Art. 141.
Art. 142. § 1. Właściciel nie może się sprzeciwić użyciu a nawet uszkodzeniu lub zniszczeniu rzeczy przez inną osobę, jeżeli to jest konieczne do odwrócenia niebezpieczeństwa grożącego bezpośrednio dobrom osobistym tej osoby lub osoby trzeciej. Może jednak żądać naprawienia wynikłej stąd szkody.
§ 2. Przepis powyższy stosuje się także w razie niebezpieczeństwa grożącego dobrom majątkowym, chyba że grożąca szkoda jest oczywiście i niewspółmiernie mniejsza aniżeli uszczerbek, który mógłby ponieść właściciel wskutek użycia, uszkodzenia lub zniszczenia rzeczy.
Art. 143. W granicach określonych przez społeczno-gospodarcze przeznaczenie gruntu własność gruntu rozciąga się na przestrzeń nad i pod jego powierzchnią. Przepis ten nie uchybia przepisom regulującym prawa do wód.
Art. 144. Właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych.
Art. 145. § 1. Jeżeli nieruchomość nie ma odpowiedniego dostępu do drogi publicznej lub do należących do tej nieruchomości budynków gospodarskich, właściciel może żądać od właścicieli gruntów sąsiednich ustanowienia za wynagrodzeniem potrzebnej służebności drogowej (droga konieczna).
§ 2. Przeprowadzenie drogi koniecznej nastąpi z uwzględnieniem potrzeb nieruchomości nie mającej dostępu do drogi publicznej oraz z najmniejszym obciążeniem gruntów, przez które droga ma prowadzić. Jeżeli potrzeba ustanowienia drogi jest następstwem sprzedaży gruntu lub innej czynności prawnej, a między interesowanymi nie dojdzie do porozumienia, sąd zarządzi, o ile to jest możliwe, przeprowadzenie drogi przez grunty, które były przedmiotem tej czynności prawnej.
§ 3. Przeprowadzenie drogi koniecznej powinno uwzględniać interes społeczno-gospodarczy.
Art. 146. Przepisy artykułu poprzedzającego stosuje się odpowiednio do samoistnego posiadacza nieruchomości; jednakże posiadacz może żądać tylko ustanowienia służebności osobistej.
Art. 147. Właścicielowi nie wolno dokonywać robót ziemnych w taki sposób, żeby to groziło nieruchomościom sąsiednim utratą oparcia.
Art. 148. Owoce opadłe z drzewa lub krzewu na grunt sąsiedni stanowią jego pożytki. Przepisu tego nie stosuje się, gdy grunt sąsiedni jest przeznaczony na użytek publiczny.
Art. 149. Właściciel gruntu może wejść na grunt sąsiedni w celu usunięcia zwieszających się z jego drzew gałęzi lub owoców. Właściciel sąsiedniego gruntu może jednak żądać naprawienia wynikłej stąd szkody.
Art. 150. Właściciel gruntu może obciąć i zachować dla siebie korzenie przechodzące z sąsiedniego gruntu. To samo dotyczy gałęzi i owoców zwieszających się z sąsiedniego gruntu; jednakże w wypadku takim właściciel powinien uprzednio wyznaczyć sąsiadowi odpowiedni termin do ich usunięcia.
Art. 151. Jeżeli przy wznoszeniu budynku lub innego urządzenia przekroczono bez winy umyślnej granice sąsiedniego gruntu, właściciel tego gruntu nie może żądać przywrócenia stanu poprzedniego, chyba że bez nie uzasadnionej zwłoki sprzeciwił się przekroczeniu granicy albo że grozi mu niewspółmiernie wielka szkoda. Może on żądać albo stosownego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie odpowiedniej służebności gruntowej, albo wykupienia zajętej części gruntu, jak również tej części, która na skutek budowy straciła dla niego znaczenie gospodarcze.
Art. 152. Właściciele gruntów sąsiadujących obowiązani są do współdziałania przy rozgraniczeniu gruntów oraz przy utrzymywaniu stałych znaków granicznych; koszty rozgraniczenia oraz koszty urządzenia i utrzymywania stałych znaków granicznych ponoszą po połowie.
Art. 153. Jeżeli granice gruntów stały się sporne, a stanu prawnego nie można stwierdzić, ustala się granice według ostatniego spokojnego stanu posiadania. Gdyby również takiego stanu nie można było stwierdzić, a postępowanie rozgraniczeniowe nie doprowadziło do ugody między interesowanymi, sąd ustali granice z uwzględnieniem wszelkich okoliczności; może przy tym przyznać jednemu z właścicieli odpowiednią dopłatę pieniężną.
Art. 154. § 1. Domniemywa się, że mury, płoty, miedze, rowy i inne urządzenia podobne, znajdujące się na granicy gruntów sąsiadujących, służą do wspólnego użytku sąsiadów. To samo dotyczy drzew i krzewów na granicy.
§ 2. Korzystający z wymienionych urządzeń obowiązani są ponosić wspólnie koszty ich utrzymania.
Poprzedni rozdział: Dział I PRZEPISY OGÓLNE (art. 126 - 139) | Następny rozdział: Dział III NABYCIE I UTRATA WŁASNOŚCI |
Zasiedzenie to jedna z form nabycia własności rzeczy poprzez jej długotrwałe, faktyczne posiadanie. Zasiedzenie jest więc sposobem nabycia własności (...)
Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntów w prawo własności
W Ministerstwie Infrastruktury i Budownictwa od paru miesięcy trwają prace nad projektem ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów (...)
Czy warto kupować mieszkanie spółdzielcze?
W przeciwieństwie do dewelopera, który umowy z klientami kreuje na podstawie kodeksu cywilnego, spółdzielnia mieszkaniowa działa w oparciu o przepisy (...)
Charakter prawny Wspólnoty Mieszkaniowej
Wspólnota Mieszkaniowa jest tzw. ułomną osobą prawną lub inaczej - osobą ustawową. Wspólnota Mieszkaniowa, działając w ramach (...)
Czym są dobra i zła wiara i jakie mają znaczenie w stosunkach prawnych
Dobra wiara jest jedną z klauzul generalnych prawa cywilnego. Mimo, że pojęcie to nie jest zdefiniowane w przepisach prawnych, bardzo często wiele (...)
Jak zabezpieczyć płatność ceny?
Gdy strona umowy zobowiązana będzie do zapłaty ceny w przyszłości, wtedy występuje ryzyko, że wierzyciel zapłaty się nie doczeka. Istnieją różne (...)
Jakie są sposoby ustanowienia odrębnej własności lokalu?
Ustanowienie konstrukcji odrębnej własności lokali uzasadnione jest uniezależnieniem wykonywania prawa do lokalu od spółdzielni, a także możliwością (...)
W dniu 05 października 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych (...)
Nabycie przez zasiedzenie użytkowania wieczystego i służebności gruntowej
Przedmiotem zasiedzenia jako sposobu nabycia może być prawo własności lub użytkowania wieczystego. Ponadto służebność gruntowa może być nabyta (...)
Nabycie własności mieszkania od spółdzielni a podatek dochodowy
W związku z pojawiającymi się wątpliwościami w sprawie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych przy dokonywaniu przekształceń (...)
Przez kupno działki rozumiemy przeniesienie własności działki w drodze zawartej umowy sprzedaży. Przeniesienie własności będzie jednak możliwe (...)
Jak przedstawia się kwestia własności stawu znajdującego się na prywatnej nieruchomości?
Jak stanowi art. 12 ust. 1 ustawy Prawo wodne (dalej u.pw.) wody stojące oraz wody w rowach znajdujące się w granicach nieruchomości gruntowej stanowią (...)
Zasadniczo z art. 140 kodeksu cywilnego wynika prawo do swobodnego korzystania z rzeczy. Uprawnienie to ograniczone może być przez ustawy, zasady współżycia (...)
Przeniesienie własności nieruchomości, czy to na mocy umowy darowizny nieruchomości, czy też jej sprzedaży wymaga formy aktu notarialnego. Niezbędnymi (...)
W jakiej formie powinna być zawarta umowa przenosząca własność nieruchomości?
Zgodnie z art. 158 Kodeksu cywilnego umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. (...)
Jaka jest różnica między współwłasnością a współużytkowaniem wieczystym nieruchomości (działki).
Pytanie sprowadza się do rozstrzygnięcia kwestii różnic pomiędzy własnością a użytkowaniem wieczystym. Użytkowanie wieczyste jest pewnego rodzaju (...)
Zasadniczo z art. 140 kodeksu cywilnego wynika prawo do swobodnego korzystania z rzeczy. Uprawnienie to ograniczone może być przez ustawy, zasady współżycia (...)
Zgodnie z zasadą prawa cywilnego - superficies solo cedit - do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale (...)
Tak użytkowanie wieczyste jak i własność są prawami rzeczowymi- są zatem skuteczne wobec wszystkich osób. Treść prawa własności reguluje art. (...)
Czym różni się posiadanie od własności?
Art. 336. K.c. Posiadaczem rzeczy jest zarówno ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel (posiadacz samoistny), jak i ten, kto nią faktycznie (...)
Informujemy, iż zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt. 1 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 90 poz. 631), dalsze rozpowszechnianie artykułów i porad prawnych publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione.