Logowanie

Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 526 z 2003 - Strona 5

Wyszukiwarka

Tytuł:

Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 7 marca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków pobierania próbek artykułów rolno-spożywczych

Status aktu prawnego:Obowiązujący
Data ogłoszenia:2003-04-08
Data wydania:2003-03-07
Data wejscia w życie:2003-04-23
Data obowiązywania:2003-04-08

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 526 z 2003 - Strona 5


526

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI1) z dnia 7 marca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków pobierania próbek artykułów rolno-spożywczych Na podstawie art. 34 pkt 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 44 i Nr 154, poz. 1802 oraz z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 166, poz. 1360) zarządza się, co następuje: ———————

1)

§

1. Użyte w rozporządzeniu określenie „partia” oznacza określoną ilość artykułu rolno-spożywczego o tej samej nazwie, jednolitego pod względem rodzaju, klasy jakości, sposobu prezentacji, wyprodukowanego lub pakowanego przez jeden zakład produkcyjny, przeznaczonego jednorazowo do obrotu lub badania. §

2. Próbki pobiera się w sposób:

1) zapewniający uzyskanie próbek charakteryzujących właściwości organoleptyczne, fizykochemiczne i mikrobiologiczne danej partii;

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej — rynki rolne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 32, poz. 305).

Dziennik Ustaw Nr 59                — 3871 —                Poz. 526


2) uniemożliwiający zanieczyszczenie partii, z której próbki są pobierane;

3) dostosowany do postaci i rodzaju artykułu rolno-spożywczego oraz wielkości partii, z której próbki są pobieranie. §

3. Sprzęt stosowany do pobierania próbek powinien:

1) być wykonany z materiałów niepowodujących zmian organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych pobranych próbek;

2) mieć kształt i rodzaj powierzchni dostosowany do rodzaju artykułu rolno-spożywczego, którego próbki są pobierane;

3) być osuszony i wolny od zanieczyszczeń. § 4.

1. Pobraną próbkę dzieli się na co najmniej dwie części o porównywalnej masie, tworząc średnie próbki laboratoryjne, które są niezwłocznie pakowane i zabezpieczane.

2. Jedną średnią próbkę laboratoryjną przeznacza się do badań laboratoryjnych, a pozostałe przechowuje się do badań porównawczych. §

5. Osoba pobierająca próbkę sporządza protokół pobrania próbki, zawierający w szczególności:

1) wskazanie podstawy prawnej pobrania próbki;

2) nazwę artykułu rolno-spożywczego, którego próbka jest pobierana;

3) miejsce, datę i godzinę pobrania próbki;

4) nazwę producenta, odbiorcy lub dostawcy artykułu rolno-spożywczego;

5) dane umożliwiające identyfikację partii, z której próbkę pobrano, oraz jej wielkość;

6) wskazanie kraju pochodzenia artykułu rolno-spożywczego, którego próbkę pobrano;

7) liczbę i masę jednostkową sporządzonych średnich próbek laboratoryjnych;

8) imiona i nazwiska osób obecnych przy pobieraniu próbki;

9) imię i nazwisko osoby pobierającej próbkę. § 6.

1. Opakowanie średnich próbek laboratoryjnych powinno:

1) być szczelne, czyste, suche i bezwonne;

2) zabezpieczać przed zanieczyszczeniem i zmianą właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych pobranych próbek;

3) mieć kształt i wielkość dostosowane do rodzaju artykułu rolno-spożywczego, którego próbkę pobrano.

2. Zamknięcie opakowania zabezpiecza się w sposób uniemożliwiający otwarcie opakowania bez naruszenia zabezpieczenia. § 7.

1. Opakowanie średnich próbek laboratoryjnych zaopatruje się w informacje zawierające w szczególności:

1) nazwę artykułu rolno-spożywczego;

2) dane umożliwiające identyfikację i wielkość partii;

3) datę i miejsce pobrania próbki;

4) imię i nazwisko osoby pobierającej próbkę;

5) numer protokołu pobrania próbki.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, zamieszcza się w sposób zabezpieczający przed zmianą ich treści lub zniszczeniem. §

8. Ârednie próbki laboratoryjne transportuje się i przechowuje w sposób zabezpieczający przed wpływem czynników powodujących zmianę właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych pobranej próbki. § 9.

1. Szczegółowe warunki pobierania próbek:

1) artykułu rolno-spożywczego głęboko mrożonego określa załącznik nr 1 do rozporządzenia;

2) chmielu i produktów chmielowych określa załącznik nr 2 do rozporządzenia;

3) wyrobów winiarskich określa załącznik nr 3 do rozporządzenia;

4) świeżych owoców i warzyw określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

2. Pobieranie próbek artykułu rolno-spożywczego innego niż wymienione w ust. 1 odbywa się zgodnie z dokumentami normalizacyjnymi. §

10. Przepisy § 9 ust. 1 pkt 2—4 stosuje się do dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. §

11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: A. Tański

Dziennik Ustaw Nr 59                — 3872 —                Poz. 526


Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 7 marca 2003 r. (poz. 526)

Załącznik nr 1

SZCZEGÓŁOWE WARUNKI POBIERANIA PRÓBEK ARTYKUŁU ROLNO-SPO˚YWCZEGO GŁ¢BOKO MRO˚ONEGO Pobieranie próbek

1. Próbki artykułów rolno-spożywczych głęboko mrożonych, zwanych dalej „mrożonkami”, składowanych w chłodni, pobiera się z miejsc o najwyższej temperaturze, w szczególności z miejsc położonych blisko drzwi, centralnego miejsca chłodni lub wylotu powietrza agregatu chłodzącego, uwzględniając czas składowania każdej partii oraz jej umieszczenie na poszczególnych poziomach chłodni.

2. Pobierania próbek mrożonek ze środka transportu dokonuje się z góry i z dołu partii przylegającej do krawędzi skrzydła drzwi środka transportu.

3. Pobierania próbek mrożonek podczas rozładunku dokonuje się z czterech spośród następujących miejsc:

1) z góry i z dołu partii przylegającej do krawędzi drzwi środka transportu;

2) z górnego i z tylnego narożnika partii, w miejscu możliwie jak najodleglejszym od agregatu chłodzącego;

3) ze środka partii;

4) z przedniej części partii, w miejscu jak najbliższym agregatu chłodzącego;

5) z górnego i z dolnego narożnika przedniej części partii jak najbliżej wylotu powietrza agregatu chłodzącego.

4. Próbki mrożonek z partii składowanych w urządzeniach chłodniczych placówek prowadzących obrót detaliczny pobiera się z trzech miejsc o najwyższej temperaturze. Sprzęt do pomiaru temperatury Pomiaru temperatury próbki mrożonek dokonuje się za pomocą wzorcowanego termometrycznego przyrządu pomiarowego o:

1) dokładności pomiarowej ±0,5°C;

2) zakresie pomiaru od –30°C do +20°C;

3) czasie reakcji nieprzekraczającym 30 sekund;

4) rozdzielczości na wyświetlaczu przyrządu 0,1°C. Pomiar temperatury próbki Przygotowanie próbki mrożonek i pomiar jej temperatury przeprowadza się podczas pozostawania próbki w urządzeniu chłodniczym. Jeżeli pozwala na to wielkość (wymiar) próbki, w próbce wydrąża się otwór o głębokości 25 mm za pomocą ostro zakończonego i schłodzonego narzędzia, wykonanego z materiału łatwego do czyszczenia. Pomiaru temperatury próbki mrożonek dokonuje się, wkładając schłodzony termometryczny przyrząd pomiarowy na głębokość 25 mm, licząc od powierzchni mrożonki, w sposób ściśle przylegający do ścian otworu. W przypadku gdy wymiary próbki nie pozwalają na włożenie termometrycznego przyrządu pomiarowego na głębokość wydrążonego otworu, przyrząd wkłada się co najmniej na głębokość wynoszącą trzykrotność lub czterokrotność średnicy tego przyrządu. W przypadku gdy w próbce mrożonki nie może zostać wydrążony otwór, temperaturę ustala się przez umieszczenie schłodzonego termometrycznego przyrządu pomiarowego na głębokości 25 mm od powierzchni opakowania, mierząc temperaturę w kontakcie z mrożonką. Temperaturę mierzy się co najmniej dwukrotnie i odczytuje wówczas, gdy osiągnie ona stałą wartość. Dokładność pomiaru nie może ulec zmianie o więcej niż 0,3°C.

Załącznik nr 2

SZCZEGÓŁOWE WARUNKI POBIERANIA PRÓBEK CHMIELU I PRODUKTÓW CHMIELOWYCH I. Pobieranie próbek chmielu Próbkę pobiera się z co najmniej jednego opakowania (worka), wybranego losowo z dziesięciu lub nie mniej niż z 2 opakowań (worków) dla jednej partii chmielu. W miarę możliwości, z dołu, ze środka i z góry opakowania pobiera się kilka części próbki, których masa jest proporcjonalna do wagi opakowania, jednak nie mniejsza niż 100 g, a następnie części te łączy się ze sobą i dokładnie miesza, tworząc próbkę ogólną. Próbkę ogólną dzieli się na średnie próbki laboratoryjne, których masa, w przypadku badań w zakresie wilgotności, zawartości zanieczyszczeń organicznych i zawartości nasion, powinna być mniejsza niż 1 kg.

Dziennik Ustaw Nr 59                — 3873 —                Poz. 526


Pakowanie i etykietowanie średnich próbek laboratoryjnych chmielu

1. Ârednie próbki laboratoryjne umieszcza się w oddzielnym opakowaniu, do całkowitego wypełnienia.

2. Ârednie próbki laboratoryjne pobrane do badań w zakresie oznaczania wilgotności chmielu umieszcza się w hermetycznym i wodoszczelnym pojemniku, w szczególności w metalowym pudełku lub szklanym słoiku.

3. Ârednie próbki laboratoryjne pobrane do badań w zakresie zawartości zanieczyszczeń organicznych i zawartości nasion umieszcza się w opakowaniach foliowych lub papierowych. Przechowywanie próbek chmielu Ârednie próbki laboratoryjne przechowuje się w niskiej temperaturze, z wyjątkiem czasu, w którym próbki te są transportowane. Otwarcie opakowania w celu przeprowadzenia badań następuje dopiero w chwili, gdy ogrzeje się ono do temperatury pomieszczenia, w którym będą wykonywane badania.

II. Pobieranie próbek produktów chmielowych

1. Pobieranie próbki proszków i granulatów chmielowych Próbkę pobiera się z co najmniej jednego opakowania (worka z laminowanej folii aluminiowej), przecinając w jednym rogu i odsypując około 200 g granulatu albo proszku chmielowego. Po pobraniu próbki opakowanie natychmiast zamyka się w sposób zabezpieczający przed zanieczyszczeniem i zmianą właściwości proszku lub granulatu chmielowego. Próbkę dzieli się na średnie próbki laboratoryjne, pakując je w odrębne słoje z doszlifowanym korkiem lub w worki foliowe, zapewniające szczelność, czystość i bezwonność.

2. Pobieranie próbki ekstraktów chmielowych Próbkę pobiera się z co najmniej jednego opakowania (puszki metalowej), zawierającego ekstrakt chmielowy. Następnie umieszcza się go w łaźni wodnej podgrzanej do temperatury nie wyższej niż 40°C, aż do uzyskania przez próbkę płynności ekstraktu, umożliwiającej jego dokładne wymieszanie. Z wymieszanego ekstraktu pobiera się średnie próbki laboratoryjne o masie nie mniejszej niż 100 g, które pakuje się w słoje z doszlifowanym korkiem, zapewniające szczelność, czystość i bezwonność.

Załącznik nr 3

SZCZEGÓŁOWE WARUNKI POBIERANIA PRÓBEK WYROBÓW WINIARSKICH Pobieranie próbek

1. Przygotowanie partii do pobrania próbek Przed przystąpieniem do pobrania próbek stwierdza się, na podstawie oględzin i dokumentów, w szczególności dokumentów przewozowych, czy dany wyrób winiarski stanowi partię.

2. Sprzęt i naczynia przeznaczone do pobierania próbek Sprzęt i naczynia przeznaczone do pobierania próbek powinny być:

1) czyste i wolne od obcych zapachów;

2) odporne na chemiczne działanie wyrobów winiarskich;

3) wyposażone w szczelne zamknięcie. Pobieranie próbek z beczek

3. Metody pobierania próbek Próbkę do badań pobiera się w taki sposób, aby jej jakość i skład nie uległy zmianie. Opakowania wyrobów winiarskich z partii, z której są pobierane próbki, wybiera się losowo, przed otwarciem starannie oczyszcza, a po pobraniu próbki natychmiast zamyka. Próbki pobiera się, w miarę możliwości, z dołu, ze środka i z góry opakowania, chyba że specyfika wyrobu wiKażdą beczkę, z której pobiera się próbki, przetacza się ruchem wahadłowym od 1/2 do 3/4 obrotu, w czasie 1—1,5 min, a następnie otwiera się przez wyjęcie czopu. W zależności od ilości beczek w partii, ilość beczek, z których pobiera się próbki pierwotne, wynosi:

1) 2 — dla partii zawierającej do 15 beczek; Pobrane próbki wyrobów winiarskich wysyła się do laboratorium nie później niż w ciągu 24 godzin od czasu ich pobrania, w opakowaniach zamkniętych hermetycznie. Próbki w opakowaniach szklanych zabezpiecza się dodatkowo przed uszkodzeniem. Pobieranie próbek z cystern, tanków i zbiorników Z różnych miejsc cysterny, tanku lub zbiornika pobiera się, za pomocą zgłębnika lub czerpaka, pięć próbek, zwanych dalej „próbkami pierwotnymi”, o objętości nie mniejszej niż 150 cm3. Próbki pierwotne łączy się ze sobą i dokładnie miesza, tworząc próbkę ogólną o objętości 750 cm3, którą następnie dzieli się, tworząc średnie próbki laboratoryjne. niarskiego lub zakres badań wymaga innego sposobu pobierania próbek.

Dziennik Ustaw Nr 59                — 3874 —                Poz. 526


2) 3 — dla partii zawierającej od 16 do 25 beczek;

3) 4 — dla partii zawierającej od 26 do 63 beczek;

4) 6 — dla partii zawierającej powyżej 63 beczek. Z każdej beczki pobiera się, z różnych jej miejsc, dwie próbki pierwotne o objętości nie mniejszej niż 400 cm3 każda. Próbki pierwotne łączy się ze sobą i dokładnie miesza, tworząc próbkę ogólną o objętości 800 cm3, którą następnie dzieli się, tworząc średnie próbki laboratoryjne. Pobieranie próbek z opakowań o pojemności do 2 litrów W przypadku opakowań o pojemności do 2 litrów próbkę pierwotną stanowi cała zawartość opakowania. Poszczególne opakowania wybiera się losowo z różnych miejsc partii w ilości:

1) 3 w przypadku badań kontrolnych i 5 w przypadku badań porównawczych — dla partii zawierającej do 250 opakowań;

2) 3 w przypadku badań kontrolnych i 6 w przypadku badań porównawczych — dla partii zawierającej od 251 do 400 opakowań;

3) 3 w przypadku badań kontrolnych i 7 w przypadku badań porównawczych — dla partii zawierającej od 401 do 1 000 opakowań;

4) 4 w przypadku badań kontrolnych i 8 w przypadku badań porównawczych — dla partii zawierającej od 1 001 do 2 500 opakowań;

5) 5 w przypadku badań kontrolnych i 9 w przypadku badań porównawczych — dla partii zawierającej od 2 501 do 6 300 opakowań;

6) 6 w przypadku badań kontrolnych i 10 w przypadku badań porównawczych — dla partii zawierającej od 6 301 do 16 000 opakowań;

7) 8 w przypadku badań kontrolnych i 12 w przypadku badań porównawczych — dla partii zawierającej od 16 001 do 40 000 opakowań;

8) 10 w przypadku badań kontrolnych i 12 w przypadku badań porównawczych — dla partii zawierającej powyżej 40 000 opakowań. Jeżeli zawartość opakowania nie wystarcza do przeprowadzenia wszystkich wymaganych badań, pobiera się odpowiednio większą liczbę opakowań z tej samej partii. Pobieranie próbek z opakowań o pojemności powyżej 2 litrów Z każdego opakowania pobiera się, z różnych jego miejsc, po dwie próbki pierwotne o objętości 100 cm3, a następnie łączy się je i dokładnie miesza, tworząc z nich próbkę ogólną o objętości 200 cm3, którą dzieli się, tworząc średnie próbki laboratoryjne. W zależności od ilości opakowań w partii, ilość opakowań, z których pobiera się próbki pierwotne, wynosi:

1) 1 w przypadku badań kontrolnych i 2 w przypadku badań porównawczych — dla partii zawierającej do 63 opakowań;

2) 2 w przypadku badań kontrolnych i 4 w przypadku badań porównawczych — dla partii zawierającej od 64 do 160 opakowań;

3) 3 w przypadku badań kontrolnych i 6 w przypadku badań porównawczych — dla partii zawierającej od 161 do 400 opakowań;

4) 4 w przypadku badań kontrolnych i 8 w przypadku badań porównawczych — dla partii zawierającej od 401 do 1 000 opakowań;

5) 5 w przypadku badań kontrolnych i 10 w przypadku badań porównawczych — dla partii zawierającej powyżej 1 000 opakowań.

Załącznik nr 4

SZCZEGÓŁOWE WARUNKI POBIERANIA PRÓBEK ÂWIE˚YCH OWOCÓW I WARZYW I. Pobieranie próbek owoców i warzyw świeżych pakowanych

1. Sposób pobierania próbek

2. Liczba i wielkość próbek Wyboru opakowań z partii, z których są pobierane próbki, dokonuje się w sposób losowy. Opakowania, z których będą pobierane próbki, przed otwarciem starannie się oczyszcza. Próbki pobiera się z opakowań nieuszkodzonych, w taki sposób, aby nie powodować uszkodzeń owoców i warzyw pobranych losowo do próbki oraz owoców i warzyw pozostałych w opakowaniach. W trakcie pobierania próbek można odstąpić od wyjęcia owoców i warzyw z opakowania, w przypadku gdy umożliwia to rodzaj opakowania. Próbki z opakoIlość pobieranych próbek wynosi co najmniej:

1) 5 — dla partii zawierającej do 100 opakowań;

2) 7 — dla partii zawierającej od 101 do 300 opakowań;

3) 9 — dla partii zawierającej od 301 do 500 opakowań;

4) 10 — dla partii zawierającej od 501 do 1 000 opakowań;

5) 15 — dla partii zawierającej ponad 1 000 opakowań. wań pobiera się, w miarę możliwości, z dołu, ze środka i z góry opakowania, w takiej ilości, która umożliwi ocenę całej partii.

Dziennik Ustaw Nr 59                — 3875 —                Poz. 526


II. Pobieranie próbek owoców i warzyw świeżych luzem

1. Sposób pobierania próbek Wyboru owoców i warzyw z partii, z której są pobierane próbki, dokonuje się w sposób losowy. Próbki pobiera się w taki sposób, aby nie powodował on uszkodzeń owoców i warzyw pobranych do próbki oraz pozostałych owoców i warzyw.

2. Liczba i wielkość próbek Ilość pobieranych próbek wynosi co najmniej:

1) 10 kg, 10 sztuk albo 10 pęczków — dla partii zawierającej odpowiednio do 200 kg, do 200 sztuk albo do 200 pęczków;

2) 20 kg, 20 sztuk albo 20 pęczków — dla partii zawierającej odpowiednio od 201 do 500 kg, od 201 do 500 sztuk albo od 201 do 500 pęczków;

3) 30 kg, 30 sztuk albo 30 pęczków — dla partii zawierającej odpowiednio od 501 do 1 000 kg, od 501 do 1 000 sztuk albo od 501 do 1 000 pęczków;

4) 60 kg, 60 sztuk albo 60 pęczków — dla partii zawierającej odpowiednio od 1 001 do 5 000 kg, od 1 001 do 5 000 sztuk albo od 1 001 do 5 000 pęczków;

5) 100 kg, 100 sztuk albo 100 pęczków — dla partii zawierającej odpowiednio ponad 5 000 kg, ponad 5 000 sztuk albo ponad 5 000 pęczków. Jeżeli w trakcie pobierania próbek zachodzi podejrzenie co do istnienia wad wewnętrznych artykułu rolno-spożywczego, oceny partii owoców i warzyw dokonuje się na podstawie próbki zmniejszonej. Wielkość próbki zmniejszonej ogranicza się do minimum, jakie jest niezbędne do oceny partii. Jeżeli ocena partii owoców i warzyw wiąże się ze zniszczeniem pobranej próbki, wielkość próbki zmniejszonej nie może przekroczyć 10% wielkości próbki pobranej na początku.

pobierz plik

Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 526 z 2003 - Strona 5 - pozostałe dokumenty:

  • Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 532 z 20032003-04-08

    Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 marca 2003 r. sygn. akt K 50/01

  • Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 531 z 20032003-04-08

    Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 14 marca 2003 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej

  • Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 530 z 20032003-04-08

    Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie specyfikacji, kryteriów czystości, wymagań dotyczących pobierania próbek i metod analitycznych stosowanych w trakcie urzędowej kontroli żywności do oznaczania parametrów właściwych dla poszczególnych dozwolonych substancji dodatkowych, poszczególnych substancji pomagających w przetwarzaniu oraz zawartości zanieczyszczeń

  • Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 529 z 20032003-04-08

    Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27 lutego 2003 r. w sprawie rodzajów wyników pomiarów prowadzonych w związku z eksploatacją instalacji lub urządzenia, przekazywanych właściwym organom ochrony środowiska oraz terminu i sposobów ich prezentacji

  • Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 528 z 20030203-04-08

    Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 1 kwietnia 2003 r. w sprawie wynagrodzenia asystentów sędziów

  • Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 527 z 20032003-04-08

    Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14 marca 2003 r. w sprawie warunków technicznych, jakie powinno spełniać urządzenie monitorowania

  • Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 525 z 20032003-04-08

    Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 marca 2003 r. w sprawie ustalenia granicy portu morskiego w Dziwnowie od strony lądu

  • Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 524 z 20032003-04-08

    Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2003 r. w sprawie wysokości norm maksymalnych dopuszczalnych ubytków (niedoborów) wybranych wyrobów akcyzowych

  • Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 523 z 20032003-04-23

    Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego

  • Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 522 z 20032003-04-08

    Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 marca 2003 r. w sprawie nadania inspektorom Inspekcji Transportu Drogowego uprawnień do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego

  • Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 521 z 20032003-04-08

    Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 marca 2003 r. w sprawie nadania pracownikom Głównego Urzędu Miar oraz okręgowych i obwodowych urzędów probierczych uprawnień do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego

  • Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 520 z 20032003-04-08

    Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 marca 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz tymczasowych kwater przeznaczonych dla funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego

  • Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 519 z 20032003-04-08

    Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 marca 2003 r. w sprawie dopuszczenia do stosowania jednostek miar nienależących do Międzynarodowego Układu Jednostek Miar (SI)

  • Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 518 z 20032003-04-08

    Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 marca 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych lub ciekłych oraz w dostarczaniu i poborze paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła

  • Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 517 z 20032003-04-08

    Ustawa z dnia 12 lutego 2003 r. o ustanowieniu 22 lutego Dniem Ofiar Przestępstw

  • Dziennik Ustaw Nr 59, poz. 516 z 20032003-04-08

    Ustawa z dnia 23 stycznia 2003 r o zmianie ustawy o Państwowej Straży Pożarnej

porady prawne online

Informujemy, iż zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt. 1 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 90 poz. 631), dalsze rozpowszechnianie artykułów i porad prawnych publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione.