Dziennik Ustaw Nr 86, poz. 810 z 2004

Tytuł:	Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 kwietnia 2004 r. w sprawie pobierania próbek żywności w celu oznaczania pozostałości chemicznych środków ochrony roślin
Status aktu prawnego:	Obowiązujący
Data ogłoszenia:	2004-04-28
Data wydania:	2004-04-20
Data wejscia w życie:	2004-05-01
Data obowiązywania:	2004-04-28

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Nr 86, poz. 810 z 2004

Dziennik Ustaw Nr 86                — 5581 —                Poz. 810

---

810

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA1) z dnia 20 kwietnia 2004 r. w sprawie pobierania próbek żywności w celu oznaczania pozostałości chemicznych środków ochrony roślin2) Na podstawie art. 9 ust. 6 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 63, poz. 634, z późn. zm.3)) zarządza się, co następuje: §

1. Rozporządzenie określa:

1) sposób pobierania próbek żywności w celu oznaczania pozostałości chemicznych środków ochro———————

1)

ny roślin w ilościach szkodliwych dla zdrowia lub życia człowieka, w tym wielkość i ilość pobieranych próbek, rodzaje próbek, pojęcia stosowane przy pobieraniu próbek, w ramach urzędowej kontroli żywności i monitoringu;

2) procedury stosowane przy pobieraniu próbek, o których mowa w pkt 1;

3) sposób transportu i przechowywania próbek, o których mowa w pkt 1, przed przystąpieniem do analizy pozostałości chemicznych środków ochrony roślin. §

2. Sposób pobierania próbek żywności w celu oznaczania pozostałości chemicznych środków ochrony roślin oraz procedury stosowane przy pobieraniu próbek określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. §

3. Sposób transportu i przechowywania próbek żywności pobranych w celu oznaczania pozostałości chemicznych środków ochrony roślin określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. §

4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 maja 2004 r.

Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej — zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 93, poz. 833 oraz z 2003 r. Nr 199, poz. 1941).

2) Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/63/WE z dnia 11 lipca 2002 r. ustanawiającej wspólnotowe metody pobierania próbek do celów urzędowej kontroli pozostałości pestycydów w produktach pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni oraz uchylającej dyrektywę 79/700/EWG (Dz. Urz. WE L 187 z 16.7.2002). Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszym rozporządzeniu, z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej — wydanie specjalne.

3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 128, poz. 1408, z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 166, poz. 1362, z 2003 r. Nr 52, poz. 450, Nr 122, poz. 1144, Nr 130, poz. 1187, Nr 199, poz. 1938 i Nr 208, poz. 2020 oraz z 2004 r. Nr 33, poz. 288.

Minister Zdrowia: L. Sikorski

Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 kwietnia 2004 r. (poz. 810)

Załącznik nr 1

SPOSÓB POBIERANIA PRÓBEK ˚YWNOÂCI W CELU OZNACZANIA POZOSTAŁOÂCI CHEMICZNYCH ÂRODKÓW OCHRONY ROÂLIN ORAZ PROCEDURY STOSOWANE PRZY POBIERANIU PRÓBEK I. Pojęcia stosowane przy pobieraniu próbek

1) porcja analityczna – reprezentatywna ilość materiału pobrana z próbki analitycznej, o wielkości odpowiedniej dla pomiaru stężenia pozostałości chemicznych środków ochrony roślin; Uwaga: w celu pobrania porcji analitycznej dopuszcza się zastosowanie odpowiedniego przyrządu do pobierania próbek;

2) próbka analityczna — materiał przygotowany do analizy z próbki laboratoryjnej, poprzez oddzielenie części produktu przeznaczonego do badania, a następnie wymieszany, zmielony, rozdrobniony itp. w celu wyodrębnienia porcji analitycznej w sposób minimalizujący wielkość błędu; Uwaga: przygotowanie próbki analitycznej powinno odzwierciedlać procedurę przyjętą przy ustalaniu najwyższej dopuszczalnej pozostałości, co oznacza, że



