Dziennik Ustaw Nr 137, poz. 1299 z 2003

Tytuł:	Ustawa z dnia 26 czerwca 2003 r. o nasiennictwie
Status aktu prawnego:	Obowiązujący
Data ogłoszenia:	2003-08-06
Data wydania:	2003-06-26
Data wejscia w życie:	2004-05-01
Data obowiązywania:	2003-08-06

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Nr 137, poz. 1299 z 2003

©Kancelaria Sejmu

s. 1/1

USTAWA

Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2003 r. Nr 137, poz. 1299, o nasiennictwie1) z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 173, poz. 1808, Nr 273, poz.

1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Wspól- 2703, z 2005 r. Nr 175, poz. 1462, z 2006 not Europejskich:

1) dyrektywy 2002/53/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie wspólnotowego katalogu odmian r. Nr 92, poz. 639, Nr 126, poz.

877. roślin rolniczych (Dz. WE L 193 z 20.07.2002, z późn. zm.);

2) dyrektywy 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka (Dz. WE L 193 z 20.07.2002, z późn. zm.);

3) dyrektywy 2002/55/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym warzyw (Dz. WE L 193 z 20.07.2002, z późn. zm.);

4) dyrektywy 2002/56/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu sadzeniakami ziemniaków (Dz. WE L 193 z 20.07.2002, z późn. zm.);

5) dyrektywy 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (Dz. WE L 193 z 20.07.2002, z późn. zm.);

6) dyrektywy 66/401/WE z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych (Dz. WE L 125 z 11.07.1966, z późn. zm.);

7) dyrektywy 66/402/WE z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin zbożowych (Dz. WE L 125 z 11.07.1966, z późn. zm.);

8) dyrektywy 92/33/EWG z dnia 28 kwietnia 1992 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym i nasadzeniowym roślin warzywnych innym niż nasiona (Dz. WE L 157 z 10.06.1992, z późn. zm.);

9) dyrektywy 92/34/EWG z dnia 28 kwietnia 1992 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym roślin sadowniczych i roślinami sadowniczymi przeznaczonymi do produkcji owoców (Dz. WE L 157 z 10.06.1992, z późn. zm.);

10) dyrektywy 98/56/EWG z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym roślin ozdobnych (Dz. WE L 226 z 13.08.1998, z późn. zm.);

11) dyrektywy 93/61/EWG z dnia 2 lipca 1993 r. określająca wykazy wskazujące warunki, jakie mają być spełnione przez materiał rozmnożeniowy i siewny warzyw, inny niż nasiona, zgodnie z dyrektywą 92/33/EWG (Dz. WE L 250 z 07.10.1993);

12) dyrektywy 93/62/EWG z dnia 5 lipca 1993 r. ustanawiająca środki wykonawcze dotyczące nadzoru i monitorowania dostawców i zakładów zgodnie z dyrektywą 92/33/EWG w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym oraz nasadzeniowym warzyw, innym niż materiał siewny (Dz. WE L 250 z 07.10.1993);

13) dyrektywy 93/64/EWG z dnia 5 lipca 1993 r. ustanawiająca środki wykonawcze dotyczące nadzoru i monitorowania dostawców i obiektów zgodnie z dyrektywą 92/34/EWG w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym roślin owocowych oraz roślinami owocowymi przeznaczonymi do produkcji owoców (Dz. WE L 250 z 07.10.1993);

14) dyrektywy 93/48/EWG z dnia 23 czerwca 1993 roku ustanawiająca wykaz warunków, jakie mają być spełnione przez materiał rozmnożeniowy roślin sadowniczych i rośliny sadownicze przeznaczone do produkcji owoców, stosownie do dyrektywy nr 92/34/ EWG (Dz. WE L 250 z 07.10.1993);

15) dyrektywy 93/79/EWG z dnia 21 września 1993 r. określająca dodatkowe przepisy wykonawcze dla wykazów odmian materiału rozmnożeniowego roślin owocowych oraz roślin owocowych przechowywanych przez dostawców zgodnie z dyrektywą 92/34/EWG (Dz. WE L 256 z 14.10.1993);

16) dyrektywy 74/268/EWG z dnia 2 maja 1974 r. ustanawiająca specjalne warunki dotyczące obecności „Avena fatua” w roślinach pastewnych i materiale siewnym roślin zbożowych (Dz. WE L 141 z 24.05.1974);

17) dyrektywy 93/17/EWG z dnia 30 marca 1993 r. określająca wspólnotowe klasy dla elitarnych sadzeniaków ziemniaka, wraz z warunkami oraz oznaczeniami stosowanymi dla tych klas (Dz. WE L 106 z 30.04.1993);

18) dyrektywy 1999/68/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. określająca dodatkowe przepisy w odniesieniu do wykazów odmian roślin ozdobnych prowadzonych przez dostawców na mocy dyrektywy 98/56/WE (Dz. WE L 172 z 08.07.1999);

19) dyrektywy 86/109/EWG z dnia 27 lutego 1986 r. ograniczająca obrót materiałem siewnym niektórych gatunków roślin pastewnych oraz oleistych i włóknistych do materiału siewnego, który

z dnia 26 czerwca 2003 r.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 2/2

Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. [1. Ustawa reguluje sprawy:

1) rejestracji odmian roślin uprawnych gatunków określonych w załączniku nr 1 oraz innych gatunków roślin uprawnych, których materiał siewny będzie używany do uszlachetniania gatunków określonych w tym załączniku;

2) wytwarzania, oceny oraz obrotu i kontroli materiału siewnego gatunków odmian roślin uprawnych, o których mowa w pkt 1, oraz gatunków odmian roślin uprawnych użytkowanych jako rośliny ozdobne.] <1. Ustawa reguluje sprawy:

1) rejestracji odmian gatunków roślin uprawnych oraz gatunków roślin uprawnych, których materiał siewny jest używany do uszlachetniania gatunków określonych w załączniku nr 1;

2) wytwarzania i oceny materiału siewnego, w tym materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego, a także materiału szkółkarskiego, odmian gatunków roślin uprawnych, o których mowa w pkt 1, oraz gatunków i odmian roślin użytkowanych jako rośliny ozdobne;

3) obrotu i kontroli materiału siewnego odmian gatunków roślin uprawnych określonych w załączniku nr 2 oraz gatunków i odmian roślin użytkowanych jako rośliny ozdobne;

został urzędowo zakwalifikowany jako „elitarny materiał siewny” lub „kwalifikowany materiał siewny” (Dz. WE L 93 z 08.04.1986);

20) dyrektywy 1999/66/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustalająca wymagania dotyczące etykiety lub innego dokumentu sporządzonego przez dostawcę zgodnie z dyrektywą 98/56/WE (Dz. WE L 164 z 30.06.1999);

21) dyrektywy 89/14/EWG z dnia 15 grudnia 1988 r. określająca grupy odmian boćwiny i buraka korzeniowego odnoszące się do warunków izolowania upraw z załącznika I do dyrektywy 70/458/EWG w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin warzywnych (Dz. WE L 8 z 11.01.1989);

22) dyrektywy z dnia 72/169/EWG 14 kwietnia 1972 r. w sprawie określenia cech charakterystycznych i minimalnych warunków do celów kontroli odmian winorośli (Dz. WE L 103 z 02.05.1972);

23) dyrektywy 72/180/EWG z dnia 14 kwietnia 1972 r. określająca cechy i warunki minimalne dla celów badania odmian gatunków roślin rolniczych (Dz. WE L 108 z 08.05.1972);

24) dyrektywy 75/502/EWG z 25 lipca 1975 r. ograniczająca obrót materiałem siewnym wiechliny łąkowej (Poa pratensis L.) do materiału siewnego, który został urzędowo zakwalifikowany jako „elitarny materiał siewny” lub „kwalifikowany materiał siewny” (Dz. WE L 228 z 29.08.1975);

25) dyrektywy 93/49/ EWG z 23 czerwca 1993 r. ustanawiająca warunków jakie musi spełniać materiał rozmnożeniowy roślin ozdobnych i rośliny ozdobne stosownie do dyrektywy 91/682/ EWG (Dz. WE L 250 z 07.10.1993, z późn. zm.);

26) dyrektywy 72/168/ EWG z dnia 14 kwietnia 1972 r. określająca cechy i warunki minimalne dla celów kontroli odmian gatunków roślin warzywnych (Dz. WE L 103 z 02.05.1968);

27) dyrektywy 68/193/EWG z 9 kwietnia 1968 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym winorośli (Dz. WE L 93 z 17.04.1968, z późn. zm.); <28) dyrektywy 2004/117/WE z dnia 22 grudnia 2004 r. zmieniającej dyrektywy 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE oraz 2002/57/WE w odniesieniu do badań przeprowadzanych pod nadzorem urzędowym oraz równoważności materiału siewnego produkowanego w krajach trzecich (Dz. Urz. UE L 14 z 18.01.2005, str. 18).> Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłoszenia tych aktów w dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – wydanie specjalne.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 3/3

4) wytwarzania, oceny oraz obrotu i kontroli materiału siewnego odmian gatunków roślin rolniczych objętych systemami oceny określonej przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), nieprzeznaczonych do obrotu na obszarze Unii Europejskiej.>

2. Przepisy ustawy nie dotyczą: [1) materiału siewnego roślin uprawnych, przeznaczonego do krajów niebędących członkami Unii Europejskiej, z wyjątkiem odmian roślin rolniczych objętych systemem oceny określonej przez Organizację Współpracy Ekonomicznej i Rozwoju (OECD);] <1) materiału siewnego roślin uprawnych przeznaczonego do państw trzecich;>

2) leśnego materiału rozmnożeniowego. Art. 2.

1. W rozumieniu ustawy określenie:

dodany pkt 28 w odnośniku nr 1 oraz [1) odmiana - oznacza zbiorowość roślin lub ich części, jeżeli części te są w art. 1 nowe zdolne do wytworzenia całej rośliny, w obrębie botanicznej jednostki brzmienia ust. 1 i pkt 1 w ust. 2 wchosystematycznej najniższego znanego stopnia: dzą w życie z dn. a) którą można określić na podstawie przejawianych właściwości wynika- 1.07.2006 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr 92, poz. jących z określonego genotypu lub kombinacji genotypów, 639) zmiany w art. 2 wchodzą w życie z dn. 1.07.2006 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr 92, poz. 639)

b) którą można odróżnić od innej zbiorowości roślin na podstawie co najmniej jednej przejawianej właściwości, c) która nie zmienia się po kolejnym rozmnożeniu albo na końcu właściwego jej cyklu rozmnożeń lub krzyżowań, podanego przez hodowcę;] <1) odmiana – oznacza zbiorowość roślin w obrębie botanicznej jednostki systematycznej najniższego znanego stopnia, która niezależnie od tego, czy w pełni odpowiada warunkom przyznania wyłącznego prawa: a) jest określona na podstawie przejawianych właściwości wynikających z określonego genotypu lub kombinacji genotypów, b) jest odróżnialna od każdej innej zbiorowości roślin na podstawie co najmniej jednej z przejawianych właściwości,

nowe brzmienie pkt 1 w ust. 1 w art. 2 [2) odmiana mieszańcowa - oznacza odmianę wytworzoną każdorazowo przez wchodzi w życie z dn. krzyżowanie określonych zbiorowości roślin, zgodnie z podanym przez ho- 13.09.2006 r. (Dz.U. 2006 r. Nr 126, poz. dowcę tej odmiany sposobem i kolejnością;] 877)

c) pozostaje niezmieniona po rozmnożeniu;>

<2) odmiana mieszańcowa - oznacza odmianę, której materiał siewny jest wytwarzany każdorazowo przez krzyżowanie określonych zbiorowości roślin, zgodnie z podanym przez hodowcę tej odmiany sposobem i kolejnością;>

3) składnik odmiany mieszańcowej - oznacza odmianę lub linię rośliny wykorzystywaną w procesie wytwarzania odmiany mieszańcowej;

4) odmiana miejscowa - oznacza zbiorowość roślin w obrębie gatunku roślin uprawnych powstałą w wyniku długotrwałego oddziaływania miejscowych czynników przyrodniczych i rolniczych, a nie w wyniku prac hodowlanych;

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 4/4

5) zachowanie odmiany - oznacza działalność zmierzającą do wytworzenia materiału siewnego tej odmiany, która zapewni jej charakterystyczne właściwości, wyrównanie i trwałość;

6) materiał siewny - oznacza rośliny lub ich części przeznaczone do siewu, sadzenia, szczepienia, okulizacji lub innego sposobu rozmnażania roślin, w tym z zastosowaniem metod biotechnologii; <6a) materiał hodowcy - oznacza materiał siewny wytworzony przez hodowcę odmiany w sposób zapewniający zachowanie właściwych cech tej odmiany, który jest przeznaczony do wytworzenia materiału siewnego kategorii elitarny w urzędowej ocenie materiału siewnego lub kategorii standard;>

7) materiał siewny kategorii elitarny - oznacza: a) materiał siewny bazowy wytworzony przez hodowcę i przeznaczony do produkcji materiału siewnego kategorii kwalifikowany, b) materiał siewny przedbazowy stanowiący rozmnożenia poprzedzające materiał siewny bazowy i na wniosek hodowcy przeznaczony do produkcji materiału siewnego bazowego lub kategorii kwalifikowany;

8) materiał siewny kategorii kwalifikowany - oznacza materiał siewny wyprodukowany bezpośrednio z materiału bazowego i przeznaczony do produkcji materiału siewnego kategorii kwalifikowany kolejnych rozmnożeń lub do produkcji innej niż produkcja materiału siewnego;

9) materiał siewny kategorii standard - oznacza: [a) nasiona roślin warzywnych pochodzące z rozmnożenia materiału siewnego kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany lub materiału siewnego wytworzonego przez hodowcę i przeznaczone do produkcji innej niż produkcja materiału siewnego,] b) materiał rozmnożeniowy winorośli pochodzący z rozmnożenia materiału kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany lub kategorii standard i przeznaczony głównie do produkcji innej niż produkcja materiału siewnego;

10) materiał siewny kategorii handlowy - oznacza materiał siewny określonych gatunków roślin pastewnych, oleistych lub włóknistych spełniający wymagania jakościowe określone dla tej kategorii;

11) materiał rozmnożeniowy roślin ozdobnych - oznacza nasiona, części roślin lub rośliny, łącznie z podkładkami, przeznaczone do rozmnażania i produkcji roślin ozdobnych;

12) materiał szkółkarski - oznacza materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy roślin sadowniczych;

13) materiał szkółkarski CAC (Conformitas agraria communitatis) - oznacza materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy roślin sadowniczych inny niż materiał siewny kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany;

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 5/5

14) materiał rozmnożeniowy roślin warzywnych - oznacza części roślin lub rośliny, łącznie z podkładkami, z wyjątkiem nasion, przeznaczone do rozmnażania i produkcji roślin warzywnych;

15) materiał nasadzeniowy roślin warzywnych i ozdobnych - oznacza całe rośliny uzyskane z materiału rozmnożeniowego przeznaczone do nasadzeń in- nowe brzmienie lit. b w pkt 20 w ust. 1 w nych niż produkcja materiału siewnego;

16) materiał rozmnożeniowy winorośli - oznacza sadzonki i szczepy ukorzenio- życie z dn. 13.09.2006 ne, pędy jednoroczne i pędy niezdrewniałe, podkładki, zrazy i sadzonki r. (Dz.U. 2006 r. Nr 126, poz. 877) szkółkarskie przeznaczone do rozmnażania i produkcji winorośli;

17) partia materiału siewnego - oznacza określoną ilość: a) materiału siewnego odmiany jednorodnej pod względem jej właściwości, [b) materiału siewnego mieszanek o określonym przez przedsiębiorcę składzie kilku odmian lub gatunków roślin uprawnych,] c) jednostek materiału rozmnożeniowego lub nasadzeniowego możliwą do zidentyfikowania ze względu na jego jednorodność i pochodzenie;

18) stopień kwalifikacji - oznacza kolejne rozmnożenie materiału siewnego w obrębie kategorii;

19) obrót - oznacza oferowanie do sprzedaży, sprzedaż, dostawę materiału siewnego lub inny sposób dysponowania tym materiałem, z wyjątkiem materiału siewnego przeznaczonego do: a) oceny i kontroli, b) przerobu, uszlachetniania i pakowania, c) innych celów niż siew i sadzenie, d) celów naukowych, doświadczalnych i hodowli roślin;

20) hodowca - oznacza osobę, która: a) wyhodowała albo odkryła i wyprowadziła odmianę albo [b) jest lub była pracodawcą lub zleceniodawcą osoby, o której mowa w lit. a, albo] c) jest następcą prawnym osób, o których mowa w lit. a lub lit. b, albo d) zachowuje odmianę;

21) producent - oznacza osobę fizyczną, prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która wytwarza materiał siewny; [22) przedsiębiorca - oznacza przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej zajmującego się materiałem siewnym;] <22) prowadzący obrót - oznacza osobę fizyczną, prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która prowadzi obrót materiałem siewnym;>

2006-07-24

art. 2 wchodzi w

©Kancelaria Sejmu

s. 6/6

[23) dostawca – oznacza producenta lub przedsiębiorcę zajmującego się materiałem szkółkarskim, materiałem rozmnożeniowym lub nasadzeniowym roślin warzywnych i ozdobnych, wpisanego do rejestru przedsiębiorców na podstawie ustawy o ochronie roślin;] <23) dostawca - oznacza producenta lub prowadzącego obrót zajmującego się materiałem szkółkarskim, materiałem rozmnożeniowym lub nasadzeniowym roślin warzywnych i ozdobnych, wpisanego do rejestru przedsiębiorców na podstawie ustawy o ochronie roślin;>

24) państwa członkowskie - oznacza państwa będące członkami Unii Europejskiej;

25) państwa trzecie - oznacza państwa niebędące członkami Unii Europejskiej;

26) wspólnotowy katalog - oznacza wykaz odmian rolniczych i warzywnych Unii Europejskiej dopuszczonych do obrotu na terytorium państw członkowskich; <27) próba urzędowa - oznacza próbę materiału siewnego pobraną w ramach urzędowych działań;

28) systemy OECD – systemy nasienne OECD – dla kwalifikacji odmianowej nasion wprowadzanych do obrotu międzynarodowego stosowane przez Rzeczpospolitą Polską: a) system OECD dla kwalifikacji odmianowej nasion traw i roślin strączkowych oraz motylkowatych drobnonasiennych wprowadzanych do obrotu międzynarodowego, b) system OECD dla kwalifikacji odmianowej nasion zbóż wprowadzanych do obrotu międzynarodowego, c) system OECD dla kwalifikacji odmianowej nasion buraka cukrowego i pastewnego wprowadzanych do obrotu międzynarodowego, d) system OECD dla kwalifikacji odmianowej nasion kukurydzy i sorga wprowadzanych do obrotu międzynarodowego, e) system OECD dla kwalifikacji odmianowej nasion roślin krzyżowych i innych gatunków roślin oleistych i włóknistych wprowadzanych do obrotu międzynarodowego.>

2. Przepis ust. 1 pkt 20 lit. a nie dotyczy osób, które wyhodowały albo odkryły i wyprowadziły odmianę na podstawie umowy o pracę albo innej umowy, chyba że umowy te stanowią inaczej. [3. Działania wykonywane przez:

1) wojewódzkiego inspektora Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa,

2) osobę prawną lub fizyczną upoważnioną przepisami ustawy do działań w imieniu organów państwa,

3) osobę fizyczną upoważnioną do działań pomocniczych prowadzonych pod kontrolą organów państwa - uważa się za urzędowe działania, w rozumieniu przepisów Unii Europejskiej dotyczących nasiennictwa.] <3. Działania wykonywane przez:

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 7/7

1) Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych, zwany dalej „Centralnym Ośrodkiem”,

2) Państwową Inspekcję Ochrony Roślin i Nasiennictwa,

3) osobę prawną lub fizyczną upoważnioną przepisami ustawy do działań w imieniu organów państwa,

4) osobę fizyczną upoważnioną do działań pomocniczych prowadzonych pod kontrolą organów państwa - uważa się za urzędowe działania w rozumieniu przepisów Unii Europejskiej dotyczących nasiennictwa.> <3a. Działania, o których mowa w ust. 3, obejmują w szczególności badania odrębności, wyrównania i trwałości lub badania wartości gospodarczej odmiany, sporządzanie opisu odmian, zwanego dalej „urzędowym opisem”, ocenę materiału siewnego oraz pobieranie prób materiału siewnego. 3b. Działania w zakresie oceny materiału siewnego i pobierania prób materiału siewnego wykonywane przez osoby akredytowane do tych czynności przez organy Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa uważa się za działania wykonywane pod urzędowym nadzorem w rozumieniu przepisów Unii Europejskiej dotyczących nasiennictwa.> [4. Osoby wykonujące działania, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, nie mogą z tych działań czerpać żadnych korzyści materialnych.] <4. Osoby wykonujące działania, o których mowa w ust. 3 pkt 3 i 4, nie mogą z tych działań czerpać żadnych korzyści materialnych.> Art. 3. Do postępowania w sprawach uregulowanych w ustawie stosuje się przepisy o postępowaniu administracyjnym, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. Rozdział 2 Rejestracja odmian [Art. 4.

1. Rejestr odmian, zwany dalej „krajowym rejestrem”, prowadzi się dla gatunków odmian określonych w załączniku nr 1, z wyjątkiem odmian użytkowanych w celach ozdobnych.

2. Krajowy rejestr prowadzi Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnowe brzmienie art. 4 nych, zwany dalej „Centralnym Ośrodkiem”.]

1. Rejestr odmian, zwany dalej „krajowym rejestrem”, prowadzi się dla odmian gatunków określonych w załączniku nr 1, z wyjątkiem odmian użytkowanych w celach ozdobnych; w przypadku gatunku Rheum spp., wymienionego w lp. 34 załącznika nr 1, rejestr prowadzi się dla odmian gatunku Rheum rhaponticum L.

2006-07-24

wchodzi w życie z dn. 1.07.2006 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr 92, poz. 639)

©Kancelaria Sejmu

s. 8/8

2. Krajowy rejestr prowadzi Centralny Ośrodek.> Art. 5.

1. Z zastrzeżeniem ust. 3, odmianę wpisuje się do krajowego rejestru, jeżeli jest odrębna, wyrównana i trwała oraz jeżeli: [1) ma zadowalającą wartość gospodarczą - w przypadku gatunków roślin uprawnych określonych w załączniku nr 2;] <1) ma zadowalającą wartość gospodarczą - w przypadku gatunków roślin uprawnych określonych w załączniku nr 3;>

2) hodowca: [a) nadał odmianie nazwę zgodnie z wymaganiami, o których mowa w w art. 5: nowe art. 8 ust. 1,] b) zachowuje odmianę i posiada jej materiał siewny w ilości wystarczającej do prowadzenia badań tej odmiany. [2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie dotyczy odmian rolniczych, zarejestrowanych w innym państwie członkowskim na podstawie badań wartości gospodarczej, jeżeli ich materiał siewny będzie wytwarzany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z przeznaczeniem do obrotu na terenie tego państwa członkowskiego.] <2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie dotyczy:

1) odmian traw, jeżeli hodowca złożył pisemne oświadczenie, że materiał siewny jego odmiany nie będzie wykorzystywany do uprawy na cele pastewne;

2) odmian roślin rolniczych zarejestrowanych w innym państwie członkowskim na podstawie badań wartości gospodarczej odmiany, jeżeli materiał siewny tych odmian będzie wytwarzany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z przeznaczeniem do obrotu na terenie tego państwa członkowskiego;

3) odmian roślin rolniczych przeznaczonych wyłącznie do wywozu do państw trzecich.>

3. Odmianę miejscową wpisuje się do krajowego rejestru, jeżeli ma znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej, biorąc pod uwagę: [1) opis odmiany potwierdzający charakterystyczne właściwości tej odmiany;] <1) opis odmiany określający charakterystyczne właściwości odmiany, potwierdzający jej przystosowanie do warunków miejscowych;> [2) dostępne wyniki badań tej odmiany;]

2006-07-24

brzmienia pkt 1 w ust. 1, lit. a w pkt 2 w ust. 1, ust. 2, w ust. 3 pkt 1 i 2 oraz dodany ust. 4 wchodzą w życie z dn. 1.07.2006 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr 92, poz. 639)

©Kancelaria Sejmu

s. 9/9

<2) dostępne wyniki badań tej odmiany, potwierdzające jej znaczenie użytkowe;>

3) informacje uzyskane w trakcie jej uprawy, reprodukcji lub innego jej wykorzystania. <4. Odmian genetycznie zmodyfikowanych nie wpisuje się do krajowego rejestru.> Art. 6.

1. Odmianę uznaje się za odrębną, jeżeli w dniu złożenia wniosku o wpis do krajowego rejestru różni się ona w sposób wyraźny co najmniej jedną właściwością od innej odmiany:

1) odnośnie do której został złożony wniosek o wpis do rejestru lub która zo- wchodzi w życie z dn. stała wpisana do rejestru w państwie członkowskim, lub 1.07.2006 r. (Dz.U. z [2) która jest wpisana do wspólnotowych katalogów odmian lub na listy od-

639) mian w państwie członkowskim.] <2) która jest wpisana do wspólnotowych katalogów odmian lub, w przypadku odmiany rośliny sadowniczej, do odpowiednich rejestrów państw członkowskich.>

2. Odmianę uznaje się za wyrównaną, jeżeli, przy uwzględnieniu sposobu rozmnażania właściwego dla tej odmiany, jest ona wystarczająco jednolita pod względem właściwości branych pod uwagę przy badaniach odrębności, jak również innych właściwości użytych do opisu tej odmiany.

3. Odmianę uznaje się za trwałą, jeżeli jej charakterystyczne właściwości uwzględnione przy badaniach jej odrębności, jak również inne właściwości użyte do opinowe brzmienie pkt 2 su tej odmiany nie zmieniają się po jej rozmnożeniu. w ust. 1 w art. 6 i art. [Art. 7. Za odmianę o zadowalającej wartości gospodarczej uważa się odmianę, która w porównaniu do odmian wpisanych do krajowego rejestru ma takie właściwości, które powodują poprawę wartości gospodarczej w uprawie oraz w przerobie i użytkowaniu materiału ze zbioru lub wyrobów wytworzonych z tego materiału.] [Art. 8.

1. Nazwa odmiany nie może:

7 w życie z dn. 1.07.2006 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr 92, poz. 639) 2006 r. Nr 92, poz. uchylenie art. 8

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 10/10

1) być taka sama jak nazwy lub podobna do nazw odmian należących do tego samego lub pokrewnego gatunku, występujących na terytorium państw członkowskich lub trzecich, jak również nazw odmian chronionych wyłącznym prawem hodowcy do odmiany lub wpisanych do odpowiednich rejestrów odmian państw członkowskich, chyba że odmiana nie jest już chroniona lub nie znajduje się w obrocie, a jej nazwa nie była powszechnie znana;

2) budzić powszechnego sprzeciwu;

3) wprowadzać w błąd co do hodowcy, jej właściwości lub wartości użytkowych;

4) być tożsama lub podobna do innych określeń używanych powszechnie w obrocie;

5) naruszać prawa osób trzecich do znaków towarowych;

6) zawierać wyrazów „odmiana” lub „odmiana mieszańcowa”;

w art. 11: dodany pkt 9 w ust. 2 i uchylenie

2. Jeżeli nazwa odmiany jest nieodpowiednia, Centralny Ośrodek wyznacza ho- pkt 6 w ust. 3 wchodzą w życie z dn. dowcy 14-dniowy termin podania na piśmie propozycji nowej nazwy. 1.07.2006 r. (Dz.U. z 3. Obowiązek stosowania nazwy odmiany dotyczy każdego, kto jej materiał siewny 2006 r. Nr 92, poz. 639) lub materiał ze zbioru ocenia, reklamuje lub wprowadza do obrotu.

7) składać się z samych cyfr ani rozpoczynać się od cyfry.

4. Nazwa odmiany podlega ochronie od dnia wydania decyzji o wpisaniu jej do krajowego rejestru, a w przypadku skreślenia jej z rejestru - dopóki jej materiał siewny znajduje się w obrocie.

5. Nazwa odmiany powinna być taka sama jak w innych państwach członkowskich. Jeżeli odmiana występuje pod inna nazwą to nazwę tę należy umieścić w krajowym rejestrze.] Art. 9.

1. Odmianę wpisuje się do krajowego rejestru na wniosek hodowcy albo jego pełnomocnika, z wyjątkiem odmiany miejscowej, którą wpisuje się na wniosek podmiotu zachowującego tę odmianę.

2. Pełnomocnikiem hodowcy może być osoba fizyczna, prawna albo jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub innych państw członkowskich.

3. Jeżeli hodowca ma miejsce zamieszkania albo siedzibę w państwie trzecim, to wniosek o wpis do rejestru składa jego pełnomocnik. Art. 10. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, terminy składania wniosku o wpis odmiany do krajowego rejestru, biorąc pod uwagę biologiczne właściwości danego gatunku rośliny.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 11/11

Art. 11.

1. Wniosek o wpis odmiany do krajowego rejestru składa się do Centralnego Ośrodka.

2. Wniosek o wpis odmiany do krajowego rejestru zawiera:

1) imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania hodowcy albo nazwę i adres jego siedziby;

2) nazwę rodzaju lub gatunku rośliny w języku polskim i po łacinie;

3) oznaczenie odmiany na etapie hodowli;

4) proponowaną nazwę odmiany;

5) wskazanie miejsca zachowania odmiany;

6) wskazanie kraju wyhodowania albo odkrycia i wyprowadzenia odmiany;

7) oświadczenie hodowcy, że odmiana jest albo nie jest genetycznie zmodyfikowana;

8) informację o złożeniu wniosku o wpis odmiany do rejestru lub o przyznanie wyłącznego prawa hodowcy do odmiany w innym państwie członkowskim lub trzecim; <9) oświadczenie hodowcy, że zamierza produkować materiał siewny wyłącznie kategorii standard - w przypadku roślin warzywnych.>

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, dołącza się:

1) upoważnienie do reprezentowania hodowcy we wszystkich sprawach związanych z wpisem odmiany do krajowego rejestru, jeżeli wniosek składa pełnomocnik hodowcy;

2) opis odmiany albo opis składników odmiany mieszańcowej (kwestionariusz techniczny);

3) informację o pochodzeniu, schemacie hodowli i strukturze odmiany;

4) wyniki przeprowadzonego w Rzeczypospolitej Polskiej badania wartości gospodarczej odmiany w przypadku gatunków roślin określonych w załączniku nr 2;

5) pisemną zgodę hodowcy: a) składników odmiany mieszańcowej na ich wykorzystanie do hodowli, jeżeli składnik tej odmiany mieszańcowej jest chroniony wyłącznym prawem hodowcy do odmiany, b) odmiany macierzystej chronionej wyłącznym prawem hodowcy do odmiany, jeżeli została wykorzystana do hodowli odmiany pochodnej; [6) kopię zezwolenia ministra właściwego do spraw środowiska na uwolnienie do środowiska organizmu genetycznie zmodyfikowanego;]

7) kopię dowodu uiszczenia opłaty za złożenie wniosku o wpis odmiany do krajowego rejestru.

4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o wpis odmiany do krajowego rejestru oraz wzór kwestionariusza technicznego, mając na względzie ujednolicenie postępowania w sprawie wpisu odmiany do rejestru.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 12/12

5. Dane, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, nie mogą być udostępniane bez pisemnej zgody hodowcy.

6. Jeżeli złożono wnioski nieróżniące się wyraźnie od siebie, to pierwszeństwo wpisu do rejestru ma ta odmiana, w stosunku do której wniosek wpłynął wcześniej do Centralnego Ośrodka, co potwierdza nadany każdemu z wniosków numer wpływu. Art. 12. [1. Przed wpisaniem odmiany do krajowego rejestru Centralny Ośrodek przeprowadza badania odrębności, wyrównania i trwałości, zwane dalej „badaniami OWT”, zgodnie z metodykami opracowanymi na podstawie metodyk Wspólnotowego Biura Odmian Roślin (CPVO) albo wytycznych Międzynarodowego Związku Ochrony Nowych Odmian Roślin (UPOV) lub badania wartości gospodarczej odmiany, zwane dalej „badaniami WGO” na podstawie opracowanych metodyk, zgodnie z zaleceniami dyrektyw Unii Europejskiej.] <1. Przed wpisaniem odmiany do krajowego rejestru Centralny Ośrodek przeprowadza badania odrębności, wyrównania i trwałości, zwane dalej „badaniami OWT”, lub badania wartości gospodarczej odmiany, zwane dalej „badaniami WGO”, zgodnie z metodykami opracowanymi na podstawie metodyk Wspólnotowego Urzędu Odmian Roślin (CPVO) albo wytycznych Międzynarodowego Związku Ochrony Nowych Odmian Roślin (UPOV), a w przypadku ich braku - zgodnie z metodykami badań opracowanymi przez Centralny Ośrodek.>

2. Badania, o których mowa w ust. 1, są prowadzone przez okres niezbędny do dokonania oceny, czy dana odmiana jest odrębna, wyrównana i trwała lub posiada w art. 12: nowe brzmienie ust. 1 i 5 zadowalającą wartość gospodarczą.

3. Badanie odmiany zgłoszonej do wpisu do krajowego rejestru rozpoczyna się w wchodzą w życie z najbliższym sezonie wegetacyjnym następującym po terminie złożenia wniosku. dn. 1.07.2006 r.

4. Przed rozpoczęciem badań OWT lub WGO Centralny Ośrodek zawiadamia pi- 92, poz.

639) semnie hodowcę o terminie rozpoczęcia i przewidywanym terminie zakończenia badań. [5. Hodowca jest obowiązany dostarczyć nieodpłatnie do Centralnego Ośrodka materiał siewny w celu przeprowadzenia badań OWT lub WGO.] <5. Hodowca w celu przeprowadzenia badań OWT lub WGO jest obowiązany dostarczyć nieodpłatnie materiał siewny do jednostki, w której będą prowadzone badania, wskazanej przez Centralny Ośrodek.>

6. Materiał siewny dostarczony do badań OWT lub WGO powinien być wolny od organizmów kwarantannowych.

7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, niezbędną do przeprowadzenia badań OWT lub WGO ilość materiału siewnego oraz terminy, w jakich materiał ten należy dostarczyć do Centralnego Ośrodka, biorąc pod uwagę biologiczne właściwości danego gatunku rośliny. [8. Jeżeli hodowca nie dostarczy materiału siewnego odmiany do badań OWT lub WGO, wniosek o wpisanie odmiany do krajowego rejestru pozostawia się bez rozpoznania.]

9. Jeżeli Centralny Ośrodek nie prowadzi badań OWT dotyczących danego gatunku, może:

2006-07-24

oraz uchylenie ust. 8 (Dz.U. z 2006 r. Nr

©Kancelaria Sejmu

s. 13/13

1) zlecić przeprowadzenie tych badań lub ich części innemu podmiotowi albo

2) uznać wyniki badań OWT wykonanych za granicą - na koszt hodowcy, jeżeli wyrazi on pisemną zgodę.

10. Centralny Ośrodek, przed zleceniem wykonania badań OWT albo przed uznaniem wyników badań OWT, przekazuje hodowcy na piśmie wysokość kosztów związanych z tymi badaniami.

11. Jeżeli hodowca w terminie 30 dni od dnia otrzymania informacji o wysokości kosztów, o których mowa w ust. 10, nie dokona wpłaty na rachunek wskazany przez Centralny Ośrodek, wniosek o wpisanie odmiany do krajowego rejestru pozostawia się bez rozpoznania.

12. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, gatunki roślin dla których badanie OWT przeprowadza się według wytycznych UPOV lub metodyk CPVO, uwzględniając zalecenia dyrektyw Unii Europejskiej. Art. 13.

1. Hodowca w czasie trwania badań OWT lub WGO jest obowiązany:

dodany ust. 5 w art. 13 i w art. 14: nowe

1) prowadzić dokumentację dotyczącą zachowania odmiany, która powinna brzmienie ust. 2, 5 i zawierać dane o wytwarzaniu wszystkich rozmnożeń poprzedzających dodany ust. 5a wchodzą w życie z dn. otrzymanie materiału siewnego kategorii elitarny; 1.07.2006 r. (Dz.U. z 2) umożliwić Centralnemu Ośrodkowi przeprowadzanie kontroli obejmującej: 2006 r. Nr 92, poz. 639)

a) dokonanie przeglądu roślinnych materiałów hodowlanych i hodowlanego materiału siewnego,

b) pobranie próbek kontrolnych materiału siewnego w celu sprawdzenia tożsamości odmiany, c) sprawdzenie dokumentacji, o której mowa w pkt 1, i posiadanej bazy hodowlanej;

3) udzielać, na wniosek Centralnego Ośrodka, pisemnych wyjaśnień i informacji niezbędnych do przeprowadzenia badań OWT lub WGO.

2. Jeżeli w trakcie badań OWT lub WGO nastąpiła zmiana hodowcy, nowy hodowca jest obowiązany pisemnie zawiadomić o tym Centralny Ośrodek w terminie 30 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana hodowcy.

3. Do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2, dołącza się kopię dokumentów potwierdzających prawo hodowcy do odmiany.

4. Hodowcy umożliwia się zapoznanie się z przebiegiem oraz wynikami badań OWT lub WGO jego odmiany. <5. Jeżeli hodowca zachowuje odmianę w innym państwie członkowskim, Centralny Ośrodek może zwrócić się do odpowiedniego urzędu tego państwa o udzielenie pomocy w przeprowadzeniu kontroli zachowania odmiany.> Art. 14.

1. Po przeprowadzeniu badań OWT lub WGO dyrektor Centralnego Ośrodka wydaje decyzję w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 14/14

[2. Dyrektor Centralnego Ośrodka odmawia, w drodze decyzji, wpisania odmiany do krajowego rejestru, jeżeli odmiana nie spełnia warunków, o których mowa w art. 5 ust. 1 lub ust. 3.] <2. Dyrektor Centralnego Ośrodka odmawia, w drodze decyzji, wpisania odmiany do krajowego rejestru, jeżeli:

1) odmiana nie spełnia warunków, o których mowa w art. 5 ust. 1, lub

2) hodowca nie uiścił opłaty za badania OWT lub WGO, o których mowa w art. 12 ust. 1.>

3. Od decyzji w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru przysługuje hodowcy odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

4. Hodowca odmiany wpisanej do krajowego rejestru otrzymuje raport końcowy dotyczący badań OWT. [5. Centralny Ośrodek może udostępnić jednostce, która prowadzi rejestr odmian w innym państwie członkowskim, raport końcowy dotyczący badań OWT wpisanych do krajowego rejestru.] <5. Centralny Ośrodek może udostępnić odpłatnie jednostce, która zajmuje się urzędową rejestracją odmian lub udzielaniem ochrony prawnej do odmiany w innym państwie członkowskim, raport końcowy dotyczący badań OWT, chyba że umowa dotycząca udostępniania tego raportu, zawarta między Centralnym Ośrodkiem a tą jednostką, stanowi inaczej.> <5a. Opłaty za udostępnianie raportu końcowego, o którym mowa w ust. 5, stanowią dochód budżetu państwa.>

6. Hodowca, którego odmiana została wpisana do krajowego rejestru, przekazuje Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa próbkę materiału siewnego niezbędną do dokonania badań kontrolnych.

7. Przepis ust. 6 nie dotyczy odmian materiału szkółkarskiego, winorośli i ziemniaka.

8. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi wielkość próbki, o której mowa w ust. 6, mając na względzie właściwe dokonanie badań kontrolnych. Art. 15.

1. Każdy może zgłosić pisemne zastrzeżenia do dyrektora Centralnego Ośrodka w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru, jeżeli posiada dokumenty lub informacje potwierdzające, że:

1) odmiana nie spełnia warunków, o których mowa w art. 5 ust. 1, lub

2) hodowca nie jest uprawniony do złożenia wniosku o wpis odmiany do krajowego rejestru.

2. Centralny Ośrodek, w terminie 14 dni od dnia rozstrzygnięcia zastrzeżeń dotyczących wpisu odmiany do krajowego rejestru, pisemnie informuje zgłaszającego zastrzeżenia o ich uwzględnieniu lub o odmowie ich uwzględnienia.

3. Pisemna informacja, o której mowa w ust. 2, zawiera uzasadnienie określające przyczyny uwzględnienia albo nieuwzględnienia zastrzeżeń dotyczących wpisu odmiany do krajowego rejestru.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 15/15

4. W przypadku uwzględnienia zastrzeżeń z przyczyny, o której mowa w ust. 1 pkt 2, i złożenia wniosku o wpis odmiany do krajowego rejestru przez uprawnionego hodowcę, uznaje się wyniki badań OWT lub WGO dotyczące danej odmiany. Art. 16.

1. Z zastrzeżeniem ust. 2, decyzje w sprawie wpisu odmiany do krajowego rejestru, przedłużenia wpisu i skreślenia odmiany z krajowego rejestru dyrektor Centralnego Ośrodka wydaje po zasięgnięciu opinii odpowiedniej komisji do spraw rejestracji odmian, działającej w zakresie:

1) roślin zbożowych;

2) kukurydzy;

3) roślin strączkowych;

4) roślin motylkowatych drobnonasiennych i traw;

5) roślin korzeniowych;

6) ziemniaka;

7) roślin oleistych;

8) roślin włóknistych;

9) winorośli. [2. Zasięgnięcia opinii komisji nie wymaga decyzja dotycząca odmiany, w przypadku której nie bada się wartości gospodarczej, oraz decyzja o skreśleniu odmiany z powodu, o którym mowa w art. 23 ust. 1.] <2. Zasięgnięcia opinii odpowiedniej komisji do spraw rejestracji odmian nie wymaga wydanie decyzji:

1) dotyczącej odmiany, w przypadku której nie bada się wartości gospodarczej;

2) o skreśleniu odmiany z przyczyn, o których mowa w art. 23 ust. 1;

3) o odmowie wpisu odmiany do krajowego rejestru, jeżeli hodowca nie uiścił opłaty za badania OWT lub WGO, o których mowa w art. 12 ust. 1.>

3. Komisja do spraw rejestracji odmian liczy od 3 do 7 członków, spośród których wybiera się przewodniczącego, powoływanych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa na wniosek dyrektora Centralnego Ośrodka spośród przedstawicieli organizacji naukowych, zawodowych i gospodarczych zainteresowanych użytkowaniem odmian i ochroną różnorodności biologicznej.

4. Kadencja członków komisji do spraw rejestracji odmian trwa 4 lata.

5. Członkom komisji do spraw rejestracji odmian za udział w posiedzeniu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży na obszarze kraju w oparciu o przepisy wydane na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.2)).

1)

Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 16/16

6. Koszty działalności komisji do spraw rejestracji odmian pokrywa Centralny Ośrodek. Art. 17.

1. Krajowy rejestr jest jawny i zawiera:

1) określenie gatunku rośliny w języku polskim i po łacinie oraz nazwę odmiany;

2) imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania hodowcy lub jego pełnomocnika albo nazwę i adres siedziby hodowcy lub jego pełnomocnika;

3) datę wpisania odmiany do krajowego rejestru lub datę skreślenia jej z krajowego rejestru;

4) oznaczenie kraju hodowcy;

5) wskazanie dokumentów, na podstawie których dokonano wpisu, przedłużenia okresu wpisu albo skreślenia odmiany z rejestru; [6) informację wskazującą, czy odmiana jest genetycznie zmodyfikowana.] <7) wskazanie zachowujących odmianę.>

2. Odmiana wpisana do krajowego rejestru otrzymuje numer rejestrowy, który w art. 16 wchodzi w składa się z kolejnego numeru w rejestrze oraz wielkiej litery wskazującej daną życie z dn. 1.07.2006 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr grupę roślin. 3. Dla poszczególnych grup roślin ustala się następujące oznaczenia literowe: 1) R - rośliny rolnicze;

2) W - rośliny warzywne;

3) S - rośliny sadownicze.

4. W krajowym rejestrze w ramach roślin warzywnych wyodrębnia się odmiany, pkt 6 i dodany pkt 7 których materiał siewny może być uznany za: w ust. 1 oraz nowe

1) materiał siewny kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany lub kategorii ust. 4 wchodzą w standard - lista A; życie jw. [2) materiał siewny kategorii standard - lista B.] <2) wyłącznie materiał siewny kategorii standard - lista B.> Art. 18.

1. Wpisu do krajowego rejestru dokonuje się na okres:

1) 25 lat - w przypadku odmian drzew i winorośli,

2) 20 lat - w przypadku odmian krzewów i bylin,

3) 10 lat - w przypadku odmian pozostałych gatunków roślin - licząc od roku kalendarzowego następującego po roku, w którym dokonano wpisu odmiany do krajowego rejestru.

2. Na wniosek hodowcy okres wpisu odmiany do krajowego rejestru może być przedłużony odpowiednio o 25, 20 i 10 lat, jeżeli odmiana ta nadal spełnia wybrzmienie pkt 2 w w art. 17: uchylenie 92, poz.

639) nowe brzmienie ust. 2

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 17/17

magania dotyczące odrębności, wyrównania i trwałości, jest uprawiana i ma znaczenie gospodarcze albo znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej.

3. Wniosek o przedłużenie okresu wpisu odmiany do krajowego rejestru powinien być złożony co najmniej 2 lata przed upływem tego okresu.

4. Wniosek złożony po upływie terminu określonego w ust. 3 pozostawia się bez uchylenie ust. 6 w art. 18 oraz nowe rozpoznania.

5. Wpis odmiany do krajowego rejestru jest ważny do czasu zakończenia badań, od wchodzą w życie z których jest uzależnione wydanie decyzji o przedłużeniu okresu wpisu w krajo- dn. 1.07.2006 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr wym rejestrze. [6. Wpisywanie do krajowego rejestru odmian genetycznie zmodyfikowanych odbywa się według przepisów niniejszej ustawy oraz po spełnieniu wymogów określonych w przepisach o organizmach genetycznie zmodyfikowanych.] [Art. 19. 1. Po wpisaniu odmiany do krajowego rejestru hodowca jest obowiązany do zachowania tej odmiany przez okres wpisu w rejestrze; przepisy art. 13 stosuje się odpowiednio. 2. Przepis ust. 1 dotyczy także odmian wpisanych do wspólnotowych katalogów, a niewpisanych do krajowego rejestru, jeżeli ich zachowanie ma być prowadzone dodany ust. 2 w art. 21 wchodzi w życie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. jw. 3. Hodowca w celu zachowania odmiany, o której mowa w ust. 2, zgłasza do Centralnego Ośrodka, na piśmie, następujące informacje: 1) imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania hodowcy albo nazwę i adres jego siedziby;

2) nazwę rodzaju lub gatunku rośliny w języku polskim i po łacinie;

3) wskazanie kraju wyhodowania albo odkrycia i wyprowadzenia odmiany;

4) nazwę odmiany;

5) wskazanie dotychczasowych miejsc i proponowanego miejsca zachowania odmiany;

6) oświadczenie hodowcy, że odmiana jest albo nie jest genetycznie zmodyfikowana;

7) opis odmiany, a w przypadku odmian mieszańcowych także opis jej składników, pochodzące z jednostek odpowiedzialnych za rejestrację odmian.

4. Hodowca dostarcza do Centralnego Ośrodka próbkę materiału siewnego odmiany, o której mowa w ust. 1 i

2.

5. Centralny Ośrodek prowadzi listę hodowców zachowujących odmiany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.]

1. Po wpisaniu odmiany do krajowego rejestru hodowca jest obowiązany do zachowania tej odmiany przez okres wpisu w rejestrze. Przepisy art. 13 stosuje się odpowiednio.

2006-07-24

brzmienie art. 19

92, poz. 639)

©Kancelaria Sejmu

s. 18/18

2. Zachowującym odmianę wpisaną do krajowego rejestru może być także inny podmiot, któremu hodowca przekazał pisemne upoważnienie do prowadzenia zachowania odmiany, opis odmiany oraz materiał roślinny pozwalający na prowadzenie zachowania odmiany.> Art. 20. Po wpisaniu odmiany do krajowego rejestru Centralny Ośrodek przeprowadza badania OWT. Art. 21. <1.> Hodowca, którego odmiana została zgłoszona do wpisu do krajowego rejestru albo wpisana do tego rejestru, jest obowiązany poinformować Centralny Ośrodek o zgłoszeniu, wpisaniu, przedłużeniu okresu wpisu, skreśleniu albo wycofaniu wniosku o wpis odmiany do odpowiednich rejestrów państw członkowskich oraz o zmianach nazwy tej odmiany w terminie 60 dni od dnia uzyskania z nowe brzmienie ust. 2 i 3 w art. 22 wchodzi państw członkowskich informacji o powstaniu tych zmian. <2. Jeżeli nastąpiła zmiana hodowcy, nowy hodowca jest obowiązany pisemnie 1.07.2006 r. (Dz.U. z powiadomić o tym Centralny Ośrodek w terminie 30 dni od dnia, w którym 2006 r. Nr 92, poz. 639) nastąpiła zmiana hodowcy.> Art. 22.

1. Za złożenie wniosku o dokonanie wpisu odmiany do krajowego rejestru, badanie OWT lub WGO, wpis do krajowego rejestru i utrzymanie odmiany w krajowym rejestrze, złożenie wniosku o przedłużenie okresu wpisu Centralny Ośrodek po- w art. 23: nowe brzmienia lit. b w pkt biera opłaty. [2. Jeżeli w tym samym roku kalendarzowym badania OWT są wykonywane w celu pkt 1 w ust. 3 wchowpisania odmiany do krajowego rejestru i w celu przyznania wyłącznego prawa dzą w życie jw. do tej odmiany, to za badania te pobiera się jedną opłatę.] <2. Jeżeli w tym samym sezonie wegetacyjnym badania OWT są wykonywane w celu wpisania odmiany do krajowego rejestru i w celu przyznania wyłącznego prawa do tej odmiany, za badania te pobiera się jedną opłatę.> [3. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat, o których mowa w ust. 1, sposób oraz termin ich uiszczania, mając na uwadze zróżnicowane koszty ponoszone przez Centralny Ośrodek związane z prowadzeniem badań i rejestracją odmian poszczególnych gatunków roślin.] <3. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat, o których mowa w ust. 1, oraz stawki opłat za udostępnianie raportu końcowego, o którym mowa w art. 14 ust. 5, sposób oraz termin ich uiszczania, mając na uwadze zróżnicowane koszty ponoszone przez Centralny Ośrodek związane z prowadzeniem badań i rejestracją odmian poszczególnych gatunków roślin.>

4. Opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2, stanowią dochód budżetu państwa.

5 w ust.1 oraz lit. e w w życie z dn.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 19/19

Art. 23.

1. Odmianę skreśla się z krajowego rejestru, jeżeli:

1) nie jest odrębna;

2) nie spełnia wymagań dotyczących wyrównania lub trwałości; 3 ) upłynął okres wpisu w krajowym rejestrze; 4 ) zagraża zdrowiu ludzi, zwierząt lub roślin; 5 ) hodowca: a) złożył wniosek o skreślenie jej z krajowego rejestru lub [b) zalega od co najmniej 6 miesięcy z uiszczeniem opłat, o których mowa w art. 22 ust. 1.]

2. Przepis ust. 1 pkt 5 lit. a nie dotyczy sytuacji, gdy odmiana wpisana do krajowego rejestru jest nadal zachowywana.

3. Odmianę można skreślić z krajowego rejestru, jeżeli:

1) hodowca: a) nie dostarcza informacji niezbędnych do jej badania i oceny lub b) zaprzestał zachowywania odmiany, lub c) nie dostarcza bezpłatnie materiału siewnego odmiany w ilości wystarczającej do dokonania badań, lub d) uniemożliwia przeprowadzenie kontroli zachowania odmiany, lub [e) nie nadał odmianie nowej nazwy, gdy nazwa odmiany wpisanej do krajowego rejestru nie spełnia wymagań, o których mowa w art. 8 ust. nowe brzmienie art. 1;] 24 wchodzi w życie z

2) odmiana przestała mieć zadowalającą wartość gospodarczą;

3) odmianę zarejestrowano na podstawie fałszywych dowodów. [Art. 24.

1. W celu sporządzenia opisowych list odmian zawierających informacje o plonach, cechach jakościowych i użytkowych odmian dokonuje się badań WGO gatunków roślin warzywnych i sadowniczych wymienionych w załączniku nr 3, po ich wpisaniu do krajowego rejestru.

2. Opisowe listy odmian mogą być również sporządzane dla odmian wymienionych w załączniku nr 2, na podstawie badań WGO dokonywanych przed wpisaniem odmiany do krajowego rejestru oraz na podstawie stałych lub okresowych badań WGO, zwanych dalej „porejestrowym doświadczalnictwem odmianowym”.]

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 20/20

1. W celu sporządzenia opisowych list odmian zawierających informacje o plonach, cechach jakościowych i użytkowych odmian dokonuje się badań WGO gatunków roślin warzywnych i sadowniczych, wymienionych w załączniku nr 4, po ich wpisaniu do krajowego rejestru.

2. Opisowe listy odmian mogą być również sporządzane dla odmian wymienionych w załączniku nr 3, na podstawie badań WGO dokonywanych przed wpisaniem odmiany do krajowego rejestru oraz na podstawie stałych lub okresowych badań WGO, zwanych dalej „porejestrowym doświadczalnictwem odmianowym”.> Art. 25.

1. Porejestrowe doświadczalnictwo odmianowe z odmianami gatunków roślin rolniczych wpisanych do krajowego rejestru oraz znajdujących się we wspólnotowym katalogu odmian prowadzi Centralny Ośrodek we współpracy z samorządami województw i izbami rolniczymi.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy badań odmian tych gatunków roślin, w przypadku których przeprowadza się badania w celu sporządzenia list opisowych odmian.

3. Porejestrowe doświadczalnictwo odmianowe prowadzi się zgodnie z metodyką opracowaną przez Centralny Ośrodek dla ważnych gospodarczo gatunków roślin na obszarze województwa.

4. Na podstawie wyników porejestrowego doświadczalnictwa odmianowego Centralny Ośrodek w porozumieniu z samorządem województwa i izbą rolniczą ustala listę zalecanych do uprawy odmian na obszarze województwa.

w art. 27: dodany ust. 1a i nowe Art. 26. brzmienie ust. 2 Przepisy art. 13-15, 18, 19, 21 i 23 dotyczące hodowcy stosuje się odpowiednio do wchodzą w życie z dn. 1.07.2006 r. podmiotu zachowującego odmianę miejscową. (Dz.U. z 2006 r. Nr 92, poz. 639)

Rozdział 3 Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych Art. 27.

1. Centralny Ośrodek jest państwową jednostką budżetową podległą ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa. <1a. Centralnym Ośrodkiem kieruje dyrektor powoływany i odwoływany przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.> [2. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, nadaje statut Centralnego Ośrodka, uwzględniając jego organizację i zakres zadań.] <2. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, nadaje statut Centralnego Ośrodka, uwzględniając jego organizację, zakres działań, a także szczegółowe kompetencje dyrektora, w tym kompetencje do powoływania zespołów doradczych.>

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 21/21

Art. 28.

1. Centralny Ośrodek realizuje zadania określone w przepisach ustawy i w przepisach o ochronie prawnej odmian roślin.

2. Realizując zadania, o których mowa w ust. 1, Centralny Ośrodek w szczególności:

1) sporządza i udostępnia: a) informacje o odmianach wpisanych do krajowego rejestru, b) opisy botaniczne odmian wpisanych do krajowego rejestru, c) listy odmian rolniczych, warzywnych, sadowniczych wpisanych do krajowego rejestru, d) listy opisowe odmian, w których umieszcza się informacje o plonach, cechach jakościowych i użytkowych odmian, e) informacje o wynikach porejestrowego doświadczalnictwa odmianowego;

2) współpracuje z: a) zagranicznymi jednostkami odpowiedzialnymi za rejestrację odmian i ochronę prawną odmian, b) Międzynarodowym Związkiem Ochrony Nowych Odmian Roślin (UPOV), Komisją Europejską i Wspólnotowym Biurem Odmian Roślin (CPVO);

3) informuje Komisję Europejską i państwa członkowskie o wszystkich sprawach związanych z rejestracją odmian. Art. 29.

1. Centralny Ośrodek prowadzi badania odmian, o których mowa w art. 12, 20 i 25, we własnym zakresie lub może zlecać przeprowadzanie tych badań innym podmiotom.

2. Centralny Ośrodek może świadczyć usługi badawcze, doświadczalne, szkole- 31 wchodzi w życie z niowe lub informatyczne w zakresie nasiennictwa. dn. 1.07.2006 r.

(Dz.U. z 2006 r. Nr 92, poz. 639)

nowe brzmienie art.

Art. 30. (uchylony). [Art. 31.

1. Centralny Ośrodek publikuje, co dwa miesiące, w wydawanym przez siebie diariuszu, informacje o złożonych wnioskach o wpis odmiany do krajowego rejestru, o przedłużeniu okresu wpisu w krajowym rejestrze i o skreśleniu odmian z krajowego rejestru oraz propozycje nazw odmian.

2. Centralny Ośrodek corocznie publikuje listy odmian gatunków roślin uprawnych, których odmiany zostały wpisane do krajowego rejestru odmian.]

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 22/22

1. Centralny Ośrodek publikuje, co dwa miesiące, w wydawanym przez siebie diariuszu, informacje o złożonych wnioskach o wpis odmiany do krajowego rejestru, o przedłużeniu okresu wpisu w krajowym rejestrze i o skreśleniu odmiany z krajowego rejestru oraz propozycje nazw odmian, a także inne informacje związane z rejestracją odmian.

2. Centralny Ośrodek corocznie publikuje listy odmian gatunków roślin uprawnych, których odmiany zostały wpisane do krajowego rejestru, oraz dane hodowców.> Rozdział 4 Wytwarzanie i ocena materiału siewnego Art. 32.

