Zadaj pytanie
- Potrzebujesz porady prawnej?
  
  Nie czekaj, przekaż sprawę profesjonalistom.
  Więcej
Prawo na co dzień
Prawo dla firm
- Klucz do sukcesu
- KATEGORIE
  Prawo pracy
  Prawo podatkowe
  Prawo cywilne
  Prawo spółek
  Prawo administracyjne
  Blog ekspercki
  Centrum Finansowe
  Prawo bankowe
  Prawo upadłościowe i naprawcze
  Windykacja należności
  Prawo zamówień publicznych
  Prawo autorskie
Podatki
Wzory dokumentów
Kodeksy i akty prawne
- Baza profesjonalnych dokumentów prawnych
- KATEGORIE
  Kodeksy
  
  Akty prawne
  
  Dzienniki Ustaw
  
  Monitor Polski
Forum prawne
Oferta
Więcej
- Wiadomości

e-prawnik.pl Dokumenty Akty prawne Dziennik Ustaw Rok 2004 Nr 151Po 1595

Dziennik Ustaw Nr 151, poz. 1595 z 2004

Tytuł:	Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 czerwca 2004 r. w sprawie orzekania o zdolności do czynnej służby wojskowej oraz trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach
Status aktu prawnego:	Obowiązujący
Data ogłoszenia:	2004-07-01
Data wydania:	2004-06-25
Data wejscia w życie:	2004-07-01
Data obowiązywania:	2004-07-01

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Nr 151, poz. 1595 z 2004

1595

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 25 czerwca 2004 r. w sprawie orzekania o zdolności do czynnej służby wojskowej oraz trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach Na podstawie art. 30a ust. 4 i 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje: ———————

Rozdział 1 Przepisy ogólne §

1. Rozporządzenie określa:

1) tryb kierowania do wojskowych komisji lekarskich;

2) szczegółowe warunki orzekania przez wojskowe komisje lekarskie o zdolności do czynnej służby wojskowej, w tym o zdolności do odbywania tej służby w poszczególnych rodzajach wojsk i służb oraz na poszczególnych stanowiskach służbowych

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz. 1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 139, poz. 1326, Nr 179, poz. 1750, Nr 210, poz. 2036 i Nr 223, poz. 2217 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203.

Dziennik Ustaw Nr 151 — 10639 — Poz. 1595

i funkcjach wojskowych wymagających szczególnych predyspozycji zdrowotnych;

3) szczegółowe warunki orzekania przez wojskowe komisje lekarskie o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej poza granicami państwa;

4) sposób ustalania przez wojskowe komisje lekarskie związku chorób, ułomności i śmierci z czynną służbą wojskową;

5) tryb orzekania przez wojskowe komisje lekarskie o zdolności do czynnej służby wojskowej i do odbywania tej służby poza granicami państwa oraz ustalania związku chorób, ułomności i śmierci z czynną służbą wojskową;

6) sposób orzekania przez wojskowe komisje lekarskie o potrzebie udzielenia urlopu zdrowotnego żołnierzowi odbywającemu czynną służbę wojskową;

7) wykaz chorób i ułomności uwzględniany przy orzekaniu o zdolności do czynnej służby wojskowej oraz do odbywania tej służby poza granicami państwa;

8) wykaz chorób i ułomności uwzględniany przy orzekaniu o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej w poszczególnych rodzajach wojsk i służb oraz na poszczególnych stanowiskach służbowych i funkcjach wojskowych wymagających szczególnych predyspozycji zdrowotnych. §

2. Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

1) żołnierzu niezawodowym, należy przez to rozumieć żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową, nadterminową zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe, ćwiczenia wojskowe albo okresową służbę wojskową;

2) czynnej służbie wojskowej, należy przez to rozumieć zasadniczą służbę wojskową, nadterminową zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe, ćwiczenia wojskowe i okresową służbę wojskową;

3) ustawie, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział 2 Kierowanie do wojskowych komisji lekarskich § 3.

1. Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje się:

1) poborowych w okresie, kiedy nie urzęduje powiatowa komisja lekarska, oraz żołnierzy niezawodowych, przeznaczonych do odbycia lub odbywających czynną służbę wojskową: a) w składzie personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej, b) na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej,

c) w jednostkach desantowo-szturmowych, d) w ˚andarmerii Wojskowej i Wojskowych Służbach Informacyjnych, e) w jednostkach reprezentacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, f) w charakterze nurków i płetwonurków, g) w zasięgu działania promieniowania mikrofalowego, h) w warunkach działania prądu elektrycznego;

2) żołnierzy niezawodowych skierowanych do odbywania służby poza granicami państwa przed rozpoczęciem tej służby i bezpośrednio po powrocie do kraju w związku z zakończeniem jej odbywania;

3) żołnierzy niezawodowych odbywających zasadniczą służbę wojskową, ubiegających się o powołanie do nadterminowej zasadniczej służby wojskowej;

4) żołnierzy niezawodowych, jeżeli w ich stanie zdrowia nastąpiło nagłe pogorszenie spowodowane wypadkiem lub chorobą, uniemożliwiające lub utrudniające wykonywanie zadań służbowych;

5) żołnierzy niezawodowych, którzy z powodu choroby nie wykonują zadań służbowych przez kolejne: a) 30 dni kalendarzowych — w stosunku do żołnierzy niezawodowych odbywających zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe, ćwiczenia wojskowe lub okresową służbę wojskową, b) 60 dni kalendarzowych — w stosunku do żołnierzy niezawodowych odbywających nadterminową zasadniczą służbę wojskową;

6) żołnierzy niezawodowych bezpośrednio przed zwolnieniem z czynnej służby wojskowej, jeżeli w ocenie lekarza jednostki wojskowej, w której żołnierz odbywa służbę, jego stan zdrowia w okresie służby uległ pogorszeniu;

7) żołnierzy niezawodowych, jeżeli dowód z orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej został dopuszczony w postępowaniu karnym, postępowaniu karnym skarbowym lub postępowaniu w sprawach o wykroczenia.

2. Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje się również poborowych w okresie, kiedy nie urzęduje powiatowa komisja lekarska, w celu orzeczenia o ich zdolności do czynnej służby wojskowej. § 4.

1. Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje się zgodnie z właściwością i zasięgiem działania tych komisji określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 29 ust. 8 pkt 1 ustawy, z zastrzeżeniem ust.

2. 2. ˚ołnierza niezawodowego powracającego po zakończeniu odbywania czynnej służby wojskowej poza granicami państwa kieruje się do wojskowej komi-

Dziennik Ustaw Nr 151 — 10640 — Poz. 1595

sji lekarskiej, która orzekała o jego zdolności do odbywania służby poza granicami państwa przed wyjazdem, niezwłocznie po powrocie do kraju. § 5.

1. Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje żołnierzy niezawodowych i poborowych, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1—6 i ust. 2, z urzędu lub na wniosek tych osób, organ określony w art. 29 ust. 2 ustawy, zgodnie z właściwością określoną w tym przepisie.

2. Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje żołnierzy niezawodowych, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 7, organ określony w przepisach o postępowaniu karnym, postępowaniu karnym skarbowym lub postępowaniu w sprawach o wykroczenia. §

6. Organ kierujący żołnierza niezawodowego do wojskowej komisji lekarskiej przekazuje tej komisji posiadane informacje i dokumenty, które dotyczą stanu zdrowia żołnierza niezawodowego i mogą mieć znaczenie dla ustalenia związku choroby lub ułomności z czynną służbą wojskową. §

7. Wzór skierowania do wojskowej komisji lekarskiej określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. Rozdział 3 Orzekanie o zdolności do czynnej służby wojskowej i do odbywania tej służby poza granicami państwa oraz ustalanie związku choroby, ułomności i śmierci z czynną służbą wojskową § 8.

1. Orzekając o zdolności do czynnej służby wojskowej, wojskowe komisje lekarskie zaliczają jednocześnie daną osobę do jednej z kategorii zdolności do takiej służby, o których mowa w art. 30a ust. 1 ustawy, według Wykazu chorób i ułomności przy ocenie zdolności fizycznej i psychicznej do czynnej służby wojskowej oraz do odbywania takiej służby poza granicami państwa, stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Orzekając o czasowej niezdolności do czynnej służby wojskowej, o której mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 ustawy, wojskowe komisje lekarskie ustalają jednocześnie okres niezdolności do takiej służby, nie dłuższy niż dwadzieścia cztery miesiące, stosownie do rodzaju upośledzenia ogólnego stanu zdrowia albo stanu chorobowego oraz rokowań odzyskania zdolności do czynnej służby wojskowej. § 9.

1. Niezależnie od orzeczenia o zdolności do czynnej służby wojskowej, w stosunku do poborowych i żołnierzy niezawodowych przeznaczonych do odbycia lub odbywających taką służbę w niżej wymienionych jednostkach wojskowych albo na stanowiskach służbowych lub funkcjach wojskowych, wojskowe komisje lekarskie wydają orzeczenia o zdolności lub niezdolności do służby:

1) w składzie personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej;

2) na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej;

3) w jednostkach desantowo-szturmowych;

4) w ˚andarmerii Wojskowej i Wojskowych Służbach Informacyjnych;

5) w jednostkach reprezentacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

6) w charakterze nurków i płetwonurków;

7) w zasięgu działania promieniowania mikrofalowego;

8) w warunkach działania prądu elektrycznego.

2. Na potrzeby orzekania o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się następujące kategorie zdolności do tej służby:

1) kandydaci i piloci samolotów bojowych naddźwiękowych oraz piloci doświadczalni samolotów naddźwiękowych: a) zdolny — Z/IA, b) trwale lub czasowo niezdolny — N/IA;

2) kandydaci i piloci samolotów bojowych poddźwiękowych oraz piloci doświadczalni samolotów poddźwiękowych: a) zdolny — Z/IB, b) trwale lub czasowo niezdolny — N/IB;

3) kandydaci i piloci doświadczalni samolotów i śmigłowców innych niż wymienione w pkt 1 i 2: a) zdolny — Z/IC, b) trwale lub czasowo niezdolny — N/IC;

4) pozostały personel latający i kandydaci do tego personelu: a) zdolny — Z/II, b) trwale lub czasowo niezdolny — N/II;

5) personel naziemnego zabezpieczenia lotów i kandydaci do tego personelu oraz personel służby inżynieryjno-lotniczej i kandydaci do tego personelu: a) zdolny — Z/III, Z/SIL, b) trwale lub czasowo niezdolny — N/III, N/SIL.

3. Na potrzeby orzekania o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej, o której mowa w ust. 1 pkt 2 i 6, ustala się następujące kategorie zdolności do tej służby:

1) kandydaci do służby na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej: a) zdolny — Z/I-IV/A, b) trwale lub czasowo niezdolny — N/I-IV/A;

2) żołnierze niezawodowi odbywający czynną służbę wojskową na okrętach wojennych i innych jednost-

Dziennik Ustaw Nr 151 — 10641 — Poz. 1595

kach pływających Marynarki Wojennej oraz słuchacze kursów szkolenia specjalistów morskich: a) zdolny — Z/I-IV/B, b) niezdolny — N/I-IV/B — podlega wyokrętowaniu, c) czasowo niezdolny — N/I-IV/B — podlega wyokrętowaniu na okres do 3 miesięcy.

4. Na potrzeby orzekania o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej poza granicami państwa ustala się następujące kategorie zdolności do tej służby:

1) zdolny do służby poza granicami państwa — Z;

2) niezdolny do służby poza granicami państwa — N. § 10.

1. Wojskowe komisje lekarskie wydają orzeczenia, o których mowa w § 9 ust. 1—3, według kryteriów zdrowotnych określonych w:

1) załączniku nr 2 do rozporządzenia — w odniesieniu do czynnej służby wojskowej, o której mowa w § 9 ust. 1 pkt 3—5, 7 i 8, a na potrzeby orzekania o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej, o której mowa w § 9 ust. 1 pkt 4, również w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ˚andarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych (Dz. U. Nr 123, poz. 1353, z późn. zm.2)) i art. 39 ust. 4 ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o Wojskowych Służbach Informacyjnych (Dz. U. Nr 139, poz. 1326 i Nr 179, poz. 1750 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177);

2) Wykazie chorób i ułomności przy ocenie zdolności fizycznej i psychicznej do czynnej służby wojskowej w składzie personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej, stanowiącym załącznik nr 3 do rozporządzenia — w odniesieniu do czynnej służby wojskowej, o której mowa w § 9 ust. 1 pkt 1;

3) Wykazie chorób i ułomności przy ocenie zdolności fizycznej i psychicznej do czynnej służby wojskowej na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej, a także w charakterze nurków i płetwonurków, stanowiącym załącznik nr 4 do rozporządzenia — w odniesieniu do czynnej służby wojskowej, o której mowa w § 9 ust. 1 pkt 2 i 6.

2. Wojskowe komisje lekarskie wydają orzeczenia, o których mowa w § 9 ust. 4, według kryteriów zdrowotnych określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

3. Jeżeli dla danego przypadku brak jest odpowiedniej pozycji w załącznikach nr 2—4 do rozporządzenia, przypadek ten kwalifikuje się według pozycji najbardziej zbliżonej. ———————

§ 11.

1. Orzekając o zdolności żołnierza niezawodowego do odbywania czynnej służby wojskowej poza granicami państwa, wojskowa komisja lekarska dokonuje pełnej oceny jego stanu zdrowia, stosownie do specyfiki klimatyczno-geograficznej oraz sanitarno-epidemiologicznej rejonu, w którym ma on odbywać służbę.

2. Jeżeli żołnierz niezawodowy zachoruje po wydaniu przez wojskową komisję lekarską orzeczenia o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej poza granicami państwa, dowódca jednostki wojskowej, w której odbywa on służbę, na wniosek lekarza tej jednostki, ponownie kieruje tego żołnierza do wojskowej komisji lekarskiej. §

12. Po powrocie żołnierza do kraju wojskowa komisja lekarska określa jego zdolność do czynnej służby wojskowej, dokonując pełnej oceny jego stanu zdrowia, przy uwzględnieniu warunków, w jakich pełnił służbę poza granicami państwa, a w szczególności specyfiki klimatyczno-geograficznej oraz sanitarno-epidemiologicznej rejonu, w którym pełnił tę służbę. §

13. Orzekając o zdolności lub niezdolności do czynnej służby wojskowej, w razie stwierdzenia u żołnierza niezawodowego choroby lub ułomności, wojskowa komisja lekarska orzeka również o związku lub braku związku tej choroby lub ułomności z czynną służbą wojskową, kierując się kryteriami zdrowotnymi określonymi w wykazie chorób i stanów chorobowych, ustalonym na podstawie art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 87, z późn. zm.3)). Rozdział 4 Tryb orzekania o zdolności do czynnej służby wojskowej i do odbywania tej służby poza granicami państwa oraz ustalania związku chorób, ułomności i śmierci z czynną służbą wojskową §

14. Orzeczenie o zdolności do czynnej służby wojskowej, o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej poza granicami państwa, o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej w poszczególnych rodzajach wojsk i służb oraz na poszczególnych stanowiskach służbowych i funkcjach wojskowych, a także o związku choroby lub ułomności z czynną służbą wojskową wojskowe komisje lekarskie wydają na podstawie badania lekarskiego i wyników badań specjalistycznych, a w razie potrzeby — także obserwacji szpitalnej, dokumentacji medycznej oraz informacji i dokumentów, o których mowa w § 6, wykorzystując w szczególności:

1) opinię służbowo-lekarską uwzględniającą historię choroby, przebieg leczenia i jego wyniki oraz czynniki ryzyka na stanowisku służbowym zajmowa———————

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 89, poz. 804, z 2003 r. Nr 113, poz. 1070 i Nr 139, poz. 1326 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203.

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 181, poz. 1515, z 2003 r. Nr 56, poz. 498 i Nr 210, poz. 2036 oraz z 2004 r. Nr 121, poz. 1264.

Dziennik Ustaw Nr 151 — 10642 — Poz. 1595

nym przez żołnierza niezawodowego lub pełnionej przez niego funkcji wojskowej;

2) historie leczenia ambulatoryjnego i szpitalnego;

3) wyniki pomiarów czynników szkodliwych występujących w środowisku służby;

4) książeczkę zdrowia żołnierza niezawodowego;

5) informacje zawarte w pisemnym oświadczeniu żołnierza niezawodowego. § 15.

1. Orzeczenie o związku śmierci żołnierza niezawodowego z czynną służbą wojskową wskutek wypadku wojskowe komisje lekarskie wydają na podstawie akt postępowania powypadkowego lub dokumentacji medycznej.

2. Orzeczenie o związku śmierci żołnierza niezawodowego z czynną służbą wojskową wskutek choroby wojskowa komisja lekarska wydaje na podstawie dokumentacji medycznej oraz opisu przebiegu i warunków pełnienia służby przez żołnierza niezawodowego. § 16.

1. Wojskowa komisja lekarska wydaje orzeczenie niezwłocznie po przeprowadzeniu niezbędnych badań lekarskich i skompletowaniu wymaganej dokumentacji.

2. Jeżeli wojskowa komisja lekarska stwierdzi, iż do wydania orzeczenia są niezbędne dokumenty inne niż określone w ust. 1, w szczególności dotyczące chorób, ułomności i śmierci oraz ich związku z czynną służbą wojskową, pisemnie wzywa żołnierza niezawodowego, a w razie jego śmierci członka rodziny, o którym mowa w art. 12 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 83, poz. 760 i Nr 179, poz. 1750), do ich dostarczenia w terminie nieprzekraczającym 14 dni od dnia doręczenia wezwania. W takim przypadku wojskowa komisja lekarska może wystąpić także do organu, który skierował żołnierza niezawodowego do komisji, oraz do dowódców jednostek wojskowych, w których pełnił on służbę, o dostarczenie niezbędnych dokumentów w terminie nieprzekraczającym 14 dni od dnia doręczenia żądania.

3. Po bezskutecznym upływie terminu wyznaczonego do dostarczenia dokumentów wojskowa komisja lekarska może wydać orzeczenie na podstawie posiadanej dokumentacji.

4. Jeżeli dokumentów nie dostarczył dowódca jednostki wojskowej, przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej zawiadamia o tym przełożonego tego dowódcy. § 17.

1. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej powinno zawierać w szczególności:

1) rozpoznanie;

2) ustalenie kategorii zdolności do czynnej służby wojskowej;

3) w razie stwierdzenia chorób i ułomności — określenie ich związku lub braku związku z czynną służbą wojskową.

2. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej dotyczące zmarłego żołnierza niezawodowego powinno ustalać w szczególności:

1) przyczynę śmierci;

2) związek lub brak związku śmierci z czynną służbą wojskową.

3. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej poza granicami państwa powinno zawierać również ustalenie rejonu, w którym żołnierz niezawodowy jest zdolny odbywać taką służbę.

4. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej:

1) w sprawie zdolności do czynnej służby wojskowej sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 5 do rozporządzenia;

2) w sprawie ustalenia związku śmierci z czynną służbą wojskową sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 6 do rozporządzenia. § 18.

1. Wojskowa komisja lekarska orzeka w składzie trzech oficerów-lekarzy. W składzie orzekającym mogą być również oficerowie-lekarze niepełniący zawodowej służby wojskowej. Przewodniczącego składu orzekającego wyznacza przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej.

2. Wojskowa komisja lekarska orzeka większością głosów składu orzekającego.

3. Członek składu orzekającego wojskowej komisji lekarskiej może wnieść na piśmie sprzeciw wobec projektu orzeczenia z podaniem uzasadnienia. W takim przypadku przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej przesyła sprzeciw łącznie z projektem orzeczenia i pozostałą dokumentacją do wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia, która jest obowiązana zająć stanowisko w sprawie w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania sprzeciwu.

4. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia zajmuje stanowisko na podstawie otrzymanej dokumentacji. W razie potrzeby wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia może przeprowadzić ponowne badanie lekarskie i badania specjalistyczne oraz skierować żołnierza na obserwację szpitalną, a także przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia materiałów w sprawie.

5. W razie uznania zasadności sprzeciwu przez wojskową komisję lekarską wyższego stopnia, skład orzekający wydaje orzeczenie zgodne z tym stanowiskiem. Jeżeli orzeczenie dotyczy spraw, o których mowa w § 19 ust. 1, opracowuje się projekt orzeczenia zgodny z tym stanowiskiem.

6. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego oraz

Dziennik Ustaw Nr 151 — 10643 — Poz. 1595

opatruje się je pieczęcią urzędową wojskowej komisji lekarskiej. § 19.

1. Projekt orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej ustalającego związek lub brak związku śmierci z czynną służbą wojskową przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej przesyła łącznie z pozostałą dokumentacją do wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia.

2. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia zajmuje stanowisko na podstawie otrzymanej dokumentacji.

3. W razie zatwierdzenia projektu orzeczenia przez wojskową komisję lekarską wyższego stopnia, wojskowa komisja lekarska wydaje orzeczenie w brzmieniu zatwierdzonego projektu.

4. W razie niezatwierdzenia projektu orzeczenia przez wojskową komisję lekarską wyższego stopnia, komisja ta nakazuje ponowne rozpatrzenie sprawy i wydanie orzeczenia uwzględniającego jej stanowisko. W takim przypadku wojskowa komisja lekarska wydaje orzeczenie zgodne ze stanowiskiem wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia.

5. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego oraz opatruje się je pieczęcią urzędową wojskowej komisji lekarskiej.

6. Do orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wydanego w trybie określonym w ust. 3 lub 4 nie stosuje się przepisu ust.

1. §

20. Wojskowymi komisjami lekarskimi wyższego stopnia, o których mowa w § 18, 19, 22 i 23, są wojskowe komisje lekarskie określone w przepisach wydanych na podstawie art. 29 ust. 8 pkt 1 ustawy. §

21. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej wydane w trybie określonym w § 18 ust. 1 lub 5 zdanie pierwsze albo § 19 ust. 3 lub 4, jako wydane w pierwszej instancji, doręcza się żołnierzowi niezawodowemu, a w razie jego śmierci członkowi rodziny, o którym mowa w art. 12 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową, a także organowi, który skierował żołnierza niezawodowego do wojskowej komisji lekarskiej. § 22.

1. Od orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wydanego w pierwszej instancji służy stronie odwołanie na zasadach określonych w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. — Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.4)). ———————

2. Odwołanie wnosi się do właściwej wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia, za pośrednictwem komisji, która wydała orzeczenie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. § 23.

1. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia rozpatruje odwołanie w składzie trzech oficerów-lekarzy. W składzie orzekającym mogą być również oficerowie-lekarze niepełniący zawodowej służby wojskowej. Przewodniczącego składu orzekającego wyznacza przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia.

2. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia, rozpatrując odwołanie, orzeka na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy. W razie potrzeby wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia może przeprowadzić ponowne badanie lekarskie i badania specjalistyczne oraz skierować żołnierza na obserwację szpitalną, a także przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia materiałów w sprawie.

3. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia orzeka w sprawie odwołania większością głosów składu orzekającego. Przepisy § 18 ust. 3 i 4 oraz ust. 5 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio, z tym że Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie rozpatruje sprzeciw wobec projektu swojego orzeczenia w składzie pięciu oficerów-lekarzy.

4. Do orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia stosuje się odpowiednio przepis § 21, z tym że orzeczenie to doręcza się również wojskowej komisji lekarskiej, która wydała orzeczenie w pierwszej instancji, wraz z aktami sprawy. §

24. Sentencję ostatecznego orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wpisuje się do książeczki zdrowia żołnierza niezawodowego. § 25.

1. Na podstawie ostatecznego orzeczenia o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej poza granicami państwa wojskowa komisja lekarska, która wydała orzeczenie w pierwszej instancji, wystawia certyfikat zdrowia, według wzoru określonego w załączniku nr 7 do rozporządzenia.

2. Certyfikaty dla żołnierzy niezawodowych — kandydatów do pełnienia służby w misjach specjalnych Organizacji Narodów Zjednoczonych wydaje się według wzoru ustalonego przez Organizację Narodów Zjednoczonych (formularz MS—2), stanowiącego załącznik nr 8 do rozporządzenia.

3. Wydanie certyfikatu odnotowuje się w książeczce zdrowia żołnierza niezawodowego. § 26.

1. Minister Obrony Narodowej może w trybie nadzoru uchylić każde orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej sprzeczne z prawem lub wydane z pominięciem istotnych okoliczności faktycznych.

2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również przewodniczącemu Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie.

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387 oraz z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1660.

Dziennik Ustaw Nr 151 — 10644 — Poz. 1595

3. Uchylając orzeczenie, odpowiednio Minister Obrony Narodowej albo przewodniczący Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie wskazuje okoliczności wymagające wyjaśnienia w toku dalszego postępowania w sprawie.

4. W razie uchylenia orzeczenia sprawę rozpatruje ponownie w pierwszej instancji wojskowa komisja lekarska wyznaczona odpowiednio przez Ministra Obrony Narodowej albo przewodniczącego Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie zgodnie z zaleceniami, o których mowa w ust.

3. Rozdział 5 Orzekanie o potrzebie udzielenia urlopu zdrowotnego § 27.

1. Dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz niezawodowy odbywa czynną służbę wojskową, kieruje żołnierza do wojskowej komisji lekarskiej w przypadkach, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 4 i 5, a także — na wniosek lekarza tej jednostki — po zakończeniu leczenia szpitalnego lub ambulatoryjnego.

2. Do kierowania żołnierza niezawodowego do wojskowej komisji lekarskiej, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy § 4, 6 i

7. § 28.

1. Wojskowa komisja lekarska, orzekając o potrzebie udzielenia urlopu zdrowotnego, ocenia w szczególności:

1) rodzaj upośledzenia ogólnego stanu zdrowia albo stanu chorobowego;

2) konieczność kontynuowania leczenia szpitalnego lub ambulatoryjnego w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej utworzonym przez Ministra Obrony Narodowej albo w innym zakładzie zapewniającym udzielenie żołnierzowi niezawodo-

wemu świadczeń zdrowotnych na zasadach określonych w art. 69 i 69a ustawy;

3) rokowania odzyskania stanu zdrowia wymaganego w jednostce wojskowej albo na stanowisku służbowym lub funkcji wojskowej, na której żołnierz niezawodowy odbywa czynną służbę wojskową, oraz możliwości wykonywania przez niego zadań służbowych.

2. Wojskowa komisja lekarska, orzekając o potrzebie udzielenia urlopu zdrowotnego, wskazuje również proponowany wymiar tego urlopu, w granicach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy.

3. Do orzekania o potrzebie udzielenia urlopu zdrowotnego przez wojskowe komisje lekarskie stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału

4. Rozdział 6 Przepisy końcowe §

29. Do spraw, o których mowa w rozporządzeniu, wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe. §

30. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.5) Minister Obrony Narodowej: J. Szmajdziński ———————

Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 czerwca 1992 r. w sprawie zasad określania zdolności do czynnej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. U. Nr 57, poz. 278, z 1994 r. Nr 31, poz. 113 oraz z 2000 r. Nr 97, poz. 1059), które w zakresie uregulowanym rozporządzeniem traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Dziennik Ustaw Nr 151 — 10645 — Poz. 1595

Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 czerwca 2004 r. (poz. 1595)

Załącznik nr 1

WZÓR