Logowanie

Dziennik Ustaw Nr 253, poz. 1521 z 2011

Wyszukiwarka

Tytuł:

Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 4 listopada 2011 r. w sprawie wzorcowych efektów kształcenia

Status aktu prawnego:Obowiązujący
Data ogłoszenia:2011-11-24
Data wydania:2011-11-04
Data wejscia w życie:2011-12-09
Data obowiązywania:2011-12-09

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Nr 253, poz. 1521 z 2011


Dziennik Ustaw Nr 253                — 14780 —                Poz. 1521


1521

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO1) z dnia 4 listopada 2011 r. w sprawie wzorcowych efektów kształcenia Na podstawie art.  9 ust.  2 ustawy z  dnia 27 lipca 2005  r. — Prawo o  szkolnictwie wyższym (Dz.  U. Nr 164, poz. 1365, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:

1)

Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego kieruje działem administracji rządowej — szkolnictwo wyższe, na podstawie §  1 ust.  2 pkt  2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 marca 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Nauki i  Szkolnictwa Wyższego (Dz.  U. Nr 63, poz. 324).

2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w  Dz.  U. z  2006  r. Nr  46, poz.  328, Nr  104, poz.  708 i  711, Nr  144, poz.  1043 i  Nr  227, poz.  1658, z  2007  r. Nr  80, poz.  542, Nr  120, poz.  818, Nr  176, poz.  1238 i  1240 i  Nr  180, poz. 1280, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, z 2009 r. Nr 68, poz. 584, Nr  157, poz.  1241, Nr  161, poz.  1278 i  Nr  202, poz.  1553, z 2010 r. Nr 57, poz. 359, Nr 75, poz. 471, Nr 96, poz. 620 i  Nr  127, poz.  857 oraz z  2011  r. Nr  45, poz.  235, Nr  84, poz.  455, Nr  112, poz.  654, Nr  174, poz.  1039 i  Nr  185, poz. 1092.

§ 

1. Wzorcowe efekty kształcenia dla studiów pierwszego i drugiego stopnia dla następujących kierunków studiów:

1) pedagogika są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia;

2) filozofia są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia;

3) matematyka są określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia;

4) instrumentalistyka są określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia;

5) elektronika są określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia. § 

2. Rozporządzenie wchodzi w  życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego: B. Kudrycka

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14781 —                Poz. 1521


Załączniki do rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 4 listopada 2011 r. (poz. 1521)

Załącznik nr 1

WZORCOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW PEDAGOGIKA STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA — PROFIL OGÓLNOAKADEMICKI Umiejscowienie kierunku w obszarach kształcenia Kierunek studiów pedagogika należy do obszarów kształcenia w zakresie nauk humanistycznych i społecznych. Przedmiot badań pedagogiki jest umiejscowiony zarówno w obszarze idei (ideały, normy, powinności), jak i praktyk społecznych. Pedagogika jako nauka o wychowaniu i kształceniu łączy dwie perspektywy: humanistyczną, koncentrującą się na istocie wychowania, nauczania i uczenia się oraz społeczną, dotyczącą środowisk wychowawczych, systemów instytucji oświatowych i opiekuńczych, ich funkcji i znaczenia w rozwoju człowieka. Pedagogika zajmuje się rozumieniem tego, jak ludzie rozwijają się, uczą w ciągu całego życia oraz krytyczną analizą istoty wiedzy i  rozumienia w  wymiarze ich jednostkowych i  społecznych konsekwencji. Pedagogika obejmuje analizy procesów edukacyjnych, systemów i  podejść oraz ich kulturowych, społecznych, politycznych, historycznych i ekonomicznych kontekstów. Objaśnienie oznaczeń: K (przed podkreślnikiem) W U K (po podkreślniku) H1A S1A 01, 02, 03 i kolejne — kierunkowe efekty kształcenia — kategoria wiedzy — kategoria umiejętności — kategoria kompetencji społecznych — efekty kształcenia w  obszarze kształcenia w  zakresie nauk humanistycznych dla studiów pierwszego stopnia — efekty kształcenia w obszarze kształcenia w zakresie nauk społecznych dla studiów pierwszego stopnia — numer efektu kształcenia

Symbol

Efekty kształcenia dla kierunku studiów pedagogika. Po ukończeniu studiów pierwszego stopnia na kierunku studiów pedagogika absolwent:

Odniesienie do efektów kształcenia w obszarach kształcenia w zakresie nauk humanistycznych i społecznych

WIEDZA K_W01 K_W02 zna elementarną terminologię używaną w pedagogice i rozumie jej źródła oraz zastosowania w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych ma elementarną wiedzę o miejscu pedagogiki w systemie nauk oraz o jej przedmiotowych i metodologicznych powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi ma uporządkowaną wiedzę na temat wychowania i kształcenia, jego filozoficznych, społeczno-kulturowych, historycznych, biologicznych, psychologicznych i medycznych podstaw zna wybrane koncepcje człowieka: filozoficzne, psychologiczne i społeczne stanowiące teoretyczne podstawy działalności pedagogicznej ma podstawową wiedzę na temat rozwoju człowieka w  cyklu życia zarówno w aspekcie biologicznym, jak i psychologicznym oraz społecznym ma podstawową wiedzę o rodzajach więzi społecznych i o rządzących nimi prawidłowościach ma elementarną wiedzę o różnych rodzajach struktur społecznych i instytucjach życia społecznego oraz zachodzących między nimi relacjach ma elementarną wiedzę dotyczącą procesów komunikowania interpersonalnego i społecznego, ich prawidłowości i zakłóceń H1A_W02 H1A_W03 H1A_W05 H1A_W03 H1A_W05

K_W03

K_W04 K_W05 K_W06 K_W07 K_W08

H1A_W05 S1A_W05 H1A_W04 S1A_W05 S1A_W04 S1A_W02 S1A_W03 S1A_W05 S1A_W09

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14782 —                Poz. 1521


K_W09 K_W10

zna podstawowe teorie dotyczące wychowania, uczenia się i nauczania, rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o  różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących zna najważniejsze tradycyjne i współczesne nurty i systemy pedagogiczne, rozumie ich historyczne i kulturowe uwarunkowania ma elementarną wiedzę o projektowaniu i prowadzeniu badań w pedagogice, a w szczególności o problemach badawczych, metodach, technikach i  narzędziach badawczych; zna podstawowe tradycje paradygmatyczne badań społecznych, z których wywodzą się poszczególne metody ma elementarną, uporządkowaną wiedzę na temat różnych subdyscyplin pedagogiki, obejmującą terminologię, teorię i metodykę ma podstawową wiedzę o  strukturze i  funkcjach systemu edukacji; celach, podstawach prawnych, organizacji i funkcjonowaniu różnych instytucji edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, terapeutycznych, kulturalnych i pomocowych ma podstawową wiedzę o uczestnikach działalności edukacyjnej, wychowawczej, opiekuńczej, kulturalnej i pomocowej ma elementarną wiedzę o metodyce wykonywania typowych zadań, normach, procedurach stosowanych w  różnych obszarach działalności pedagogicznej ma elementarną wiedzę o  bezpieczeństwie i  higienie pracy w  instytucjach edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych i  pomocowych ma elementarną wiedzę na temat projektowania ścieżki własnego rozwoju ma uporządkowaną wiedzę na temat zasad i norm etycznych UMIEJĘTNOŚCI

H1A_W04 S1A_W03 S1A_W08 S1A_W02 H1A_W06 S1A_W06

K_W11 K_W12

K_W13 K_W14

H1A_W04 S1A_W09

K_W15 K_W16

S1A_W04 H1A_W04

K_W17

K_W18 K_W19

S1A_W07

K_U01 K_U02

potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych i pomocowych, a także motywów i wzorów ludzkich zachowań potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w  celu analizowania motywów i  wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i  prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pedagogicznej potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i  rozwijać swoje profesjonalne umiejętności, korzystając z różnych źródeł (w języku rodzimym i obcym) i nowoczesnych technologii (ICT) posiada elementarne umiejętności badawcze pozwalające na analizowanie przykładów badań oraz konstruowanie i prowadzenie prostych badań pedagogicznych; potrafi sformułować wnioski, opracować i zaprezentować wyniki (z  wykorzystaniem ICT) oraz wskazywać kierunki dalszych badań potrafi w sposób precyzyjny i spójny wypowiadać się w mowie i na piśmie, na tematy dotyczące wybranych zagadnień pedagogicznych; z wykorzystaniem różnych ujęć teoretycznych, korzystając zarówno z dorobku pedagogiki, jak i innych dyscyplin

S1A_U01 S1A_U08 S1A_U02 S1A_U01 S1A_U06 H1A_U04 H1A_U04 H1A_U06 S1A_U03 S1A_U08 H1A_U01 H1A_U03 H1A_U10 H1A_U02 H1A_U04 S1A_U01 S1A_U02 H1A_U01 H1A_U06 H1A_U11 H1A_U12

K_U03

K_U04

K_U05

K_U06

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14783 —                Poz. 1521


K_U07

ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej, potrafi używać języka specjalistycznego i porozumiewać się w sposób precyzyjny i spójny przy użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami w  zakresie pedagogiki, jak i  z  odbiorcami spoza grona specjalistów posiada umiejętność prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii, popierając je argumentacją w kontekście wybranych perspektyw teoretycznych, poglądów różnych autorów potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk do realizacji zadań związanych z  różnymi sferami działalności pedagogicznej potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w  celu analizowania, interpretowania oraz projektowania strategii działań pedagogicznych; potrafi generować rozwiązania konkretnych problemów pedagogicznych i prognozować przebieg ich rozwiązywania oraz przewidywać skutki planowanych działań potrafi animować prace nad rozwojem uczestników procesów pedagogicznych oraz wspierać ich samodzielność w zdobywaniu wiedzy, a także inspirować do działań na rzecz uczenia się przez całe życie potrafi posługiwać się zasadami i normami etycznymi w podejmowanej działalności, dostrzega i  analizuje dylematy etyczne; przewiduje skutki konkretnych działań pedagogicznych potrafi pracować w  zespole pełniąc różne role; umie przyjmować i  wyznaczać zadania, ma elementarne umiejętności organizacyjne pozwalające na realizację celów związanych z projektowaniem i podejmowaniem działań profesjonalnych potrafi dokonać analizy własnych działań i wskazać ewentualne obszary wymagające modyfikacji w przyszłym działaniu KOMPETENCJE SPOŁECZNE

H1A_U07

K_U08

H1A_U06

K_U09

S1A_U06 S1A_U07 S1A_U04

K_U10

K_U11

S1A_U06

K_U12

S1A_U05 S1A_U06 H1A_U05

K_U13

K_U14

S1A_U06

K_K01

ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia docenia znaczenie nauk pedagogicznych dla utrzymania i  rozwoju prawidłowych więzi w  środowiskach społecznych i  odnosi zdobytą wiedzę do projektowania działań zawodowych ma przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań pedagogicznych w środowisku społecznym; jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych; wykazuje aktywność, podejmuje trud i  odznacza się wytrwałością w realizacji indywidualnych i zespołowych działań profesjonalnych w zakresie pedagogiki ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej dostrzega i  formułuje problemy moralne i  dylematy etyczne związane z  własną i  cudzą pracą, poszukuje optymalnych rozwiązań, postępuje zgodnie z zasadami etyki jest świadomy istnienia etycznego wymiaru w badaniach naukowych jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i  instytucjach realizujących działania pedagogiczne i  zdolny do porozumiewania się z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania pedagogiczne

H1A_K01 H1A_K04 S1A_K02

K_K02

K_K03

S1A_K07

K_K04

S1A_K04 S1A_K06 H1A_K04 H1A_K04 S1A_K04 S1A_K04 H1A_K04 S1A_K02 H1A_K02

K_K05

K_K06 K_K07

K_K08

S1A_K03 S1A_K05

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14784 —                Poz. 1521


WZORCOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW PEDAGOGIKA STUDIA DRUGIEGO STOPNIA — PROFIL OGÓLNOAKADEMICKI Umiejscowienie kierunku w obszarach kształcenia Kierunek studiów pedagogika należy do obszarów kształcenia w zakresie nauk humanistycznych i społecznych. Przedmiot badań pedagogiki jest umiejscowiony zarówno w obszarze idei (ideały, normy, powinności), jak i praktyk społecznych. Pedagogika jako nauka o wychowaniu i kształceniu łączy dwie perspektywy: humanistyczną, koncentrującą się na istocie wychowania, nauczania i uczenia się oraz społeczną, dotyczącą środowisk wychowawczych, systemów instytucji oświatowych i opiekuńczych, ich funkcji i znaczenia w rozwoju człowieka. Pedagogika zajmuje się rozumieniem tego, jak ludzie rozwijają się, uczą w ciągu całego życia oraz krytyczną analizą istoty wiedzy i  rozumienia w  wymiarze ich jednostkowych i  społecznych konsekwencji. Pedagogika obejmuje analizy procesów edukacyjnych, systemów i  podejść oraz ich kulturowych, społecznych, politycznych, historycznych i ekonomicznych kontekstów. Objaśnienie oznaczeń: K (przed podkreślnikiem) W U K (po podkreślniku) H2A S2A 01, 02, 03 i kolejne — kierunkowe efekty kształcenia — kategoria wiedzy — kategoria umiejętności — kategoria kompetencji społecznych — efekty kształcenia w  obszarze kształcenia w  zakresie nauk humanistycznych dla studiów drugiego stopnia — efekty kształcenia w obszarze kształcenia w zakresie nauk społecznych dla studiów drugiego stopnia — numer efektu kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia w obszarach kształcenia w zakresie nauk humanistycznych i społecznych