1. Wytwarzanie materiału siewnego rozpoczyna się od materiału wytworzonego przez hodowcę lub dostawcę danego gatunku lub odmiany i stanowi jedno lub kilka jego rozmnożeń; dla odmiany mieszańcowej wytwarzanie tego materiału obejmuje wytwarzanie składników mieszańca oraz ich krzyżowanie.

2. Przy wytwarzaniu materiału siewnego należy zapewnić w szczególności:

1) utrzymanie tożsamości i czystości odmianowej;

2) ochronę przed porażeniem chorobami i szkodnikami roślin, przenoszonymi przez materiał siewny;

3) uzyskanie materiału siewnego o odpowiedniej dla poszczególnych gatunków i odmian jakości, a w szczególności: a) o odpowiedniej zdolności kiełkowania, czystości i wielkości zanie- nowe brzmienie ust. 3 w art. 32 oraz w art. czyszczeń, tożsamości gatunkowej i odmianowej oraz zdrowotności, 33: nowe brzmienia b) o cechach zewnętrznych odpowiednich dla określonych gatunków i ust. 1 i zd. wstępne w ust. 2 wchodzą w grup roślin; życie z dn. 1.07.2006

4) wystarczającą do oceny wielkość partii materiału siewnego. [3. Przy wytwarzaniu materiału siewnego powierzchnia plantacji nasiennych roślin rolniczych nie może być mniejsza niż 0,5 ha.] <3. Przy wytwarzaniu materiału siewnego kategorii kwalifikowany powierzchnia plantacji nasiennych roślin rolniczych nie może być mniejsza niż:

1) 2 ha - w przypadku materiału siewnego roślin zbożowych;

2) 1 ha - w przypadku materiału siewnego ziemniaka;

3) 0,5 ha - w przypadku pozostałych gatunków roślin rolniczych.>

4. Plantacje nasienne powinny być odpowiednio oznakowane. Art. 33. [1. Dostawca jest obowiązany:

2006-07-24

r. (Dz.U. z 2006 r. Nr 92, poz. 639)

©Kancelaria Sejmu

s. 23/23

1) prowadzić dokumentację określającą etapy procesu produkcji, z uwzględnieniem: a) jakości materiału użytego do produkcji, b) techniki siewu, sadzenia i pikowania roślin, c) sposobu rozmnażania i zbioru, d) terminów i technik pakowania, przechowywania i transportu, e) zakupu materiału rozmnożeniowego, f) wielkości produkcji poszczególnych rodzajów materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego, g) stosowania zabiegów na roślinach z użyciem środków ochrony roślin lub innych zabiegów chemicznych;

2) prowadzić dokumentację dotyczącą roślin zakupionych i otrzymanych od innych dostawców, będących w produkcji i wysłanych do innych dostawców;

3) informować wojewódzkiego inspektora Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa, zwanego dalej „wojewódzkim inspektorem”, o wystąpieniu organizmów szkodliwych podlegających obowiązkowi zwalczania na wytwarzanym materiale rozmnożeniowym i nasadzeniowym;

4) umożliwić przeprowadzenie kontroli w zakresie wytwarzania, w tym pobieranie próbek do badań osobom upoważnionym przez wojewódzkiego inspektora;

5) udzielać informacji lub wyjaśnień na żądanie wojewódzkiego inspektora.] <1. Dostawca jest obowiązany:

1) prowadzić produkcję w sposób uwzględniający eliminowanie zagrożeń dla danej uprawy, wynikających w szczególności z czynników zewnętrznych (punkty krytyczne);

2) prowadzić dokumentację dotyczącą eliminowania zagrożeń, o których mowa w pkt 1, z uwzględnieniem: a) jakości materiału użytego do produkcji, b) techniki siewu, sadzenia i pikowania roślin, c) sposobu rozmnażania i zbioru, d) terminów i technik pakowania, przechowywania i transportu, e) zakupu materiału rozmnożeniowego, f) wielkości produkcji poszczególnych rodzajów materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego, g) stosowania zabiegów na roślinach z użyciem środków ochrony roślin lub innych zabiegów chemicznych;

3) prowadzić dokumentację dotyczącą zakupionych i otrzymanych od innych dostawców roślin będących w produkcji oraz sprzedanych i wysłanych do innych dostawców;

4) informować wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa, zwanego dalej „wojewódzkim inspektorem”, o wystąpieniu organizmów

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 24/24

kwarantannowych, w rozumieniu przepisów o ochronie roślin, na wytwarzanym materiale rozmnożeniowym i nasadzeniowym;

5) umożliwiać przeprowadzenie kontroli w zakresie wytwarzania materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego, w tym pobieranie prób do badań;

6) udzielać informacji lub wyjaśnień w zakresie prowadzonej produkcji na żądanie wojewódzkiego inspektora.>

2. [Dokumentacja, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, powinna być przechowywana przez dostawcę:]

1) materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin warzywnych i ozdobnych - przez okres 12 miesięcy po zakończeniu cyklu produkcyjnego;

2) materiału szkółkarskiego - przez okres 3 lat po zakończeniu cyklu produkcyjnego. Art. 34. [1. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, może utworzyć rejon zamknięty wytwarzania materiału siewnego kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany odmian sadzeniaków ziemniaka, zwany dalej „rejonem zamkniętym”, mając na względzie uzyskanie odpowiedniej jakości tego materiału.] <1. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, może utworzyć rejon zamknięty wytwarzania materiału siewnego kategorii elitarny odmian ziemniaka, zwany dalej „rejonem zamkniętym”, mając na względzie utrzymanie wysokiego poziomu zdrowotności tego materiału w utworzonym rejonie.> jewództwa, po uprzednim uzyskaniu zgody Komisji Europejskiej.

nowe brzmienia ust. 1 w art. 34 oraz pkt 2 i 3 w ust. 1 w art. 35 wchodzą w życie z dn. 1.07.2006 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr 2. Rejon zamknięty, o którym mowa w ust. 1, tworzy się na wniosek zarządu wo- 92, poz. 639)

3. Rejon zamknięty obejmuje obszar województwa lub jego część.

4. Minister właściwy do spraw rolnictwa tworząc rejon zamknięty określa w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, odmiany i kategorie sadzeniaków ziemniaka, które mogą być uprawiane w tym rejonie.

5. W rejonie zamkniętym obowiązuje zakaz uprawy odmian i kategorii sadzeniaków ziemniaka innych niż określone przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.

6. Zadanie zarządu województwa, o którym mowa w ust. 2, jest zadaniem z zakresu administracji rządowej. Art. 35.

1. Oceny materiału siewnego dokonuje, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na:

1) położenie plantacji - w przypadku oceny polowej; [2) miejsce pobierania próbek - w przypadku oceny laboratoryjnej;] <2) miejsce pobierania prób - w przypadku oceny laboratoryjnej;>

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 25/25

[3) miejsce zamieszkania albo siedzibę przedsiębiorcy lub miejsce dokonywania przerobu - w przypadku oceny cech zewnętrznych.] <3) miejsce zamieszkania albo siedzibę prowadzącego obrót lub miejsce dokonywania przerobu - w przypadku oceny cech zewnętrznych.>

2. Jeżeli wojewódzki inspektor, o którym mowa w ust. 1, nie może dokonać oceny materiału siewnego, Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa, zwany dalej „Głównym Inspektorem”, wskaże innego wojewódzkiego inspektora, który dokona oceny tego materiału. Art. 36.

1. Ocena materiału siewnego:

1) polega na sprawdzeniu, czy uprawy nasienne odpowiadają wymaganiom obowiązującym przy wytwarzaniu materiału siewnego lub czy materiał siewny odpowiada określonym wymaganiom jakościowym; [2) w zależności od gatunku i kategorii roślin, obejmuje wszystkie bądź jedną z następujących ocen: ] a) ocenę polową polegającą na sprawdzeniu, czy plantacje nasienne roślin uprawnych spełniają wymagania dotyczące wytwarzania, [b) ocenę laboratoryjną polegającą na sprawdzeniu jakości materiału w art. 36: nowe siewnego,]

brzmienia zd. wstęp. dzą w życie z dn. c) ocenę tożsamości odmianowej polegającą na sprawdzeniu, na każdym 1.07.2006 r. (Dz.U. z etapie wegetacji roślin, czy cechy odmian pozostały niezmienione w 2006 r. Nr 92, poz. 639)

procesie rozmnażania, w celu potwierdzenia tożsamości i czystości odmianowej poszczególnych partii materiału siewnego,

d) ocenę cech zewnętrznych polegającą na sprawdzeniu cech materiału siewnego, w zakresie określonych wymagań. [2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, metody dokonywania oceny polowej, laboratoryjnej sadzeniaków ziemniaka, cech zewnętrznych materiału siewnego oraz metody oceny polowej, laboratoryjnej i tożsamości odmianowej materiału szkółkarskiego, mając na uwadze konieczność oceny tego materiału według jednolitych zasad.] nowe brzmienie art. <2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, życie jw. okres przechowywania prób oraz metody dokonywania oceny polowej, laboratoryjnej sadzeniaków ziemniaka, cech zewnętrznych materiału siewnego oraz oceny polowej, laboratoryjnej i tożsamości odmianowej materiału szkółkarskiego, a w przypadku braku uznanych metod międzynarodowych - także metody pobierania prób, w tym automatycznego sposobu pobierania prób oraz dokonywania oceny laboratoryjnej, mając na uwadze ocenę tego materiału według jednolitych zasad.>

37-45 wchodzi w

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 26/26

[Art. 37.

1. Wniosek o dokonanie oceny materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych składa hodowca lub osoba przez niego upoważniona, która będzie prowadzić obrót tym materiałem, a wniosek o dokonanie oceny materiału szkółkarskiego dostawca tego materiału.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na położenie plantacji.

3. Wniosek o dokonanie oceny, o której mowa w ust. 1, z wyłączeniem materiału szkółkarskiego, zawiera:

1) imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania przedsiębiorcy lub producenta albo nazwę i adres jego siedziby;

2) określenie miejsca położenia plantacji, w tym nazwę miejscowości, gminy, powiatu i województwa;

3) nazwę gatunku podaną w języku polskim i po łacinie;

4) nazwę odmiany;

5) formułę mieszańca - w przypadku odmian mieszańcowych;

6) określenie stopnia kwalifikacji wysianego materiału siewnego oraz numer i datę świadectwa jakości materiału siewnego;

7) numer partii materiału siewnego użytego do siewu;

8) informację o wysłaniu bądź niewysłaniu próbki do oceny tożsamości odmianowej;

9) oznaczenie powierzchni plantacji;

10) określenie roku założenia plantacji w przypadku roślin dwu- i wieloletnich;

11) informacje o przedplonie;

12) określenie przewidywanej wielkości zbioru;

13) określenie przewidywanej liczby etykiet;

14) informację, czy plantacja jest kwalifikowana zgodnie z systemem określonym przez OECD;

15) informację, czy plantacja jest kwalifikowana zgodnie z systemem określonym przez Europejską Komisję Gospodarczą Organizacji Narodów Zjednoczonych (UN/ECE) w przypadku sadzeniaków ziemniaka.

4. Do wniosku dołącza się, w przypadku zgłaszania do oceny plantacji:

1) obsianych albo obsadzonych materiałem hodowlanym: a) oświadczenie hodowcy, że materiał hodowlany został wyprodukowany zgodnie z metodyką hodowli przyjętą dla zgłaszanej odmiany, b) opis składników mieszańca, przy zgłaszaniu do oceny polowej odmiany mieszańcowej;

2) obsianych albo obsadzonych składnikami mieszańca: a) oświadczenie hodowcy, że materiał siewny składników mieszańca został wyprodukowany zgodnie z metodyką hodowli przyjętą dla zgłaszanej odmiany mieszańcowej, lub świadectwo kwalifikacji polowej składników mieszańca,

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 27/27

b) opis składników mieszańca;

3) obsianych albo obsadzonych materiałem siewnym kategorii elitarny lub kategorii kwalifikowany: a) protokół pobrania próbki nasion materiału siewnego do oceny tożsamości odmianowej, b) oryginał lub uwierzytelnioną kopię świadectwa jakości materiału siewnego użytego do obsiania plantacji, c) kopię dokumentu zakupu potwierdzającą zgodność z danymi zawartymi w świadectwie jakości, a w szczególności numer partii i numery etykiet materiału siewnego, d) opis składników mieszańca, przy zgłaszaniu do oceny polowej odmiany mieszańcowej;

4) nasiennych sadzeniaków ziemniaka: a) świadectwo oceny laboratoryjnej, b) świadectwo oceny cech zewnętrznych, c) kopię dokumentu zakupu, potwierdzającą zgodność z danymi zawartymi w świadectwie, a w szczególności numer partii i numery etykiet materiału siewnego;

5) na których odbywa się reprodukcja nasion roślin rolniczych odmian zagranicznych nieprzeznaczonych do obrotu w kraju: a) świadectwo Międzynarodowego Związku Oceny Nasion (ISTA) lub Stowarzyszenia Agencji Urzędowej Kwalifikacji Nasion (AOSCA), z podaniem wyników wartości siewnej, b) certyfikat stwierdzający stopień kwalifikacji lub kategorię materiału siewnego, c) etykietę każdej partii materiału siewnego, d) umowę na prowadzenie reprodukcji materiału siewnego określającą powierzchnię, jaka powinna być obsiana albo obsadzona, oraz masę zużytego materiału siewnego, e) pisemną zgodę odpowiednich jednostek państw członkowskich lub trzecich, odpowiedzialnych za prowadzenie kwalifikacji na prowadzenie reprodukcji;

6) materiału szkółkarskiego: a) oświadczenie hodowcy, że materiał przedbazowy został wyprodukowany zgodnie z metodyką hodowli przyjętą dla zgłoszonej odmiany, b) świadectwo oceny polowej albo wypis z tego świadectwa, c) informację o wynikach przeprowadzonych badań.

5. Przy zgłaszaniu odmiany innej niż zarejestrowana w krajowym rejestrze - wnioskodawca dołącza opis odmiany z jednostki zajmującej się rejestracją odmian w danym kraju.

6. Dane, o których mowa w ust. 4 pkt 1 lit. b, pkt 2 lit. b oraz pkt 3 lit. d, nie mogą być udostępniane bez pisemnej zgody hodowcy.

7. Wniosek o dokonanie oceny materiału szkółkarskiego zawiera:

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 28/28

1) imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania dostawcy albo nazwę i adres jego siedziby;

2) informację o: a) rodzaju materiału szkółkarskiego, jego ilości i powierzchni plantacji, b) nazwie gatunku, odmiany, podkładki i wstawki, c) wieku, formie, kategorii, statusie zdrowotności, stopniu kwalifikacji, d) pochodzeniu tego materiału, e) miejscu położenia plantacji, f) przewidywanej liczbie etykiet.

8. W przypadku plantacji wieloletnich składa się jeden wniosek.

9. W przypadku zmiany danych zawartych we wniosku dotyczącym plantacji wieloletnich wnioskodawca informuje o tym wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na położenie plantacji.

10. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, terminy składania wniosków o dokonanie oceny poszczególnych grup roślin lub gatunków, biorąc pod uwagę cechy poszczególnych gatunków.]

1. Oceny polowej materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych dokonuje się na plantacjach nasiennych prowadzonych przez prowadzącego obrót lub producenta na podstawie umowy zawartej z hodowcą składającym wniosek o dokonanie oceny polowej materiału siewnego lub z upoważnioną przez niego osobą, która będzie prowadzić obrót materiałem siewnym.

2. Wniosek o dokonanie oceny polowej materiału siewnego składa się do wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na położenie plantacji:

1) w przypadku wieloletnich roślin rolniczych - w każdym roku oceny polowej tej plantacji, nie dłużej jednak niż przez okres 3 lat;

2) w przypadku materiału szkółkarskiego - na cały cykl produkcyjny.

3. Wniosek o dokonanie oceny polowej materiału siewnego składa:

1) hodowca lub upoważniona przez niego osoba, która będzie prowadzić obrót materiałem siewnym objętym wnioskiem;

2) hodowca - jeżeli wniosek dotyczy oceny polowej plantacji nasiennej obsianej lub obsadzonej materiałem hodowcy własnych odmian;

3) dostawca materiału - jeżeli wniosek dotyczy oceny polowej materiału szkółkarskiego.

4. Wniosek o dokonanie oceny polowej materiału siewnego, z wyłączeniem materiału szkółkarskiego, zawiera:

1) imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania prowadzącego obrót lub producenta albo nazwę i adres jego siedziby;

2) określenie miejsca położenia plantacji, w tym nazwę miejscowości, gminy i powiatu oraz dwucyfrowy symbol województwa i dwucyfrowy symbol powiatu danego województwa;

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 29/29

3) nazwę odmiany i gatunku materiału siewnego;

4) formułę mieszańca - w przypadku odmian mieszańcowych;

5) określenie stopnia kwalifikacji wysianego materiału siewnego oraz numer i datę świadectwa oceny laboratoryjnej materiału siewnego, z wyłączeniem materiału hodowcy;

6) numer partii materiału siewnego użytego do siewu, z wyłączeniem materiału hodowcy;

7) oznaczenie powierzchni plantacji;

8) określenie roku założenia plantacji;

9) określenie roku zbioru materiału siewnego - w przypadku roślin o dwuletnim cyklu produkcyjnym oraz roślin wieloletnich;

10) informację o przedplonie;

11) określenie przewidywanej: a) wielkości zbioru, b) liczby etykiet;

12) informacje o tym, czy plantacja jest kwalifikowana zgodnie z: a) systemami OECD, b) systemem określonym przez Europejską Komisję Gospodarczą Organizacji Narodów Zjednoczonych (UN/ECE) - w przypadku sadzeniaków ziemniaka.

5. Do wniosku o dokonanie oceny polowej materiału siewnego dołącza się:

1) oświadczenie hodowcy, że materiał siewny został wyprodukowany zgodnie z metodyką hodowli przyjętą dla danej odmiany, oraz oznaczenie własne hodowcy identyfikujące materiał siewny użyty do siewu - w przypadku zgłaszania do oceny polowej plantacji obsianych albo obsadzonych materiałem hodowcy;

2) opis składników mieszańca - w przypadku zgłaszania do oceny polowej odmiany mieszańcowej; w opisie nie uwzględnia się składników, którymi są odmiany wpisane do krajowego rejestru lub wspólnotowych katalogów;

3) oryginał lub uwierzytelnioną kopię protokołu pobrania próby do oceny tożsamości, a w przypadku gdy partia pochodzi z innego państwa członkowskiego - pisemną informację z urzędu kwalifikacyjnego tego państwa, że dana partia znajduje się w tym państwie w ocenie tożsamości;

4) oryginał lub uwierzytelnioną kopię dokumentu zakupu zawierającą w szczególności numer partii i stopień kwalifikacji - w przypadku zgłaszania do oceny polowej plantacji obsianych albo obsadzonych materiałem siewnym kategorii elitarny albo kategorii kwalifikowany;

5) oryginał lub uwierzytelnioną kopię upoważnienia hodowcy do reprodukcji danej partii - w przypadku gdy wnioskodawca nie jest hodowcą odmiany;

6) oryginał lub uwierzytelnioną kopię świadectwa laboratoryjnej oceny zdrowotności i świadectwa jakości (oceny cech zewnętrznych), wysta2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 30/30

wione przez wojewódzkiego inspektora albo właściwy dla danego państwa urząd kwalifikacyjny - w przypadku sadzeniaków ziemniaka.

6. W przypadku plantacji, na których odbywa się reprodukcja odmian roślin rolniczych pochodzących z państw trzecich, objętych systemami OECD i nieprzeznaczonych do obrotu na obszarze Unii Europejskiej, do wniosku o dokonanie oceny polowej materiału siewnego dołącza się:

1) świadectwo oceny laboratoryjnej oraz certyfikat stwierdzający stopień kwalifikacji lub kategorię materiału siewnego, spełniające wymagania systemu OECD;

2) etykietę każdej partii materiału siewnego użytego do obsiewu plantacji;

3) umowę na prowadzenie reprodukcji materiału siewnego określającą powierzchnię, jaka powinna być obsiana albo obsadzona, oraz masę zużytego materiału siewnego;

4) pisemną zgodę odpowiedniego urzędu kwalifikacyjnego na prowadzenie takiej reprodukcji.

7. Przy zgłaszaniu do oceny polowej odmiany innej niż wpisana do krajowego rejestru wnioskodawca:

1) dołącza do wniosku wypis z rejestru odmian prowadzonego przez właściwy organ danego państwa i urzędowy opis odmiany sporządzony przez jednostkę zajmującą się rejestracją odmian w tym państwie, wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem na język polski;

2) podaje dane Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, w którym odmiana została ogłoszona.

8. Przepis ust. 7 pkt 2 nie dotyczy materiału szkółkarskiego.

9. Dane, o których mowa w ust. 5 pkt 2, nie mogą być udostępniane bez pisemnej zgody hodowcy.

10. Wniosek o dokonanie oceny polowej materiału szkółkarskiego zawiera:

1) imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania dostawcy albo nazwę i adres jego siedziby;

2) informacje o: a) rodzaju materiału szkółkarskiego, jego ilości i powierzchni plantacji, b) nazwie gatunku, odmiany, podkładki i wstawki, c) wieku, formie, kategorii, statusie zdrowotności, stopniu kwalifikacji materiału szkółkarskiego, d) pochodzeniu materiału szkółkarskiego, e) miejscu położenia plantacji, f) przewidywanej liczbie etykiet.

11. Do wniosku o dokonanie oceny polowej materiału szkółkarskiego dołącza się:

1) oświadczenie hodowcy, że materiał hodowcy został wyprodukowany zgodnie z metodyką hodowli przyjętą dla odmiany albo

2) świadectwo oceny polowej albo wypis z tego świadectwa;

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 31/31

3) informację o wynikach przeprowadzonych badań.

12. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, terminy składania wniosków o dokonanie oceny polowej materiału siewnego poszczególnych grup roślin lub gatunków, biorąc pod uwagę cechy biologiczne poszczególnych grup roślin lub gatunków.> [Art. 38.

1. Materiał siewny roślin rolniczych i warzywnych podlega ocenie polowej i ocenie laboratoryjnej oraz, w zależności od gatunku i kategorii, ocenie tożsamości odmianowej, ocenie cech zewnętrznych, a także ocenie laboratoryjnej sadzeniaków ziemniaka.

2. Oceny polowej roślin rolniczych i warzywnych dokonuje się na plantacjach nasiennych prowadzonych przez przedsiębiorcę lub producenta na podstawie umowy kontraktacyjnej zawartej przez tego przedsiębiorcę.

3. Materiał szkółkarski podlega ocenie polowej, ocenie cech zewnętrznych, a w zależności od gatunku i kategorii tego materiału może podlegać ocenie laboratoryjnej lub ocenie tożsamości odmianowej.

4. Materiał siewny kategorii handlowy podlega ocenie laboratoryjnej.

5. Materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy roślin warzywnych i ozdobnych podlega ocenie polowej i ocenie cech zewnętrznych.]

1. Materiał siewny roślin rolniczych i warzywnych podlega ocenie polowej i ocenie laboratoryjnej oraz, w zależności od gatunku i kategorii, ocenie tożsamości odmianowej, ocenie cech zewnętrznych lub laboratoryjnej ocenie zdrowotności sadzeniaków ziemniaka.

2. Materiał szkółkarski podlega ocenie polowej, ocenie cech zewnętrznych oraz, w zależności od gatunku i kategorii tego materiału, może podlegać ocenie laboratoryjnej lub ocenie tożsamości odmianowej.

3. Materiał siewny kategorii handlowy podlega ocenie laboratoryjnej.

4. Materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy roślin warzywnych i ozdobnych podlega ocenie polowej i ocenie cech zewnętrznych.> [Art. 39.

1. Ocenie tożsamości odmianowej podlega:

1) materiał siewny kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany przeznaczony do reprodukcji;

2) materiał oceniany zgodnie z systemem określonym przez OECD;

3) nie mniej niż 10% ocenianych partii materiału siewnego kategorii standard oraz materiału siewnego kategorii kwalifikowany nieprzeznaczonego do reprodukcji.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy szkółkarskiego materiału siewnego kategorii kwalifikowany, sadzeniaków ziemniaka, materiału siewnego przeznaczonego do celów doświadczalnych.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 32/32

3. Próbki materiału siewnego do oceny tożsamości odmianowej, pobrane przez wojewódzkiego inspektora, przedsiębiorca przesyła do jednostki organizacyjnej Centralnego Ośrodka wskazanej przez tego inspektora po uprzednim ich opakowaniu i oznakowaniu.

4. Nieprzesłanie próbek danej partii materiału siewnego do oceny tożsamości odmianowej albo przesłanie ich po ustalonym terminie stanowi podstawę do:

1) degradacji plantacji do najniższego stopnia kwalifikacji przewidzianego dla danego gatunku;

2) wyłączenia plantacji z oceny przeprowadzanej zgodnie z systemem określonym przez OECD.

5. Jeżeli przy ocenie tożsamości odmianowej zostanie stwierdzony brak tożsamości odmianowej, to brak taki stanowi podstawę do dyskwalifikacji badanej partii.

6. Przepisy ust. 3-5 nie dotyczą szkółkarskiego materiału siewnego kategorii elitarny.]

1. Ocenie tożsamości odmianowej podlega:

1) materiał siewny kategorii elitarny;

2) materiał siewny zgłoszony do oceny polowej, przeprowadzanej zgodnie z systemami OECD;

3) nie mniej niż 10% ocenionych partii materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych kategorii kwalifikowany;

4) nie mniej niż 10% partii materiału siewnego roślin warzywnych kategorii standard znajdującego się w obrocie.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy materiału hodowcy roślin rolniczych i warzywnych, materiału szkółkarskiego kategorii kwalifikowany, sadzeniaków ziemniaka oraz materiału siewnego przeznaczonego do celów doświadczalnych.

3. Próby urzędowe do oceny tożsamości odmianowej pobiera się:

1) na wniosek prowadzącego obrót - właściciela partii podlegającej ocenie tożsamości odmianowej - w przypadku partii materiału siewnego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2;

2) losowo - na podstawie protokołu pobrania próby - w przypadku partii materiału siewnego, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i

4. 4. Niezgłoszenie partii materiału siewnego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, w celu pobrania urzędowej próby do oceny tożsamości odmianowej, powoduje degradację plantacji obsianej materiałem z tej partii do najniższego stopnia.

5. Ocena tożsamości odmianowej jest prowadzona zgodnie z metodykami opracowanymi na podstawie wytycznych Międzynarodowego Związku Ochrony Nowych Odmian Roślin (UPOV).

6. Ocena tożsamości odmianowej jest prowadzona na poletkach kontrolnych i ma na celu w szczególności sprawdzenie, czy badana partia materiału siewnego jest zgodna z:

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 33/33

1) urzędowym opisem i próbą wzorcową reprodukowanej odmiany;

2) wymaganiami określającymi czystość odmianową.

7. Ocena tożsamości odmianowej obejmuje:

1) ocenę wstępną - dotyczącą materiału wyjściowego do kolejnych rozmnożeń, prowadzoną w tym samym sezonie wegetacyjnym równolegle z oceną polową;

2) ocenę następczą - dotyczącą partii materiału siewnego znajdującej się w obrocie, prowadzoną w sezonie wegetacyjnym następującym po roku zbioru.

8. Próby urzędowe materiału siewnego do oceny tożsamości odmianowej wojewódzki inspektor przesyła do właściwej jednostki organizacyjnej Centralnego Ośrodka.

9. Jeżeli w trakcie oceny wstępnej zostanie stwierdzony brak tożsamości odmianowej, stanowi to podstawę do dyskwalifikacji badanej partii.

10. Przepisy ust. 3-7 nie dotyczą materiału szkółkarskiego kategorii elitarny.

11. Dokonanie oceny tożsamości odmianowej podlega opłacie.

12. Przepis ust. 11 nie dotyczy materiału szkółkarskiego.

13. Opłatę, o której mowa w ust. 11, uiszcza prowadzący obrót i stanowi ona dochód budżetu państwa.> [Art. 40.

1. Oceny tożsamości odmianowej, z zastrzeżeniem ust. 4, dokonuje odpłatnie Centralny Ośrodek według systemu oceny określonego przez OECD.

2. Centralny Ośrodek przekazuje Głównemu Inspektorowi informacje o próbkach przyjętych do oceny tożsamości odmianowej.

3. Wyniki oceny tożsamości odmianowej poszczególnych partii materiału siewnego Centralny Ośrodek niezwłocznie przekazuje na piśmie:

1) Głównemu Inspektorowi;

2) przedsiębiorcy;

3) hodowcy.

4. Oceny tożsamości odmianowej szkółkarskiego materiału siewngo kategorii elitarny dokonuje dostawca.

5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wielkość próbek do oceny tożsamości odmianowej i terminy ich przesyłania, sposób ich pakowania i oznakowania oraz zakres i terminy przekazywania informacji Głównemu Inspektorowi o próbkach przyjętych do oceny tożsamości odmianowej, biorąc pod uwagę zróżnicowanie gatunków roślin rolniczych i warzywnych oraz terminy przyjmowania wniosków o dokonanie oceny materiału siewnego.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat za dokonanie oceny tożsamości odmianowej, sposób oraz termin ich uiszczania, biorąc pod uwagę koszty oceny tożsamości odmianowej materiału siewnego ponoszone przez Centralny Ośrodek.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 34/34

7. Opłaty, o których mowa w ust. 1 stanowią dochód budżetu państwa.]

1. Oceny tożsamości odmianowej dokonuje Główny Inspektor.

2. Główny Inspektor może zlecić wykonanie oceny tożsamości odmianowej Centralnemu Ośrodkowi.

3. Główny Inspektor przekazuje Centralnemu Ośrodkowi wykaz prób partii materiału siewnego wysłanych do oceny tożsamości odmianowej.

4. Informacje o zaobserwowanych w trakcie oceny tożsamości odmianowej wadach partii materiału siewnego Centralny Ośrodek niezwłocznie przekazuje na piśmie:

1) Głównemu Inspektorowi;

2) właścicielowi badanej partii;

3) hodowcy badanej odmiany.

5. Wyniki oceny następczej, o której mowa w art. 39 ust. 7 pkt 2, Główny Inspektor umieszcza na stronie internetowej Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa.

6. Oceny tożsamości odmianowej materiału szkółkarskiego kategorii elitarny dokonuje dostawca.

7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) sposób i warunki prowadzenia oceny tożsamości odmianowej,

2) wielkość prób, w tym prób wzorcowych, sposób ich pakowania i oznakowania, terminy ich przesyłania do właściwej jednostki organizacyjnej Centralnego Ośrodka,

3) zakres i terminy przekazywania informacji Głównemu Inspektorowi o próbach urzędowych przyjętych do oceny tożsamości odmianowej - biorąc pod uwagę zróżnicowanie gatunków roślin rolniczych i warzywnych oraz terminy przyjmowania wniosków o dokonanie oceny polowej materiału siewnego.

8. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, metody laboratoryjnej oceny tożsamości odmianowej, uwzględniające międzynarodowo uznane metodyki o dokładnych i powtarzalnych testach kontroli oceny tożsamości odmianowej, mając na uwadze usprawnienie kontroli materiału siewnego znajdującego się w obrocie.> [Art. 41.

1. Oceny polowej materiału siewnego roślin warzywnych własnych odmian, w celu uznania go za materiał siewny kategorii standard, dokonuje hodowca lub osoby fizyczne przez niego upoważnione.

2. Oceny laboratoryjnej materiału siewnego roślin warzywnych w celu uznania go za materiał siewny kategorii standard mogą dokonywać hodowcy w prowadzonych przez siebie laboratoriach, które uzyskały akredytację wojewódzkiego inspektora.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 35/35

3. Oceny laboratoryjnej własnego materiału siewnego nieprzeznaczonego do dalszej reprodukcji, z wyłączeniem sadzeniaków ziemniaka oraz elitarnego i kwalifikowanego materiału siewnego roślin warzywnych, w celu uznania go za materiał siewny kategorii kwalifikowany albo materiał siewny kategorii handlowy, mogą dokonywać przedsiębiorcy w prowadzonych przez siebie laboratoriach, które uzyskały akredytację wojewódzkiego inspektora.

4. Oceny laboratoryjnej materiału szkółkarskiego mogą dokonywać dostawcy tego materiału w prowadzonych przez siebie laboratoriach, które uzyskały akredytację wojewódzkiego inspektora.

5. Oceny laboratoryjnej, o której mowa w ust. 2-4, mogą dokonywać także niezależne laboratoria, które uzyskały akredytację wojewódzkiego inspektora, przy czym za niezależne laboratorium uznaje się laboratorium, którego działalność nie jest w żaden sposób powiązana z hodowlą, wytwarzaniem, przechowywaniem lub obrotem materiałem siewnym.

6. Wojewódzki inspektor wydaje decyzje w sprawie akredytacji, o której mowa w ust. 2-5, na okres 5 lat, na wniosek hodowcy, producenta, przedsiębiorcy, dostawcy lub niezależnego laboratorium, jeżeli wnioskodawca przestrzega przepisów obowiązujących w nasiennictwie, spełnia warunki niezbędne do dokonania oceny materiału siewnego oraz daje gwarancję rzetelnego jej wykonania.

7. Wojewódzki inspektor jest uprawniony do nadzorowania i kontroli pracy akredytowanych laboratoriów w zakresie przestrzegania przepisów dotyczących oceny materiału siewnego.

8. W przypadku stwierdzenia, że hodowca, producent, przedsiębiorca, dostawca lub niezależne laboratorium nie spełnia warunków niezbędnych do dokonania oceny, wojewódzki inspektor cofa decyzję o akredytacji albo nakazuje usunięcie stwierdzonych uchybień w określonym terminie.

9. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, warunki niezbędne do otrzymania akredytacji w zakresie oceny laboratoryjnej materiału siewnego oraz sposób i zakres przeprowadzania kontroli, o której mowa w ust. 7, mając na względzie warunki lokalowe, wyposażenie techniczne i kwalifikacje zawodowe osób dokonujących czynności związanych z dokonaniem oceny (analityków nasiennych).]

1. Oceny polowej materiału siewnego dokonują upoważnieni przez wojewódzkiego inspektora pracownicy wojewódzkiego inspektoratu ochrony roślin i nasiennictwa, zwani dalej „urzędowymi kwalifikatorami”.

2. Oceny polowej materiału siewnego kategorii kwalifikowany, z wyłączeniem sadzeniaków ziemniaka, mogą dokonywać również osoby fizyczne, które uzyskały akredytację wojewódzkiego inspektora, zwane dalej „akredytowanymi kwalifikatorami”.

3. Oceny polowej materiału siewnego kategorii standard własnych odmian dokonuje hodowca.

4. Jeżeli w wyniku oceny następczej, o której mowa w art. 39 ust. 7 pkt 2, został stwierdzony brak tożsamości odmianowej materiału siewnego kategorii standard, wojewódzki inspektor może, w drodze decyzji, zakazać hodowcy uznawania wytwarzanego przez niego materiału siewnego tej kategorii.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 36/36

5. Zakaz, o którym mowa w ust. 4, wydawany jest na okres dwóch sezonów wegetacyjnych, licząc od końca sezonu, w którym stwierdzony został brak tożsamości odmianowej materiału siewnego.

6. Oceny polowej plantacji nasiennej obsianej materiałem siewnym z partii, do której były zastrzeżenia wynikające z oceny tożsamości odmianowej, dokonuje urzędowy kwalifikator.

7. Oceny cech zewnętrznych sadzeniaków ziemniaka dokonują urzędowi kwalifikatorzy.

8. Oceny cech zewnętrznych materiału szkółkarskiego kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany dokonują dostawcy tego materiału.

9. Oceny polowej i oceny cech zewnętrznych materiału szkółkarskiego CAC oraz materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin warzywnych i ozdobnych dokonują dostawcy tego materiału.> [Art. 42.

1. Oceny cech zewnętrznych szkółkarskiego materiału siewnego kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany oraz materiału rozmnożeniowego winorośli dokonują dostawcy tego materiału.

2. Oceny polowej i oceny cech zewnętrznych materiału szkółkarskiego CAC oraz materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin warzywnych i ozdobnych dokonują dostawcy tego materiału.]

1. Próby materiału siewnego do oceny laboratoryjnej, na wniosek prowadzącego obrót - właściciela materiału, pobierają:

1) upoważnieni przez wojewódzkiego inspektora pracownicy wojewódzkiego inspektoratu ochrony roślin i nasiennictwa, zwani dalej „urzędowymi próbobiorcami”;

2) próbobiorcy, którzy uzyskali akredytację wojewódzkiego inspektora w zakresie materiału kategorii kwalifikowany, z wyłączeniem sadzeniaków ziemniaka - zwani dalej „akredytowanymi próbobiorcami”.

2. Próby materiału siewnego z partii, dla których wystawia się świadectwo Międzynarodowego Związku Oceny Nasion (ISTA), pobierają urzędowi próbobiorcy posiadający upoważnienie do pobierania tych prób wydane przez kierownika laboratorium wojewódzkiego inspektoratu ochrony roślin i nasiennictwa posiadającego akredytację ISTA.

3. Próby sadzeniaków ziemniaka do oceny laboratoryjnej pobierają urzędowi próbobiorcy.> [Art. 43.

1. Materiał siewny znajdujący się w obrocie lub przygotowywany do obrotu podlega okresowej ocenie laboratoryjnej w zakresie zdolności kiełkowania.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi terminy, po upływie których materiał siewny podlega ponownej ocenie laboratoryjnej,

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 37/37

mając na względzie właściwości poszczególnych gatunków roślin w zakresie zdolności kiełkowania.]

1. Oceny laboratoryjnej materiału siewnego dokonują laboratoria wojewódzkich inspektoratów ochrony roślin i nasiennictwa (urzędowe laboratoria).

2. Oceny laboratoryjnej materiału siewnego roślin warzywnych, w celu uznania go za materiał siewny kategorii standard własnych odmian, dokonuje hodowca.

3. Oceny laboratoryjnej własnego materiału siewnego kategorii kwalifikowany, kategorii handlowy roślin rolniczych, z wyłączeniem ziemniaka, lub kategorii kwalifikowany roślin warzywnych albo materiału szkółkarskiego mogą dokonywać prowadzący obrót wpisani do rejestru, o którym mowa w art. 54 ust. 1, lub dostawca w prowadzonych przez siebie laboratoriach, które uzyskały akredytację wojewódzkiego inspektora.

4. Laboratoria, o których mowa w ust. 3, mogą uzyskać dodatkowo akredytację na:

1) okresową ocenę laboratoryjną własnego materiału siewnego;

2) ocenę laboratoryjną materiału siewnego kategorii kwalifikowany, kategorii handlowy roślin rolniczych, z wyłączeniem ziemniaka, lub kategorii kwalifikowany roślin warzywnych, będącego własnością innego prowadzącego obrót.

5. Prowadzący obrót, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, powinien być wskazany w decyzji o akredytacji.

6. Oceny laboratoryjnej materiału szkółkarskiego mogą dokonywać dostawcy tego materiału w prowadzonych przez siebie laboratoriach, które uzyskały akredytację wojewódzkiego inspektora.

7. Materiał siewny ziemniaka podlega wyłącznie urzędowej ocenie laboratoryjnej.

8. Oceny laboratoryjnej materiału siewnego kategorii kwalifikowany i kategorii handlowy mogą dokonywać laboratoria, których działalność nie jest w żaden sposób powiązana z hodowlą, wytwarzaniem, przechowywaniem lub obrotem:

1) materiałem siewnym roślin rolniczych i warzywnych - w przypadku dokonywania oceny laboratoryjnej tego materiału,

2) materiałem szkółkarskim - w przypadku dokonywania oceny laboratoryjnej tego materiału - które uzyskały akredytację wojewódzkiego inspektora (samodzielne laboratoria).> [Art. 44.

1. Wojewódzki inspektor może upoważnić do dokonania oceny polowej oraz cech zewnętrznych materiału siewnego pracowników wojewódzkiego inspektoratu, zwanych dalej „upoważnionymi kwalifikatorami”.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 38/38

2. Oceny polowej materiału siewnego kategorii kwalifikowany, z wyłączeniem sadzeniaków ziemniaka i roślin warzywnych, mogą dokonywać również osoby fizyczne akredytowane przez wojewódzkiego inspektora, zwane dalej „akredytowanymi kwalifikatorami”.

3. Oceny polowej plantacji obsianej materiałem siewnym, do którego są zastrzeżenia wynikające z oceny tożsamości odmianowej, dokonuje upoważniony kwalifikator.

4. Próbki do oceny materiału siewnego, na wniosek zainteresowanego podmiotu pobierają:

1) wojewódzki inspektor albo upoważnieni przez niego pracownicy wojewódzkiego inspektoratu, zwani dalej „upoważnionymi próbobiorcami”, albo

2) akredytowane przez wojewódzkiego inspektora osoby, zwane dalej „akredytowanymi próbobiorcami”, z wyłączeniem materiału siewnego kategorii elitarny oraz sadzeniaków ziemniaka i materiału siewnego roślin warzywnych kategorii elitarny i kwalifikowany.

5. Akredytowani kwalifikatorzy oraz akredytowani próbobiorcy wykonują czynności, o których mowa w ust. 2 i ust. 4 pkt 2, w ramach stosunku pracy.

6. Upoważnieni kwalifikatorzy lub upoważnieni próbobiorcy dokonują oceny lub pobierają próbki w ramach swoich czynności służbowych.

7. Próbki materiału siewnego z partii, dla których wystawia się świadectwo międzynarodowe ISTA, powinny być pobierane przez osoby upoważnione przez kierownika pracowni oceny nasion wojewódzkiego laboratorium Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa, posiadającej akredytację ISTA.]

1. Urzędowi kwalifikatorzy i urzędowi próbobiorcy działają w ramach swoich czynności służbowych.

2. Akredytowani kwalifikatorzy i akredytowani próbobiorcy wykonują czynności w zakresie akredytacji w ramach stosunku pracy. > [Art. 45.

1. Decyzję w sprawie udzielenia akredytacji w zakresie oceny polowej dotyczącej poszczególnych grup roślin oraz kategorii i stopni kwalifikacji materiału siewnego lub akredytacji próbobiorców wydaje wojewódzki inspektor, na wniosek zainteresowanej osoby.

2. Akredytacja, o której mowa w art. 44 ust. 2 i ust. 4 pkt 2, może być udzielona, jeżeli zainteresowana osoba odbyła szkolenie organizowane przez wojewódzkiego inspektora w zakresie oceny lub pobierania próbek materiału siewnego, zdała egzamin i otrzymała zaświadczenie o ukończeniu szkolenia oraz daje gwarancję rzetelnego wykonania powierzonych zadań.

3. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2, jest ważne przez okres 5 lat od dnia jego wydania.

4. Wojewódzki inspektor cofa decyzję o udzieleniu akredytacji, jeżeli akredytowany kwalifikator lub akredytowany próbobiorca nie przestrzega przepisów w zakresie oceny i pobierania próbek materiału siewnego lub zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2, utraciło ważność.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 39/39

5. Do upoważnionych kwalifikatorów i upoważnionych próbobiorców przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

6. Wojewódzki inspektor jest uprawniony do kontroli czynności akredytowanych kwalifikatorów i akredytowanych próbobiorców w zakresie przestrzegania przepisów dotyczących oceny lub pobierania próbek materiału siewnego.

7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, zakres szkoleń oraz sposób przeprowadzenia egzaminu, o których mowa w ust. 2, oraz sposób i zakres przeprowadzania kontroli, o której mowa w ust. 6, mając na uwadze konieczność dokonywania prawidłowej oceny materiału siewnego.]

1. Urzędowymi kwalifikatorami, akredytowanymi kwalifikatorami, urzędowymi próbobiorcami lub akredytowanymi próbobiorcami poszczególnych grup roślin oraz kategorii materiału siewnego mogą być osoby, które:

1) posiadają odpowiednie kwalifikacje zawodowe;

2) ukończyły szkolenie potwierdzone zaświadczeniem;

3) zdały egzamin przed wojewódzkim inspektorem z zakresu ukończonego szkolenia, potwierdzony zaświadczeniem;

4) dają gwarancję rzetelnego wykonywania powierzonych zadań.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do pracowników laboratoriów przeprowadzających badania materiału siewnego dla poszczególnych grup roślin z uwzględnieniem typów analiz, zwanych dalej „analitykami nasiennymi”.

3. Szkolenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być prowadzone przez:

1) wojewódzkiego inspektora lub

2) jednostki organizacyjne upoważnione przez wojewódzkiego inspektora, właściwego ze względu na siedzibę tych jednostek, zwane dalej „ośrodkami szkoleniowymi”.

4. Wojewódzki inspektor, na wniosek ośrodka szkoleniowego, w drodze decyzji, wydaje upoważnienie do prowadzenia szkoleń, jeżeli ośrodek posiada odpowiednie warunki do prowadzenia takich szkoleń, a w szczególności wykwalifikowaną kadrę, środki dydaktyczne oraz pomieszczenia.

5. Jeżeli ośrodek szkoleniowy przestał spełniać warunki wymagane do uzyskania upoważnienia, o którym mowa w ust. 4, lub prowadzi szkolenia niezgodnie z przepisami, wojewódzki inspektor może cofnąć wydane upoważ- dodane art. 45a-45c nienie. wchodzą w życie z

6. Zaświadczenie o ukończeniu szkolenia jest ważne przez okres 5 lat, licząc dn. 1.07.2006 r. Nr (Dz.U. z 2006 r. od dnia jego wydania.> 92, poz. 639)

1. Decyzję w sprawie akredytacji wydaje wojewódzki inspektor na wniosek:

1) prowadzącego obrót - w przypadku akredytacji, o której mowa w art. 41 ust. 2;

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 40/40

2) prowadzącego obrót lub samodzielnego laboratorium - w przypadku akredytacji, o której mowa w art. 42 ust. 1 pkt

2. 2. Decyzję w sprawie akredytacji, o której mowa w art. 43 ust. 3, 6 i 8, wydaje wojewódzki inspektor na wniosek prowadzącego obrót, dostawcy lub podmiotu ubiegającego się o uzyskanie akredytacji do prowadzenia samodzielnego laboratorium.

3. Akredytacji, o której mowa w art. 43 ust. 3, 6 i 8, udziela się, jeżeli laboratorium:

1) posiada odpowiednie warunki lokalowe oraz wyposażenie techniczne niezbędne do wykonywania oceny laboratoryjnej materiału siewnego;

2) zatrudnia osoby: a) o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych, b) które ukończyły szkolenie i zdały egzamin, o których mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2 i

3.

4. Do wniosku o udzielenie akredytacji dołącza się:

1) dokument potwierdzający posiadanie odpowiednich kwalifikacji zawodowych;

2) zaświadczenia o: a) ukończeniu szkolenia, b) zdanym egzaminie z zakresu ukończonego szkolenia, wydane przez wojewódzkiego inspektora;

3) zgodę prowadzącego obrót, którego materiał siewny będzie oceniany - w przypadku akredytacji, o której mowa w art. 43 ust. 4 pkt

2.

5. Akredytacji, o których mowa w ust. 1 i 2, udziela się na okres nie dłuższy niż 5 lat od dnia wydania decyzji.

6. Wojewódzki inspektor w ramach nadzoru nad akredytowanymi kwalifikatorami, akredytowanymi próbobiorcami oraz akredytowanymi laboratoriami kontroluje ich pracę w zakresie przestrzegania przepisów dotyczących odpowiednio: oceny polowej materiału siewnego albo oceny laboratoryjnej materiału siewnego, albo pobierania prób materiału siewnego.

7. Podczas kontroli, o której mowa w ust. 6, wojewódzki inspektor może w szczególności:

1) uczestniczyć w ocenie polowej, ocenie laboratoryjnej lub pobieraniu prób materiału siewnego, dokonywanych przez podmioty, o których mowa w ust. 6, lub sprawdzać prawidłowość wykonywania tych czynności;

2) dokonywać sprawdzenia dokumentacji dotyczącej przeprowadzonej oceny polowej, oceny laboratoryjnej lub pobrania prób materiału siewnego;

3) żądać od podmiotu kontrolowanego udzielania, w wyznaczonym terminie, pisemnych lub ustnych wyjaśnień w sprawach objętych zakresem kontroli.

8. Jeżeli w trakcie kontroli wojewódzki inspektor stwierdzi, że akredytowani kwalifikatorzy, akredytowani próbobiorcy oraz akredytowane laboratoria

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 41/41

nie spełniają warunków niezbędnych do wykonywania odpowiednio: oceny polowej materiału siewnego albo oceny laboratoryjnej materiału siewnego, albo pobierania prób materiału siewnego, w szczególności:

1) w przypadku kwalifikatorów i próbobiorców: a) nie posiadają ważnych zaświadczeń o ukończeniu szkolenia i zdanym egzaminie z zakresu ukończonego szkolenia lub b) dokonują oceny lub pobierania prób materiału siewnego nierzetelnie lub niezgodnie z przepisami ustawy, lub c) nie dysponują wymaganym sprzętem, lub d) nie wykonali określonej, minimalnej liczby ocen lub pobrania prób materiału siewnego, lub e) nie składają wojewódzkiemu inspektorowi dokumentów określonych w ust. 12 w wyznaczonym terminie;

2) w przypadku laboratoriów: a) nie zatrudniają osób, które posiadają ważne zaświadczenia o ukończeniu szkolenia i zdanym egzaminie z zakresu ukończonego szkolenia, lub b) nie posiadają odpowiednich warunków lokalowych oraz wyposażenia technicznego niezbędnego do wykonywania oceny laboratoryjnej materiału siewnego, lub c) ocena jest wykonywana nierzetelnie lub niezgodnie z przepisami ustawy, lub d) nie składają wojewódzkiemu inspektorowi dokumentów określonych w ust. 12 w wyznaczonym terminie - cofa decyzję o akredytacji albo nakazuje usunięcie stwierdzonych uchybień w określonym terminie, w zależności od zakresu stwierdzonych uchybień.

9. Do urzędowych kwalifikatorów i urzędowych próbobiorców przepis ust. 8 pkt 1 lit. b i d stosuje się odpowiednio.

10. Jeżeli w trakcie kontroli wojewódzki inspektor stwierdzi:

1) że plantacja została oceniona nieprawidłowo przez akredytowanych kwalifikatorów - unieważnia wynik oceny polowej materiału siewnego;

2) nieprawidłowości w pracy akredytowanych próbobiorców - unieważnia próbobranie poddane tej kontroli i wynik oceny laboratoryjnej materiału siewnego dokonanej na próbach pobranych przez danego próbobiorcę;

3) nieprawidłowości w pracy akredytowanych laboratoriów - unieważnia: a) wyniki oceny laboratoryjnej materiału siewnego poddanej tej kontroli i wydane świadectwo lub informację, b) zatrzymuje etykiety lub plomby.

11. W przypadkach, o których mowa w ust. 10, wojewódzki inspektor, po przeprowadzeniu oceny polowej materiału siewnego albo oceny laboratoryjnej materiału siewnego, albo po pobraniu prób materiału siewnego, wydaje nowe świadectwa lub informacje.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 42/42

12. Akredytowani próbobiorcy, akredytowani kwalifikatorzy oraz akredytowane laboratoria są obowiązani do składania wojewódzkiemu inspektorowi:

1) kopii świadectw, informacji lub protokołów pobrania prób, w terminie 7 dni od dnia dokonania odpowiednio: oceny polowej materiału siewnego, oceny laboratoryjnej materiału siewnego, pobrania próby, wystawienia świadectw, informacji lub sporządzenia protokołu pobrania prób;

2) w przypadku laboratoriów - pisemnych sprawozdań z dokonanej oceny laboratoryjnej materiału siewnego, w formie uzgodnionej z wojewódzkim inspektorem. Art. 45b.

1. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe wymagania dla ośrodków szkoleniowych,

2) programy szkoleń z zakresu oceny polowej materiału siewnego, oceny cech zewnętrznych materiału siewnego ziemniaka, pobierania prób materiału siewnego i wykonywania badań laboratoryjnych przez analityków nasiennych,

3) wzór zaświadczenia o ukończeniu szkolenia,

4) sposób przeprowadzania egzaminu z zakresu ukończonego szkolenia - uwzględniając odpowiednio: zapewnienie przez ośrodki szkoleniowe warunków gwarantujących rzetelne przeprowadzanie szkoleń, w tym zapewnienie wykwalifikowanej kadry, środków dydaktycznych oraz pomieszczeń, a także zapewnienie właściwego przeprowadzania oceny polowej materiału siewnego, pobierania prób materiału siewnego i wykonywania badań laboratoryjnych materiału siewnego.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, ogłasza wykaz ośrodków szkoleniowych upoważnionych do prowadzenia szkoleń w zakresie oceny polowej materiału siewnego, pobierania prób materiału siewnego oraz badań laboratoryjnych materiału siewnego, podając nazwę i adres siedziby ośrodka szkoleniowego oraz zakres udzielonego upoważnienia. Art. 45c. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) wymagane kwalifikacje zawodowe w zakresie: a) oceny polowej materiału siewnego, b) pobierania prób materiału siewnego, c) wykonywania badań laboratoryjnych przez analityków nasiennych, d) oceny cech zewnętrznych sadzeniaków ziemniaka,

2) warunki lokalowe oraz wyposażenie techniczne niezbędne do wykonywania oceny laboratoryjnej materiału siewnego oraz uzyskania akredytacji w tym zakresie,

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 43/43

3) sprzęt wymagany do pobierania prób materiału siewnego,

4) zakres oraz sposób wykonywania nadzoru i kontroli akredytowanych i upoważnionych podmiotów dokonujących oceny polowej materiału siewnego, pobierania prób materiału siewnego, oceny laboratoryjnej materiału siewnego oraz oceny cech zewnętrznych sadzeniaków ziemniaka,

5) zakres oraz termin przekazywania wojewódzkiemu inspektorowi przez akredytowane laboratoria sprawozdań, o których mowa w art. 45a ust. 12 pkt 2,

6) minimalną liczbę wykonanych ocen oraz minimalną liczbę pobranych prób w określonym czasie - mając na względzie specyfikę wytwarzania i oceny poszczególnych grup i gatunków roślin, różne metody dokonywania ich oceny oraz uzyskanie wysokiej jakości wprowadzanego do obrotu materiału siewnego.> Art. 46.

1. Pobieranie próbek i ocenę laboratoryjną przeprowadza się zgodnie z metodyką określoną przez ISTA lub Europejską Śródziemnomorską Organizację Ochrony Roślin (EPPO). [2. Próbki materiału siewnego do oceny pobiera się w obecności przedsiębiorcy, w art. 46: nowe brzmienia ust. 2 oraz dostawcy lub osoby przez niego upoważnionej.] <2. Próby materiału siewnego do oceny laboratoryjnej pobiera się w obecności pkt 1 i 5 a także dodane ust. 2a-2d prowadzącego obrót, dostawcy lub osoby przez niego upoważnionej.> <2a. Próby, o których mowa w ust. 2, mogą być pobierane w sposób automa- dn. 1.07.2006 r. tyczny. (Dz.U. z 2006 r. Nr 2b. Pobieranie prób w sposób automatyczny odbywa się pod nadzorem wojewódzkiego inspektora. 2c. W ramach nadzoru nad pobieraniem prób w sposób automatyczny wojewódzki inspektor może w szczególności: 1) uczestniczyć w pobieraniu prób;

2) sprawdzać, czy urządzenie do pobierania prób jest zgodne z zaleceniami ISTA do metodyki pobierania prób określonej przez ISTA;

3) sprawdzać stan techniczny urządzenia do pobierania prób;

4) sprawdzać dokumentację dotyczącą pobierania prób. 2d. W przypadku gdy wojewódzki inspektor stwierdzi nieprawidłowości w pobieraniu prób w sposób automatyczny, uniemożliwiające właściwą ocenę laboratoryjną materiału siewnego, może, w drodze decyzji, zakazać stosowania urządzenia do pobierania prób do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.>

3. [Z pobrania próbek sporządza się protokół, który zawiera w szczególności:] [1) numer identyfikacyjny właściciela partii;]

92, poz.

639) wchodzą w życie z w ust. 3 zd. wstępne,

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 44/44

<1) numer właściciela partii w rejestrze, o którym mowa w art. 54 ust. 1 albo art. 54a ust. 2;>

2) określenie gatunku i odmiany;

3) oznaczenie stopnia kwalifikacji;

4) numer partii; [5) datę pobrania próbki;] <5) datę pobrania próby;>

6) informację o wielkości partii;

7) podpisy właściciela partii lub osoby upoważnionej i próbobiorcy.

4. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi wzór protokołu, o którym mowa w ust. 3, mając na względzie identyfikację partii materiału siewnego. [Art. 47.

1. Na podstawie wyników poszczególnych ocen materiału siewnego, z wyjątkiem oceny tożsamości odmianowej oraz oceny, o której mowa w art. 42, podmiot dokonujący oceny wydaje:

1) świadectwo o uznaniu materiału siewnego zgodnie z wnioskiem albo

2) świadectwo o uznaniu materiału siewnego w niższym stopniu niż określono nowe brzmienie art. we wniosku - w przypadku degradacji materiału siewnego, albo 47 wchodzi w życie z

3) pisemną informację, że materiał siewny nie spełnia wymagań - w przypadku (Dz.U. z 2006 r. Nr dyskwalifikacji materiału siewnego. 92, poz. 639)

2. Świadectwo o uznaniu materiału siewnego po ocenie laboratoryjnej wydaje się dla każdej ocenianej partii materiału siewnego z wyjątkiem oceny okresowej, o której mowa w art. 43 ust. 1, po dokonaniu której wydaje się informację o zdolności kiełkowania.

3. Świadectwo o uznaniu materiału siewnego albo informacja, że materiał siewny nie spełnia wymagań, zawiera w szczególności:

1) numer i datę jego wydania;

2) oznaczenie podmiotu wydającego świadectwo;

3) oznaczenie podmiotu zgłaszającego materiał siewny do oceny;

4) określenie nazwy gatunku i odmiany;

5) numer partii wysianego albo ocenionego materiału siewnego;

6) informację o wielkości plantacji lub partii;

7) informację o wyniku ocenianego materiału siewnego.

4. Na podstawie świadectw oceny materiału szkółkarskiego i materiału rozmnożeniowego winorośli dostawcy tego materiału wydają wypis z tych świadectw.

5. Wypis ze świadectwa dołącza się do każdej przesyłki materiału szkółkarskiego i materiału rozmnożeniowego winorośli zawierającej jedną lub kilka partii materiału.

6. Dostawca jest obowiązany przechowywać kopie wypisów ze świadectw przez okres trzech lat od dnia ich wydania.

2006-07-24

dn. 1.07.2006 r.

©Kancelaria Sejmu

s. 45/45

7. Partie materiału siewnego, z zastrzeżeniem ust. 8, wytworzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oznacza się numerem, którego pierwsza cyfra oznacza rok zbioru, a w przypadku partii łączonych rok łączenia, a kolejne cyfry oznaczają numer w rejestrze przedsiębiorców; po tych cyfrach stawia się ukośnik, a następnie wpisuje własne oznaczenia literowe lub cyfrowe tworzonej przez przedsiębiorę partii materiału siewnego; dla materiału siewnego ocenionego przez akredytowane podmioty na końcu oznaczenia partii dodaje się „A”.

8. Partię materiału szkółkarskiego, materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin warzywnych i ozdobnych dostawca oznacza w sposób umożliwiający identyfikację tego materiału.

9. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzory świadectw i informacji, o których mowa w ust. 2 i 3, oraz wzór wypisu, o którym mowa w ust. 4, biorąc pod uwagę różne metody dokonywania oceny materiału siewnego.]

1. Na podstawie wyników poszczególnych ocen materiału siewnego, z wyjątkiem oceny tożsamości odmianowej oraz oceny, o której mowa w art. 41 ust. 8 i 9, podmiot dokonujący oceny wydaje:

1) świadectwo oceny polowej - w przypadku uznania plantacji nasiennej za odpowiadającą wymaganiom wytwarzania, jakości lub zdrowotności;

2) świadectwo oceny laboratoryjnej - w przypadku uznania, że oceniana partia materiału siewnego spełnia wymagania jakości lub zdrowotności;

3) świadectwo laboratoryjnej oceny zdrowotności materiału siewnego ziemniaka, jeżeli oceniana plantacja nasienna ziemniaka spełnia wymagania zdrowotności;

4) świadectwo oceny cech zewnętrznych materiału siewnego ziemniaka - w przypadku uznania, że oceniana partia spełnia wymagania jakości;

5) świadectwo mieszanki nasiennej;

6) informacje - w przypadku dyskwalifikacji materiału siewnego w poszczególnych ocenach, jeżeli oceniany materiał nie odpowiada wymaganiom wytwarzania, jakości lub zdrowotności.

2. Jeżeli oceniana partia materiału siewnego spełnia wymagania jakości, na wniosek właściciela ocenianej partii może być wydane świadectwo ISTA zamiast świadectwa oceny laboratoryjnej; w przypadku gdy świadectwo oceny laboratoryjnej zostało już wydane, świadectwo ISTA wydaje się po anulowaniu świadectwa oceny laboratoryjnej.

3. Świadectwo ISTA wydaje Laboratorium Oceny Nasion, posiadające akredytację ISTA, na podstawie wykonanych przez to laboratorium badań próby materiału siewnego pobranej przez próbobiorcę posiadającego upoważnienie kierownika tego laboratorium.

4. Świadectwa lub informacje, o których mowa w ust. 1, są wydawane w miejscu dokonania oceny polowej lub laboratoryjnej materiału siewnego, z wyłączeniem świadectw dla mieszanki nasiennej oraz świadectw i informacji dla materiału szkółkarskiego.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 46/46

5. Świadectwo mieszanki nasiennej jest wydawane na wniosek prowadzącego obrót sporządzającego mieszankę, na podstawie świadectw oceny laboratoryjnej poszczególnych jej składników, z wyłączeniem składników, do których nie stosuje się przepisów ustawy.

6. Świadectwo oceny laboratoryjnej materiału siewnego wydaje się dla każdej ocenianej partii materiału, a w przypadku materiału siewnego ziemniaka dla ocenianej plantacji.

7. Świadectwo mieszanki nasiennej wydaje się również dla mieszańców złożonych rzepaku.

8. Świadectwo oceny polowej materiału siewnego albo oceny laboratoryjnej dodane art. 47a i 47b materiału siewnego albo informacja o dyskwalifikacji materiału siewnego wchodzą w życie z dn. 1.07.2006 r. zawierają w szczególności:

1) numer świadectwa lub informacji, datę zakończenia badań albo oceny 92, poz.

639) oraz datę wystawienia świadectwa lub informacji;

2) oznaczenie podmiotu wystawiającego świadectwo albo informację;

3) oznaczenie podmiotu zgłaszającego materiał siewny do oceny;

4) określenie nazwy gatunku i odmiany;

5) numer partii wysianego albo ocenionego materiału siewnego;

6) informację o: a) wielkości plantacji albo partii, b) wyniku ocenianego materiału siewnego.

9. Na podstawie świadectw oceny polowej materiału szkółkarskiego dostawcy tego materiału wydają wypis z tych świadectw.

10. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzory świadectw i informacji, o których mowa w ust. 1, oraz wzór wypisu, o którym mowa w ust. 9, uwzględniając grupy i gatunki roślin oraz wykonywane dla nich oceny materiału siewnego.>

1. Materiał siewny znajdujący się w obrocie lub przygotowywany do obrotu, z wyłączeniem materiału siewnego, o którym mowa w art. 48a ust. 1 i 2, podlega okresowej ocenie laboratoryjnej co najmniej w zakresie zdolności kiełkowania, po dokonaniu której wydaje się informację o wynikach badania.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, terminy, po upływie których materiał siewny podlega okresowej ocenie laboratoryjnej, mając na względzie właściwości poszczególnych gatunków roślin w zakresie zdolności kiełkowania.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 1, uwzględniając grupy roślin i gatunki oraz wykonywane dla nich oceny materiału siewnego.

zmiany w art. 48 wchodzą w życie jw. (Dz.U. z 2006 r. Nr

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 47/47

Art. 47b. 1. Partie materiału siewnego wytworzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oznacza się w sposób umożliwiający identyfikację tego materiału. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób oznaczania partii materiału siewnego wytworzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mając na uwadze właściwą identyfikację tego materiału.> Art. 48. 1. Za materiał siewny kategorii elitarny lub kategorii kwalifikowany uznaje się materiał siewny odpowiadający wymaganiom w zakresie wytwarzania i jakości: 1) odmian wpisanych do krajowego rejestru lub odpowiedniego wspólnotowego katalogu oraz składników odmian mieszańcowych roślin rolniczych i warzywnych; [2) odmian sadowniczych wpisanych do krajowego rejestru, odpowiednich rejestrów państw członkowskich lub państw trzecich;] <2) odmian roślin sadowniczych wpisanych do krajowego rejestru, odpowiednich rejestrów państw członkowskich albo państw trzecich lub chronionych na podstawie przepisów o ochronie prawnej odmian roślin;> [3) odmian winorośli wpisanych do krajowego rejestru, odpowiednich rejestrów państw członkowskich lub wspólnotowego katalogu;]

4) odmian rolniczych i warzywnych skreślonych z krajowego rejestru, po dniu złożenia wniosku o dokonanie oceny materiału siewnego, jeżeli zostanie uznany za materiał siewny w najniższym stopniu lub kategorii przewidzianych dla gatunku;

5) odmian niewpisanych do krajowego rejestru, dopuszczonych do obrotu na podstawie art. 57 ust. 5; [6) odmian niewpisanych do krajowego rejestru i wytwarzanych w celu sprzedaży do państw trzecich;] <6) odmian roślin rolniczych niewpisanych do krajowego rejestru, pochodzących z państw trzecich, objętych systemem OECD i nieprzeznaczonych do obrotu na obszarze Unii Europejskiej;>

7) odmian wpisanych do krajowego rejestru i wytwarzanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z przeznaczeniem do obrotu w innych państwach członkowskich. <1a. Za materiał siewny kategorii elitarny, z wyłączeniem materiału przedbazowego, oraz kategorii kwalifikowany uznaje się materiał siewny odpowiadający wymaganiom w zakresie wytwarzania i jakości odmian miejscowych roślin pastewnych wpisanych do krajowego rejestru.>

2. Za materiał siewny kategorii standard uznaje się materiał siewny odpowiadający wymaganiom w zakresie wytwarzania i jakości:

1) odmian warzywnych wpisanych do krajowego rejestru lub wspólnotowego katalogu;

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 48/48

[2) odmian winorośli wpisanych do krajowego rejestru, rejestrów państw członkowskich lub wspólnotowego katalogu.] <3) odmian miejscowych roślin warzywnych wpisanych do krajowego rejestru.> [3. Wojewódzki inspektor może, w drodze decyzji, zakazać hodowcy uznawania materiału siewnego roślin warzywnych danej odmiany za materiał siewny kategorii standard, jeżeli w materiale tym stwierdzono brak tożsamości odmianowej.]

4. Za materiał szkółkarski CAC uznaje się materiał odpowiadający wymaganiom w zakresie jego wytwarzania i jakości:

1) odmian tradycyjnie uprawianych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

2) odmian chronionych na podstawie przepisów o ochronie prawnej odmian, lub

3) odmian wpisanych do krajowego rejestru, rejestru państw członkowskich lub państw trzecich, lub dodany art. 48a

wchodzi w życie z dn. 1.07.2006 r. (Dz.U. z [5. Za materiał rozmnożeniowy roślin warzywnych uznaje się materiał uzyskany z 2006 r. Nr 92, poz. 639)

4) odmian znajdujących się na liście dostawcy i opisanych przez niego.

materiału siewnego kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany lub kategorii standard.]

<5. Za materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy odmian roślin warzywnych uznaje się materiał uzyskany:

1) z materiału siewnego kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany lub kategorii standard odmian wpisanych do krajowego rejestru lub wspólnotowego katalogu albo

2) z odmian gatunków: a) cebula siedmiolatka (czosnek dęty) Allium fistulosum L., b) czosnek pospolity Allium sativum L., c) karczoch zwyczajny Cynara scolymus L., d) rabarbar Rheum rhaponticum L., e) szalotka (cebula szalotka) Allium ascalonicum L. – wpisanych do krajowego rejestru, rejestru jednego z państw członkowskich lub wspólnotowego katalogu.>

6. Za materiał rozmnożeniowy roślin ozdobnych uznaje się materiał siewny określonych gatunków lub odmian znajdujących się na liście dostawcy i opisanych przez niego.

7. Za materiał siewny kategorii handlowy uznaje się materiał siewny odpowiadający wymaganiom jakościowym poszczególnych gatunków roślin rolniczych.

8. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wykaz gatunków roślin rolniczych, których materiał siewny może być uznany za materiał siewny kategorii handlowy, oraz wymagania jakościowe dla tego materiału, mając na względzie konieczność zapewnienia wystarczającej ilości materiału siewnego tych gatunków.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 49/49

1. Za materiał siewny kategorii kwalifikowany uznaje się materiał siewny odpowiadający wymaganiom w zakresie wytwarzania i jakości odmian roślin rolniczych zgłoszonych do krajowego rejestru lub do rejestrów państw członkowskich oraz przyjętych do badań, jeżeli materiał ten pochodzi z testów lub doświadczeń polowych prowadzonych w celu uzyskania informacji o uprawie lub stosowaniu danej odmiany.

2. Za materiał siewny kategorii standard uznaje się materiał siewny odpowiadający wymaganiom w zakresie wytwarzania i jakości odmian roślin warzywnych zgłoszonych do krajowego rejestru lub do rejestrów państw członkowskich oraz przyjętych do badań, jeżeli materiał ten pochodzi z testów lub doświadczeń polowych prowadzonych w celu uzyskania praktycznej wiedzy z doświadczeń podczas uprawy.

3. Prowadzenie testów lub doświadczeń polowych odmian roślin rolniczych zgłoszonych do krajowego rejestru wymaga zgody dyrektora Centralnego Ośrodka.

4. Prowadzenie testów lub doświadczeń polowych odmian roślin warzywnych zgłoszonych do krajowego rejestru lub odpowiednich rejestrów państw członkowskich oraz przyjętych do badań wymaga zgody odpowiednio dyrektora Centralnego Ośrodka lub właściwego urzędu państwa członkowskiego.

5. Decyzję w sprawie wyrażenia zgody na prowadzenie testów lub doświadczeń polowych dyrektor Centralnego Ośrodka wydaje na wniosek zainteresowanego hodowcy lub upoważnionej przez niego osoby, która będzie prowadziła obrót materiałem siewnym wytworzonym w ramach tych testów lub doświadczeń.

6. Wniosek, o którym mowa w ust. 5, zawiera:

1) imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania hodowcy albo nazwę i adres jego siedziby;

2) nazwę rodzaju lub gatunku rośliny w języku polskim i po łacinie oraz: a) w przypadku roślin rolniczych: - opis odmiany, - zakres przewidywanych testów lub doświadczeń polowych, - państwo członkowskie, w którym będą przeprowadzane testy lub doświadczenia polowe, - miejsce prowadzenia zachowania odmiany, b) w przypadku roślin warzywnych: - opis odmiany, - miejsce prowadzenia zachowania odmiany.

7. Do wniosku, o którym mowa w ust. 5, dołącza się w szczególności:

1) informację o wielkości prowadzonych testów lub doświadczeń polowych oraz przewidywanym zbiorze nasion;

2) wskazanie państw członkowskich, na których terytorium wnioskodawca zamierza wprowadzić uzyskany materiał siewny;

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 50/50

3) potwierdzenie o przyjęciu odmiany do badań rejestrowych przez właściwy urząd państwa członkowskiego - w przypadku roślin warzywnych;

4) kopię zgody na prowadzenie testów lub doświadczeń polowych - w przypadku gdy wniosek dotyczy kontynuacji prowadzonych wcześniej testów lub doświadczeń polowych.

8. Dyrektor Centralnego Ośrodka wydaje decyzję w sprawie wyrażenia zgody na prowadzenie testów lub doświadczeń polowych:

1) roślin rolniczych, jeżeli zostaną one przeprowadzone w celu uzyskania informacji o uprawie lub stosowaniu danej odmiany; nowe brzmienie art.

2) roślin warzywnych, jeżeli zostaną one przeprowadzone w celu uzyska- 49 wchodzi w życie z dn. 1.07.2006 r. nia praktycznej wiedzy z doświadczeń podczas uprawy. (Dz.U. z 2006 r. Nr 9. Decyzję, o której mowa w ust. 5, wydaje się na okres roku. 10. Decyzja w sprawie wyrażenia zgody na prowadzenie testów lub doświadczeń polowych, na wniosek zainteresowanego podmiotu, może zostać przedłużona: 1) w przypadku roślin rolniczych - jednorazowo, na okres nie dłuższy niż rok;

2) w przypadku roślin warzywnych - dwukrotnie, przy czym okres każdego przedłużenia nie może być dłuższy niż rok.

11. W decyzji, o której mowa w ust. 5, określa się:

1) nazwę gatunku;

2) tymczasową nazwę odmiany;

3) okres prowadzenia testów lub doświadczeń polowych;

4) miejsce oraz powierzchnię, na której będą prowadzone testy lub doświadczenia polowe;

5) ilość materiału siewnego pochodzącą z testów lub doświadczeń polowych, jaka może być wprowadzona do obrotu - w przypadku roślin rolniczych.

12. Dyrektor Centralnego Ośrodka informuje Komisję Europejską oraz właściwe urzędy państw członkowskich o przyjętych wnioskach na prowadzenie testów lub doświadczeń polowych oraz o wyrażonych w tym zakresie zgodach.> [Art. 49.

1. Za mieszankę materiału siewnego uznaje się mieszankę sporządzoną z dopuszczonego do obrotu materiału siewnego, o określonym przez przedsiębiorcę składzie tej mieszanki.

2. Świadectwo o uznaniu mieszanki materiału siewnego, o której mowa w ust. 1, wydaje się na podstawie świadectw oceny laboratoryjnej poszczególnych składników tej mieszanki, określając procentowy udział tych składników w mieszance.

3. W skład mieszanki materiału siewnego mogą wchodzić:

1) różne gatunki roślin uprawnych (mieszanka gatunkowa);

2006-07-24

92, poz. 639)

©Kancelaria Sejmu

s. 51/51

2) różne odmiany jednego gatunku ( mieszanka odmianowa).

4. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi skład gatunkowy i typ użytkowania mieszanek, mając na uwadze obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej.]

1. Za mieszankę materiału siewnego uznaje się mieszankę sporządzoną z dopuszczonego do obrotu materiału siewnego, o określonym przez prowadzącego obrót procentowym składzie tej mieszanki.

2. Świadectwo dla mieszanki materiału siewnego, o którym mowa w art. 47 ust. 1 pkt 5, wydaje wojewódzki inspektor albo prowadzący obrót wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 54 ust. 1, który sporządził mieszankę i posiada laboratorium, które uzyskało akredytację na dokonywanie oceny laboratoryjnej roślin pastewnych.

3. W skład mieszanki materiału siewnego mogą wchodzić:

1) różne gatunki roślin uprawnych (mieszanka gatunkowa);

2) różne odmiany jednego gatunku (mieszanka odmianowa).

4. W skład mieszanki materiału siewnego mogą również wchodzić składniki, uchylenie art. 50z dn. wchodzi w życie do których nie stosuje się przepisów ustawy. 1.07.2006 r. (Dz.U. z 5. Mieszanki roślin pastewnych przeznaczone na cele pastewne może sporzą- 2006 r. Nr 92, poz. 639) dzać prowadzący obrót, który opracował technologię sporządzania tych mieszanek oraz posiada urządzenia niezbędne do ich sporządzania.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje mieszanek materiału siewnego, ich skład gatunkowy oraz typ użytkowania, terminy, po upływie których mieszanki te podlegają okresowej ocenie laboratoryjnej, a także sposób postępowania przy sporządzaniu mieszanek roślin pastewnych przeznaczonych na cele pastewne i sposób kontrolowania przez wojewódzkiego inspektora procesu sporządzania tych mieszanek, mając na uwadze obowiązujące przepisy Unii Europejskiej w zakresie sporządzania mieszanek materiału siewnego oraz właściwości poszczególnych gatunków w zakresie zdolności kiełkowania.> [Art. 50. Za równoważne świadectwom, o których mowa w art. 47 ust. 1, uznaje się dokumenty dotyczące oceny materiału siewnego wystawione za granicą:

1) świadectwo jakości wystawione przez ISTA oraz Stowarzyszenie Agencji Urzędowej Kwalifikacji Nasion - AOSCA;

2) certyfikat oceny polowej;

3) etykiety urzędowe jednostek odpowiedzialnych za prowadzenie kwalifikacji w państwie członkowskim lub w państwie trzecim przewidziane dla poszczególnych kategorii materiału siewnego;

4) świadectwo jakości wystawione przez upoważnioną firmę nasienną dla każdej partii materiału siewnego kategorii standard;

5) świadectwo jakości wystawione przez właściwy dla danego państwa urząd kwalifikacyjny - w przypadku sadzeniaków ziemniaka;

2006-07-24

nowe brzmienie ust. 1 i 2 oraz dodany ust. 4 w art. 51 wchodzą w życie jw.

©Kancelaria Sejmu

s. 52/52

6) świadectwo oceny polowej wystawione przez właściwe urzędy albo upoważnione instytucje - w przypadku materiału szkółkarskiego.] Art. 51. [1. Za pobranie próbek i ocenę materiału siewnego dokonywaną przez wojewódzkiego inspektora pobiera się opłatę.]

<1. Za pobranie urzędowych prób i ocenę materiału siewnego, dokonywaną brzmienie ust. 1, 2 i 7 przez organ Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa, pobiera wchodzi w życie z dn. 1.07.2006 r. (Dz.U. z się opłaty.> [2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, pobiera się również w przypadku, gdy pobrania 639) próbek lub oceny materiału siewnego nie można było dokonać z winy wnioskodawcy.] <2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, pobiera się również w przypadku, gdy pobrania urzędowych prób lub oceny materiału siewnego nie można było dokonać z winy wnioskodawcy.>

3. Opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2, stanowią dochód budżetu państwa. <4. W razie niewniesienia opłat za pobranie urzędowych prób i ocenę materiału siewnego wojewódzki inspektor informuje o tym właściwy urząd skarbowy.> Art. 52. [1. Jeżeli zainteresowany nie zgadza się z ustaleniami zawartymi w świadectwie albo informacji, które zostały wystawione przez akredytowane podmioty, może zwrócić się do właściwego wojewódzkiego inspektora z wnioskiem o ponowne dokonanie oceny.] <1. Jeżeli składający wniosek o dokonanie oceny polowej, oceny laboratoryjnej, laboratoryjnej oceny zdrowotności lub oceny cech zewnętrznych materiału siewnego nie zgadza się z wynikiem oceny zawartym w świadectwie albo informacji, wystawionych przez akredytowane podmioty, może zwrócić się do wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na miejsce dokonywania oceny z wnioskiem o ponowne dokonanie oceny.> [2. Jeżeli zainteresowany nie zgadza się z ustaleniami zawartymi w świadectwie albo informacji, które zostały wystawione przez wojewódzkiego inspektora, może zwrócić się do Głównego Inspektora z wnioskiem o ponowne dokonanie oceny.] <2. Jeżeli składający wniosek o dokonanie oceny polowej, oceny laboratoryjnej, laboratoryjnej oceny zdrowotności lub oceny cech zewnętrznych materiału siewnego nie zgadza się z wynikiem oceny zawartym w świadectwie albo informacji, wystawionych przez wojewódzkiego inspektora, może zwrócić się do Głównego Inspektora z wnioskiem o ponowne dokonanie oceny.>

3. Po ponownym dokonaniu oceny wydaje się świadectwo albo informację, które są ostateczne.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1 lub 2, należy złożyć w terminie 7 dni, a w przypadku:

1) oceny polowej lub oceny cech zewnętrznych - w terminie 3 dni;

2) oceny polowej mieszańca kukurydzy - w terminie 1 dnia.

2006-07-24

w art. 52: nowe

2006 r. Nr 92, poz.

©Kancelaria Sejmu

s. 53/53

5. Termin złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 4, biegnie od dnia otrzymania świadectwa lub informacji.

6. Za dokonanie ponownej oceny pobiera się opłatę, która w przypadku stwierdzenia zasadności złożonego wniosku podlega zwrotowi; opłata ta stanowi dochód budżetu państwa. [7. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za dokonanie oceny, o której mowa w ust. 6 oraz w art. 51 ust. 1, i za pobieranie próbek materiału siewnego, biorąc pod uwagę koszty poniesione na dojazd do plantacji lub miejsca pobrania próbki, czas potrzebny na dokonanie oceny lub pobranie próbki, zużycie materiałów, odczynników stosowanych w trakcie dokonania oceny lub pobrania próbki oraz gatunek, grupę roślin i rodzaj dokonywanej oceny.] <7. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za pobranie urzędowych prób i dokonanie oceny, o których mowa w art. 51 ust. 1, oraz za dokonanie oceny tożsamości odmianowej, biorąc pod uwagę koszty poniesione na dojazd do plantacji lub miejsca pobrania próby, czas potrzebny na dokonanie oceny lub pobranie próby, zużycie materiałów i odczynników stosowanych przy dokonywaniu oceny lub pobieraniu próby, a także gatunek oraz grupę roślin i rodzaj dokonywanej oceny.> Art. 53. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe wymagania dotyczące wytwarzania materiału siewnego roślin rolniczych, warzywnych, sadowniczych i winorośli, z uwzględnieniem w szczególności: a) liczby i terminów dokonywanych ocen stanu plantacji w odniesieniu do poszczególnych grup roślin i gatunków, b) izolacji przestrzennej od innych upraw, czystości gatunkowej i odmianowej, wieku roślin sadowniczych, zdrowotności oraz zmianowania roślin, c) sposobu oznaczania plantacji nasiennych;

2) szczegółowe wymagania dotyczące jakości materiału siewnego roślin rolniczych, warzywnych i sadowniczych oraz materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin warzywnych, ozdobnych i winorośli;

3) dopuszczalną wielkość partii materiału siewnego w obrocie;

4) ilość rozmnożeń dla poszczególnych grup roślin materiału siewnego, uwzględniając opis kategorii i stopni - biorąc pod uwagę specyfikę wytwarzania poszczególnych grup i gatunków roślin.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 54/54

Rozdział 5 Obrót materiałem siewnym Art. 54.

1. Działalność gospodarcza w zakresie obrotu materiałem siewnym jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 173, poz. 1807) i wymaga wpisu do rejestru przedsiębiorców dokonujących obrotu materiałem siewnym, zwanego dalej „rejestrem”. [2. Przepisy ust. 1 nie dotyczą dostawców i producentów materiału siewnego rozmnożeniowego roślin warzywnych i ozdobnych oraz materiału szkółkarskiego wytworzonego i sprzedawanego na terenie tego samego powiatu, jeżeli jest przeznaczony na niezarobkowe potrzeby własne odbiorcy.] <2. Przepisy ust. 1 nie dotyczą:

1) producentów materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin warzywnych i ozdobnych oraz materiału szkółkarskiego, wytworzonego i sprzedawanego na terenie tego samego powiatu, jeżeli jest on przeznaczony na niezarobkowe potrzeby własne odbiorcy;

2) dostawców.>

3. Organem prowadzącym rejestr jest wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę przedsiębiorcy.

4. Wniosek o wpis do rejestru zawiera następujące dane:

1) firmę, miejsce zamieszkania albo siedzibę i adres przedsiębiorcy, albo adres zamieszkania;

2) numer w rejestrze przedsiębiorców albo w ewidencji działalności gospodarczej;

3) numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile przedsiębiorca taki numer posiada;

4) oznaczenie rodzaju wykonywanej działalności; <4a) wskazanie miejsca lub miejsc wykonywania obrotu materiałem siewnym;>

5) imię i nazwisko osoby upoważnionej do kontaktów z wojewódzkim inspektorem; <5a) imię i nazwisko osoby upoważnionej do reprezentowania przedsiębior- w art. 54: nowe cy w czasie kontroli dokonywanej przez wojewódzkiego inspektora;> brzmienie ust. 2 oraz

6) datę i podpis przedsiębiorcy.

5. Wraz z wnioskiem przedsiębiorca składa oświadczenie następującej treści: „Oświadczam, że:

1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru przedsiębiorców dokonujących obrotu materiałem siewnym są kompletne i zgodne z prawdą;

2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie obrotu materiałem siewnym, określone w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o nasiennictwie.”.

2006-07-24

dodane pkt 4a i 5a w 4 a także ust. 7a-7c wchodzą w życie z dn. 1.07.2006 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr 92, poz. 639)

©Kancelaria Sejmu

s. 55/55

6. Oświadczenie powinno również zawierać:

1) firmę przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres;

2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;

3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania przedsiębiorcy, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.

7. Wpisowi do rejestru podlegają dane, o których mowa w ust. 4 pkt 1-5, z wyjątkiem adresu zamieszkania, jeżeli jest on inny niż adres siedziby. <7a. W przypadku zmiany miejsca zamieszkania albo siedziby przedsiębiorca informuje o tym wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na dotychczasowe miejsce zamieszkania albo siedzibę przedsiębiorcy. 7b. W przypadku, o którym mowa w ust. 7a, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na dotychczasowe miejsce zamieszkania albo siedzibę przedsiębiorcy powiadamia o zmianie miejsca zamieszkania albo siedziby przedsiębiorcy wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na nowe miejsce zamieszkania albo siedzibę przedsiębiorcy i przekazuje mu wniosek, na podstawie którego dokonano wpisu do rejestru, wraz z oświadczeniem, o którym mowa w ust.

5. 7c. Wojewódzki inspektor właściwy ze względu na nowe miejsce zamieszkania albo siedzibę przedsiębiorcy dokonuje wpisu przedsiębiorcy do rejestru na podstawie dokumentów, o których mowa w ust. 7b, oraz wydaje zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru; wpis do rejestru nie podlega opłacie.>

8. Rejestr może być prowadzony w systemie informatycznym.

9. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do działalności, o której mowa w ust. 1, stosuje przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.

1. Przepisów art. 54 nie stosuje się do:

1) rolników w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników prowadzących obrót materiałem siewnym wytworzonym w posiadanym gospodarstwie;

2) gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych, które prowadzą działalność w zakresie obrotu materiałem siewnym wytworzonym w posiadanym gospodarstwie rolnym.

2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, mogą prowadzić obrót materiałem siewnym po uzyskaniu wpisu do rejestru podmiotów prowadzących obrót materiałem siewnym, zwanego dalej „rejestrem rolników”.

3. Przepisy ust. 2 nie dotyczą:

1) producentów materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin warzywnych i ozdobnych oraz materiału szkółkarskiego, wytworzonego i sprzedawanego na terenie tego samego powiatu, jeżeli jest on przeznaczony na niezarobkowe potrzeby własne odbiorcy;

2) dostawców.

2006-07-24

dodane art. 54a-54c wchodzą w życie z dn. 1.07.2006 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr 92, poz. 639)

©Kancelaria Sejmu

s. 56/56

4. Organem prowadzącym rejestr rolników jest wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę podmiotu, o którym mowa w ust.

1.

5. Rejestr rolników może być prowadzony w systemie informatycznym.

6. Decyzję w sprawie wpisu do rejestru rolników, na wniosek zainteresowanego, wydaje wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce zamieszkania rolnika, o którym mowa w ust.

1.

7. Wniosek o wpis do rejestru rolników zawiera następujące dane:

1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres;

2) numer identyfikacji podatkowej (NIP);

3) wskazanie grup roślin uprawnych, których dotyczyć ma wpis do rejestru rolników;

4) imię i nazwisko osoby upoważnionej do kontaktów z wojewódzkim inspektorem;

5) datę i podpis.

8. Wraz z wnioskiem o wpis do rejestru rolników podmiot, o którym mowa w ust. 1, składa oświadczenie następującej treści: „Oświadczam, że:

1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru podmiotów prowadzących obrót materiałem siewnym są kompletne i zgodne z prawdą;

2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności w zakresie obrotu materiałem siewnym, określone w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o nasiennictwie.”.

9. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 8, powinno również zawierać:

1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres podmiotu, o którym mowa w ust. 1;

2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;

3) podpis osoby składającej oświadczenie.

10. Wpisowi do rejestru rolników podlegają dane, o których mowa w ust. 7 pkt 1-4. Art. 54b.

1. Rejestr rolników jest jawny. Każdy ma prawo dostępu do zawartych w nim danych za pośrednictwem właściwego miejscowo wojewódzkiego inspektora.

2. Dla podmiotu, o którym mowa w art. 54a ust. 1, wpisanego do rejestru rolników prowadzi się akta rejestrowe, obejmujące w szczególności dokumenty stanowiące podstawę wpisu oraz decyzje dotyczące zmiany lub wykreślenia wpisu.

3. Podmiot, o którym mowa w art. 54a ust. 1, jest obowiązany zgłosić zmianę danych wpisanych do rejestru rolników w terminie 14 dni od dnia zajścia zdarzenia, które spowodowało zmianę tych danych.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 57/57

Art. 54c.

1. W przypadku stwierdzenia naruszenia przez podmiot, o którym mowa w art. 54a ust. 1, warunków wymaganych do prowadzenia obrotu materiałem siewnym wojewódzki inspektor, właściwy ze względu na miejsce zamiesz- zmiany w art. 55 wchodzą w życie z kania albo siedzibę, może:

1) nakazać, w drodze zaleceń pokontrolnych, usunięcie uchybień w ozna- (Dz.U. z 2006 r. Nr czonym terminie; 92, poz. 639)

2) w drodze decyzji wykreślić ten podmiot z rejestru rolników.

2. Decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podlega natychmiastowemu wykonaniu.

3. Podmiot wykreślony z rejestru rolników na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, może ponownie wystąpić z wnioskiem o wpis do tego rejestru nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji o wykreśleniu z rejestru rolników.> Art. 55.

1. [Przedsiębiorca prowadzący obrót materiałem siewnym jest obowiązany:] [1) składać właściwemu wojewódzkiemu inspektorowi pisemne informacje dotyczące obrotu materiałem siewnym;] <1) składać właściwemu wojewódzkiemu inspektorowi pisemne informacje dotyczące obrotu materiałem siewnym, w tym materiałem przywożonym z państw trzecich;>

2) prowadzić dokumentację dotyczącą: a) wytwarzania materiału siewnego, w przypadku gdy został on przez niego wytworzony lub zakontraktowany, b) procesów technologicznych przerobu, a w szczególności czyszczenia, suszenia, sortowania, otoczkowania i zaprawiania, pakowania i przepakowywania, c) sposobu postępowania z materiałem siewnym niezaliczonym do kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany lub kategorii standard, d) tworzenia partii materiału siewnego z materiału siewnego wytworzonego przez różnych producentów lub w różnych latach, e) tworzenia mieszanek materiału siewnego, f) obrotu materiałem siewnym. [2. Przepisy ust. 1 pkt 1 i 2 lit. a-e, nie dotyczą przedsiębiorcy, który nabył materiał siewny w zamkniętym opakowaniu i nie przepakował tego materiału.] <2. Przepisy ust. 1 pkt 2 lit. a-e nie dotyczą przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 54 ust. 1, który nabył materiał siewny w zamkniętym opakowaniu i nie przepakował tego materiału.> <2a. Obowiązek składania informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1, nie dotyczy materiału siewnego nabytego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od innych prowadzących obrót.>

2006-07-24

dn. 1.07.2006 r.

©Kancelaria Sejmu

s. 58/58

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: [1) zakres i terminy składania informacji o obrocie materiałem siewnym, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z uwzględnieniem poszczególnych gatunków oraz danych o produkcji własnej, zakupie, sprzedaży i zapasach, pozwalających zbilansować obrót materiałem siewnym u każdego przedsiębiorcy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;] <1) zakres i terminy składania informacji o obrocie materiałem siewnym, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z uwzględnieniem poszczególnych gatunków oraz danych o produkcji własnej, zakupie, sprzedaży i zapasach, pozwalających zbilansować obrót materiałem siewnym u każdego prowadzącego obrót na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;>

2) szczegółowe zasady prowadzenia dokumentacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, mając na uwadze specyfikę wytwarzania, przerobu i przygotowania poszczególnych partii materiału siewnego do obrotu.

dodany art. 55a wchodzi w życie z dn.

1. Hodowca wprowadzający do obrotu materiał siewny roślin warzywnych ka- 1.07.2006 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr 92, poz. tegorii standard własnych odmian jest obowiązany: 639)

1) przechowywać i udostępniać przez okres 3 lat dokumentację dotyczącą wytworzenia każdej partii materiału siewnego wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu ze względu na siedzibę hodowcy albo miejsce jego zamieszkania lub właściwym urzędom innego państwa członkowskiego;

2) przechowywać i udostępniać przez okres 2 lat próby wzorcowe z każdej: a) wytworzonej i wprowadzonej do obrotu partii materiału siewnego, licząc od dnia wprowadzenia tej partii do obrotu, b) partii materiału siewnego odmian skreślonych z krajowego rejestru, licząc od dnia ich skreślenia - wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu ze względu na siedzibę hodowcy albo miejsce jego zamieszkania lub właściwym urzędom innego państwa członkowskiego;

3) składać wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu ze względu na siedzibę hodowcy albo miejsce jego zamieszkania sprawozdanie o ilości wprowadzonego do obrotu materiału siewnego.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wielkość prób wzorcowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz zakres i terminy składania sprawozdania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, mając na względzie zbilansowanie obrotu materiałem siewnym roślin warzywnych kategorii standard.> Art. 56.

1. Dostawca jest obowiązany prowadzić listę odmian materiału szkółkarskiego CAC, materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin ozdobnych.

2. Dostawca sporządza opisy odmian znajdujących się na liście, o której mowa w ust. 1.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 59/59

3. Dokumenty, o których mowa w ust. 1 i 2, dostawca udostępnia osobom zainteresowanym.

4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, zakres informacji niezbędnych do sporządzenia opisu odmiany, mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej. Art. 57.

1. Do obrotu dopuszcza się:

zmiany w art. 57 wchodzą w życie z dn. 1.07.2006 r.

1) materiał siewny kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany, kategorii stan- (Dz.U. z 2006 r. Nr dard i kategorii handlowy odmian rolniczych i warzywnych wpisanych do 92, poz. 639)

krajowego rejestru lub wspólnotowego katalogu, z zastrzeżeniem ust. 2;

2) materiał siewny kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany i kategorii standard odmian skreślonych z krajowego rejestru, po zdegradowaniu go do najniższego stopnia rozmnożenia z wyłączeniem materiału szkółkarskiego; [3) materiał siewny kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany odmian materiału szkółkarskiego wpisanych do krajowego rejestru, odpowiednich rejestrów państw członkowskich lub państw trzecich;] <3) materiał siewny kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany odmian roślin sadowniczych wpisanych do krajowego rejestru, odpowiednich rejestrów państw członkowskich albo państw trzecich lub chronionych na podstawie przepisów o ochronie prawnej odmian roślin;> [4) materiał siewny kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany i kategorii standard odmian materiału rozmnożeniowego winorośli wpisanych do krajowego rejestru, odpowiednich rejestrów państw członkowskich lub wspólnotowego katalogu;] <4) materiał siewny kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany i kategorii standard odmian winorośli oraz materiał rozmnożeniowy winorośli, jeżeli może być dopuszczony do obrotu na podstawie przepisów decyzji Komisji 75/287/EWG z dnia 18 kwietnia 1975 r. w sprawie derogacji Królestwa Danii, Irlandii, Królestwa Niderlandów, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej ze stosowania zapisów dyrektywy Rady z dnia 9 kwietnia 1968 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym winorośli (Dz. Urz. WE L 122 z 14.05.1975) oraz decyzji Komisji 2005/325/WE z dnia 8 marca 2005 r. zwalniającej Republikę Czeską, Republikę Estońską, Republikę Cypryjską, Republikę Łotewską, Republikę Litewską, Republikę Malty i Rzeczpospolitą Polską z obowiązku stosowania do niektórych gatunków dyrektyw Rady 66/401/EWG, 66/402/EWG, 68/193/EWG, 1999/105/WE i 2002/57/WE w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych, materiałem siewnym zbóż, materiałem do wegetatywnego rozmnażania winorośli, leśnym materiałem rozmnożeniowym oraz materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (Dz. Urz. UE L 109 z 29.04.2005, str. 1);>

5) materiał szkółkarski CAC; [6) materiał siewny kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany i kategorii standard odmian pochodzących z krajów trzecich i niewpisanych do krajowego rejestru, w celu rozmnożenia i sprzedaży w tych krajach;]

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 60/60

<6) materiał siewny kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany odmian roślin rolniczych pochodzących z państw trzecich objętych systemem OECD, nieprzeznaczony do obrotu na obszarze Unii Europejskiej;> [7) materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy roślin warzywnych uzyskany z materiału siewnego kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany lub kategorii standard odmian wpisanych do krajowego rejestru lub wspólnotowego katalogu albo skreślony z krajowego rejestru lub wspólnotowego katalogu i zdegradowany do najniższego stopnia rozmnożenia;] <7) materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy roślin warzywnych uzyskany: a) z materiału siewnego kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany lub kategorii standard odmian wpisanych do krajowego rejestru lub wspólnotowego katalogu albo skreślonych z krajowego rejestru lub wspólnotowego katalogu i zdegradowanych do najniższego stopnia rozmnożenia, b) z odmian gatunków, o których mowa w art. 48 ust. 5 pkt 2;> [8) materiał siewny oraz materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy roślin ozdobnych lub użytkowanych w celach ozdobnych;] <8) materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy roślin ozdobnych lub gatunków roślin użytkowanych w celach ozdobnych oraz odmian roślin: a) tradycyjnie uprawianych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub b) chronionych na podstawie przepisów o ochronie prawnej odmian, lub c) wpisanych do rejestrów państw członkowskich albo państw trzecich, lub d) znajdujących się na liście odmian prowadzonej przez dostawcę;> [9) materiał siewny odmian miejscowych;] <9) materiał siewny odmian miejscowych roślin pastewnych wpisanych do krajowego rejestru;>

10) mieszankę uznaną za materiał siewny;

11) materiał szkółkarski sprowadzany z krajów trzecich, który spełnia wymagania określone co najmniej dla materiału szkółkarskiego CAC;

12) materiał siewny kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany posiadający jedynie świadectwo oceny polowej (niezakwalifikowany ostatecznie), pod warunkiem doprowadzenia go przez nabywcę do stanu odpowiadającego wymaganiom jakościowym i uzyskania świadectwa oceny laboratoryjnej przed sprzedażą ostatecznemu odbiorcy na cele siewne;

13) materiał siewny kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany, w odniesieniu do którego nie została zakończona ocena laboratoryjna w zakresie zdolności kiełkowania pod warunkiem uzupełnienia wyniku kiełkowania przed sprzedażą materiału siewnego ostatecznemu odbiorcy na cele siewne; [14) materiał siewny wytworzony w państwie trzecim, w którym obowiązuje system oceny i kwalifikacji materiału siewnego równoważny z systemem obowiązującym w Unii Europejskiej.]

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 61/61

<14) materiał siewny odmian wpisanych do wspólnotowego katalogu lub krajowego rejestru, wytworzony w państwie trzecim, w którym obowiązuje system oceny równoważny z systemem obowiązującym w Unii Europejskiej;> <15) materiał siewny kategorii kwalifikowany roślin rolniczych i kategorii standard roślin warzywnych, o których mowa w art. 48a.> <1a. Do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dopuszcza się materiał siewny kategorii standard odmian miejscowych roślin warzywnych wpisanych do krajowego rejestru.>

2. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do materiału siewnego odmian wpisanych do krajowego rejestru, wytwarzanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z przeznaczeniem do obrotu w innych państwach członkowskich. <2a. Obrót materiałem siewnym wymienionym w ust. 1 pkt 15 może być prowadzony w okresie, na jaki została uzyskana zgoda na prowadzenie testów lub doświadczeń polowych. 2b. Wnioskodawca jest obowiązany informować dyrektora Centralnego Ośrodka o ilości wprowadzonego do obrotu materiału siewnego, wymienionego w ust. 1 pkt 15, w okresie, o którym mowa w ust. 2a, w terminie 30 dni od dnia wprowadzenia tego materiału do obrotu.> [3. Odmiany genetycznie zmodyfikowane mogą być dopuszczone do obrotu po spełnieniu wymagań określonych w przepisach o organizmach genetycznie zmodyfikowanych.] <3. Materiał siewny odmian genetycznie zmodyfikowanych nie może być dopuszczony do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.>

4. Materiał siewny odmian, o których mowa w ust. 1 pkt 2, może znajdować się w obrocie do dnia 30 czerwca trzeciego roku, licząc od roku następującego po roku, w którym skreślono odmianę z krajowego rejestru.

5. W przypadku braku albo niewystarczającej ilości materiału siewnego, a także z innych ważnych powodów gospodarczych, minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze decyzji, dopuścić do obrotu:

1) materiał siewny kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany i kategorii standard odmian niewpisanych do krajowego rejestru, katalogów wspólnotowych lub list odmian krajów Unii Europejskiej;

2) materiał siewny kategorii handlowy;

3) materiał siewny, który nie spełnia wymagań jakościowych; [4) materiał siewny kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany koniczyny łąkowej, który nie spełnia wymagań dotyczących zdolności kiełkowania określonych dla tej kategorii.] <4) materiał siewny kategorii elitarny roślin rolniczych i warzywnych, a w przypadku koniczyny łąkowej również kategorii kwalifikowany, który nie spełnia określonych dla danej kategorii wymagań dotyczących zdolności kiełkowania;> <5) materiał siewny kategorii kwalifikowany roślin rolniczych i warzywnych, który nie spełnia wymagań dotyczących zdolności kiełkowania.> [6. Decyzje, o których mowa w ust. 5 pkt 1-3, minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje po uzgodnieniu z Komisją Europejską.]

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 62/62

<6. Decyzje, o których mowa w ust. 5 pkt 1-3 oraz w pkt 5, minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje po uzgodnieniu z Komisją Europejską i państwami członkowskimi.>

7. W decyzjach, o których mowa w ust. 5, minister właściwy do spraw rolnictwa określa w szczególności rodzaj i ilość materiału siewnego oraz termin, na jaki dopuszcza się materiał siewny do obrotu. [8. Minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić zakaz obrotu materiałem siewnym określonych odmian wpisanych do wspólnotowych katalogów, mając na względzie konieczność unikania zagrożeń dla środowiska oraz zdrowia ludzi i zwierząt.] <8. Minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić zakaz obrotu materiałem siewnym określonych odmian wpisanych do wspólnotowych katalogów, mając na względzie ich nieprzydatność do uprawy w warunkach klimatyczno-glebowych Rzeczypospolitej Polskiej lub konieczność unikania zagrożeń dla środowiska oraz zdrowia ludzi i zwierząt.>

9. Zakaz, o którym mowa w ust. 8, wprowadza się po uprzednim uzyskaniu zgody Komisji Europejskiej. Art. 58.

1. Materiał siewny znajdujący się w obrocie, z wyłączeniem materiału szkółkarskiego, rozmnożeniowego i nasadzeniowego, powinien być opakowany.

2. Opakowanie materiału siewnego powinno być zabezpieczone w sposób trwały i uniemożliwiający jego otwarcie bez uszkodzenia.

zmiany w art. 59 wchodzą w życie z [1. Materiał siewny znajdujący się w obrocie, z zastrzeżeniem art. 62, powinien być dn. 1.07.2006 r. zaopatrzony w etykiety wydawane przez wojewódzkiego inspektora, zwane dalej (Dz.U. z 2006 r. Nr 92, poz. 639) „etykietami urzędowymi”, albo w etykiety przedsiębiorców.]

Art. 59.

<1. Materiał siewny znajdujący się w obrocie, z zastrzeżeniem art. 62, powinien być zaopatrzony w etykiety wydawane przez:

1) wojewódzkiego inspektora - dla materiału siewnego wytworzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo

2) właściwy urząd państwa członkowskiego - dla materiału siewnego wytworzonego na obszarze tego państwa, albo

3) prowadzących obrót.> <1a. Etykiety, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, są etykietami urzędowymi.> [2. Na etykietach umieszcza się informacje, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1, informacje o wynikach oceny materiału siewnego oraz informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów.] <2. Na etykietach umieszcza się informacje identyfikujące materiał siewny oraz informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów.>

3. W przypadku materiału siewnego, o którym mowa w art. 57 ust. 1 pkt 13, na etykiecie umieszcza się napis „badania zdolności kiełkowania nie zakończono”.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 63/63

4. W przypadku materiału siewnego, o którym mowa w art. 57 ust. 5 pkt 4, na etykiecie umieszcza się informację o zdolności kiełkowania.

5. W przypadku materiału siewnego odmian warzywnych znanych przed wejściem w życie niniejszej ustawy, zachowywanych przez kilku hodowców, na etykiecie, oprócz nazwy odmiany, umieszcza się oznaczenie zachowującego odmianę, przy czym oznaczenie to nie może dominować nad nazwą odmiany.

6. Oznaczenie, o którym mowa w ust. 5, nie może dotyczyć szczególnych właściwości odmiany i podaje się je obok nazwy odmiany, wyraźnie oddzielone znakiem „ - ”. [7. W celu zabezpieczenia opakowania materiału siewnego mogą być stosowane plomby wydawane przez wojewódzkich inspektorów, zwane dalej „plombami urzędowymi”, lub plomby przedsiębiorców.] <7. W celu zabezpieczenia opakowania materiału siewnego mogą być stosowane plomby wydawane przez wojewódzkich inspektorów, zwane dalej „plombami urzędowymi”, lub plomby prowadzących obrót.>

8. Etykiety i plomby urzędowe mogą być stosowane dla: [1) materiału siewnego kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany i kategorii handlowy, z wyjątkiem małych opakowań WE;] <1) materiału siewnego kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany i kategorii handlowy;>

2) materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego winorośli. [9. Etykiety i plomby przedsiębiorców mogą być stosowane dla:

1) materiału siewnego kategorii kwalifikowany w małych opakowaniach WE;

2) materiału siewnego kategorii standard roślin warzywnych.] <9. Etykiety i plomby prowadzących obrót mogą być stosowane dla materiału siewnego kategorii standard roślin warzywnych oraz dla małych opakowań WE.>

10. Za etykietę materiału siewnego, o której mowa w ust. 8 i 9, uznaje się również paszport roślin, jeżeli zawiera informacje, których umieszczenie jest wymagane na etykiecie. <11. W przypadku małych opakowań WE etykietę może stanowić trwały nadruk lub stempel umieszczony na tych opakowaniach.

12. Minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić obowiązek etykietowania małych opakowań WE materiału siewnego buraków etykietami urzędowymi, mając na uwadze usprawnienie kontroli obrotu tym materiałem.> [Art. 60.

1. Minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić obowiązek etykietowania małych opakowań WE nasion buraków etykietami nowe brzmienie art. 60 wchodzi w życie z urzędowymi, mając na uwadze usprawnienie kontroli obrotu tym materiałem. dn. 1.07.2006 r.

2. W przypadku małych opakowań WE etykieta może być zastąpiona nalepką lub (Dz.U. z 2006 r. Nr 92, poz. 639) trwałym napisem umieszczonym na tych opakowaniach.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 64/64

3. Za małe opakowanie WE uznaje się opakowanie, w którym znajduje się materiał siewny kategorii kwalifikowany, a którego masa netto nie przekracza w przypadku:

1) nasion roślin rolniczych: a) buraka cukrowego i buraka pastewnego: - jednokiełkowych przeznaczonych do siewu punktowego - 2,5 kg lub jednej jednostki siewnej, - wielokiełkowych - 10,0 kg, b) sadzeniaków ziemniaka - 10,0 kg, c) pozostałych gatunków roślin rolniczych: - w opakowaniu typu A zawierającym mieszanki nasion roślin rolniczych nieprzeznaczonych do produkcji roślin pastewnych - 2,0 kg, - w opakowaniu typu B zawierającym nasiona kategorii elitarny lub kategorii kwalifikowany albo, jeśli nie są to opakowania typu A, mieszanki nasion roślin pastewnych przeznaczone do produkcji roślin pastewnych - 10,0 kg;

2) nasion roślin warzywnych: a) strączkowych - 5,0 kg, b) cebuli, trybuli, szparaga, buraka liściowego, buraka ćwikłowego, rzepy jadalnej, arbuza, dyni olbrzymiej, dyni zwyczajnej, marchwi jadalnej, szpinaku, skorzonery, salsefii, roszponki, rzodkiewki - 0,5 kg, c) pozostałych roślin - 0,1 kg.]

1. Materiał siewny roślin rolniczych i warzywnych kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany, kategorii handlowy i kategorii standard, znajdujący się w obrocie, może zostać przepakowany i przeetykietowany, pod urzędowym nadzorem, po uzyskaniu pisemnej zgody przedsiębiorcy, o którym mowa w dodany art. 60a wchodzi w życie z dn. art. 54 ust. 1:

1) którego numer w rejestrze znajduje się na etykiecie materiału siewnego 2006 r. Nr 92, poz. przed jego przepakowaniem - w przypadku materiału siewnego wypro-

639) dukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) wprowadzającego materiał siewny do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w przypadku materiału siewnego pochodzącego z innego państwa członkowskiego.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, numer partii przepakowanego i przeetykietowanego materiału siewnego pozostaje niezmieniony, a na etykiecie umieszcza się wyrazy „przepakowano i przeetykietowano w ... (miej2006-07-24

1.07.2006 r. (Dz.U. z

©Kancelaria Sejmu

s. 65/65

sce przepakowania i przeetykietowania) przez ... (firma i numer z rejestru)”.> Art. 61. [1. Etykiety i plomby urzędowe, na wniosek przedsiębiorcy, wydaje odpłatnie wojewódzki inspektor.] <1. Etykiety i plomby urzędowe, na wniosek prowadzącego obrót i dostawcy, wydaje odpłatnie wojewódzki inspektor.> [2. Wojewódzki inspektor może upoważnić na czas określony przedsiębiorcę do wypełniania etykiet urzędowych, jeżeli: w art. 61 nowe

1) przestrzega on przepisów o nasiennictwie oraz daje gwarancję rzetelnego brzmienie ust. 1-4 i dodany art. 61a wypełniania etykiet;

2) będzie rejestrował numery otrzymanych etykiet wydanych dla określonych dn. 1.07.2006 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr partii materiału siewnego oraz zniszczonych podczas druku.] <2. Wojewódzki inspektor może upoważnić na czas określony prowadzącego obrót i dostawcę do wypełniania etykiet urzędowych, jeżeli: 1) przestrzega on przepisów o nasiennictwie oraz daje gwarancję rzetelnego wypełniania etykiet;

2) będzie rejestrował numery otrzymanych etykiet wydanych dla określonych partii materiału siewnego oraz zniszczonych podczas druku.> [3. Przedsiębiorca upoważniony do wypełniania etykiet:

1) prowadzi ewidencję etykiet;

2) na etykietach umieszcza swój numer z rejestru przedsiębiorców.] <3. Prowadzący obrót i dostawca upoważniony do wypełniania etykiet:

1) prowadzi ewidencję etykiet;

2) na etykietach umieszcza swój numer z rejestru, rejestru rolników albo rejestru przedsiębiorców prowadzonego na podstawie przepisów o ochronie roślin.> [4. Wojewódzki inspektor sprawuje kontrolę nad prawidłowym wypełnianiem etykiet urzędowych przez przedsiębiorców, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, w drodze decyzji, nakazuje ich zniszczenie.] <4. Wojewódzki inspektor sprawuje kontrolę nad prawidłowym wypełnianiem etykiet urzędowych przez prowadzących obrót i dostawców, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, w drodze decyzji, nakazuje ich zniszczenie.>

5. Zniszczenie etykiet, o których mowa w ust. 4, następuje w obecności upoważnionego pracownika wojewódzkiego inspektoratu.

6. Producent materiału siewnego jest obowiązany do przechowywania etykiet dotyczących partii materiału siewnego użytego do siewu lub sadzenia do czasu zakończenia oceny tego materiału i okazywania ich na żądanie organu dokonującego ocenę.

7. W przypadku nie posiadania przez producenta materiału siewnego etykiet, o których mowa w ust. 6, plantacja nie będzie oceniana.

92, poz.

639) wchodzą w życie z

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 66/66

Art. 62.

1. Do każdej przesyłki zawierającej jedną lub kilka partii wprowadzonego do obrotu materiału szkółkarskiego CAC, materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin warzywnych i ozdobnych dostawca dołącza informację o dostarczonym materiale, zwaną dalej „dokumentem dostawcy”.

2. Dokument dostawcy sporządza się w dwóch egzemplarzach; jeden dołącza się do każdej przesyłki materiału, o której mowa w ust. 1, a drugi pozostaje u dostawcy. zmiany w art. 62 wchodzą w życie z

3. Dokument dostawcy zawiera: [1) informację o zgodności jakości materiału z wymaganiami Unii Europej- (Dz.U. z 2006 r. Nr 92, poz. 639) skiej;] <1) oznaczenie „jakość WE”;>

2) oznaczenie kraju, w którym wystawiono ten dokument; [3) nazwę lub znak wojewódzkiego inspektoratu;] <3) napis „Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa”;> [4) numer z rejestru producentów prowadzonego na podstawie odrębnych przepisów;] <4) numer w rejestrze przedsiębiorców prowadzonym na podstawie przepisów o ochronie roślin;>

5) oznaczenie dostawcy;

6) oznaczenie odbiorcy;

7) numer partii określony przez dostawcę;

8) datę wystawienia;

9) nazwę botaniczną;

10) nazwę odmiany, w przypadku podkładek nazwę odmiany lub jej opis;

11) liczbę roślin objętych dokumentem dostawcy;

12) kategorię;

13) nazwę kraju, w którym dokonano zbioru materiału, w przypadku importu z państw trzecich. <3a. Dokument dostawcy dołączony do materiału przeznaczonego dla odbiorców, którzy nie zajmują się zawodowo uprawą roślin sadowniczych, warzywnych lub ozdobnych, może nie zawierać informacji, o której mowa w ust. 3 pkt 6.> [4. Dokumentem dostawcy może być paszport roślin, jeżeli będą umieszczone na nim informacje zawarte w dokumencie dostawcy.]

2006-07-24

dn. 1.07.2006 r.

©Kancelaria Sejmu

s. 67/67

<4. Dokumentem dostawcy może być paszport roślin, jeżeli będą umieszczone na nim informacje, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 3, 10, 12 i 13.>

5. Materiał szkółkarski kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany oraz materiał rozmnożeniowy winorośli znajdujący się w obrocie zaopatruje się w etykietę i wypis ze świadectwa. <6. Wypis ze świadectwa dołącza się do każdej przesyłki materiału szkółkarskiego zawierającej jedną lub kilka partii tego materiału.

7. Materiał szkółkarski kategorii kwalifikowany oraz materiał rozmnożeniowy winorośli, znajdujący się w obrocie i przeznaczony dla odbiorcy, który nie zajmuje się zawodowo uprawą tych roślin, zaopatruje się wyłącznie w etykietę urzędową.

8. Materiał szkółkarski roślin sadowniczych kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany, znajdujący się w obrocie, może być przeetykietowany po uzyskaniu pisemnej zgody dostawcy, którego numer w rejestrze przedsiębiorców, prowadzonym na podstawie przepisów o ochronie roślin, znajduje się na etykiecie materiału szkółkarskiego przed przeetykietowaniem.

9. Dostawca jest obowiązany przechowywać kopie dokumentów dostawcy lub wypisów ze świadectw przez okres 3 lat od dnia ich wydania.> Art. 63. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowy sposób oraz zakres etykietowania i plombowania materiału siewnego, z uwzględnieniem: a) rozmiarów i koloru etykiet ustalonych dla poszczególnych kategorii i stopni kwalifikacji materiału siewnego, [b) treści informacji zamieszczanych na etykietach,] c) małych opakowań WE;

2) rodzaje opakowań materiału siewnego dla poszczególnych gatunków lub grup roślin, a także materiału siewnego zaprawianego oraz sposoby ich zabezpieczania - mając na względzie postęp techniki w tej dziedzinie i rozwiązania stosowane przez międzynarodowe organizacje nasienne. [Rozdział 6 Przywóz materiału siewnego z państw trzecich Art. 64.

1. Z państw trzecich można przywozić materiał siewny:

1) dopuszczony do obrotu albo

2) przeznaczony do:

2006-07-24

nowe brzmienie lit. b w pkt 1 w art. 63 wchodzi w życie z dn. 1.07.2006 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr 92, poz. 639)

uchylenie rozdz. 6 wchodzi w życie jw.

©Kancelaria Sejmu

s. 68/68

a) prac w hodowli roślin lub do doświadczeń albo b) uprawy w ogródkach przydomowych i działkowych.

2. Jeżeli materiał siewny, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest genetycznie zmodyfikowany, może być przywieziony po spełnieniu wymogów określonych w przepisach o organizmach genetycznie zmodyfikowanych. Art. 65. Przedsiębiorca prowadzący obrót materiałem siewnym, który przywiózł z państw trzecich materiał siewny w ilościach powyżej 2 kilogramów, lub dostawca materiału szkółkarskiego, rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin warzywnych i ozdobnych jest obowiązany w terminie 3 dni od dnia odprawy celnej poinformować wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na siedzibę przedsiębiorcy albo adres jego miejsca zamieszkania o ilości i rodzaju przywiezionego materiału siewnego oraz przedstawić dokumenty dotyczące wytwarzania i jakości tego materiału.] Rozdział 7 Kontrola materiału siewnego i opłaty sankcyjne Art. 66.

1. Kontrola materiału siewnego polega na losowym sprawdzeniu jego jakości oraz spełniania innych wymagań dotyczących wytwarzania, oceny, przechowywania materiału siewnego a także obrotu tym materiałem.

2. Kontrolę materiału siewnego wykonuje wojewódzki inspektor. <2a. Pobieranie prób urzędowych i ocena, dokonywane przez organ Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa w ramach kontroli, nie podlegają opłacie. 2b. Kontroli materiału siewnego dokonuje się z urzędu lub na uzasadniony wniosek. 2c. Jeżeli w wyniku kontroli partii materiału siewnego zachodzą wątpliwości co do jakości i tożsamości odmianowej tego materiału, przeprowadza się ba- zmiany w art. 66 i dodany art. 66a dania genetyczne tego materiału.>

[3. Jeżeli w wyniku kontroli partii materiału siewnego stwierdzono, że jest on in- dn. 1.07.2006 r. nej jakości niż określona w świadectwie oceny albo nieodpowiedniej jakości al- (Dz.U. z 2006 r. Nr bo nie są spełnione wymagania dotyczące wytwarzania, oceny, przechowywa- 92, poz. 639) nia, a także obrotu tym materiałem, wojewódzki inspektor może:

1) wydać nowe świadectwo dla całości lub części kontrolowanego materiału siewnego albo

2) w drodze decyzji: a) zakazać wprowadzania materiału siewnego do obrotu, b) wycofać go z obrotu, c) nakazać poddanie tego materiału zabiegom uniemożliwiającym użycie go do siewu, sadzenia, szczepienia, okulizacji lub tylko do rozmnażania roślin.]

2006-07-24

wchodzą w życie z

©Kancelaria Sejmu

s. 69/69

<3. Jeżeli w wyniku kontroli materiału siewnego stwierdzono, że jedna lub kilka partii nie odpowiada wymaganiom jakości albo wymaganiom obowiązującym przy wytwarzaniu, ocenie, przechowywaniu lub w obrocie tym materiałem, wojewódzki inspektor, w drodze decyzji, może:

1) zakazać prowadzenia obrotu partią materiału siewnego niespełniającą wymagań;

2) nakazać poddanie partii materiału siewnego niespełniającej wymagań zabiegom uniemożliwiającym użycie go do siewu, sadzenia, szczepienia, okulizacji lub tylko do rozmnażania roślin.>

[4. Decyzje, o których mowa w ust. 3 pkt 2 lit. a i b, podlegają natychmiastowemu 67 wchodzi w życie z dn. 1.07.2006 r. wykonaniu.] <4. Decyzje, o których mowa w ust. 3, podlegają natychmiastowemu wykona- 92, poz.

639) niu.> <5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, urzędową metodę przeprowadzania badań genetycznych materiału siewnego, biorąc pod uwagę metody określone w wytycznych OECD dla testów upraw kontrolnych i polowej kontroli upraw nasiennych oraz bezpieczeństwo obrotu materiałem siewnym.>

1. Z materiału siewnego znajdującego się w obrocie pobiera się kontrolne próby do wspólnotowych testów i doświadczeń porównawczych, w celu sprawdzenia jego jakości oraz harmonizacji metod dokonywania oceny.

2. Główny Inspektor pobiera i przesyła próby materiału siewnego, o których mowa w ust. 1, do odpowiednich jednostek prowadzących wspólnotowe doświadczenia i testy porównawcze, zgodnie z przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi przeprowadzania doświadczeń i testów porównawczych.> [Art. 67.

1. Kto prowadzi obrót materiałem siewnym niezgodnie z warunkami określonymi w art. 57 ust. 1, 3 i 4, jest obowiązany do wycofania go z obrotu na własny koszt oraz do wniesienia na rachunek urzędu skarbowego, właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania prowadzącego obrót, opłaty sankcyjnej stanowiącej 200% kwoty należnej za sprzedany materiał siewny.

2. Stwierdzenie wprowadzenia materiału siewnego do obrotu niezgodnie z warunkami określonymi w art. 57 ust. 1, 3 i 4, termin wycofania tego materiału z obrotu, ilość sprzedanego materiału siewnego oraz wysokość opłaty sankcyjnej, o której mowa w ust. 1, określa, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na siedzibę lub adres miejsca zamieszkania wprowadzającego materiał siewny do obrotu.]

1. Kto prowadzi obrót materiałem siewnym niezgodnie z warunkami określonymi w art. 57 ust. 1, 1a, 2a, 3 i 4, jest obowiązany do wniesienia na rachunek urzędu skarbowego, właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce za2006-07-24

nowe brzmienie art. (Dz.U. z 2006 r. Nr

©Kancelaria Sejmu

s. 70/70

mieszkania prowadzącego obrót, opłaty sankcyjnej stanowiącej 300% kwoty należnej za sprzedany lub dostarczony materiał siewny. 2. Stwierdzenie prowadzenia obrotu materiałem siewnym niezgodnie z warunkami określonymi w art. 57 ust. 1, 1a, 2a, 3 i 4, ilość sprzedanego lub dostarczonego materiału siewnego oraz wysokość opłaty sankcyjnej, o której mowa w ust. 1, określa, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania prowadzącego obrót mate- zmiany w art. 70 riałem siewnym.> wchodzą w życie z Art. 68. Opłata sankcyjna, o której mowa w art. 67, stanowi dochód budżetu państwa i mają do niej zastosowanie przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.3)). Art. 69.

1. Wojewódzki inspektor przekazuje kopię decyzji, o której mowa w art. 67 ust. 2, właściwemu urzędowi skarbowemu.

2. W razie niewniesienia opłaty sankcyjnej wynikającej z decyzji, o której mowa w art. 67 ust. 2, właściwy urząd skarbowy wszczyna postępowanie w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Rozdział 8 Przepisy karne Art. 70.

1. Kto:

1) nie stosuje nazwy odmiany zgodnie z wpisem w krajowym rejestrze lub w odpowiednich rejestrach państw członkowskich lub we wspólnotowych katalogach,

2) nie stosuje się do zakazów obowiązujących w rejonie zamkniętym, [3) prowadzi obrót materiałem siewnym bez wpisu do rejestru,] <3) prowadzi obrót materiałem siewnym bez wpisu do rejestru rolników,>

4) nie składa wojewódzkiemu inspektorowi obowiązującej informacji dotyczącej obrotu materiałem siewnym lub nie prowadzi obowiązującej dokumentacji dotyczącej tego materiału, <4a) składa wojewódzkiemu inspektorowi nieprawdziwe informacje dotyczące obrotu materiałem siewnym,>

dn. 1.07.2006 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr 92, poz. 639)

3)

Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315, z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42, poz. 475, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 130, poz. 1452, z 2002 r. Nr 89, poz. 804, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387 oraz z 2003 r. Nr 130, poz. 1188.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 71/71

[5) nie stosuje etykiet lub dokumentów dostawcy, wypisów świadectwa, plomb oraz nie zabezpiecza opakowań z materiałem siewnym, zgodnie z art. 58 ust. 1, art. 59 ust. 1 i art. 62, lub podaje na etykietach informacje niezgodne ze świadectwem, o którym mowa w art. 47 ust. 3,] <5) nie zaopatruje materiału siewnego w etykiety, nie dołącza dokumentu towarzyszącego lub dokumentu dostawcy, wypisu ze świadectwa, nie stosuje plomb oraz nie zabezpiecza opakowań z materiałem siewnym zgodnie z art. 58 ust. 1, art. 59 ust. 1, art. 61a lub art. 62 lub podaje na etykietach informacje niezgodne ze świadectwem,> [6) nie zgłasza, w terminie 3 dni od dnia odprawy celnej do wojewódzkiego inspektoratu przywozu materiału siewnego na polski obszar celny,]

7) nie prowadzi lub nie przechowuje dokumentacji zgodnie z warunkami, o których mowa w art. 33,

8) nie prowadzi list odmian lub nie sporządza opisów odmian znajdujących się na liście, o której mowa w art. 56, [9) nie będąc wpisanym do rejestru przedsiębiorców, o którym mowa w art. 54 ust. 1, sprzedaje poza terenem powiatu, w którym wytworzył materiał siewny rozmnożeniowy roślin warzywnych i ozdobnych oraz materiał szkółkarski przeznaczony dla odbiorcy na jego własne, niezarobkowe potrzeby,] <9) nie będąc wpisanym do rejestru albo rejestru rolników, sprzedaje poza terenem powiatu, w którym wytworzył, materiał siewny rozmnożeniowy roślin warzywnych i ozdobnych oraz materiał szkółkarski przeznaczony dla odbiorcy na jego własne, niezarobkowe potrzeby,>

10) nabył od producenta materiał siewny rozmnożeniowy roślin warzywnych i ozdobnych oraz materiał szkółkarski przeznaczony na jego własne, niezarobkowe potrzeby, a wprowadził go do obrotu lub rozmnaża w celach zarobkowych, <11) bez wymaganej zgody prowadzi testy lub doświadczenia polowe odmian roślin rolniczych lub roślin warzywnych,

12) sporządza mieszanki roślin pastewnych przeznaczone na cele pastewne, nie posiadając opracowanej technologii sporządzania tych mieszanek oraz urządzeń niezbędnych do ich sporządzania,

13) sporządza protokół, o którym mowa w art. 46 ust. 3, na formularzu, który nie jest zgodny z wzorem określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 46 ust. 4,

14) wydaje świadectwa lub informacje, o których mowa w art. 47 ust. 1-6 i art. 47a ust. 1, lub wypisy ze świadectw na formularzach, które nie są zgodne z wzorami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 47 ust. 10 i art. 47a ust. 3,

15) nie oznacza partii materiału siewnego wytworzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej numerem utworzonym zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 47b ust. 2,

16) będąc hodowcą, wprowadzającym do obrotu materiał siewny kategorii standard roślin warzywnych własnych odmian, nie przechowuje lub nie udostępnia wojewódzkiemu inspektorowi dokumentacji, o której mowa w art. 55a ust. 1 pkt 1,

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 72/72

17) będąc hodowcą wprowadza do obrotu materiał siewny kategorii standard roślin warzywnych własnych odmian, nie przechowuje lub nie udostępnia wojewódzkiemu inspektorowi lub właściwemu urzędowi innego państwa członkowskiego prób, o których mowa w art. 55a ust. 1 pkt 2,

18) będąc hodowcą wprowadzającym do obrotu materiał siewny kategorii standard roślin warzywnych własnych odmian, nie składa wojewódzkiemu inspektorowi sprawozdania o ilości wprowadzonego do obrotu materiału siewnego,

19) prowadzi obrót materiałem siewnym wymienionym w art. 57 ust. 1 pkt 15 poza okresem, na jaki została udzielona zgoda na prowadzenie testów lub doświadczeń polowych,

20) nie informuje w wymaganym terminie dyrektora Centralnego Ośrodka o ilości wprowadzonego do obrotu materiału siewnego, o którym mowa w art. 57 ust. 2b,

21) nie wykonuje wprowadzonego na podstawie art. 59 ust. 12 obowiązku etykietowania małych opakowań WE materiału siewnego buraków etykietami urzędowymi,

22) dokonuje przepakowania i przeetykietowania materiału siewnego niezgodnie z warunkami określonymi w art. 60a oraz art. 62 ust. 8,

23) nie informuje w terminie wojewódzkiego inspektora o zmianie danych wpisanych do rejestru rolników > - podlega karze grzywny.

2. Orzekanie w sprawach określonych w ust. 1 następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Rozdział 9 Przepisy zmieniające, przejściowe i końcowe Art. 71. W ustawie z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz.U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1398 i Nr 238, poz. 2019 oraz z 2003 r. Nr 130, poz. 1188) w art. 15 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) pozytywne wyniki badań skuteczności działania środka ochrony roślin, przeprowadzane w jednostkach organizacyjnych Instytutu Ochrony Roślin oraz w innych jednostkach upoważnionych, w drodze decyzji, przez podmiot określony, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa;”. Art. 72.

1. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a niezakończonych do tego dnia decyzją ostateczną, stosuje się odpowiednio przepisy niniejszej ustawy albo przepisy o ochronie prawnej odmian roślin.

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 73/73

2. Rejestr odmian prowadzony na podstawie przepisów dotychczasowych staje się krajowym rejestrem.

3. Materiał siewny odmian roślin rolniczych i warzywnych, wpisanych do krajowego rejestru, które nie wchodzą do wspólnotowego katalogu może być w obrocie wyłącznie na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i powinien być oznakowany przez dodanie na etykiecie oznaczenia – „do obrotu wyłącznie na terytorium RP”.

4. Przepis ust. 3 dotyczy również odmian skreślonych z krajowego rejestru przed wejściem w życie niniejszej ustawy. Art. 73.

1. Prawa twórców odmian do wynagrodzenia za wszelkie zarobkowe korzyści z odmiany nabyte na podstawie dotychczasowych przepisów pozostają w mocy do czasu ich wygaśnięcia. Do praw tych stosuje się przepisy dotychczasowe.

2. Prawa hodowców, autorów odmian do premii autorskiej i prawa osób fizycznych, które udzieliły pomocy przy wytwarzaniu odmian, istniejące w dniu wejścia w życie ustawy, pozostają w mocy do czasu ich wygaśnięcia. Do praw tych stosuje się przepisy dotychczasowe.

3. Wysokość premii, o której mowa w ust. 2, ustala się w wysokości premii uzyskanej za daną odmianę w 2003 r., przy czym premie te wypłaca Centralny Ośrodek. Art. 74.

1. Do wytwarzania i obrotu dopuszcza się materiał siewny odmian selekcjonowanych wpisanych do rejestru odmian na podstawie dotychczasowych przepisów.

2. Do etykiet materiału siewnego odmian, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 59 ust. 5 i

6. Art. 75. Zezwolenia i upoważnienia wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują swoją ważność przez okres 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 76. Z dniem wejścia w życie ustawy dotychczasowy Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych staje się Centralnym Ośrodkiem Badania Odmian Roślin Uprawnych w rozumieniu ustawy. Art. 77. Traci moc ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie (Dz.U. z 2001 r. Nr 53, poz. 563 i Nr 76, poz. 811 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253).

2006-07-24

©Kancelaria Sejmu

s. 74/74

Art. 78. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, z wyjątkiem art. 71, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

2006-07-24

1

nowe brzmienie załącznika do ustawy wchodzi w życie z dn. 1.07.2006 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr 92, poz. 639)

[Załączniki do ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r. (poz. 1299)

Załącznik nr 1

WYKAZ GATUNKÓW ROŚLIN UPRAWNYCH, KTÓRYCH ODMIANY WPISUJE SIĘ DO KRAJOWEGO REJESTRU, ORAZ KTÓRYCH MATERIAŁ SIEWNY MOŻE BYĆ WYTWARZANY I ZNAJDOWAĆ SIĘ W OBROCIE. l.p 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Jźczmieñ Kukurydza (z wyłączeniem kukurydzy cukrowej i pękającej) Mieszańce sorga zwyczajnego i trawy sudańskiej Mozga kanaryjska (Kanar) Owies Pszenica orkisz Pszenica twarda Pszenica zwyczajna Pszenżyto Ryż Sorgo zwyczajne Trawa sudańska ¯yto Bawełna Gorczyca biała Gorczyca czarna Gorczyca sarepska Kminek zwyczajny Konopie Krokosz barwierski (Saflor barwierski) Len zwyczajny Mak Orzech ziemny Rzepak Rzepik S³onecznik Soja zwyczajna Nazwa polska ROŚLINY ZBOŻOWE Hordeum vulgare L. Zea mays L. Sorghum bicolor x Sorghum sudanense Phalaris canariensis L. Avena sativa L. Triticum spelta L. Triticum durum Desf. Triticum aestivum L. emend. Fiori et Paol. x Triticosecale Wittm. Oryza sativa L. Sorghum bicolor (L.) Moench Sorghum sudanense (Piper) Stapf. Secale cereale L. OLEISTE I WŁÓKNISTE Gossypium spp. Sinapis alba L. Brassica nigra (L.) Koch Brassica junacea (L.) Czernj. et Cosson Carum carvi L. Cannabis sativa L. Carthanus tinctorius L. Linum usitatissimum L. Papaver somniferum L. Arachis hypogaea L. Brassica napus L. (partim) Brassica rapa L. var silvestris (Lam.) Briggs Helianthus annuus L. Glicyne max (L.) Merrill

2006-07-24

Nazwa łacińska

2

ROŚLINY PASTEWNE – STRĄCZKOWE 1 2 3 4 5 6 7 8 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 1.

2.

3. 4.

5.

6.

7. 8.

9.

10.

11.

12.

13. Bobik Groch siewny Łubin biały Łubin wąskolistny Łubin żółty Wyka kosmata Wyka pannońska Wyka siewna Esparceta siewna Komonica zwyczajna Koniczyna egipska (Koniczyna aleksandryjska) Koniczyna biała Koniczyna łąkowa (Koniczyna czerwona) Koniczyna krwistoczerwona (Inkarnatka) Koniczyna perska Koniczyna białoróżowa (Koniczyna szwedzka) Kozieradka pospolita (Koniczyna grecka) Lucerna chmielowa Lucerna mieszańcowa Lucerna siewna Siekiernica włoska Cynodon palczasty Festulolium Konietlica łąkowa Kostrzewa czerwona Kostrzewa łąkowa Kostrzewa owcza Kostrzewa trzcinowa Kupkówka pospolita Mietlica biaława Mietlica pospolita Mietlica psia Mietlica rozłogowa Mozga Hardinga Medicago lupulina L. Medicago x varia T. Martyn Medicago sativa L. Hedysarum coronarium L. Cynodon dactylon (L.) Pers. x Festulolium Trisetum flavescens (L.) P.Beauv. Festuca rubra L. Festuca pratensis Hudson Festuca ovina L. Festuca arundinacea Schreber Dactylis glomerata L. Agrostis giganthea Roth Agrostis capillaris L. Agrostis canina L. Agrostis stolonifera L. Phalaris aquatica L. Vicia faba L. (partim) Pisum sativum L. (partim) Lupinus albus L. Lupinus angustifolius L. Lupinus luteus L. Vicia villosa Roth Vicia pannonica Crantz Vicia sativa L. Onobrychis viciifolia Scop. Lotus corniculatus L. Trifolium alexandrinum L. Trifolium repens L. Trifolium pratense L. Trifolium incarnatum L. Trifolium resupinatum L. Trifolium hybridum L. Trigonella foenum-graecum L.

ROŚLINY PASTEWNE – MOTYLKOWATE DROBNONASIENNE

ROŚLINY PASTEWNE – TRAWY GAZONOWE I PASTEWNE

2006-07-24

3

14.

15. 16.

17. 18.

19. 20.

21. 22.

23. 24.

25. 26.

27. Rajgras wyniosły (Rajgras francuski), Stok³osa uniolowata Stokłosa alaskańska Tymotka kolankowata Tymotka łąkowa Wiechlina zwyczajna Wiechlina błotna Wiechlina gajowa Wiechlina łąkowa Wiechlina roczna Wyczyniec łąkowy Życica mieszańcowa, (Rajgras oldenburski), Życica trwała . (Rajgras angielski) Życica wielokwiatowa (Rajgras włoski) i (Rajgras holenderski) ROŚLINY PASTEWNE – INNE ROŚLINY ROLNICZE 1 2 3 4 1 2 3 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Brukiew pastewna Facelia błękitna Kapusta pastewna Rzodkiew oleista Burak cukrowy Burak pastewny Ziemniak Bób Brokuł Burak ćwikłowy Burak liœciowy Cebula Cebula siedmiolatka (Czosnek dęty) Cykoria Czosnek pospolity Dynia olbrzymia Dynia zwyczajna Endywia Brassica napus L. var. napobrassica (L.) Rchb. Phacelia tanacetifolia Benth. Brassica oleracea L. convar. acephala (DC.) Alef. var. medullosa Thell. var. viridis L. Raphanus sativus L. var. oleiformis Pers. BURAK I ZIEMNIAK Beta vulgaris L. Beta vulgaris L. Solanum tuberosum L. ROŚLINY WARZYWNE Vicia faba L. (partim) Brassica oleracea L. convar. botrytis (L.) Alef. var. cymosa Duch. Beta vulgaris L. var. vulgaris Beta vulgaris L. var. conditiva Alef. Allium cepa L. Allium fistulosum L. Cichorium intybus L. (partim) Allium sativum L. Cucurbita maxima Duch. Cucurbita pepo L. Cichorium endivia L. Arrhenatherum elatius (L.) Beauv.,ex J. S. Et K. B. Persl Bromus catharticus Vahl Bromus sitchensis Trin. Phleum bertolonii DC. Phleum pratense L. Poa trivilis L. Poa palustris L. Poa nemoralis L. Poa pratensis L. Poa annua L. Alopecurus pratensis L. Lolium x boucheanum Kunth Lolium perenne L. Lolium multiflorum Lam.

2006-07-24

4

12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 1 Fasola wielokwiatowa Fasola zwykła Jarmu¿ Kalafior Kalarepa Kapusta brukselska Kapusta głowiasta biała Kapusta głowiasta czerwona Kapusta pekiñska Kapusta włoska Karczoch hiszpański (Kard) Karczoch zwyczajny Kawon (Arbuz) Koper włoski (Fenkuł) Marchew Melon Oberżyna Ogórek Papryka Pietruszka zwyczajna Pomidor Por Rabarbar Roszponka warzywna Rzepa Rzodkiew, Rzodkiewka Sałata siewna Seler zwyczajny Skorzonera (Wężymord) Szalotka (Cebula szalotka) Szparag Szpinak Trybuła ogrodowa Brzoskwinia zwyczajna Phaseolus coccineus L. Phaseolus vulgaris L. Brassica oleracea L. convar. acephala (DC.) Alef. var.sabellica L. Brassica oleracea L. convar. botrytis (L.) Alef. var. botrytis L. Brassica oleracea L. convar. acephala (DC.) Alef. var. gongylodes L. Brassica oleracea L. convar. oleracea var. gemmifera DC. Brassica oleracea L. convar. capitata (L.) Alef. var. alba DC. Brassica oleracea L. convar. capitata (L.) Alef. var. rubra DC. Brassica pekinensis (Lour.) Rupr. Brassica oleracea L. convar. capitata (L.) Alef. var. sabauda L. Cynara cardunculus L. Cynara scolymus L. Citrullus lanatus (Thunb.) Matsum. et Nakai Foeniculum vulgare Miller Daucus carota L. Cucumis melo L. Solanum melongena L. Cucumis sativus L. Capsicum annuum L. Petroselinum crispum (Miller) Nyman ex A. W. Hill Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw. Allium porrum L. Rheum rhaponticum L. Valerianella locusta (L.) Laterrade Brassica rapa L. var. rapa Raphanus sativus L. Lactuca sativa L. Apium graveolens L. Scorzonera hispanica L. Allium ascalonicum L. Asparagus officinalis L. Spinacia oleracea L. Anthriscus cerefolium (L.) Hoffm. ROŚLINY SADOWNICZE Prunus persica (L.) Batsch

2006-07-24

Groch siewny łuskowy i cukrowy Pisum sativum L. (partim)

5

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 Cytryna zwyczajna Czereśnia Grejpfrut Grusza pospolita Jabłoń Leszczyna pospolita Lima (Limeta kwaśna) Malina Mandarynka Migdałowiec Morela zwyczajna Oliwka europejska Orzech włoski Pigwa Pistacja właściwa Pomarańcza słodka Porzeczka agrest Śliwa domowa Śliwa japońska Truskawka Wiśnia pospolita Winoroœl Citrus limon (L.) Burm. F. Prunus avium L. Citrus paradisi Macf. Pyrus communis L. Malus Mill. Corylus avellana L. Citrus aurantifolia (Christm.) Swing Rubus spp. Citrus reticulata Blanco Prunus amygdalus Batsch Prunus armeniaca L. Olea europea L. Juglans regia L. Cydonia Mill. Pistacia vera L. Citrus sinensis (L.) Oesbeck Ribes spp. Prunus domestica L. Prunus salicina Fragaria ananassa Duch. Prunus cerasus L. Vitis spp.

2006-07-24

6

Załącznik nr 2

WYKAZ GATUNKÓW ROŚLIN UPRAWNYCH, KTÓRYCH ODMIANY WPISUJE SIĘ DO KRAJOWEGO REJESTRU PO STWIERDZENIU ICH ZADOWALAJĄCEJ WARTOŚCI GOSPODARCZEJ (WGO)

Lp Nazwa polska ROŚLINY ROLNICZE I. BURAK 1 2 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 Burak cukrowy Burak pastewny Mietlica psia Mietlica biaława Mietlica rozłogowa Mietlica pospolita Wyczyniec łąkowy Rajgras wyniosły Stokłosa uniolowata Kupkówka pospolita Kostrzewa trzcinowa Kostrzewa owcza Kostrzewa łąkowa Kostrzewa czerwona Festulolium Życica wielokwiatowa (rajgras włoski i holenderski) Życica trwała Życica mieszańcowa Tymotka kolankowata Tymotka łąkowa Wiechlina roczna Wiechlina gajowa Wiechlina łąkowa Konietlica ³¹kowa Soja £ubin bia³y Łubin wąskolistny Łubin żółty Groch siewny Bobik Wyka siewna Beta vulgaris L. Beta vulgaris L. Agrostis canina L. Agrostis gigantea Roth Agrostis stolonifera L. Agrostis capillaris L. Alopecurus pratensis L. Arrhenatherum elatius (L.) P. Beauv., ex J. S. Et K. B. Presl Bromus catharticus Vahl Dactylis glomerata L. Festuca arundinacea Schreber Festuca ovina L. Festuca pratensis Hudson Festuca rubra L. x Festulolium Lolium multiflorum Lam. Lolium perenne L. Lolium x boucheanum Kunth Phleum bertolonii DC. Phleum pratense L. Poa annua L. Poa nemoralis L. Poa pratensis L. Trisetum flavescens (L.) P. Beauv. Glycine max (L.) Merrill Lupinus albus L. Lupinus angustifolius L. Lupinus luteus L. Pisum sativum L. (partim) Vicia faba L. (partim) Vicia sativa L.

2006-07-24

Nazwa łacińska

II. ROŚLINY PASTEWNE *

Wiechlina zwyczajna (szorstka) Poa trivialis L.

7

31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 1 2 3 4 5 6 7 8 Wyka kosmata Komonica zwyczajna Lucerna chmielowa Lucerna siewna Lucerna mieszańcowa Esparceta siewna Koniczyna szwedzka Koniczyna krwistoczerwona Koniczyna czerwona (łąkowa) Koniczyna biała Koniczyna perska Brukiew pastewna Kapusta pastewna Facelia błękitna Rzodkiew oleista Rzepik Gorczyca sarepska Rzepak Gorczyca czarna Konopie Krokosz barwierski Kminek zwyczajny S³onecznik Len zwyczajny Mak Gorczyca biała Owies Jźczmieñ Kanar ¯yto Pszen¿yto Pszenica zwyczajna Pszenica twarda Kukurydza (z wyłączeniem kukurydzy cukrowej i pękającej Ziemniak Cykoria korzeniowa Vicia villosa Roth Lotus corniculatus L. Medicago lupulina L. Medicago sativa L. Medicago x varia T. Martyn Onobrychis viciifolia Scop. Trifolium hybridum L. Trifolium incarnatum L. Trifolium pratense L. Trifolium repens L. Trifolium resupinatum L. Brassica napus L. var. napobrassica (L.) Rchb. Brassica oleracea L. convar. acephala (DC.) Alef. var. medullosa Thell. var. viridis L. Phacelia tanacetifolia Benth. Raphanus sativus L. var. oleiformis Pers. Brassica rapa L. var. silvestris (Lam.) Briggs Brassica juncea (L.) Czernj et Cosson Brassica napus L. (partim) Brassica nigra (L.) Koch Cannabis sativa L. Carthamus tinctorius L. Carum carvi L. Helianthus annuus L. Linum usitatissimum L. Papaver somniferum L. Sinapis alba L. Avena sativa L. Hordeum vulgare L. Phalaris canariensis L. Secale cereale L. x Triticosecale Wittm. Triticum aestivum L. emend. Fiori et Paol. Triticum durum Desf. Zea mays L.

III. ROŚLINY OLEISTE I WŁÓKNISTE

IV. ROŚLINY ZBOŻOWE

V. INNE 1 2 Solanum tuberosum L. Cichorium intybus L. (partim)

2006-07-24

8

3 Winorośl Vitis L.

* nie dotyczy odmian traw użytkowanych jako gazonowe

2006-07-24

9

Załącznik nr 3

WYKAZ GATUNKÓW ROŚLIN WARZYWNYCH I SADOWNICZYCH, KTÓRYCH WARTOŚĆ GOSPODARCZĄ ODMIAN (WGO) BADA SIĘ PO WPISANIU ICH DO REJESTRU

Lp 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 1 2 3 4 5 6 7 Nazwa polska Burak ćwikłowy Cebula Fasola zwykła Groch siewny łuskowy i cukrowy Kalafior Kapusta brukselska Kapusta głowiasta biała Kapusta głowiasta czerwona Marchew Ogórek Papryka Pietruszka zwyczajna Pomidor Por Seler zwyczajny Grusza pospolita* Jabłoń* Malina Porzeczka Śliwa domowa Truskawka Wiśnia pospolita** Nazwa łacińska ROŚLINY WARZYWNE Beta vulgaris L. var. vulgaris Allium cepa L. Phaseolus vulgaris L. Pisum sativum L. (partim) Brassica oleracea L. convar. botrytis (L) Alef. var. botrytis L. Brassica oleracea L. convar. oleracea var. gemmifera DC. Brassica oleracea L. convar. capitata (L.) Alef. var. alba DC. Brassica oleracea L convar. capitata (L.) Alef. var. rubra DC. Daucus carota L. Cucumis sativus L. Capsicum annuum L. Petroselinum crispum (Mill.) Nym. ex A. W. Hill. Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw. Allium porrum L. Apium graveolens L. ROŚLINY SADOWNICZE Pyrus communis L. Malus Mill. Rubus spp. Ribes spp. Prunus domestica L. Fragaria ananassa Duch. Prunus cerasus L.

* odmiany owocujące i podkładki ** odmiany owocujące]

ZAŁĄCZNIK NR 1

2006-07-24

10

WYKAZ GATUNKÓW ROŚLIN UPRAWNYCH, KTÓRYCH ODMIANY WPISUJE SIĘ DO KRAJOWEGO REJESTRU, ORAZ KTÓRYCH MATERIAŁ SIEWNY MOŻE BYĆ WYTWARZANY I OCENIANY Lp. Nazwa polska ROŚLINY ROLNICZE Rośliny zbożowe 1 Jęczmień 2 Kukurydza (z wyłączeniem kukurydzy cukrowej i pękającej) 3 Mozga kanaryjska (kanar) 4 Owies 5 Pszenica orkisz 6 Pszenica twarda 7 Pszenica zwyczajna 8 Pszenżyto 9 ¯yto Rośliny oleiste i włókniste 1 Gorczyca biała 2 Gorczyca sarepska 3 Kminek zwyczajny 4 Konopie 5 Len zwyczajny 6 Mak 7 Rzepak 8 Rzepik 9 S³onecznik 10 Soja Rośliny pastewne - strączkowe 1 Bobik 2 Groch siewny 3 Łubin biały 4 £ubin w¹skolistny 5 £ubin ¿ó³ty 6 Wyka kosmata 7 Wyka siewna Nazwa łacińska

Hordeum vulgare L. Zea mays L.

Phalaris canariensis L. Avena sativa L. Triticum spelta L. Triticum durum Desf. Triticum aestivum L. emend. Fiori et Paol. x Triticosecale Wittm. Secale cereale L. Sinapis alba L. Brassica junacea (L.) Czern. et Cosson Carum carvi L. Cannabis sativa L. Linum usitatissimum L. Papaver somniferum L. Brassica napus L. (partim) Brassica rapa L. var. silvestris (Lam.) Briggs Helianthus annuus L. Glycine max (L.) Merrill Vicia faba L. (partim) Pisum sativum L. (partim) Lupinus albus L. Lupinus angustifolius L. Lupinus luteus L. Vicia villosa Roth Vicia sativa L.

Rośliny pastewne - motylkowate drobnonasienne 1 Esparceta siewna Onobrychis viciifolia Scop. 2 Komonica zwyczajna Lotus corniculatus L. 3 Koniczyna biała Trifolium repens L. 4 Koniczyna łąkowa Trifolium pratense L. (koniczyna czerwona) 5 Koniczyna krwistoczerwona (inkar- Trifolium incarnatum L. natka) 6 Koniczyna perska Trifolium resupinatum L. 7 Koniczyna białoróżowa Trifolium hybridum L. (koniczyna szwedzka) 8 Lucerna chmielowa Medicago lupulina L. 9 Lucerna mieszańcowa Medicago x varia T. Martyn 10 Lucerna siewna Medicago sativa L. Rośliny pastewne - trawy 1 Festulolium 2 Kostrzewa czerwona 3 Kostrzewa łąkowa 4 Kostrzewa owcza 5 Kostrzewa trzcinowa 6 Kupkówka pospolita 7 Mietlica biaława 8 Mietlica pospolita 9 Mietlica psia 10 Mietlica rozłogowa Festuca spp. x Lolium spp. Festuca rubra L. Festuca pratensis Hudson Festuca ovina L. Festuca arundinacea Schreber Dactylis glomerata L. Agrostis gigantea Roth Agrostis capillaris L. Agrostis canina L. Agrostis stolonifera L. 2006-07-24

11

11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 Rajgras wyniosły (rajgras francuski) Stok³osa uniolowata Tymotka kolankowata Tymotka łąkowa Wiechlina zwyczajna Wiechlina błotna Wiechlina gajowa Wiechlina łąkowa Wyczyniec łąkowy Życica mieszańcowa (rajgras oldenburski) Życica trwała (rajgras angielski) Życica wielokwiatowa (rajgras włoski i rajgras holenderski) Arrhenatherum elatius (L.) P. Beauv., ex J.S. et K.B. Presl Bromus catharticus Vahl Phleum bertolonii DC. Phleum pratense L. Poa trivialis L. Poa palustris L. Poa nemoralis L. Poa pratensis L. Alopecurus pratensis L. Lolium x boucheanum Kunth Lolium perenne L. Lolium multiflorum Lam.

Rośliny pastewne - inne gatunki 1 Brukiew 2 Facelia błękitna 3 4 Kapusta pastewna Rzodkiew oleista

Brassica napus L. var. napobrassica (L.) Rchb. Phacelia tanacetifolia Benth. Brassica oleracea L. convar. acephala (DC.) Alef. var. medullosa Thell. + var. viridis L. Raphanus sativus L. var. oleiformis Pers. Beta vulgaris L. Beta vulgaris L. Solanum tuberosum L. ROŚLINY WARZYWNE Vicia faba L. (partim) Brassica oleracea L. convar. botrytis (L.) Alef. var. cymosa Duch. Beta vulgaris L. var. conditiva Alef. Beta vulgaris L. var. vulgaris Allium cepa L. Cichorium intybus L. (partim) Allium sativum L. Cucurbita maxima Duchesne Cucurbita pepo L. Cichorium endivia L. Phaseolus coccineus L. Phaseolus vulgaris L. Pisum sativum L. (partim) Brassica oleracea L. convar. acephala (DC.) Alef. var. sabellica L. Brassica oleracea L. convar. botrytis (L.) Alef. var. botrytis L. Brassica oleracea L. convar. acephala (DC.) Alef. var. gongylodes L. Brassica oleracea L. convar. oleracea var. gemmifera DC. Brassica oleracea L. convar. capitata (L.) Alef. var. alba DC. Brassica oleracea L. convar. capitata (L.) Alef. var. rubra DC. Brassica pekinensis (Lour.) Rupr. Brassica oleracea L. convar. capitata (L.) Alef. var. sabauda L. Cynara cardunculus L. Cynara scolymus L. Citrullus lanatus (Thunb.) Matsum. et Nakai Foeniculum vulgare Miller Daucus carota L. Cucumis melo L. Solanum melongena L. Cucumis sativus L. Capsicum annuum L. Petroselinum crispum (Miller) Nyman ex A.W. Hill Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw. Allium porrum L.

Burak 1 Burak cukrowy 2 Burak pastewny Ziemniak 1 Ziemniak 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 Bób Brokuł Burak æwik³owy Burak liœciowy Cebula Cykoria Czosnek pospolity1) Dynia olbrzymia Dynia zwyczajna Endywia Fasola wielokwiatowa Fasola zwykła Groch siewny łuskowy i cukrowy Jarmu¿ Kalafior Kalarepa Kapusta brukselska Kapusta głowiasta biała Kapusta głowiasta czerwona Kapusta pekiñska Kapusta w³oska Karczoch hiszpañski (kard) Karczoch zwyczajny1) Kawon (arbuz) Koper włoski (fenkuł) Marchew Melon Oberżyna Ogórek Papryka Pietruszka Pomidor Por

2006-07-24

12

34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23

1) 2)

Rabarbar Roszponka warzywna Rzepa Rzodkiew, Rzodkiewka Sa³ata Seler Cebula siedmiolatka1) (czosnek dęty) Skorzonera (wężymord) Szalotka1) Szparag Szpinak Trybuła ogrodowa Borówka, Żurawina Brzoskwinia Czereśnia Figa pospolita Grusza Jabłoń Kasztan jadalny Kumkwat Leszczyna pospolita Malina, Jeżyna Migdałowiec Morela Oliwka europejska Orzech włoski Pigwa pospolita Pistacja właściwa Pomarańcza, Cytryna i inne Poncyria Porzeczka, Agrest Śliwa domowa Śliwa japońska Truskawka, Poziomka Wiśnia

1) 2)

Rheum spp. Valerianella locusta (L.) Laterrade Brassica rapa L. var. rapa Raphanus sativus L. Lactuca sativa L. Apium graveolens L. Allium fistulosum L. Scorzonera hispanica L. Allium ascalonicum L. Asparagus officinalis L. Spinacia oleracea L. Anthriscus cerefolium (L.) Hoffm. ROŚLINY SADOWNICZE Vaccinium L. Prunus persica (L.) Batsch Prunus avium (L.) L. Ficus carica L. Pyrus L. Malus Mill. Castanea sativa Mill. Fortunella Swingle Corylus avellana L. Rubus L. Prunus amygdalus Batsch Prunus armeniaca L. Olea europaea L. Juglans regia L. Cydonia oblonga Mill. Pistacia vera L. Citrus L. Poncirus Raf. Ribes L. Prunus domestica L. Prunus salicina Lindley Fragaria L. Prunus cerasus L.

dotyczy materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego z wyłączeniem nasion. rejestracja odmian obejmuje gatunek Rheum rhaponticum L.

2006-07-24

1

ZAŁĄCZNIK NR 2 WYKAZ GATUNKÓW ROŚLIN UPRAWNYCH, KTÓRYCH MATERIAŁ SIEWNY MOŻE ZNAJDOWAĆ SIĘ W OBROCIE I PODLEGA KONTROLI Lp. Nazwa polska ROŚLINY ROLNICZE Rośliny zbożowe 1 Jęczmień 2 Kukurydza (z wyłączeniem kukurydzy cukrowej i pękającej) 3 Mieszańce sorga zwyczajnego i trawy sudańskiej 4 Mozga kanaryjska (kanar) 5 Owies 6 Pszenica orkisz 7 Pszenica twarda 8 Pszenica zwyczajna 9 Pszenżyto 10 Ryż 11 Sorgo zwyczajne 12 Trawa sudańska 13 ¯yto Rośliny oleiste i włókniste 1 Bawełna 2 Gorczyca biała 3 Gorczyca czarna 4 Gorczyca sarepska 5 Kminek zwyczajny 6 Konopie 7 Krokosz barwierski (saflor barwierski) 8 Len zwyczajny 9 Mak 10 Orzech ziemny 11 Rzepak 12 Rzepik 13 S³onecznik 14 Soja Rośliny pastewne - strączkowe 1 Bobik 2 Groch siewny 3 Łubin biały 4 £ubin w¹skolistny 5 £ubin ¿ó³ty 6 Wyka kosmata 7 Wyka pannońska 8 Wyka siewna Hordeum vulgare L. Zea mays L. Nazwa łacińska

Sorghum bicolor (L.) Moench x Sorghum sudanense (Piper) Stapf. Phalaris canariensis L. Avena sativa L. Triticum spelta L. Triticum durum Desf. Triticum aestivum L. emend. Fiori et Paol. x Triticosecale Wittm. Oryza sativa L. Sorghum bicolor (L.) Moench Sorghum sudanense (Piper) Stapf. Secale cereale L. Gossypium spp. Sinapis alba L. Brassica nigra (L.) Koch Brassica junacea (L.) Czern. et Cosson Carum carvi L. Cannabis sativa L. Carthamus tinctorius L. Linum usitatissimum L. Papaver somniferum L. Arachis hypogaea L. Brassica napus L. (partim) Brassica rapa L. var. silvestris (Lam.) Briggs Helianthus annuus L. Glycine max (L.) Merrill Vicia faba L. (partim) Pisum sativum L. (partim) Lupinus albus L. Lupinus angustifolius L. Lupinus luteus L. Vicia villosa Roth Vicia pannonica Crantz Vicia sativa L.

Rośliny pastewne - motylkowate drobnonasienne 1 Esparceta siewna Onobrychis viciifolia Scop. 2 Komonica zwyczajna Lotus corniculatus L. 3 4 5 6 Koniczyna egipska (koniczyna aleksandryjska) Koniczyna biała Koniczyna łąkowa (koniczyna czerwona) Koniczyna krwistoczerwona (inkarnatka) Trifolium alexandrinum L. Trifolium repens L. Trifolium pratense L. Trifolium incarnatum L.

2006-07-24

2

7 8 9 10 11 12 13 Koniczyna perska Koniczyna białoróżowa (koniczyna szwedzka) Kozieradka pospolita (koniczyna grecka) Lucerna chmielowa Lucerna mieszańcowa Lucerna siewna Siekiernica włoska Trifolium resupinatum L. Trifolium hybridum L. Trigonella foenum-graecum L. Medicago lupulina L. Medicago x varia T. Martyn Medicago sativa L. Hedysarum coronarium L. Cynodon dactylon (L.) Pers. Festuca spp. x Lolium spp. Trisetum flavescens (L.) P. Beauv. Festuca rubra L. Festuca pratensis Hudson Festuca ovina L. Festuca arundinacea Schreber Dactylis glomerata L. Agrostis gigantea Roth Agrostis capillaris L. Agrostis canina L. Agrostis stolonifera L. Phalaris aquatica L. Arrhenatherum elatius (L.) P. Beauv., ex J.S. et K.B. Presl Bromus catharticus Vahl Bromus sitchensis Trin. Phleum bertolonii DC. Phleum pratense L. Poa trivialis L. Poa palustris L. Poa nemoralis L. Poa pratensis L. Poa annua L. Alopecurus pratensis L. Lolium x boucheanum Kunth Lolium perenne L. Lolium multiflorum Lam.

Rośliny pastewne - trawy 1 Cynodon palczasty 2 Festulolium 3 Konietlica łąkowa 4 Kostrzewa czerwona 5 Kostrzewa łąkowa 6 Kostrzewa owcza 7 Kostrzewa trzcinowa 8 Kupkówka pospolita 9 Mietlica biaława 10 Mietlica pospolita 11 Mietlica psia 12 Mietlica rozłogowa 13 Mozga Hardinga 14 Rajgras wyniosły (rajgras francuski) 15 Stok³osa uniolowata 16 Stokłosa alaskańska 17 Tymotka kolankowata 18 Tymotka łąkowa 19 Wiechlina zwyczajna 20 Wiechlina błotna 21 Wiechlina gajowa 22 Wiechlina łąkowa 23 Wiechlina roczna 24 Wyczyniec łąkowy 25 Życica mieszańcowa (rajgras oldenburski) 26 Życica trwała (rajgras angielski) 27 Życica wielokwiatowa (rajgras włoski i rajgras holenderski) Rośliny pastewne - inne gatunki 1 Brukiew 2 Facelia błękitna 3 Kapusta pastewna 4 Rzodkiew oleista Burak 1 Burak cukrowy 2 Burak pastewny Ziemniak 1 Ziemniak

Brassica napus L. var. napobrassica (L.) Rchb. Phacelia tanacetifolia Benth. Brassica oleracea L. convar. acephala (DC.) Alef. var. medullosa Thell. + var. Raphanus sativus L. var. oleiformis Pers. Beta vulgaris L. Beta vulgaris L. Solanum tuberosum L. ROŚLINY WARZYWNE

1 2 3 4 5 6 7 8 9

Bób Brokuł Burak æwik³owy Burak liœciowy Cebula Cykoria Czosnek pospolity1) Dynia olbrzymia Dynia zwyczajna

Vicia faba L. (partim) Brassica oleracea L. convar. botrytis (L.) Alef. var. cymosa Duch. Beta vulgaris L. var. conditiva Alef. Beta vulgaris L. var. vulgaris Allium cepa L. Cichorium intybus L. (partim) Allium sativum L. Cucurbita maxima Duchesne Cucurbita pepo L.

2006-07-24

3

10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 Endywia Fasola wielokwiatowa Fasola zwykła Groch siewny łuskowy i cukrowy Jarmu¿ Kalafior Kalarepa Kapusta brukselska Kapusta głowiasta biała Kapusta głowiasta czerwona Kapusta pekiñska Kapusta w³oska Karczoch hiszpañski (kard) Karczoch zwyczajny1) Kawon (arbuz) Koper włoski (fenkuł) Marchew Melon Oberżyna Ogórek Papryka Pietruszka Pomidor Por Rabarbar1) Roszponka warzywna Rzepa Rzodkiew, Rzodkiewka Sa³ata Seler Cebula siedmiolatka1) (czosnek dęty) Skorzonera (wężymord) Szalotka1) Szparag Szpinak Trybuła ogrodowa Cichorium endivia L. Phaseolus coccineus L. Phaseolus vulgaris L. Pisum sativum L. (partim) Brassica oleracea L. convar. acephala (DC.) Alef. var. sabellica L. Brassica oleracea L. convar. botrytis (L.) Alef. var. botrytis L. Brassica oleracea L. convar. acephala (DC.) Alef. var. gongylodes L. Brassica oleracea L. convar. oleracea var. gemmifera DC. Brassica oleracea L. convar. capitata (L.) Alef. var. alba DC. Brassica oleracea L. convar. capitata (L.) Alef. var. rubra DC. Brassica pekinensis (Lour.) Rupr. Brassica oleracea L. convar. capitata (L.) Alef. var. sabauda L. Cynara cardunculus L. Cynara scolymus L. Citrullus lanatus (Thunb.) Matsum. et Nakai Foeniculum vulgare Miller Daucus carota L. Cucumis melo L. Solanum melongena L. Cucumis sativus L. Capsicum annuum L. Petroselinum crispum (Miller) Nyman ex A. W. Hill Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw. Allium porrum L. Rheum spp. Valerianella locusta (L.) Laterrade Brassica rapa L. var. rapa Raphanus sativus L. Lactuca sativa L. Apium graveolens L. Allium fistulosum L. Scorzonera hispanica L. Allium ascalonicum L. Asparagus officinalis L. Spinacia oleracea L. Anthriscus cerefolium (L.) Hoffm. ROŚLINY SADOWNICZE 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Borówka, Żurawina Brzoskwinia Czereśnia Figa pospolita Grusza Jabłoń Kasztan jadalny Kumkwat Leszczyna pospolita Malina, Jeżyna Migdałowiec Morela Oliwka europejska Orzech włoski Pigwa pospolita Pistacja właściwa Pomarańcza, Cytryna i inne Poncyria Porzeczka, Agrest Śliwa domowa Śliwa japońska Vaccinium L. Prunus persica (L.) Batsch Prunus avium (L.) L. Ficus carica L. Pyrus L. Malus Mill. Castanea sativa Mill. Fortunella Swingle Corylus avellana L. Rubus L. Prunus amygdalus Batsch Prunus armeniaca L. Olea europaea L. Juglans regia L. Cydonia oblonga Mill. Pistacia vera L. Citrus L. Poncirus Raf. Ribes L. Prunus domestica L. Prunus salicina Lindley

2006-07-24

4

22 Truskawka, Poziomka 23 Winoroœl 24 Wiśnia

1)

Fragaria L. Vitis spp. Prunus cerasus L.

dotyczy materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego z wyłączeniem nasion.

2006-07-24

1

ZAŁĄCZNIK NR 3 WYKAZ GATUNKÓW ROŚLIN UPRAWNYCH, KTÓRYCH ODMIANY WPISUJE SIĘ DO KRAJOWEGO REJESTRU PO STWIERDZENIU ICH ZADOWALAJĄCEJ WARTOŚCI GOSPODARCZEJ (WGO) Lp. I. BURAK 1 2 Burak cukrowy Burak pastewny Beta vulgaris L. Beta vulgaris L. Nazwa polska Nazwa łacińska

II. ROŚLINY PASTEWNE *) 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 Bobik Brukiew Esparceta siewna Facelia b³źkitna Festulolium Groch siewny Kapusta pastewna Komonica zwyczajna Koniczyna biała Koniczyna białoróżowa (koniczyna szwedzka) Koniczyna krwistoczerwona (inkarnatka) Koniczyna łąkowa (koniczyna czerwona) Koniczyna perska Konietlica łąkowa Kostrzewa czerwona Kostrzewa łąkowa Kostrzewa owcza Kostrzewa trzcinowa Kupkówka pospolita Lucerna chmielowa Lucerna mieszańcowa Lucerna siewna Łubin biały Łubin wąskolistny Łubin żółty Mietlica biaława Mietlica pospolita Mietlica psia Mietlica rozłogowa Rajgras wyniosły (rajgras francuski) Rzodkiew oleista Stok³osa uniolowata Tymotka kolankowata Tymotka łąkowa Wiechlina gajowa Wiechlina łąkowa Wiechlina roczna Wiechlina zwyczajna Wyczyniec łąkowy Wyka kosmata Wyka siewna Życica mieszańcowa (rajgras oldenburski) Życica trwała (rajgras angielski) Vicia faba L. (partim) Brassica napus L. var. napobrassica (L.) Rchb. Onobrychis viciifolia Scop. Phacelia tanacetifolia Benth. Festuca spp. x Lolium spp. Pisum sativum L. (partim) Brassica oleracea L. convar. acephala (DC.) Alef. var. medullosa Thell. + var. viridis L. Lotus corniculatus L. Trifolium repens L. Trifolium hybridum L. Trifolium incarnatum L. Trifolium pratense L. Trifolium resupinatum L. Trisetum flavescens (L.) P. Beauv. Festuca rubra L. Festuca pratensis Hudson Festuca ovina L. Festuca arundinacea Schreber Dactylis glomerata L. Medicago lupulina L. Medicago x varia T. Martyn Medicago sativa L. Lupinus albus L. Lupinus angustifolius L. Lupinus luteus L. Agrostis gigantea Roth Agrostis capillaris L. Agrostis canina L. Agrostis stolonifera L. Arrhenatherum elatius (L.) P. Beauv., ex J.S. et K.B. Presl Raphanus sativus L. var. oleiformis Pers. Bromus catharticus Vahl Phleum bertolonii DC. Phleum pratense L. Poa nemoralis L. Poa pratensis L. Poa annua L. Poa trivialis L. Alopecurus pratensis L. Vicia villosa Roth Vicia sativa L. Lolium x boucheanum Kunth Lolium perenne L.

2006-07-24

2

44 Życica wielokwiatowa (rajgras włoski i rajgras holenderski) Gorczyca biała Gorczyca sarepska Kminek zwyczajny Konopie Len zwyczajny Mak Rzepak Rzepik S³onecznik Soja Jźczmieñ Kukurydza (z wyłączeniem kukurydzy cukrowej i pękającej) Mozga kanaryjska (kanar) Owies Pszenica twarda Pszenica zwyczajna Pszenżyto ¯yto Cykoria korzeniowa Ziemniak Lolium multiflorum Lam.

III. ROŚLINY OLEISTE I WŁÓKNISTE 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 1 2 Sinapis alba L. Brassica juncea (L.) Czern. et Cosson Carum carvi L. Cannabis sativa L. Linum usitatissimum L. Papaver somniferum L. Brassica napus L. (partim) Brassica rapa L. var. silvestris (Lam.) Briggs Helianthus annuus L. Glycine max (L.) Merrill Hordeum vulgare L. Zea mays L.

IV. ROŒLINY ZBO¯OWE

3 4 5 6 7 8 1 2

Phalaris canariensis L. Avena sativa L. Triticum durum Desf. Triticum aestivum L. emend. Fiori et Paol. x Triticosecale Wittm. Secale cereale L. Cichorium intybus L. (partim) Solanum tuberosum L.

V. INNE

*) Nie dotyczy odmian traw użytkowanych jako gazonowe

2006-07-24

1

ZAŁĄCZNIK NR 4 WYKAZ GATUNKÓW ROŚLIN WARZYWNYCH I SADOWNICZYCH, KTÓRYCH WARTOŚĆ GOSPODARCZĄ ODMIAN (WGO) BADA SIĘ PO WPISANIU ICH DO KRAJOWEGO REJESTRU W CELU SPORZĄDZENIA OPISOWYCH LIST ODMIAN Lp. Nazwa polska ROŚLINY WARZYWNE 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Burak æwik³owy Cebula Fasola zwykła Groch siewny łuskowy i cukrowy Kalafior Kapusta brukselska Kapusta głowiasta biała Kapusta głowiasta czerwona Marchew Ogórek Papryka Pietruszka Pomidor Por Seler Beta vulgaris L. var. conditiva Alef. Allium cepa L. Phaseolus vulgaris L. Pisum sativum L. (partim) Brassica oleracea L. convar. botrytis (L.) Alef. var. botrytis L. Brassica oleracea L. convar. oleracea var. gemmifera DC. Brassica oleracea L. convar. capitata (L.) Alef. var. alba DC. Brassica oleracea L convar. capitata (L.) Alef. var. rubra DC. Daucus carota L. Cucumis sativus L. Capsicum annuum L. Petroselinum crispum (Miller) Nyman ex A.W. Hill Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw. Allium porrum L. Apium graveolens L. Pyrus communis L. Malus domestica Borkh. Rubus idaeus L. Ribes nigrum L. Prunus domestica L. Fragaria x ananassa Duch. Prunus cerasus L. Nazwa łacińska

ROŚLINY SADOWNICZE 1 Grusza*) 2 Jabłoń*) 3 Malina właściwa 4 Porzeczka czarna 5 Śliwa domowa*) 6 Truskawka 7 Wiśnia *) *) Odmiany owocujące i podkładki>

2006-07-24



Dziennik Ustaw Nr 137, poz. 1299 z 2003 - pozostałe dokumenty:

• Dziennik Ustaw Nr 137, poz. 1310 z 20032003-08-06

  Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu

• Dziennik Ustaw Nr 137, poz. 1309 z 20032003-08-06

  Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 czerwca 2003 r. w sprawie trybu składania i rozpatrywania wniosków o udzielanie licencji na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na wykonywaniu przewozów kolejowych osób lub rzeczy albo na udostępnianiu pojazdów trakcyjnych oraz wzoru licencji

• Dziennik Ustaw Nr 137, poz. 1308 z 20032003-08-06

  Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 1 sierpnia 2003 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad, trybu i terminów opracowania materiałów do projektu ustawy budżetowej na rok 2004

• Dziennik Ustaw Nr 137, poz. 1307 z 20032003-08-06

  Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 1 sierpnia 2003 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów

• Dziennik Ustaw Nr 137, poz. 1306 z 20032003-08-06

  Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 lipca 2003 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie klasyfikacji części budżetowych oraz określenia ich dysponentów

• Dziennik Ustaw Nr 137, poz. 1305 z 20032003-08-06

  Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2003 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podatku akcyzowego

• Dziennik Ustaw Nr 137, poz. 1304 z 20032003-08-06

  Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw

• Dziennik Ustaw Nr 137, poz. 1303 z 20032003-08-06

  Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających oraz ustawy o Narodowym Banku Polskim

• Dziennik Ustaw Nr 137, poz. 1302 z 20032003-08-06

  Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych

• Dziennik Ustaw Nr 137, poz. 1301 z 20032003-08-06

  Ustawa z dnia 26 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora

• Dziennik Ustaw Nr 137, poz. 1300 z 20032003-08-06

  Ustawa z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin