Legislacja ROK 2005 NR 34 POZ 15 - Strona 3

Należy wskazać numer partii. W przypadku oliwy z oliwek lub oliwy z wytłoków oliwnych dalsze informacje dotyczące pobierania próbek zawiera rozporządzenie Komisji (WE) nr 1989/2003 (1). W przypadku innych produktów minimalna liczba próbek pierwotnych, które należy pobrać z danej partii, powinna być zgodna z tabelą 1. Próbki pierwotne powinny mieć zbliżoną masę, nie mniejszą niż 100 g każda, co daje masę próbki połączonej nie mniejszą niż 300 g (patrz pkt 3.5). TABELA 1 Minimalna liczba próbek pierwotnych, jakie należy pobrać z partii

Masa partii (w kg) Minimalna liczba pobieranych próbek pierwotnych

< 50 50 do 500 > 500

3 5 10

W przypadku partii składających się z pojedynczych opakowań liczbę opakowań, które mają być pobrane w celu utworzenia próbki połączonej, podano w tabeli 2. TABELA 2 Liczba opakowań (próbek pierwotnych) pobieranych w celu utworzenia próbki połączonej w przypadku, gdy partia składa się z pojedynczych opakowań

Liczba opakowań lub jednostek w partii lub podpartii Liczba pobieranych opakowań lub jednostek losowania

1 do 25 26 do 100

1 opakowanie lub jednostka Około 5 %, co najmniej 2 opakowania lub jednostki losowania Około 5 %, co najmniej 10 opakowań lub jednostek losowania

> 100

4.2. Pobieranie próbek z obrotu detalicznego Jeżeli to możliwe, pobieranie próbek środków spożywczych z obrotu detalicznego powinno być wykonywane zgodnie z powyższymi zasadami pobierania próbek. Jeżeli nie jest to możliwe, można zastosować inne skuteczne procedury pobierania próbek z obrotu detalicznego, pod warunkiem że zapewniają one odpowiednią reprezentatywność ocenianej partii. 5. Zgodność partii lub podpartii ze specyfikacją Laboratorium kontrolne bada próbkę laboratoryjną pobraną w celu sprawdzenia zgodności z przepisami, powtarzając analizę w przypadku gdy wynik pierwszej analizy jest o mniej niż 20 % niższy lub wyższy od dopuszczalnego maksymalnego poziomu i w tym przypadku oblicza średnią z uzyskanych wyników. Partia zostaje przyjęta, jeżeli wynik pierwszej analizy lub, w przypadku konieczności przeprowadzenia powtórnej analizy, jeżeli średnia wartość uzyskanych wyników nie przekracza odpowiedniego maksymalnego dopuszczalnego poziomu (określonego w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 466/2001), z uwzględnieniem niepewności pomiaru oraz korekty o odzysk. Jeżeli wynik pierwszej analizy lub, w przypadku konieczności przeprowadzenia powtórnej analizy, jeżeli średnia wartość uzyskanych wyników przekracza maksymalny dopuszczalny poziom w sposób niekwestionowany, przy uwzględnieniu niepewności pomiaru i korekty o odzysk, dana partia jest niezgodna z maksymalnym dopuszczalnym poziomem (określonym w rozporządzeniu (WE) nr 466/2001).

(1) Dz.U. L 295 z 13.11.2003, str. 57.

L 34/18

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

8.2.2005

ZAŁĄCZNIK II PRZYGOTOWANIE PRÓBEK I KRYTERIA DLA METOD ANALITYCZNYCH STOSOWANYCH DO URZĘDOWEJ KONTROLI POZIOMÓW BENZO[A]PIRENU W ŚRODKACH SPOŻYWCZYCH 1. Środki ostrożności i ogólne wytyczne dotyczące benzo[a]pirenu w próbkach żywności Podstawowym wymaganiem jest uzyskanie reprezentatywnej i jednorodnej próbki laboratoryjnej bez wprowadzenia wtórnych zanieczyszczeń. Analityk powinien zapewnić, aby próbki nie uległy zanieczyszczeniu w trakcie ich przygotowywania. Pojemniki przed użyciem należy przemyć acetonem lub heksanem o wysokiej czystości (stopnia cz.d.a. (p.A.), HLPC lub równorzędnej), aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia. W miarę możliwości aparatura wchodząca w kontakt z próbką winna być wykonana z chemicznie obojętnego materiału, np. aluminium, szkła lub stali nierdzewnej polerowanej. Należy unikać tworzyw sztucznych, takich jak polipropylen, politetrafluoroetylen (PTFE) itp., gdyż może zachodzić adsorpcja analitu na tych materiałach. Cały materiał próbki dostarczonej do laboratorium musi być wykorzystany do przygotowania materiału do badań.