraz wyposażenia pojazdów, przyczep, statków śródlądowych oraz statków powietrznych dodatkowo własne normy. Organy obu Państw ściśle współpracują ze sobą przy realizacji tych postanowień.

6. Ruch pojazdów mechanicznych oraz przyczep do tych pojazdów, których wymiary, nacisk na oś, ciężar całkowity lub liczba przekracza ograniczenia obowiązujące według prawa drogowego Państwa Przyjmującego, odbywa się, z wyjątkiem nadzwyczajnych wypadków, tylko za zezwoleniem właściwych władz Państwa Przyjmującego. Ruch pojazdów gąsienicowych poza poligonami odbywa się generalnie transportem szynowym, względnie, o ile okaże się to konieczne — na odpowiednich przyczepach niskopodwoziowych. Poruszanie się pojazdami gąsienicowymi po ulicach i drogach publicznych bez używania nakładek gumowych jest niedozwolone.

7. Z wyjątkiem nadzwyczajnych przypadków, członkowie sił zbrojnych Państwa Wysyłającego korzystający z wojskowych statków powietrznych mogą używać cywilnych lotnisk Państwa Przyjmującego tylko za zezwoleniem właściwych władz Państwa Przyjmującego, zgodnie z przepisami obowiązującymi w Państwie Przyjmującym.

8. O ile jest to konieczne, dla zapewnienia bezpieczeństwa ruchu lotniczego oraz osiągnięcia celu pobytu członków swoich sił zbrojnych właściwe organy obu Państw koordynują działanie wszystkich zainstalowanych i eksploatowanych przez nie systemów kontrol-

nych ruchu powietrznego oraz związanych z nimi systemów łączności. Artykuł 11 Likwidacja szkód

1. W sprawach związanych z likwidacją szkód oba Państwa będą postępować, z wyjątkiem niżej wymienionych uregulowań, zgodnie z postanowieniami NATO-SOFA.

2. W sprawach likwidacji szkód wyrządzonych osobom trzecim obowiązują postanowienia zawarte w załączniku. Załącznik ten jest integralną częścią niniejszej umowy. Artykuł 12 åwiczenia lądowe

1. åwiczenia lądowe odbywają się na zasadach prawa Państwa Przyjmującego i regulaminów służbowych stosowanych w jego siłach zbrojnych.

2. åwiczenia lądowe odbywają się na poligonach, strzelnicach i w innych obiektach szkoleniowych. Artykuł 13 åwiczenia w przestrzeni powietrznej

1. åwiczenia w przestrzeni powietrznej odbywają się zgodnie z przepisami prawa Państwa Przyjmującego wydanymi na podstawie wytycznych i zaleceń Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego dotyczących wejścia w przestrzeń powietrzną i korzystania z przestrzeni powietrznej tego państwa, jak również użytkowania urządzeń i instalacji lotniczych, a także z obowiązującymi procedurami zgłaszania, zgody i koordynacji zawartymi w odpowiednich przepisach prawa Państwa Przyjmującego.

2. Przepisy prawa Państwa Przyjmującego dotyczące wejścia w przestrzeń powietrzną i korzystania z jego przestrzeni powietrznej oraz użytkowania urządzeń i instalacji lotniczych, jak również obowiązujące procedury zgłaszania, zgody i koordynacji zawarte w tych przepisach obejmują przepisy prawa Państwa Przyjmującego o ruchu lotniczym i wydane do nich rozporządzenia oraz uregulowania administracyjne o charakterze cywilnym i wojskowym.

3. Załogi statków powietrznych biorące udział w ćwiczeniach muszą władać językiem angielskim, o ile jest to konieczne ze względów bezpieczeństwa i kontroli lotów. Artykuł 14 åwiczenia na wodach terytorialnych

1. åwiczenia okrętów wojennych oraz pomocniczych przeprowadzane na wodach terytorialnych i wodach wewnętrznych odbywają się zgodnie z przepisami prawa Państwa Przyjmującego.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13132 — Artykuł 18 Realizacja                Poz. 1750


2. Użytkowanie pokładowych statków powietrznych odbywa się według zasad określonych w artykule 13 niniejszej umowy. Artykuł 15 Koszty

1. Przed przeprowadzeniem ćwiczeń właściwe organy Państw Umawiających się Stron uzgadniają szczegółowe świadczenia i koszty.

2. Organy sił zbrojnych Państwa Przyjmującego udzielają pomocy organom sił zbrojnych Państwa Wysyłającego przy korzystaniu ze świadczeń odpłatnych. Artykuł 16 Nienaruszalność przywilejów i immunitetów dyplomatycznych Niniejszej umowy nie stosuje się wobec osób posiadających status dyplomatyczny bądź konsularny. Artykuł 17 Rozstrzyganie sporów Wszelkie spory dotyczące interpretacji i stosowania niniejszej umowy będą rozstrzygane polubownie na drodze rokowań i nie będą przedkładane do rozstrzygnięcia żadnym stronom trzecim.

Kwestie szczegółowe dotyczące realizacji niniejszej umowy będą uzgadniane przez Ministrów Obrony obu Państw. Artykuł 19 Wejście w życie, czas obowiązywania oraz wypowiedzenie

1. Niniejsza umowa wejdzie w życie w dniu, w którym oba Państwa powiadomią się wzajemnie w drodze wymiany not, że spełnione zostały wewnętrzne warunki konieczne dla wejścia umowy w życie. Umowa wejdzie w życie w dniu otrzymania noty późniejszej.

2. Niniejsza umowa jest zawarta na czas nieokreślony. Może ona zostać wypowiedziana w dowolnym terminie w formie pisemnej drogą dyplomatyczną przez każde z Państw. W takim wypadku wypowiedzenie jest skuteczne po upływie roku od dnia jego otrzymania. Sporządzono w Warszawie dnia 23 sierpnia 2000 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i niemieckim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc. Z upoważnienia Rządu Rzeczypospolitej Polskiej B. Komorowski Z upoważnienia Rządu Republiki Federalnej Niemiec F. Elbe

Załącznik do Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o czasowym pobycie członków sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i członków sił zbrojnych Republiki Federalnej Niemiec na terytorium drugiego państwa Postanowienia dotyczące likwidacji szkód

1. Właściwe organy: a) Szkody powstałe w Niemczech Właściwym polskim organem jest Minister Obrony Narodowej. Właściwymi organami niemieckimi są organy Administracji Obciążeń Obronnych krajów związkowych. b) Szkody powstałe w Polsce Właściwymi polskimi organami są szefowie wojewódzkich sztabów wojskowych. Właściwym organem niemieckim jest Federalny Urząd Administracji Wojskowej.

2. Współpraca: a) Odpowiednie polskie i niemieckie organy współpracują ze sobą we wszystkich kwestiach związanych z likwidacją szkód zgodnie z Artykułem VIII ustępy (5)—(7) NATO-SOFA. b) W celu oszacowania znacznych szkód można powołać komisję składającą się z przedstawicieli organów obu Państw.

3. Korespondencja Korespondencja pomiędzy właściwymi organami polskimi i niemieckimi prowadzona jest przez każde z Państw w swoim języku.

4. Likwidacja szkód: a) Regulacja przez Państwo Przyjmujące Organ Państwa Przyjmującego jest właściwy w zakresie przyjmowania i rozpatrywania wniosku o odszkodowanie. Po wpłynięciu wniosku jak najszybciej przeprowadza on własne dochodzenie w przedmiotowej sprawie. Uznaje on jedynie takie roszczenie bądź, w przypadku szkód powstałych poza służbą, przyjmuje je do protokołu, które po zakończeniu dochodzenia uwzględniającego informacje organu Państwa Wysyłającego oraz środki dowodowe jest uzasadnione w myśl prawa Państwa Przyjmującego, b) Współpraca organów Państwa Przyjmującego i Wysyłającego Organ Państwa Przyjmującego przekazuje najszybciej jak to możliwe organowi Państwa Wysy-

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13133 —                Poz. 1750


zwraca się on o refundację kosztów do organu Państwa Wysyłającego. O ile w myśl prawa Państwa Przyjmującego odszkodowanie należy wypłacić w formie renty, renta taka podlega kapitalizacji zgodnie z zasadami obowiązującymi w Państwie Przyjmującym. Organ Państwa Wysyłającego zwraca należną kwotę w ciągu trzech miesięcy.

łającego, najpóźniej jednak w ciągu czterech tygodni, informacje o fakcie napłynięcia wniosku o odszkodowanie. Informacja powinna zawierać sygnaturę akt organu Państwa Przyjmującego, nazwisko i adres wnioskodawcy, krótki opis, jak również miejsce i czas wydarzenia, żądaną kwotę odszkodowania, rodzaj szkody, ewentualnie dane osobowe uczestniczących w wydarzeniu członków sił zbrojnych oraz nazwę uczestniczącej w wydarzeniu formacji wojskowej. Informacja przesyłana jest w dwóch egzemplarzach. Organ Państwa Wysyłającego potwierdza organowi Państwa Przyjmującego fakt otrzymania informacji, podając przy tym sygnaturę swoich akt, oraz przesyła w ciągu sześciu tygodni od napłynięcia informacji wszystkie dostępne informacje oraz środki dowodowe. Jeśli organ Państwa Wysyłającego nie posiada żadnych przedmiotowych informacji i środków dowodowych, przesyła organowi Państwa Przyjmującego zawiadomienie o ich braku. Organ Państwa Wysyłającego informuje ponadto organ Państwa Przyjmującego, czy w jego ocenie dana szkoda została spowodowana działaniem lub zaniechaniem, za które odpowiedzialne są pod względem prawnym siły zbrojne Państwa Wysyłającego, i (lub) czy nastąpiła ona w związku z użytkowaniem pojazdu wojskowego, jak również czy pojazd ten był użytkowany w sposób dozwolony czy niedozwolony. c) Dokonanie wypłaty odszkodowania i zwrot jego kwoty Organ Państwa Przyjmującego wypłaca kwotę odszkodowania w swojej walucie. Następnie

d) Postanowienia specjalne dotyczące likwidacji szkód powstałych poza służbą Organ Państwa Przyjmującego sporządza protokół dla organu Państwa Wysyłającego, który protokół ten bezzwłocznie bada i decyduje, czy i w jakiej wysokości odszkodowanie jest uzasadnione. Organ Państwa Przyjmującego oferuje wnioskodawcy w charakterze odszkodowania stosowną kwotę — bez uznania obowiązku prawnego (ex gratia). Decyzja organu Państwa Wysyłającego nie jest przy tym dla niego wiążąca. Jeżeli wnioskodawca przyjął tę ofertę jako całkowite zaspokojenie swojego roszczenia, organ Państwa Przyjmującego dokonuje wypłaty. Organ Państwa Wysyłającego zwraca kwotę w wysokości uznanej przezeń za uzasadnioną. Jeżeli organ Państwa Wysyłającego nie przekaże w ciągu trzech miesięcy od otrzymania protokołu organu Państwa Przyjmującego decyzji o uznaniu kwoty odszkodowania za uzasadnioną, wypłaca on kwotę, na którą wnioskodawca wyraził zgodę. Powyższe postanowienia nie naruszają postanowień punktów 4a)—4c).

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13134 —                Poz. 1750


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13135 —                Poz. 1750


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13136 —                Poz. 1750


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13137 —                Poz. 1750


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13138 —                Poz. 1750


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13139 —                Poz. 1750


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13140 —                Poz. 1750


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13141 —                Poz. 1750


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13142 —                Poz. 1750


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13143 —                Poz. 1750


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13144 —                Poz. 1750


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13145 —                Poz. 1750


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13146 —                Poz. 1750


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13147 —                Poz. 1750


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13148 —                Poz. 1750


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13149 —                Poz. 1750


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13150 —                Poz. 1750


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13151 —                Poz. 1750


PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 206                — 13152 —                Poz. 1750


Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: — została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, — jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, — będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 28 grudnia 2001 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Prezes Rady Ministrów: L. Miller

pobierz plik

Dziennik Ustaw Nr 206, poz. 1750 z 2002 - Strona 3 - pozostałe dokumenty:

  • Dziennik Ustaw Nr 206, poz. 1751 z 20022002-12-11

    Oświadczenie Rządowe z dnia 14 marca 2002 r. w sprawie mocy obowiązującej Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o czasowym pobycie członków sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i członków sił zbrojnych Republiki Federalnej Niemiec na terytorium drugiego państwa, sporządzonej w Warszawie dnia 23 sierpnia 2000 r.

  • Dziennik Ustaw Nr 206, poz. 1749 z 20022002-12-11

    Oświadczenie Rządowe z dnia 8 lipca 2002 r. w sprawie mocy obowiązującej Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec w sprawie wzajemnej ochrony informacji niejawnych, sporządzonej w Gdańsku dnia 30 kwietnia 1999 r.

  • Dziennik Ustaw Nr 206, poz. 1748 z 20022002-12-11

    Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec w sprawie wzajemnej ochrony informacji niejawnych, sporządzona w Gdańsku dnia 30 kwietnia 1999 r.

  • Dziennik Ustaw Nr 206, poz. 1747 z 20022002-12-11

    Oświadczenie Rządowe z dnia 19 czerwca 2002 r. w sprawie mocy obowiązującej Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Mongolii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 18 kwietnia 1997 r.

  • Dziennik Ustaw Nr 206, poz. 1746 z 20022002-12-11

    Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Mongolii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, sporządzona w Warszawie dnia 18 kwietnia 1997 r.

  • Dziennik Ustaw Nr 206, poz. 1745 z 20022002-12-11

    Oświadczenie Rządowe z dnia 8 lipca 2002 r. w sprawie mocy obowiązującej Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Macedońskim w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Skopje dnia 28 listopada 1996 r.

  • Dziennik Ustaw Nr 206, poz. 1744 z 20022002-12-11

    Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Macedońskim w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Skopje dnia 28 listopada 1996 r.

  • Dziennik Ustaw Nr 206, poz. 1743 z 20022002-12-11

    Oświadczenie Rządowe z dnia 16 stycznia 2002 r. w sprawie wejścia w życie Umowy o akcesji Republiki Bułgarii do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu, sporządzonej w Sofii dnia 17 lipca 1998 r.

  • Dziennik Ustaw Nr 206, poz. 1742 z 20022002-12-11

    Umowa o akcesji Republiki Bułgarii do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu, sporządzona w Sofii dnia 17 lipca 1998 r.

porady prawne online

Informujemy, iż zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt. 1 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 90 poz. 631), dalsze rozpowszechnianie artykułów i porad prawnych publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione.