Tytuł: | Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 kwietnia 2013 r. w sprawie wprowadzenia na 2013 r. programu zwalczania wścieklizny oraz programu mającego na celu wykrycie występowania zakażeń wirusami wywołującymi grypę ptaków oraz poszerzenie wiedzy na temat ryzyka wystąpienia tej choroby |
---|---|
Status aktu prawnego: | Obowiązujący |
Data ogłoszenia: | 2013-05-15 |
Data wydania: | 2013-04-09 |
Data wejscia w życie: | 2013-05-16 |
Data obowiązywania: | 2013-05-16 |
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Warszawa, dnia 15 maja 2013 r. Poz. 563
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW zdnia 9 kwietnia 2013 r. wsprawie wprowadzenia na 2013 r. programu zwalczania wścieklizny oraz programu mającego na celu wykrycie występowania zakażeń wirusami wywołującymi grypę ptaków oraz poszerzenie wiedzy na temat ryzyka wystąpienia tej choroby Na podstawie art. 57 ust. 7 ustawy zdnia 11 marca 2004 r. oochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z2008 r. Nr213, poz. 1342, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje: §1. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wprowadza się: 1) program zwalczania wścieklizny (Rabies), który jest określony wzałączniku nr1 do rozporządzenia; 2) program mający na celu wykrycie występowania zakażeń wirusami wywołującymi grypę ptaków (Avian influenza) oraz poszerzenie wiedzy na temat ryzyka wystąpienia tej choroby, który jest określony wzałączniku nr2 do rozporządzenia. §2. Rozporządzenie wchodzi wżycie zdniem następującym po dniu ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: D. Tusk
1)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 47, poz. 278, Nr 60, poz. 372 i Nr 78, poz.513.
Dziennik Ustaw –2– Poz. 563
Załączniki et rozporządzenia poz Ministrów a 9 kw do ia 013 r Rady ) z dnia 9 kwietnia 2013 r. (poz. 563)
Załącznik nr 1 nr 1
PROGRAM ZWALCZANIA WŚCIEKLIZNY (RABIES)
1.
Identyfikacja programu
Państwo członkowskie: Rzeczpospolita Polska Choroba: Wścieklizna (Rabies) Wniosek o współfinansowanie na rok: 2013
2. Dane historyczne dotyczące sytuacji epizootycznej w zakresie wścieklizny W okresie międzywojennym oraz w pierwszych latach po II wojnie światowej głównym nosicielem wścieklizny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej były psy. Wprowadzenie w 1949 r. obowiązkowego szczepienia psów przeciwko wściekliźnie pozwoliło na znaczne ograniczenie występowania tej choroby. Liczba zachorowań na wściekliznę wśród zwierząt obniżyła się z ponad 3600 w 1946 r. do 73 w 1956 r. Problem wścieklizny pojawił się ponownie, kiedy zaczęto rejestrować coraz więcej przypadków tej choroby w środowisku zwierząt wolno żyjących. W latach 1946–1956 wśród zwierząt dzikich zgłaszano rocznie od 1 do 6 przypadków wścieklizny. W 1957 r. nie zanotowano żadnego takiego przypadku, natomiast w latach następnych był zauważalny wzrost zachorowań wśród zwierząt dzikich – w szczególności u lisów. Pod koniec lat siedemdziesiątych liczba zachorowań u zwierząt dzikich przekraczała liczbę zachorowań u zwierząt domowych. W 1990 r. w Rzeczypospolitej Polskiej stwierdzono 2045 przypadków wścieklizny, w tym 1668 przypadków wśród zwierząt dzikich (1374 przypadki u lisów). Najwięcej przypadków tej choroby zanotowano w ówczesnych województwach: poznańskim (157), opolskim (139), koszalińskim (133), szczecińskim (130), bydgoskim (123) oraz słupskim (103). Pojedyncze przypadki odnotowano w lubelskim, łomżyńskim, łódzkim oraz przemyskim, natomiast nie odnotowano ich w bialsko-podlaskim. W 1991 r. stwierdzono 2287 przypadków wścieklizny, w tym 1864 u zwierząt dzikich, z czego 1513 przypadków u lisów. Wścieklizny nie odnotowano w ówczesnym
Dziennik Ustaw –3– Poz. 563
województwie lubelskim, a pojedyncze przypadki wystąpiły w przemyskim, łódzkim, łomżyńskim oraz krośnieńskim. W 1992 r. stwierdzono 3084 przypadki wścieklizny, w tym 2549 u zwierząt dzikich, z czego 2079 u lisów. Z uwagi na rozprzestrzenianie się wścieklizny w 1993 r. rozpoczęto akcję doustnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie. W 1993 r. stwierdzono 2648 przypadków wścieklizny u zwierząt, w tym 2166 u zwierząt dzikich, z czego 1803 u lisów. W 1994 r. stwierdzono 2238 przypadków wścieklizny u zwierząt, w tym 1788 u zwierząt dzikich, z czego 1506 u lisów. W 1995 r. stwierdzono 1973 przypadki wścieklizny u zwierząt, w tym 1528 u zwierząt dzikich, z czego 1280 u lisów. W 1996 r. stwierdzono 2527 przypadków wścieklizny u zwierząt, w tym 2064 u zwierząt dzikich, z czego 1779 u lisów. W 1997 r. stwierdzono 1494 przypadki wścieklizny u zwierząt, w tym 1239 u zwierząt dzikich, z czego 1091 u lisów. Efektem nieustającego przeprowadzania szczepień w zachodniej części terytorium Rzeczypospolitej Polskiej był spadek liczby przypadków wścieklizny, a także brak występowania tej choroby od dłuższego czasu na obszarach województw: zachodniopomorskiego, lubuskiego i dolnośląskiego. W 1998 r. stwierdzono 1329 przypadków wścieklizny zwierząt, w tym 1120 u zwierząt dzikich, z czego 927 u lisów. W 1999 r. stwierdzono 1148 przypadków wścieklizny u zwierząt, w tym 721 u lisów. W 2000 r. stwierdzono 2224 przypadki wścieklizny u zwierząt, w tym 1583 u lisów, a w 2001 r. stwierdzono 2964 przypadki wścieklizny u zwierząt, w tym 2224 u lisów. W trakcie przeprowadzanych akcji szczepień zaobserwowano „przemieszczanie się” wścieklizny do wschodniej części terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czyli na obszary nieobjęte do tej pory szczepieniami, oraz występowanie pojedynczych przypadków wścieklizny na terenach przygranicznych z Republiką Czeską.
Dziennik Ustaw –4– Poz. 563
W 2002 r. liczba przypadków wścieklizny u zwierząt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyniosła 1119, z czego 1038 przypadków zanotowano u zwierząt dzikich, w tym 884 u lisów. W 2002 r. największą liczbę przypadków wścieklizny zanotowano w województwie wielkopolskim –
339. W 2003 r. stwierdzono 388 przypadków wścieklizny u zwierząt, w tym 314 u zwierząt dzikich, z czego 233 u lisów. W 2004 r. stwierdzono 136 przypadków wścieklizny u zwierząt, w tym 114 u zwierząt dzikich, z czego 86 u lisów. W 2005 r. stwierdzono 138 przypadków wścieklizny u zwierząt, w tym 102 u zwierząt dzikich, z czego 84 u lisów. Jak wykazują dane za lata 2006–2009, stanowiące załączniki nr 1–4 do programu zwalczania wścieklizny (Rabies), zwanego dalej „programem”, liczba przypadków wścieklizny na zmniejszeniu. W 2010 r. liczba przypadków wścieklizny ponownie wzrosła. W roku tym odnotowano 151 przypadków, z czego 129 przypadków stwierdzono u zwierząt dzikich, w tym 117 u lisów (załącznik nr 5 do programu). W 2010 r. najwięcej przypadków wścieklizny (118) zanotowano w województwie małopolskim. Stwierdzono, że choroba w tym województwie została wywołana przez terenowy szczep wirusa wścieklizny należący do genotypu 1 o nieznanym pochodzeniu. Wariant wirusa wykazywał najwyższe podobieństwo do wariantu NEE. Podejrzewa się, że powódź, która wystąpiła bezpośrednio po wiosennej akcji szczepień, mogła wpłynąć negatywnie na uodpornienie lisów przeciwko wściekliźnie w województwie małopolskim. W 2011 r. stwierdzono 160 przypadków u zwierząt, w tym 126 u zwierząt dzikich, z czego 103 u lisów (załącznik nr 6 do programu). W 2011 r. najwięcej przypadków wścieklizny zanotowano w województwie małopolskim (60) i podkarpackim (63), przy czym zaobserwowano systematyczny spadek liczby przypadków w woj. małopolskim. W tym województwie w pierwszym półroczu 2012 r. stwierdzono jedynie 3 przypadki wścieklizny, w tym 2 w styczniu i 1 w kwietniu. Ponadto w 2011 r. wściekliznę odnotowano w województwie warmińsko-mazurskim. Stwierdzono, iż choroba w tym województwie została wywołana przez terenowy szczep wirusa wścieklizny należący do wariantu NEE genotypu 1 o nieznanym pochodzeniu. terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uległa dalszemu znacznemu
Dziennik Ustaw –5– Poz. 563
Przypuszcza
się,
że
ewentualną
przyczyną
wystąpienia
przypadków
wścieklizny
w województwie warmińsko-mazurskim mogła być migracja zakażonych dzikich zwierząt z Federacji Rosyjskiej (Obwód Kaliningradzki), jednak ze względu na brak dostępnych sekwencji izolatów wirusa z tego obszaru, nie ma możliwości dokonania analizy porównawczej mającej na celu ustalenie ewentualnego pochodzenia wirusa. W 2011 r. w województwie warmińsko-mazurskim stwierdzono 6 przypadków wścieklizny u zwierząt lądowych, natomiast w pierwszym półroczu 2012 r. odnotowano jedynie 1 przypadek wścieklizny, który wystąpił w lutym. W związku z otrzymaniem dodatnich wyników badań w kierunku wścieklizny wdrożono środki opisane w ust. 4.4.9 programu. W celu ograniczenia liczby przypadków wścieklizny, na obszarze 1600 km2 wokół miejscowości Ryn, podczas jesiennej akcji szczepień lisów w 2011 r. wyłożono zwiększoną liczbę dawek szczepionki (40 dawek na 1 km2) przy jednoczesnym zastosowaniu odległości przelotowej 500 m podczas dystrybucji szczepionki z samolotu. Natomiast w 2012 r. w celu eliminacji wścieklizny w województwie warmińsko-mazurskim w wiosennej akcji szczepień lisów na obszarze na północ od linii wyznaczonej wzdłuż szerokości geograficznej 53° 50’ N wyłożono zwiększoną liczbę dawek szczepionki (30 dawek na 1 km2) przy jednoczesnym zastosowaniu odległości przelotowej 500 m podczas dystrybucji szczepionki z samolotu. Dodatkowo przypadki wścieklizny u zwierząt występują na terenach położonych wzdłuż wschodniej granicy Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie możliwe jest przechodzenie zwierząt zakażonych wścieklizną z terenów Ukrainy oraz Białorusi.
Dziennik Ustaw –6– Poz. 563
Rys.
1. Lokalizacja na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ognisk wścieklizny stwierdzonych w 2011 r. Każdy punkt oznacza ognisko wścieklizny, w związku z tym więcej niż jeden przypadek wścieklizny mógł wystąpić w danym ognisku
Na przełomie 1991 r. i 1992 r. opracowano założenia do programu zwalczania wścieklizny w Rzeczypospolitej Polskiej. W pierwszym etapie realizacji programu zwalczania wścieklizny wykładanie szczepionki przeciwko wściekliźnie miało objąć teren położony w pasie przygranicznym z Republiką Federalną Niemiec (Szczecin, Gorzów Wielkopolski, Zielona Góra, Jelenia Góra, Wałbrzych, Legnica, Opole, Wrocław, Poznań, Piła, Leszno i Koszalin), gdzie wścieklizna u lisów wystąpiła endemicznie i przypadki tej choroby stwierdzano najczęściej. Zaproponowano wykładanie szczepionki dwa razy w roku – wiosną i jesienią – po 16 dawek (przynęt) na 1 km2. Wykładanie szczepionki miało być przeprowadzane ręcznie. Stopniowo akcja miała być rozszerzana o kolejne województwa w kierunku wschodnim. Wraz z wykładaniem szczepionki miała być prowadzona kontrola szczepień określająca wskaźnik przyjęcia szczepionki przez lisy oraz wskaźnik nabytej odporności.
Dziennik Ustaw –7– Poz. 563
Jednak w 1992 r. zmieniono sposób podawania szczepionki z ręcznego na wyrzucanie z samolotów, a liczbę województw objętych szczepieniem zmniejszono z 12 do
6. Odstąpiono od rozrzucania szczepionki w ówczesnych województwach: opolskim, wrocławskim, leszczyńskim, pilskim, poznańskim oraz koszalińskim. Ostatecznie w Rzeczypospolitej Polskiej rozpoczęto program szczepień lisów przeciwko wściekliźnie w 1993 r. W 1994 r. obszar szczepień został powiększony o 6 ówczesnych województw: koszalińskie, słupskie, pilskie, katowickie, bielsko-bialskie i skierniewickie. W 1995 r. obszar szczepień został powiększony o kolejne 10 ówczesnych województw: gdańskie, bydgoskie, konińskie, leszczyńskie, poznańskie, kaliskie, wrocławskie, opolskie, częstochowskie oraz warszawskie. W 1996 r. obszar szczepień został powiększony o dalsze 4 ówczesne województwa: krośnieńskie, nowosądeckie, elbląskie i piotrkowskie. W 1997 r. obszar szczepień został powiększony o województwo krakowskie. W 1998 r. obszar szczepień został powiększony o kolejnych 5 województw: tarnowskie, sieradzkie, radomskie, łódzkie oraz lubelskie – 1 gmina. W 1999 r. zmieniony został podział administracyjny państwa z 49 województw na 16 i wówczas szczepieniami objęto w całości województwa: dolnośląskie, lubuskie, zachodniopomorskie, wielkopolskie, śląskie, pomorskie, opolskie i małopolskie, natomiast częściowo województwa: kujawsko-pomorskie, lubelskie, łódzkie, warmińsko-mazurskie, mazowieckie i podkarpackie. W województwach podlaskim i świętokrzyskim nie prowadzono szczepień. W 2000 r. obszar szczepień nie uległ zmianie. W wyniku gwałtownego wzrostu zachorowań zwierząt na wściekliznę na obszarach, gdzie nie prowadzono szczepień lisów przeciwko wściekliźnie oraz na granicy „obszaru szczepionego” z „obszarem nieszczepionym”, w 2001 r. wprowadzono zmodernizowany program szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie, w którym to w akcji wiosennej zrezygnowano ze szczepień w zachodniej części terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie od dłuższego czasu nie odnotowywano przypadków wścieklizny u zwierząt. Obszar objęty szczepieniami to:
1) powiat wałecki – w województwie zachodniopomorskim;
2) powiaty: dzierżoniowski, ząbkowicki i kłodzki – w województwie dolnośląskim;
Dziennik Ustaw –8– Poz. 563
3) powiaty: warszawski zachodni, gostyniński, sochaczewski, żyrardowski, grodziski, pruszkowski, piaseczyński, grójecki, białobrzeski, przysuski, radomski, szydłowiecki, zwoleński, lipski, kozienicki, sierpecki, płoński, nowodworski, ciechanowski, mławski, żuromiński, przasnyski, ostrołęcki, makowski, legionowski i pułtuski – w województwie mazowieckim;
4) gmina Janowiec i część gminy Puławy – w województwie lubelskim;
5) powiaty: bieszczadzki, brzozowski, dębicki, jasielski, kolbuszowski, krośnieński, łańcucki, mielecki, ropczycki, rzeszowski, sanocki, strzyżowski i tarnobrzeski w całości oraz powiat jarosławski, leżajski, niżański, przemyski, przeworski i stalowowolski w części na południe od linii rzeki San – w województwie podkarpackim;
6) województwo
7) województwo i bytowskiego. Natomiast w akcji jesiennej 2001 r. szczepieniami objęto większość terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem województwa podlaskiego, części województwa lubelskiego i podkarpackiego. Od 2002 r. akcja szczepień obejmuje całe terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym w 2010 r. oraz 2011 r. wiosennej akcji szczepień nie przeprowadzono w województwie dolnośląskim. Tabela 1 Wyniki badań monitoringowych akcji szczepień oraz liczba lisów przebadanych testem różnicowania szczepów wirusa wścieklizny Różnicowanie Wyniki badań monitoringowych Akcje szczepień akcji szczepień Obecność TC (%) jesień 1998 r. wiosna 1999 r. 67,7 64,3 RFFIT (%) 68,0 66,7 szczepów wirusa (liczba przebadanych lisów) 0 0 warmińsko-mazurskie, pomorskie, z wyjątkiem kujawsko-pomorskie, powiatów: wielkopolskie, lęborskiego małopolskie, opolskie, śląskie, łódzkie i świętokrzyskie; słupskiego,
Dziennik Ustaw –9– Poz. 563
jesień 1999 r. wiosna 2000 r. jesień 2000 r. wiosna i jesień 2001 r. wiosna i jesień 2002 r. wiosna i jesień 2003 r. wiosna i jesień 2004 r. wiosna i jesień 2005 r. wiosna i jesień 2006 r. wiosna i jesień 2007 r. wiosna i jesień 2008 r. wiosna i jesień 2009 r. wiosna i jesień 2010 r. wiosna i jesień 2011 r. a)
a)
64,4 55,3 64,4 52,4 66,7 78,4 82,5 85,56 87,17 83,17 86,87 89,12 89,15 86,49
82,9 75,3 81,7 62,1 72,9 92,6 94,0 83,60 82,12 80,21 79,66 81,72 84,90 79,50
0 0 0 0 0 0 0 0 43 42 19 6 117 103
Na podstawie wstępnych wyników badań. Opis przedłożonego programu Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz
3.
zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342, z późn. zm.), wścieklizna należy do chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (załącznik nr 2 do ustawy). Lisy wolno żyjące na obszarach określonych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa, zgodnie z art. 56 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, podlegają obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu przeciwko wściekliźnie. Na podstawie rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie (Dz. U. Nr 142, poz. 1509) szczepienia ochronne lisów wolno żyjących przeprowadza wojewódzki lekarz weterynarii. Zgodnie z tym rozporządzeniem szczepionka jest rozrzucana z samolotu lub wykładana ręcznie dwa razy w roku kalendarzowym na obszarach lasów oraz we wszystkich miejscach
Dziennik Ustaw – 10 – Poz. 563
bytowania lisów wolno żyjących. Szczepionka może być podana raz w roku, jeżeli na obszarze województwa i na obszarze województw graniczących z tym województwem nie stwierdzono przypadków wystąpienia wścieklizny w okresie dwóch kolejnych lat. Natomiast szczepień ochronnych nie przeprowadza się, jeżeli na obszarze województwa i na obszarze województw graniczących z tym województwem nie stwierdzono wścieklizny w okresie trzech kolejnych lat. Liczba dawek szczepionki zależy od stopnia zalesienia i ukształtowania terenu, populacji zwierząt dzikich oraz przyjętego sposobu podania szczepionki, ale nie powinna być mniejsza niż 20 dawek na 1 km2. Badania monitoringowe wykonywane w celu określenia efektywności doustnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie przeprowadza się na podstawie rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 grudnia 2004 r. w sprawie określenia jednostek chorobowych, sposobu prowadzenia kontroli oraz zakresu badań kontrolnych zakażeń zwierząt (Dz. U. Nr 282, poz. 2813, z późn. zm.). Zgodnie z tym rozporządzeniem, w celu kontroli wścieklizny pobiera się do badań tkankę mózgową, surowicę i żuchwę od 8 lisów odstrzelonych na każdych 100 km2 obszaru, na którym lisy wolno żyjące zostały objęte szczepieniem ochronnym przeciwko wściekliźnie. Natomiast w celu izolacji i określenia szczepu wirusa wścieklizny do badań przesyła się tkankę mózgową lisów wolno żyjących, u których w badaniu laboratoryjnym potwierdzono wściekliznę.
4. 4.1.
Środki przewidziane w programie Skrócony opis środków przewidzianych w programie x zwalczanie x badania
Rok: 2013 x kontrola x badania x szczepienia x monitorowanie 4.2. Organizacja, nadzór i rola wszystkich zainteresowanych stron biorących udział Zgodnie z art. 57 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt Główny Lekarz Weterynarii nadzoruje realizację
w programie
Dziennik Ustaw – 11 – Poz. 563
programu
zwalczania
chorób
zakaźnych
zwierząt,
a
w
przypadku
programu
współfinansowanego ze środków pochodzących z Unii Europejskiej informuje Komisję Europejską o postępach w jego realizacji zgodnie z obowiązującymi przepisami Unii Europejskiej. Organem odpowiedzialnym za nadzór i koordynację działań zapewniających realizację programu jest na poziomie krajowym Główny Lekarz Weterynarii. Odpowiedzialność terenowych organów Inspekcji Weterynaryjnej za realizację programu została określona w ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2010 r. Nr 112, poz. 744, z późn. zm.) oraz w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 kwietnia 2012 r. w sprawie krajowych laboratoriów referencyjnych (Dz. U. poz. 480) wyznaczono jako krajowe laboratorium referencyjne dla wścieklizny Laboratorium Zakładu Wirusologii Państwowego Instytutu Weterynaryjnego – Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach. Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie, szczepienia ochronne lisów wolno żyjących przeprowadzają wojewódzcy lekarze weterynarii. Diagnostyka wścieklizny przy wystąpieniu podejrzenia tej choroby jest przeprowadzana przez laboratoria, o których mowa w art. 25 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, z wykorzystaniem następujących badań:
1) immunofluorescencji odcisków mózgowych z monowalentnym koniugatem antynukleokapsydowym;
2) izolacji wirusa wścieklizny na myszach;
3) izolacji wirusa wścieklizny na kulturach komórkowych neuroblastomy;
4) genotypizacji izolatów wirusa wścieklizny. Badania monitoringowe w celu sprawdzenia skuteczności szczepienia lisów wolno żyjących są przeprowadzane przez laboratoria, o których mowa w art. 25 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej. Badania monitoringowe wykonuje się przy zastosowaniu:
1) immunofluorescencji odcisków mózgowych – badanie w kierunku wścieklizny;
2) szlifów kostnych żuchwy – badanie na obecność markera (TC – tetracyklin);
Dziennik Ustaw – 12 – Poz. 563
3) testu seroneutralizacji (RFFIT – rapid flourescent focus inhibition test) – określenie miana przeciwciał wirusa wścieklizny w surowicy (skrzep z serca lub płyn z klatki piersiowej);
4) zbierania i analizowania danych epidemiologicznych na temat przypadków wścieklizny na obszarze objętym szczepieniem. zdiagnozowanych
Dziennik Ustaw
4.3. Powierzchnia objęta doustnym szczepieniem lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie – km2 16 044,89 16 533,40 22 441,00 13 054,00 16 970,00 15 183,00 32 069,00 8 000,00 16 133,00 19 175,00 16 559,00 10 130,50 10 500,00 21 483,00 27 637,66 22 892,00 312 679,00 20 000,00 281 913,45
Opis regionów administracyjnych Rzeczypospolitej Polskiej, w których program ma być realizowany
Województwo km2 19 947,00 17 972,00 25 122,00 13 988,00 18 219,00 15 183,00 35 558,00 9 412,00 17 845,00 20 187,00 18 310,00 12 334,00 11 710,00 24 173,00 29 827,00
Całkowita powierzchnia województwa –
dolnośląskie
kujawsko-pomorskie
lubelskie
lubuskie
łódzkie
małopolskie
– 13 –
mazowieckie
opolskie
podkarpackie
podlaskie
pomorskie
śląskie
świętokrzyskie
warmińsko-mazurskie
wielkopolskie
zachodniopomorskie
Razem
Poz. 563
4.4.
Opis środków przewidzianych w programie
Dziennik Ustaw
4.4.1. Powiadamianie o wściekliźnie
Zgodnie z załącznikiem nr 2 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt,
wścieklizna należy do chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z art. 42 ww. ustawy w przypadku podejrzenia wystąpienia wścieklizny obowiązek niezwłocznego zawiadomienia organu
Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższego podmiotu świadczącego usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej, albo wójta (burmistrza,
prezydenta miasta) dotyczy wszystkich osób mających kontakt ze zwierzętami, w szczególności przy wykonywaniu obowiązków służbowych lub
zawodowych. Wójt (burmistrz lub prezydent miasta) niezwłocznie informuje organ Inspekcji Weterynaryjnej o otrzymaniu zawiadomienia.
Podmiot świadczący usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej niezwłocznie informuje organ Inspekcji Weterynaryjnej o otrzymaniu
– 14 –
zawiadomienia, jeżeli na jego podstawie podejrzewa wystąpienie choroby zakaźnej zwierząt podlegającej obowiązkowi zwalczania.
4.4.2. Zwierzęta i populacja zwierząt objęte programem
Programem jest objęta populacja lisów wolno żyjących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Metoda obliczania populacji: statystyki myśliwskie, wskaźnik nocnego liczenia, liczenie lisich jam.
Poz. 563
Dziennik Ustaw
Region 2008 r. 209 500 203 300 198 300 211 900 2009 r. 2010 r. 2011 r.
Szacunki liczebności populacji lisów wolno żyjących
Terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej
4.4.3. Zastosowane badania i plany pobierania próbek
Do diagnostyki wścieklizny i nadzoru nad programem szczepień są wykorzystywane następujące badania laboratoryjne:
– 15 –
1) badania serologiczne: test seroneutralizacji (RFFIT) zgodnie z podręcznikiem OIE (rozdział 2.1.13, B.2.b);
2) badania wirusologiczne i immunochemiczne:
a) immunofluorescencja odcisków mózgowych z monowalentnym koniugatem antynukleokapsydowym (FAT –
fluorescent antibody test) zgodnie z podręcznikiem OIE (rozdział 2.1.13, B.1.c.i) – test w kierunku wścieklizny,
b) różnicowanie szczepów wirusa wścieklizny,
c) izolacja wirusa:
– na myszach, zgodnie z podręcznikiem OIE (rozdział 2.1.13, B.1.c.ii),
– w hodowli komórek mysiej neuroblastomy zgodnie z podręcznikiem OIE (rozdział 2.1.13, B.1.c.ii);
3) inne badania – badanie na obecność markera (TC).
Monitoring szczepień w Rzeczypospolitej Polskiej obejmuje przeprowadzenie następujących badań laboratoryjnych:
Poz. 563
1) test seroneutralizacji (RFFIT) w celu określenia poziomu uodpornienia lisów wolno żyjących, a tym samym efektywności
szczepień doustnych;
2) badanie na obecność markera (TC) w celu określenia poziomu podjęcia szczepionki przez lisy wolno żyjące;
Dziennik Ustaw
3) różnicowanie szczepów wirusa wścieklizny w celu rozróżnienia terenowych szczepów wirusa od szczepów
szczepionkowych.
Powyższe badania laboratoryjne są wykonywane przez laboratoria, o których mowa w art. 25 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
o Inspekcji Weterynaryjnej.
Badania monitoringowe (RFFIT, TC) wykonywane w celu określenia efektywności doustnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko
wściekliźnie przeprowadza się zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 grudnia 2004 r. w sprawie określenia
jednostek chorobowych, sposobu prowadzenia kontroli oraz zakresu badań kontrolnych zakażeń zwierząt. Zgodnie z tym rozporządzeniem
w celu kontroli wścieklizny pobiera się do badań tkankę mózgową, surowicę i żuchwę od 8 lisów odstrzelonych na każdych 100 km2 obszaru, na
którym lisy zostały objęte szczepieniem ochronnym przeciwko wściekliźnie. Natomiast w celu izolacji i określenia szczepu wirusa wścieklizny
– 16 –
do badań przesyła się tkankę mózgową lisów wolno żyjących, u których w badaniu laboratoryjnym potwierdzono wściekliznę.
Ponadto do badań diagnostycznych w kierunku wścieklizny pobiera się tkankę mózgową zwierząt podejrzanych o wściekliznę, które
padły lub zostały zabite. Dotyczy to wszystkich gatunków zwierząt wrażliwych na wściekliznę.
Poz. 563
Badania monitoringowe (RFFIT, TC) wykonywane w celu określenia efektywności doustnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie Całkowita powierzchnia bytowania lisów Całkowita Powierzchnia objęta programem szczepień – km2 i dostarczone do badań monitoringowych – km 2 19 947,00 17 972,00 25 122,00 13 988,00 18 219,00 15 183,00 35 558,00 9 412,00 17 845,00 20 187,00 18 310,00 12 334,00 19 175,00 16 559,00 10 130,50 16 133,00 8 000,00 32 069,00 15 183,00 16 970,00 13 054,00 22 441,00 22 441,00 12 108,00 16 970,00 15 183,00 32 069,00 8 000,00 16 133,00 16 754,00 15 424,00 10 042,00 16 533,40 16 132,28 16 044,89 16 044,89 3 4
2
Dziennik Ustaw
wolno żyjących na obszarze województwa, z której lisy powinny zostać odstrzelone
Liczba lisów, które powinny zostać odstrzelone w ramach programu monitoringu, w roku kalendarzowym – 8 lisów/100 km2 5 = (4 x 8/100) 1284
– 17 –
Województwo km2
powierzchnia
województwa –
1
dolnośląskie
kujawsko-
-pomorskie
1291 1795 969 1358 1215 2566 640 1291 1340 1234 803
lubelskie
lubuskie
łódzkie
małopolskie
mazowieckie
opolskie
podkarpackie
podlaskie
pomorskie
śląskie
Poz. 563
świętokrzyskie 21 483,00 21 483,00 27 637,66 16 018,26 272 940,09 21 837 1281 2211 1719 27 637,66 20 000,00 281 913,45
11 710,00
10 500,00
10 500,00
840
Dziennik Ustaw
warmińsko-
-mazurskie
24 173,00
wielkopolskie
29 827,00
zachodnio-
pomorskie
22 892,00
RAZEM
312 679,00
Liczba Populacja docelowa Rodzaj próbki Cel planowanych badań kontrola szczepień, monitoring akcji
– 18 –
Region
Rodzaj badania
terytorium lisy wolno żyjące surowica
test
Rzeczypospolitej
seroneutralizacji
21 837
Polskiej
(RFFIT)
terytorium lisy wolno żyjące
Rzeczypospolitej
test na obecność
Polskiej
markera (TC) RAZEM
żuchwa
kontrola szczepień, monitoring akcji
21 837
43 674
Poz. 563
W przypadku wystąpienia sytuacji epizootycznej, uregulowanej w § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia
Dziennik Ustaw
2 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko
wściekliźnie, liczba województw objętych szczepieniem może ulec zmniejszeniu, a w związku z tym zmniejszeniu może ulec liczba lisów, które
powinny zostać odstrzelone w ramach monitoringu, oraz liczba badań.
4.4.4. Zastosowane szczepionki i programy szczepień
Stosowane szczepionki zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), Światowej Organizacji Zdrowia (WHO)
oraz standardami Unii Europejskiej (Raport Komitetu Naukowego ds. Zdrowia Zwierząt i Ochrony Zwierząt przyjęty w dniu 23 października
– 19 –
2002 r.) zostały dopuszczone do stosowania w Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z odrębnymi przepisami krajowymi. Szczepionkami obecnie
zarejestrowanymi w Rzeczypospolitej Polskiej są Fuchsoral (SAD B19) i Lysvulpen (SAD Bern). Jest dostępna także szczepionka Rabigen
SAG2 (SAG2) zarejestrowana w Europejskiej Agencji Leków (EMEA). Szczepionki używane w akcji szczepień są wybierane co roku w trybie
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759, z późn. zm.). Oferty na zakup szczepionki
do wyłożenia są składane w każdym województwie, w którym jest przeprowadzane szczepienie. W celu kontroli jakości szczepionka jest
poddawana badaniu w kierunku określenia miana wirusa wścieklizny w krajowym laboratorium referencyjnym.
Na podstawie rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu
przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie szczepienia ochronne lisów wolno żyjących przeprowadza
wojewódzki lekarz weterynarii. Zgodnie z tym rozporządzeniem szczepionka jest rozrzucana z samolotu lub wykładana ręcznie dwa razy w roku
kalendarzowym na obszarach lasów oraz we wszystkich miejscach bytowania lisów wolno żyjących. Szczepionka może być podana raz w roku,
jeżeli na obszarze województwa i na obszarach województw graniczących z tym województwem nie stwierdzono przypadków wystąpienia
Poz. 563
wścieklizny w okresie dwóch kolejnych lat. Natomiast szczepień ochronnych nie przeprowadza się, jeżeli na obszarze województwa i na
obszarach województw graniczących z tym województwem nie stwierdzono wścieklizny w okresie trzech kolejnych lat.
Liczba dawek szczepionki zależy od stopnia zalesienia i ukształtowania terenu, populacji zwierząt dzikich oraz przyjętego sposobu
Dziennik Ustaw
podania szczepionki, ale nie powinna być mniejsza niż 20 dawek na 1 km2.
Odległości między liniami przelotowymi, na których jest wykonywany zrzut szczepionki z samolotu, na obszarach o wysokim ryzyku
wystąpienia wścieklizny wynoszą 500 m. Na pozostałym obszarze objętym szczepieniami odległości między liniami przelotowymi wynoszą
1000 m. Samoloty są wyposażone w system GPS i system rejestrujący zrzut szczepionki, aby umożliwić stwierdzenie, czy samoloty poruszają
się zgodnie z wcześniej ustalonymi liniami oraz udokumentowanie, że na danej linii została wyłożona przewidziana liczba dawek szczepionki.
Wyłożenie ręczne szczepionki odbywa się w miejscach bytowania lisów wolno żyjących na obszarach, na których nie jest możliwa dystrybucja
szczepionki z samolotu. Dystrybucja szczepionki odbywa się w województwach. Szczepionka jest przechowywana i transportowana
w warunkach określonych przez producenta.
– 20 –
Województwo
dolnośląskie 2004 2012 2005 2002 2012 2004 2007 2012 2009 2005 2012 2004 -
Rok stwierdzenia ostatniego przypadku wścieklizny u zwierząt lądowych a) 2005 Rok stwierdzenia ostatniego przypadku wścieklizny u nietoperzy a) 2006
kujawsko-pomorskie
lubelskie
lubuskie
łódzkie
małopolskie
mazowieckie
opolskie
Poz. 563
podkarpackie
-
podlaskie 2008 2011 2007 2012 2007 2004 2010 2010 2011 2006 2011
2012
2010
Dziennik Ustaw
pomorskie
śląskie
świętokrzyskie
warmińsko-mazurskie
wielkopolskie
zachodniopomorskie
a)
Dane za okres od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 30 czerwca 2012 r.
4.4.5. Środki w przypadku stwierdzenia dodatniego wyniku badania
– 21 –
Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt oraz rozporządzeniem
Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 7 stycznia 2005 r. w sprawie zwalczania wścieklizny (Dz. U. Nr 13, poz. 103) w przypadku
stwierdzenia choroby powiatowy lekarz weterynarii wyznacza ognisko choroby oraz obejmuje je nadzorem, niezwłocznie powiadamia
państwowego powiatowego inspektora sanitarnego o wyznaczeniu ogniska choroby oraz wyznacza obszar zagrożony wokół ogniska choroby.
Powiatowy lekarz weterynarii podejmuje również pozostałe czynności, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 7 stycznia 2005 r. w sprawie zwalczania wścieklizny.
4.4.6. Kontrola wdrażania programu i sprawozdawczość
Zgodnie z art. 57 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, Główny
Poz. 563
Lekarz Weterynarii nadzoruje realizację programu zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, a w przypadku programu współfinansowanego ze
środków Unii Europejskiej – informuje Komisję Europejską o postępach w jego realizacji zgodnie z przepisami Unii Europejskiej.
5. Korzyści wynikające z realizacji programu
Dziennik Ustaw
Celem programu jest spadek liczby przypadków wścieklizny u zwierząt dzikich.
6. Dane epidemiologiczne dotyczące rozwoju choroby w ostatnich pięciu latach
6.1. Dane rozwarstwione dotyczące badań w ramach nadzoru i badań laboratoryjnych Badania mikrobiologiczne lub wirusologiczne Liczba próbek z dodatnim wynikiem badania 10 993 11 984 13 738 13 855 12 823 23 153 24 158 23 589 21 293 22 055 badania 42 19 6 117 103 19 217 19 788 22 096 22 486 22 421 próbek wynikiem przebadanych z dodatnim Liczba Liczba próbek Liczba przebadanych próbek Liczba próbek z dodatnim wynikiem badania 16 164 17 060 19 604 20 047 19 393
– 22 –
Rok
Badania serologiczne: RFFIT
Inne testy: TC
Liczba
przebadanych
próbek
2007
13 592
2008
14 744
2009
16 805
2010
16 319
2011
16 130
Opis zastosowanych badań serologicznych: badanie serologiczne – test seroneutralizacji – RFFIT (określenie miana przeciwciał wirusa
Poz. 563
wścieklizny w surowicy (skrzep krwi z serca lub płyn z klatki piersiowej)).
Opis zastosowanych badań mikrobiologicznych lub wirusologicznych: immunofluorescencja odcisków mózgowych – badanie w kierunku
wścieklizny (badanie w ramach monitoringu oraz przy wystąpieniu podejrzenia tej choroby).
Dziennik Ustaw
Opis innych zastosowanych badań: szlify kości żuchwy – badanie na obecność markera (tetracyklin).
6.2.
Dane dotyczące zakażenia
Rok żyjących 42 19 6 117 103 28 10 2 34 57
Liczba zakażonych lisów wolno
Liczba zakażonych zwierząt innych gatunków wrażliwych na wściekliznę
2007
2008
– 23 –
2009
2010
2011
Poz. 563
6.3. Dane dotyczące programów szczepień Informacja o programach szczepień lub leczenia Liczba stad objętych programem zaszczepionych lub poddanych leczeniu produktu leczniczego weterynaryjnych dawek lub zastosowapionych szczepionki zaszczedawek szczepień lub leczenia leczeniu poddanych zwierząt zaszczepionych lub zwierząt wyłożonych dorosłych młodych zwierząt zaszczepionych Liczba stad Liczba Liczba Liczba Liczba
Rok
Całkowita
Całkowita
Dziennik Ustaw
liczba stad
liczba
zwierząt
– 24 –
nego 11 735 940 11 713 553 11 681 566 11 335 116 11 719 606 11 232 542*) 11 276 538*) -
2007
-
-
2008
-
-
2009
-
-
2010
-
-
2011
-
-
2012
-
-
2013
-
-
Poz. 563
*)
Planowana do wyłożenia liczba dawek szczepionki.
Opis stosowanych szczepień, działań terapeutycznych lub innych: wiosenna i jesienna akcja szczepień w 2013 r. obejmie terytorium
Dziennik Ustaw
Rzeczypospolitej Polskiej na obszarze o powierzchni 281 913,45 km2. Akcje będą prowadzone na tych samych zasadach, co w latach
poprzednich. Planuje się wyłożenie co najmniej 20 dawek szczepionki na 1 km2. W sumie zostanie rozdystrybuowane 11 276 538 dawek
szczepionki. W przypadku wystąpienia sytuacji epizootycznej, o której mowa w § 2 ust. 3 lub § 3 ust. 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa
i Rozwoju Wsi z dnia 2 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno
żyjących przeciwko wściekliźnie, liczba akcji szczepień w poszczególnych województwach oraz liczba województw objętych szczepieniem
może ulec zmniejszeniu.
6.4. Dane dotyczące dzikiej zwierzyny
6.4.1. Oszacowanie liczebności populacji dzikiej zwierzyny
Metody szacowania: statystyki myśliwskie, wskaźnik nocnego liczenia, liczenie lisich jam.
– 25 –
Region Gatunek: sarna 646 006 760 200 827 500 822 000 829 900
Szacunki liczebności populacji danego gatunku zwierząt wolno żyjących Gatunek: jeleń 123 038 163 700 176 100 180 200 194 700 Gatunek: dzik 159 268 211 800 251 000 249 900 267 800
Gatunek: lis wolno żyjący 202 740 209 500 203 300 198 300 211 900
2007
2008
2009
2010
2011
Poz. 563
6.4.2. Monitorowanie lisów wolno żyjących Badania mikrobiologiczne lub wirusologiczne Liczba przebadanych próbek badania 8 0 2 15 22 19 217 19 788 22 096 22 486 22 421 20 296 20 166 22 678 22 971 22 299 wynikiem próbek z dodatnim przebadanych Liczba próbek Liczba Inne testy: TC Liczba próbek z dodatnim wynikiem badania 16 164 17 060 19 604 20 047 19 393
Dziennik Ustaw
Badania serologiczne – RFFIT Liczba próbek z dodatnim wynikiem badania 10 993 11 984 13 738 13 855 12 823
Rok Liczba próbek 13 592 14 744 16 805 16 319 16 130
przebadanych
2007
2008
2009
– 26 –
2010
2011
Opis zastosowanych badań serologicznych: badanie serologiczne – test RFFIT (określenie miana przeciwciał wirusa wścieklizny w surowicy
(skrzep krwi z serca lub płyn z klatki piersiowej)).
Opis zastosowanych badań mikrobiologicznych lub wirusologicznych: immunofluorescencja odcisków mózgowych – badanie w kierunku
wścieklizny w ramach monitoringu (lisy odstrzelone przez myśliwych).
Opis innych zastosowanych badań: szlify kości żuchwy – badanie na obecność markera (TC – tetracykliny).
Poz. 563
6.4.3. Dane dotyczące szczepień lisów wolno żyjących Program szczepienia lub leczenia liczba dawek szczepionki Powierzchnia (km2) weterynaryjnego, która zostanie wyłożona lub podana 19 947,001) 16 044,892) 17 972,001) 16 533,402) 25 122,001) 22 441,002) 13 988,001) 13 054,002) 18 219,001) 16 970,002) 15 183,001) 15 183,002) 35 558,001) 32 069,002) 607 320 1 282 760 678 800 522 160 897 640 661 336 641 796 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) liczba akcji lub produktu leczniczego leczniczego weterynaryjnego, która zostanie wyłożona lub podana 641 796 całkowita liczba dawek szczepionki lub produktu
Dziennik Ustaw
Region
(województwo)
dolnośląskie
– 27 –
kujawsko-pomorskie
661 336 897 640 522 160 678 800 607 320 1 282 760
lubelskie
lubuskie
łódzkie
małopolskie
mazowieckie
Poz. 563
Dziennik Ustaw
opolskie 8 000,002) 17 845,001) 16 133,002) 20 187,001) 19 175,002) 18 310,001) 16 559,002) 12 334,001) 10 130,502) 11 710,001) 10 500,002) 24 173,001) 21 483,002) 29 827,001) 27 637,662) 22 892,001) 20 000,002) 312 679,003) 281 913,454) 800 000 11 276 538 1 105 506 859 320 420 000 405 220 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 662 360 2 (wiosenna i jesienna) 767 000 2 (wiosenna i jesienna) 767 000 662 360 405 220 420 000 859 320 1 105 506 800 000 11 276 538 645 320 2 (wiosenna i jesienna) 645 320 320 000 320 000
9 412,001) 2 (wiosenna i jesienna)
podkarpackie
podlaskie
pomorskie
śląskie
świętokrzyskie
– 28 –
warmińsko-mazurskie
wielkopolskie
zachodniopomorskie
RAZEM
1)
Całkowita powierzchnia województwa.
Poz. 563
2)
Powierzchnia województwa objęta szczepieniem.
3)
Całkowita powierzchnia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
4)
Powierzchnia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej objęta szczepieniem.
Dziennik Ustaw
W przypadku wystąpienia sytuacji epizootycznej, o której mowa w § 2 ust. 3 lub § 3 ust. 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju
Wsi z dnia 2 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących
przeciwko wściekliźnie, liczba akcji szczepień w poszczególnych województwach oraz liczba województw objętych szczepieniem może ulec
zmniejszeniu.
Opis stosowanych szczepień, działań terapeutycznych lub innych
Na podstawie rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu
przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie, szczepienia ochronne lisów wolno żyjących
– 29 –
przeprowadza wojewódzki lekarz weterynarii. Zgodnie z ww. rozporządzeniem szczepionka jest rozrzucana z samolotu lub wykładana ręcznie
dwa razy w roku kalendarzowym na obszarach lasów oraz we wszystkich miejscach bytowania lisów wolno żyjących. Szczepionka może być
podana raz w roku, jeżeli na obszarze województwa i na obszarach województw graniczących z tym województwem nie stwierdzono
przypadków wystąpienia wścieklizny w okresie dwóch kolejnych lat. Szczepień ochronnych nie przeprowadza się, jeżeli na obszarze
województwa i na obszarach województw graniczących z tym województwem nie stwierdzono wścieklizny w okresie trzech kolejnych lat.
Liczba dawek szczepionki zależy od stopnia zalesienia i ukształtowania terenu, populacji zwierząt dzikich oraz przyjętego sposobu
podania szczepionki, ale nie powinna być mniejsza niż 20 dawek na 1 km2 powierzchni.
Poz. 563
7.
Założenia programu
Dziennik Ustaw
7.1. Założenia w zakresie badań diagnostycznych
Liczba Populacja docelowa Rodzaj próbki Cel planowanych badań kontrola szczepień, monitoring akcji kontrola szczepień, monitoring akcji kontrola szczepień, monitoring akcji
Rodzaj badania
immunofluorescencja lisy wolno żyjące mózg
odcisków mózgowych
21 837
(FAT) lisy wolno żyjące surowica
test seroneutralizacji
– 30 –
(RFFIT) lisy wolno żyjące RAZEM żuchwa
21 837
test na obecność
markera (TC)
21 837 65 511
W przypadku wystąpienia sytuacji epizootycznej, o której mowa w § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia
2 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko
Poz. 563
wściekliźnie, liczba województw objętych szczepieniem może ulec zmniejszeniu, a w związku z tym zmniejszeniu może ulec liczba lisów, które
powinny zostać odstrzelone w ramach monitoringu, oraz liczba badań.
Ponadto do badań diagnostycznych w kierunku wścieklizny pobiera się tkankę mózgową zwierząt podejrzanych o wściekliznę, które
Dziennik Ustaw
padły lub zostały zabite. Dotyczy to wszystkich gatunków zwierząt wrażliwych na wściekliznę.
7.2. Założenia w zakresie szczepień
Na podstawie rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu
przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie szczepienia ochronne lisów wolno żyjących przeprowadza
wojewódzki lekarz weterynarii. Zgodnie z ww. rozporządzeniem szczepionka jest rozrzucana z samolotu lub wykładana ręcznie dwa razy w roku
kalendarzowym na obszarach lasów oraz we wszystkich miejscach bytowania lisów wolno żyjących. Szczepionka może być podana raz w roku,
jeżeli na obszarze województwa i na obszarach województw graniczących z tym województwem nie stwierdzono przypadków wystąpienia
– 31 –
wścieklizny w okresie dwóch kolejnych lat. Szczepień ochronnych nie przeprowadza się, jeżeli na obszarze województwa i na obszarach
województw graniczących z tym województwem nie stwierdzono wścieklizny w okresie trzech kolejnych lat.
Liczba dawek szczepionki zależy od stopnia zalesienia i ukształtowania terenu, populacji zwierząt dzikich oraz przyjętego sposobu
podania szczepionki, ale nie powinna być mniejsza niż 20 dawek na 1 km2.
Poz. 563
Cele programu szczepienia lub leczenia liczba dawek szczepionki całkowita liczba dawek szczepionki lub produktu planowana liczba akcji leczniczego weterynaryjnego planowana do wyłożenia lub podania 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 303 660 641 380 160 000 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 641 796 661 336 897 640 522 160 678 800 607 320 1 282 760 Powierzchnia (km2) planowana do wyłożenia lub podania w ramach akcji 19 947,00 16 044,892) 17 972,001) 16 533,402) 25 122,001) 22 441,002) 13 988,001) 13 054,002) 18 219,001) 16 970,002) 15 183,001) 15 183,002) 35 558,001) 32 069,002) 9 412,001) 339 400 261 080 448 820 330 668 320 898
1)
Dziennik Ustaw
lub produktu leczniczego weterynaryjnego
Region
(województwo)
dolnośląskie
kujawsko-pomorskie
– 32 –
lubelskie
lubuskie
łódzkie
małopolskie
mazowieckie
Poz. 563
opolskie
320 000
8 000,002) 17 845,001) 16 133,002) 20 187,001) 19 175,002) 18 310,001) 16 559,002) 12 334,001) 10 130,502) 11 710,001) 10 500,002) 24 173,001) 21 483,002) 29 827,001) 27 637,662) 22 892,001) 20 000,002) 312 679,003) 281 913,454) 5 638 269 2 (wiosenna i jesienna) 11 276 538 400 000 552 753 429 660 210 000 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 2 (wiosenna i jesienna) 202 610 2 (wiosenna i jesienna) 331 180 2 (wiosenna i jesienna) 383 500 2 (wiosenna i jesienna) 767 000 662 360 405 220 420 000 322 660 2 (wiosenna i jesienna) 645 320
Dziennik Ustaw
podkarpackie
podlaskie
pomorskie
śląskie
świętokrzyskie
– 33 –
warmińsko-mazurskie
859 320 1 105 506 800 000
wielkopolskie
zachodniopomorskie
Razem
1)
2)
Całkowita powierzchnia województwa. Powierzchnia województwa objęta szczepieniem.
3) Całkowita powierzchnia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
4) Powierzchnia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej objęta szczepieniem.
Poz. 563
W przypadku wystąpienia sytuacji epizootycznej, o której mowa w § 2 ust. 3 lub § 3 ust. 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju
Wsi z dnia 2 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących
Dziennik Ustaw
przeciwko wściekliźnie, liczba akcji szczepień w poszczególnych województwach oraz liczba województw objętych szczepieniem może ulec
zmniejszeniu.
– 34 – Poz. 563
8. Ilość Kwota całkowita w zł2) w euro3) kowy w euro3) jednostcałkowita z funduszy Wspólnoty (tak/nie) jednostek jednostkowy w zł Koszt Koszt Kwota Wniosek o dofinansowanie
Szacunkowa analiza kosztów programu1)
Dziennik Ustaw
Przeznaczenie kosztów
Wyszczególnienie
1. Badania laboratoryjne –
w 2013 r. 21 837 21 837 103 150,41 15492,23 7,93 173167,41 1,96 37,14 66,08 1442988,96 16,32 356293,57 42757,38 3825,24 tak
– 35 –
1.1. Koszty badań
test: RFFIT
test: TC
tak tak
test: różnicowanie
szczepów wirusa
wścieklizny 68 234,15 15922,20 57,81 3931,41 tak
test: jakość
szczepionki 21 837 47,89 1045773,93 11,82 258215,78 tak
test:
immunofluorescencja
Poz. 563
odcisków
mózgowych –
badanie w ramach
Dziennik Ustaw
monitoringu 1 290 tak 61,50 79 335,00 15,18 19 588,89
test:
immunofluorescencja
odcisków
mózgowych –
badanie przy
wystąpieniu
podejrzenia
wścieklizny
– 36 –
test: izolacji wirusa
90
118,05
10 624,50
29,15
2 623,33
tak
na myszach 17 372,49 6 332,33 91,97 1 563,54 tak
test: izolacji wirusa
na kulturach
komórkowych
neuroblastomy 21 837 35,00 764 295,00 8,64 188 714,81 tak
1.2.
Koszty
pobierania dostarczenie lisów do
próbek
badania 771 partii (po 30 0,84 103 622,40 0,21 25 585,78 nie
dowóz próbek do
Poz. 563
laboratorium (do
badań przy km
lisów) x 160
wystąpieniu
Dziennik Ustaw
podejrzenia
wścieklizny oraz
badań w ramach
monitoringu)
2.
Szczepienie
–
w 2013 r. 11 276 538 11 276 538 44591386,90 1,31 14772264,78 0,32 2,32 26161568,16 0,57 6459646,46 3647472,78 11010218,99 tak tak tak
– 37 –
2.1. Zakup szczepionki
2.2. Koszty dystrybucji
RAZEM
1)
Wszystkie wartości są podane bez VAT.
2)
Są to szacunkowe koszty realizacji programu, które zostały dostosowane do wielkości wydatków przewidzianych na zwalczanie chorób
zakaźnych zwierząt w ustawie budżetowej na rok 2013 z dnia 25 stycznia 2013 r. (Dz. U. poz. 169).
3)
Wyliczenie kosztów według kursu 1 euro = 4,05 zł (zgodnie z wytycznymi Ministra Finansów z dnia 12 września 2012 r. dotyczącymi
stosowania jednolitych wskaźników makroekonomicznych będących podstawą oszacowania skutków finansowych projektowanych ustaw).
Poz. 563
Załączniki do programu zwalczania wścieklizny (Rabies)
Okres sprawozdawczy(kwartał/rok): Załącznik nr 1 I - IV 2006
Dziennik Ustaw
Przypadki wścieklizny
Kraj:
Rzeczpospolita Polska (POL)
Obszar Zwierzęta wolno żyjące
Przypadki wścieklizny Zwierzęta domowe
kot
koń
wilk
pies
dzik
koza
inne
szop
bydło
owca
jenot
kuna
sarna
jeleń
świnia
borsuk
daniel
inne
bezdomny pies
inne łasicowate
inne mięsożerne
11
1
– 38 –
1 1
1
1 6
3 6 7
1 3 43 15
4
2
10 6
13
1 1 1 4
dolnośląskie kujawsko-pomorskie lubelskie lubuskie łódzkie małopolskie mazowieckie opolskie podkarpackie podlaskie pomorskie śląskie świętokrzyskie warmińsko-mazurskie wielkopolskie zachodniopomorskie Razem
4
6
9
Zwierzęta domowe
19
Zwierzęta wolno żyjące
63
RAZEM
82
nietoperz
Województwo lis
1
1
1
Poz. 563
Przypadki wścieklizny
Kraj:
Rzeczpospolita Polska (POL)
Okres sprawozdawczy(kwartał/rok):
Załącznik nr 2 I - IV 2007
Dziennik Ustaw
Obszar Zwierzęta wolno żyjące
Przypadki wścieklizny Zwierzęta domowe
kot
koń
wilk
pies
dzik
koza
inne
szop
bydło
owca
jenot
kuna
sarna
jeleń
świnia
borsuk
daniel
inne
bezdomny pies
inne łasicowate
6
2
1
– 39 –
1
1 1
1
1 12 9
inne mięsożerne
2 42 7
2 3
5
1 7 6 4
1 1
1 1 1 3
dolnośląskie kujawsko-pomorskie lubelskie lubuskie łódzkie małopolskie mazowieckie opolskie podkarpackie podlaskie pomorskie śląskie świętokrzyskie warmińsko-mazurskie wielkopolskie zachodniopomorskie Razem
3
6
6
Zwierzęta domowe
15
Zwierzęta wolno żyjące
RAZEM
55 70
nietoperz
Województwo lis
1 2
Poz. 563
Dziennik Ustaw
Przypadki wścieklizny Kraj: Okres sprawozdawczy(kwartał/rok):
Rzeczpospolita Polska (POL)
Załącznik nr 3 I - IV 2008
Obszar Zwierzęta wolno żyjące
Przypadki wścieklizny Zwierzęta domowe
kot
koń
wilk
pies
dzik
koza
inne
szop
bydło
owca
jenot
kuna
sarna
jeleń
świnia
borsuk
daniel
inne
bezdomny pies
inne łasicowate
1
6
– 40 –
1 1
1
8 3 1 1 19 2 1
inne mięsożerne
2
dolnośląskie kujawsko-pomorskie lubelskie lubuskie łódzkie małopolskie mazowieckie opolskie podkarpackie podlaskie pomorskie śląskie świętokrzyskie warmińsko-mazurskie wielkopolskie zachodniopomorskie Razem
1
1
3
Zwierzęta domowe
5
Zwierzęta wolno żyjące
24
RAZEM
29
nietoperz
Województwo lis
3
3
Poz. 563
Załącznik nr 4 Okres sprawozdawczy(kwartał/rok): I - IV 2009
Dziennik Ustaw
Przypadki wścieklizny Zwierzęta wolno żyjące
Kraj:
Rzeczpospolita Polska (POL)
Obszar
Przypadki wścieklizny Zwierzęta domowe
kot
koń
wilk
pies
dzik
koza
inne
szop
bydło
owca
jenot
kuna
sarna
jeleń
świnia
borsuk
daniel
inne
bezdomny pies
inne łasicowate
3
inne mięsożerne
nietoperz
Województwo lis
1
1 2 1
– 41 –
dolnośląskie kujawsko-pomorskie lubelskie lubuskie łódzkie małopolskie mazowieckie opolskie podkarpackie podlaskie pomorskie śląskie świętokrzyskie warmińsko-mazurskie wielkopolskie zachodniopomorskie Razem 6
2
Zwierzęta domowe
0
Zwierzęta wolno żyjące
8
RAZEM
8
Poz. 563
Załącznik nr 5 Okres sprawozdawczy(kwartał/rok): I - IV 2010
Dziennik Ustaw
Przypadki wścieklizny Zwierzęta wolno żyjące
Kraj:
Rzeczpospolita Polska (POL)
Obszar
Przypadki wścieklizny Zwierzęta domowe
kot
koń
wilk
pies
dzik
koza
inne
szop
bydło
owca
jenot
kuna
sarna
jeleń
świnia
borsuk
daniel
inne
bezdomny pies
inne łasicowate
1 1 13 1 2 1 94 1 3
1
9
1 1
5
6
4
inne mięsożerne
nietoperz
Województwo lis
1 2
– 42 –
1
dolnośląskie kujawsko-pomorskie lubelskie lubuskie łódzkie małopolskie mazowieckie opolskie podkarpackie podlaskie pomorskie śląskie świętokrzyskie warmińsko-mazurskie wielkopolskie zachodniopomorskie Razem 1 2 1 117 1 1 3 1
6
8
4
1 1 1 6
Zwierzęta domowe
Zwierzęta wolno żyjące
22 129
RAZEM
151
Poz. 563
Przypadki wścieklizny
Kraj:
Rzeczpospolita Polska (POL)
Okres sprawozdawczy(kwartał/rok):
Załącznik nr 6 I - IV 2011
Dziennik Ustaw
Obszar Zwierzęta wolno żyjące
Przypadki wścieklizny Zwierzęta domowe
kot
koń
wilk
pies
inne
dzik
koza
szop
bydło
owca
jenot
kuna
sarna
jeleń
świnia
borsuk
daniel
inne
bezdomny pies
inne łasicowate
12 1 46 2 1 4 1 1 103 2 1 4 9 2 1 1 1 2 1 3 38 1 6 2 1 2 4 1 1
2
7
3
inne mięsożerne
– 43 –
6 1
1 2
2 8
1
dolnośląskie kujawsko-pomorskie lubelskie lubuskie łódzkie małopolskie mazowieckie opolskie podkarpackie podlaskie pomorskie śląskie świętokrzyskie warmińsko-mazurskie wielkopolskie zachodniopomorskie Razem
8
10
14
Zwierzęta domowe
34
Zwierzęta wolno żyjące
126
RAZEM
160
nietoperz
Województwo lis
1
Poz. 563
Dziennik Ustaw – 44 – Poz. 563
Załącznik nr 2
Program mający na celu wykrycie występowania zakażeń wirusami wywołującymi grypę ptaków (Avian influenza) oraz poszerzenie wiedzy na temat ryzyka wystąpienia tej choroby
1. Identyfikacja programu
Państwo członkowskie: Rzeczpospolita Polska Choroba: grypa ptaków (Avian influenza) Okres realizacji programu: 2013 r.
2. Realizacja programu u drobiu
2.1. Cele programu
Realizacja programu mającego na celu wykrycie występowania zakażeń wirusami wywołującymi grypę ptaków (Avian influenza) oraz poszerzenie wiedzy na temat ryzyka wystąpienia tej choroby, zwanego dalej „programem”, zmierza do potwierdzenia statusu Rzeczypospolitej Polskiej jako państwa wolnego od grypy ptaków. Ponadto celem programu jest informowanie właściwych organów o występowaniu wirusa grypy ptaków. W celu kontrolowania tej choroby, zgodnie z dyrektywą Rady 2005/94/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania grypy ptaków i uchylającą dyrektywę 92/40/EWG (Dz. Urz. UE L 10 z 14.01.2006, str. 16, z późn. zm.), w ramach programu jest prowadzony czynny nadzór (pobieranie próbek od żywych lub upolowanych ptaków niewykazujących objawów klinicznych choroby) nad:
1) nisko zjadliwą grypą ptaków (LPAI) podtypu H5 i H7 u ptaków grzebiących (kur, indyków, perlic, bażantów, kuropatw i przepiórek) oraz ptaków bezgrzebieniowych, istniejące systemy wczesnego wykrywania;
2) nisko zjadliwą grypą ptaków (LPAI) podtypu H5 i H7 oraz wysoce zjadliwą grypą ptaków (HPAI) u domowego ptactwa wodnego (kaczek, gęsi i kaczek krzyżówek przeznaczonych do odnowy populacji zwierzyny łownej). Szczegółowe wytyczne w zakresie wdrażania nadzoru zostały określone w decyzji Komisji 2010/367/UE z dnia 25 czerwca 2010 r. w sprawie wdrożenia przez państwa członkowskie programów nadzoru w zakresie ptasiej grypy u drobiu i dzikiego ptactwa (Dz. Urz. UE L 166 z 01.07.2010, str. 22). uzupełniający inne
Dziennik Ustaw – 45 – Poz. 563
Główne korzyści wynikające z realizacji programu to:
1) stwierdzenie braku występowania wirusa grypy ptaków u drobiu;
2) wykrycie ewentualnych dowodów braku przenoszenia wirusa grypy ptaków z ptactwa dzikiego na drób przez losowe badania laboratoryjne na terytorium całego państwa.
2.2. Projekt nadzoru
Pobieranie próbek i badania serologiczne w gospodarstwach utrzymujących drób, zwanych dalej „gospodarstwem”, przeprowadza się w celu wykrycia przeciwciał na obecność wirusa grypy ptaków, zgodnie z dyrektywą Rady 2005/94/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania grypy ptaków uchylającą dyrektywę 92/40/EWG. Czynny nadzór uzupełnia systemy wczesnego wykrywania ustanowione zgodnie z decyzją Komisji 2005/734/WE z dnia 19 października 2005 r. ustanawiającą środki bezpieczeństwa biologicznego w celu zmniejszenia ryzyka przeniesienia wysoce zjadliwej grypy ptaków spowodowanej przez wirus grypy A podtyp H5N1 z ptaków dziko żyjących na drób i inne ptaki żyjące w niewoli oraz przewidującej system wczesnego wykrywania na obszarach szczególnego ryzyka (Dz. Urz. UE L 274 z 20.10.2005, str. 105, z późn. zm.) oraz rozdziałem II podręcznika diagnostycznego dotyczącego grypy ptaków, zatwierdzonego decyzją Komisji 2006/437/WE z dnia 4 sierpnia 2006 r. zatwierdzającą podręcznik diagnostyczny dotyczący grypy ptaków, przewidziany w dyrektywie Rady 2005/94/WE (Dz. Urz. UE L 237 z 31.08.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej „podręcznikiem diagnostycznym”.
2.2.1. Nadzór, w ramach którego pobiera się próbki reprezentatywne
Na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest przeprowadzane warstwowanie próbek do badań serologicznych na obecność wirusa grypy ptaków, tak aby próbki można było uznać za reprezentatywne dla całego państwa.
2.3. Populacje docelowe
W ramach realizacji programu pobiera się próbki od następujących kategorii produkcyjnych drobiu:
1) kury nioski;
2) kury nioski chowane na wolnym wybiegu;
3) kury reprodukcyjne;
4) indyki reprodukcyjne;
Dziennik Ustaw – 46 – Poz. 563
5) kaczki reprodukcyjne;
6) gęsi reprodukcyjne;
7) indyki rzeźne;
8) kaczki rzeźne;
9) gęsi rzeźne;
10) ptactwo łowne utrzymywane w warunkach fermowych (np. bażanty, kuropatwy);
11) ptaki bezgrzebieniowe (strusie).
2.4. Metoda pobierania próbek reprezentatywnych
Liczba gospodarstw, w których pobiera się próbki, jest obliczana na podstawie danych z tabeli 1 i 9 według gatunków drobiu utrzymywanych w danym gospodarstwie.
2.4.1. Liczba gospodarstw, w których pobiera się próbki do badań serologicznych na obecność wirusa grypy ptaków 2.4.1.1. Liczba gospodarstw, w których pobiera się próbki do badań serologicznych na obecność wirusa grypy ptaków, z wyjątkiem gospodarstw utrzymujących kaczki, gęsi i kaczki krzyżówki
Pobieranie próbek przeprowadza się zgodnie z tabelą 1, z uwzględnieniem danych z tabel 2–8: Tabela 1 Liczba gospodarstw, w których pobiera się próbki od każdej kategorii produkcyjnej drobiu, z wyłączeniem gospodarstw utrzymujących kaczki, gęsi i kaczki krzyżówki Liczba gospodarstw dla każdej kategorii Liczba gospodarstw, w których pobiera się produkcyjnej drobiu w danym państwie próbki członkowskim do 34 35–50 51–80 81–250 >250 wszystkie 35 42 53 60
Dziennik Ustaw – 47 – Poz. 563
Tabela 2 Gospodarstwa utrzymujące kury reprodukcyjne Kod NUTS(2)*,a) Łączna liczba gospodarstw b) Łączna liczba gospodarstw, w których pobiera się próbki PL11 PL12 PL21 PL22 PL31 PL32 PL33 PL34 PL41 PL42 PL43 PL51 PL52 PL61 PL62 PL63 SUMA 21 125 8 42 13 7 8 27 63 67 8 30 10 29 8 22 488 3 16 1 5 2 1 1 3 7 7 1 4 2 3 1 3 60 Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody 30 160 10 50 20 10 10 30 70 70 10 40 20 30 10 30 600 HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) Metody badania laboratoryjnego
Dziennik Ustaw – 48 – Poz. 563
Tabela 3 Gospodarstwa utrzymujące kury nioski Kod NUTS(2)*
,a)
Łączna liczba gospodarstw
b)
Łączna liczba gospodarstw, w których pobiera się próbki
Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 -
Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody 50 150 20 70 20 20 10 20 60 20 20 60 20 20 20 20 600
Metody badania laboratoryjnego
PL11 PL12 PL21 PL22 PL31 PL32 PL33 PL34 PL41 PL42 PL43 PL51 PL52 PL61 PL62 PL63 SUMA
43 162 24 82 23 22 8 14 61 18 28 61 14 22 11 29 622
5 15 2 7 2 2 1 2 6 2 2 6 2 2 2 2 60
HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) -
Dziennik Ustaw – 49 – Poz. 563
Tabela 4 Gospodarstwa utrzymujące kury nioski chowane na wolnym wybiegu Kod NUTS(2)*,a) Łączna liczba gospodarstw b) Łączna liczba gospodarstw, w których pobiera się próbki PL11 PL12 PL21 PL22 PL31 PL32 PL33 PL34 PL41 PL42 PL43 PL51 PL52 PL61 PL62 PL63 SUMA 17 12 5 5 4 1 5 1 5 4 14 3 4 2 7 89 10 7 3 3 2 1 3 1 3 2 9 1 2 1 5 53 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody 100 70 30 30 20 10 30 10 30 20 90 10 20 10 50 530 HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) Metody badania laboratoryjnego
Dziennik Ustaw – 50 – Poz. 563
Tabela 5 Gospodarstwa utrzymujące indyki rzeźne Kod NUTS(2)*
,a)
Łączna liczba gospodarstw
b)
Łączna liczba gospodarstw, w których pobiera się próbki
Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo
Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody
Metody badania laboratoryjnego
PL11 PL12 PL21 PL22 PL31 PL32 PL33 PL34 PL41 PL42 PL43 PL51 PL52 PL61 PL62 PL63 SUMA
8 16 4 4 11 4 2 6 29 8 27 11 4 11 72 2 219
2 4 1 1 4 1 1 2 6 2 6 4 1 4 13 1 53
10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 -
20 40 10 10 40 10 10 20 60 20 60 40 10 40 130 10 530
HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) -
Dziennik Ustaw – 51 – Poz. 563
Tabela 6 Gospodarstwa utrzymujące indyki reprodukcyjne
Kod NUTS(2)*,a)
Łączna liczba gospodarstwb)
Łączna liczba gospodarstw, w których pobiera się próbki
Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 -
Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody 10 10 10 10 90 130
Metody badania laboratoryjnego
PL11 PL12 PL21 PL22 PL31 PL32 PL33 PL34 PL41 PL42 PL43 PL51 PL52 PL61 PL62 PL63 SUMA
1 1 1 1 9 13
1 1 1 1 9 13
HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) -
Dziennik Ustaw – 52 – Poz. 563
Tabela 7 Gospodarstwa utrzymujące strusie Kod NUTS(2)*,a) Łączna liczba gospodarstwb) Łączna liczba gospodarstw, w których pobiera się próbki PL11 PL12 PL21 PL22 PL31 PL32 PL33 PL34 PL41 PL42 PL43 PL51 PL52 PL61 PL62 PL63 SUMA 7 7 5 8 2 10 8 5 11 8 2 9 3 4 89 4 4 3 4 1 7 5 3 8 5 1 5 1 2 53 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody 20 20 15 20 5 35 25 15 40 25 5 25 5 10 265 HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) Metody badania laboratoryjnego
Dziennik Ustaw – 53 – Poz. 563
Tabela 8 Gospodarstwa utrzymujące ptaki łowne Kod NUTS(2)*,a) Łączna liczba gospodarstwb) Łączna liczba gospodarstw, w których pobiera się próbki PL11 PL12 PL21 PL22 PL31 PL32 PL33 PL34 PL41 PL42 PL43 PL51 PL52 PL61 PL62 PL63 SUMA 14 14 7 4 6 1 9 3 11 1 5 11 2 3 91 10 10 4 2 3 1 5 1 6 1 2 6 1 1 53 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody 100 100 40 20 30 10 50 10 60 10 20 60 10 10 530 HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) Metody badania laboratoryjnego
Objaśnienia do tabel 2–8: * Kod NUTS(2) – ang. Nomenclature of Units for Territorial Statistics- standard geokodowania przyjęty w Unii Europejskiej na potrzeby identyfikowania statystycznych jednostek terytorialnych, gdzie poszczególne kody oznaczają odpowiednio: PL51-woj. dolnośląskie, PL61-woj. kujawsko-pomorskie, PL31-woj. lubelskie, PL43-woj. lubuskie, PL11-woj. łódzkie, PL21-woj. małopolskie, PL12-woj. mazowieckie, PL52-woj. opolskie, PL32- woj. podkarpackie, PL34-woj. podlaskie, PL63-woj. pomorskie, PL22-woj. śląskie, PL33-woj. świętokrzyskie, PL62- woj. warmińsko-mazurskie, PL41- woj. wielkopolskie, PL42-woj. zachodniopomorskie.
Dziennik Ustaw
a)
– 54 –
Poz. 563
Położenie gospodarstwa pochodzenia. Jeżeli nie można użyć kodu NUTS(2), należy określić położenie Łączna liczba gospodarstw jednej kategorii drobiu w danym regionie NUTS(2).
w stopniach długości i szerokości geograficznej.
b)
2.4.1.2. Liczba gospodarstw utrzymujących kaczki, gęsi i kaczki krzyżówki, w których pobiera się próbki
Pobieranie próbek przeprowadza się zgodnie z tabelą 9, z uwzględnieniem danych zawartych w tabelach 10–13:
Tabela 9 Liczba gospodarstw utrzymujących kaczki, gęsi i kaczki krzyżówki, w których pobiera się próbki Liczba gospodarstw utrzymujących kaczki, gęsi i kaczki krzyżówki w danym państwie członkowskim do 46 47–60 61–100 101–350 >350 Liczba gospodarstw utrzymujących kaczki, gęsi i kaczki krzyżówki, w których pobiera się próbki wszystkie 47 59 80 90
Dziennik Ustaw – 55 – Poz. 563
Tabela 10 Gospodarstwa utrzymujące kaczki rzeźne Kod NUTS(2)*, a) Łączna liczba gospodarstwb) Łączna liczba gospodarstw, w których pobiera się próbki PL11 PL12 PL21 PL22 PL31 PL32 PL33 PL34 PL41 PL42 PL43 PL51 PL52 PL61 PL62 PL63 SUMA 29 12 6 53 116 2 10 8 13 249 10 5 2 20 31 1 4 2 5 80 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody 200 100 40 400 620 20 80 40 100 1600 HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) Metody badania laboratoryjnego
Dziennik Ustaw – 56 – Poz. 563
Tabela 11 Gospodarstwa utrzymujące kaczki reprodukcyjne
Kod NUTS(2)*
, a)
Łączna liczba gospodarstw
b)
Łączna liczba gospodarstw, w których pobiera się próbki
Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo
Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody
Metody badania laboratoryjnego
PL11 PL12 PL21 PL22 PL31 PL32 PL33 PL34 PL41 PL42 PL43 PL51 PL52 PL61 PL62 PL63 SUMA
2 1 6 12 1 3 4 1 30
2 1 6 12 1 3 4 1 30
20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 -
40 20 120 240 20 60 80 20 600
HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) -
Dziennik Ustaw – 57 – Poz. 563
Tabela 12 Gospodarstwa utrzymujące gęsi rzeźne Kod NUTS(2)*
, a)
Łączna liczba gospodarstw
b)
Łączna liczba gospodarstw, w których pobiera się próbki
Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 -
Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody 280 200 20 20 280 60 140 140 400 20 60 20 20 60 60 20 1800
Metody badania laboratoryjnego
PL11 PL12 PL21 PL22 PL31 PL32 PL33 PL34 PL41 PL42 PL43 PL51 PL52 PL61 PL62 PL63 SUMA
135 101 4 12 138 28 53 61 265 15 34 11 5 47 35 9 953
14 10 1 1 14 3 7 7 20 1 3 1 1 3 3 1 90
HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) -
Dziennik Ustaw – 58 – Poz. 563
Tabela 13 Gospodarstwa utrzymujące gęsi reprodukcyjne Kod NUTS(2)*
, a)
Łączna liczba gospodarstw
b)
Łączna liczba gospodarstw, w których pobiera się próbki
Szacunkowa liczba próbek na gospodarstwo
Szacunkowa łączna liczba wykonanych testów według danej metody
Metody badania laboratoryjnego
PL11 PL12 PL21 PL22 PL31 PL32 PL33 PL34 PL41 PL42 PL43 PL51 PL52 PL61 PL62 PL63 SUMA
22 12 6 2 24 1 14 61 2 4 5 1 37 21 14 226
8 5 3 1 8 1 5 20 1 2 2 1 10 8 5 80
20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20 -
160 100 60 20 160 20 100 400 20 40 40 20 200 160 100 1600
HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) HI (H5/H7) -
Objaśnienia do tabel 10–13: * Kod NUTS(2) – ang. Nomenclature of Units for Territorial Statistics- standard geokodowania przyjęty w Unii Europejskiej na potrzeby identyfikowania statystycznych jednostek terytorialnych, gdzie poszczególne kody oznaczają odpowiednio: PL51-woj. dolnośląskie, PL61-woj. kujawsko-pomorskie, PL31-woj. lubelskie, PL43-woj. lubuskie, PL11-woj. łódzkie, PL21-woj. małopolskie, PL12-woj. mazowieckie, PL52-woj. opolskie, PL32- woj. podkarpackie, PL34-woj. podlaskie,
Dziennik Ustaw – 59 – Poz. 563
PL63-woj. pomorskie, PL22-woj. śląskie, PL33-woj. świętokrzyskie, PL62- woj. warmińsko-mazurskie, PL41- woj. wielkopolskie, PL42-woj. zachodniopomorskie.
a)
Położenie gospodarstwa pochodzenia. Jeżeli nie można użyć kodu NUTS(2), należy określić położenie Łączna liczba gospodarstw jednej kategorii drobiu w danym regionie NUTS(2).
w stopniach długości i szerokości geograficznej.
b)
2.4.2. Liczba ptaków, od których pobiera się próbki w gospodarstwach, z wyłączeniem kaczek, gęsi i kaczek krzyżówek
Liczba ptaków, od których pobiera się próbki w każdym gospodarstwie, jest określana w sposób pozwalający na uzyskanie 95% prawdopodobieństwa wykrycia co najmniej jednego ptaka zakażonego grypą ptaków, jeżeli odsetek występowania ptaków seropozytywnych wynosi >30%. Próbki krwi do badań serologicznych pobiera się od wszystkich kategorii produkcyjnych drobiu i gatunków drobiu, przynajmniej od 5–10 ptaków (z wyjątkiem kaczek, gęsi i kaczek krzyżówek) w każdym gospodarstwie oraz z różnych kurników, jeżeli w danym gospodarstwie jest ich więcej niż jeden. W przypadku kilku kurników próbki pobiera się co najmniej od 5 ptaków z każdego kurnika.
2.4.2.1. Liczba kaczek, gęsi i kaczek krzyżówek, od których należy pobrać próbki w gospodarstwie
Liczba kaczek, gęsi i kaczek krzyżówek, od których pobiera się próbki w gospodarstwie, ustala się w sposób pozwalający na 95% prawdopodobieństwo wykrycia co najmniej 1 ptaka zakażonego grypą ptaków, jeżeli odsetek występowania ptaków seropozytywnych wynosi >30%. Do badań serologicznych pobiera się dwadzieścia próbek krwi w każdym wytypowanym gospodarstwie.
2.5. Procedury pobierania próbek do badań serologicznych
Okres pobierania próbek w gospodarstwie jest zbieżny z okresem produkcji sezonowej dla każdej kategorii produkcyjnej drobiu, a pobieranie próbek można przeprowadzić również w rzeźni. W celu zwiększenia skuteczności oraz unikania niepotrzebnej obecności osób trzecich na terenie gospodarstwa pobieranie próbek odbywa się w miarę możliwości jednocześnie z pobieraniem próbek do innych celów, w szczególności w ramach programów kontroli zakażeń bakteriami Salmonella.
2.6. Pobieranie próbek do badań wirusologicznych
Pobieranie próbek do badań wirusologicznych na obecność wirusa grypy ptaków nie jest stosowane, jako metoda alternatywna wobec badań serologicznych. Metoda ta jest stosowana wyłącznie
Dziennik Ustaw – 60 – Poz. 563
w przypadku uzyskania dodatnich wyników badań serologicznych na obecność wirusa grypy ptaków.
2.7. Częstotliwość i okres badania
Pobieranie próbek w gospodarstwach odbywa się od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2013 r. zgodnie z przepisami decyzji Komisji 2010/367/UE z dnia 25 czerwca 2010 r. w sprawie wdrożenia przez państwa członkowskie programów nadzoru w zakresie ptasiej grypy u drobiu i dzikiego ptactwa.
2.8. Badania laboratoryjne
Badanie laboratoryjne próbek odbywa się w Laboratorium Zakładu Chorób Drobiu w Państwowym Instytucie Weterynaryjnym – Państwowym Instytucie Badawczym w Puławach, które jest krajowym laboratorium referencyjnym, o którym mowa w art. 33 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. Urz. UE L 165 z 30.04.2004, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200). Laboratorium to zostało wyznaczone jako krajowe laboratorium referencyjne dla grypy ptaków na podstawie rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 kwietnia 2012 r. w sprawie krajowych laboratoriów referencyjnych (Dz. U. poz. 480). Badania laboratoryjne przeprowadza się zgodnie z podręcznikiem diagnostycznym. Wszystkie dodatnie wyniki badań serologicznych są potwierdzane w Krajowym Laboratorium Referencyjnym ds. Grypy Ptaków w Państwowym Instytucie Weterynaryjnym – Państwowym Instytucie Badawczym w Puławach metodą hamowania hemaglutynacji, z użyciem wyznaczonych szczepów dostarczonych przez Wspólnotowe Laboratorium Referencyjne ds. Grypy Ptaków:
1) dla podtypu H5: a) wstępne badanie przy użyciu szczepu teal/England/7894/06 (H5N3), b) badanie wszystkich próbek dodatnich przy użyciu szczepu chicken/Scotland/59 (H5N1) w celu wyeliminowania przeciwciał reagujących krzyżowo z N3;
2) dla podtypu H7: a) wstępne badanie przy użyciu szczepu Turkey/England/647/77 (H7N7), b) badanie wszystkich próbek dodatnich przy użyciu szczepu African starling/983/79 (H7N1) w celu wyeliminowania przeciwciał reagujących krzyżowo z N7. Następstwem wszystkich dodatnich wyników badań serologicznych jest dochodzenie epidemiologiczne w gospodarstwie oraz ponowne pobranie próbek do badań wirusologicznych w celu określenia, czy w danym gospodarstwie występuje aktywne zakażenie wirusem grypy ptaków.
Dziennik Ustaw – 61 – Poz. 563
Wszystkie izolaty wirusa grypy ptaków przekazuje się do Wspólnotowego Laboratorium Referencyjnego ds. Grypy Ptaków, a także do krajowych laboratoriów referencyjnych zgodnie z zasadami określonymi w załączniku VIII do dyrektywy Rady 2005/94/WE w sprawie wspólnotowych środków zwalczania grypy ptaków i uchylającej dyrektywę 92/40/EWG, jeżeli nie ma zastosowania odstępstwo przewidziane w rozdziale V ust. 4 lit. d podręcznika diagnostycznego. Wirusy podtypu H5/H7 zostają niezwłocznie przesłane do Wspólnotowego Laboratorium Referencyjnego ds. Grypy Ptaków i poddane standardowym badaniom klasyfikującym (sekwencjonowaniu nukleotydów/IVPI) zgodnie z podręcznikiem diagnostycznym.
3. Realizacja programu u dzikiego ptactwa 3.1. Cele programu
Celem realizacji programu u dzikiego ptactwa jest wczesne wykrycie HPAI podtypu H5N1 u dzikiego ptactwa w celu ochrony drobiu w gospodarstwach oraz weterynaryjnej ochrony zdrowia publicznego. Główne korzyści realizacji programu u dzikiego ptactwa to:
1) stwierdzenie braku występowania podtypu H5N7 lub innych podtypów wirusa grypy ptaków u dzikiego ptactwa;
2) wykrycie ewentualnych dowodów braku przenoszenia wirusa grypy ptaków z ptactwa dzikiego na drób przez losowe badania laboratoryjne ptactwa dzikiego prowadzone na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3.2. Projekt nadzoru
Nadzór bierny polega na pobieraniu próbek do badań laboratoryjnych od konającego dzikiego ptactwa oraz padłych ptaków. W szczególności nadzorem tym jest objęte dzikie ptactwo, u którego występuje wyższe ryzyko zakażenia i przeniesienia wirusa HPAI podtypu H5(N1) (tzw. „gatunki docelowe”), zwłaszcza migrujące dzikie ptactwo wodne. Nadzorem biernym są objęte obszary w pobliżu mórz, jezior i dróg wodnych, na których znaleziono padłe ptaki, zwłaszcza jeżeli obszary te znajdują się w pobliżu gospodarstw.
Dziennik Ustaw – 62 – Poz. 563
W trakcie realizacji programu, w celu zapewnienia pomocy w określaniu gatunków zakażonych wirusem grypy ptaków i optymalizacji pobierania od tych gatunków próbek, zapewnia się ścisłą współpracę między epidemiologami, ornitologami i właściwym organem ds. ochrony przyrody. Jeżeli wymaga tego sytuacja epidemiologiczna w odniesieniu do wirusa HPAI podtypu H5(N1), nadzór jest uzupełniany przez działania uświadamiające oraz aktywne poszukiwanie i monitorowanie dzikiego ptactwa padłego lub konającego, w szczególności ptaków należących do gatunków docelowych. Powodem może być wykrycie wirusa HPAI podtypu H5(N1) u drobiu lub dzikiego ptactwa w sąsiadujących państwach członkowskich Unii Europejskiej i państwach trzecich lub w państwach, przez których terytorium przebiegają szlaki migracyjne dzikich ptaków. W takim przypadku uwzględnia się szczegółowe trasy migracji oraz gatunki dzikiego ptactwa.
3.3. Procedury pobierania próbek do badań laboratoryjnych
Pobieranie próbek przeprowadza się zgodnie z podręcznikiem diagnostycznym. Próbki do badań metodą PCR lub izolacji wirusa pobiera się z kloaki i tchawicy lub jamy dziobowo-gardłowej albo z tkanek ptaków dzikich padłych lub konających. Podczas przechowywania i transportu próbek podejmuje się szczególne środki ostrożności zgodnie z rozdziałem IV ust. 5 i 6 podręcznika diagnostycznego. Wszystkie izolaty wirusa grypy ptaków wykrytego u dzikiego ptactwa przekazuje się do Wspólnotowego Laboratorium Referencyjnego ds. Grypy Ptaków, jeżeli nie ma zastosowania odstępstwo przewidziane w rozdziale V ust. 4 lit. d podręcznika diagnostycznego. Wirusy podtypu H5/H7 zostają niezwłocznie przesłane do Wspólnotowego Laboratorium Referencyjnego ds. Grypy Ptaków i poddane standardowym badaniom klasyfikującym (sekwencjonowaniu nukleotydów/IVPI) zgodnie z podręcznikiem diagnostycznym. Pobieranie próbek odbywa się nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2013 r. Tabela 14 Liczba próbek, które pobiera się od dzikiego ptactwa Kod NUTS (2) Dzikie ptactwo, od którego pobiera się próbki PL11 PL12 PL21 gatunki dzikiego ptactwa, Liczba próbek, które pobiera się w ramach nadzoru biernego 50 z całego terytorium
Dziennik Ustaw – 63 – Poz. 563
PL22 PL31 PL32 PL33 PL34 PL41 PL42 PL43 PL51 PL52 PL61 PL62 PL63 SUMA
od których pobiera się próbki do badań na obecność grypy ptaków (gatunki docelowe)
Rzeczypospolitej Polskiej
około 50
3.4. Badania laboratoryjne próbek
Badania laboratoryjne próbek przeprowadza się zgodnie z podręcznikiem diagnostycznym. Badanie próbek odbywa się w Krajowym Laboratorium Referencyjnym ds. Grypy Ptaków w Państwowym Instytucie Weterynaryjnym – Państwowym Instytucie Badawczym w Puławach. Przeprowadza się wstępne badania przesiewowe próbek, metodą PCR dla genu M, a w przypadku wystąpienia dodatniego wyniku próbkę poddaje się następnie szybkim badaniom na obecność H5, przeprowadzanym w okresie nie dłuższym niż dwa tygodnie. W przypadku potwierdzenia H5 najszybciej, jak to możliwe przeprowadza się analizę miejsca rozszczepienia próbki, aby określić, czy jest to wysoce zjadliwa grypa ptaków (HPAI) czy nisko zjadliwa grypa ptaków (LPAI). Jeżeli obecność wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5 w próbce zostanie potwierdzona, jak najszybciej przeprowadza się dodatkowe badania tej próbki na określenie typu N, nawet jeżeli tym sposobem możliwe jest tylko wykluczenie typu N1.
3.5. Dalsze działania
W razie potwierdzenia zakażenia próbki HPAI podtypu H5(N1) mają zastosowanie środki kontroli określone w decyzji Komisji 2006/563/WE z dnia 11 sierpnia 2006 r. dotyczącej niektórych środków ochronnych w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5(N1) wśród dzikiego ptactwa we Wspólnocie i uchylającej decyzję 2006/115/WE (Dz. Urz. UE L 222 z 15.08.2006, str. 11).
Dziennik Ustaw – 64 – Poz. 563
W trakcie dochodzenia epidemiologicznego identyfikuje się obszary powiązane z takimi przypadkami, w szczególności tereny istotne dla produkcji drobiu, takie jak obszary o wysokim zagęszczeniu gospodarstw, aby można było przewidzieć w przyszłości pojawienie się wirusa grypy ptaków.
3.6. Sytuacja epidemiologiczna w zakresie grypy ptaków u drobiu w ostatnich pięciu latach
W ostatnich pięciu latach (2008–2012) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie notowano przypadków wystąpienia grypy ptaków u drobiu hodowlanego. Program nadzoru w tym okresie obejmował fermy kur reprodukcyjnych, fermy kur niosek, fermy indyków, fermy gęsi i kaczek, fermy strusi, fermy ptaków łownych oraz ptaki dzikie. Próbki były pobierane i badane w okresie całego roku realizacji danego programu.
3.7. Sytuacja epidemiologiczna w zakresie grypy ptaków u dzikiego ptactwa w ostatnich pięciu latach
W ostatnich pięciu latach (2008–2012) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie notowano przypadków wystąpienia grypy ptaków u ptactwa dzikiego. Program nadzoru dzikiego ptactwa w kierunku grypy ptaków w tym okresie obejmował nadzór czynny oraz bierny. Próbki były pobierane i badane w okresie całego roku realizacji programu.
3.8. Działania w zakresie powiadamiania o grypie ptaków
Zgodnie z art. 42 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, w przypadku podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt posiadacz zwierzęcia jest obowiązany do:
1) niezwłocznego zawiadomienia o tym organu Inspekcji Weterynaryjnej lub najbliższego podmiotu świadczącego usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej lub wójta (burmistrza, prezydenta miasta);
2) pozostawienia zwierząt w miejscu ich przebywania i niewprowadzania tam innych zwierząt;
3) uniemożliwienia osobom postronnym dostępu do pomieszczeń lub miejsc, w których znajdują się zwierzęta podejrzane o zakażenie lub chorobę lub zwłoki zwierząt;
4) wstrzymania się od wywożenia, wynoszenia i zbywania produktów w szczególności mięsa oraz zwłok zwierzęcych, środków żywienia zwierząt, wody, ściółki, nawozów naturalnych;
5) udostępnienia organom Inspekcji Weterynaryjnej zwierząt i zwłok zwierzęcych do badań i zabiegów weterynaryjnych, a także udzielania pomocy przy ich przeprowadzaniu;
Dziennik Ustaw – 65 – Poz. 563
6) udzielania organom Inspekcji Weterynaryjnej oraz osobom działającym w imieniu tych organów wyjaśnień i podawania informacji, które mogą mieć znaczenie dla wykrycia choroby i źródeł zakażenia lub zapobiegania jej szerzeniu. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) niezwłocznie informuje organ Inspekcji Weterynaryjnej o otrzymaniu zawiadomienia. Podmiot świadczący usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej niezwłocznie informuje organ Inspekcji Weterynaryjnej, jeżeli na podstawie zawiadomienia podejrzewa wystąpienie choroby zakaźnej zwierząt podlegającej obowiązkowi zwalczania. Powiatowy lekarz weterynarii po otrzymaniu zawiadomienia podejmuje niezwłocznie czynności w celu wykrycia lub wykluczenia choroby zakaźnej zwierząt podlegającej obowiązkowi zwalczania. Powiatowy lekarz weterynarii niezwłocznie informuje wojewódzkiego lekarza weterynarii, w tym w formie elektronicznej, o podejrzeniu wystąpienia lub wystąpieniu choroby zakaźnej zwierząt oraz o czynnościach podjętych w celu wykrycia lub wykluczenia tej choroby. Wojewódzki lekarz weterynarii przekazuje niezwłocznie Głównemu Lekarzowi Weterynarii, w tym w formie elektronicznej, informacje o podejrzeniu wystąpienia lub wystąpieniu choroby zakaźnej zwierząt oraz o czynnościach podjętych w celu wykrycia lub wykluczenia tej choroby. Zgodnie z art. 51 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, podmioty świadczące usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej oraz laboratoria przekazują powiatowemu lekarzowi weterynarii informacje o podejrzeniu wystąpienia lub wystąpieniu choroby zakaźnej zwierząt podlegającej notyfikacji w Unii Europejskiej niezwłocznie po powzięciu takiego podejrzenia. Powiatowy lekarz weterynarii przekazuje wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii informacje o powzięciu podejrzenia lub o stwierdzeniu choroby zakaźnej zwierząt podlegającej obowiązkowi zwalczania lub notyfikacji w Unii Europejskiej, zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 1 lutego 2006 r. w sprawie wykazu chorób zakaźnych zwierząt podlegających notyfikacji w Unii Europejskiej oraz zakresu, sposobu i terminów przekazywania informacji o tych chorobach (Dz. U. Nr 24, poz. 182), niezwłocznie po powzięciu tego podejrzenia lub stwierdzeniu choroby. Wojewódzki lekarz weterynarii przekazuje informacje uzyskane od powiatowego lekarza weterynarii Głównemu Lekarzowi Weterynarii. Główny Lekarz Weterynarii:
1) informuje, wykonując postanowienia umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, właściwe organizacje międzynarodowe o występowaniu na terytorium
Dziennik Ustaw – 66 – Poz. 563
Rzeczypospolitej Polskiej chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania;
2) powiadamia Komisję Europejską oraz inne państwa członkowskie Unii Europejskiej o chorobach zakaźnych zwierząt podlegających notyfikacji w Unii Europejskiej oraz o wygaszeniu ognisk tych chorób. Tabela 15 Wykaz gatunków dzikiego ptactwa, od których pobiera się próbki do badań na obecność grypy ptaków (gatunki docelowe) Lp. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 Nazwa naukowa
Accipiter gentilis Accipiter nisus Anas acuta Anas clypeata Anas crecca Anas penelope Anas platyrhynchos Anas querquedula Anas strepera Anser albifrons albifrons Anser anser Anser brachyrhynchus Anser erythropus Anser fabalis Ardea cinerea Aythya ferina Aythya fuligula Branta bernicla Branta canadensis Branta leucopsis Branta ruficollis Bubo bubo Buteo buteo
Nazwa zwyczajowa
Jastrząb gołębiarz Krogulec Rożeniec Płaskonos Cyraneczka Świstun Kaczka krzyżówka Cyranka Krakwa Gęś białoczelna (europejska rasa) Gęś gęgawa Gęś krótkodzioba Gęś mała Gęś zbożowa Czapla siwa Głowienka Czernica Bernikla obrożna Bernikla kanadyjska Bernikla białolica Bernikla rdzawoszyja Puchacz Myszołów zwyczajny
65
Dziennik Ustaw – 67 – Poz. 563
24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50
Buteo lagopus Cairina moschata Ciconia ciconia Circus aeruginosus Cygnus columbianus Cygnus cygnus Cygnus olor Falco peregrinus Falco tinnunculus Fulica atra Larus canus Larus ridibundus Limosa limosa Marmaronetta angustirostris Mergus albellus Milvus migrans Milvus milvus Netta rufina Phalacrocorax carbo Philomachus pugnax Pica pica Pluvialis apricaria Podiceps cristatus Podiceps nigricollis Porphyrio porphyrio Tachybaptus ruficollis Vanellus vanellus
Myszołów włochaty Piżmówka amerykańska Bocian biały Błotniak stawowy Łabędź czarnodzioby Łabędź krzykliwy Łabędź niemy Sokół wędrowny Pustułka Łyska Mewa pospolita Mewa śmieszka Rycyk Marmurka Tracz bielaczek Kania czarna Kania ruda Hełmiatka Kormoran czarny Batalion Sroka Siewka złota Perkoz dwuczuby Perkoz zausznik Modrzyk Perkozek Czajka
Dziennik Ustaw – 68 – Poz. 563
4. Koszty realizacji programu 4.1. Nadzór nad drobiem
Tabela 16 Środki kwalifikujące się do współfinansowania nadzoru nad drobiem Metody badania laboratoryjnego Liczba testów do wykonania według danej metody Wstępne serologiczne badanie przesiewowea) Test zahamowania hemaglutynacji HI na obecność H5/H7
(b)
Koszt jednostkowy testów (według danej metody) w zł -
Koszt jednostkowy testów (według danej metody) w euro* -
Koszt całkowity w zł
Koszt całkowity w euro*
Finansowanie unijne (tak/nie)
-
-
-
-
17 570 + 700 (powtórne badanie) = 18 270 6
36
8,89
657 720
162 420,30
tak
Test izolacji wirusa (badania retrospektywne) Test PCR (badania retrospektywne) Inne środki, jakie mają być podjęte Kontrola wyrywkowa Pozostałe
279
68,89
1 674
413,34
tak
48 Pobieranie i przesyłanie próbek do laboratorium (8 785 próbek)
333 2
82,22 0,49
15 984 17 570
3 946,56 4 304,65
tak tak
Razem
-
692 948
171 084,85
-
Dziennik Ustaw
a) b)
– 69 –
Poz. 563
Określić badanie laboratoryjne, które należy przeprowadzić. Określić liczbę testów na obecność H5 i H7.
* Wyliczenie kosztów według kursu 1 euro = 4,05 zł (zgodnie z wytycznymi Ministra Finansów z dnia 12 września 2012 r. dotyczącymi stosowania jednolitych wskaźników makroekonomicznych będących podstawą oszacowania skutków finansowych projektowanych ustaw). Są to szacunkowe koszty realizacji programu, które zostały dostosowane do wielkości wydatków przewidzianych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt w ustawie budżetowej na rok 2013 z dnia 25 stycznia 2013 r. (Dz. U. poz. 169).
4.2. Nadzór nad dzikim ptactwem
Tabela 17 Środki kwalifikujące się do współfinansowania nadzoru nad dzikim ptactwem Koszt Liczba testów do Metody badania laboratoryjnego wykonania według danej metody Wstępne serologiczne badanie przesiewowe Test zahamowania hemaglutynacji HI na obecność H5/H7 Test izolacji wirusa 5 279 68,89 1 395 344,45 tak jednostkowy testów (według danej metody) w zł Koszt jednostkowy testów (według danej metody) w euro* Koszt całkowity w zł Koszt całkowity w euro* Finansowanie unijne (tak/nie)
50 Badanie PCR 5 (badanie identyfikacyjne)
333 403
82,22 99,51
16 650 2015
4 111 tak 497,55
Dziennik Ustaw – 70 – Poz. 563
Inne środki, jakie mają być podjęte Kontrola wyrywkowa
-
-
-
-
-
-
Pobieranie i przesyłanie
-
-
-
-
-
Pozostałe
próbek do laboratorium (50 próbek)
20
4,94
1000
247
tak
Razem
-
-
-
21 060
5 200
-
Wyliczenie kosztów według kursu 1 euro = 4,05 zł (zgodnie z wytycznymi Ministra Finansów z dnia 12 września 2012 r. dotyczącymi stosowania jednolitych wskaźników makroekonomicznych będących podstawą oszacowania skutków finansowych projektowanych ustaw). Są to szacunkowe koszty realizacji programu, które zostały dostosowane do wielkości wydatków przewidzianych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt w ustawie budżetowej na rok 2013 z dnia 25 stycznia 2013 r.
Przewiduje się, że szacunkowy łączny koszt realizacji programu (badanie drobiu i ptaków dzikich) wyniesie:
1) w zł – 692 948 + 21 060 = 714 008;
2) w euro – 171 084,85 + 5 200 = 176 284,85.
Dziennik Ustaw Poz. 563 z 2013 - pozostałe dokumenty: |
---|
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1742 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie wymagań dotyczących sprawności technicznej sprzętu przeznaczonego do stosowania środków ochrony roślin
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1741 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2013 r. w sprawie szczegółowych warunków realizacji rządowego programu wspierania osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1740 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie wysokości wynagrodzenia członków i personelu pomocniczego komisji regulacyjnych działających na podstawie ustaw o stosunku Państwa do kościołów oraz związków wyznaniowych w roku 2014
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1739 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie dokumentowania działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1738 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Transportowemu Dozorowi Technicznemu
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1737 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1736 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wieloletniej prognozy finansowej jednostki samorządu terytorialnego
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1735 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie kwot wartości zamówień oraz konkursów, od których jest uzależniony obowiązek przekazywania ogłoszeń Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1734 z 20132013-12-31
Ustawa z dnia 22 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1733 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad użycia oddziałów i pododdziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w czasie stanu wyjątkowego
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1732 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad zatrudniania pracowników w jednostkach wojskowych przewidzianych do użycia lub pobytu poza granicami państwa
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1731 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie wykonywania przez operatorów pocztowych zadań na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa i bezpieczeństwa i porządku publicznego
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1730 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie stanowisk służbowych w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym oraz wymagań w zakresie wykształcenia i kwalifikacji zawodowych, jakie powinni spełniać funkcjonariusze na poszczególnych stanowiskach służbowych
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1729 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1728 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie udzielania wsparcia nowej inwestycji z Funduszu Strefowego
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1727 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1726 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych wymagań, jakie powinien spełnić podmiot wnioskujący o wyznaczenie go jako jednostkę uprawnioną, sposobu i trybu przeprowadzania kontroli oraz wzoru sprawozdania oceniającego
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1725 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dopuszczenia jednostkowego pojazdu
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1724 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie wprowadzenia programu zwalczania gąbczastej encefalopatii bydła na 2014 r.
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1723 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 24 grudnia 2013 r. w sprawie Systemu Wspomagania Decyzji Państwowej Straży Pożarnej
Dziennik Ustaw Nr 0, poz. 1722 z 20132013-12-31
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień
Informujemy, iż zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt. 1 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 90 poz. 631), dalsze rozpowszechnianie artykułów i porad prawnych publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione.