Legislacja ROK 2010 NR 155 POZ 48

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

22.6.2010

DECYZJA KOMISJI z dnia 18 czerwca 2010 r. w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do niedokrwistości zakaźnej koni w Rumunii (notyfikowana jako dokument nr C(2010) 3767)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2010/346/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA, (4)

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 10 ust. 4, a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W przeciwieństwie do sytuacji w zakresie zdrowia zwie­ rząt w innych państwach członkowskich, w Rumunii EIA jest chorobą endemiczną, a natychmiastowy ubój konio­ watych będących źródłem zakażenia nie jest przeprowa­ dzany. Z tego względu przyjęto decyzję Komisji 2007/269/WE z dnia 23 kwietnia 2007 r. w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do niedokrwistości zakaźnej koni w Rumunii (4). Ostatnie przypadki wystąpienia EIA u koniowatych prze­ znaczonych do hodowli i produkcji przywiezionych z Rumunii do innych państw członkowskich oraz ostatnio opublikowane wyniki inspekcji weterynaryjnej przeprowadzonej przez służby Komisji w 2009 r. w tym państwie członkowskim zgodnie z art. 10 dyrek­ tywy 90/426/EWG (5) wykazały jednakże, że decyzja 2007/269/WE jest niewłaściwie wdrażana, egzekwo­ wana i monitorowana. Ze względu na handel żywymi koniowatymi, ich nasie­ niem, komórkami jajowymi i zarodkami sytuacja epide­ miologiczna w Rumunii stanowi zagrożenie dla zdrowia koniowatych w Unii. Należy zatem przyjąć środki ochronne, ustanawiające specjalny system przemiesz­ czania koniowatych oraz handlu nimi, ich nasieniem, komórkami jajowymi i zarodkami, a także niektórymi produktami krwiopochodnymi z uzyskanymi z koniowatych pochodzącymi z Rumunii w celu ochrony zdrowia i dobrostanu koniowatych w Unii. Częstość występowania choroby nie rozkłada się równo­ miernie na terenie Rumunii i wśród różnych kategorii koniowatych w tym państwie członkowskim. W tej sytuacji można przyjąć mniej rygorystyczne warunki dotyczące przemieszczania niektórych zarejestrowanych koni biorących udział w zawodach i wyścigach oraz zezwolić, aby w przyszłości możliwe były określenie obszarów wolnych od tej choroby. Zgodnie z art. 7 ust. 2 dyrektywy 90/426/EWG państwo członkowskie miejsca przeznaczenia może zezwolić na ogólne lub ograniczone odstępstwa od niektórych wymagań art. 4 ust. 5 wobec wszystkich zwierząt opatrzonych specjalnym znakiem wskazującym na ich prze­ znaczenie do uboju, pod warunkiem że świadectwo zdrowia przewiduje takie odstępstwo. W przypadku udzielenia takiego odstępstwa koniowate przeznaczone do uboju należy przetransportować bezpośrednio do wyznaczonej rzeźni oraz poddać ubojowi w ciągu pięciu dni od ich przybycia do rzeźni.

(5)

Niedokrwistość zakaźna koni („EIA”) jest chorobą wiru­ sową dotykającą wyłącznie zwierzęta z rodziny koniowa­ tych. Okres inkubacji wynosi zwykle od jednego do trzech tygodni, lecz może trwać nawet do trzech miesięcy. Zakażone koniowate pozostają źródłem zaka­ żenia przez całe swoje życie i mogą przenosić zakażenie na inne koniowate. Zakażenie EIA jest zazwyczaj niewi­ doczne, o ile nie nastąpi zgon z powodu jednego z ostrych ataków choroby w czasie wiremii, i dlatego prawdopodobieństwo przeniesienia zakażenia jest znacznie większe. Lokalne przeniesienie zakażenia nastę­ puje poprzez krew zakażonego zwierzęcia z rodziny koniowatych w wyniku przerwanego pasożytowania ślepaków i zakażenia płodu in utero. Główną przyczyną rozprzestrzeniania się choroby na duże odległości jest przemieszczanie zakażonych zwierząt, ich nasienia, komórek jajowych i zarodków oraz użycie zanieczysz­ czonych igieł lub wstrzyknięcie produktów krwiopochod­ nych zawierających wirusa.