Symbol

Efekty kształcenia dla kierunku studiów pedagogika. Po ukończeniu studiów drugiego stopnia na kierunku studiów pedagogika absolwent:

WIEDZA K_W01 K_W02 zna terminologię używaną w pedagogice oraz jej zastosowanie w dyscyplinach pokrewnych na poziomie rozszerzonym ma pogłębioną i  rozszerzoną wiedzę o  źródłach i  miejscu pedagogiki w systemie nauk oraz o jej przedmiotowych i metodologicznych powiązaniach z innymi dyscyplinami nauk ma pogłębioną i  uporządkowaną wiedzę o  współczesnych kierunkach rozwoju pedagogiki, jej nurtach i  systemach pedagogicznych, rozumie ich historyczne i kulturowe uwarunkowania ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę na temat specyfiki przedmiotowej i metodologicznej pedagogiki (zna główne szkoły, orientacje badawcze, strategie i metody badań stosowanych w naukach społecznych i humanistycznych; zna mapę stanowisk i podejść metodologicznych; rozumie postulat wieloparadygmatyczności prowadzenia badań w pedagogice) ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę na temat subdyscyplin i specjalizacji pedagogiki, obejmującą terminologię, teorię i metodykę ma pogłębioną wiedzę na temat rozwoju człowieka w cyklu życia zarówno w aspekcie biologicznym, jak i psychologicznym oraz społecznym ma pogłębioną wiedzę o rodzajach więzi społecznych i o rządzących nimi prawidłowościach istotnych z punktu widzenia procesów edukacyjnych H2A_W02 H2A_W03 H2A_W03 H2A_W05 H2A_W06

K_W03

K_W04

H2A_W03 S2A_W06

K_W05 K_W06 K_W07

H2A_W04 H2A_W04 S2A_W05 S2A_W03 S2A_W04 S2A_W08 S2A_W09 S2A_W02 S2A_W03 S2A_W07

K_W08

ma rozszerzoną wiedzę o różnych rodzajach struktur społecznych i instytucjach życia społecznego oraz zachodzących między nimi relacjach istotnych z punktu widzenia procesów edukacyjnych

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14785 —                Poz. 1521


K_W09 K_W10

ma uporządkowaną wiedzę o kulturowych uwarunkowaniach procesów edukacyjnych ma uporządkowaną wiedzę o celach, organizacji i funkcjonowaniu instytucji edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych, pomocowych i terapeutycznych, pogłębioną w wybranych zakresach ma pogłębioną i rozszerzoną wiedzę na temat biologicznych, psychologicznych, społecznych, filozoficznych podstaw kształcenia i wychowania; rozumie istotę funkcjonalności i dysfunkcjonalności, harmonii i dysharmonii, normy i patologii ma uporządkowaną wiedzę na temat teorii wychowania, uczenia się i nauczania oraz innych procesów edukacyjnych ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących ma uporządkowaną wiedzę o  strukturze i  funkcjach systemu edukacji, zna wybrane systemy edukacyjne innych krajów ma uporządkowaną wiedzę o uczestnikach działalności edukacyjnej, wychowawczej, opiekuńczej, kulturalnej, pomocowej i  terapeutycznej, pogłębioną w wybranych zakresach ma uporządkowaną wiedzę na temat zasad i norm etycznych oraz etyki zawodowej UMIEJĘTNOŚCI

S2A_W03 S2A_W05 S2A_W02 S2A_W03 S2A_W07 H2A_W05

K_W11

K_W12 K_W13 K_W14 K_W15

H2A_W03 H2A_W06 S2A_W01 S2A_W08 S2A_W09 S2A_W04

K_W16

S2A_W07

K_U01

posiada pogłębione umiejętności obserwowania, wyszukiwania i  przetwarzania informacji na temat zjawisk społecznych rozmaitej natury, przy użyciu różnych źródeł oraz interpretowania ich z punktu widzenia problemów edukacyjnych potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizy złożonych problemów edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych, pomocowych i  terapeutycznych, a  także diagnozowania i  projektowania działań praktycznych potrafi sprawnie porozumiewać się przy użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami w zakresie pedagogiki, jak i z odbiorcami spoza grona specjalistów, korzystając z nowoczesnych rozwiązań technologicznych potrafi w sposób klarowny, spójny i precyzyjny wypowiadać się w mowie i  na piśmie, posiada umiejętność konstruowania rozbudowanych ustnych i pisemnych uzasadnień na tematy dotyczące różnych zagadnień pedagogicznych z wykorzystaniem różnych ujęć teoretycznych, korzystając zarówno z dorobku pedagogiki, jak i innych dyscyplin naukowych posiada pogłębione umiejętności prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii, popierania ich rozbudowaną argumentacją w kontekście wybranych perspektyw teoretycznych, poglądów różnych autorów, kierując się przy tym zasadami etycznymi posiada rozwinięte umiejętności badawcze: rozróżnia orientacje w metodologii badań pedagogicznych, formułuje problemy badawcze, dobiera adekwatne metody, techniki i konstruuje narzędzia badawcze; opracowuje, prezentuje i interpretuje wyniki badań, wyciąga wnioski, wskazuje kierunki dalszych badań, w obrębie wybranej subdyscypliny pedagogiki ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania złożonych sytuacji edukacyjnych oraz analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań potrafi sprawnie posługiwać się wybranymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania podejmowanych działań praktycznych

S2A_U01 H2A_U01

K_U02

S2A_U02 H2A_U01

K_U03

H2A_U08

K_U04

S2A_U09 S2A_U10 H2A_U06 H2A_U11 H2A_U12 S2A_U02 S2A_U03 S2A_U05 H2A_U06 S2A_U02 S2A_U03 S2A_U08 H2A_U02 H2A_U03 S2A_U01 S2A_U03 H2A_U02 S2A_U06

K_U05

K_U06

K_U07

K_U08

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14786 —                Poz. 1521


K_U09

potrafi generować oryginalne rozwiązania złożonych problemów pedagogicznych i  prognozować przebieg ich rozwiązywania oraz przewidywać skutki planowanych działań w określonych obszarach praktycznych potrafi wybrać i zastosować właściwy dla danej działalności pedagogicznej sposób postępowania, potrafi dobierać środki i metody pracy w celu efektywnego wykonania pojawiających się zadań zawodowych potrafi twórczo animować prace nad własnym rozwojem oraz rozwojem uczestników procesów edukacyjno-wychowawczych oraz wspierać ich samodzielność w zdobywaniu wiedzy, a także inspirować do działań na rzecz uczenia się przez całe życie potrafi pracować w zespole; umie wyznaczać oraz przyjmować wspólne cele działania; potrafi przyjąć rolę lidera w zespole KOMPETENCJE SPOŁECZNE

S2A_U04 S2A_U07 S2A_U04 S2A_U07

K_U10

K_U11

K_U12

H2A_U05

K_K01 K_K02

ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych i osobistych; wykazuje aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w podejmowaniu indywidualnych i zespołowych działań profesjonalnych w zakresie pedagogiki; angażuje się we współpracę docenia znaczenie nauk pedagogicznych dla rozwoju jednostki i prawidłowych więzi w  środowiskach społecznych, ma pozytywne nastawienie do nabywania wiedzy z zakresu studiowanej dyscypliny naukowej i budowania warsztatu pracy pedagoga utożsamia się z wartościami, celami i zadaniami realizowanymi w praktyce pedagogicznej, odznacza się rozwagą, dojrzałością i zaangażowaniem w projektowaniu, planowaniu i realizowaniu działań pedagogicznych jest przekonany o  konieczności i  doniosłości zachowania się w  sposób profesjonalny i przestrzegania zasad etyki zawodowej; dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną i cudzą pracą; poszukuje optymalnych rozwiązań i możliwości korygowania nieprawidłowych działań pedagogicznych odznacza się odpowiedzialnością za własne przygotowanie do pracy, podejmowane decyzje i prowadzone działania oraz ich skutki, czuje się odpowiedzialny wobec ludzi, dla których dobra stara się działać, wyraża taką postawę w  środowisku specjalistów i  pośrednio modeluje to podejście wśród innych jest wrażliwy na problemy edukacyjne, gotowy do komunikowania się i współpracy z otoczeniem, w tym z osobami niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie, oraz do aktywnego uczestnictwa w grupach i organizacjach realizujących działania pedagogiczne ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy i świata

H2A_K01 S2A_K06 H2A_K02 S2A_K01 S2A_K04 H2A_K01

K_K03

K_K04

S2A_K04 S2A_K05 S2A_K04 H2A_K04

K_K05

K_K06

S2A_K05 S2A_K07

K_K07

S2A_K02 H2A_K02

K_K08

S2A_K04 H2A_K05

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14787 —                Poz. 1521


Załącznik nr 2

WZORCOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW FILOZOFIA STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA — PROFIL OGÓLNOAKADEMICKI Umiejscowienie kierunku w obszarach kształcenia Kierunek studiów filozofia należy do obszaru kształcenia w  zakresie nauk humanistycznych. Jednak ze względu na swą specyfikę filozofia nie musi być kierunkiem jednoobszarowym. W poniższym opisie efektów kształcenia wskazano szczególne zależności łączące filozofię z obszarem kształcenia w zakresie nauk społecznych. Objaśnienie oznaczeń: K (przed podkreślnikiem) W U K (po podkreślniku) H1A S1A 01, 02, 03 i kolejne — kierunkowe efekty kształcenia — kategoria wiedzy — kategoria umiejętności — kategoria kompetencji społecznych — efekty kształcenia w  obszarze kształcenia w  zakresie nauk humanistycznych dla studiów pierwszego stopnia — efekty kształcenia w obszarze kształcenia w zakresie nauk społecznych dla studiów pierwszego stopnia — numer efektu kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia w obszarach kształcenia w zakresie nauk humanistycznych i społecznych

Symbol

Efekty kształcenia dla kierunku studiów filozofia. Po ukończeniu studiów pierwszego stopnia na kierunku studiów filozofia absolwent:

WIEDZA K_W01 K_W02 K_W03 K_W04 zna i  rozumie na poziomie podstawowym rolę refleksji filozoficznej w kształtowaniu kultury ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu filozofii w relacji do nauk oraz o specyfice przedmiotowej i metodologicznej filozofii zna podstawową terminologię filozoficzną w języku polskim ma wiedzę o normach konstytuujących i regulujących struktury i instytucje społeczne oraz o źródłach tych norm, ich naturze, zmianach i drogach wpływania na ludzkie zachowania zna podstawową terminologię filozoficzną w wybranym języku obcym zna zależności między głównymi subdyscyplinami filozoficznymi ma uporządkowaną znajomość i rozumie główne kierunki w obrębie bloków subdyscyplin filozoficznych:

1) logika, metafizyka, epistemologia, filozofia umysłu lub

2) etyka, filozofia polityki, filozofia społeczna, lub

3) estetyka, filozofia kultury zna i rozumie główne kierunki i stanowiska współczesnej filozofii zna i rozumie historyczny charakter kształtowania się idei filozoficznych zna idee i argumenty wybranych klasycznych autorów filozoficznych na podstawie samodzielnej lektury ich pism zna ogólne zależności między kształtowaniem się idei filozoficznych a zmianami w kulturze i w społeczeństwie H1A_W05 H1A_W01 H1A_W02 H1A_W05 S1A_W06 H1A_W02 H1A_W04 H1A_W03 H1A_W04

K_W05 K_W06 K_W07

K_W08 K_W09 K_W10 K_W11

H1A_W06 H1A_W07 H1A_W09 H1A_W04 H1A_W09 S1A_W04

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14788 —                Poz. 1521


K_W12 K_W13 K_W14 K_W15

ma elementarną wiedzę o  relacjach zachodzących między strukturami i instytucjami społecznymi oraz między ich elementami ma elementarną wiedzę o rodzajach więzi społecznych i o prawidłowościach, którym podlegają ma elementarną wiedzę o poglądach na struktury i instytucje społeczne oraz o rodzajach więzi społecznych zna podstawowe metody badawcze i strategie argumentacyjne właściwe dla jednego z bloków głównych subdyscyplin filozoficznych:

1) logika, metafizyka, epistemologia, filozofia umysłu lub

2) etyka, filozofia polityki, filozofia społeczna, lub

3) estetyka, filozofia kultury ma podstawową wiedzę o obecności idei filozoficznych w dziełach polskiej kultury i o zaangażowaniu filozofów w życie kulturalne kraju zna metody interpretacji tekstu filozoficznego wykorzystuje narzędzia wyszukiwawcze ukierunkowane na dziedziny filozoficzne zna zasady publikacji tekstu filozoficznego i ma podstawowe informacje o odbiorcach literatury filozoficznej UMIEJĘTNOŚCI

S1A_W02 S1A_W03 S1A_W09 H1A_W07

K_W16 K_W17 K_W18 K_W19

H1A_W09 H1A_W07 H1A_U02 H1A_U08

K_U01 K_U02 K_U03 K_U04 K_U05 K_U06 K_U07 K_U08 K_U09 K_U10 K_U11 K_U12 K_U13

wyszukuje, analizuje, ocenia, selekcjonuje i  wykorzystuje informacje ze źródeł pisanych i elektronicznych samodzielnie zdobywa wiedzę czyta i interpretuje tekst filozoficzny słucha ze zrozumieniem ustnej prezentacji idei i  argumentów filozoficznych poprawnie stosuje poznaną terminologię filozoficzną trafnie definiuje pojęcia języka potocznego i poprawnie projektuje definicje własnych terminów używanych we własnych wypowiedziach analizuje argumenty filozoficzne, identyfikuje ich kluczowe tezy i  założenia wykrywa zależności między tezami badanych pisemnych i ustnych wypowiedzi filozoficznych zna podstawy logiki oraz typowe strategie argumentacyjne uzasadnia i krytykuje uogólnienia w świetle dostępnych świadectw empirycznych przytacza główne tezy badanych wypowiedzi filozoficznych, stosownie do ich istotności wykrywa proste zależności między kształtowaniem się idei filozoficznych a procesami społecznymi i kulturalnymi formułuje w  mowie i  na piśmie problemy filozoficzne, stawia tezy oraz artykułuje własne poglądy w  sprawach społecznych i  światopoglądowych pisze proste rozprawki z samodzielnym doborem literatury samodzielnie tłumaczy z języka polskiego na wybrany język obcy prosty tekst filozoficzny

H1A_U02 H1A_U03 H1A_U03 H1A_U05 H1A_U04 H1A_U04 H1A_U04 H1A_U05 H1A_U03 H1A_U02 H1A_U05 H1A_U06 H1A_U06 H1A_U06 H1A_U07 H1A_U08 H1A_U09 H1A_U01 H1A_U08 H1A_U01 H1A_U10

K_U14 K_U15

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14789 —                Poz. 1521


K_U16 K_U17 K_U18 K_U19 K_U20 K_U21

samodzielnie tłumaczy z wybranego języka obcego na język polski średnio trudny tekst filozoficzny dobiera strategie argumentacyjne, na poziomie elementarnym konstruuje krytyczne argumenty, formułuje odpowiedzi na krytykę identyfikuje normatywne ugruntowanie różnych instytucji społecznych oraz normatywne uwarunkowania różnych zjawisk społecznych prowadzi na poziomie podstawowym pracę badawczą pod kierunkiem opiekuna naukowego lub kierownika zespołu badawczego rozumie odmienne postrzeganie życia społecznego przez osoby pochodzące z różnych środowisk i kultur rekonstruuje i konstruuje różnego rodzaju argumentacje, odwołując się do podstawowych przesłanek normatywnych danego stanowiska lub do założeń światopoglądowych bądź wyobrażeń kulturowych KOMPETENCJE SPOŁECZNE

H1A_U01 H1A_U10 H1A_U06 H1A_U07 S1A_U05 H1A_U04 H1A_U05 H1A_U07 H1A_U06 H1A_U09

K_K01 K_K02 K_K03 K_K04 K_K05 K_K06

zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy i  posiadanych umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju zawodowego jest otwarty na nowe idee i gotów do zmiany opinii w świetle dostępnych danych i argumentów na podstawie twórczej analizy nowych sytuacji i problemów samodzielnie formułuje propozycje ich rozwiązania samodzielnie podejmuje i inicjuje proste działania badawcze efektywnie organizuje własną pracę i  krytycznie ocenia jej stopień zaawansowania rozumie problematykę etyczną związaną z  odpowiedzialnością za trafność przekazywanej wiedzy, z  uczciwością naukową oraz rzetelnością i uczciwością w sytuacji prowadzenia sporu filozoficznego wykazuje motywację do zaangażowanego uczestnictwa w życiu społecznym ma świadomość znaczenia europejskiego dziedzictwa filozoficznego dla rozumienia wydarzeń społecznych i kulturalnych ma świadomość znaczenia refleksji humanistycznej dla kształtowania się więzi społecznych

H1A_K01 H1A_K06 H1A_K01 H1A_K03 H1A_K03 H1A_K02 H1A_K04

K_K07 K_K08 K_K09

H1A_K05 H1A_K04 H1A_K03

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14790 —                Poz. 1521


WZORCOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW FILOZOFIA STUDIA DRUGIEGO STOPNIA — PROFIL OGÓLNOAKADEMICKI Umiejscowienie kierunku w obszarach kształcenia Kierunek kształcenia filozofia należy do obszaru kształcenia w  zakresie nauk humanistycznych. Jednak ze względu na swą specyfikę filozofia nie musi być kierunkiem jednoobszarowym. W poniższym opisie efektów kształcenia wskazano szczególne zależności łączące filozofię z obszarem kształcenia w zakresie nauk społecznych. Objaśnienie oznaczeń: K (przed podkreślnikiem) W U K (po podkreślniku) H2A S2A 01, 02, 03 i kolejne — kierunkowe efekty kształcenia — kategoria wiedzy — kategoria umiejętności — kategoria kompetencji społecznych — efekty kształcenia w  obszarze kształcenia w  zakresie nauk humanistycznych dla studiów drugiego stopnia — efekty kształcenia w obszarze kształcenia w zakresie nauk społecznych dla studiów drugiego stopnia — numer efektu kształcenia

Symbol

Efekty kształcenia dla kierunku studiów filozofia. Po ukończeniu studiów drugiego stopnia na kierunku studiów filozofia absolwent:

Odniesienie do efektów kształcenia w obszarach kształcenia w zakresie nauk humanistycznych i społecznych

WIEDZA K_W01 K_W02 K_W03 ma wszechstronną znajomość i dogłębne rozumienie roli refleksji filozoficznej w kształtowaniu kultury ma rozszerzoną wiedzę o miejscu i znaczeniu filozofii w relacji do innych nauk oraz o specyfice przedmiotowej i metodologicznej filozofii zna i rozumie zależności między filozofią i naukami na poziomie umożliwiającym interdyscyplinarną i multidyscyplinarną pracę ze specjalistami z innych dziedzin nauki zna podstawową terminologię filozoficzną w języku polskim z głównych subdyscyplin filozoficznych ma szeroką wiedzę o normach konstytuujących i regulujących struktury i instytucje społeczne oraz o źródłach tych norm, ich naturze, zmianach i drogach wpływania na ludzkie zachowania rozumie wpływ norm na kształt życia indywidualnego i społecznego zna terminologię wybranej subdyscypliny filozoficznej w wybranym języku obcym zna i rozumie zależności między głównymi subdyscyplinami filozoficznymi ma usystematyzowaną znajomość głównych kierunków podstawowych subdyscyplin filozoficznych oraz rozumie zależności zachodzące między tymi kierunkami wszechstronnie zna i dogłębnie rozumie wybrane kierunki i stanowiska współczesnej filozofii w zakresie jednego bloku głównych subdyscyplin filozoficznych:

1) logika, metafizyka, epistemologia, filozofia umysłu lub

2) etyka, filozofia polityki, filozofia społeczna, lub

3) estetyka, filozofia kultury H2A_W05 H2A_W01 H2A_W05

K_W04 K_W05

H2A_W02 H2A_W05 S2A_W06 S2A_W06 H2A_W02 H2A_W04 H2A_W03 H2A_W04 H2A_W06 H2A_U07

K_W06 K_W07 K_W08 K_W09

K_W10

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14791 —                Poz. 1521


K_W11

wszechstronnie zna i dogłębnie rozumie poglądy wybranego wiodącego autora filozoficznego lub bieżący stan badań w zakresie wybranej problematyki filozoficznej zna historyczny rozwój wielu wiodących idei filozoficznych na poziomie umożliwiającym specjalizację w obrębie filozofii lub nauk społecznych ma szeroką znajomość i  rozumie zależności między kształtowaniem się idei filozoficznych a zmianami w kulturze i w społeczeństwie ma poszerzoną wiedzę o relacjach zachodzących między strukturami i instytucjami społecznymi oraz między ich elementami ma wiedzę o rodzajach więzi społecznych (rodzinnych, towarzyskich, kulturowych, zawodowych, organizacyjnych, terytorialnych, ekonomicznych, politycznych, prawnych) i o prawidłowościach, którym one podlegają ma pogłębioną wiedzę o  poglądach na struktury i  instytucje społeczne oraz o rodzajach więzi społecznych w odniesieniu do wybranych aspektów życia społecznego ma gruntowną znajomość metod badawczych i  strategii argumentacyjnych wybranej subdyscypliny filozoficznej ma gruntowną znajomość metod interpretacji tekstu filozoficznego zna profesjonalne narzędzia wyszukiwawcze ukierunkowane na dziedziny filozoficzne, ze szczególnym uwzględnieniem wybranej dyscypliny filozoficznej i jej problematyki zna i rozumie filozoficzne podstawy kultury oraz zna i rozumie fundamentalną rolę, jaką idee filozoficzne odgrywają w powstawaniu dzieł i instytucji kultury UMIEJĘTNOŚCI

H2A_W04

K_W12 K_W13 K_W14 K_W15

H2A_W07 H2A_W09 H2A_W09 S2A_W04 S2A_W02 S2A_W04

K_W16

S2A_W09

K_W17 K_W18 K_W19

H2A_W07 H2A_W07 H2A_U08

K_W20

H2A_W09

K_U01 K_U02 K_U03 K_U04 K_U05

wyszukuje, analizuje, ocenia, selekcjonuje i integruje informacje ze źródeł pisanych i elektronicznych samodzielnie zdobywa wiedzę i  poszerza umiejętności badawcze oraz planuje projekty badawcze twórczo wykorzystuje wiedzę filozoficzną i  metodologiczną w  formułowaniu hipotez i konstruowaniu krytycznych argumentacji samodzielnie interpretuje tekst filozoficzny, komentuje i konfrontuje tezy pochodzące z różnych tekstów analizuje złożone argumenty filozoficzne, identyfikuje składające się na nie tezy i założenia, ustala zależności logiczne i argumentacyjne między tezami określa stopień doniosłości (relewancji) stawianych tez dla badanego problemu lub argumentacji wykrywa złożone zależności między kształtowaniem się idei filozoficznych a procesami społecznymi i kulturalnymi oraz określa relacje między tymi zależnościami identyfikuje typowe strategie argumentacyjne w wypowiedziach ustnych i pisemnych ujawnia wady i  błędy logiczne wypowiedzi ustnych i  pisemnych oraz określa wpływ tych wad i błędów na perswazyjność argumentów precyzyjnie formułuje w mowie i na piśmie złożone problemy filozoficzne, stawia tezy i krytycznie je komentuje

H2A_U01 H2A_U03 H2A_U01 H2A_U06 H2A_U02 H2A_U06 H2A_U06 H2A_U04 H2A_U02 H2A_U05

K_U06 K_U07

K_U08 K_U09 K_U10

H2A_U08 H2A_U08 H2A_U09 H2A_U10

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14792 —                Poz. 1521


K_U11

pisze opracowania monograficzne na podstawie samodzielnie dobranej literatury, stosując oryginalne podejścia i uwzględniając nowe osiągnięcia w zakresie filozofii samodzielnie tłumaczy z języka polskiego na wybrany język obcy własny tekst filozoficzny samodzielnie tłumaczy z wybranego języka obcego na język polski trudny tekst filozoficzny dobiera i  tworzy strategie argumentacyjne, konstruuje zaawansowane krytyczne argumenty, formułuje wszechstronne odpowiedzi na krytykę stawia i bada hipotezy dotyczące normatywnego ugruntowania różnych instytucji społecznych oraz normatywnych uwarunkowań różnych zjawisk społecznych prowadzi, we współpracy z innymi profesjonalistami, samodzielną pracę badawczą, umożliwiającą rozwój naukowy i podnoszenie kwalifikacji profesjonalnych rekonstruuje i  konstruuje argumentacje z  perspektywy różnych stanowisk filozoficznych, uwzględniając właściwe każdemu z  nich typy argumentacji i dostrzegając zachodzące między nimi zbieżności i różnice KOMPETENCJE SPOŁECZNE

H2A_U01 H2A_U07 H2A_U09 H2A_U11 H2A_U01 H2A_U11 H2A_U01 H2A_U11 H2A_U02 H2A_U06 H2A_U10 S2A_U05

K_U12 K_U13 K_U14

K_U15

K_U16

H2A_U04 H2A_U08 H2A_U10 H2A_U08 H2A_U11

K_U17

K_K01 K_K02 K_K03

zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy i  posiadanych umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju zawodowego samodzielnie podejmuje i inicjuje działania profesjonalne; planuje i organizuje ich przebieg dostrzega i formułuje problemy etyczne związane z własną pracą badawczą i publikacyjną, odpowiedzialnością przed współpracownikami i innymi członkami społeczeństwa oraz wykazuje aktywność w rozwiązywaniu tych problemów uczestniczy w życiu społecznym i kulturalnym, interesuje się nowatorskimi koncepcjami filozoficznymi w  powiązaniu z  innymi częściami życia kulturalnego i społecznego aktywnie uczestniczy w działaniach na rzecz zachowania dziedzictwa filozoficznego i  wykorzystywania go w  rozumieniu wydarzeń społecznych i kulturalnych ma pogłębioną świadomość znaczenia refleksji humanistycznej dla formowania się więzi społecznych

H2A_K01 H2A_K06 H2A_K02 H2A_K04

K_K04

H2A_K05

K_K05

H2A_K06

K_K06

H2A_K06

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14793 —                Poz. 1521


Załącznik nr 3

WZORCOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW MATEMATYKA STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA — PROFIL OGÓLNOAKADEMICKI Umiejscowienie kierunku w obszarze kształcenia Kierunek studiów matematyka o profilu ogólnoakademickim należy do obszaru kształcenia w zakresie nauk ścisłych. Objaśnienie oznaczeń: K (przed podkreślnikiem) W U K (po podkreślniku) X1A 01, 02, 03 i kolejne

— kierunkowe efekty kształcenia — kategoria wiedzy — kategoria umiejętności — kategoria kompetencji społecznych — efekty kształcenia w  obszarze kształcenia w  zakresie nauk ścisłych dla studiów pierwszego stopnia — numer efektu kształcenia

Symbol

Efekty kształcenia dla kierunku studiów matematyka. Po ukończeniu studiów pierwszego stopnia na kierunku studiów matematyka absolwent:

Odniesienie do efektów kształcenia w obszarze kształcenia w zakresie nauk ścisłych

WIEDZA K_W01 K_W02 K_W03 rozumie cywilizacyjne znaczenie matematyki i jej zastosowań dobrze rozumie rolę i znaczenie dowodu w matematyce, a także pojęcie istotności założeń rozumie budowę teorii matematycznych, potrafi użyć formalizmu matematycznego do budowy i analizy prostych modeli matematycznych w innych dziedzinach nauk zna podstawowe twierdzenia z poznanych działów matematyki zna podstawowe przykłady zarówno ilustrujące konkretne pojęcia matematyczne, jak i  pozwalające obalić błędne hipotezy lub nieuprawnione rozumowania zna wybrane pojęcia i  metody logiki matematycznej, teorii mnogości i matematyki dyskretnej zawarte w podstawach innych dyscyplin matematyki zna podstawy rachunku różniczkowego i całkowego funkcji jednej i wielu zmiennych, a także wykorzystywane w nim inne gałęzie matematyki, ze szczególnym uwzględnieniem algebry liniowej i topologii zna podstawy technik obliczeniowych i  programowania, wspomagających pracę matematyka i rozumie ich ograniczenia zna na poziomie podstawowym co najmniej jeden pakiet oprogramowania, służący do obliczeń symbolicznych zna co najmniej jeden język obcy na poziomie średniozaawansowanym (B2) zna podstawowe zasady bezpieczeństwa i higieny pracy UMIEJĘTNOŚCI K_U01 potrafi w  sposób zrozumiały, w  mowie i  na piśmie, przedstawiać poprawne rozumowania matematyczne, formułować twierdzenia i definicje X1A_U01 X1A_U06 X1A_W01 X1A_W03 X1A_W02 X1A_W03 X1A_W01 X1A_W03 X1A_W03

K_W04 K_W05

K_W06

X1A_W01

K_W07

X1A_W01

K_W08 K_W09 K_W10 K_W11

X1A_W04 X1A_W05 X1A_W05 X1A_U10 X1A_W06

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14794 —                Poz. 1521


K_U02 K_U03 K_U04 K_U05 K_U06 K_U07 K_U08 K_U09 K_U10

posługuje się rachunkiem zdań i  kwantyfikatorów; potrafi poprawnie używać kwantyfikatorów także w języku potocznym umie prowadzić łatwe i  średnio trudne dowody metodą indukcji zupełnej; potrafi definiować funkcje i relacje rekurencyjne umie stosować system logiki klasycznej do formalizacji teorii matematycznych potrafi tworzyć nowe obiekty drogą konstruowania przestrzeni ilorazowych lub produktów kartezjańskich posługuje się językiem teorii mnogości, interpretując zagadnienia z różnych obszarów matematyki rozumie zagadnienia związane z różnymi rodzajami nieskończoności oraz porządków w zbiorach umie operować pojęciem liczby rzeczywistej; zna przykłady liczb niewymiernych i przestępnych potrafi definiować funkcje, także z wykorzystaniem przejść granicznych, i opisywać ich własności posługuje się w różnych kontekstach pojęciem zbieżności i granicy; potrafi — na prostym i średnim poziomie trudności — obliczać granice ciągów i funkcji, badać zbieżność bezwzględną i warunkową szeregów potrafi interpretować i  wyjaśniać zależności funkcyjne, ujęte w  postaci wzorów, tabel, wykresów, schematów i  stosować je w  zagadnieniach praktycznych umie wykorzystać twierdzenia i metody rachunku różniczkowego funkcji jednej i  wielu zmiennych w  zagadnieniach związanych z  optymalizacją, poszukiwaniem ekstremów lokalnych i globalnych oraz badaniem przebiegu funkcji, podając precyzyjne i  ścisłe uzasadnienia poprawności swoich rozumowań posługuje się definicją całki funkcji jednej i  wielu zmiennych rzeczywistych; potrafi wyjaśnić analityczny i geometryczny sens tego pojęcia umie całkować funkcje jednej i wielu zmiennych przez części i przez podstawienie; umie zamieniać kolejność całkowania; potrafi wyrażać pola powierzchni gładkich i objętości jako odpowiednie całki potrafi wykorzystywać narzędzia i  metody numeryczne do rozwiązywania wybranych zagadnień rachunku różniczkowego i całkowego, w tym także bazujących na jego zastosowaniach posługuje się pojęciem przestrzeni liniowej, wektora, przekształcenia liniowego, macierzy dostrzega obecność struktur algebraicznych (grupy, pierścienia, ciała, przestrzeni liniowej) w  różnych zagadnieniach matematycznych, niekoniecznie powiązanych bezpośrednio z algebrą umie obliczać wyznaczniki i zna ich własności; potrafi podać geometryczną interpretację wyznacznika i  rozumie jej związek z  analizą matematyczną rozwiązuje układy równań liniowych o stałych współczynnikach; potrafi posłużyć się geometryczną interpretacją rozwiązań znajduje macierze przekształceń liniowych w  różnych bazach; oblicza wartości własne i  wektory własne macierzy; potrafi wyjaśnić sens geometryczny tych pojęć sprowadza macierze do postaci kanonicznej; potrafi zastosować tę umiejętność do rozwiązywania równań różniczkowych liniowych o  stałych współczynnikach

X1A_U01 X1A_U01 X1A_U01 X1A_U01 X1A_U01 X1A_U01 X1A_U01 X1A_U01 X1A_U02 X1A_U01 X1A_U02 X1A_U01 X1A_U02 X1A_U03 X1A_U01 X1A_U02 X1A_U03

K_U11

K_U12

K_U13

X1A_U01 X1A_U02 X1A_U03 X1A_U01 X1A_U02 X1A_U03 X1A_U02 X1A_U04 X1A_U01 X1A_U01

K_U14

K_U15

K_U16 K_U17

K_U18

X1A_U01

K_U19 K_U20

X1A_U01 X1A_U01

K_U21

X1A_U01

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14795 —                Poz. 1521


K_U22

potrafi zinterpretować układ równań różniczkowych zwyczajnych w języku geometrycznym, stosując pojęcie pola wektorowego i przestrzeni fazowej rozpoznaje i  określa najważniejsze własności topologiczne podzbiorów przestrzeni euklidesowej i przestrzeni metrycznych umie wykorzystywać własności topologiczne zbiorów i funkcji do rozwiązywania zadań o charakterze jakościowym rozpoznaje problemy, w  tym zagadnienia praktyczne, które można rozwiązać algorytmicznie; potrafi dokonać specyfikacji takiego problemu umie ułożyć i  analizować algorytm zgodny ze specyfikacją i  zapisać go w wybranym języku programowania potrafi skompilować, uruchomić i testować napisany samodzielnie program komputerowy umie wykorzystywać programy komputerowe w zakresie analizy danych umie modelować i rozwiązywać problemy dyskretne posługuje się pojęciem przestrzeni probabilistycznej; potrafi zbudować i przeanalizować model matematyczny eksperymentu losowego potrafi podać różne przykłady dyskretnych i ciągłych rozkładów prawdopodobieństwa i  omówić wybrane eksperymenty losowe oraz modele matematyczne, w  jakich te rozkłady występują; zna zastosowania praktyczne podstawowych rozkładów umie stosować wzór na prawdopodobieństwo całkowite i wzór Bayesa potrafi wyznaczyć parametry rozkładu zmiennej losowej o rozkładzie dyskretnym i  ciągłym; potrafi wykorzystać twierdzenia graniczne i  prawa wielkich liczb do szacowania prawdopodobieństw umie posłużyć się statystycznymi charakterystykami populacji i ich odpowiednikami próbkowymi umie prowadzić proste wnioskowania statystyczne, także z  wykorzystaniem narzędzi komputerowych potrafi mówić o  zagadnieniach matematycznych zrozumiałym, potocznym językiem KOMPETENCJE SPOŁECZNE

X1A_U01

K_U23 K_U24 K_U25 K_U26 K_U27 K_U28 K_U29 K_U30 K_U31

X1A_U01 X1A_U01 X1A_U04 X1A_U04 X1A_U04 X1A_U04 X1A_U01 X1A_U01 X1A_U01

K_U32 K_U33

X1A_U01 X1A_U01

K_U34 K_U35 K_U36

X1A_U02 X1A_U01 X1A_U04 X1A_U06 X1A_U09

K_K01 K_K02

zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia potrafi precyzyjnie formułować pytania, służące pogłębieniu własnego zrozumienia danego tematu lub odnalezieniu brakujących elementów rozumowania potrafi pracować zespołowo; rozumie konieczność systematycznej pracy nad wszelkimi projektami, które mają długofalowy charakter rozumie i  docenia znaczenie uczciwości intelektualnej w  działaniach własnych i innych osób; postępuje etycznie rozumie potrzebę popularnego przedstawiania laikom wybranych osiągnięć matematyki wyższej potrafi samodzielnie wyszukiwać informacje w literaturze, także w językach obcych potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień matematycznych

X1A_K01 X1A_U07 X1A_K01 X1A_K02 X1A_U09 X1A_K02 X1A_K03 X1A_K04 X1A_K05 X1A_U08 X1A_K01 X1A_K06

K_K03 K_K04 K_K05 K_K06 K_K07

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14796 —                Poz. 1521


WZORCOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW MATEMATYKA STUDIA DRUGIEGO STOPNIA — PROFIL OGÓLNOAKADEMICKI Umiejscowienie kierunku w obszarze kształcenia Kierunek studiów matematyka o profilu ogólnoakademickim należy do obszaru kształcenia w zakresie nauk ścisłych. Objaśnienie oznaczeń: K (przed podkreślnikiem) W U K (po podkreślniku) X2A 01, 02, 03 i kolejne — kierunkowe efekty kształcenia — kategoria wiedzy — kategoria umiejętności — kategoria kompetencji społecznych — efekty kształcenia w  obszarze kształcenia w  zakresie nauk ścisłych dla studiów drugiego stopnia — numer efektu kształcenia

Symbol

Efekty kształcenia dla kierunku studiów matematyka. Po ukończeniu studiów drugiego stopnia na kierunku studiów matematyka absolwent:

Odniesienie do efektów kształcenia w obszarze kształcenia w zakresie nauk ścisłych

WIEDZA K_W01 K_W02 K_W03 K_W04 K_W05 K_W06 K_W07 K_W08 posiada pogłębioną wiedzę z zakresu podstawowych działów matematyki dobrze rozumie rolę i znaczenie konstrukcji rozumowań matematycznych zna najważniejsze twierdzenia i hipotezy z głównych działów matematyki ma pogłębioną wiedzę w  wybranej dziedzinie matematyki teoretycznej lub stosowanej ma pogłębioną wiedzę w wybranej dziedzinie matematyki:

1) zna większość klasycznych definicji i twierdzeń oraz ich dowody

2) jest w  stanie rozumieć sformułowania zagadnień pozostających na etapie badań

3) zna powiązania zagadnień wybranej dziedziny z innymi działami matematyki teoretycznej i stosowanej zna zaawansowane techniki obliczeniowe, wspomagające pracę matematyka i rozumie ich ograniczenia zna podstawy modelownia stochastycznego w  matematyce finansowej i aktuarialnej lub w naukach przyrodniczych, w szczególności fizyce, chemii lub biologii zna metody numeryczne stosowane do znajdowania przybliżonych rozwiązań zagadnień matematycznych (na przykład równań różniczkowych) stawianych przez dziedziny stosowane (np. technologie przemysłowe, zarządzanie itp.) zna matematyczne podstawy teorii informacji, teorii algorytmów i kryptografii oraz ich praktyczne zastosowania m.in. w programowaniu i szeroko rozumianej informatyce zna dobrze co najmniej jeden pakiet oprogramowania, służący do obliczeń symbolicznych i jeden pakiet do statystycznej obróbki danych X2A_W01 X2A_W01 X2A_W03 X2A_W01 X2A_W06 X2A_W02 X2A_W02 X2A_W02 X2A_W06 X2A_W02 X2A_W03 X2A_W04 X2A_W05 X2A_W03 X2A_W04 X2A_W03 X2A_W04

K_W09

K_W10

K_W11

X2A_W03 X2A_W04 X2A_W04 X2A_W05

K_W12

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14797 —                Poz. 1521


