Legislacja ROK 2010 NR 144 POZ 1 - Strona 37

177.

5.2.2.1. D y n a m i c z n e z a c h ę t y / w y p i e r a n i e z r y n k u 178. Pomoc państwa na ochronę środowiska może być wykorzystana strategicznie do promowania innowacyjnych, przyjaznych środowisku technologii, aby dać krajowym producentom przewagę wynikającą z pierwszeństwa. Skutkiem tego może być zakłócenie dynamicznych zachęt oraz wyparcie inwestycji w niektóre technologie z innych państw EFTA i koncentracja tych technologii w jednym państwie. Efekt jest tym większy, im bardziej konkurenci ograniczają swoje działania innowacyjne w porównaniu ze scenariuszem alternatywnym (brak pomocy). W swojej analizie Urząd weźmie pod uwagę następujące elementy: a) kwota pomocy: im wyższa kwota pomocy, tym większe prawdopodobieństwo, że część pomocy może być wykorzystana na zakłócenie konkurencji. Ma to miejsce zwłaszcza w przypadku, gdy kwota pomocy jest wysoka w stosunku do zakresu ogólnej działalności beneficjenta; b) częstotliwość pomocy: jeśli przedsiębiorstwo otrzymuje pomoc co jakiś czas, jest bardziej prawdopodobne, że zakłóci to dynamiczne zachęty; c) czas trwania pomocy: jeśli pomoc operacyjna przyznana jest na długi czas, zakłócenie konkurencji jest bardziej prawdopodobne; d) stopniowe zmniejszanie pomocy: jeśli pomoc operacyjna zmniejsza się w czasie, przedsiębiorstwo będzie miało zachętę do poprawy efektywności, a zakłócenie dynamicznych zachęt będzie ulegało zmniejszeniu z upływem czasu; e) gotowość spełnienia przyszłych norm: jeśli pomoc pozwoli danemu przedsiębiorstwu spełnić nowe normy wspólnotowe, których przyjęcie ma nastąpić w przewidywalnej przyszłości, inwestycja objęta pomocą spowo­ duje obniżenie kosztów inwestycji, które przedsiębiorstwo i tak musiałoby zrealizować; f) poziom norm regulacyjnych w odniesieniu do celów w zakresie ochrony środowiska: im niższy poziom obowiązkowych wymagań, tym większe ryzyko, że pomoc wykraczająca poza obowiązkowe wymagania nie jest konieczna i wyprze z rynku inwestycje lub zostanie wykorzystana w sposób zakłócający dynamiczne zachęty; g) ryzyko wzajemnego subsydiowania: w przypadku gdy przedsiębiorstwo wytwarza szeroką gamę produktów lub wytwarza ten sam produkt w drodze tradycyjnego procesu produkcyjnego i procesu produkcyjnego przyjaznego dla środowiska, ryzyko wzajemnego subsydiowania jest większe; h) neutralność technologiczna: w przypadku gdy środek skupia się jedynie na jednej technologii, ryzyko zakłó­ cenia dynamicznych zachęt jest większe;

(70) Obliczenie kosztów dodatkowych może nie uwzględniać w pełni wszystkich korzyści operacyjnych, ponieważ nie są one potrącane przez okres eksploatacji inwestycji. Ponadto uwzględnienie niektórych rodzajów korzyści może być trudne, np. tych powiązanych ze wzrostem wydajności i produkcji przy niezmienionej zdolności produkcyjnej.

179.

10.6.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 144/31

i) konkurencyjna innowacja: w przypadku gdy zagraniczni konkurenci opracowują konkurencyjne technologie (konkurencja w dziedzinie innowacji), ryzyko, że pomoc zakłóci dynamiczne zachęty jest większe. 5.2.2.2. U t r z y m a n i e n a r y n k u n i e e f e k t y w n y c h p r z e d s i ę b i o r s t w 180. Pomoc państwa na ochronę środowiska może być uzasadniona jako mechanizm przejściowy zmierzający do pełnego przypisania negatywnych skutków zewnętrznych związanych z ochroną środowiska. Nie powinna ona służyć przyznawaniu niepotrzebnego wsparcia przedsiębiorstwom, które nie są w stanie dostosować się do norm i technologii bardziej przyjaznych dla środowiska z uwagi na niski poziom efektywności. W swojej analizie Urząd weźmie pod uwagę następujące elementy: a) rodzaj beneficjentów: w przypadku gdy wydajność beneficjenta jest stosunkowo niska, a jego kondycja finansowa słaba, jest bardziej prawdopodobne, że pomoc przyczyni się do sztucznego utrzymania przed­ siębiorstwa na rynku; b) nadmiar zdolności produkcyjnych w sektorze objętym pomocą: w sektorach, w których występuje nadmiar zdolności produkcyjnych, pomoc inwestycyjna grozi podtrzymaniem nadmiaru zdolności produkcyjnych i utrzymaniem nieefektywnych struktur rynkowych; c) normalne postępowanie w sektorze objętym pomocą: jeśli inne przedsiębiorstwa działające w sektorze, nie otrzymując pomocy, osiągnęły ten sam poziom ochrony środowiska, jest bardziej prawdopodobne, że pomoc będzie służyć utrzymaniu nieefektywnych struktur rynkowych.