Logowanie

Dziennik Ustaw Nr 34, poz. 168 z 2011

Wyszukiwarka

Tytuł:

Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r. o organizacji rynku rybnego

Status aktu prawnego:Obowiązujący
Data ogłoszenia:2011-02-16
Data wydania:2008-12-05
Data wejscia w życie:2011-03-19
Data obowiązywania:2011-03-19

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Nr 34, poz. 168 z 2011


Dziennik Ustaw Nr 34                — 2554 —                Poz. 168


168

USTA WA z dnia 5 grudnia 2008 r. o organizacji rynku rybnego1) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa określa:

1) zadania i właściwość organów i jednostek organizacyjnych w zakresie organizacji rynku rybnego uregulowanej przepisami: a) rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 104/2000”, i w przepisach Unii Europejskiej wydanych w trybie tego rozporządzenia, b) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiającego system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (Dz. Urz. WE L 261 z 20.10.1993, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 2, str. 70), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2847/93”, c) rozporządzenia Komisji (WE) nr 1077/2008 z dnia 3 listopada 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1966/2006 w sprawie elektronicznej rejestracji i raportowania działalności połowowej oraz w sprawie środków teledetekcji i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1566/2007 (Dz. Urz. UE L 295 z 04.11.2008, str. 3), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1077/2008”;

2) wymagania dotyczące wprowadzania do obrotu produktów rybnych;

3) tryb uznawania i zasady funkcjonowania organizacji producentów i ich związków oraz organizacji międzybranżowych;

4) tryb i formy wykonywania kontroli w zakresie organizacji rynku rybnego;

5) zasady przyznawania pomocy finansowej organizacjom producentów;

6) właściwość organów w zakresie realizacji obowiązków informacyjnych i sprawozdawczych państwa członkowskiego dotyczących organizacji rynku rybnego. Art. 2. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz przepisów o produktach pochodzenia zwierzęcego.

1)

Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) producencie — należy przez to rozumieć osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, będące producentem, o którym mowa w art. 1 tiret pierwsze rozporządzenia nr 104/2000;

2) centrum pierwszej sprzedaży — należy przez to rozumieć wyodrębniony w porcie rybackim lub przystani rybackiej obiekt wyposażony w niezbędną infrastrukturę, w szczególności wyładunkową i transportową, przeznaczony do prowadzenia sesyjnej lub aukcyjnej sprzedaży ryb, prowadzony przez uznaną organizację producentów, o której mowa w przepisach rozporządzenia nr 104/2000. Art. 4. Do postępowań w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. Rozdział 2 Produkty rybne Art. 5.

1. Kontrola produktów rybnych, o których mowa w art. 1 tiret drugie rozporządzenia nr 104/2000, zwanych dalej „produktami rybnymi”, jest dokonywana przez:

1) okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego — w szczególności przy wyładunku i pierwszej sprzedaży produktów rybnych pochodzących z połowów morskich;

2) Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych — w zakresie, trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577, z późn. zm.2)), w tym w odniesieniu do kategorii świeżości określonej w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2406/96 z dnia 26 listopada 1996 r. ustanawiającym wspólne normy handlowe w odniesieniu do niektórych produktów rybołówstwa (Dz. Urz. WE L 334 z 23.12.1996, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 2, str. 331), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 2406/96”, oraz do oznakowania określonego w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2065/2001 z dnia 22 października 2001 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w zakresie informowania konsumentów o produktach rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 278 z 23.10.2001, str. 6, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 5, str. 247), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 2065/2001”.

2)

Niniejszą ustawą zmienia się: ustawę z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie oraz ustawę z dnia 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, Nr 171, poz. 1225 i Nr 208, poz. 1541 oraz z 2007 r. Nr 176, poz. 1238.

Dziennik Ustaw Nr 34                — 2555 —                Poz. 168


2. Okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego informuje niezwłocznie Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych o uchybieniach dotyczących produktów rybnych, w tym w zakresie kategorii wielkości i kategorii świeżości, o których mowa w rozporządzeniu nr 2406/96, oraz oznakowania, o którym mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia nr 104/2000 i w rozporządzeniu nr 2065/2001.

3. Minister właściwy do spraw rybołówstwa może określić, w drodze rozporządzenia, wskaźniki przeliczeniowe:

1) długości tuszek na długość całkowitą ryb — dla gatunków ryb, dla których ustanowiono wymiary ochronne, lub

2) masy tuszek i filetów na masę ryb w relacji pełnej (żywą wagę) — dla gatunków ryb objętych kwotami połowowymi, w tym dla dorsza, storni, gładzicy i łososia — uwzględniając wyniki badań naukowych oraz mając na uwadze zapewnienie kontroli przestrzegania minimalnych wymiarów handlowych na każdym etapie obrotu. Art. 6.

1. Organy i jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 5 ust. 1, współdziałają w dokonywaniu kontroli produktów rybnych.

2. Okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego przekazują ministrowi właściwemu do spraw rybołówstwa, za każde półrocze kalendarzowe, sprawozdania o liczbie i zakresie przeprowadzonych w tym półroczu wspólnych kontroli, w terminie 30 dni po upływie danego półrocza.

3. Minister właściwy do spraw rybołówstwa i minister właściwy do spraw rynków rolnych określą, w drodze rozporządzenia, sposób i formy współdziałania organów i jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 5 ust. 1, przy dokonywaniu kontroli produktów rybnych, w tym przekazywania informacji, o których mowa w art. 5 ust. 2, oraz organizowania wspólnych kontroli, mając na uwadze skoordynowanie dokonywanych kontroli, zwiększenie efektywności oraz obniżenie ich kosztów. Art. 7.

1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa:

1) prowadzi wykaz oznaczeń handlowych przyjętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia nr 104/2000, zwany dalej „wykazem oznaczeń”;

2) ustala tymczasowe oznaczenia handlowe produktów rybnych, na zasadach i w terminach określonych w art. 2 rozporządzenia nr 2065/2001;

3) powiadamia Komisję Europejską o zmianach w wykazie oznaczeń oraz o ustalonych tymczasowych oznaczeniach handlowych produktów rybnych.

2. Wykaz oznaczeń zawiera, w odniesieniu do każdego produktu rybnego, następujące informacje:

1) nazwę handlową w języku polskim;

2) nazwę naukową w języku łacińskim;

3) kod 3-alfa ustalony przez Organizację Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa;

4) nazwę lokalną lub regionalną, jeżeli występują.

3. Wykaz oznaczeń jest jawny i udostępniany na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rybołówstwa. Art. 8.

1. Umieszczenia oznaczenia handlowego produktu rybnego w wykazie oznaczeń dokonuje się na pisemny wniosek składany do ministra właściwego do spraw rybołówstwa.

2. Wniosek o umieszczenie w wykazie oznaczeń zawiera:

1) imię, nazwisko i adres albo nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;

2) nazwę naukową produktu rybnego w języku łacińskim, proponowaną nazwę handlową w języku polskim oraz nazwę lokalną lub regionalną, jeżeli nazwy takie występują;

3) uzasadnienie wniosku.

3. Minister właściwy do spraw rybołówstwa zasięga w sprawie złożonego wniosku o umieszczenie w wykazie oznaczeń opinii jednostek naukowych działających w zakresie rybołówstwa morskiego lub rybactwa śródlądowego, Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, Szefa Służby Celnej i Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

4. Opinie, o których mowa w ust. 3, są wydawane w terminie 14 dni od dnia otrzymania wystąpienia ministra właściwego do spraw rybołówstwa o ich wydanie.

5. Opinie, o których mowa w ust. 3, zawierają:

1) stanowisko w sprawie akceptacji lub braku akceptacji zaproponowanej we wniosku o umieszczenie w wykazie oznaczeń nazwy handlowej produktu rybnego w języku polskim oraz nazwy lokalnej lub regionalnej, jeżeli została zaproponowana;

2) w przypadku braku akceptacji zaproponowanych nazw we wniosku o umieszczenie w wykazie oznaczeń — propozycje ich zmiany;

3) uzasadnienie wyrażonego stanowiska.

6. Minister właściwy do spraw rybołówstwa umieszcza oznaczenie handlowe w wykazie oznaczeń, biorąc pod uwagę opinie, o których mowa w ust. 3, wiedzę i terminologię naukową oraz stosowane tradycyjnie nazewnictwo produktów rybnych oraz mając na celu ochronę pewności obrotu handlowego, zapewnienie właściwej informacji dla konsumenta i zapobieżenie nieuczciwej konkurencji.

7. Minister właściwy do spraw rybołówstwa informuje wnioskodawcę, w formie pisemnej, o umieszczeniu oznaczenia handlowego w wykazie oznaczeń.

Dziennik Ustaw Nr 34                — 2556 —                Poz. 168


8. Odmowa umieszczenia oznaczenia handlowego w wykazie oznaczeń następuje w drodze decyzji. Art. 9.

1. W przypadku otrzymania wniosku o umieszczenie w wykazie oznaczeń, minister właściwy do spraw rybołówstwa może ustalić tymczasowe oznaczenie handlowe, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2, zgodnie z tym wnioskiem.

2. Ustalenie tymczasowego oznaczenia handlowego następuje w drodze decyzji.

3. Minister właściwy do spraw rybołówstwa stwierdza wygaśnięcie decyzji, o której mowa w ust. 2, z chwilą umieszczenia oznaczenia handlowego danego produktu rybnego w wykazie oznaczeń albo z dniem, w którym decyzja o odmowie umieszczenia oznaczenia handlowego w wykazie oznaczeń stała się ostateczna. Rozdział 3 Kodeksy dobrej praktyki rybackiej Art. 10.

1. Kodeks dobrej praktyki rybackiej, zwany dalej „kodeksem”, może być dobrowolnie opracowany i przyjęty do stosowania w celu zapewnienia standaryzacji prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej, zrównoważonego korzystania z żywych zasobów wód, ograniczenia negatywnego lub zwiększenia pozytywnego wpływu gospodarki rybackiej na środowisko oraz zapewnienia bezpieczeństwa dostarczanych produktów rybnych, regulując sprawy nieuregulowane w przepisach powszechnie obowiązujących.

2. Kodeks zawiera w szczególności:

1) określenie podmiotów odpowiedzialnych za przygotowanie, upowszechnienie i wdrożenie kodeksu oraz nadzór nad jego stosowaniem przez podmioty, które zobowiązały się do jego stosowania;

2) wskazanie zasad lub standardów dotyczących ochrony żywych zasobów wód, zarządzania tymi zasobami oraz rozwoju sektora rybackiego, ustanowionych przez organizacje międzynarodowe lub Unię Europejską, stanowiących podstawę opracowania kodeksu;

3) warunki i sposoby prowadzenia chowu, hodowli lub połowu określonego gatunku lub rodzaju ryb, w tym przetrzymywania i transportu ryb żywych;

4) warunki i sposoby dokonywania przeglądów lub weryfikacji postanowień kodeksu;

5) warunki stosowania kodeksu przez zainteresowane podmioty, w tym w zakresie poddawania się przeglądom i weryfikacjom przestrzegania jego postanowień;

6) określenie certyfikatu, znaku graficznego lub innego oznaczenia świadczącego o uczestnictwie podmiotów w stosowaniu kodeksu — jeżeli zostały przewidziane.

3. Kodeks może opracować:

2) organizacja społeczno-zawodowa właścicieli lub armatorów statków rybackich albo uprawnionych do rybactwa, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 750, z późn. zm.3));

3) jednostka naukowa prowadząca działalność w zakresie rybołówstwa morskiego lub rybactwa śródlądowego;

4) stowarzyszenie, fundacja lub inna organizacja społeczna, której statutowym celem jest działanie w sektorze rybackim na rzecz poprawy warunków higieny, zdrowia ludzi i zwierząt oraz jakości produktów, a także zmniejszenia negatywnego oraz wspierania pozytywnego wpływu gospodarki rybackiej na środowisko.

4. Podmioty, o których mowa w ust. 3, przeprowadzają publiczne konsultacje opracowanych przez nie projektów kodeksów przez upublicznienie ich treści oraz zasięgnięcie opinii innych podmiotów działających w sektorze rybackim. Art. 11.

1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa prowadzi wykaz kodeksów.

2. Umieszczenia kodeksu w wykazie kodeksów dokonuje się na pisemny wniosek podmiotu, który go opracował.

3. Do wniosku dołącza się kodeks wraz z informacją o konsultacjach, o których mowa w art. 10 ust. 4, i omówieniem ich wyników.

4. Minister właściwy do spraw rybołówstwa wydaje decyzję o umieszczeniu kodeksu w wykazie kodeksów, jeżeli:

1) kodeks zawiera co najmniej elementy określone w art. 10 ust. 2;

2) kodeks nie zawiera postanowień niezgodnych z przepisami prawa;

3) wnioskodawcą jest jeden z podmiotów wymienionych w art. 10 ust.

3.

5. W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 4, minister właściwy do spraw rybołówstwa odmawia, w drodze decyzji, umieszczenia kodeksu w wykazie kodeksów.

6. Decyzję, o której mowa w ust. 4 albo 5, wydaje się w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku o umieszczenie kodeksu w wykazie kodeksów.

7. Wykaz kodeksów jest udostępniany na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rybołówstwa wraz z treścią kodeksów ujętych w tym wykazie.

3)

1) organizacja producentów, związek organizacji producentów lub organizacja międzybranżowa wpisane do odpowiedniego rejestru, o którym mowa w art. 24 ust. 4;

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 81, poz. 875, Nr 110, poz. 1189 i Nr 115, poz. 1229, z 2004 r. Nr 92, poz. 880, z 2005 r. Nr 130, poz. 1087 i Nr 175, poz. 1462 oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 125.

Dziennik Ustaw Nr 34                — 2557 —                Poz. 168


8. W przypadku dokonania zmian w kodeksie umieszczonym w wykazie kodeksów, przepisy ust. 2—7 stosuje się odpowiednio.

9. Minister właściwy do spraw rybołówstwa wydaje decyzję o wykreśleniu kodeksu z wykazu kodeksów:

1) na pisemny wniosek podmiotu, który go opracował;

2) w przypadku stwierdzenia, że kodeks zawiera postanowienia niezgodne z przepisami prawa. Art. 12. Podmiot, który opracował kodeks umieszczony w wykazie, o którym mowa w art. 11 ust. 1, może uczestniczyć na prawach strony, w trybie i na zasadach określonych w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego dla organizacji społecznych, we wszelkich postępowaniach, w których strona powołuje się na okoliczność stosowania danego kodeksu. Rozdział 4 Rejestr przedsiębiorców skupujących produkty rybne Art. 13.

1. Do skupu wprowadzanych do obrotu produktów rybnych pochodzących z połowów w wodach morskich jest uprawniony przedsiębiorca wpisany do rejestru przedsiębiorców skupujących produkty rybne, zwanego dalej „rejestrem skupujących”, prowadzonego przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa.

2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa może określić, w drodze rozporządzenia, produkty rybne inne niż określone w ust. 1, które mogą być skupowane od producenta wyłącznie przez przedsiębiorców wpisanych do rejestru skupujących, mając na uwadze zapewnienie racjonalnego gospodarowania żywymi zasobami wód, ich ochronę oraz zapewnienie środków kontroli obrotu określonymi gatunkami ryb.

3. Rejestr skupujących jest prowadzony w formie elektronicznej i zawiera:

1) imię, nazwisko i adres albo nazwę, siedzibę i adres przedsiębiorcy;

2) datę wpisu do rejestru;

3) numer, pod którym przedsiębiorca jest wpisany do rejestru;

4) określenie rodzaju wykonywanej działalności gospodarczej wraz z oznaczeniem symbolu Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD);

5) weterynaryjny numer identyfikacyjny nadany zgodnie z przepisami w sprawie sposobu ustalania weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego;

6) informację o przekroczeniu w danym roku kalendarzowym rocznego obrotu finansowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia nr 1077/2008;

7) datę dokonania zmian w rejestrze oraz zakres tych zmian;

8) podstawę wykreślenia przedsiębiorcy z rejestru oraz datę dokonania wykreślenia.

4. Rejestr skupujących jest jawny i udostępniany na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rybołówstwa. Art. 14.

1. Wpisu do rejestru skupujących minister właściwy do spraw rybołówstwa dokonuje na pisemny wniosek przedsiębiorcy.

2. Wniosek o wpis do rejestru skupujących zawiera:

1) imię, nazwisko i adres albo nazwę, siedzibę i adres przedsiębiorcy;

2) określenie rodzaju wykonywanej działalności gospodarczej wraz z oznaczeniem symbolu Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD).

3. Do wniosku o wpis do rejestru skupujących dołącza się:

1) aktualny odpis z Krajowego Rejestru Sądowego albo zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej;

2) oryginał albo kopię ostatecznej decyzji powiatowego lekarza weterynarii o stwierdzeniu spełnienia wymagań weterynaryjnych i nadaniu weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego, potwierdzoną za zgodność z oryginałem czytelnym podpisem przez przedsiębiorcę.

4. Jeżeli wniosek o wpis do rejestru skupujących nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 i 3, wzywa się wnioskodawcę, w formie pisemnej, do usunięcia braków w terminie określonym w wezwaniu, nie krótszym niż 14 dni od dnia jego doręczenia.

5. Jeżeli wnioskodawca mimo wezwania do usunięcia braków:

1) nie usunął w terminie żadnego z braków — odmawia się wpisu do rejestru skupujących;

2) usunął w terminie nie wszystkie braki — wzywa się ponownie wnioskodawcę, w formie pisemnej, do usunięcia pozostałych braków w terminie określonym w wezwaniu, nie krótszym niż 14 dni od dnia jego doręczenia.

6. Jeżeli wnioskodawca mimo ponownego wezwania do usunięcia braków nie usunął wszystkich braków w terminie, odmawia się wpisu do rejestru skupujących.

7. Odmowa wpisu do rejestru skupujących następuje w drodze decyzji.

8. Po dokonaniu wpisu do rejestru skupujących wydaje się zaświadczenie o wpisie do tego rejestru. Art. 15.

1. Przedsiębiorca wpisany do rejestru skupujących zgłasza ministrowi właściwemu do spraw rybołówstwa, w formie pisemnej:

1) zmianę danych, o których mowa w art. 13 ust. 3 pkt 1, 4 i 5, dołączając dokumenty potwierdzające tę zmianę — w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych zmian;

Dziennik Ustaw Nr 34                — 2558 —                Poz. 168


2) przekroczenie rocznego obrotu finansowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia nr 1077/2008;

3) zaprzestanie wykonywania działalności podlegającej wpisowi do rejestru skupujących — w terminie 30 dni od dnia trwałego zaprzestania wykonywania tej działalności.

2. W przypadku dokonania w rejestrze skupujących zmiany danych, o których mowa w art. 13 ust. 3 pkt 1, przedsiębiorcy wydaje się uaktualnione zaświadczenie o wpisie do tego rejestru. Art. 16. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w drodze decyzji, wykreśla przedsiębiorcę z rejestru skupujących w przypadku:

1) zakazania przedsiębiorcy prowadzenia działalności podlegającej wpisowi do rejestru skupujących na podstawie ostatecznej decyzji powiatowego lekarza weterynarii, wydanej w trybie przepisów o produktach pochodzenia zwierzęcego;

2) gdy przedsiębiorca, będąc do tego obowiązanym: a) nie wystawia: — karty sprzedaży, o której mowa w art. 9 rozporządzenia nr 2847/93, zwanej dalej „kartą sprzedaży”, lub — deklaracji przejęcia, o której mowa w art. 9 ust. 2 tiret trzecie rozporządzenia nr 2847/93, zwanej dalej „deklaracją przejęcia”, b) wystawia kartę sprzedaży lub deklarację przejęcia z naruszeniem przepisów dotyczących ich zakresu lub terminu przekazywania właściwym organom, określonych w art. 9 rozporządzenia nr 2847/93 i w ustawie, c) nie przechowuje karty sprzedaży lub deklaracji przejęcia przez okres, o którym mowa w art. 18 ust. 3 — oraz w okresie ostatnich dwóch lat dwukrotnie została na niego nałożona kara pieniężna z tytułu niewykonania tych obowiązków;

3) dokonania zgłoszenia, o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 3;

4) śmierci przedsiębiorcy. Art. 17.

1. Przedsiębiorca może ponownie wystąpić z wnioskiem o wpis do rejestru skupujących po upływie roku od dnia, w którym decyzja o wykreśleniu z tego rejestru stała się ostateczna.

2. W przypadku gdy w trakcie postępowania w sprawie wykreślenia z rejestru skupujących przedsiębiorca, którego postępowanie dotyczy, złoży wniosek o wykreślenie z tego rejestru, wniosek ten pozostawia się bez rozpoznania do czasu zakończenia tego postępowania.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli wykreślenie z rejestru skupujących nastąpiło na skutek dokonania zgłoszenia, o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 3.

Rozdział 5 Pierwsza sprzedaż produktów rybnych Art. 18.

1. Kartę sprzedaży wystawia przedsiębiorca wpisany do rejestru skupujących i przekazuje jej:

1) oryginał — sprzedającemu;

2) kopię — okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego właściwemu ze względu na miejsce wyładunku produktów rybnych, w terminie i na zasadach określonych w art. 9 ust. 5 rozporządzenia nr 2847/93.

2. Oryginał karty sprzedaży sprzedający przechowuje przez rok od dnia jej otrzymania od przedsiębiorcy wpisanego do rejestru skupujących.

3. Kopię karty sprzedaży przedsiębiorca wpisany do rejestru skupujących, który ją wystawił, przechowuje przez rok od dnia wystawienia.

4. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy przedsiębiorca pozyskujący produkty rybne pochodzące z połowów w wodach morskich, o których mowa w art. 13 ust. 1, wykorzystuje je w ramach wykonywanej przez niego działalności gospodarczej.

5. Przepisy ust. 1—3 stosuje się odpowiednio do deklaracji przejęcia. Art. 19.

1. Kartę sprzedaży oraz deklarację przejęcia wystawia się na formularzach udostępnianych w okręgowym inspektoracie rybołówstwa morskiego.

2. Za wydanie formularzy, o których mowa w ust. 1, pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa.

3. Okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego nadaje każdemu formularzowi karty sprzedaży oraz deklaracji przejęcia niepowtarzalny numer, który składa się z trzech pierwszych liter nazwy jego siedziby oraz z cyfr, które stanowią kolejny numer wydawanego formularza w danym inspektoracie w danym roku, i czterech cyfr oznaczających rok wydania.

4. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz sposób wnoszenia opłaty pobieranej za wydanie formularzy karty sprzedaży oraz deklaracji przejęcia, o których mowa w ust. 1, mając na względzie zapewnienie, aby opłata ta stanowiła równowartość kosztów wykonania tych formularzy. Art. 20. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór karty sprzedaży i wzór deklaracji przejęcia, mając na względzie zapewnienie sprawnego funkcjonowania systemu kontroli wprowadzanych do obrotu produktów rybnych. Art. 21. Okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego dokonuje kontroli kompletności i terminowości wystawiania i przekazywania oraz przechowywania kart sprzedaży i deklaracji przejęcia.

Dziennik Ustaw Nr 34                — 2559 —                Poz. 168


Art. 22. Przedsiębiorca wpisany do rejestru skupujących, który przekroczył roczny obrót finansowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia nr 1077/2008, przesyła w formie elektronicznej informacje, o których mowa w art. 5 tego rozporządzenia, do Centrum Monitorowania Rybołówstwa, o którym mowa w art. 3 rozporządzenia nr 2847/93. Art. 23. 1.*) W przypadku gatunków ryb, których zasoby wymagają wzmożonej ochrony lub wzmożonego nadzoru, pierwsza sprzedaż odbywa się wyłącznie w centrum pierwszej sprzedaży lub innym miejscu pierwszej sprzedaży określonym przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa.

2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do pierwszej sprzedaży ryb pochodzących z połowów prowadzonych przez statki rybackie bezpokładowe, chyba że wielkość wyładunku w przeliczeniu na masę w relacji pełnej (żywą wagę) wynosi powyżej 300 kg.

3. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) gatunki ryb, których zasoby wymagają wzmożonej ochrony lub wzmożonego nadzoru, o których mowa w ust. 1, 2)**) miejsca pierwszej sprzedaży oraz czas wyładunku ryb, o których mowa w pkt 1 — mając na uwadze konieczność ochrony żywych zasobów wód i zapewnienia ich zrównoważonej eksploatacji oraz pewności obrotu. Rozdział 6 Organizacje producentów i ich związki oraz organizacje międzybranżowe Art. 24.

1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa jest właściwy w sprawach uznawania organizacji producentów, związków organizacji producentów oraz organizacji międzybranżowych, o których mowa w przepisach rozporządzenia nr 104/2000.

2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa uznaje:

1) organizację producentów, jeżeli spełnia ona wymagania określone w art. 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 104/2000;

Art. 23 ust. 1 jest niezgodny z art. 22 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z zasadą określoności przepisów prawnych, wynikającą z art. 2 Konstytucji, w zakresie w jakim upoważnia ministra właściwego do spraw rybołówstwa, do określenia „innego miejsca pierwszej sprzedaży” gatunków ryb, których zasoby wymagają wzmożonej ochrony lub wzmożonego nadzoru — stosownie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 października 2010 r. sygn. akt Kp 1/09 (M. P. Nr 75, poz. 952). **) Art. 23 ust. 3 pkt 2 jest niezgodny z zasadą określoności przepisów prawnych, wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, w zakresie dotyczącym określenia przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa, w drodze rozporządzenia, innych, poza „centrami pierwszej sprzedaży”, miejsc pierwszej sprzedaży — stosownie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 października 2010 r. sygn. akt Kp 1/09 (M. P. Nr 75, poz. 952).

*)

2) związek organizacji producentów, jeżeli spełnia on wymagania określone w art. 6 ust. 4 rozporządzenia nr 104/2000;

3) organizację międzybranżową, jeżeli spełnia ona wymagania określone w art. 13 ust. 1 rozporządzenia nr 104/2000.

3. Uznanie organizacji producentów, związku organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej, o którym mowa w ust. 2, następuje w drodze decyzji, na wniosek.

4. Uznane organizacje producentów, związki organizacji producentów lub organizacje międzybranżowe wpisuje się odpowiednio do rejestru:

1) organizacji producentów albo

2) związków organizacji producentów, albo

3) organizacji międzybranżowych.

5. Wpis do każdego z rejestrów, o których mowa w ust. 4, następuje na podstawie ostatecznej decyzji o uznaniu organizacji producentów, związku organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej. Art. 25.

1. Rejestry, o których mowa w art. 24 ust. 4, prowadzi w formie elektronicznej minister właściwy do spraw rybołówstwa.

2. Rejestry, o których mowa w art. 24 ust. 4, zawierają:

1) numer nadany w rejestrze;

2) nazwę, siedzibę i adres podmiotu, dla którego jest prowadzony rejestr;

3) imiona i nazwiska osób upoważnionych do reprezentowania;

4) określenie rodzaju wykonywanej działalności;

5) datę wpisu do rejestru;

6) datę i numer decyzji o uznaniu;

7) listę członków zawierającą imiona, nazwiska i adresy lub nazwy, siedziby i adresy;

8) datę i numer decyzji o cofnięciu uznania;

9) podstawę i datę wykreślenia z rejestru.

3. W przypadku organizacji producentów zrzeszającej producentów będących armatorami statków rybackich rejestr, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 1, zawiera również oznaki rybackie statków rybackich.

4. Rejestry, o których mowa w art. 24 ust. 4, są jawne i udostępniane na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rybołówstwa, z wyłączeniem danych, o których mowa w ust. 2 pkt

7. Art. 26.

1. Wniosek o uznanie składany przez organizację producentów zawiera:

1) nazwę, siedzibę i adres;

Dziennik Ustaw Nr 34                — 2560 —                Poz. 168


2) imiona i nazwiska osób upoważnionych do reprezentowania i sposób reprezentacji, zgodnie z aktem założycielskim;

3) obszar działania;

4) określenie kryteriów aktywności gospodarczej, o której mowa w art. 5 ust. 2 rozporządzenia nr 104/2000, w oparciu o które organizacja producentów występuje o uznanie;

5) określenie rodzaju wykonywanej działalności;

6) wskazanie poławianych gatunków organizmów wodnych i stosowanych narzędzi połowowych — w przypadku organizacji producentów zrzeszającej producentów będących armatorami statków rybackich lub producentów prowadzących połowy w wodach śródlądowych;

7) określenie produkowanych gatunków organizmów wodnych i metod produkcji — w przypadku organizacji producentów zrzeszającej producentów prowadzących chów lub hodowlę.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) aktualny odpis z Krajowego Rejestru Sądowego;

2) kopię aktu założycielskiego potwierdzoną za zgodność z oryginałem czytelnym podpisem przez osoby upoważnione do reprezentowania organizacji producentów;

3) listę członków organizacji producentów zawierającą: a) imię, nazwisko i adres albo nazwę, siedzibę i adres, b) oznakę rybacką statku rybackiego — w przypadku organizacji producentów zrzeszającej producentów będących armatorami statków rybackich;

4) oświadczenia członków organizacji producentów o przystąpieniu do tej organizacji;

5) dokumenty potwierdzające spełnianie kryteriów aktywności gospodarczej, o której mowa w art. 5 ust. 2 rozporządzenia nr 104/2000, w oparciu o które organizacja producentów występuje o uznanie. Art. 27.

1. Wystarczającą aktywność gospodarczą, o której mowa w art. 5 ust. 2 rozporządzenia nr 104/2000, określa się zgodnie z:

1) art. 1 ust. 1 lit. b (i) rozporządzenia Komisji (WE) nr 2318/2001 z dnia 29 listopada 2001 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w zakresie uznawania organizacji producentów w sektorze rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 313 z 30.11.2001, str. 9; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 5, str. 263), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2318/2001” — w przypadku organizacji producentów zrzeszającej armatorów statków rybackich;

2) art. 1 ust. 5 zdanie pierwsze rozporządzenia nr 2318/2001 — w przypadku organizacji producentów zrzeszającej producentów prowadzących chów lub hodowlę organizmów wodnych lub połowy ryb w wodach śródlądowych.

2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) obszary o wystarczającej ważności, zgodnie z kryteriami określonymi w art. 1 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 2318/2001, mając na uwadze wielkość lub rodzaj wyładunków dokonywanych ze statków rybackich w określonych portach i przystaniach rybackich;

2) kryteria uznawania obszaru produkcyjnego za wystarczająco duży, o których mowa w art. 1 ust. 5 zdanie pierwsze rozporządzenia nr 2318/2001, w odniesieniu do chowu lub hodowli organizmów wodnych lub połowów ryb w wodach śródlądowych, mając na względzie gatunki organizmów wodnych i rodzaje produktów rybnych oraz tradycyjne cechy rynku produktów rybnych pochodzących z chowu lub hodowli i możliwości rozwoju tego rynku. Art. 28. Minister właściwy do spraw rybołówstwa odmawia, w drodze decyzji, uznania organizacji producentów, w przypadkach gdy nie są spełnione warunki do uznania organizacji producentów, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 104/2000, oraz w przypadku gdy nie upłynął okres, o którym mowa w art. 34 ust.

3. Art. 29. Organizacja producentów jest obowiązana do przedkładania ministrowi właściwemu do spraw rybołówstwa:

1) informacji o zmianie danych zawartych w rejestrze, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 1, oraz innych danych mających znaczenie dla jej uznania — w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych zmian;

2) programu operacyjnego opracowanego zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia nr 104/2000 — w terminie określonym w art. 9 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2508/2000 z dnia 15 listopada 2000 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w odniesieniu do programów operacyjnych w sektorze rybołówstwa (Dz. Urz. WE L 289 z 16.11.2000, str. 8; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 336), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2508/2000”;

3) zmian programu operacyjnego — niezwłocznie od dokonania zmiany, w przypadkach określonych w art. 9 ust. 1 zdanie drugie rozporządzenia nr 104/2000;

4) informacji o trudnościach rynkowych oraz działaniach podjętych w celu przeciwdziałania tym trudnościom — niezwłocznie od podjęcia tych działań, zgodnie z art. 6 rozporządzenia nr 2508/2000;

5) sprawozdania, o którym mowa w art. 12 rozporządzenia nr 2508/2000 — w terminie określonym w tym przepisie.

Dziennik Ustaw Nr 34                — 2561 —                Poz. 168


Art. 30.

1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa jest właściwy w sprawach zatwierdzania programu operacyjnego, o którym mowa w art. 29 pkt

2. 2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa zatwierdza program operacyjny, jeżeli program:

1) zawiera informacje, o których mowa w art. 5 i 7 rozporządzenia nr 2508/2000 oraz dodatkowo w: a) art. 1 i 2 rozporządzenia nr 2508/2000 — w przypadku organizacji producentów zrzeszającej producentów będących armatorami statków rybackich, b) art. 3 i 4 rozporządzenia nr 2508/2000 — w przypadku organizacji producentów zrzeszającej producentów prowadzących chów lub hodowlę organizmów wodnych lub połowy ryb w wodach śródlądowych;

2) jest zgodny ze Wspólną Polityką Rybacką.

3. Minister właściwy do spraw rybołówstwa wydaje decyzję w sprawie zatwierdzenia programu operacyjnego w terminie określonym w art. 9 ust. 3 rozporządzenia nr 2508/2000. Art. 31.

1. W przypadku przekazania informacji, o których mowa w art. 29 pkt 4, minister właściwy do spraw rybołówstwa może wezwać, w formie pisemnej, organizację producentów do dokonania zmian programu operacyjnego zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia nr 2508/2000.

2. Do zatwierdzenia zmiany programu operacyjnego stosuje się odpowiednio przepisy o zatwierdzaniu programu operacyjnego. Art. 32.

1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa dokonuje sprawdzenia sprawozdania, o którym mowa w art. 12 rozporządzenia nr 2508/2000, i w przypadku stwierdzenia braków lub uchybień w zakresie określonym w art. 12 lit. a—c tego rozporządzenia wzywa organizację producentów, w formie pisemnej, do ich usunięcia lub do złożenia dodatkowych wyjaśnień w terminie określonym w wezwaniu, nie krótszym niż 14 dni od dnia jego doręczenia.

2. W przypadku nieprzedłożenia sprawozdania albo nieusunięcia braków lub uchybień, minister właściwy do spraw rybołówstwa może przeprowadzić kontrolę organizacji producentów. Przepis art. 43 stosuje się odpowiednio. Art. 33.

1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa jest właściwy w sprawach zatwierdzania planu poprawy jakości i udzielania organizacji producentów szczególnego uznania, o których mowa w art. 12 ust. 1 rozporządzenia nr 104/2000.

2. Przed zatwierdzeniem planu poprawy jakości minister właściwy do spraw rybołówstwa dokonuje sprawdzenia jego kompletności i zgodności ze Wspólną Polityką Rybacką oraz przesyła go Komisji Europejskiej w terminie określonym w art. 3 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1924/2000 z dnia 11 września 2000 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w odnie-

sieniu do udzielania szczególnego uznania organizacjom producentów w sektorze rybołówstwa w celu poprawy jakości ich produktów (Dz. Urz. WE L 230 z 12.09.2000, str. 5; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 326), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1924/2000”.

3. W przypadku wystąpienia przez Komisję Europejską o dokonanie zmiany planu poprawy jakości, minister właściwy do spraw rybołówstwa wzywa organizację producentów, w formie pisemnej, do zmiany tego planu zgodnie z wystąpieniem Komisji Europejskiej, w terminie określonym w wezwaniu.

4. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w drodze decyzji, zatwierdza plan poprawy jakości i udziela organizacji producentów szczególnego uznania, jeżeli plan poprawy jakości:

1) zawiera informacje określone w art. 12 ust. 2 rozporządzenia nr 104/2000 oraz w art. 2 rozporządzenia nr 1924/2000;

2) nie został odrzucony przez Komisję Europejską zgodnie z art. 12 ust. 3 rozporządzenia nr 104/2000.

5. W przypadku odrzucenia planu poprawy jakości przez Komisję Europejską, minister właściwy do spraw rybołówstwa odmawia, w drodze decyzji, zatwierdzenia tego planu i udzielenia organizacji producentów szczególnego uznania.

6. Minister właściwy do spraw rybołówstwa wydaje decyzję w sprawie zatwierdzenia planu poprawy jakości i udzielenia organizacji producentów szczególnego uznania w terminie ustalonym zgodnie z art. 12 ust. 3 rozporządzenia nr 104/2000. Art. 34.

1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa cofa, w drodze decyzji, uznanie organizacji producentów w przypadkach określonych w art. 6 ust. 1 lit. b oraz ust. 5 rozporządzenia nr 104/2000.

2. Organizację producentów wykreśla się z rejestru, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 1, z dniem, z którym decyzja o cofnięciu uznania stała się ostateczna.

3. Organizacja producentów może ponownie wystąpić z wnioskiem o uznanie po upływie roku od dnia, w którym decyzja o cofnięciu uznania stała się ostateczna. Art. 35. Organizacja producentów wpisana do rejestru, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 1, która prowadzi centrum pierwszej sprzedaży, jest obowiązana do wprowadzania danych o pierwszej sprzedaży produktów rybnych dokonywanej w tym centrum do systemu informatycznego prowadzonego przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa. Art. 36.

1. Wniosek o uznanie składany przez związek organizacji producentów zawiera:

1) nazwę, siedzibę i adres;

2) imiona i nazwiska osób upoważnionych do reprezentowania i sposób reprezentacji, zgodnie z aktem założycielskim;

Dziennik Ustaw Nr 34                — 2562 —                Poz. 168


3) określenie rodzaju wykonywanej działalności;

4) wskazanie obszaru połowów, poławianych gatunków organizmów wodnych i stosowanych narzędzi połowowych albo określenie produkowanych gatunków organizmów wodnych i stosowanych metod produkcji przez organizacje producentów będące członkami związku organizacji producentów.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) aktualny odpis z Krajowego Rejestru Sądowego;

2) kopię aktu założycielskiego potwierdzoną za zgodność z oryginałem czytelnym podpisem przez osoby upoważnione do reprezentowania związku organizacji producentów;

3) listę organizacji producentów będących członkami związku organizacji producentów, zawierającą ich nazwy, siedziby i adresy;

4) dokumenty potwierdzające spełnianie warunków wymaganych do uznania, określonych w art. 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 104/2000 i art. 2 rozporządzenia nr 2318/2001. Art. 37.

1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa wydaje decyzję w sprawie uznania związku organizacji producentów w terminie określonym w art. 6 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 104/2000.

2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa odmawia, w drodze decyzji, uznania związku organizacji producentów, jeżeli związek ten nie spełnia warunków wymaganych do uznania, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 104/2000 i art. 2 rozporządzenia nr 2318/2001. Art. 38. Do cofania uznania związku organizacji producentów stosuje się odpowiednio przepis art.

34. Art. 39.

1. Wniosek o uznanie składany przez organizację międzybranżową zawiera:

1) nazwę, siedzibę i adres;

2) imiona i nazwiska osób upoważnionych do reprezentowania i sposób reprezentacji, zgodnie z aktem założycielskim;

3) informacje, o których mowa w art. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1813/2001 z dnia 14 września 2001 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w zakresie warunków udzielania i cofania uznania organizacjom międzybranżowym (Dz. Urz. WE L 246 z 15.09.2001, str. 7; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 5, str. 228), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1813/2001”.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) aktualny odpis z Krajowego Rejestru Sądowego;

2) kopię aktu założycielskiego potwierdzoną za zgodność z oryginałem czytelnymi podpisami przez osoby upoważnione do reprezentowania organizacji międzybranżowej;

3) listę członków organizacji międzybranżowej zawierającą ich nazwy, siedziby i adresy;

4) dokumenty potwierdzające informacje, o których mowa w art. 2 rozporządzenia nr 1813/2001.

3. Minister właściwy do spraw rybołówstwa po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w ust. 1, dokonuje powiadomienia, o którym mowa w art. 13 ust. 2 rozporządzenia nr 104/2000. Art. 40.

1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa wydaje decyzję w sprawie uznania organizacji międzybranżowej w terminie określonym w art. 13 ust. 3 lit. a rozporządzenia nr 104/2000.

2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa odmawia, w drodze decyzji, uznania organizacji międzybranżowej, w przypadkach gdy:

1) nie są spełnione warunki, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia nr 104/2000 lub w art. 1 rozporządzenia nr 1813/2001;

2) uznaniu tej organizacji sprzeciwiła się Komisja Europejska. Art. 41.

1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa cofa, w drodze decyzji, uznanie organizacji międzybranżowej w przypadkach określonych w art. 13 ust. 3 lit. c rozporządzenia nr 104/2000.

2. Cofnięcie uznania następuje po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, obejmującego:

1) poinformowanie organizacji międzybranżowej o możliwości cofnięcia jej uznania z podaniem przyczyn tego cofnięcia oraz

2) wyznaczenie terminu do złożenia wyjaśnień, nie krótszego niż 30 dni.

3. Organizację międzybranżową wykreśla się z rejestru, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 3, z dniem, w którym decyzja o cofnięciu uznania stała się ostateczna. Art. 42. Minister właściwy do spraw rybołówstwa przesyła Komisji Europejskiej informacje, o których mowa w art. 13 ust. 3 lit. d rozporządzenia nr 104/2000, i sprawozdanie, o którym mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia nr 1813/2001. Art. 43.

1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa przeprowadza kontrole organizacji producentów, związków organizacji producentów lub organizacji międzybranżowych, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. b i art. 13 ust. 3 lit. b rozporządzenia nr 104/2000.

2. Kontrole organizacji producentów, związków organizacji producentów lub organizacji międzybranżowych są przeprowadzane przez osoby posiadające imienne upoważnienie do wykonywania czynności kontrolnych.

3. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 2, zawiera wskazanie podstawy prawnej przeprowadzenia kontroli, osoby upoważnionej do wykonywania czynności kontrolnych oraz miejsce i zakres kontroli.

Dziennik Ustaw Nr 34                — 2563 —                Poz. 168


4. Przed przystąpieniem do czynności kontrolnych osoba upoważniona do ich wykonywania jest obowiązana okazać upoważnienie, o którym mowa w ust.

2.

5. Osoba upoważniona do wykonywania czynności kontrolnych jest uprawniona do:

1) wejścia do siedziby organizacji producentów, związku organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej oraz innych miejsc wykonywania przez nie działalności lub na statek rybacki członka danej organizacji;

2) kontroli dokumentów związanych z zakresem kontroli, sporządzania z nich odpisów, wyciągów lub kserokopii;

3) żądania pisemnych lub ustnych wyjaśnień związanych z zakresem kontroli;

4) wykonywania innych czynności niezbędnych do przeprowadzenia kontroli.

6. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół, który podpisuje osoba upoważniona do wykonywania czynności kontrolnych oraz osoba upoważniona do reprezentowania podmiotu kontrolowanego, a w przypadku odmowy podpisania tego protokołu przez osobę upoważnioną do reprezentowania podmiotu kontrolowanego, protokół podpisuje tylko osoba upoważniona do wykonywania czynności kontrolnych, zamieszczając informację o odmowie podpisania protokołu.

7. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres kontroli, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. b i art. 13 ust. 3 lit. b rozporządzenia nr 104/2000, tryb jej przeprowadzenia oraz wzór upoważnienia, o którym mowa w ust. 2, biorąc pod uwagę rodzaj działalności wykonywanej przez organizację producentów, związek organizacji producentów lub organizację międzybranżową oraz sposób prowadzenia produkcji, poprawę jakości produktów rybnych i ich wprowadzania do obrotu, a także zapewnienie sprawności oraz skuteczności kontroli. Art. 44.

1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa jest właściwy do przyjmowania wniosków, o których mowa w art. 7 ust. 1 i art. 15 ust. 1 rozporządzenia nr 104/2000.

2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa może określić, w drodze rozporządzenia:

1) przepisy przyjęte przez organizację producentów, które będą miały zastosowanie do tej organizacji oraz do producentów niebędących członkami danej organizacji producentów, a także okres ich stosowania — zgodnie z warunkami i zasadami określonymi w art. 7 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 104/2000, lub

2) przepisy przyjęte przez organizację międzybranżową, które będą miały zastosowanie do tej organizacji oraz do przedsiębiorców niebędących członkami danej organizacji międzybranżowej, a także okres ich stosowania — zgodnie z zasadami określonymi w art. 15 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 104/2000 — biorąc pod uwagę wnioski, o których mowa w ust. 1, oraz prawidłowość funkcjonowania rynku, w tym zasady wolnego handlu.

3. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lub 2, minister właściwy do spraw rybołówstwa może określić wysokość opłat, o których mowa w art. 7 ust. 8 lub art. 16 ust. 4 rozporządzenia nr 104/2000, ponoszonych przez producentów niebędących członkami organizacji producentów lub przedsiębiorców niebędących członkami organizacji międzybranżowej, mając na uwadze równomierne rozłożenie kosztów administracyjnych ponoszonych w wyniku stosowania przepisów, o których mowa w ust.

2.

4. W przypadku wydania rozporządzenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lub 2, minister właściwy do spraw rybołówstwa przekazuje Komisji Europejskiej informacje, o których mowa w art. 7 ust. 3 lub art. 16 ust. 1 rozporządzenia nr 104/2000. Art. 45. Minister właściwy do spraw rybołówstwa może określić, w drodze rozporządzenia, warunki, tryb i wysokość przyznawania rekompensat finansowych producentom niebędącym członkami organizacji producentów w związku ze stosowaniem przez nich przepisów, o których mowa w art. 44 ust. 2 pkt 1, mając na uwadze prawidłowe funkcjonowanie rynku, w tym ustalone ceny wycofania i ceny sprzedaży oraz ilości produktów rybnych, które nie zostały wprowadzone na rynek lub zostały wycofane z rynku, zgodnie z zasadami określonymi w art. 8 rozporządzenia nr 104/2000. Rozdział 7 Pomoc finansowa na rynku rybnym Art. 46.

1. Dyrektor oddziału regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, zwanej dalej „Agencją”, jest właściwy w sprawach przyznawania organizacji producentów pomocy finansowej z tytułu:

1) przygotowania programu operacyjnego, który został zatwierdzony przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa;

2) zrealizowania działań interwencyjnych na rynku rybnym, obejmującej: a) rekompensatę finansową za wycofanie produktów rybnych, o której mowa w art. 21 rozporządzenia nr 104/2000, b) pomoc finansową na utrwalanie i przechowywanie produktów rybnych, o której mowa w art. 23 rozporządzenia nr 104/2000, c) zryczałtowaną rekompensatę za niezależne wycofanie produktów rybnych, o której mowa w art. 24 ust. 2 rozporządzenia nr 104/2000, d) zryczałtowaną premię za niezależne wycofanie produktów rybnych, o której mowa w art. 24 ust. 4 rozporządzenia nr 104/2000, e) pomoc finansową na prywatne składowanie produktów rybnych, o której mowa w art. 25 rozporządzenia nr 104/2000.

2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, właściwość miejscową dyrektora oddziału regionalnego Agencji ustala się ze względu na siedzibę organizacji producentów.

Dziennik Ustaw Nr 34                — 2564 —                Poz. 168


3. Dyrektor oddziału regionalnego Agencji wydaje decyzję w sprawie przyznania pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1, w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku o jej przyznanie.

4. Wypłaty pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1, dokonuje Agencja zgodnie z przepisami o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie Wspólnej Polityki Rolnej. Art. 47.

1. Organizacja producentów składa pisemny wniosek o przyznanie pomocy finansowej w terminie do dnia:

1) 31 stycznia roku następującego po roku, na który opracowano program operacyjny — w przypadku pomocy, o której mowa w art. 46 ust. 1 pkt 1;

2) 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym zrealizowano działania interwencyjne — w przypadku pomocy, o której mowa w art. 46 ust. 1 pkt

2. 2. Wniosek organizacji producentów zawiera w szczególności:

1) wskazanie tytułu, z którego organizacja producentów ubiega się o przyznanie pomocy finansowej;

2) nazwę, siedzibę i adres organizacji producentów;

3) dane osób upoważnionych do reprezentowania organizacji producentów;

4) rachunek bankowy, na który ma być wypłacona pomoc finansowa;

5) dane dotyczące wnioskowanej kwoty pomocy finansowej, niezbędne do obliczenia jej wysokości;

6) zobowiązanie organizacji producentów do informowania o każdej zmianie danych zawartych we wniosku oraz o każdym fakcie, który ma wpływ na przyznanie pomocy finansowej.

3. Do wniosku o przyznanie pomocy finansowej dołącza się dokumenty potwierdzające dane zawarte w tym wniosku.

4. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia, wzory wniosków o przyznanie pomocy finansowej, o której mowa w art. 46 ust. 1, oraz rodzaje dokumentów, które dołącza się do wniosku, mając na względzie zapewnienie prawidłowości przyznawania pomocy finansowej, a także zapewnienie jej efektywnej obsługi. Art. 48.

1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa przekazuje Prezesowi Agencji informacje o:

1) uznaniu organizacji producentów i dokonaniu jej wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 1, wraz z kopią ostatecznej decyzji o uznaniu — w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna;

2) cofnięciu uznania organizacji producentów i jej wykreśleniu z rejestru, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 1, wraz z kopią ostatecznej decyzji o cofnięciu uznania — w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna;

3) każdej zmianie danych w rejestrze, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 1 — w terminie 14 dni od dnia jej dokonania;

4) wydaniu decyzji w sprawie zatwierdzenia programu operacyjnego wraz z kopią ostatecznej decyzji o zatwierdzeniu oraz kopią programu operacyjnego — w terminie do dnia 31 marca roku, w którym program operacyjny będzie realizowany;

5) każdej zmianie programu operacyjnego, o której mowa w art. 29 pkt 3, wraz z kopią ostatecznej decyzji o zatwierdzeniu zmian oraz kopią zmienionego programu operacyjnego — w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna;

6) przyjęciu sprawozdania, o którym mowa w art. 12 rozporządzenia nr 2508/2000, wraz z kopią tego sprawozdania — w terminie do dnia 15 lutego roku następującego po roku, którego dotyczy sprawozdanie.

2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa przekazuje Prezesowi Agencji, na jego wniosek, informacje o:

1) średnich cenach danej kategorii produktu rybnego — jeżeli jest to niezbędne do ustalenia ceny, o której mowa w art. 24 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 104/2000;

2) całkowitej wielkości zbytej produkcji określonego produktu rybnego w danym obszarze produkcji — jeżeli jest to niezbędne do ustalenia rekompensaty, o której mowa w art. 10 ust. 2 lit. b rozporządzenia nr 104/2000;

3) wielkości w sprzedaży określonego produktu rybnego przez daną organizację producentów w danym roku połowowym — jeżeli jest to niezbędne w procesie przyznawania pomocy finansowej, o której mowa w art. 46 ust. 1 pkt

2. Art. 49.

1. Organizacja producentów ubiegająca się o przyznanie pomocy finansowej, o której mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 lit. b, d i e, prowadzi ewidencję utrwalonych i przechowywanych produktów rybnych.

2. Ewidencja zawiera w szczególności informacje o ilości i rodzajach utrwalonych i przechowywanych produktów rybnych, a także o poniesionych kosztach utrwalenia i przechowywania tych produktów.

3. Do ewidencji załącza się kopie deklaracji przejęcia produktów rybnych.

4. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, oraz szczegółowy zakres informacji, o których mowa w ust. 2, mając na względzie uzyskanie informacji niezbędnych do weryfikacji danych podawanych przez organizacje producentów ubiegające się o przyznanie pomocy finansowej. Art. 50.

1. Wycofanie produktów rybnych odbywa się w centrum pierwszej sprzedaży.

2. Organizacja producentów zgłasza zamiar dokonania wycofania produktów rybnych okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego właściwemu ze względu na miejsce położenia centrum pierwszej sprzedaży.

Dziennik Ustaw Nr 34                — 2565 —                Poz. 168


3. W zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 2, organizacja producentów:

1) podaje informacje o wycofywanym produkcie rybnym: nazwę gatunku, ilość, cenę wycofania, kategorię wielkości, kategorię świeżości, formę prezentacji, rejon połowu;

2) wskazuje centrum pierwszej sprzedaży, w którym produkty rybne pozostaną przez określony czas, nie krótszy jednak niż 24 godziny.

4. Okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego, o którym mowa w ust. 2, na podstawie otrzymanego zgłoszenia dokonuje w centrum pierwszej sprzedaży sprawdzenia zgodności informacji podanych w zgłoszeniu ze stanem faktycznym. Art. 51.

1. Organizacja producentów wystawia dokument wycofania, który zawiera:

1) datę wystawienia;

2) kolejny numer;

3) nazwę, siedzibę i adres organizacji producentów wystawiającej dokument;

4) imię, nazwisko i adres albo nazwę, siedzibę i adres członka organizacji producentów, który dokonał połowu;

5) oznakę rybacką statku rybackiego i rejon połowu, z odniesieniem do numeru strony dziennika połowowego;

6) informacje o wycofanym produkcie rybnym: nazwę gatunku, ilość, kategorię wielkości, kategorię świeżości, formę prezentacji;

7) datę i godzinę wycofania produktu rybnego;

8) miejsce wystawienia do sprzedaży i wycofania produktu rybnego;

9) cenę wycofania produktu rybnego;

10) wskazanie sposobu rozdysponowania i miejsca przeznaczenia produktu rybnego;

11) podpis członka organizacji producentów, który dokonał połowu;

12) podpis osoby upoważnionej do reprezentowania organizacji producentów;

13) potwierdzenie wycofania produktów rybnych dokonane przez okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego, zawierające wskazanie jego siedziby, podpis i odcisk imiennej pieczęci.

2. Jeżeli okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego, o którym mowa w art. 50 ust. 2, stwierdzi niezgodność między stanem faktycznym a danymi zawartymi w dokumencie wycofania, informuje o tym ministra właściwego do spraw rybołówstwa oraz właściwego dyrektora oddziału regionalnego Agencji.

3. Organizacja producentów przechowuje dokument wycofania przez 5 lat od dnia jego wystawienia, z tym że dwie kopie dokumentu przesyła w ciągu 48 godzin okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego, o którym mowa w art. 50 ust. 2.

4. Okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego, o którym mowa w art. 50 ust. 2:

1) przechowuje jedną kopię dokumentu wycofania przez rok od dnia jej otrzymania;

2) przekazuje w terminie 24 godzin drugą kopię dokumentu wycofania właściwemu dyrektorowi oddziału regionalnego Agencji, który przechowuje ją przez okres 5 lat od dnia jej otrzymania.

5. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór dokumentu wycofania, mając na względzie skuteczność i efektywność kontroli prawidłowości wycofywania produktów rybnych. Art. 52. Do otrzymania i prowadzenia bezpłatnej dystrybucji otrzymanych od organizacji producentów wycofanych produktów rybnych są uprawnione organizacje pożytku publicznego, o których mowa w art. 20 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.4)). Art. 53. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określa corocznie, w drodze rozporządzenia, wartość standardową stosowaną w danym roku połowowym do obliczania pomocy finansowej, o której mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 lit. c, w zależności od przeznaczenia wycofywanych produktów rybnych, mając na względzie zachowanie prawidłowości realizacji działań interwencyjnych na rynku rybnym. Art. 54. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w przypadku gdy przepisy Unii Europejskiej dotyczące działań interwencyjnych na rynku rybnym, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2, określają obowiązki w zakresie przekazywania danych przez organizację producentów lub pozostawiają państwu członkowskiemu Unii Europejskiej możliwość określenia szczegółowych warunków lub trybu realizacji czynności związanych z tymi działaniami, określi, w drodze rozporządzenia:

1) formę, sposób i tryb przekazywania danych przez organizację producentów, w tym terminy przekazywania tych danych,

2) sposób, w jaki oznacza się wycofane produkty rybne uznane za nienadające się do spożycia przez ludzi, w celu skutecznego uniemożliwienia wprowadzenia ich do obrotu,

3) sposób lub tryb i terminy przekazywania Agencji przez okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego informacji dotyczących działań interwencyjnych, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 — mając na względzie zapewnienie sprawnej obsługi administracyjnej działań interwencyjnych na rynku rybnym, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2, ochronę praw podmiotów uczestniczących w tych działaniach oraz możliwość zapewnienia im prawidłowego w nich udziału.

4)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 116, poz. 1203 i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 155, poz. 1298, Nr 169, poz. 1420, Nr 175, poz. 1462 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 94, poz. 651 oraz z 2008 r. Nr 209, poz. 1316.

Dziennik Ustaw Nr 34                — 2566 —                Poz. 168


Art. 55.

1. Prezes Agencji jest właściwy do przyjmowania od organizacji producentów informacji, o których mowa w art. 17 ust. 4 rozporządzenia nr 104/2000.

2. Informacje, o których mowa w art. 17 ust. 4 rozporządzenia nr 104/2000, Prezes Agencji przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rybołówstwa w terminie 21 dni od dnia ich otrzymania.

3. Dyrektor oddziału regionalnego Agencji jest właściwy do przyjmowania od organizacji producentów i publikowania informacji, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2509/2000 z dnia 15 listopada 2000 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w zakresie przyznawania rekompensat finansowych za wycofywanie niektórych produktów rybołówstwa (Dz. Urz. WE L 289 z 16.11.2000, str. 11; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 339). Art. 56.

1. Dyrektor oddziału regionalnego Agencji jest uprawniony do przeprowadzania kontroli:

1) organizacji producentów w zakresie spełnienia warunków do przyznania i wypłacenia pomocy finansowej, o której mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2;

2) uczestnictwa innych podmiotów w realizacji prowadzonych przez organizację producentów działań interwencyjnych na rynku rybnym, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt

2. 2. Kontrole, o których mowa w ust. 1, są wykonywane przez osoby posiadające imienne upoważnienie wydane przez dyrektora oddziału regionalnego Agencji.

3. Do upoważnienia, o którym mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 43 ust. 3 i

4. 4. Osoba upoważniona do wykonywania czynności kontrolnych jest uprawniona do:

1) wejścia do siedziby organizacji producentów lub podmiotu, o którym mowa w art. 52, lub innego miejsca, w którym jest wykonywana działalność podlegająca kontroli;

2) kontroli dokumentów związanych z zakresem kontroli, sporządzania z nich odpisów, wyciągów lub kserokopii;

3) żądania pisemnych lub ustnych wyjaśnień związanych z zakresem kontroli;

4) wykonywania innych czynności niezbędnych do przeprowadzenia kontroli.

5. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół. Przepis art. 43 ust. 6 stosuje się odpowiednio.

6. Przeprowadzenie kontroli, o których mowa w ust. 1, może zostać powierzone innym jednostkom organizacyjnym, dysponującym odpowiednimi warunkami organizacyjnymi, kadrowymi i technicznymi.

7. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) warunki organizacyjne, kadrowe i techniczne, jakie powinny spełniać jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 6,

2) wzór upoważnienia, o którym mowa w ust. 2,

3) sposób sporządzenia i wzór protokołu z kontroli — mając na względzie zapewnienie skuteczności i prawidłowości kontroli w zakresie przyznawania pomocy finansowej, o której mowa w art. 46 ust. 1 pkt

2. Art. 57. Minister właściwy do spraw rybołówstwa jest właściwy do przesyłania Komisji Europejskiej informacji, o których mowa w art. 1—7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 80/2001 z dnia 16 stycznia 2001 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w zakresie notyfikacji dotyczących uznawania organizacji producentów, ustalania cen oraz interwencji w zakresie organizacji wspólnego rynku produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 13 z 17.01.2001, str. 3, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 5, str. 3). Art. 58. Minister właściwy do spraw finansów publicznych jest właściwy do przesyłania Komisji Europejskiej informacji, o których mowa w art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2306/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w odniesieniu do zgłaszania cen przywożonych produktów rybołówstwa (Dz. Urz. UE L 348 z 21.12.2002, str. 94; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 5, str. 361). Art. 59.

1. W odniesieniu do produkcji, pierwszej sprzedaży i przetwórstwa produktów rybnych, minister właściwy do spraw rybołówstwa może udzielać pomocy finansowej innej niż wymieniona w art. 46 ust. 1, w zakresie określonym przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi wsparcia państwa w sektorze rybackim.

2. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, cele, na jakie pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, będzie udzielana, warunki jej dopuszczalności, tryb udzielania oraz sposób jej monitorowania, mając na względzie konieczność efektywnego i skutecznego wykorzystania pomocy oraz zapewnienie przejrzystości jej udzielania. Rozdział 8 Nadzór, kontrola i monitorowanie obrotu niektórymi gatunkami ryb Art. 60. Minister właściwy do spraw rybołówstwa:

1) zatwierdza i przyjmuje: a) dokument statystyczny, o którym mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1984/2003 z dnia 8 kwietnia 2003 r. wprowadzającego system w odniesieniu do statystycznego monitorowania handlu tuńczykiem błękitnopłetwym, włócznikiem i opastunem wewnątrz Wspólnoty (Dz. Urz. UE L 295 z 13.11.2003, str. 1; Dz. Urz.

Dziennik Ustaw Nr 34                — 2567 —                Poz. 168


UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 6, str. 51), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1984/2003”, b) certyfikat powrotnego wywozu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 1984/2003, oraz przesyła jego kopię państwu będącemu państwem bandery statku rybackiego lub państwem wywozu, zgodnie z art. 6 ust. 3 tego rozporządzenia;

2) zatwierdza: a) dokument statystyczny, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia nr 1984/2003, i przesyła jego kopię państwu członkowskiemu będącemu państwem bandery statku rybackiego, b) dokumentację, o której mowa w art. 15 ust. 1 i art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1035/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającego system dokumentacji połowów dla Dissostichus spp. (Dz. Urz. WE L 145 z 31.05.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 11, t. 37, str. 299, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1035/2001”;

3) przekazuje: a) informacje, o których mowa w art. 5 ust. 4 i art. 8—10 rozporządzenia nr 1984/2003, b) informacje, o których mowa w art. 13 ust. 3 i art. 15 ust. 3 rozporządzenia nr 1035/2001, c) dane, o których mowa w art. 22 rozporządzenia nr 1035/2001, d) kopie dokumentacji połowów lub kopie dokumentów, o których mowa w art. 20 rozporządzenia nr 1035/2001, e) numer potwierdzenia, o którym mowa w art. 9 rozporządzenia nr 1035/2001;

4) wydaje: a) formularze dokumentacji połowów, o których mowa w art. 6 rozporządzenia nr 1035/2001, b) zatwierdzoną dokumentację połowów, o której mowa w art. 22a rozporządzenia nr 1035/2001;

5) przyjmuje: a) informacje, o których mowa w art. 8 ust. 2 lit. d rozporządzenia nr 1035/2001, b) dokumenty i kopie dokumentów, o których mowa w art. 10 ust. 3, art. 11 i art. 12 ust. 3 rozporządzenia nr 1035/2001;

6) dokonuje notyfikacji, o której mowa w art. 21 rozporządzenia nr 1035/2001. Art. 61. Okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego dokonuje:

1) kontroli posiadania wymaganej dokumentacji połowów w przypadkach, o których mowa w art. 4 i 5 rozporządzenia nr 1035/2001, oraz należytego jej wypełniania;

2) zatwierdzenia dokumentacji połowów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 lit. b oraz art. 12 ust. 1 tiret pierwsze rozporządzenia nr 1035/2001.

Art. 62.

1. Wprowadzanie do obrotu produktów rybnych z gatunków, których zasoby wymagają wzmożonej ochrony lub wzmożonego nadzoru zrównoważonej eksploatacji na podstawie przepisów Unii Europejskiej, umów lub porozumień międzynarodowych, podlega dodatkowo kontroli obejmującej w szczególności pochodzenie tych produktów, w tym warunki dokonania ich połowu, na zasadach i w sposób określony w tych przepisach, umowach lub porozumieniach.

2. Za dokument potwierdzający pochodzenie produktu rybnego z gatunków, o których mowa w ust. 1, uznaje się każdy dokument towarzyszący danemu produktowi rybnemu, jeżeli zawiera on:

1) kolejny numer i datę wystawienia;

2) nazwę, siedzibę i adres oraz podpis podmiotu wystawiającego dokument;

3) nazwę, siedzibę i adres odbiorcy;

4) opis produktu rybnego: gatunek, ilość, rodzaj i kategorię wielkości;

5) datę otrzymania produktu rybnego oraz nazwę, siedzibę i adres producenta i miejsce produkcji tego produktu — jeżeli podmiot wystawiający dokument nie jest jednocześnie producentem danego produktu rybnego;

6) adnotację, że dokument ten stanowi jednocześnie dokument potwierdzający pochodzenie danego produktu rybnego.

3. Podmiot wystawiający dokument potwierdzający pochodzenie produktu rybnego z gatunków, o których mowa w ust. 1, przechowuje ten dokument przez 5 lat od dnia jego wystawienia.

4. W przypadku wprowadzania do obrotu produktów rybnych z gatunków, o których mowa w ust. 1, podmiot wprowadzający te produkty do obrotu:

1) prowadzi zestawienie sprzedaży, w którym podaje: a) gatunek danego produktu rybnego, b) ilość, rodzaj i kategorię wielkości danego produktu rybnego, c) datę sprzedaży;

2) zaopatruje produkt rybny w dokument potwierdzający jego pochodzenie.

5. Zabrania się wprowadzania do obrotu produktów rybnych z gatunków, o których mowa w ust. 1, niezaopatrzonych w dokument potwierdzający ich pochodzenie.

6. Minister właściwy do spraw rybołówstwa może określić, w drodze rozporządzenia:

1) rodzaje dokumentów, o których mowa w ust. 2, które uznaje się za potwierdzające pochodzenie danego produktu rybnego, w tym dokonanie połowu zgodnie z warunkami określonymi dla danego gatunku, lub

Dziennik Ustaw Nr 34                — 2568 —                Poz. 168


2) szczegółowy sposób i tryb potwierdzania pochodzenia produktu rybnego, w tym dokonania połowu zgodnie z warunkami określonymi dla danego gatunku, w odniesieniu do połowów prowadzonych przez uprawnionych do rybactwa w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym lub armatorów statków rybackich — mając na względzie zapewnienie skutecznej kontroli wprowadzania do obrotu produktów rybnych z gatunków, których zasoby są objęte środkami służącymi ich zrównoważonej eksploatacji, a także zapewnienie niewprowadzania do obrotu produktów rybnych pochodzących z nielegalnych, nierejestrowanych lub nieudokumentowanych połowów lub o nieudokumentowanym pochodzeniu.

7. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w przypadku gdy przepisy Unii Europejskiej, umów lub porozumień międzynarodowych dotyczące wprowadzania do obrotu produktów rybnych z gatunków, o których mowa w ust. 1, ustalą inne obowiązki niż określone w ust. 3—5, w tym obowiązki dotyczące obrotu tymi produktami, określi, w drodze rozporządzenia:

1) warunki lub tryb realizacji tych obowiązków lub

2) rodzaje dokumentów niezbędnych do realizacji tych obowiązków — mając na względzie ochronę żywych zasobów wód i zapewnienie ich zrównoważonej eksploatacji oraz pewności obrotu, a także realizację zobowiązań Rzeczypospolitej Polskiej wynikających z przepisów Unii Europejskiej, umów lub porozumień międzynarodowych. Rozdział 9 Kary pieniężne Art. 63.

1. Kto:

1) skupuje produkty rybne, o których mowa w art. 13 ust. 1 lub 2, nie będąc wpisanym do rejestru skupujących,

2) posługuje się zaświadczeniem o wpisie do rejestru skupujących zawierającym dane niezgodne ze stanem faktycznym,

3) będąc do tego obowiązanym jako przedsiębiorca wpisany do rejestru skupujących, nie dokonuje zgłoszenia, o którym mowa w art. 15 ust. 1,

4) sprzedaje produkty rybne podmiotom niewpisanym do rejestru skupujących w ilości przekraczającej dopuszczoną do sprzedaży bezpośredniej,

5) wbrew obowiązkowi określonemu w art. 18 ust. 1 i 5 nie wystawia karty sprzedaży lub deklaracji przejęcia,

6) wystawia kartę sprzedaży lub deklarację przejęcia z naruszeniem przepisów dotyczących ich zakresu lub terminu ich przekazywania właściwym organom, określonych w art. 9 rozporządzenia nr 2847/93 i w ustawie,

7) dokonuje sprzedaży w sposób niezgodny z art. 23,

8) podpisuje dokument wycofania, o którym mowa w art. 51 ust. 1, nie będąc osobą, o której mowa w art. 51 ust. 1 pkt 11 lub 12, lub podpisuje dokument zawierający dane niezgodne ze stanem faktycznym,

9) wprowadza do obrotu produkty rybne niezaopatrzone w dokument potwierdzający ich pochodzenie wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 62 ust. 5,

10) będąc do tego obowiązanym, nie posiada dokumentacji połowów dla Dissostichus spp. w rozumieniu art. 3 lit. b rozporządzenia nr 1035/2001 lub nienależycie taką dokumentację wypełnia — podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dwudziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia, wysokość kar pieniężnych za naruszenia, o których mowa w ust. 1, mając na względzie rodzaj naruszenia i stopień tego naruszenia ze względu na prawidłowe funkcjonowanie rynku rybnego oraz oddziaływanie na stan żywych zasobów wód oraz wysokość możliwej do osiągnięcia korzyści finansowej wynikającej z naruszenia. Art. 64.

1. Karę pieniężną, o której mowa w art. 63:

1) pkt 1, 2 i 4—10, wymierza, w drodze decyzji, okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego;

2) pkt 3, wymierza, w drodze decyzji, minister właściwy do spraw rybołówstwa.

2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rybołówstwa. Art. 65.

1. Kary pieniężnej, o której mowa w art. 63, nie nakłada się, jeżeli od dnia popełnienia czynu lub zaniechania działania upłynęło 5 lat.

2. Wymierzonej kary pieniężnej nie pobiera się, jeżeli od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna, upłynęło 5 lat.

3. Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 2, przerywa się przez dokonanie pierwszej czynności egzekucyjnej, o której ukarany został powiadomiony.

4. Po przerwaniu biegu przedawnienia biegnie ono na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zakończono postępowanie egzekucyjne.

5. Kolejne wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie przerywa biegu przedawnienia.

Dziennik Ustaw Nr 34                — 2569 —                Poz. 168


Art. 66.

1. Od nieuiszczonych w terminie kar pieniężnych pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości i na zasadach określonych dla zaległości podatkowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. — Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.5)).

2. Egzekucja wymierzonych kar wraz z odsetkami za zwłokę następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

3. Kwoty ściągnięte z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa. Rozdział 10 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe Art. 67. W ustawie z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie (Dz. U. Nr 62, poz. 574, z późn. zm.6)) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 17 otrzymuje brzmienie: „Art. 17. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków, określa, w drodze rozporządzenia, sposób i warunki wykorzystania ogólnej kwoty połowowej:

1) w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej, na morzu terytorialnym, w Zatoce Puckiej i w Zatoce Gdańskiej,

2) na akwenach położonych poza polskimi obszarami morskimi — mając na względzie ochronę i racjonalne wykorzystanie żywych zasobów morza.”;

2) po art. 17 dodaje się art. 17a w brzmieniu: „Art. 17a. Minister właściwy do spraw rybołówstwa w przypadku zagrożenia wyczerpania ogólnej kwoty połowowej danego gatunku organizmu morskiego lub w przypadku wyczerpania tej kwoty, może wprowadzić, w drodze rozporządzenia, czasowy zakaz prowadzenia połowów określonych gatunków organizmów morskich na określonym obszarze lub prowadzenia połowów określonymi narzędziami połowowymi lub przez statki, o określonych długościach całkowitych, kierując się stopniem wykorzystania ogólnej kwoty połowowej

5)

danego gatunku organizmu morskiego oraz mając na względzie ochronę i racjonalne wykorzystanie żywych zasobów morza.”;

3) po art. 56 dodaje się art. 56a w brzmieniu: „Art. 56a. Okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego realizują zadania określone w przepisach o organizacji rynku rybnego za pośrednictwem inspektorów.”. Art. 68. W ustawie z dnia 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. Nr 98, poz. 634) w art. 4 w ust. 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie: „8) realizacji innych zadań wynikających z polityki państwa w zakresie rolnictwa, rozwoju wsi i przetwórstwa produktów rolnych lub ze Wspólnej Polityki Rolnej lub w zakresie objętym działem administracji rządowej — rybołówstwo.”. Art. 69. Rejestry:

1) przedsiębiorców skupujących produkty rybne,

2) organizacji producentów rybnych objętych pomocą finansową,

3) organizacji międzybranżowych,

4) związków organizacji producentów rybnych — prowadzone na podstawie przepisów dotychczasowych stają się odpowiednio rejestrami, o których mowa w art. 13 ust. 1 i art. 24 ust.

4. Art. 70.

1. Przedsiębiorcy wpisani do rejestru skupujących w dniu wejścia w życie ustawy tracą prawo do prowadzenia działalności w zakresie skupu produktów rybnych, jeżeli w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy nie przedłożą ministrowi właściwemu do spraw rybołówstwa ostatecznej decyzji powiatowego lekarza weterynarii o stwierdzeniu spełnienia wymagań weterynaryjnych i nadaniu weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego zgodnie z przepisami o produktach pochodzenia zwierzęcego.

2. W przypadku utraty prawa do prowadzenia działalności w zakresie skupu produktów rybnych na podstawie ust. 1, minister właściwy do spraw rybołówstwa wydaje decyzję o wykreśleniu przedsiębiorcy z rejestru skupujących. Art. 71.

1. Przedsiębiorcy wpisani do rejestru skupujących w dniu wejścia w życie ustawy, w terminie miesiąca od dnia jej wejścia w życie, są obowiązani poinformować, w formie pisemnej, ministra właściwego do spraw rybołówstwa, czy przekroczyli roczny obrót finansowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia nr 1077/2008.

2. W przypadku nieprzekazania informacji, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw rybołówstwa wzywa, w formie pisemnej, do jej przekazania w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania.

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 143, poz. 1031, Nr 217, poz. 1590 i Nr 225, poz. 1635, z 2007 r. Nr 112, poz. 769, Nr 120, poz. 818, Nr 192, poz. 1378 i Nr 225, poz. 1671 oraz z 2008 r. Nr 118, poz. 745, Nr 141, poz. 888, Nr 180, poz. 1109 i Nr 209, poz. 1316, 1318 i 1320.

6) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 96, poz. 807, z 2006 r. Nr 220, poz. 1600 oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 125.

Dziennik Ustaw Nr 34                — 2570 —                Poz. 168


3. Jeżeli przedsiębiorca mimo wezwania, o którym mowa w ust. 2, nie przekaże informacji w wymaganym terminie, minister właściwy do spraw rybołówstwa wymierza, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”. Art. 72. W terminie miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy minister właściwy do spraw rybołówstwa udostępni na stronie internetowej obsługującego go urzędu wykaz oznaczeń handlowych, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt

1. Art. 73. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 7, art. 23 ust. 7, art. 24 ust. 3 i art. 24a ust. 2 ustawy wymienionej w art. 74 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 20, art. 47 ust. 4 oraz art. 49 ust. 4 niniejszej ustawy, jednak nie dłużej niż przez 2 lata od dnia jej wejścia w życie.

Art. 74. Traci moc ustawa z dnia 22 stycznia 2004 r. o organizacji rynku rybnego i pomocy finansowej w gospodarce rybnej (Dz. U. Nr 34, poz. 291 i Nr 96, poz. 959, z 2006 r. Nr 12, poz. 64 oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 125). Art. 75. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

Zgodnie z art. 122 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej podpisuję ustawę z uwzględnieniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 października 2010 r. (M. P. Nr 75, poz.

952) uznającego przepisy:

1) art. 23 ust. 1, w zakresie w jakim upoważnia ministra właściwego do spraw rybołówstwa, do określenia „innego miejsca pierwszej sprzedaży” gatunków ryb, których zasoby wymagają wzmożonej ochrony lub wzmożonego nadzoru,

2) art. 23 ust. 3 pkt 2, w zakresie dotyczącym określenia przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa, w drodze rozporządzenia, innych, poza „centrami pierwszej sprzedaży”, miejsc pierwszej sprzedaży — za niezgodne z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: B. Komorowski

pobierz plik

Dziennik Ustaw Nr 34, poz. 168 z 2011 - pozostałe dokumenty:

  • Dziennik Ustaw Nr 34, poz. 176 z 20112011-02-16

    Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 8 lutego 2011 r. w sprawie oddelegowania inspektora kontroli skarbowej

  • Dziennik Ustaw Nr 34, poz. 175 z 20112011-02-16

    Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 lutego 2011 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie udzielania wyróżnień i przeprowadzania postępowań dyscyplinarnych wobec funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego

  • Dziennik Ustaw Nr 34, poz. 174 z 20112011-02-16

    Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 26 stycznia 2011 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zaświadczeń o pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie

  • Dziennik Ustaw Nr 34, poz. 173 z 20112011-02-16

    Ustawa z dnia 20 stycznia 2011 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych za rażące naruszenie prawa

  • Dziennik Ustaw Nr 34, poz. 172 z 20112011-02-16

    Ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy - Ordynacja wyborcza do Parlamentu Europejskiego

  • Dziennik Ustaw Nr 34, poz. 171 z 20112011-02-16

    Ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji oraz niektórych innych ustaw

  • Dziennik Ustaw Nr 34, poz. 170 z 20112011-02-16

    Ustawa z dnia 17 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o lasach oraz ustawy o ochronie przyrody

  • Dziennik Ustaw Nr 34, poz. 169 z 20112011-02-16

    Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego

porady prawne online

Informujemy, iż zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt. 1 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 90 poz. 631), dalsze rozpowszechnianie artykułów i porad prawnych publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione.