Podanie w komparycji lub w sentencji wyroku personaliów innych niż te, które nosi w rzeczywistości osoba, która była oskarżona w danej sprawie, może być skorygowane w trybie określonym w art. 105 k.p.k. jedynie wówczas, gdy istota rozbieżności ma czysto pisarski (błąd co do oznaczenia tożsamości), a nie merytoryczny (błąd co do ustalenia tożsamości) charakter. To, czy korekta omyłki co do personaliów jest dopuszczalna w trybie określonym w art. 105 k.p.k., ocenić należy na tle niepowtarzalnych okoliczności konkretnej sprawy.
Przewodniczący SN: S. Zabłocki (sprawozdawca). Sędziowie SN: J. Dołhy, M. Gierszon, P. Hofmański, P. Kalinowski, J. Matras, Z. Puszkarski. Prokurator Prokuratury Generalnej: Aleksander Herzog. Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w Izbie Karnej, na posiedzeniu w dniu 28 marca 2012 r., przekazanego na podstawie art. 60 § 1 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. Nr 240, poz. 2052 ze zm.) wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 29 listopada 2011 r. o rozstrzygnięcie przez skład siedmiu sędziów Sądu Najwyższego rozbieżności w wykładni prawa, występującej w orzecznictwie Sądu Najwyższego prawnego: w zakresie dotyczącym następującego zagadnienia
?Czy podanie w komparycji bądź sentencji wyroku imienia lub nazwiska osoby innej niż ta, która w istocie była osobą oskarżoną w danej sprawie, jeśli wynika z oczywistego błędu, może być korygowane jako oczywista omyłka pisarska w trybie art. 105 k.p.k., czy też, naprawienie takiego błędu nastąpić może wyłącznie w drodze wniesienia i uwzględnienia zwykłego środka odwoławczego, jeżeli zaś orzeczenie obarczone takim błędem już się uprawomocniło ? w drodze wniesienia i uwzględnienia nadzwyczajnego środka zaskarżenia ? u c h w a l i ł udzielić odpowiedzi jak wyżej
UZASADNIENIE
I. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego przedstawił ? na podstawie art. 60 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. Nr 240, poz. 2052 ze zm.) ? składowi siedmiu sędziów tego Sądu wniosek o rozstrzygnięcie rozbieżności w wykładni prawa, występujących w orzecznictwie Sądu Najwyższego i sformułował pytanie, czy podanie w komparycji bądź sentencji wyroku imienia lub nazwiska osoby innej niż ta, która w istocie była osobą oskarżoną w danej sprawie, jeśli wynika z oczywistego błędu, może być korygowane jako oczywista omyłka pisarska w trybie art. 105 k.p.k., czy też, naprawienie takiego błędu nastąpić może wyłącznie w drodze wniesienia i uwzględnienia zwykłego środka odwoławczego, jeżeli zaś orzeczenie obarczone takim błędem już się uprawomocniło ? w drodze wniesienia i uwzględnienia nadzwyczajnego środka zaskarżenia
2
Dokumentując sygnalizowaną rozbieżność, autor wystąpienia wskazał z jednej strony na wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 22 listopada 2005 r., V KK 240/05, OSNKW 2006, z. 1, poz. 9; z dnia 3 kwietnia 2006 r., V KK 482/05, Lex Nr 180751; z dnia 25 października 2006 r., III KK 275/06, Lex Nr 295289; z dnia 19 grudnia 2006 r., IV KK 440/06, Lex Nr 610968; z dnia 7 lutego 2008 r., IV KK 492/07, Lex Nr 609458 oraz z dnia 8 września 2009 r., IV KK 256/09, Lex Nr 522835, w których to orzeczeniach Sąd Najwyższy ? uwzględniając wniesione kasacje ? uznawał, że podanie w orzeczeniu imienia i nazwiska osoby innej niż ta, która w istocie była osobą oskarżoną w danej sprawie, nawet jeśli wynika z oczywistego błędu, nie może być korygowane jako oczywista omyłka pisarska w trybie art. 105 k.p.k. Dla ułatwienia wywodu ten rezultat wykładni nazywany będzie w dalszej części niniejszej uchwały rezultatem restryktywnym. Z drugiej strony autor wniosku wskazał na tę grupę orzeczeń, w których Sąd Najwyższy oddalił skargi kasacyjne oparte na zarzucie naruszenia art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. w sytuacji, gdy w części rozstrzygającej wyroku wymienione były, jako skazane, osoby o personaliach innych niż te, przeciwko którym prowadzone były postępowania zakończone wniesieniem aktu oskarżenia, to jest na postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 7 października 2009 r., IV KK 161/09, Lex Nr 598225; z dnia 16 grudnia 2009 r., IV KK 347/09, Lex Nr 598253 oraz z dnia 3 lutego 2010 r., IV KK 351/09, Lex Nr
578203. Pierwszy Prezes przywołał w tym kontekście także postanowienia Sądu Najwyższego (z dnia 27 lutego 2008 r., IV KO 21/08, Lex Nr 359301;z dnia 11 września 2008 r., IV KO 75/08; Lex Nr 567085, z dnia 19 kwietnia 2005 r., II KO 75/04, OSNKW 2005, z. 7-8, poz.
70) wydane w toku postępowania wznowieniowego, w których Sąd Najwyższy przyjmował, że nie zasługują na uwzględnienie ani wnioski o wznowienie postępowania oparte na twierdzeniu, iż w sytuacji skazania osoby o personaliach innych niż te, które nosiła osoba, przeciwko której wniesiony był akt oskarżenia,
3
przyjąć należy podstawę de novis, przy uznaniu, że doszło do ujawnienia się nowych faktów lub dowodów, wskazujących na to, iż skazany nie jest sprawcą przypisanego mu czynu (art. 540 § 1 pkt 2 lit.
< | > |
( sygn. akt III KK 244/11)15.3.2012
POSTANOWIENIE Z DNIA 15 MARCA 2012 R. III KK 244/11W wypadkach określonych w art. 185a § 1 k.p.k., gdy dowodu nie da się trwale przeprowadzić, z uwagi na stan zdrowia świadka ? pokrzywdzonego, podstawę oddalenia wniosku dowodowego stanowi art. 170 § 1 pkt 4 k.p.k. Przewodniczący: Prezes SN L. Paprzycki. Sędziowie: SN J. B. Rychlicki, SA (del. do SN) H. Komisarski (sprawozdawca). Prokurator (...)
( sygn. akt II KK 39/12)7.3.2012
WYROK Z DNIA 7 MARCA 2012 R. II KK 39/12 Prowadzenie czynności wyjaśniających w trybie art. 54 § 1 k.p.s.w. nie powoduje wydłużenia okresu przedawnienia ścigania do 2 lat. Ten skutek ma tylko wszczęcie postępowania w sprawach o wykroczenie (art. 45 § 1 in fine k.w.), które następuje z chwilą wydania przez prezesa sądu (przewodniczącego wydziału, upoważnionego sędziego) zarządzenia (...)
( sygn. akt V KK 358/11)2.3.2012
WYROK Z DNIA 2 MARCA 2012 R. V KK 358/11 Grunt rolny, podobnie jak podwórko przydomowe, nie może być uznany za miejsce, gdzie odbywa się ruch lądowy pojazdów, a zatem nie korzysta z ochrony art. 178a § 1 k.k. Przewodniczący: sędzia SN H. Gradzik. Sędziowie: SN R. Malarski, SA (del. do SN) A. Ryński (sprawozdawca). Prokurator Prokuratury Generalnej: Z. Siejbik. Sąd Najwyższy w sprawie Alojzego (...)
( sygn. akt V KK 283/11)2.3.2012
WYROK Z DNIA 2 MARCA 2012 R. V KK 283/11 Dowód rejestracyjny pojazdu stwierdza nie prawo majątkowe osoby związane z tym pojazdem, lecz administracyjne dopuszczenie pojazdu do ruchu. Jako taki dowód rejestracyjny nie należy do kategorii dokumentów stwierdzających prawo majątkowe, dysponowanie którymi stanowi przedmiot ochrony wymieniony w opisie strony przedmiotowej przestępstwa określonego (...)
( sygn. akt III KO 91/11)23.2.2012
POSTANOWIENIE Z DNIA 23 LUTEGO 2012 R. III KO 91/11 W kwestii wznowienia sąd orzeka na posiedzeniu bez udziału stron, chyba że prezes sądu lub sąd postanowi inaczej (art. 544 § 3 k.p.k.). W braku takiego zarządzenia albo postanowienia, strony mogą wziąć udział tylko w razie sprawdzenia okoliczności faktycznych (art. 546 k.p.k. w zw. z art. 97 k.p.k.). Przewodniczący: sędzia SN Z. Puszkarski. (...)
15 stycznia mija termin na złożenie wniosku o zwolnienie ze składek ZUS
Tylko do piątku (15 stycznia 2021 (...)
Zaniechanie poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) banków centralnych
23 grudnia 2020 r. zostało ogłoszone rozporządzenie (...)
Fryzjer ponad obostrzeniami...
WSA w Opolu wydał wyrok (sygn. (...)
Informujemy, iż zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt. 1 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 90 poz. 631), dalsze rozpowszechnianie artykułów i porad prawnych publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione.