Legislacja ROK 2010 NR 155 POZ 23

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 155/23

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 542/2010 z dnia 3 czerwca 2010 r. zmieniające decyzję 2008/839/WSiSW w sprawie migracji z systemu informacyjnego Schengen (SIS 1+) do systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 74,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

System informacyjny Schengen drugiej generacji (SIS II) został ustanowiony rozporządzeniem (WE) nr 1987/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjono­ wania i użytkowania systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (1) oraz decyzją Rady 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (2).

i migracji, tak aby doprowadzić do zakończenia tego procesu. Na mocy konkluzji Rady z dnia 26–27 lutego 2009 r. i dnia 4–5 czerwca 2009 r. w sprawie SIS II utworzono nieformalny organ składający się z ekspertów z państw członkowskich określany jako Rada ds. Cało­ ściowego Zarządzania Programem; jej zadaniem miało być pogłębianie współpracy i zapewnianie bezpośred­ niego wsparcia ze strony państw członkowskich dla projektu związanego z centralnym SIS II. Pozytywne efekty prac tej grupy oraz konieczność dalszego pogłę­ biania współpracy i zwiększania przejrzystości projektu przemawiają za tym, by grupa formalnie znalazła się w strukturze zarządzania programem. Należy więc formalnie ustanowić grupę ekspertów, zwaną Radą ds. Całościowego Zarządzania Programem, która stanie się częścią obecnej struktury organizacyjnej. Aby zapewnić skuteczność, a także opłacalność, liczba ekspertów powinna być ograniczona. Istnienie grupy ekspertów powinno pozostać bez uszczerbku dla obowiązków Komisji i państw członkowskich.

(5)

Komisja powinna pozostać odpowiedzialna za centralny SIS II i jego infrastrukturę łączności. Należy podtrzymać, a w stosownym przypadku dalej rozwijać centralny SIS II oraz jego infrastrukturę łączności. Dalsze etapy rozwoju centralnego SIS II powinny zawsze obejmować korektę błędów. Komisja powinna zadbać o koordynację i wsparcie wspólnych działań.

(2)

Warunki, procedury i zobowiązania mające zastosowanie do migracji z SIS 1+ do SIS II ustanowiono rozporzą­ dzeniem Rady (WE) nr 1104/2008 z dnia 24 października 2008 r. w sprawie migracji z systemu informacyjnego Schengen (SIS 1+) do systemu informa­ cyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (3) oraz decyzją Rady 2008/839/WSiSW (4). Jednak najpóźniej z dniem 30 czerwca 2010 r. akty te utracą moc.

(6)

(3)

Do dnia 30 czerwca 2010 r. nie zostaną spełnione wstępne warunki migracji z SIS 1+ do SIS II. Aby można było uruchomić SIS II zgodnie z wymogami rozporządzenia (WE) nr 1987/2006 i decyzji 2007/533/WSiSW, rozporządzenie (WE) nr 1104/2008 i decyzja 2008/839/WSiSW powinny mieć zastosowanie aż do ukończenia migracji.

(7)

Rozporządzenie (WE) nr 1987/2006 oraz decyzja 2007/533/WSiSW przewidują, że w centralnym SIS II należy wykorzystywać najlepsze dostępne rozwiązania techniczne, wybierane na podstawie analizy korzyści i kosztów. W załączniku do konkluzji Rady z dnia 4–5 czerwca 2009 r. w sprawie dalszego kierunku SIS II wskazano fazy kluczowe, które należy zrealizować, by kontynuować obecny projekt SIS II. Równolegle przepro­ wadzono badanie poświęcone planowi awaryjnemu, na wypadek gdyby testy wykazały niespełnienie wymogów przewidzianych w fazach kluczowych; byłoby nim alter­ natywne rozwiązanie techniczne, które polegałoby na rozwijaniu SIS II na podstawie ulepszonej wersji SIS 1+ (SIS 1+RE). Opierając się na wspomnianych kryteriach, Rada może podjąć decyzję o zwróceniu się do Komisji, by zastosowała alternatywne rozwiązanie techniczne.