K_W13 K_W14

zna język angielski na poziomie średniozaawansowanym (B2) oraz inny język obcy na poziomie wystarczającym do czytania literatury fachowej zna zasady bezpieczeństwa i  higieny pracy w  stopniu wystarczającym do samodzielnej pracy w zawodzie matematyka UMIEJĘTNOŚCI

X2A_W06 X2A_U10 X2A_W07

K_U01

posiada umiejętności konstruowania rozumowań matematycznych: dowodzenia twierdzeń, jak i  obalania hipotez poprzez konstrukcje i  dobór kontrprzykładów posiada umiejętności wyrażania treści matematycznych w  mowie i  na piśmie, w tekstach matematycznych o różnym charakterze posiada umiejętność sprawdzania poprawności wnioskowań w budowaniu dowodów formalnych w zagadnieniach matematycznych dostrzega struktury formalne związane z podstawowymi działami matematyki i rozumie znaczenie ich własności swobodnie posługuje się narzędziami analizy, w  tym rachunkiem różniczkowym i  całkowym (w  szczególności całką krzywoliniową i  powierzchniową), elementami analizy zespolonej i fourierowskiej orientuje się w metodach rozwiązywania klasycznych równań różniczkowych zwyczajnych i cząstkowych, potrafi stosować je w typowych zagadnieniach praktycznych zna konstrukcję miary i całki Lebesgue’a; potrafi stosować pojęcia teorii miary w typowych zagadnieniach teoretycznych i praktycznych posiada umiejętności rozpoznawania struktur topologicznych w  obiektach matematycznych występujących np. w geometrii lub analizie matematycznej; potrafi wykorzystać podstawowe własności topologiczne zbiorów, funkcji i przekształceń posługuje się językiem oraz metodami analizy funkcjonalnej w zagadnieniach analizy matematycznej i jej zastosowaniach, w szczególności wykorzystuje własności klasycznych przestrzeni Banacha i Hilberta potrafi stosować metody algebraiczne (z  naciskiem na algebrę liniową) w  rozwiązywaniu problemów z  różnych działów matematyki i  zadań praktycznych zna podstawowe rozkłady probabilistyczne i ich własności; potrafi je stosować w zagadnieniach praktycznych orientuje się w podstawach statystyki (zagadnienia estymacji i testowanie hipotez) oraz w podstawach statystycznej obróbki danych umie, na poziomie zaawansowanym i obejmującym matematykę współczesną, stosować oraz przedstawiać w  mowie i  na piśmie, metody co najmniej jednej wybranej gałęzi matematyki: analizy matematycznej i analizy funkcjonalnej, teorii równań różniczkowych i układów dynamicznych, algebry i teorii liczb, geometrii i topologii, rachunku prawdopodobieństwa i statystyki, matematyki dyskretnej i teorii grafów, logiki i teorii mnogości w wybranej dziedzinie potrafi przeprowadzać dowody, w których stosuje w razie potrzeby również narzędzia z innych działów matematyki potrafi określić swoje zainteresowania i je rozwijać; w szczególności jest w stanie nawiązać kontakt ze specjalistami w swojej dziedzinie, np. rozumieć ich wykłady przeznaczone dla młodych matematyków potrafi konstruować modele matematyczne, wykorzystywane w konkretnych zaawansowanych zastosowaniach matematyki

X2A_U01 X2A_U02 X2A_U05 X2A_U03 X2A_U05 X2A_U01 X2A_U02 X2A_U03

K_U02 K_U03 K_U04

K_U05

X2A_U01

K_U06

X2A_U01

K_U07 K_U08

X2A_U01 X2A_U01

K_U09

X2A_U01

K_U10

X2A_U01

K_U11 K_U12 K_U13

X2A_U01 X2A_U01 X2A_U01 X2A_U02 X2A_U05

K_U14 K_U15

X2A_U01 X2A_U02 X2A_U06 X2A_U08 X2A_U09 X2A_U02 X2A_U04 X2A_U06

K_U16

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14798 —                Poz. 1521


K_U17

rozpoznaje struktury matematyczne (np. algebraiczne, geometryczne) w teoriach fizycznych potrafi stosować procesy stochastyczne jako narzędzie do modelowania zjawisk i analizy ich ewolucji rozumie matematyczne podstawy analizy algorytmów i  procesów obliczeniowych potrafi konstruować algorytmy o dobrych własnościach numerycznych, służące do rozwiązywania typowych i nietypowych problemów matematycznych umie stosować metody komputerowo wspomaganego dowodzenia twierdzeń oraz logicznego wspomagania weryfikacji i  specyfikacji programów KOMPETENCJE SPOŁECZNE

X2A_U02 X2A_U04 X2A_U06 X2A_U02 X2A_U04 X2A_U06 X2A_U02 X2A_U04 X2A_U06 X2A_U02 X2A_U04 X2A_U06 X2A_U02 X2A_U04 X2A_U06

K_U18

K_U19

K_U20

K_U21

K_K01 K_K02

zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia potrafi precyzyjnie formułować pytania, służące pogłębieniu własnego zrozumienia danego tematu lub odnalezieniu brakujących elementów rozumowania potrafi pracować zespołowo; rozumie konieczność systematycznej pracy nad wszelkimi projektami, które mają długofalowy charakter rozumie i  docenia znaczenie uczciwości intelektualnej w  działaniach własnych i innych osób; postępuje etycznie rozumie potrzebę popularnego przedstawiania laikom wybranych osiągnięć matematyki wyższej potrafi samodzielnie wyszukiwać informacje w literaturze, także w językach obcych potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień matematycznych

X2A_K01 X2A_U07 X2A_K01 X2A_K02 X2A_K02 X2A_K05 X2A_K06 X2A_K03 X2A_K04 X2A_K05 X2A_K06 X2A_U08 X2A_K01 X2A_K06

K_K03

K_K04 K_K05

K_K06 K_K07

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14799 —                Poz. 1521


Załącznik nr 4

WZORCOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW INSTRUMENTALISTYKA STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA — PROFIL OGÓLNOAKADEMICKI Umiejscowienie kierunku w obszarze kształcenia Kierunek studiów instrumentalistyka należy do obszaru kształcenia w  zakresie sztuki (dziedzina sztuki muzyczne). Objaśnienie oznaczeń: K (przed podkreślnikiem) W U K (po podkreślniku) A1A 01, 02, 03 i kolejne — kierunkowe efekty kształcenia — kategoria wiedzy — kategoria umiejętności — kategoria kompetencji społecznych — efekty kształcenia w obszarze kształcenia w zakresie sztuki dla studiów pierwszego stopnia — numer efektu kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia w obszarze kształcenia w zakresie sztuki

Symbol

Efekty kształcenia dla kierunku studiów instrumentalistyka. Po ukończeniu studiów pierwszego stopnia na kierunku studiów instrumentalistyka absolwent:

WIEDZA w zakresie znajomości repertuaru i materiału muzycznego: K_W01 K_W02 K_W03 posiada ogólną znajomość literatury muzycznej posiada znajomość podstawowego repertuaru związanego z własną specjalnością posiada znajomość elementów dzieła muzycznego i  wzorców budowy formalnej utworów A1A_W01 A1A_W01 A1A_W02

w zakresie zrozumienia kontekstu sztuki muzycznej: K_W04 posiada wiedzę umożliwiającą docieranie do niezbędnych informacji (książki, nagrania, materiały nutowe, Internet), ich analizowanie i  interpretowanie we właściwy sposób orientuje się w  piśmiennictwie dotyczącym kierunku studiów, zarówno w  aspekcie historii danej dziedziny lub dyscypliny, jak też jej obecnej kondycji (dotyczy to także Internetu i e-learningu) posiada znajomość i zrozumienie podstawowych linii rozwojowych w historii muzyki oraz orientację w związanej z tymi zagadnieniami literaturze piśmienniczej (dotyczy to także Internetu i e-learningu) rozpoznaje i definiuje wzajemne relacje zachodzące pomiędzy teoretycznymi i praktycznymi aspektami studiowania posiada znajomość stylów muzycznych i związanych z nimi tradycji wykonawczych posiada wiedzę dotyczącą muzyki współczesnej A1A_W03

K_W05

A1A_W03

K_W06

A1A_W03

K_W07 K_W08 K_W09

A1A_W07 A1A_W04 A1A_W01 A1A_W03 A1A_W04 A1A_W05

K_W10

posiada orientację w  zakresie problematyki związanej z  technologiami stosowanymi w muzyce oraz w zakresie rozwoju technologicznego związanego ze swoją specjalnością posiada podstawową wiedzę dotyczącą budowy własnego instrumentu i jego ewentualnej konserwacji, napraw, strojenia itp. posiada ogólny zakres wiedzy dotyczący marketingowych, finansowych i prawnych aspektów zawodu muzyka, ze zwróceniem szczególnej uwagi na zagadnienia związane z prawem autorskim

K_W11 K_W12

A1A_W05 A1A_W06

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14800 —                Poz. 1521


K_W13

posiada podstawowe wiadomości w  zakresie praktycznego zastosowania wiedzy o harmonii i zdolność analizowania pod tym kątem wykonywanego repertuaru dysponuje podstawową wiedzą z zakresu dyscyplin pokrewnych pozwalającą na realizację zadań zespołowych (także o  charakterze interdyscyplinarnym)

A1A_W08

K_W14

A1A_W01

w zakresie umiejętności improwizacyjnych K_W15 posiada znajomość podstawowych wzorców leżących u podstaw improwizacji i aranżacji A1A_W08

w zakresie pedagogiki (opcjonalnie) K_W16 posiada wiedzę dotyczącą podstawowych koncepcji pedagogicznych i ich praktycznego zastosowania, dającą kwalifikacje do nauczania w zakresie swej specjalności na poziomie podstawowym edukacji muzycznej UMIEJĘTNOŚCI w zakresie ekspresji artystycznej K_U01 K_U02 K_U03 dysponuje umiejętnościami potrzebnymi do tworzenia i  realizowania własnych koncepcji artystycznych jest świadomy sposobów wykorzystywania swej intuicji, emocjonalności i wyobraźni w obszarze ekspresji artystycznej wykazuje zrozumienie wzajemnych relacji zachodzących pomiędzy rodzajem stosowanej w  danym dziele ekspresji artystycznej a  niesionym przez niego komunikatem A1A_U01 A1A_U01 A1A_U03 A1A_W09

w zakresie repertuaru K_U04 K_U05 K_U06 posiada znajomość i  umiejętność wykonywania reprezentatywnego repertuaru związanego z głównym kierunkiem studiów posiada umiejętność wykorzystywania wiedzy dotyczącej podstawowych kryteriów stylistycznych wykonywanych utworów posiada umiejętność odczytania zapisu muzyki XX i XXI wieku A1A_U02 A1A_U02 A1A_U03 A1A_U02 A1A_U03

w zakresie pracy w zespole K_U07 jest przygotowany do współpracy z  innymi muzykami w  różnego typu zespołach oraz w  ramach innych wspólnych prac i  projektów, także o charakterze multidyscyplinarnym posiada umiejętność akompaniowania soliście (solistom) w różnych formacjach zespołowych A1A_U04

K_U08

A1A_U04

w zakresie ćwiczenia i pracy podczas prób, czytania nut, umiejętności słuchowych, twórczych i odtwórczych K_U09 posiada umiejętność właściwego odczytania tekstu nutowego, biegłego i pełnego przekazania materiału muzycznego, zawartych w utworze idei i jego formy opanował warsztat techniczny potrzebny do profesjonalnej prezentacji muzycznej i jest świadomy problemów specyficznych dla danego instrumentu (intonacja, precyzja itp.) przyswoił sobie dobre nawyki dotyczące techniki i postawy, umożliwiające operowanie ciałem w sposób (z punktu widzenia fizjologii) najbardziej wydajny i bezpieczny poprzez opanowanie efektywnych technik ćwiczenia wykazuje umiejętność samodzielnego doskonalenia warsztatu technicznego posiada umiejętność rozumienia i  kontrolowania struktur rytmicznych i  metrorytmicznych oraz aspektów dotyczących aplikatury, smyczkowania, pedalizacji, frazowania, struktury harmonicznej itp. opracowywanych utworów posiada biegłą znajomość w zakresie słuchowego rozpoznawania materiału muzycznego, zapamiętywania go i operowania nim A1A_U07

K_U10

A1A_U05

K_U11

A1A_U06

K_U12 K_U13

A1A_U05 A1A_U05 A1A_U07

K_U14

A1A_U08

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14801 —                Poz. 1521


w zakresie umiejętności werbalnych K_U15 posiada umiejętność swobodnej ustnej i pisemnej wypowiedzi na temat interpretowania, tworzenia i  odtwarzania muzyki oraz na temat kwestii dotyczących szeroko pojmowanych tematów ogólnohumanistycznych A1A_U09 A1A_U10

w zakresie improwizacji K_U16 posiada podstawowe umiejętności kształtowania i  tworzenia muzyki w sposób umożliwiający odejście od zapisanego tekstu nutowego A1A_U12

w zakresie publicznych prezentacji K_U17 K_U18 dzięki częstym występom publicznym wykazuje umiejętność radzenia sobie z różnymi stresowymi sytuacjami z nich wynikającymi wykazuje umiejętność brania pod uwagę specyficznych wymagań publiczności i innych okoliczności towarzyszących wykonaniu (jak np. reagowania na rozmaite warunki akustyczne sal) A1A_U11 A1A_U11

w zakresie pedagogiki K_U19 wykazuje umiejętność praktycznego zastosowania wiedzy dotyczącej podstawowych koncepcji pedagogicznych, dającą kwalifikacje do nauczania w zakresie swej specjalności na poziomie podstawowym edukacji muzycznej KOMPETENCJE SPOŁECZNE w aspekcie niezależności K_K01 K_K02 K_K03 umie gromadzić, analizować i  w  świadomy sposób interpretować potrzebne informacje realizuje własne koncepcje i działania artystyczne oparte na zróżnicowanej stylistyce, wynikającej z wykorzystania wyobraźni, ekspresji i intuicji posiada umiejętność organizacji pracy własnej i  zespołowej w  ramach realizacji wspólnych zadań i projektów A1A_K01 A1A_K01 A1A_K01 A1A_U13

w aspekcie krytycyzmu K_K04 posiada umiejętność samooceny, jak też jest zdolny do budowania konstruktywnej krytyki w  obrębie działań muzycznych, artystycznych oraz w obszarze szeroko pojmowanej kultury jest zdolny do definiowania własnych sądów i  przemyśleń na tematy społeczne, naukowe i etyczne oraz umie je umiejscowić w obrębie własnej pracy artystycznej A1A_K04

K_K05

A1A_K04

w aspekcie komunikacji społecznej K_K06 K_K07 umiejętnie komunikuje się w obrębie własnego środowiska i społeczności posiada umiejętność współpracy i  integracji podczas realizacji zespołowych zadań projektowych oraz przy pracach organizacyjnych i artystycznych związanych z różnymi przedsięwzięciami kulturalnymi w sposób zorganizowany podchodzi do rozwiązywania problemów dotyczących szeroko pojętych prac projektowych, jak również własnych działań artystycznych w sposób świadomy i profesjonalny umie zaprezentować własną działalność artystyczną umie posługiwać się fachową terminologią z zakresu dziedziny muzyki A1A_K05 A1A_K05

K_K08

A1A_K05

K_K09 K_K10

A1A_K05 A1A_K05

w aspekcie uwarunkowań psychologicznych K_K11 posiada umiejętność adaptowania się do nowych, zmiennych okoliczności, które mogą występować podczas wykonywania pracy zawodowej lub twórczej jest zdolny do efektywnego wykorzystania wyobraźni, intuicji, twórczej postawy i samodzielnego myślenia w celu rozwiązywania problemów w sposób świadomy kontroluje swoje emocje i zachowania A1A_K03

K_K12 K_K13

A1A_K03 A1A_K03

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14802 —                Poz. 1521


WZORCOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW INSTRUMENTALISTYKA STUDIA DRUGIEGO STOPNIA — PROFIL OGÓLNOAKADEMICKI Umiejscowienie kierunku w obszarze kształcenia Kierunek studiów instrumentalistyka należy do obszaru kształcenia w  zakresie sztuki (dziedzina sztuki muzyczne). Objaśnienie oznaczeń: K (przed podkreślnikiem) W U K (po podkreślniku) A2A 01, 02, 03 i kolejne — kierunkowe efekty kształcenia — kategoria wiedzy — kategoria umiejętności — kategoria kompetencji społecznych — efekty kształcenia w  obszarze kształcenia w  zakresie sztuki dla studiów drugiego stopnia — numer efektu kształcenia

Symbol

Efekty kształcenia dla kierunku studiów instrumentalistyka. Po ukończeniu studiów drugiego stopnia na kierunku studiów instrumentalistyka absolwent:

Odniesienie do efektów kształcenia w obszarze kształcenia w zakresie sztuki

WIEDZA w zakresie znajomości repertuaru i materiału muzycznego K_W01 K_W02 K_W03 K_W04 posiada gruntowną znajomość ogólnego repertuaru i związanych z nim tradycji wykonawczych posiada szczegółową wiedzę dotyczącą repertuaru wybranej specjalności oraz posiada wiedzę dotyczącą związanego z nią piśmiennictwa posiada szeroką wiedzę dotyczącą kameralnej i  orkiestrowej literatury muzycznej posiada wiedzę dotyczącą warsztatu badań teoretyczno-naukowych (dostęp do źródeł informacji, sposoby analizowania i syntezy danych, prawidłowego ich interpretowania) A2A_W01 A2A_W01 A2A_W01 A2A_W03 A2A_W05

w zakresie zrozumienia kontekstu sztuki muzycznej K_W05 posiada wiedzę dotyczącą swobodnego korzystania z różnorodnych mediów (książki, nagrania, materiały nutowe, Internet, nagrania archiwalne itp.) oraz umiejętność samodzielnego poszerzania i  rozwijania wiedzy dotyczącej swojej specjalności posiada poszerzoną wiedzę na temat kontekstu historycznego muzyki i jej związków z innymi dziedzinami współczesnego życia posiada głębokie zrozumienie wzajemnych relacji pomiędzy teoretycznymi i  praktycznymi elementami studiów oraz zdolność do integrowania nabytej wiedzy posiada gruntowną wiedzę dotyczącą budowy instrumentów i ich ewentualnej konserwacji, napraw, strojenia A2A_W03

K_W06 K_W07

A2A_W03 A2A_W05

K_W08

A2A_W05

w zakresie umiejętności improwizacyjnych K_W09 poprzez indywidualną pracę poszerza wiedzę dotyczącą improwizacji; jeżeli improwizacja jest związana ze specjalnością i zawarta w programie kształcenia, absolwent powinien dysponować szeroką wiedzą umożliwiającą swobodną improwizację w różnych kontekstach (A+B+E) A2A_W06

w zakresie pedagogiki (opcjonalnie) K_W10 wykazuje się głębokim zrozumieniem i  opanowaniem teorii pedagogiki oraz umiejętnościami jej zastosowania w praktyce, dającymi kwalifikacje do nauczania w zakresie swej specjalności na wszystkich poziomach edukacji muzycznej (A+B+D) A2A_W07

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14803 —                Poz. 1521


UMIEJĘTNOŚCI w zakresie ekspresji artystycznej K_U01 K_U02 posiada wysoko rozwiniętą osobowość artystyczną umożliwiającą tworzenie, realizowanie i wyrażanie własnych koncepcji artystycznych samodzielnie interpretuje i wykonuje utwory muzyczne w oparciu o własne twórcze motywacje i  inspiracje na wysokim poziomie profesjonalizmu, zgodnie z wymaganiami stylistycznymi podczas realizacji własnych koncepcji artystycznych wykazuje się umiejętnością świadomego zastosowania wiedzy dotyczącej elementów dzieła muzycznego i obowiązujących wzorców formalnych A2A_U01 A2A_U01

K_U03

A2A_U01

w zakresie repertuaru K_U04 na bazie doświadczeń związanych z studiami pierwszego stopnia potrafi wykazywać się umiejętnością budowania i  pogłębiania obszernego repertuaru w  zakresie swojej specjalności, z  możliwością specjalizowania się w wybranym obszarze na podstawie wiedzy o  stylach muzycznych i  związanych z  nimi tradycjach wykonawczych wykazuje się umiejętnością konstruowania i wykonywania spójnych i  właściwych z  punktu widzenia sztuki wykonawczej programów A2A_U02

K_U05

A2A_U02 A2A_U03 A2A_U08

w zakresie pracy w zespole K_U06 jest zdolny do funkcjonowania w różnych formacjach zespołowych i posiada umiejętność współdziałania z innymi artystami w różnego typu zespołach oraz w ramach innych wspólnych prac i projektów, także o charakterze multidyscyplinarnym posiada umiejętność kreowania i  realizowania projektów artystycznych (często w powiązaniu z innymi dyscyplinami) oraz posiada zdolność do podjęcia wiodącej roli w zespołach różnego typu A2A_U04

K_U07

A2A_U04

w zakresie ćwiczenia i pracy podczas prób, czytania nut, umiejętności słuchowych, twórczych i odtwórczych K_U08 kontynuując i  rozwijając umiejętności nabyte na studiach pierwszego stopnia, poprzez indywidualną pracę utrzymuje i poszerza swoje zdolności do tworzenia, realizowania i wyrażania własnych koncepcji artystycznych posiada umiejętność szybkiego odczytania i opanowania pamięciowego utworów, ze świadomym zastosowaniem różnych typów pamięci muzycznej posiada umiejętność dogłębnego rozumienia i  kontrolowania struktur rytmicznych i  metrorytmicznych oraz aspektów dotyczących aplikatury, smyczkowania, pedalizacji, frazowania, struktury harmonicznej itp. opracowywanych utworów posiada podstawowe umiejętności obsługi sprzętu służącego do rejestrowania dźwięku i  (ewentualnie) obrazu, swobodnie poruszając się w obrębie specjalistycznego oprogramowania koniecznego do realizacji zadań z zakresu specjalizacji A2A_U05

K_U09

A2A_U05

K_U10

A2A_U05

K_U11

w zakresie umiejętności werbalnych K_U12 posiada umiejętność tworzenia rozbudowanych prezentacji w  formie słownej i pisemnej (także o charakterze multimedialnym) na tematy dotyczące zarówno własnej specjalizacji, jak i szerokiej problematyki z obszaru sztuki, wykazując zdolność formułowania własnych sądów i wyciągania trafnych wniosków A2A_U06 A2A_U07

w zakresie improwizacji K_U13 posiada umiejętność swobodnego kształtowania muzyki w sposób umożliwiający odejście od zapisanego tekstu nutowego A2A_U09

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14804 —                Poz. 1521


K_U14 K_U15

posiada umiejętność improwizowania na bazie wykonywanego utworu posiada umiejętność transponowania przebiegów melodyczno-harmonicznych — jeżeli improwizacja związana jest ze specjalnością, absolwenci powinni osiągnąć wysoki poziom biegłości w sztuce improwizacji

A2A_U09 A2A_U09

w zakresie publicznych prezentacji K_U16 na bazie doświadczeń uzyskanych na studiach pierwszego stopnia wykazuje się umiejętnością świadomego stosowania technik pozwalających panować nad objawami stresu A2A_U08

w zakresie pedagogiki K_U17 posiada umiejętność praktycznego zastosowania pogłębionej wiedzy dotyczącej szerokich aspektów pedagogiki, dającą kwalifikacje do nauczania w zakresie swej specjalności na wszystkich poziomach edukacji muzycznej KOMPETENCJE SPOŁECZNE w aspekcie niezależności K_K01 jest w pełni kompetentnym i samodzielnym artystą, zdolnym do świadomego integrowania zdobytej wiedzy w  obrębie specjalności oraz w  ramach innych szeroko pojętych działań kulturotwórczych inicjuje działania artystyczne w  zakresie szeroko pojętej kultury (podejmowanie projektów o charakterze interdyscyplinarnym lub też wymagających współpracy z przedstawicielami innych dziedzin sztuki i nauki) w sposób świadomy i odpowiedzialny przewodniczy różnorodnym działaniom zespołowym A2A_K01 A2A_U10

K_K02

A2A_K02

K_K03

A2A_K02

w aspekcie krytycyzmu K_K04 posiada umiejętność krytycznej oceny własnych działań twórczych i artystycznych oraz umie poddać takiej ocenie inne przedsięwzięcia z zakresu kultury, sztuki i innych dziedzin działalności artystycznej A2A_K04

w aspekcie komunikacji społecznej K_K05 wykorzystuje mechanizmy psychologiczne, wykazuje się umiejętnością funkcjonowania w  społeczeństwie w  zakresie wykonywania własnych działań artystycznych i  dostosowywania się do współczesnego rynku pracy prezentuje skomplikowane i  specjalistyczne zadania i  projekty w  przystępnej formie, w sposób zrozumiały dla osób niemających doświadczenia w pracy nad projektami artystycznymi A2A_K02

K_K06

A2A_K05

w aspekcie uwarunkowań psychologicznych K_K07 świadomie umie zaplanować swoją ścieżkę kariery zawodowej na podstawie zdobytych na studiach umiejętności i wiedzy, wykorzystując również wiedzę zdobytą w procesie ustawicznego samokształcenia prowadzi negocjacje i koordynuje właściwą organizację przedsięwzięcia A2A_K03

K_K08

A2A_K04

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14805 —                Poz. 1521


Załącznik nr 5

WZORCOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW ELEKTRONIKA STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA — PROFIL OGÓLNOAKADEMICKI Umiejscowienie kierunku w obszarze kształcenia Kierunek studiów elektronika należy do obszaru kształcenia w zakresie nauk technicznych i jest powiązany z takimi kierunkami studiów, jak telekomunikacja, informatyka, telekomunikacja, automatyka i robotyka. Objaśnienie oznaczeń: K (przed podkreślnikiem) W U K (po podkreślniku) T1A 01, 02, 03 i kolejne

— kierunkowe efekty kształcenia — kategoria wiedzy — kategoria umiejętności — kategoria kompetencji społecznych — efekty kształcenia w obszarze kształcenia w zakresie nauk technicznych dla studiów pierwszego stopnia — numer efektu kształcenia

Symbol

Efekty kształcenia dla kierunku studiów elektronika. Po ukończeniu studiów pierwszego stopnia na kierunku studiów elektronika absolwent:

Odniesienie do efektów kształcenia w obszarze kształcenia w zakresie nauk technicznych

WIEDZA K_W01 ma wiedzę w zakresie matematyki, obejmującą algebrę, analizę, probabilistykę oraz elementy matematyki dyskretnej i stosowanej, w tym metody matematyczne i metody numeryczne, niezbędne do:

1) opisu i analizy działania obwodów elektrycznych, elementów elektronicznych oraz analogowych i  cyfrowych układów elektronicznych, a także podstawowych zjawisk fizycznych w nich występujących;

2) opisu i analizy działania systemów elektronicznych, w tym systemów zawierających układy programowalne;

3) opisu i analizy algorytmów przetwarzania sygnałów, w tym sygnałów dźwięku i obrazu;

4) syntezy elementów, układów i systemów elektronicznych ma wiedzę w zakresie fizyki, obejmującą mechanikę, termodynamikę, optykę, elektryczność i magnetyzm, fizykę jądrową oraz fizykę ciała stałego, w tym wiedzę niezbędną do zrozumienia podstawowych zjawisk fizycznych występujących w elementach i układach elektronicznych oraz w ich otoczeniu ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie fotoniki, w tym wiedzę niezbędną do zrozumienia fizycznych podstaw działania systemów telekomunikacji optycznej oraz optycznego zapisu i przetwarzania informacji ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie pól i  fal elektromagnetycznych, w  tym wiedzę niezbędną do zrozumienia generacji, przewodowego i bezprzewodowego przesyłania oraz detekcji sygnałów w paśmie wysokich częstotliwości ma elementarną wiedzę w zakresie materiałów stosowanych w przemyśle elektronicznym ma uporządkowaną wiedzę w zakresie architektury komputerów, w szczególności warstwy sprzętowej ma uporządkowaną wiedzę w zakresie metodyki i technik programowania T1A_W01 T1A_W07

K_W02

T1A_W01

K_W03

T1A_W01 T1A_W03 T1A_W04 T1A_W01 T1A_W03 T1A_W04 T1A_W02 T1A_W07 T1A_W02 T1A_W03 T1A_W02 T1A_W04

K_W04

K_W05 K_W06 K_W07

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14806 —                Poz. 1521


K_W08

ma szczegółową wiedzę w zakresie architektury i oprogramowania systemów mikroprocesorowych (języki wysokiego i niskiego poziomu) ma elementarną wiedzę w zakresie architektury systemów i sieci komputerowych oraz systemów operacyjnych, niezbędną do instalacji, obsługi i utrzymania narzędzi informatycznych służących do symulacji i projektowania elementów, układów i systemów elektronicznych ma elementarną wiedzę w zakresie podstaw telekomunikacji oraz systemów i sieci telekomunikacyjnych ma elementarną wiedzę w zakresie urządzeń wchodzących w skład sieci teleinformatycznych, w tym sieci bezprzewodowych, oraz konfigurowania tych urządzeń w sieciach lokalnych ma elementarną wiedzę w zakresie podstaw sterowania i automatyki ma uporządkowaną i  podbudowaną teoretycznie wiedzę w  zakresie zasad działania elementów elektronicznych (w tym elementów optoelektronicznych, elementów mocy oraz czujników), analogowych i  cyfrowych układów elektronicznych oraz prostych systemów elektronicznych ma uporządkowaną wiedzę w  zakresie teorii obwodów elektrycznych oraz w zakresie teorii sygnałów i metod ich przetwarzania ma podstawową wiedzę w zakresie metrologii, zna i rozumie metody pomiaru i ekstrakcji podstawowych wielkości charakteryzujących elementy i układy elektroniczne różnego typu, zna metody obliczeniowe i narzędzia informatyczne niezbędne do analizy wyników eksperymentu zna i rozumie procesy wytwarzania elementów elektronicznych, układów scalonych i mikrosystemów zna i  rozumie procesy konstruowania i  wytwarzania prostych urządzeń elektronicznych zna i rozumie metodykę projektowania elementów elektronicznych, analogowych i cyfrowych układów elektronicznych (również w wersji scalonej) oraz systemów elektronicznych, a także metody i techniki wykorzystywane w projektowaniu, w tym metody sztucznej inteligencji; zna języki opisu sprzętu i komputerowe narzędzia do projektowania i symulacji układów i systemów orientuje się w obecnym stanie oraz najnowszych trendach rozwojowych elektroniki ma elementarną wiedzę na temat cyklu życia urządzeń i systemów elektronicznych ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej; zna podstawowe zasady bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące w przemyśle elektronicznym ma elementarną wiedzę w zakresie ochrony własności intelektualnej oraz prawa patentowego ma elementarną wiedzę w zakresie zarządzania, w tym zarządzania jakością, i prowadzenia działalności gospodarczej zna ogólne zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości UMIEJĘTNOŚCI

T1A_W02 T1A_W04 T1A_W07 T1A_W02 T1A_W07

K_W09

K_W10 K_W11

T1A_W02 T1A_W02 T1A_W07 T1A_W02 T1A_W03 T1A_W04

K_W12 K_W13

K_W14 K_W15

T1A_W03 T1A_W04 T1A_W03 T1A_W04 T1A_W07 T1A_W04 T1A_W07 T1A_W04 T1A_W07 T1A_W03 T1A_W04 T1A_W07

K_W16 K_W17 K_W18

K_W19 K_W20 K_W21

T1A_W05 T1A_W06 T1A_W08

K_W22 K_W23 K_W24

T1A_W10 T1A_W09 T1A_W11

K_U01

potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie

T1A_U01

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14807 —                Poz. 1521


K_U02

potrafi pracować indywidualnie i  w  zespole; umie oszacować czas potrzebny na realizację zleconego zadania; potrafi opracować i zrealizować harmonogram prac zapewniający dotrzymanie terminów potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego i przygotować tekst zawierający omówienie wyników realizacji tego zadania potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom realizacji zadania inżynierskiego posługuje się językiem angielskim w stopniu wystarczającym do porozumiewania się, a także czytania ze zrozumieniem kart katalogowych, not aplikacyjnych, instrukcji obsługi urządzeń elektronicznych i  narzędzi informatycznych oraz podobnych dokumentów ma umiejętność samokształcenia się, m.in. w celu podnoszenia kompetencji zawodowych potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, a także symulacje komputerowe do analizy i  oceny działania elementów elektronicznych oraz analogowych i cyfrowych układów elektronicznych potrafi dokonać analizy sygnałów i  prostych systemów przetwarzania sygnałów w dziedzinie czasu i częstotliwości, stosując techniki analogowe i cyfrowe oraz odpowiednie narzędzia sprzętowe i programowe potrafi porównać rozwiązania projektowe elementów i układów elektronicznych ze względu na zadane kryteria użytkowe i ekonomiczne (pobór mocy, szybkość działania, koszt itp.) potrafi posłużyć się właściwie dobranymi środowiskami programistycznymi, symulatorami oraz narzędziami komputerowo wspomaganego projektowania do symulacji, projektowania i  weryfikacji elementów i układów elektronicznych oraz prostych systemów elektronicznych potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami i  urządzeniami umożliwiającymi pomiar podstawowych wielkości charakteryzujących elementy i układy elektroniczne potrafi zaplanować i przeprowadzić symulację oraz pomiary charakterystyk elektrycznych i optycznych, a także ekstrakcję podstawowych parametrów charakteryzujących materiały, elementy oraz analogowe i cyfrowe układy elektroniczne; potrafi przedstawić otrzymane wyniki w formie liczbowej i  graficznej, dokonać ich interpretacji i  wyciągnąć właściwe wnioski potrafi zaprojektować proces testowania elementów, analogowych i cyfrowych układów elektronicznych i  prostych systemów elektronicznych oraz — w przypadku wykrycia błędów — przeprowadzić ich diagnozę potrafi sformułować specyfikację prostych systemów elektronicznych na poziomie realizowanych funkcji, także z  wykorzystaniem języków opisu sprzętu potrafi zaprojektować elementy elektroniczne, analogowe i cyfrowe układy (także w  wersji scalonej) oraz systemy elektroniczne, z  uwzględnieniem zadanych kryteriów użytkowych i ekonomicznych, używając właściwych metod, technik i narzędzi potrafi projektować proste układy i systemy elektroniczne przeznaczone do różnych zastosowań, w tym proste systemy cyfrowego przetwarzania sygnałów potrafi korzystać z kart katalogowych i not aplikacyjnych w celu dobrania odpowiednich komponentów projektowanego układu lub systemu elektronicznego potrafi zaprojektować prosty obwód drukowany, korzystając ze specjalizowanego oprogramowania

T1A_U02

K_U03

T1A_U03

K_U04 K_U05

T1A_U03 T1A_U04 T1A_U01 T1A_U06

K_U06 K_U07

T1A_U05 T1A_U08 T1A_U09 T1A_U08 T1A_U09 T1A_U09 T1A_U12 T1A_U07 T1A_U08 T1A_U09 T1A_U08 T1A_U09 T1A_U07 T1A_U08

K_U08

K_U09

K_U10

K_U11

K_U12

K_U13

T1A_U08 T1A_U13 T1A_U14

K_U14

K_U15

T1A_U16 T1A_U12

K_U16

T1A_U16

K_U17

T1A_U01 T1A_U16 T1A_U16

K_U18

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14808 —                Poz. 1521


K_U19 K_U20 K_U21 K_U22

potrafi zaplanować proces realizacji prostego urządzenia elektronicznego; potrafi wstępnie oszacować jego koszty potrafi zbudować, uruchomić oraz przetestować zaprojektowany układ lub prosty system elektroniczny potrafi konfigurować urządzenia komunikacyjne w lokalnych (przewodowych i radiowych) sieciach teleinformatycznych potrafi sformułować algorytm, posługuje się językami programowania wysokiego i niskiego poziomu oraz odpowiednimi narzędziami informatycznymi do opracowania programów komputerowych sterujących systemem elektronicznym oraz do oprogramowania mikrokontrolerów lub mikroprocesorów sterujących w systemie elektronicznym potrafi — przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań obejmujących projektowanie elementów, układów i systemów elektronicznych — dostrzegać ich aspekty pozatechniczne, w  tym środowiskowe, ekonomiczne i prawne stosuje zasady bezpieczeństwa i higieny pracy potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i  narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich, typowych dla elektroniki oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia KOMPETENCJE SPOŁECZNE

T1A_U12 T1A_U16 T1A_U16 T1A_U08 T1A_U16 T1A_U07 T1A_U09

K_U23

T1A_U10

K_U24 K_U25

T1A_U11 T1A_U15

K_K01

rozumie potrzebę i zna możliwości ciągłego dokształcania się (studia drugiego i  trzeciego stopnia, studia podyplomowe, kursy) — podnoszenia kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżyniera-elektronika, w tym jej wpływ na środowisko, i związaną z tym odpowiedzialność za podejmowane decyzje ma świadomość ważności zachowania w  sposób profesjonalny, przestrzegania zasad etyki zawodowej i poszanowania różnorodności poglądów i kultur ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole i ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i  przekazywania społeczeństwu — m.in. poprzez środki masowego przekazu — informacji i opinii dotyczących osiągnięć elektroniki i innych aspektów działalności inżyniera-elektronika; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i  opinie w sposób powszechnie zrozumiały

T1A_K01

K_K02

T1A_K02

K_K03

T1A_K05

K_K04

T1A_K03 T1A_K04 T1A_K06 T1A_K07

K_K05 K_K06

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14809 —                Poz. 1521


WZORCOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW ELEKTRONIKA STUDIA DRUGIEGO STOPNIA — PROFIL OGÓLNOAKADEMICKI Umiejscowienie kierunku w obszarze kształcenia Kierunek studiów elektronika należy do obszaru kształcenia w zakresie nauk technicznych i jest powiązany z takimi kierunkami studiów, jak telekomunikacja, informatyka, telekomunikacja, automatyka i robotyka. Osoba ubiegająca się o przyjęcie na studia drugiego stopnia na kierunku elektronika musi posiadać kwalifikacje pierwszego stopnia oraz kompetencje niezbędne do kontynuowania kształcenia na studiach drugiego stopnia na tym kierunku. Osoba powinna posiadać kompetencje obejmujące w szczególności:

1) wiedzę z zakresu fizyki i matematyki, umożliwiającą zrozumienie podstaw fizycznych elektroniki oraz formułowanie i rozwiązywanie prostych zadań projektowych z zakresu elektroniki;

2) wiedzę i umiejętności z zakresu teorii obwodów i sygnałów elektrycznych, metrologii, a także elementów, analogowych i cyfrowych układów oraz systemów elektronicznych, umożliwiających pomiary, analizę, symulację i projektowanie prostych elementów i układów elektronicznych;

3) umiejętność wykorzystania metod analitycznych, symulacyjnych i  eksperymentalnych do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich;

4) wiedzę i umiejętności z zakresu architektury i oprogramowania systemów komputerowych;

5) wiedzę i umiejętności z zakresu metodyki i techniki programowania, umożliwiające sformułowanie algorytmu prostego problemu inżynierskiego i opracowanie oprogramowania w wybranym języku wysokiego poziomu, z wykorzystaniem właściwych narzędzi informatycznych;

6) umiejętności z  zakresu interpretacji, prezentacji i  dokumentacji wyników eksperymentu oraz prezentacji i dokumentacji wyników zadania o charakterze projektowym. Osoba, która w wyniku ukończenia studiów pierwszego stopnia nie uzyskała części wymienionych kompetencji, może podjąć studia drugiego stopnia na kierunku elektronika, jeżeli uzupełnienie braków kompetencyjnych może być zrealizowane przez zaliczenie zajęć w wymiarze nieprzekraczającym 30 punktów ECTS. W związku z tym, że osoba podejmująca studia drugiego stopnia na kierunku elektronika uzyskała w wyniku ukończenia studiów pierwszego stopnia odpowiednie kompetencje do ich podjęcia lub — w przypadku braku niektórych z wymaganych kompetencji — może je uzupełnić w wyniku realizacji zajęć w wymiarze nieprzekraczającym 30 punktów ECTS, opis efektów kształcenia dla studiów drugiego stopnia nie musi odnosić się do wszystkich efektów kształcenia wymienionych w  opisie kwalifikacji drugiego stopnia w  obszarze kształcenia odpowiadającym obszarowi nauk technicznych (opis kwalifikacji drugiego stopnia obejmuje łączne efekty kształcenia osiągnięte na studiach pierwszego i drugiego stopnia). Opis efektów kształcenia dla studiów drugiego stopnia na kierunku elektronika nie odnosi się do następujących efektów kształcenia wymienionych w opisie kwalifikacji drugiego stopnia w obszarze kształcenia odpowiadającym obszarowi nauk technicznych: wiedza: T2A_W06, T2A_W08, T2A_W09 umiejętności: T2A_U14 kompetencje społeczne: T2A_K01, T2A_K02, T2A_K03, T2A_K04, T2A_K05. Objaśnienie oznaczeń: K (przed podkreślnikiem) W U K (po podkreślniku) T2A 01, 02, 03 i kolejne — kierunkowe efekty kształcenia — kategoria wiedzy — kategoria umiejętności — kategoria kompetencji społecznych — efekty kształcenia w obszarze kształcenia w zakresie nauk technicznych dla studiów drugiego stopnia — numer efektu kształcenia

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14810 —                Poz. 1521


Symbol

Efekty kształcenia dla kierunku studiów elektronika. Po ukończeniu studiów drugiego stopnia na kierunku studiów elektronika absolwent:

Odniesienie do efektów kształcenia w obszarze kształcenia w zakresie nauk technicznych

WIEDZA K_W01 ma poszerzoną i pogłębioną wiedzę w zakresie niektórych działów matematyki, obejmującą elementy matematyki dyskretnej i  stosowanej oraz metody optymalizacji, w tym metody matematyczne, niezbędne do:

1) modelowania i  analizy działania zaawansowanych elementów oraz analogowych i cyfrowych układów elektronicznych, a także zjawisk fizycznych w nich występujących;

2) opisu i analizy działania oraz syntezy złożonych systemów elektronicznych, w tym systemów zawierających układy programowalne;

3) opisu, analizy i  syntezy algorytmów przetwarzania sygnałów cyfrowych, w tym specjalizowanych algorytmów przetwarzania obrazu, także 3D ma poszerzoną i  pogłębioną wiedzę w  zakresie fizyki, obejmującą podstawy fizyki kwantowej i  fizykę ciała stałego, w  tym wiedzę niezbędną do zrozumienia zjawisk fizycznych mających istotny wpływ na właściwości nowych materiałów i działanie zaawansowanych elementów elektronicznych ma pogłębioną, podbudowaną teoretycznie wiedzę w  zakresie fotoniki, w tym wiedzę niezbędną do zrozumienia działania systemów telekomunikacji optycznej oraz optycznego zapisu i przetwarzania informacji ma uporządkowaną wiedzę w  zakresie urządzeń wchodzących w  skład sieci teleinformatycznych, w tym sieci bezprzewodowych ma pogłębioną, podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie teorii sygnałów i metod ich przetwarzania ma pogłębioną, uporządkowaną wiedzę w zakresie procesów wytwarzania elementów, układów scalonych i  mikrosystemów, a  także wpływu parametrów tych procesów na parametry konstrukcyjne i  użytkowe wytwarzanych obiektów; ma podstawową wiedzę w zakresie nanotechnologii rozumie metodykę projektowania złożonych analogowych, cyfrowych i  mieszanych układów elektronicznych (również w  wersji scalonej) oraz systemów elektronicznych; zna języki opisu sprzętu i  komputerowe narzędzia do projektowania i symulacji układów i systemów ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie projektowania układów wysokiej częstotliwości, ma uporządkowaną wiedzę w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej ma podstawową wiedzę w  zakresie algorytmów wykorzystywanych w aplikacjach multimedialnych zna i  rozumie zaawansowane metody sztucznej inteligencji stosowane w projektowaniu układów i systemów elektronicznych ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach w zakresie elektroniki i — w mniejszym stopniu — informatyki i telekomunikacji UMIEJĘTNOŚCI K_U01 potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie T2A_U01 T2A_W01

K_W02

T2A_W01

K_W03

T2A_W01 T2A_W03 T2A_W04 T2A_W02 T2A_W03 T2A_W04 T2A_W03 T2A_W07

K_W04 K_W05 K_W06

K_W07

T2A_W03 T2A_W07

K_W08

T2A_W04 T2A_W07 T2A_W04 T2A_W04 T2A_W07 T2A_W05

K_W09 K_W10 K_W11

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14811 —                Poz. 1521


K_U02

potrafi pracować indywidualnie i  w  zespole; potrafi ocenić czasochłonność zadania; potrafi kierować małym zespołem w sposób zapewniający realizację zadania w założonym terminie potrafi opracować szczegółową dokumentację wyników realizacji eksperymentu, zadania projektowego lub badawczego; potrafi przygotować opracowanie zawierające omówienie tych wyników potrafi przygotować i przedstawić prezentację na temat realizacji zadania projektowego lub badawczego oraz poprowadzić dyskusję dotyczącą przedstawionej prezentacji posługuje się językiem angielskim w stopniu wystarczającym do porozumiewania się, również w sprawach zawodowych, czytania ze zrozumieniem literatury fachowej, a  także przygotowania i  wygłoszenia krótkiej prezentacji na temat realizacji zadania projektowego lub badawczego potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne — w razie potrzeby odpowiednio je modyfikując — do analizy i projektowania elementów, układów i systemów elektronicznych potrafi dokonać analizy złożonych sygnałów i  systemów przetwarzania sygnałów w dziedzinie czasu i częstotliwości, stosując techniki analogowe i cyfrowe oraz odpowiednie narzędzia, w razie potrzeby modyfikując istniejące lub opracowując nowe metody analizy potrafi ocenić i porównać rozwiązania projektowe oraz procesy wytwarzania elementów i układów elektronicznych, ze względu na zadane kryteria użytkowe i ekonomiczne (pobór mocy, budżet termiczny, szybkość działania, wiarygodność, czasochłonność, koszt itp.) potrafi zaplanować oraz przeprowadzić symulację i pomiary charakterystyk elektrycznych i optycznych, a także ekstrakcję parametrów charakteryzujących materiały, elementy oraz analogowe i cyfrowe układy elektroniczne potrafi zaplanować proces testowania złożonego układu elektronicznego, a także systemu elektronicznego potrafi sformułować specyfikację projektową złożonego układu lub systemu elektronicznego, z  uwzględnieniem aspektów prawnych, w  tym ochrony własności intelektualnej, oraz innych aspektów pozatechnicznych, takich jak oddziaływanie na otoczenie (poziom hałasu itp.), korzystając m.in. z norm regulujących działanie urządzeń elektronicznych potrafi projektować elementy elektroniczne, analogowe, cyfrowe i  mieszane układy elektroniczne (także w wersji scalonej) oraz systemy elektroniczne, z  uwzględnieniem zadanych kryteriów użytkowych i  ekonomicznych, w  razie potrzeby przystosowując istniejące lub opracowując nowe metody projektowania lub komputerowe narzędzia wspomagania projektowania (CAD) potrafi projektować układy i systemy elektroniczne przeznaczone do różnych zastosowań, w  tym układy wysokiej częstotliwości oraz systemy cyfrowego przetwarzania sygnałów potrafi konfigurować urządzenia komunikacyjne w lokalnych i rozległych (przewodowych i radiowych) sieciach teleinformatycznych potrafi formułować oraz — wykorzystując odpowiednie narzędzia analityczne, symulacyjne i  eksperymentalne — testować hipotezy związane z  modelowaniem i  projektowaniem elementów, układów i  systemów elektronicznych oraz projektowaniem procesu ich wytwarzania potrafi — przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań związanych z modelowaniem i  projektowaniem elementów, układów i  systemów elektronicznych oraz projektowaniem procesu ich wytwarzania — integrować wiedzę z  dziedziny elektroniki, fotoniki, informatyki, automatyki, telekomunikacji i innych dyscyplin, stosując podejście systemowe, z uwzględnieniem aspektów pozatechnicznych (w tym ekonomicznych i prawnych)

T2A_U02 T2A_U03 T2A_U04

K_U03

K_U04

T2A_U04

K_U05

T2A_U04

K_U06

T2A_U08 T2A_U15 T2A_U17 T2A_U14 T2A_U15

K_U07

K_U08

T2A_U14

K_U09

T2A_U08

K_U10 K_U11

T2A_U09 T2A_U18 T2A_U17 T2A_U01

K_U12

T2A_U18

K_U13

T2A_U18

K_U14 K_U15

T2A_U18 T2A_U09

K_U16

T2A_U11

Dziennik Ustaw Nr 253                — 14812 —                Poz. 1521


K_U17

potrafi — przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań związanych z modelowaniem i  projektowaniem elementów, układów i  systemów elektronicznych oraz projektowaniem procesu ich wytwarzania — integrować wiedzę pochodzącą z różnych źródeł potrafi oszacować koszty procesu projektowania i  realizacji układu lub systemu elektronicznego potrafi zaproponować ulepszenia istniejących rozwiązań projektowych i modeli elementów, układów i systemów elektronicznych potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć w zakresie materiałów, elementów, metod projektowania i wytwarzania (w tym technologii mikroelektronicznych) do projektowania i wytwarzania układów i  systemów elektronicznych, zawierających rozwiązania o charakterze innowacyjnym KOMPETENCJE SPOŁECZNE

T2A_U01 T2A_U18

K_U18 K_U19 K_U20

T2A_U14 T2A_U15 T2A_U16 T2A_U12 T2A_U17

K_K01 K_K02

potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu — m.in. poprzez środki masowego przekazu — informacji i  opinii dotyczących osiągnięć elektroniki i innych aspektów działalności inżyniera-elektronika; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały, przedstawiając różne punkty widzenia

T2A_K06 T2A_K07

Egzemplarze bieżące oraz archiwalne można nabywać: — w Centrum Usług Wspólnych — Wydział Wydawnictw i Poligrafii, ul. Powsińska 69/71, 02-903 Warszawa, tel. 22 694-67-52 — na podstawie nadesłanego zamówienia (sprzedaż wysyłkowa) — w punktach sprzedaży Dziennika Ustaw i Monitora Polskiego w Warszawie (sprzedaż za gotówkę): — ul. Powsińska 69/71, tel. 22 694-62-96 — al. J.Ch. Szucha 2/4, tel. 22 629-61-73 Reklamacje z powodu niedoręczenia poszczególnych numerów należy zgłaszać na piśmie do Centrum Usług Wspólnych — Wydział Wydawnictw i Poligrafii, ul. Powsińska 69/71, 02-903 Warszawa, do 15 dni po otrzymaniu następnego numeru O wszelkich zmianach nazwy lub adresu prenumeratora prosimy niezwłocznie informować na piśmie Centrum Usług Wspólnych — Wydział Wydawnictw i Poligrafii

Dziennik Ustaw i Monitor Polski są dostępne w Internecie pod adresem www.wydawnictwa.cuw.gov.pl i www.rcl.gov.pl

Wydawca: Kancelaria Prezesa Rady Ministrów Redakcja: Rządowe Centrum Legislacji — Departament Dziennika Ustaw i Monitora Polskiego, al. J.Ch. Szucha 2/4, 00-582 Warszawa, tel. 22 622-66-56 Skład, druk i kolportaż: Centrum Usług Wspólnych — Wydział Wydawnictw i Poligrafii, ul. Powsińska 69/71, 02-903 Warszawa, tel. 22 694-67-52, faks 22 694-60-48 www.wydawnictwa.cuw.gov.pl e-mail: wydawnictwa@cuw.gov.pl Tłoczono z polecenia Prezesa Rady Ministrów w Centrum Usług Wspólnych — Wydział Wydawnictw i Poligrafii, ul. Powsińska 69/71, 02-903 Warszawa Zam. 3350/W/C/2011

ISSN 0867-3411

Cena 10,90 zł (w tym VAT)

pobierz plik

Dziennik Ustaw Nr 253, poz. 1521 z 2011 - pozostałe dokumenty:

  • Dziennik Ustaw Nr 253, poz. 1520 z 20112011-11-24

    Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 2 listopada 2011 r. w sprawie Krajowych Ram Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego

porady prawne online

Informujemy, iż zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt. 1 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 90 poz. 631), dalsze rozpowszechnianie artykułów i porad prawnych publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione.