Legislacja ROK 2005 NR 190 POZ 6 - Strona 4

3 lit. c) Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Mimo że rozpatrywane przedsiębiorstwo ma siedzibę w regionie objętym pomocą państwa, pomoc doraźną udzielaną przedsiębiorstwom zagrożonym należy oceniać pod kątem wspomnianych wytycznych, nawet jeżeli w grę wchodzi rozwój regionalny. Warunkiem przyznania pomocy jest w szczególności to, by dane przedsiębiorstwo w wyniku restrukturyzacji osiągnęło rentowność ekonomiczną i przyczyniało się w ten sposób do rozwoju regionalnego, nie wymagając stałego wsparcia (8).

(25)

(7) Dz.U. L 10 z 13.1.2001, str. 30. (8) Patrz: pkt 3.2.3 wytycznych z 1994 r.

L 190/10

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

22.7.2005

(26)

Jak określono wcześniej w decyzji 2001/377/WE, z informacji dostarczonych przez Niemcy wynika, że wszystkie środki pomocowe przekazano beneficjentowi przed wejściem w życie wytycznych dotyczących pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw zagrożonych (9) z 1999 r. (wytyczne z 1999 r.). Dlatego zgodnie z pkt 7.5 wspomnianych wytycznych z 1999 r. do rozpatrywanych środków zastosowanie mają wytyczne z 1994 r. Należy zwrócić uwagę, że środki tworzą część planu restrukturyzacji, który został już oceniony przez Komisję w decyzji 2001/377/WE.

(27)

a) Przywracanie rentowności

(28)

Zgodnie z wytycznymi z 1994 r. plan restrukturyzacji powinien prowadzić do przywrócenia rentowności w rozsądnym czasie, po upływie którego dane przedsiębiorstwo powinno być w stanie konkurować na rynku w oparciu o swoje własne walory.

(29)

W decyzji 2001/377/WE dotyczącej pomocy na restrukturyzację, Komisja oceniła już to kryterium. W decyzji tej Komisja doszła do wniosku, że kryterium rentowności zawarte w wytycznych z 1994 r. nie zostało spełnione, jako że planu restrukturyzacji nie można było uznać za właściwy w celu przywrócenia długoterminowej rentowności przedsiębiorstwa. Wspomniany wniosek oparto na następujących ustaleniach: a) przewidywane w planie obroty zostały przeszacowane; b) plan nie ujął właściwie kosztów ogólnych, co było jednym z powodów początkowego niepowodzenia; c) redukcja zatrudnienia z 203 do 177 osób była niewystarczająca, aby ograniczyć koszty zatrudnienia; d) przewidziane w planie inne koszty operacyjne, a w szczególności wysokie koszty konserwacji, były nadmierne.

(30)

Ponieważ dwie omawiane pożyczki zostały przyznane na tę samą restrukturyzację i zgodnie z tym samym planem restrukturyzacji, Komisja może jedynie powtórzyć swoje wnioski, że plan nie zapewnia przywrócenia rentowności.

b) Unikanie zakłóceń konkurencji

(31)

Kolejnym warunkiem określonym w wytycznych z 1994 r. jest kompensowanie, w możliwie największym stopniu, niekorzystnego wpływu pomocy na konkurencję, co, przy zaangażowaniu omawianego przedsiębiorstwa na rynkach, gdzie występuje nadwyżki produkcji, może prowadzić do ograniczenia produktywności przedsiębiorstw.

(32)

Pod tym względem należy zwrócić uwagę, że NHW – co było już uzasadniane w decyzji 2001/377/WE – miała być, w czasie przyznawania pomocy, traktowana jako małe lub średnie przedsiębiorstwo (MŚP). Zgodnie z wytycznymi dotyczących pomocy dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), Komisja przyjmuje mniej restrykcyjne nastawienie wobec MŚP, szczególnie pod względem ograniczania produktywności (10).

(33)

W tym kontekście Komisja, uwzględniając, że pomoc została przyznana MŚP z bardzo niskim udziałem rynkowym, stwierdza, że pomoc przyznana NHW nie mogła nadmiernie zakłócić konkurencji w rozumieniu wytycznych z 1994 r.

(9) Dz.U. C 288 z 9.10.1999, S. 2. (10) Punkt 3.2.4 wytycznych.

22.7.2005

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 190/11

c) Proporcjonalność pomocy w stosunku do kosztów i korzyści z restrukturyzacji

(34)

W wytycznych z 1994 r. wymaga się, aby pomoc ograniczała się do ścisłego minimum potrzebnego do podjęcia restrukturyzacji. W swojej decyzji 2001/377/WE, Komisja doszła do wniosku, że zasada proporcjonalności pomocy nie jest spełniona pod dwoma względami.