Dziennik Ustaw Nr 86                — 5582 —                Poz. 810

---

porcja produktu przygotowywana do analizy może zawierać części, które nie są normalnie spożywane; w celu ustalenia części wchodzących w skład próbki analitycznej należy odnieść się do odpowiednich załączników rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 16 kwietnia 2004 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości chemicznych środków ochrony roślin, które mogą znajdować się w środkach spożywczych lub na ich powierzchni (Dz. U. Nr 85, poz. 801);

3) próbka zbiorcza (próbka zagregowana) — w przypadku produktów innych niż mięso i drób — połączony, dobrze wymieszany zbiór próbek pierwotnych, pobranych z partii, a w przypadku mięsa i drobiu przyjmuje się, że próbka pierwotna jest równoważna z próbką zbiorczą; Uwagi: a) próbki pierwotne muszą zawierać odpowiednią ilość materiału w celu umożliwienia wyodrębnienia wszystkich próbek laboratoryjnych, jakie powinny być pozyskane z próbki zbiorczej, b) w przypadkach kiedy podczas pobierania próbek pierwotnych przygotowywane są oddzielne próbki laboratoryjne, przyjmuje się, że podczas pobierania próbek z partii próbka zbiorcza stanowi sumę próbek laboratoryjnych;

4) próbka laboratoryjna (próbka laboratorium) — próbka wysłana do laboratorium lub otrzymana w laboratorium; obejmuje ona reprezentatywną ilość materiału pobranego z próbki zbiorczej; Uwagi: a) próbka laboratoryjna może stanowić całość lub część próbki zbiorczej, b) w celu przygotowania próbek laboratoryjnych nie należy dzielić produktów jednostkowych, z wyjątkiem sytuacji, kiedy dzielenie produktów jednostkowych zostało przewidziane w tabeli 3, c) w przypadku konieczności powtórzenia badania dopuszcza się pobranie podwójnych próbek laboratoryjnych;

5) partia — ilość materiału środka spożywczego dostarczonego w tym samym czasie, co do którego wiadomo lub co do którego próbobiorca ma przekonanie, że materiał ten jest jednolity pod względem pochodzenia, producenta, rodzaju, sposobu pakowania, rodzaju opakowania, oznakowania, nadawcy itp.; podejrzana partia jest to partia, co do której, bez względu na powód, istnieją podejrzenia, że może zawierać nadmierne pozostałości pestycydów; niepodejrzana partia jest to partia, dla której nie ma powodów, aby podejrzewać, że może zawierać nadmierne pozostałości pestycydów; Uwagi: a) w przypadku kiedy przesyłka składa się z partii, które można zidentyfikować jako pochodzące od różnych producentów, każdą partię należy traktować oddzielnie,

b) przesyłka może składać się z jednej lub większej liczby partii, c) w przypadku znacznego rozmiaru lub obszaru zajmowanego przez każdą z partii w dużej przesyłce każda z serii wagonów, platform, samochodów ciężarowych, miejsc składowania może zostać uznana jako odrębna partia, d) partia może zostać wymieszana np. poprzez sortowanie lub podczas procesu produkcyjnego;

6) próbka pierwotna — jedna lub więcej jednostek pobranych z tego samego miejsca partii; Uwagi: a) wyboru miejsca w partii, z którego pobierana jest próbka pierwotna, należy dokonać w sposób losowy, jednak jeżeli jest to niemożliwe z powodów technicznych, wyboru należy dokonać w sposób losowy z dostępnych części partii, b) liczbę jednostek wymaganych do skompletowania próbki pierwotnej należy określić na podstawie najmniejszego rozmiaru i liczby wymaganych próbek laboratoryjnych, c) w przypadku produktów pochodzenia roślinnego, jaj, przetworów mlecznych, kiedy z partii pobierana jest więcej niż jedna próbka pierwotna, każda z próbek pierwotnych powinna mieć w przybliżeniu podobny rozmiar w stosunku do próbki zbiorczej, d) jednostki do badań powtarzanych mogą być podczas pobierania próbki lub próbek dobierane losowo do podwójnych próbek laboratoryjnych w przypadkach, kiedy rozmiar tych jednostek uniemożliwia przygotowanie próbki zbiorczej jako próbki laboratoryjnej o lepszej reprezentatywności lub kiedy jednostki (np. jaja, delikatne owoce) mogłyby zostać uszkodzone podczas mieszania, e) w przypadkach gdy próbki pierwotne pobierane są w odstępach czasowych podczas ładowania lub rozładowywania partii, miejsce, z którego pobierana jest próbka, odnosi się do określonych punktów czasowych, f) w celu przygotowania próbki pierwotnej nie należy przecinać ani dzielić jednostek, z wyjątkiem sytuacji przedstawionych w tabeli 3;

7) próbka — jedna lub więcej jednostek pobranych z populacji jednostek lub porcja materiału pobrana z jego większej ilości; do celów oznaczania chemicznych środków ochrony roślin próbka reprezentatywna powinna być reprezentatywna dla partii, próbki zbiorczej, zwierzęcia itp. w odniesieniu do wielkości pozostałości pestycydów, ale nie musi być reprezentatywna w odniesieniu do innych cech;

8) pobieranie próbek — procedura stosowana w celu pobrania i sporządzenia próbki;



Dziennik Ustaw Nr 86

9) przyrządy do pobierania próbek:                — 5583 —                Poz. 810

---

a) narzędzia takie, jak szufle, czerpaki, świdry, noże, sondy itp. służące do wyodrębnienia jednostki z materiału zbiorczego, z opakowań, np. beczek czy dużych serów, z porcji mięsa, drobiu, których wielkość nie odpowiada ze względów praktycznych próbce pierwotnej, b) narzędzia takie, jak pojemniki służące do przygotowania próbki laboratoryjnej z próbki zbiorczej lub przygotowania porcji analitycznej z próbki laboratoryjnej; Uwagi: a) poszczególne przyrządy do pobierania próbek są opisane w Normach ISO i Międzynarodowej Federacji Mleczarskiej (IDF)1), b) w przypadku produktów takich jak liście luzem jako przybór do pobierania próbek może być uznana ręka próbobiorcy, co oznacza możliwość ręcznego pobierania próbek;

10) próbobiorca — osoba przeszkolona w zakresie pobierania próbek i upoważniona przez organy urzędowej kontroli żywności; Uwaga: próbobiorca jest odpowiedzialny za wszystkie procedury związane z pobieraniem próbki, włączając w to przygotowanie, opakowanie i przesyłkę próbki laboratoryjnej. Próbobiorca musi rozumieć konieczność przestrzegania poszczególnych procedur pobierania próbek i jest zobowiązany do dostarczenia odpowiedniej dokumentacji próbki oraz do ścisłej współpracy z laboratorium;

11) wielkość próbki — liczba jednostek lub ilość materiału, na który składa się próbka;

12) jednostka — najmniejsza oddzielna lub dająca się wyodrębnić część w partii, jaka może być z niej pobrana, stanowiąca całość lub część próbki pierwotnej; Uwagi: jednostki należy identyfikować w następujący sposób: a) świeże owoce i warzywa — jednostkę może stanowić każdy cały owoc lub całe warzywo lub też w postaci, w jakiej występują w sposób naturalny (np. kiście winogron), z wyjątkiem małych owoców; w przypadku opakowanych małych produktów jednostki mogą być identyfikowane zgodnie z lit. d; dopuszcza się zastosowanie przyrządu do pobierania próbek, o ile nie spowoduje to uszkodzenia materiału; w takim przypadku urządzenie to może posłużyć do określenia jednostki; w celu sporządzenia jednostki nie wolno dzielić jaj, świeżych owoców ani warzyw, ———————

1)

b) duże zwierzęta, ich części i narządy — jednostkę może stanowić część lub całość określonej części narządu; w celu sporządzenia jednostki można przecinać części tuszy i narządy, c) małe zwierzęta, ich części i narządy — jednostkę może stanowić całe zwierzę lub jego cała część lub narząd; w przypadku zwierząt w opakowaniach jednostki mogą być identyfikowane zgodnie z lit. d; dopuszcza się zastosowanie przyrządu do pobierania próbek, o ile nie będzie miało wpływu na wielkość pozostałości pestycydów; w takim przypadku urządzenie to może posłużyć do określenia jednostki, d) materiały opakowane — jako jednostkę należy przyjąć najmniejsze oddzielne opakowanie jednostkowe; w przypadkach kiedy najmniejsze opakowanie jest bardzo duże, próbki należy pobierać, traktując to opakowanie jako próbkę zbiorczą, zgodnie z lit. e; gdy najmniejsze opakowanie jest bardzo małe, jednostkę może tworzyć grupa opakowań jednostkowych, e) materiały zbiorcze, duże opakowania (np. beczki, sery), które są zbyt duże, aby mogły stanowić próbkę pierwotną — jednostkę stanowi materiał pobrany za pomocą przyrządu do pobierania próbek. II. Procedury stosowane przy pobieraniu próbek środków spożywczych2) oraz wielkość i ilość pobieranych próbek

1. Ârodki ostrożności Należy unikać zanieczyszczenia lub uszkodzenia (zepsucia się) próbki na wszystkich etapach procesu pobierania próbki, ponieważ może to mieć wpływ na wynik analityczny. Próbki należy pobierać oddzielnie z każdej partii przeznaczonej do badania na zgodność z wartościami najwyższych dopuszczalnych pozostałości.

2. Pobieranie próbek pierwotnych Minimalną liczbę próbek pierwotnych, jaką należy pobrać z partii, należy wyznaczyć na podstawie tabeli

1. W przypadku podejrzanych partii mięsa i drobiu liczbę próbek, jaką należy pobrać z partii, określa tabela

2. Każdą próbkę pierwotną należy pobrać w takim stopniu, jak jest to praktycznie możliwe, z losowo wybranego miejsca w partii. Próbka pierwotna musi zawierać ilość materiału umożliwiającą przygotowanie próbki laboratoryjnej, jaka jest wymagana w zależności od partii. ———————

2)

ISO 950: Cereals — sampling (as grain); ISO 951: Pulses in bags — sampling; ISO 1839: Sampling — tea; IDF standard 50C: Milk and milk products — methods and sampling lub odpowiednie Polskie Normy PN EN.

Należy stosować zalecenia Norm ISO. Dla innych niż wymienione w normach produktów dostarczanych luzem albo w dużych opakowaniach zbiorczych dopuszcza się zastosowanie istniejących norm ISO dla innych produktów. ISO 950: cereals — sampling (as grain); ISO 951: Pulses in bags — sampling; ISO 1839: Sampling — tea; IDF standard 50C: Milk and milk products — methods and sampling lub odpowiednie Polskie Normy PN EN.



Dziennik Ustaw Nr 86                — 5584 —                Poz. 810

---

Uwaga: przyrządy do pobierania próbek ziarna3), jadalnych nasion roślin strączkowych4) i herbaty5) są opisane w międzynarodowych normach ISO, a przyrządy stosowane do pobierania produktów mlecznych w międzynarodowych normach IDF6). Tabela

1. Minimalna liczba próbek pierwotnych, którą należy pobrać z partii:

———————

3)

4)

5) 6)

International Standard ISO 950: Cereals — sampling as grain lub odpowiednie Polskie Normy PN EN. International Standard ISO 951: Pulses in bags — sampling lub odpowiednie Polskie Normy PN EN. International Standard ISO 1839: Sampling — tea lub odpowiednie Polskie Normy PN EN. International IDF Standard 50C: Milk and milk products — methods of sampling lub odpowiednie Polskie Normy PN EN.



Dziennik Ustaw Nr 86                — 5585 —                Poz. 810

---

Tabela

2. Liczba losowo pobranych próbek pierwotnych wymaganych dla danego prawdopodobieństwa stwierdzenia przynajmniej jednej próbki niezgodnej w partii mięsa lub drobiu, dla danej częstości występowania niezgodnych pozostałości w partii:

Uwagi:

1) tabela zakłada losowe pobieranie próbek;

2) w przypadku kiedy liczba próbek pierwotnych wskazana w tabeli 1 jest większa niż około 10 % liczby jednostek w całej partii, liczba próbek pierwotnych (n) może być mniejsza, obliczona zgodnie z następującym wzorem: n = no/(1 + (no–1))/N gdzie: n = minimalna liczba próbek pierwotnych, które należy pobrać, no = liczba próbek pierwotnych z tabeli 2, N = liczba jednostek w partii umożliwiających sporządzenie próbki pierwotnej;

3) jeżeli pobrana jest pojedyncza próbka pierwotna, prawdopodobieństwo wykrycia niezgodności z najwyższą dopuszczalną pozostałością jest zbliżone do częstości występowania próbek niezgodnych;

4) w celu wyznaczenia dokładnego lub alternatywnego prawdopodobieństwa albo dla innej częstości występowania niezgodności liczba próbek, które należy pobrać, może być obliczona z wzoru: 1 – p = (1 — i)n gdzie: ‘p’ oznacza prawdopodobieństwo, ‘i’ jest częstością występowania niezgodności w partii (obie warto-

ści wyrażone są jako ułamek, a nie jako procenty), a ‘n’ jest liczbą próbek.

3. Przygotowanie próbki zbiorczej W tabeli 3 podano sposób postępowania dla mięsa i drobiu. Każdą próbkę pierwotną przyjmuje się jako oddzielną próbkę zbiorczą. W tabelach 4 i 5 przedstawiono sposoby postępowania w przypadku produktów pochodzenia roślinnego, jaj i produktów mlecznych. W celu sporządzenia próbki zbiorczej próbki pierwotne należy połączyć ze sobą i dokładnie wymieszać, o ile jest to możliwe ze względów praktycznych. W przypadkach kiedy wymieszanie próbek pierwotnych w celu sporządzenia próbki zbiorczej ze względów praktycznych nie jest możliwe, można zastosować następujący sposób postępowania. Jeżeli jednostki mogą ulec uszkodzeniu podczas mieszania lub dzielenia dużej próbki zbiorczej w sposób mogący mieć wpływ na pozostałości pestycydu albo kiedy nie ma możliwości wymieszania bardzo dużych jednostek w celu uzyskania bardziej jednorodnej dystrybucji pozostałości pestycydu, należy podczas pobierania próbek pierwotnych losowo pobrać jednostki jako podwójne próbki laboratoryjne. W takim przypadku prezentowany wynik analizy powinien być średnią wyników uzyskanych z badanych próbek laboratoryjnych.



Dziennik Ustaw Nr 86                — 5586 —                Poz. 810

---



PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 86                — 5587 —                Poz. 810

---



PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 86                — 5588 —                Poz. 810

---



PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 86                — 5589 —                Poz. 810

---



PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 86                — 5590 —                Poz. 810

---



PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.

Dziennik Ustaw Nr 86                — 5591 —                Poz. 810

---

Załącznik nr 2

SPOSÓB TRANSPORTU I PRZECHOWYWANIA PRÓBEK ˚YWNOÂCI POBRANYCH W CELU OZNACZANIA POZOSTAŁOÂCI CHEMICZNYCH ÂRODKÓW OCHRONY ROÂLIN I. Przygotowanie próbki laboratoryjnej

1. W przypadkach kiedy próbka zbiorcza jest większa niż jest to wymagane dla próbki laboratoryjnej, należy ją podzielić w sposób zapewniający reprezentatywność porcji.

2. Dopuszcza się stosowanie przyrządów do pobierania próbek oraz dzielenie ich na części, a także inny odpowiedni sposób zastosowany w procesie redukowania wielkości próbki, pod warunkiem że nie spowoduje on uszkodzenia jednostek świeżych owoców, warzyw i jaj.

3. Jeśli zachodzi taka potrzeba, na tym etapie należy pobrać podwójne próbki laboratoryjne, które można również przygotować, stosując powyższy alternatywny sposób postępowania.

4. Minimalne wymogi wielkości próbek laboratoryjnych określa tabela 3, 4 oraz

5. II. Dokumentacja pobierania próbek

1. Próbobiorca zobowiązany jest do odnotowania w protokole pobrania próbki danych dotyczących rodzaju i pochodzenia partii:

1) umożliwiających identyfikację właściciela, dostawcy lub przewoźnika;

2) daty i miejsca pobrania próbki;

3) wszelkich innych informacji mogących mieć znaczenie dla charakterystyki partii i późniejszego procesu analitycznego.

2. W protokole pobrania próbki należy odnotować wszelkie odstępstwa od zalecanych metod pobierania próbek.

3. Do każdej próbki spośród podwójnych próbek laboratoryjnych próbobiorca zobowiązany jest dołączyć podpisaną kopię protokołu pobrania próbki oraz dysponować kopią tego protokołu.

4. Kolejną kopię próbobiorca powinien udostępnić właścicielowi partii lub jego przedstawicielowi, bez względu na to, czy otrzymują oni próbki laboratoryjne.

5. Protokoły pobrania próbki prowadzone w wersji elektronicznej powinny również trafić do wszystkich ich odbiorców w celu umożliwienia przeprowadzenia odpowiednich procedur audytorskich. III. Pakowanie i sposób transportu próbek analitycznych

1. Próbkę laboratoryjną należy umieścić w czystym, wykonanym z obojętnych materiałów opakowaniu, które powinno chronić próbkę przed zanieczyszczeniem, uszkodzeniem i ubytkiem.

2. Opakowanie należy opieczętować i oznakować, dołączając do niego protokół pobrania próbki. Przy stosowaniu kodu kreskowego zaleca się dołączenie również informacji alfanumerycznej.

3. Próbkę należy dostarczyć do laboratorium w możliwie najkrótszym czasie.

4. W czasie transportu należy unikać sytuacji, która mogłaby doprowadzić do zepsucia się próbki, szczególnie dotyczy to próbek świeżych artykułów, które podczas transportu do laboratorium w zależności od ich rodzaju powinny pozostawać schłodzone lub w stanie zamrożenia.

5. Próbki drobiu i mięsa należy zamrozić przed wysłaniem do laboratorium. Jeśli czas od pobrania do przekazania próbki do laboratorium jest na tyle krótki, że wyklucza jej zepsucie, dopuszcza się dostarczenie próbki w postaci niezamrożonej.



Dziennik Ustaw Nr 86 IV. Przygotowanie próbki analitycznej                — 5592 —                Poz. 810

---

1. Próbce analitycznej należy nadać identyfikator, a w protokole pobrania próbki należy zamieścić datę jej otrzymania i wielkość próbki.

2. Z otrzymanej próbki należy bezzwłocznie wyodrębnić część podlegającą analizie.

3. W przypadku kiedy poziom pozostałości wyrażany jest z uwzględnieniem fragmentów, które nie podlegały analizie, części te należy zważyć i odnotować ich masę. V. Przygotowanie i przechowywanie porcji analitycznej

1. W razie potrzeby próbkę analityczną można podzielić, a następnie dobrze wymieszać w celu zapewnienia reprezentatywności pobranej porcji analitycznej. Wielkość porcji analitycznej zależy od stosowanej metody analitycznej i możliwości skutecznego wymieszania porcji. Należy odnotować sposób, w jaki próbka została podzielona i wymieszana.

2. Zastosowana procedura dzielenia i mieszania próbki nie może wpływać na wielkość pozostałości obecnego w próbce pestycydu.

3. W uzasadnionych przypadkach, w celu zminimalizowania niepożądanego wpływu procesów przygotowawczych, postępowanie z próbką analityczną należy przeprowadzać w określonych warunkach, np. w temperaturze poniżej zera.

4. W przypadku kiedy dzielenie próbki może wpłynąć na wielkość pozostałości i wobec braku alternatywnych procedur postępowania przygotowawczego dla określonej próbki, jako porcję analityczną należy przyjąć całą jednostkę albo fragmenty wyodrębnione z całej jednostki.

5. Jeżeli taka porcja analityczna składa się z kilku jednostek lub ich fragmentów i nie jest pewne, czy nie będzie ona reprezentatywna dla próbki analitycznej, w takim przypadku należy poddać analizie odpowiednią liczbę podwójnych próbek laboratoryjnych w celu wykazania niepewności wartości średniej.

6. Jeżeli zachodzi potrzeba przechowywania porcji analitycznej przed analizą, należy tak dobrać warunki,

w tym czas przechowywania, aby nie wpływały one na poziom pozostałości pestycydu.

7. W uzasadnionych przypadkach należy pobrać dodatkową próbkę analityczną w celu przeprowadzenia badania potwierdzającego i analiz podwójnych.

8. Przedstawione wyżej procedury pobierania próbek określone są w regulacjach Kodeksu ˚ywnościowego.1) VI. Kryteria stosowane przy określaniu zgodności

1. Wynik analityczny musi pochodzić od jednej lub większej liczby próbek laboratoryjnych pobranych z partii i otrzymanych do analizy w odpowiednim stanie. Wynik powinien zawierać odpowiednie informacje dotyczące zastosowanych procedur zapewniania jakości.

2. W przypadku kiedy wynik analizy wskazuje, że stwierdzona pozostałość pestycydu przekracza najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości, laboratorium powinno potwierdzić tożsamość wykrytej substancji, a jej stężenie powinno zostać zweryfikowane poprzez analizę jednej lub większej liczby dodatkowych porcji analitycznych pochodzących z oryginalnej próbki laboratoryjnej.

3. Wartość najwyższej dopuszczalnej pozostałości odnosi się do próbki zbiorczej.

4. Partia jest zgodna z najwyższą dopuszczalną pozostałością, jeżeli wynik analityczny wskazuje, że wartość najwyższej dopuszczalnej pozostałości nie została przekroczona.

5. Jeżeli wyniki odnoszące się do próbki zbiorczej przekraczają najwyższą dopuszczalną pozostałość, przy podejmowaniu decyzji, że partia nie jest zgodna, należy wziąć pod uwagę:

1) wyniki uzyskane z jednej lub większej liczby próbek analitycznych, jako możliwe do przyjęcia;

2) dokładność i precyzję analizy, zgodnie z danymi dokumentującymi system jakości. ———————

1) Dokument

CAG/GL 33—1999 z Kodeksu ˚ywnościowego. FAO Rzym. ftp://fts.fao.org/codex/standard/volume2a/en/GL_033e.



Dziennik Ustaw Nr 86, poz. 810 z 2004 - pozostałe dokumenty:

• Dziennik Ustaw Nr 86, poz. 809 z 20042004-04-28

  Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 15 kwietnia 2004 r. w sprawie wykazu towarów, które podlegają granicznej kontroli sanitarnej

• Dziennik Ustaw Nr 86, poz. 808 z 20042004-04-28

  Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 kwietnia 2004 r. w sprawie współpracy Głównego Lekarza Weterynarii z organami centralnymi państw członkowskich Unii Europejskiej oraz Komisją Europejską w zakresie przestrzegania stosowania prawodawstwa weterynaryjnego

• Dziennik Ustaw Nr 86, poz. 807 z 20042004-04-28

  Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 19 kwietnia 2004 r. w sprawie sposobu ustalania weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego

• Dziennik Ustaw Nr 86, poz. 806 z 20042004-04-28

  Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 19 kwietnia 2004 r. w sprawie wzoru imiennego upoważnienia do wykonywania czynności kontrolnych

• Dziennik Ustaw Nr 86, poz. 805 z 20042004-04-28

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłat należności pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej oraz środków krajowych przeznaczonych na realizację Wspólnej Polityki Rolnej

• Dziennik Ustaw Nr 86, poz. 804 z 20042004-04-28

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 kwietnia 2004 r. w sprawie trybu i terminu powiadamiania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przez otwarty fundusz emerytalny o zawarciu umowy z członkiem oraz dokonywania wypłaty transferowej

• Dziennik Ustaw Nr 86, poz. 803 z 20042004-04-28

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i trybu udzielania kredytów i pożyczek ze środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego oraz niektórych wymagań dotyczących lokali i budynków finansowanych przy udziale tych środków

• Dziennik Ustaw Nr 86, poz. 802 z 20042004-04-28

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie poddania kobiet obowiązkowi stawienia się do poboru