Dziennik Ustaw Nr 125, poz. 1163 z 2003

Tytuł:	Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 12 czerwca 2003 r. w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej tusz wieprzowych
Status aktu prawnego:	Obowiązujący
Data ogłoszenia:	2003-07-17
Data wydania:	2003-06-12
Data wejscia w życie:	2003-08-01
Data obowiązywania:	2003-07-17

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Nr 125, poz. 1163 z 2003

1163

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI1) z dnia 12 czerwca 2003 r. w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej tusz wieprzowych Na podstawie art. 15 pkt 2, art. 33 ust. 2 oraz art. 34 pkt 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 44 i Nr 154, poz. 1802 oraz z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 166, poz. 1360) zarządza się, co następuje: ———————

1)

§

1. 1. Rozporządzenie określa:

1) szczegółowe wymagania w zakresie jakości handlowej tusz wieprzowych;

2) jednostki właściwe do wydawania opinii o urządzeniach stosowanych do oceny jakości handlowej tusz wieprzowych, zwanych dalej „choirometrami”;

3) metodę analizy tusz wieprzowych.

2. Przepisy rozporządzenia:

1) dotyczą tusz wieprzowych, zwanych dalej „tuszami”, o masie tuszy ciepłej od 60 do 120 kg;

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej — rynki rolne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 32, poz. 305).



Dziennik Ustaw Nr 125

2) nie dotyczą tusz pochodzących: a) ze świń użytych do rozrodu,                — 8245 —                Poz. 1163

---

b) z rzeźni, w których przeprowadza się ubój nie więcej niż 200 świń tygodniowo średniorocznie lub dokonuje się uboju i rozbioru świń urodzonych i tuczonych w tuczarniach tych rzeźni. § 2.

1. Ustala się następujące klasy jakości handlowej tusz:

1) klasa „S” — o zawartości mięsa w tuszy 60% i większej;

2) klasa „E” — o zawartości mięsa w tuszy 55% i większej, ale mniejszej niż 60%;

3) klasa „U” — o zawartości mięsa w tuszy 50% i większej, ale mniejszej niż 55%;

4) klasa „R” — o zawartości mięsa w tuszy 45% i większej, ale mniejszej niż 50%;

5) klasa „O” — o zawartości mięsa w tuszy 40% i większej, ale mniejszej niż 45%;

6) klasa „P” — o zawartości mięsa w tuszy poniżej 40%.

2. Procentową zawartość mięsa w tuszy ciepłej określa się za pomocą choirometru, w czasie nieprzekraczającym 45 minut od momentu kłucia, na podstawie wyników szacowania masy mięśni poprzecznie prążkowanych wyrażonych w procentach masy tej tuszy. § 3.

1. Masę tuszy ciepłej określa się dla tusz wykrwawionych i wytrzewionych, całych albo podzielonych wzdłuż linii środkowej na półtusze, bez języka, szczeciny, racic, narządów rodnych, sadła, nerek i przepony.

2. Masę tuszy ciepłej określa się w rzeźni, po uboju w czasie nieprzekraczającym 45 minut od momentu kłucia.

3. W przypadku nieokreślenia masy tuszy ciepłej w czasie, o którym mowa w ust. 2, masę tuszy powiększa się 0,1 punktu procentowego dla każdych rozpoczętych 15 minut.

4. Masę tuszy schłodzonej określa się przez odjęcie 2% masy od masy tuszy, o której mowa w ust.

1. § 4.

1. Tuszę oznacza się klasą jakości handlowej albo procentową zawartością mięsa w tuszy, na skórze tylnej golonki albo szynki, wielką literą albo cyfrą (cyframi) o wysokości co najmniej 2 cm.

2. Na tuszy można umieścić również inne niezbędne informacje, a w szczególności masę tuszy i datę uboju.

3. Tusz stosowany do znakowania powinien być nietoksyczny, niezmywalny i odporny na działanie temperatury.

4. Dopuszcza się inne metody trwałego znakowania tusz, w szczególności etykiety przytwierdzane do tuszy w sposób uniemożliwiający ich przypadkowe usunięcie.

5. Wymagań, o których mowa w ust. 1 i 2, można nie stosować do tusz niewyprowadzanych z polskiego obszaru celnego, pod warunkiem dołączenia do tych tusz następujących informacji:

1) daty uboju;

2) numeru identyfikacyjnego dostawcy;

3) masy tuszy ciepłej;

4) klasy jakości handlowej albo procentowej zawartości mięsa w tuszy;

5) numeru ubojowego. § 5.

1. Podczas sprawdzania procentowej zawartości mięsa w tuszy za pomocą choirometru, błąd szacowania powinien być zgody z wynikiem szacowania wykonanego metodą dysekcji uproszczonej według Walstry i Merkusa, określonej w załączniku do rozporządzenia, i przeprowadzonej na reprezentatywnej w skali kraju próbie co najmniej 120 tusz.

2. Dopuszczalny błąd szacowania przy użyciu choirometru wynosi nie więcej niż 2,50% zawartości mięsa w tuszy. §

6. Jednostkami właściwymi do wydania opinii o choirometrach są:

1) Instytut Przemysłu Mięsnego i Tłuszczowego w Warszawie;

2) Instytut Genetyki i Hodowli Zwierząt Polskiej Akademii Nauk w Jastrzębcu;

3) Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie — Wydział Bioinżynierii Zwierząt. § 7.

1. Choirometry posiadające, w dniu wejścia w życie rozporządzenia, pozytywną opinię jednej z jednostek, o których mowa w § 6, mogą być stosowane do dnia 31 marca 2004 r., jeżeli spełniają wymagania określone w § 5 ust.

2. 2. Do dnia 31 grudnia 2003 r. dopuszcza się błąd szacowania, o którym mowa w § 5 ust. 2, nie większy niż 2,95%. §

8. Rozporządzenie traci moc z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. §

9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: A. Tański



Dziennik Ustaw Nr 125                — 8246 —                Poz. 1163

---

Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 12 czerwca 2003 r. (poz. 1163)

METODA DYSEKCJI UPROSZCZONEJ WEDŁUG WALSTRY I MERKUSA

1. Metoda dysekcji uproszczonej Walstry i Merkusa polega na wykrawaniu, z czterech głównych wyrębów lewej półtuszy wieprzowej, mięsa, tłuszczu podskórnego ze skórą i tłuszczu międzymięśniowego (łącznie) oraz kości.

2. Podziału lewej półtuszy wieprzowej dokonuje się w następujący sposób:

1) półtuszę bez sadła i nerek umieszcza się na stole dysekcyjnym;

2) jamę brzuszną oczyszcza się z resztek sadła oraz oddziela się tłuszcz pokrywający polędwiczkę;

3) polędwiczkę oddziela się od kości biodrowej na wysokości spojenia łonowego, a następnie wycina z jamy brzusznej;

4) szynkę z brzuszną częścią boczku (pachwiną) odcina się od polędwicy pod kątem prostym do kręgosłupa między 6 a 7 kręgiem lędźwiowym, a następnie cięciem prostym odcina się pachwinę;

5) pachwinę oddziela się od szynki cięciem okrężnym, zaczynając od linii łączącej się ze spojeniem łonowym i dalej wzdłuż krawędzi szynki tak, aby został przecięty węzeł limfatyczny;

6) nogę tylną oddziela się od golonki tylnej w stawie skokowym;

7) golonkę tylną odcina się od szynki cięciem prostym w stawie kolanowym;

8) głowę oddziela się od podgardla cięciem prostym wzdłuż krawędzi mięśnia mostkowo-żuchwowego i dalej pomiędzy kością potyliczną i atlasem od karkówki;

9) policzek oddziela się od głowy wzdłuż połączenia policzka ze szczęką w kierunku oczodołu;

10) łopatkę oddziela się cięciem okrężnym od podgardla i karkówki tak, aby chrzęstna część łopatki pozostała przy karkówce, a węzeł limfatyczny został przecięty;

11) nogę przednią oddziela się od golonki przedniej w stawie nadgarstkowym;

12) golonkę przednią odcina się od łopatki w stawie łokciowym;

13) karkówkę i polędwicę oddziela się od strony brzusznej cięciem prostym, biegnącym od punktu położonego na pierwszym żebrze, około 2 cm poniżej kręgosłupa, do punktu położonego w odległości 4 cm w dół od wyrostka poprzecznego piątego kręgu lędźwiowego;

14) podgardle oddziela się od boczku pomiędzy 4 a 5 kręgiem piersiowym;

15) brzuszną część boczku z pachwiną oddziela się od boczku w odległości około 4 cm od ostatniego żebra cięciem prostym w dół wzdłuż zakończeń chrzęstnych żeber, a następnie od dołu wzdłuż linii sutek; sutki pozostają przy części brzusznej boczku;

16) polędwicę oddziela się od karkówki prostopadle do kręgosłupa między 4 a 5 kręgiem piersiowym;

17) słoninę grzbietową oddziela się od polędwicy wzdłuż naturalnego połączenia;

18) słoninę karkową oddziela się od karkówki wzdłuż naturalnego połączenia.

3. Z podziału półtusz wykonanego w sposób, o którym mowa w ust. 2, uzyskuje się 12 jej wyrębów.

4. Każdy z wyrębów należy zważyć z dokładnością do 5 g. Wyniki ważenia wykorzystuje się do określenia szacunkowej zawartości mięsa w tuszy.

5. Z uzyskanych wyrębów dysekcji podlega szynka (bez golonki i ogona), polędwica (schab ze słoniną), łopatka i boczek.

6. Szacowaną zawartość mięsa tuszy (Y) oblicza się według następującego wzoru:

masa polędwiczki + masa mięsa (łącznie z omięsną) z łopatki, schabu, szynki i boczku Y = 1,3 x 100 x ————————————————————————————————— łączna masa 12 wyrębów



Dziennik Ustaw Nr 125, poz. 1163 z 2003 - pozostałe dokumenty:

• Dziennik Ustaw Nr 125, poz. 1169 z 20032003-07-17

  Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie określenia grup produktów leczniczych oraz wymagań dotyczących dokumentacji wyników badań tych produktów

• Dziennik Ustaw Nr 125, poz. 1168 z 20032003-07-17

  Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie określenia kategorii produktów będących kosmetykami

• Dziennik Ustaw Nr 125, poz. 1167 z 20032003-07-17

  Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 9 czerwca 2003 r. w sprawie wniosku o dopuszczenie do obrotu nieprzetworzonych surowców farmaceutycznych używanych w celach leczniczych, surowców roślinnych w postaci rozdrobnionej, kopalin leczniczych, produktów leczniczych wytwarzanych metodami przemysłowymi i surowców farmaceutycznych przeznaczonych do sporządzenia leków recepturowych i aptecznych oraz wykazu surowców i produktów

• Dziennik Ustaw Nr 125, poz. 1166 z 20032003-07-17

  Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i warunków przyznawania policjantom równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie

• Dziennik Ustaw Nr 125, poz. 1165 z 20032003-07-17

  Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 czerwca 2003 r. w sprawie stażu adaptacyjnego i testu umiejętności w toku postępowania o uznanie nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodu inżyniera pożarnictwa i technika pożarnictwa

• Dziennik Ustaw Nr 125, poz. 1164 z 20032003-07-17

  Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 czerwca 2003 r. w sprawie stażu adaptacyjnego i testu umiejętności w toku postępowania o uznanie nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania górniczych zawodów regulowanych

• Dziennik Ustaw Nr 125, poz. 1162 z 20032003-07-17

  Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 czerwca 2003 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzajów schorzeń uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz sposobu jego obniżania

• Dziennik Ustaw Nr 125, poz. 1161 z 20032003-07-17

  Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 czerwca 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad postępowania przy udzielaniu zakładom pracy chronionej pomocy finansowej ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych

• Dziennik Ustaw Nr 125, poz. 1160 z 20032003-07-17

  Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 lipca 2003 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sprawozdawczości budżetowej