Zadaj pytanie
- Potrzebujesz porady prawnej?
  
  Nie czekaj, przekaż sprawę profesjonalistom.
  Więcej
Prawo na co dzień
Prawo dla firm
- Klucz do sukcesu
- KATEGORIE
  Prawo pracy
  Prawo podatkowe
  Prawo cywilne
  Prawo spółek
  Prawo administracyjne
  Blog ekspercki
  Centrum Finansowe
  Prawo bankowe
  Prawo upadłościowe i naprawcze
  Windykacja należności
  Prawo zamówień publicznych
  Prawo autorskie
Podatki
Wzory dokumentów
Kodeksy i akty prawne
- Baza profesjonalnych dokumentów prawnych
- KATEGORIE
  Kodeksy
  
  Akty prawne
  
  Dzienniki Ustaw
  
  Monitor Polski
Forum prawne
Oferta
Więcej
- Wiadomości

e-prawnik.pl Dokumenty Akty prawne Dziennik Ustaw Rok 2004 Nr 138Po 1468

Dziennik Ustaw Nr 138, poz. 1468 z 2004

Tytuł:	Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 maja 2004 r. w sprawie wykonywania prac podwodnych w jednostkach organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych
Status aktu prawnego:	Obowiązujący
Data ogłoszenia:	2004-06-17
Data wydania:	2004-05-25
Data wejscia w życie:	2004-06-17
Data obowiązywania:	2004-06-17

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Nr 138, poz. 1468 z 2004

1468

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWN¢TRZNYCH I ADMINISTRACJI1) z dnia 25 maja 2004 r. w sprawie wykonywania prac podwodnych w jednostkach organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych Na podstawie art. 8 ust. 7 i art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 17 października 2003 r. o wykonywaniu prac podwodnych (Dz. U. Nr 199, poz. 1936) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne §

1. Rozporządzenie określa:

1) warunki bezpieczeństwa wykonywania prac podwodnych, w tym działań ratowniczych, szkoleń i ćwiczeń, w jednostkach organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, zwanych dalej „jednostkami”;

2) tryb i kryteria nabywania kwalifikacji uprawniających do wykonywania prac podwodnych, zwanych dalej „kwalifikacjami”;

————————

1) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej — sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 maja 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 106, poz. 1128).

3) wzory dokumentów potwierdzających nabycie kwalifikacji oraz wzory innych dokumentów związanych z wykonywaniem prac podwodnych;

4) sposób ustalania okoliczności wypadków z udziałem nurków w jednostkach. Rozdział 2 Warunki bezpieczeństwa wykonywania prac podwodnych w jednostkach § 2.

1. Wykonywanie prac podwodnych, określonych w art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 17 października 2003 r. o wykonywaniu prac podwodnych, zwanej dalej „ustawą”, w jednostkach, w szczególności w zakresie ich pragmatyki służbowej, powierza się posiadającym wymagane kwalifikacje, zaświadczenia o odbytych szkoleniach oraz odpowiedni stan zdrowia nurkom, o których mowa w art. 2 pkt 10 ustawy.

2. Funkcjonariusze oraz inne osoby zatrudnione w jednostkach w ramach działań na rzecz bezpieczeństwa i porządku publicznego prowadzą prace podwodne, z uwzględnieniem pragmatyki służbowej, w szczególności w zakresie:

1) ratownictwa, w tym w postaci ratowania życia i zdrowia ludzkiego, ratowania mienia i ochrony środowiska naturalnego;

Dziennik Ustaw Nr 138

2) czynności procesowych;

3) działań specjalnych;

4) szkoleń i ćwiczeń. — 9682 —

2) sporządzania mieszanin oddechowych; Poz. 1468

3) obsługi systemów zasilania w mieszaniny oddechowe;

4) obsługi komór dekompresyjnych;

5) prowadzenia jednostek pływających. § 5.

1. Pracami podwodnymi kieruje osoba, zwana dalej „kierującym pracami podwodnymi”, która:

1) została wyznaczona do pełnienia tej funkcji przez bezpośredniego przełożonego;

2) posiada co najmniej dwuletnią praktykę w wykonywaniu prac podwodnych, w tym co najmniej 70 godzin przebywania pod wodą i w warunkach podwyższonego ciśnienia;

3) posiada kwalifikacje nurka, o których mowa w § 17;

4) została przeszkolona z zakresu patofizjologii nurkowania.

2. Pracami podwodnymi, o których mowa w § 2 ust. 1, z wyłączeniem prac prowadzonych na głębokościach poniżej 50 metrów, kieruje nurek, który został przeszkolony w tym zakresie oraz spełnia wymagania określone w ust.

3. Pracami podwodnymi prowadzonymi na głębokościach poniżej 50 metrów kierują nurkowie instruktorzy przeszkoleni w tym zakresie oraz wyznaczeni do pełnienia funkcji kierującego pracami podwodnymi przez kierownika jednostki.

4. Szkoleniami kierują nurkowie instruktorzy posiadający praktykę w prowadzeniu zajęć z zakresu nurkowania i prowadzenia prac podwodnych oraz każdorazowo wyznaczeni do pełnienia tej funkcji przez kierownika jednostki. § 6.

1. Kierujący pracami podwodnymi dopuszcza nurka do wykonywania prac podwodnych, jeżeli nurek:

1) posiada ważne badania lekarskie i nie zgłasza dolegliwości psychofizycznych;

2) dokona sprawdzenia roboczego sprawności indywidualnego sprzętu nurkowego.

2. Nurek nie wykonuje prac podwodnych w przypadku wystąpienia jakichkolwiek dolegliwości psychofizycznych.

3. Kierujący pracami podwodnymi, w przypadku stwierdzenia u nurka oznak przemęczenia, pobudzenia psychicznego lub zgłoszenia dolegliwości psychofizycznych przez nurka, nie dopuszcza go do wykonywania tych prac. § 7.

1. Kierujący pracami podwodnymi w szczególności:

1) ocenia wielkość i rodzaj zdarzenia oraz zagrożenia dla nurków;

2) planuje i organizuje prace podwodne;

3. Prace podwodne, o których mowa w ust. 2, wykonuje się po odbyciu szkoleń, uwzględniających pragmatykę służbową, w szczególności:

1) w zakresie ratownictwa;

2) z użyciem mieszanin oddechowych lub tlenu;

3) w przestrzeniach zamkniętych;

4) na głębokościach poniżej 50 metrów;

5) z zakresu prowadzenia czynności procesowych;

6) z zakresu prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych;

7) szturmowych;

8) minersko-pirotechnicznych. § 3.

1. Bezpieczeństwo wykonywania prac podwodnych, z wyłączeniem działań specjalnych, zapewnia się przez:

1) stosowanie sprzętu sprawnego technicznie i legalizowanego zgodnie z wymaganiami określonymi przez producenta;

2) oznakowanie obszaru, na którym prowadzone są prace podwodne;

3) posiadanie zabezpieczenia medycznego w postaci zestawu medycznego, którego opis oraz minimalne wymagania określa załącznik nr 1 do rozporządzenia;

4) zapewnienie łączności pomiędzy nurkami a kierującym pracami podwodnymi;

5) ustalone procedury postępowania przy wypadkach nurkowych;

6) stosowanie mieszanin oddechowych i tlenu z ograniczeniem maksymalnego ciśnienia parcjalnego tlenu do 0,16 MPa i maksymalnego ciśnienia parcjalnego azotu do 0,47 MPa;

7) zapewnienie asekuracji nurka;

8) przeszkolenie praktyczne nurka w zakresie eksploatacji danego typu sprzętu nurkowego przed wprowadzeniem go do wyposażenia.

2. W wykonywaniu prac podwodnych biorą udział osoby przeszkolone w zakresie ratownictwa medycznego. §

4. Urządzenia i wyposażenie techniczne wykorzystywane do prac podwodnych mogą być obsługiwane przez osobę, która posiada stosowne kwalifikacje i uprawnienia do ich obsługi wymagane przepisami o dozorze technicznym albo żegludze śródlądowej lub morskiej oraz została przeszkolona, w szczególności z zakresu:

1) napełniania zbiorników ciśnieniowych;

Dziennik Ustaw Nr 138 — 9683 — Poz. 1468

3) kieruje przebiegiem prac podwodnych z zachowaniem zasad i przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy;

4) dokonuje osobistego sprawdzania, czy jest zapewniona odpowiednia ilość i rodzaj sprzętu;

5) prowadzi dokumentację związaną z wykonywaniem prac podwodnych;

6) określa postępowanie w razie zaistnienia zagrożenia życia lub zdrowia nurka.

2. W przypadku nagłego wystąpienia zagrożenia życia lub zdrowia ludzi kierujący pracami podwodnymi może zmienić organizację prac lub odstąpić od ich prowadzenia. § 8.

1. Dla zachowania bezpieczeństwa i możliwości kierowania pracą nurków prace podwodne, z wyłączeniem prac o charakterze specjalnym, wykonuje się z asekuracją.

2. Asekuracji, o której mowa w ust. 1, dokonuje się przez kontrolowanie bezpieczeństwa wykonywania prac podwodnych z zastosowaniem co najmniej jednej z form:

1) łączności podwodnej: a) przewodowej, b) bezprzewodowej, c) asekuracji linowej;

2) monitorowania audiowizualnego wykonywanych czynności;

3) zabezpieczenia prac przez drugiego nurka.

3. Wszyscy nurkowie prowadzący prace podwodne stosują sygnały umowne nadawane liną, dźwiękiem lub wizualnie niezależnie od stosowanej formy asekuracji.

4. Wykaz obowiązujących sygnałów umownych określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 9.

1. Jeżeli kierujący pracami podwodnymi uzna warunki, w których mają być wykonywane prace podwodne, za szczególnie niebezpieczne lub specyficzne, może dodatkowo wyznaczyć nurka do pełnienia funkcji nurka ratownika.

2. Funkcję nurka ratownika pełni nurek, którego kwalifikacje umożliwiają nurkowanie co najmniej na głębokość wykonywanych prac podwodnych.

3. Nurek ratownik przebywa w miejscu prowadzonych prac podwodnych w gotowości do podjęcia akcji ratowniczej. §

10. Przy prowadzeniu prac podwodnych na szlakach żeglugowych, z wyłączeniem prac podwodnych o charakterze specjalnym, kierujący pracami podwodnymi dokonuje oznakowania miejsca ich wykonywania oraz powiadamia właściciela drogi wodnej o prowadzonych pracach, zgodnie z przepisami o żegludze śródlądowej lub morskiej.

11. Osoby biorące udział w pracach podwodnych przebywające pod wodą i na jej powierzchni oraz w bezpośredniej bliskości brzegów, a także przebywające na budowlach hydrotechnicznych, jednostkach pływających i akwenach zalodzonych wyposaża się w środki ochrony indywidualnej, w szczególności w:

1) kamizelkę asekuracyjną nieograniczającą swobody ruchów lub kombinezon ratunkowy albo inne środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed utonięciem;

2) środki do sygnalizacji wizualnej lub dźwiękowej;

3) nóż ratowniczy lub inny przyrząd do cięcia. §

12. W przypadku prowadzenia prac podwodnych w przestrzeniach zamkniętych oraz na akwenach, na których występuje kra lodowa, w celu zapewnienia bezpieczeństwa nurków wymaga się dodatkowych przedsięwzięć, uwzględniających pragmatykę służbową, w szczególności:

1) zastosowania sprzętu do autoasekuracji, oświetlenia i łączności;

2) zastosowania dwóch niezależnych źródeł mieszaniny oddechowej;

3) wykonywania prac przez nurków posiadających dodatkowe przeszkolenie w tym zakresie. § 13.

1. Zabezpieczenie prowadzenia prac podwodnych w warunkach nocnych, z wyłączeniem prac podwodnych o charakterze specjalnym, wymaga oświetlenia terenu prac oraz asekuracji pracujących nurków przez jednostkę pływającą wyposażoną w reflektor poszukiwawczy.

2. Nurków prowadzących prace, o których mowa w ust. 1, wyposaża się w indywidualne oświetlenie w postaci podstawowego i awaryjnego źródła światła. §

14. Z uwagi na specyfikę prowadzenia prac podwodnych w ramach działań na rzecz bezpieczeństwa i porządku publicznego osoba posiadająca kwalifikacje:

1) młodszego nurka wykonuje samodzielnie prace podwodne na głębokości do 12 metrów oraz wykonuje prace podwodne na głębokości do 20 metrów w asyście co najmniej nurka;

2) nurka wykonuje samodzielnie prace podwodne na głębokości do 20 metrów oraz po odbyciu dodatkowych szkoleń, w szczególności w oparciu o programy uwzględniające pragmatykę służbową, wykonuje prace podwodne na głębokości do 50 metrów w asyście nurka instruktora;

3) nurka instruktora wykonuje samodzielnie prace podwodne na głębokości do 50 metrów, a po odbyciu dodatkowych szkoleń, w szczególności w oparciu o programy uwzględniające pragmatykę służbową, wykonuje samodzielnie prace podwodne na głębokości poniżej 50 metrów, a także może prowadzić szkolenia i egzaminy.

Dziennik Ustaw Nr 138 Rozdział 3 — 9684 — Poz. 1468

Tryb i kryteria nabywania kwalifikacji uprawniających do wykonywania prac podwodnych § 15.

1. Dokumenty niezbędne do nabycia kwalifikacji uprawniających do wykonywania prac podwodnych osoba zainteresowana składa do kierownika jednostki prowadzącej dany rodzaj prac podwodnych w ramach działań na rzecz bezpieczeństwa i porządku publicznego lub działającej w jego imieniu komórki właściwej do spraw szkolenia.

2. Kierownik jednostki nadaje odpowiednie kwalifikacje, które zachowują ważność przez 5 lat od dnia ich nadania.

3. Kierownik jednostki lub działająca w jego imieniu komórka właściwa do spraw szkolenia dokonuje wpisów nadanych kwalifikacji w Książce nurka.

4. Kierownik jednostki, na wniosek zainteresowanej osoby, przedłuża ważność nadanych kwalifikacji, pod warunkiem udokumentowania okresu co najmniej 250-godzinnej praktyki w zakresie wykonywania prac podwodnych, uzyskanej w okresie 5 lat od dnia wydania kwalifikacji oraz przedłożenia aktualnego zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do wykonywania prac podwodnych.

5. Kierownik jednostki lub działająca w jego imieniu komórka właściwa do spraw szkolenia prowadzi ewidencję nadanych kwalifikacji. §

16. Kwalifikacje młodszego nurka uzyskuje osoba, która posiada:

1) ważne zaświadczenie lekarskie wydane przez ośrodki medycyny pracy według zasad określonych w przepisach o warunkach zdrowotnych, jakim powinien odpowiadać nurek;

2) co najmniej kwalifikacje do wykonywania zawodu nurka III klasy, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 października 2003 r. o wykonywaniu prac podwodnych (Dz. U. Nr 199, poz. 1936), lub kwalifikacje płetwonurka na poziomie podstawowym, zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 maja 2002 r. w sprawie uprawiania płetwonurkowania (Dz. U. Nr 70, poz. 646);

3) przeszkolenie medyczne;

4) ukończony co najmniej kurs kwalifikujący do służby;

5) zaświadczenie o odbyciu szkolenia teoretycznego i praktycznego;

6) wiek do 35 lat. §

17. Kwalifikacje nurka może uzyskać osoba, która posiada:

1) ważne zaświadczenie lekarskie wydane przez ośrodki medycyny pracy według zasad określonych w przepisach o warunkach zdrowotnych, jakim powinien odpowiadać nurek;

2) kwalifikacje młodszego nurka, o których mowa w § 16;

3) dwuletnią praktykę w wykonywaniu prac podwodnych w charakterze młodszego nurka, w tym co najmniej 70 godzin przebywania pod wodą i w warunkach podwyższonego ciśnienia;

4) kwalifikacje zawodowe na poziomie co najmniej podoficerskim;

5) zaświadczenie o odbyciu szkolenia teoretycznego i praktycznego. §

18. Kwalifikacje nurka instruktora może uzyskać osoba, która posiada:

1) ważne zaświadczenie lekarskie wydane przez ośrodki medycyny pracy według zasad określonych w przepisach o warunkach zdrowotnych, jakim powinien odpowiadać nurek;

2) kwalifikacje nurka;

3) dwuletnią praktykę w wykonywaniu prac podwodnych w charakterze kierującego pracami podwodnymi oraz co najmniej 250 godzin przebywania pod wodą i w warunkach podwyższonego ciśnienia;

4) kwalifikacje zawodowe na poziomie co najmniej korpusu chorążych lub aspirantów;

5) zaświadczenie o odbyciu szkolenia teoretycznego i praktycznego;

6) odpowiednie kwalifikacje pedagogiczne;

7) zaświadczenie o odbyciu przeszkolenia dodatkowego co najmniej w zakresie użycia mieszanin oddechowych i tlenu oraz prac w przestrzeniach zamkniętych i prac podwodnych prowadzonych na głębokości poniżej 50 metrów. Rozdział 4 Wzory dokumentów potwierdzających nabycie kwalifikacji oraz innych dokumentów związanych z wykonywaniem prac podwodnych § 19.

1. Dokumentem potwierdzającym posiadanie kwalifikacji przez nurka jest Książka nurka.

2. Książka nurka zawiera:

1) imię i nazwisko;

2) zdjęcie;

3) numer identyfikacyjny;

4) grupę krwi;

5) potwierdzenie ważności badań lekarskich;

6) potwierdzenie uprawnień do kierowania pracami podwodnymi;

7) potwierdzenie odbytych szkoleń;

8) potwierdzenie nadanych kwalifikacji;

9) adnotacje o stanie zdrowia i roczne zestawienie wykonanych prac podwodnych.

3. Wzór Książki nurka określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

Dziennik Ustaw Nr 138 — 9685 — Poz. 1468

§ 20.

1. Dokumentem potwierdzającym wykonane prace podwodne jest Dziennik prac podwodnych.

2. Dziennik prac podwodnych zawiera:

1) imię i nazwisko;

2) numer identyfikacyjny;

3) miejsce pełnienia służby;

4) okres służby, za który sporządzany jest dziennik;

5) numer ewidencyjny Książki nurka;

6) informacje o wykonanych pracach podwodnych w okresie rocznym określające datę, miejsce, czas i głębokość wykonanych prac oraz zastosowanej mieszaniny oddechowej;

7) pieczęć i podpis osoby sporządzającej dziennik;

8) pieczęć i podpis bezpośredniego przełożonego.

3. Wzór Dziennika prac podwodnych określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 21.

1. Dzienna karta prac podwodnych jest dokumentem potwierdzającym wykonywane prace podwodne i stanowi podstawę do sporządzenia wpisów w Dzienniku prac podwodnych.

2. Dzienna karta prac podwodnych zawiera:

1) informacje o czasie i miejscu wykonania prac;

2) informacje o warunkach hydrometeorologicznych w miejscu wykonywania prac podwodnych;

3) zgodę nurka na wykonywanie prac, wyrażoną własnoręcznym podpisem;

4) informacje o użytym w pracach sprzęcie nurkowym;

5) informacje o rodzaju i ciśnieniu początkowym zastosowanej mieszaniny oddechowej;

6) informacje o czasie rozpoczęcia, zakończenia i pobytu pod wodą oraz maksymalnej głębokości, na jakiej wykonywane były prace podwodne;

7) potwierdzenie wykonania prac przez kierującego pracami podwodnymi;

8) opis wykonanych prac, przydzielonych funkcji i zastosowanych zabezpieczeń.

3. Wzór Dziennej karty prac podwodnych określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 22.

1. Dokumentem potwierdzającym odbyte w jednostce szkolenie i nabyte przez nurka umiejętności jest zaświadczenie o jego ukończeniu.

2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) imię i nazwisko;

2) datę i miejsce urodzenia;

3) nazwę i rodzaj odbytego szkolenia;

4) nazwę organizatora szkolenia;

5) okres szkolenia;

6) nazwę programu, według którego realizowane było szkolenie;

7) ramowy program szkolenia;

8) miejsce i datę wydania;

9) numer ewidencyjny;

10) pieczęć i podpis organizatora szkolenia.

3. Wzór zaświadczenia określa załącznik nr 6 do rozporządzenia. Rozdział 5 Sposób ustalania okoliczności wypadków związanych z wykonywaniem prac podwodnych w jednostkach § 23.

1. W razie zaistnienia wypadku związanego z wykonywaniem prac podwodnych w jednostce kierujący pracami podwodnymi niezwłocznie powiadamia kierownika jednostki.

2. Kierownik jednostki do zbadania okoliczności i przyczyn wypadku, o którym mowa w ust. 1, powołuje zespół powypadkowy, który działa w oparciu o właściwe przepisy pragmatyki służbowej.

3. Do prac zespołu powypadkowego, o którym mowa w ust. 2, właściwy kierownik jednostki kieruje nurka instruktora.

4. Nurek instruktor, w zakresie posiadanych kwalifikacji, zgłasza uwagi lub zastrzeżenia do zachowania warunków bezpieczeństwa w prowadzonych pracach podwodnych, w których doszło do wypadku.

5. Z prac zespołu powypadkowego sporządza się protokół. §

24. W zakresie nieuregulowanym rozporządzeniem, do sposobu ustalania okoliczności wypadków związanych z wykonywaniem prac podwodnych w jednostkach mają zastosowanie przepisy w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy oraz sposobu ich dokumentowania. Rozdział 6 Przepisy końcowe § 25.

1. Kierownicy jednostek dostosują przepisy obowiązujące w jednostkach do wymogów określonych rozporządzeniem w terminie 12 miesięcy od dnia jego wejścia w życie.

2. Osoby, które uzyskały kwalifikacje na podstawie dotychczasowych przepisów, są zobowiązane w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia potwierdzić posiadane uprawnienia. §

26. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: R. Kalisz

Dziennik Ustaw Nr 138 — 9686 — Poz. 1468

Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 maja 2004 r. (poz. 1468)

Załącznik nr 1

ZESTAW MEDYCZNY R DO ZABEZPIECZENIA PRAC PODWODNYCH PROWADZONYCH PRZEZ JEDNOSTKI ORGANIZACYJNE PODLEGŁE I NADZOROWANE PRZEZ MINISTRA WŁAÂCIWEGO DO SPRAW WEWN¢TRZNYCH Lp. 1 2 Zakres czynności Zabezpieczenie lub/i przywrócenie drożności dróg oddechowych Rodzaj sprzętu a) komplet rurek ustno-gardłowych (typu Gudela), b) ssak mechaniczny ręczny

11)

Prowadzenie oddechu kontrolowa- a) worek samorozprężalny o konstrukcji umożliwiającej wentylację nego lub wspomaganego oraz tlebierną i czynną 100 % tlenem (z rezerwuarem tlenowym); z maską noterapii twarzową o 2 rozmiarach, przezroczystą i obrotową (360°), b) przenośna butla tlenowa o pojemności minimum 400 l z reduktorem i szybkozłączem tlenowym AGA oraz przepływomierzem obrotowym do 25 l/min, c) 2 zestawy do tlenoterapii biernej w dwóch rozmiarach — minimum 95 % tlenu z odłączalnymi przewodami masek Masaż zewnętrzny serca Unieruchamianie złamań oraz podejrzeń złamań i zwichnięć urządzenie typu przyssawka do masażu2) a) minimum 3 kołnierze szyjne z regulacją wielkości, b) nosze typu deska, z tworzywa sztucznego, zmywalne, trudno zapalne, chemoodporne, przepuszczalne dla promieni X, mające pasy mocujące i zestaw do unieruchamiania głowy, c) zestaw szyn typu Kramer (powlekane) — 14 sztuk o różnych rozmiarach zestaw ratowniczych opatrunków hydrożelowych schładzających

3 4

5 6 7 8

Opatrywanie oparzeń

Zapewnienie komfortu termicznego folie aluminiowe, tzw. folie życia Tamowanie krwotoków i opatrywa- a) zestaw opatrunkowy, nie ran b) zestaw uzupełniający Wsparcie psychiczne dzieci zabawki — misie („misiaki-pocieszaki”)

————————

1) Zestaw R 1 przechowywany w torbie umożliwiającej transport w ręku, na ramieniu lub na plecach.

2) Urządzenie stanowi wyposażenie uzupełniające — może być stosowane wyłącznie na polecenie lekarza.

Minimalne wymagania dla zestawów medycznych

1. Rurki ustno-gardłowe wielorazowe typu Gudela — komplet 6 szt. Rozmiary: 00, 0; 1; 2; 3; 4 (przezroczyste — umożliwiające stwierdzenie obecności ciała obcego w świetle rurki):

1) tworzywo sztuczne;

2) przekrój kanału rurki — owalny;

3) krawędzie wylotu — zaokrąglone;

4) krawędzie kołnierza — zaokrąglone;

5) możliwość sterylizacji termicznej i dezynfekcji w płynach.

2. Zestaw ssący: mechaniczny, ręczny z jednorazowym pojemnikiem na treść, dla dorosłych i niemowląt:

1) wydajność dla dorosłego minimum 20 l/min;

2) podciśnienie dla dorosłego: minimum — 350 mm słupa Hg; maksimum — 550 mm słupa Hg;

3) końcówka ssąca o krawędziach zaokrąglonych: a) konstrukcja przezroczysta, sprężysta, uniemożliwiająca przyssanie do błony śluzowej, b) możliwe zgięcie o 90° przy zachowanej drożności;

4) możliwość odsysania treści u noworodków — wymienna końcówka lub odrębny układ;

5) mocowanie końcówki ssącej do pojemnika (dla dorosłych i dla dzieci) wytrzymuje ciężar ssaka z pojemnikiem całkowicie wypełnionym wodą;

6) pojemnik na treść przezroczysty, wymienny bez użycia narzędzi;

7) rękojeść urządzenia ssącego; kształt ergonomiczny oraz możliwość obsługi jedną ręką;

8) odporność na upadek z 75 cm na powierzchnię betonową i natychmiastowa gotowość do pracy po upadku.

Dziennik Ustaw Nr 138 — 9687 — Poz. 1468

3. Worek samorozprężalny (1 szt.), przejrzysty, o konstrukcji umożliwiającej wentylację bierną i czynną przy objętości oddechowej od 500 do 800 ml, częstości 10 oddechów na minutę oraz przepływie tlenu 15 l/min mieszaniną o zawartości tlenu 97—100 %, ponadto:

1) mocowanie drenu tlenowego — stożkowe;

2) możliwość demontażu bez narzędzi;

3) konstrukcja uniemożliwiająca, przy objętości oddechowej od 500 do 800 ml i częstości 10 oddechów na minutę, przekroczenie ciśnienia w układzie oddechowym 40 lub 45 cm słupa wody;

4) maski twarzowe w dwóch rozmiarach (dzieci od 5 lat i dorośli) przezroczyste z mankietem silikonowym fartuchowym — konstrukcja maski: jednoczęściowa, dwuczęściowa lub trzyczęściowa;

5) konstrukcja worka i zastawek pacjenta (poszkodowanego) uniemożliwiająca niewłaściwy montaż;

6) temperatura pracy od –15 °C do +50 °C;

7) mocowanie rezerwuaru tlenowego — stożkowe;

8) mocowanie rezerwuaru tlenowego umożliwiające uniesienie całego zestawu chwytem za rezerwuar;

9) mocowanie przewodu tlenowego umożliwiające uniesienie całego zestawu chwytem za przewód;

10) sterylizacja* termiczna lub w płynach;

11) filtry bakteryjne* dla dorosłych dla HIV, hepatitis C, TBC bez wymiennika ciepła i wilgoci — minimum 5 sztuk: a) konstrukcja mechaniczna, b) wielkość przestrzeni martwej poniżej 50 ml, c) opór przepływu przy 30 l/min poniżej 2 cm słupa wody, d) skuteczność dla wirusów powyżej 99/99 %, e) kontrola szczelności obudowy i skuteczności filtracji 100 % produkcji.

4. Reduktor (1 kpl.) łączący butlę tlenową z odbiornikami tlenu wykonany z mosiądzu, ewentualne elementy niemetalowe antystatyczne:

1) ciśnienie robocze minimum 200 bar;

2) ciśnienie zredukowane od 4 do 5 bar;

3) mocowanie do zaworu butli;

4) mocowanie przewodu tlenowego do wylotu przepływomierza — stożkowe;

5) regulator przepływu tlenu obrotowy co najmniej o przepływie maksymalnym 25 l/min;

6) gniazdo szybkozłącza w systemie AGA;

7) manometr minimum do 250 bar (wielkość działki 10 bar, oznaczenia cyfrowe minimum co 50 bar);

8) osłona gumowa manometru.

5. Zestaw jednorazowego użytku do tlenoterapii biernej, tj. dwie przezroczyste maski z możliwością modelowania w części nosowej (1 kpl. — jedna duża i jedna mała), rezerwuary tlenu z przewodami tlenowymi — przezroczyste:

1) przy przepływie tlenu do 25 l/min stężenie tlenu w mieszaninie oddechowej minimum 95 %;

2) możliwość odłączenia przewodów masek;

3) odporność masek na płynne środki dezynfekcyjne;

4) mocowanie końcówki przewodu tlenowego — stożkowe;

5) zabezpieczenie przed wysunięciem gumki mocującej maskę;

6) przewód tlenowy maski o długości minimum 140 cm oraz dodatkowy przewód tlenowy o długości minimum 1000 cm;

7) przekrój przewodu tlenowego gwiazdkowy, zachowujący drożność po zagięciu pod kątem 180°;

8) mocowanie końcówki wlotu tlenu do maski; na stałe, obrotowe;

9) mocowanie przewodu tlenowego do maski zapewniające połączenie przy obciążeniu ciężarem kompletnego zestawu worka samorozprężalnego.

6. Butla tlenowa aluminiowa o płaskim dnie (1 szt.):

1) pojemność sprężonego tlenu minimum 400 litrów przy ciśnieniu 150 bar;

2) możliwość napełnienia w systemie DIN (dla tlenu medycznego);

3) ciśnienie robocze minimum 200 atm;

4) oznakowanie zgodnie z przepisami.

7. Nosze typu deska (1 kpl.):

1) tworzywo sztuczne;

2) zmywalne;

3) przepuszczalne dla promieni X;

4) pasy zabezpieczające mocowane obrotowo (minimum 4 kpl.);

5) mocowanie pasów minimum 5 na stronę oraz możliwość przepinania pasów bez poruszania pacjenta (poszkodowanego);

6) zestaw klocków-poduszek do unieruchamiania głowy i kręgosłupa szyjnego, z możliwością zmiany punktu pracy pasów mocujących, z możliwością obserwacji uszu poszkodowanego oraz brakiem wpływu zamocowania zestawu na możliwości transportowe noszy;

7) ciężar noszy poniżej 10 kg, a nośność minimum 130 kg;

8) odległość uchwytów noszy od podłoża — minimum 2,5 cm;

9) zwężenie końca dystalnego noszy o szerokości w granicach 20—25 cm;

10) dodatnia pływalność noszy;

Dziennik Ustaw Nr 138 — 9688 —

8) chusta trójkątna tekstylna — 4 szt.; Poz. 1468

11) wielkość uchwytów transportowych umożliwiająca bezpieczny i wygodny uchwyt ręką w rękawicach roboczych.

8. Kołnierze szyjne z tworzywa sztucznego, wodoodporne, z możliwością regulacji rozmiaru (3 szt.):

1) regulacja kształtu/rozmiaru: przednia i tylna lub tylko przednia;

2) możliwość badania tętna na tętnicach szyjnych;

3) możliwość dezynfekcji*;

4) konstrukcja kołnierza — jednoczęściowa, umożliwiająca wykonanie czynności wymienionych w pkt 1—3;

5) kołnierz szyjny dziecięcy regulowany lub dwa kołnierze dziecięce o różnych rozmiarach (możliwość badania tętna na tętnicach szyjnych, możliwość dezynfekcji*) oraz konstrukcja kołnierza — jednoczęściowa; kołnierze umieszczone w torbie transportowej zgodnie z wszelkimi zaleceniami producenta dotyczącymi walorów techniczno-użytkowych odzwierciedlonymi w instrukcji obsługi.

9. Szyny typu Kramer w zdejmowalnym powleczeniu każdej szyny z miękkim tworzywem nieprzepuszczalnym dla płynów, wydzielin i wydalin, możliwość dezynfekcji* powleczenia, możliwość wygięcia szyny o 180° bez użycia narzędzi oraz bez uszkodzenia powleczenia, uchwyty transportowe pokrowca umożliwiające transport w ręku i na ramieniu — pokrowiec dostosowany rozmiarami do najdłuższej szyny, natomiast dostęp do szyn w pokrowcu jednocześnie do całego zestawu.

10. Wymiary 14 szyn stanowiących komplet (tolerancja ±10 mm):

1) 1500 mm x 150 mm lub 1500 x 120 mm;

2) 1500 mm x 120 mm;

3) 1200 mm x 120 mm;

4) 1000 mm x 100 mm;

5) 900 mm x 120 mm — 2 szt.;

6) 800 mm x 120 mm;

7) 800 mm x 100 mm;

8) 700 mm x 100 mm lub 700 x 70 mm;

9) 700 mm x 70 mm;

10) 600 mm x 80 mm lub 600 x 70 mm;

11) 600 mm x 70 mm;

12) 250 mm x 50 mm — 2 szt.

11. Opatrunki**, wymiary wg standardu (1 kpl.):

1) osobisty — 2 szt.;

2) kompresy gazowe jałowe 9 cm x 9 cm — 5 szt.;

3) kompresy gazowe jałowe 5 cm x 5 cm — 5 szt.;

4) gaza opatrunkowa jałowa 1 m2 — 2 szt.;

5) gaza opatrunkowa jałowa 1/4 m2 — 2 szt.;

6) opaski opatrunkowe dziane o szerokości 5 cm — 4 szt.;

7) opaski opatrunkowe dziane o szerokości 10 cm — 8 szt.;

9) bandaż elastyczny o szerokości 10 cm — 3 szt.;

10) bandaż elastyczny o szerokości 12 cm — 3 szt.;

11) siatka opatrunkowa nr 1 — 2 szt.;

12) siatka opatrunkowa nr 2 — 2 szt.;

13) siatka opatrunkowa nr 3 — 2 szt.;

14) siatka opatrunkowa nr 6 — 2 szt.;

15) przylepiec z opatrunkiem 6 cm x 1 m — 1 szt.;

16) przylepiec bez opatrunku 5 cm x 5 m — 2 szt.;

17) opatrunki hydrożelowe schładzające ratunkowe*** — minimum 8 szt. pokrywających w sumie powierzchnię nie mniejszą niż 6400 cm2;

18) opatrunek hydrożelowy schładzający ratunkowy na twarz*** — 2 szt.

12. Aparat do płukania oka z bocznym odpływem o pojemności 150 ml (±50) — 1 szt.

13. Rękawiczki lateksowe jednorazowe nr 8 — 5 par.

14. Worek plastikowy z zamknięciem na odpady — 2 szt. (po 20 litrów).

15. Płyn do dezynfekcji* rąk — 1 szt. (min. 250 ml).

16. Nożyczki ratownicze — 1 szt.

17. Nóż do cięcia pasów — 1 szt.

18. Folie izotermiczne — 5 szt.

19. Folia do przykrywania zwłok — 3 szt.

20. Torba transportowa — 1 szt.:

1) wymiary torby: a) długość minimum 65 cm, maksimum 80 cm, b) szerokość 35 cm (±5), c) wysokość 35 cm (±5);

2) wykonanie z materiału typu CORDURA 1000 lub równorzędnego: a) włókno teksturyzowane, nasączone teflonem, b) pozytywny test wytrzymałości 312 N, c) pozytywny test na przetarcie 2500 cykli (Wyzenbeck);

3) materiał: a) splot kordowy, gęstość splotu włókna 1000 Denier, b) przepuszczalność wody 800 mm słupa wody, 3-krotne powleczenie poliuretanem;

4) osprzęt wodoodporny, nierdzewny;

5) z uchwytami umożliwiającymi transport w ręku, na ramieniu i na plecach;

6) szerokość pasów ramiennych i barkowych minimum 40 mm;

7) obszycie gąbkowe pasów barkowych;

8) możliwość spięcia pasów ręcznych do transportu;

9) możliwość schowania pasów barkowych;

Dziennik Ustaw Nr 138 — 9689 — Poz. 1468

by, możliwość natychmiastowego wydobycia butli tlenowej z reduktorem przez zamykany otwór w ścianie bocznej.

10) przegrody dla poszczególnych elementów zestawu;

11) bezpośredni dostęp do niezależnych przegród na sprzęt i materiały medyczne;

12) zamki błyskawiczne wodoodporne;

13) oznakowana krzyżami św. Andrzeja o średnicy 10 cm na powierzchni boku dłuższego, sygnalizacyjnymi elementami odblaskowymi w kolorze żółtym — 2 pionowe pasy o 1 /3 dł. ściany z każdej strony, o szerokości minimum 20 mm, przechodzące z dłuższych boków torby na wewnętrzną powierzchnię klapy przykrywającej;

14) dostęp do reduktora tlenowego ze strony bocznej bez konieczności otwierania całej tor*

Uwaga: — oznacza wymagania wymienione w komunikacie Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 27 września 1996 r. w sprawie wykazu preparatów dezynfekcyjnych przeznaczonych do stosowania w zakładach opieki zdrowotnej (Dz. Urz. MZ Nr 11, poz. 32). — oznacza tolerancję ± 10 mm. — hydrożel naniesiony na materiał opatrunkowy (należy wykazać i przedłożyć dokumentację badań wskazujących schładzające działanie opatrunków hydrożelowych).

** ***

Wymagania minimalne dla respiratora

1. Rodzaj — objętościowo zmienny.

2. Zasilanie sprężonym tlenem o ciśnieniu od 3 do 6 bar z gniazda szybkozłącznego systemu AGA (przewód zasilający minimum 100 cm odporny na zagięcia).

3. Częstość oddechu w granicach od 10 do 20 oddechów na minutę.

4. Objętość oddechowa do 1300 ml. w granicach od 350

15. Odporność na wstrząsy i upadek z wysokości co najmniej 75 cm na betonową powierzchnię, przy gotowości do pracy po upadku w każdym kierunku.

16. Zdolność do pracy w temperaturze od –18 °C do +50 °C.

17. Alarm spadku ciśnienia zasilania tlenem.

18. Polskie napisy na panelu kontrolnym (dopuszcza się napis CMV lub równoważny z koniecznością objaśnienia w instrukcji obsługi).

19. Zużycie gazu napędowego maksimum 40 ml/oddech.

20. Rura karbowana lub zbrojona o długości minimum 100 cm.

21. Czułość triggera/wyzwalacza minimum – 5 cm H2O.

22. Przepływ tlenu w trybie „na żądanie” w czasie oddechu spontanicznego minimum 70 l/min.

23. Wyłącznik respiratora obrotowy, dotykowy lub dźwigniowy.

24. Zasilanie respiratora: pneumatyczne, elektryczne, pneumatyczno-elektryczne.

25. Znak CE należy podać normę, według której producent deklaruje CE, oraz nr kodowy NATO (jeśli posiada).

26. Zdolność do pracy w czasie opadów atmosferycznych (stopień ochrony IPX4 według EN 60601-1;

1990. Ochrona przed penetracją wody według EN 794-3).

Uwaga:

5. Stężenie tlenu w mieszaninie oddechowej 100 %.

6. Możliwość izolacji układu oddechowego poszkodowanego od atmosfery toksycznej.

7. Możliwość oddechu spontanicznego 100 % tlenem z układu oddechowego respiratora.

8. Maski twarzowe w dwóch rozmiarach (dzieci od 5 lat i dorośli) przezroczyste z silikonowym mankietem fartuchowym.

9. Zastawka pacjenta z łącznikiem do masek twarzowych i rurek intubacyjnych (możliwość obrotu maski o 360°).

10. Zastawka bezpieczeństwa 40 cm lub 45 cm słupa wody z alarmem lub regulowana z możliwością ustawienia na 40 lub 45 cm z alarmem.

11. Manometr ciśnienia w układzie oddechowym respiratora zmontowany w module oddechowym.

12. Waga respiratora poniżej 3 kg.

13. Możliwość zastosowania filtrów bakteryjno-wirusowych*.

14. Możliwość sterylizacji* układu oddechowego respiratora.

— oznacza wymagania wymienione w komunikacie Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 27 września 1996 r. w sprawie wykazu preparatów dezynfekcyjnych przeznaczonych do stosowania w zakładach opieki zdrowotnej.

Dziennik Ustaw Nr 138 — 9690 — Poz. 1468

Załącznik nr 2

SYGNAŁY UMOWNE