Legislacja ROK 2009 NR 348 POZ 73

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 348/73

ZALECENIE KOMISJI z dnia 21 grudnia 2009 r. w sprawie bezpiecznego wdrożenia stosowania paliwa o niskiej zawartości siarki przez statki cumujące w portach Wspólnoty

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2009/1020/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA, (4)

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 292,

a także mając na uwadze, co następuje:

(5) (1)

W kontekście przeglądu Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (konwencja MARPOL) Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) przyjęła w październiku 2008 r. wymogi, które mają być wdrożone od dnia 1 stycznia 2015 r. w odniesieniu do statków pływających na Obszarach Kontroli Emisji, jak określono w art. 2 ust. 3e dyrektywy 1999/32/WE. Biorąc pod uwagę potencjalne problemy w zakresie bezpieczeństwa, Komisja uważa za konieczne wydanie odpowiednich wskazówek dla państw członkowskich w celu zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa i skutecznego zapobiegania zanieczyszczeniom pocho­ dzącym ze statków w ramach egzekwowania przepisów wspomnianej dyrektywy w całej Wspólnocie. Od dnia 1 stycznia 2010 r. statki używające ciężkiego oleju napędowego na morzu, cumując w portach Wspól­ noty mają przechodzić na lżejsze paliwa żeglugowe, takie jak olej żeglugowy typu diesel lub olej napędowy, gdyż ciężki olej napędowy o wystarczająco niskiej zawartości siarki nie jest na ogół dostępny. Stosowanie oleju żeglugowego typu diesel lub oleju napę­ dowego na statkach, które nie zostały zaprojektowane do stosowania tych paliw lub nie zostały poddane odpo­ wiednim dostosowaniom technicznym może powodować problemy operacyjne i zagrożenia bezpieczeństwa. Komisja poddała analizie ryzyko związane ze zmianą paliwa i stwierdziła, że główne najważniejsze potencjalne zagrożenia dotyczą kotłów statków, które nie zostały jeszcze zbadane i zatwierdzone pod kątem stosowania określonego rodzaju paliwa. Mimo że w kotłach można stosować zarówno ciężki olej napędowy, jak i paliwa destylowane, wiąże się to z ryzykiem, ponieważ olej żeglugowy typu diesel i olej napędowy są mniej lepkie i bardziej lotne, a podgrzewanie układu paliwowego, które jest wymagane przy stosowaniu ciężkiego oleju napędowego, nie jest konieczne dla paliw destylowanych. Trudno jest ocenić precyzyjnie liczbę statków, których dotyczy ten problem i prawdopodobieństwo takich zdarzeń. Dyrektywa 1999/32/WE pozostawiła wystarczająco dużo czasu sektorowi transportu morskiego na przeprowa­ dzenie technicznego dostosowania do maksymalnego limitu 0,1 % zawartości siarki na jednostkę masy w paliwach żeglugowych stosowanych w statkach cumu­ jących w portach Wspólnoty. Dostępne są rozwiązania techniczne ograniczające zagrożenia. Jednak do chwili obecnej niektóre statki nadal nie zostały poddane niezbędnym modyfikacjom, a jedynie niewielka liczba statków przeszła konieczny proces weryfikacji i certyfikacji.

Art. 4b dyrektywy Rady 1999/32/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych (1), ze zmianami, przewi­ duje maksymalną zawartość siarki w paliwach żeglugo­ wych stosowanych w statkach cumujących w portach Wspólnoty, w tym, ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2010 r., zobowiązanie państw członkowskich do zagwa­ rantowania, aby statki nie stosowały paliw żeglugowych o zawartości siarki przekraczającej 0,1 % na jednostkę masy oraz aby olej napędowy żeglugowy nie był wpro­ wadzany na rynek w obrębie ich terytorium, jeżeli zawar­ tość siarki w tym paliwie przekracza 0,1 % na jednostkę masy.

(6)

(7) (2)

Art. 6 dyrektywy przewiduje również, że państwa człon­ kowskie sprawdzają przez pobieranie próbek, że zawar­ tość siarki w paliwach żeglugowych jest zgodna z odpowiednimi przepisami art. 4b, oraz że pobieranie próbek rozpoczyna się od dnia wprowadzenia w życie tego wymogu.