Legislacja ROK 2009 NR 200 POZ 25 - Strona 2

(1) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 7 maja 2009 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 7 lipca 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowa­ nia, jeżeli Wspólnota zawarła już z danym państwem trzecim umowę dotyczącą tego samego przedmiotu. Dwie umowy należy uważać za dotyczące tego samego przedmiotu wyłącznie wtedy, gdy – i w takim zakresie, w jakim – regulują one merytorycznie te same szcze­ gólne kwestie prawne. Postanowień, w których jedynie jest mowa o ogólnym zamiarze współpracy w takich kwestiach, nie należy uważać za dotyczące tego samego przedmiotu.

(2) Dz.U. L 12 z 16.1.2001, s. 1.

L 200/26

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

31.7.2009

(10)

W wyjątkowych przypadkach niniejsze rozporządzenie powinno obejmować niektóre umowy regionalne zawarte przez kilka państw członkowskich z kilkoma państwami trzecimi, na przykład dwoma lub trzema, z myślą o rozwiązaniu problemów lokalnych i bez możliwości przystąpienia do tych umów innych państw.

(15)

(11)

Aby umowa planowana przez państwo członkowskie nie czyniła prawa wspólnotowego nieskutecznym i nie unie­ możliwiała właściwego funkcjonowania systemu ustano­ wionego na podstawie jego przepisów ani nie podważała ustalonej przez Wspólnotę polityki w zakresie stosunków zewnętrznych, dane państwo członkowskie powinno mieć obowiązek powiadamiania Komisji o swoich zamia­ rach w celu uzyskania upoważnienia do rozpoczęcia lub kontynuowania formalnych negocjacji dotyczących umowy oraz do zawarcia umowy. Powiadomienie to powinno zostać przekazane listownie lub drogą elektro­ niczną. Powinno zawierać wszystkie odnośne informacje i dokumenty umożliwiające Komisji ocenę przewidywa­ nego wpływu wyniku negocjacji na prawo wspólnotowe.

Powiadamiając Komisję o zamiarze rozpoczęcia nego­ cjacji z państwem trzecim, państwa członkowskie powinny być jedynie zobowiązane do informowania Komisji o elementach istotnych dla oceny, którą Komisja ma przeprowadzić. Upoważnienie wydane przez Komisję oraz wszelkie ewentualne wytyczne negocjacyjne, lub, zależnie od okoliczności, odmowa wydania upoważ­ nienia przez Komisję, powinny dotyczyć wyłącznie spraw objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia.

(16)

Wszystkie państwa członkowskie powinny być informo­ wane o wszelkich powiadomieniach przekazanych Komisji dotyczących planowanych lub negocjowanych umów oraz o wszelkich decyzjach wraz z uzasadnieniem podjętych przez Komisję na podstawie niniejszego rozporządzenia. Informacje takie powinny jednak w pełni uwzględniać ewentualne wymogi doty­ czące poufności.

(17)

(12)

Należy ocenić, czy istnieje dostateczny wspólnotowy interes uzasadniający zawarcie umowy dwustronnej między Wspólnotą a danym państwem trzecim lub, w stosownych przypadkach, zastąpienie umową wspól­ notową istniejącej umowy dwustronnej między państwem członkowskim a państwem trzecim. W tym celu należy informować wszystkie państwa członkowskie o każdym otrzymanym przez Komisję powiadomieniu w sprawie umowy planowanej przez państwo członkow­ skie, aby mogły one wyrazić swoje zainteresowanie przy­ łączeniem się do inicjatywy państwa członkowskiego, które przekazało powiadomienie. Jeżeli wskutek takiej wymiany informacji wyłoni się dostateczny wspólnotowy interes, Komisja powinna rozważyć zaproponowanie mandatu negocjacyjnego w celu zawarcia umowy między Wspólnotą a danym państwem trzecim.

Parlament Europejski, Rada i Komisja powinny zapew­ niać traktowanie wszelkich informacje określonych jako poufne zgodnie z treścią rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (1).