Dziennik Ustaw Nr 40, poz. 226 z 2010

Tytuł:	Ustawa z dnia 12 lutego 2010 r. o rekapitalizacji niektórych instytucji finansowych
Status aktu prawnego:	Obowiązujący
Data ogłoszenia:	2010-03-16
Data wydania:	2010-02-12
Data wejscia w życie:	2010-03-16
Data obowiązywania:	2010-03-16

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Nr 40, poz. 226 z 2010

Dziennik Ustaw Nr 40                — 3487 —                Poz. 226

---

226

USTA WA z dnia 12 lutego 2010 r. o rekapitalizacji niektórych instytucji finansowych1) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa określa zasady, warunki i tryb rekapitalizacji niektórych instytucji finansowych polegającej na:

1) udzielaniu przez Skarb Państwa gwarancji zwiększania funduszy własnych instytucji finansowych;

2) przejmowaniu przez Skarb Państwa instytucji finansowych. Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) instytucja finansowa — bank krajowy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. — Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.2)), oraz krajowy zakład ubezpieczeń, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66) w stosunku do których spełnione są odpowiednio przesłanki art. 142 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. — Prawo bankowe albo art. 187 ust. 1—3 i 8 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej;

2) postępowanie naprawcze — postępowanie naprawcze, o którym mowa w art. 142—146 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. — Prawo bankowe, albo postępowanie naprawcze, o którym mowa w art. 187—189 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej;

3) program naprawczy — program postępowania naprawczego, o którym mowa w art. 142 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. — Prawo bankowe, albo plan przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych, program naprawczy oraz krótkoterminowy plan wypłacalności, o których mowa w art. 187 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej;

1)

4) fundusze własne — fundusze własne w rozumieniu art. 127 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. — Prawo bankowe albo kapitał własny zakładów ubezpieczeń, o którym mowa w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223, Nr 157, poz. 1241 i Nr 165, poz. 1316). Rozdział 2 Udzielanie przez Skarb Państwa gwarancji zwiększania funduszy własnych instytucji finansowych Art. 3.

1. W przypadku gdy w ramach postępowania naprawczego konieczne jest zwiększenie funduszy własnych, instytucja finansowa może uzyskać gwarancję Skarbu Państwa zwiększenia funduszy własnych, na zasadach określonych w ustawie, zwanej dalej „gwarancją”.

2. Zwiększenie funduszy własnych objętych gwarancją polega na emisji akcji, obligacji lub bankowych papierów wartościowych skierowanych do jej dotychczasowych akcjonariuszy bądź udziałowców lub podmiotów trzecich.

3. Termin do zapisywania się na akcje nie może być dłuższy niż dwa tygodnie od dnia otwarcia subskrypcji.

4. W przypadku subskrypcji zamkniętej, termin do wykonania prawa poboru następuje w jednym terminie, który wynosi dwa tygodnie od dnia ogłoszenia. Przepisów art. 435 ustawy z dnia 15 września 2000 r. — Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.3)) nie stosuje się. Art. 4.

1. Warunkiem udzielenia gwarancji Skarbu Państwa jest akceptacja programu naprawczego przez Komisję Nadzoru Finansowego.

2. Emisja obligacji lub bankowych papierów wartościowych przez instytucję finansową może być objęta gwarancją, o ile spełnia warunki zobowiązania podporządkowanego albo pożyczki podporządkowanej określonych w art. 127 ust. 3 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. — Prawo bankowe oraz art. 148 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej.

3)

Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. — Prawo bankowe.

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1385 i 1387 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 60, poz. 535, Nr 65, poz. 594, Nr 228, poz. 2260 i Nr 229, poz. 2276, z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 85, poz. 727, Nr 167, poz. 1398 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 157, poz. 1119, Nr 190, poz. 1401 i Nr 245, poz. 1775, z 2007 r. Nr 42, poz. 272 i Nr 112, poz. 769, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056, Nr 192, poz. 1179, Nr 209, poz. 1315 i Nr 231, poz. 1546 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 42, poz. 341, Nr 65, poz. 545, Nr 71, poz. 609, Nr 127, poz. 1045, Nr 131, poz. 1075, Nr 144, poz. 1176, Nr 165, poz. 1316, Nr 166, poz. 1317, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540.

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 102, poz. 1117, z 2003 r. Nr 49, poz. 408 i Nr 229, poz. 2276, z 2005 r. Nr 132, poz. 1108, Nr 183, poz. 1538 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 208, poz. 1540, z 2008 r. Nr 86, poz. 524, Nr 118, poz. 747, Nr 217, poz. 1381 i Nr 231, poz. 1547 oraz z 2009 r. Nr 13, poz. 69, Nr 42, poz. 341 i Nr 104, poz. 860.



Dziennik Ustaw Nr 40                — 3488 —                Poz. 226

---

3. Wykonanie umowy gwarancji następuje, gdy wyemitowane przez instytucję finansową akcje, obligacje lub bankowe papiery wartościowe w całości lub w części nie znajdą nabywców między dotychczasowymi akcjonariuszami bądź udziałowcami lub podmiotami trzecimi.

4. Wysokość gwarancji nie może być wyższa niż kwota zwiększenia funduszy własnych określona w programie naprawczym. Art. 5.

1. W przypadku gdy gwarancja dotyczy objęcia przez Skarb Państwa wyemitowanych obligacji instytucji finansowej lub bankowych papierów wartościowych, wykonanie umowy gwarancji następuje przez objęcie całości lub części wyemitowanych obligacji lub bankowych papierów wartościowych, nieobjętych przez dotychczasowych akcjonariuszy bądź udziałowców lub podmioty trzecie.

2. W przypadku gdy gwarancja dotyczy objęcia przez Skarb Państwa wyemitowanych akcji instytucji finansowej, wykonanie gwarancji następuje:

1) w przypadku gdy dotychczasowi akcjonariusze lub podmioty trzecie objęły nie więcej niż 50 % wielkości emisji akcji — przez objęcie całości lub części wyemitowanych akcji;

2) w przypadku gdy dotychczasowi akcjonariusze lub podmioty trzecie objęły więcej niż 50 % wielkości emisji akcji — przez objęcie obligacji instytucji finansowej lub bankowych papierów wartościowych o łącznej wartości nominalnej stanowiącej różnicę między wysokością gwarancji oraz łączną wartością akcji objętych przez dotychczasowych akcjonariuszy lub podmioty trzecie.

3. Szczegółowe warunki udzielenia gwarancji, w tym warunki emisji akcji, obligacji instytucji finansowej lub bankowych papierów wartościowych przez instytucję finansową oraz ich objęcia przez Skarb Państwa, określa umowa, o której mowa w art. 6 ust.

3. Art. 6.

1. Gwarancji może udzielić na wniosek instytucji finansowej, w imieniu Skarbu Państwa, minister właściwy do spraw instytucji finansowych.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać w szczególności:

1) nazwę podmiotu;

2) przedmiot gwarancji;

3) wysokość wnioskowanej kwoty gwarancji;

4) informacje o aktualnej sytuacji ekonomiczno-finansowej podmiotu, w tym ostatnie sprawozdanie finansowe.

3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych udziela w drodze umowy gwarancji, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego i Prezesa Narodowego Banku Polskiego, a w przypadku banków — również Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, określając jej warunki oraz wysokość.

4. Warunkiem zawarcia umowy gwarancji pomiędzy ministrem właściwym do spraw instytucji finansowych oraz instytucją finansową jest uzyskanie zgody walnego zgromadzenia tej instytucji na związanie umową.

5. Wystąpienie o opinię Komisji Nadzoru Finansowego, o której mowa w ust. 3, stanowi wypełnienie warunków, o których mowa w art. 25 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. — Prawo bankowe albo art. 35 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej.

6. Umowa, o której mowa w ust. 3, w szczególności:

1) zapewnia ministrowi właściwemu do spraw instytucji finansowych odpowiedni wpływ na politykę finansową instytucji finansowej, w tym udział wyznaczonych przez niego przedstawicieli w organach instytucji finansowej;

2) określa sposób obliczenia ceny obejmowanych akcji, warunki emisji obligacji instytucji finansowej lub bankowych papierów wartościowych, w tym termin ich zapadalności, cenę emisyjną i oprocentowanie;

3) określa wysokość udzielonej gwarancji;

4) wskazuje cele wykorzystania środków pochodzących z emisji akcji, obligacji instytucji finansowej lub bankowych papierów wartościowych;

5) określa ograniczenia w zakresie wypłaty dywidendy bądź nadwyżki bilansowej;

6) określa ograniczenia w zakresie polityki płacowej wobec członków organów instytucji finansowej oraz kadry kierowniczej, z zastrzeżeniem ust. 7;

7) wskazuje obowiązek niezwłocznego dostosowania przepisów statutu i regulacji wewnętrznych instytucji finansowej, w celu uwzględnienia emisji akcji, obligacji instytucji finansowej lub bankowych papierów wartościowych oraz postanowień umowy gwarancji;

8) określa sposób rozliczenia straty instytucji finansowej za okresy ubiegłe.

7. Miesięczne wynagrodzenie członka organu instytucji finansowej, nie może przekraczać dwunastokrotności przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale roku poprzedniego, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, a wszelkie dodatkowe składniki wynagrodzenia nie mogą przekraczać w skali roku trzykrotności miesięcznego wynagrodzenia danego członka organu instytucji finansowej.

8. Minimalna wysokość oprocentowania obligacji, o których mowa w ust. 6 pkt 2, nie może w stosunku rocznym być niższa niż dwukrotność wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego.

9. Odmowa udzielenia gwarancji nie stanowi podstawy roszczeń instytucji finansowej ani osób trzecich wobec Skarbu Państwa.



Dziennik Ustaw Nr 40                — 3489 —                Poz. 226

---

Art. 7.

1. Zwiększenie funduszy własnych w wyniku wykonania gwarancji następuje z dniem objęcia akcji, obligacji instytucji finansowej lub bankowych papierów wartościowych przez Skarb Państwa. Przepisu art. 441 § 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. — Kodeks spółek handlowych nie stosuje się.

2. Prawa z objętych przez Skarb Państwa akcji, obligacji instytucji finansowej oraz bankowych papierów wartościowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2, wykonuje minister właściwy do spraw instytucji finansowych.

3. W przypadku gdy instytucja finansowa wypłaca akcjonariuszom dywidendę, akcje objęte przez Skarb Państwa w wyniku wykonania gwarancji są uprzywilejowane w zakresie dywidendy i przyznają:

1) w pierwszym roku, za który Skarbowi Państwa przysługuje prawo do dywidendy — dwukrotność,

2) w drugim roku, za który Skarbowi Państwa przysługuje prawo do dywidendy — trzykrotność,

3) w trzecim i następnych latach, za które Skarbowi Państwa przysługuje prawo do dywidendy — czterokrotność — dywidendy przeznaczonej do wypłaty akcjonariuszom uprawnionym z akcji nieuprzywilejowanych.

4. Akcje objęte przez Skarb Państwa w wyniku wykonania gwarancji są uprzywilejowane co do głosu i przyznają dwa głosy na jedną akcję podczas głosowania uchwały o podziale zysku. Art. 8. W przypadku wykonania umowy gwarancji minister właściwy do spraw instytucji finansowych może wystąpić do Komisji Nadzoru Finansowego z wnioskiem o ustanowienie kuratora nadzorującego wykonanie programu naprawczego. Art. 9.

1. W przypadku gdy instytucja finansowa nie wywiązuje się z warunków umowy gwarancji, minister właściwy do spraw instytucji finansowych ma prawo do:

1) złożenia wniosku do Komisji Nadzoru Finansowego o ustanowienie zarządu komisarycznego;

2) przedłożenia posiadanych akcji do umorzenia;

3) przedłożenia posiadanych obligacji instytucji finansowej lub bankowych papierów wartościowych do przedterminowego wykupu.

2. W przypadku rażącego naruszenia warunków umowy gwarancji przez instytucję finansową, Skarbowi Państwa przysługuje prawo do przejęcia instytucji finansowej, o którym mowa w art. 14 ust.

1.

3. Umorzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, następuje za wynagrodzeniem ustalonym przez zarząd instytucji finansowej zgodnie z art. 10 ust.

2.

4. Umorzenia akcji, przedterminowego wykupu obligacji instytucji finansowej lub bankowych papierów wartościowych, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 i 3,

dokonuje zarząd instytucji finansowej, w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku przez ministra właściwego do spraw instytucji finansowych. Do umorzenia akcji przepisów art. 359 § 1 zdanie trzecie oraz § 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 15 września 2000 r. — Kodeks spółek handlowych nie stosuje się. Art. 10.

1. Do ustalenia ceny sprzedaży akcji instytucji finansowej objętych przez Skarb Państwa w wyniku wykonania gwarancji stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397, z późn. zm.4)) w zakresie ustalenia ceny akcji w ramach prywatyzacji pośredniej, z zastrzeżeniem ust.

2. 2. Jeżeli wykup akcji instytucji finansowej objętych przez Skarb Państwa w wyniku wykonania gwarancji następuje na podstawie uchwały walnego zgromadzenia o przymusowym wykupie akcji, cena akcji jest nie niższa niż najwyższa z wartości:

1) cena ustalona zgodnie z ust. 1;

2) średnia cena rynkowa z okresu 3 miesięcy poprzedzających uchwałę walnego zgromadzenia, w czasie których dokonywany był obrót tymi akcjami na rynku regulowanym;

3) iloczyn ceny nabycia tych akcji i współczynnika korygującego.

3. Za średnią cenę rynkową, o której mowa w ust. 2, uważa się cenę będącą średnią arytmetyczną ze średnich, dziennych cen ważonych wolumenem obrotu.

4. Przepisu art. 418 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. — Kodeks spółek handlowych nie stosuje się. Art. 11.

1. Skuteczność gwarancji jest uzależniona od wniesienia przez instytucję finansową opłaty prowizyjnej od gwarancji.

2. Opłata prowizyjna jest naliczana od objętej gwarancją kwoty zobowiązania.

3. Opłata prowizyjna od gwarancji jest wpłacana na rachunek rezerw poręczeniowych i gwarancyjnych Skarbu Państwa prowadzony przez Bank Gospodarstwa Krajowego. Art. 12. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, sposób wyznaczenia współczynnika korygującego oraz naliczania i pobierania opłaty prowizyjnej od gwarancji oraz wysokość tej opłaty, uwzględniając w szczególności:

1) uzależnienie wysokości opłaty prowizyjnej od okresu, na który udzielana jest gwarancja;

2) ryzyko związane z działalnością instytucji finansowej, będącej beneficjentem gwarancji;

4)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2055, z 2003 r. Nr 60, poz. 535 i Nr 90, poz. 844, z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 116, poz. 1207, Nr 123, poz. 1291 i Nr 273, poz. 2703 i 2722, z 2005 r. Nr 167, poz. 1400, Nr 169, poz. 1418, Nr 178, poz. 1479 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 107, poz. 721 i Nr 208, poz. 1532, z 2008 r. Nr 180, poz. 1109, z 2009 r. Nr 13, poz. 70 i Nr 157, poz. 1241 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 144.



Dziennik Ustaw Nr 40                — 3490 —                Poz. 226

---

3) ustalenie stawek opłaty prowizyjnej od gwarancji, której udzielenie nie stanowi pomocy publicznej w rozumieniu przepisów o pomocy publicznej. Art. 13. Do gwarancji, o której mowa w ustawie, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2003 r. Nr 174, poz. 1689, z późn. zm.5)), z wyjątkiem art. 31 tej ustawy. Rozdział 3 Przejmowanie przez Skarb Państwa instytucji finansowych Art. 14.

1. W przypadku wystąpienia okoliczności grożących utratą wypłacalności instytucji finansowej Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, kierując się koniecznością zapewnienia stabilności krajowego systemu finansowego, może, w drodze decyzji, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego i Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego, a w przypadku banków — również Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, dokonać, w imieniu Skarbu Państwa, przejęcia takiej instytucji. Przejęcie instytucji finansowej następuje przez przymusowy wykup akcji od dotychczasowych akcjonariuszy przez Skarb Państwa.

2. Prezes Narodowego Banku Polskiego, Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego, a w przypadku banków — również Bankowy Fundusz Gwarancyjny przekazują opinię w terminie dwóch dni od dnia doręczenia wniosku o wydanie opinii.

3. Akcjonariusze, których akcje podlegają przymusowemu wykupowi, powinni, w terminie dwóch tygodni od daty wydania decyzji, złożyć w spółce dokumenty akcji lub dowody ich złożenia do rozporządzenia spółki. Jeżeli akcjonariusz nie złożył dokumentu akcji w terminie, zarząd unieważnia ją w trybie art. 358 ustawy z dnia 15 września 2000 r. — Kodeks spółek handlowych, a nabywcy wydaje nowy dokument akcji pod tym samym numerem emisyjnym.

4. Po uiszczeniu ceny wykupu, obejmującej również akcje, o których mowa w ust. 3, zarząd powinien niezwłocznie przenieść wykupione akcje na Skarb Państwa. Do dnia uiszczenia całej sumy wykupu akcjonariusze zachowują wszystkie uprawnienia z akcji.

5. Do decyzji o przejęciu instytucji finansowej przepisów art. 10, art. 127 § 3 i art. 130 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. — Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.6)) nie stosuje się.

5)

6. Decyzja o przejęciu instytucji finansowej jest natychmiast wykonalna.

7. Wystąpienie o opinię Komisji Nadzoru Finansowego stanowi wypełnienie warunków, o których mowa w art. 25 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. — Prawo bankowe oraz art. 35 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej, oraz stanowi dokonanie zawiadomienia, o którym mowa w art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 185, poz. 1439).

8. Do ustalenia ceny przymusowego wykupu akcji stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji w zakresie ustalenia ceny akcji w ramach prywatyzacji pośredniej.

9. Prawa z akcji instytucji finansowych, których akcje zostały nabyte w trybie ust. 1, wykonuje minister właściwy do spraw instytucji finansowych.

10. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych zbywa akcje instytucji finansowej po ustaniu okoliczności, o których mowa w ust. 1, jednak nie później niż w terminie trzech lat od dnia objęcia ostatniej akcji, w ramach trybu publicznego, o którym mowa w art. 33 ust. 1 pkt 1—4 i 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji. W ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie przez Radę Ministrów o kolejny rok; przedłużenie można jednokrotnie ponowić.

11. W przypadku przejęcia instytucji finansowej na podstawie art. 9 ust. 2 zbycie akcji, o którym mowa w ust. 10, następuje nie później niż w terminie trzech lat od dnia objęcia ostatniej akcji. Przepis ust. 10 zdanie drugie stosuje się.

12. Rada Ministrów może wyrazić zgodę na inny niż przewidziany w ust. 10 tryb zbywania akcji. Art. 15.

1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych może wystąpić do Komisji Nadzoru Finansowego z wnioskiem o ustanowienie w instytucji finansowej przejętej przez Skarb Państwa zarządu komisarycznego.

2. Z dniem ustanowienia zarządu komisarycznego rada nadzorcza zostaje zawieszona, członkowie zarządu instytucji finansowej zostają odwołani z mocy prawa, a ustanowione wcześniej prokury i pełnomocnictwa wygasają. Na czas trwania zarządu komisarycznego kompetencje innych organów instytucji finansowej zostają zawieszone. Art. 16. Członkom zarządu pełniącym funkcje przed przejęciem instytucji finansowej przysługuje odprawa w wysokości nie wyższej niż jednomiesięczne wynagrodzenie obliczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy. Art. 17. Rozliczenia z akcjonariuszami przejętej instytucji finansowej prowadzi, w imieniu Skarbu Państwa, Bank Gospodarstwa Krajowego. Szczegółowe warunki rozliczeń i zasad finansowania określa umowa zawarta między ministrem właściwym do spraw instytucji finansowych a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 123, poz. 1291, Nr 145, poz. 1537 i Nr 281, poz. 2785, z 2005 r. Nr 78, poz. 684 i Nr 183, poz. 1538, z 2009 r. Nr 65, poz. 545 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 144.

6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1660, z 2004 r. Nr 162, poz. 1692, z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 78, poz. 682 i Nr 181, poz. 1524, z 2008 r. Nr 229, poz. 1539 oraz z 2009 r. Nr 195, poz. 1501 i Nr 216, poz. 1676.



Dziennik Ustaw Nr 40                — 3491 —                Poz. 226

---

Art. 18.

1. Rozliczenia z tytułu wykonania gwarancji oraz rozliczenia, o których mowa w art. 17, następują w formie pieniężnej lub skarbowych papierów wartościowych.

2. Emisja skarbowych papierów wartościowych, o których mowa w ust. 1, następuje z dniem zarejestrowania skarbowych papierów wartościowych w depozycie papierów wartościowych oraz w kwocie równej wartości nominalnej wyemitowanych papierów wartościowych. Art. 19.

1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi przez wydanie listu emisyjnego warunki emisji skarbowych papierów wartościowych, o których mowa w art. 18, oraz sposób realizacji świadczeń z nich wynikających.

2. List emisyjny zawiera w szczególności:

1) datę emisji;

2) powołanie podstawy prawnej emisji;

3) jednostkową wartość nominalną;

4) walutę, w której może następować emisja, lub sposób określenia waluty emisji;

5) cenę lub sposób jej ustalenia;

6) stopę procentową lub sposób jej obliczania;

7) określenie sposobu i terminów wypłaty należności głównej oraz należności ubocznych;

8) datę, od której nalicza się oprocentowanie skarbowych papierów wartościowych tej emisji;

9) termin wykupu oraz zastrzeżenia w przedmiocie możliwości wcześniejszego wykupu. Rozdział 4 Przepisy z zakresu finansów publicznych Art. 20.

1. Do emisji skarbowych papierów wartościowych, o których mowa w ustawie, nie stosuje się przepisów art. 97, art. 98 i art. 102 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 146).

2. Emisji skarbowych papierów wartościowych, o których mowa w ustawie, nie wlicza się do limitów określonych w ustawie budżetowej.

3. Wartość nominalną zobowiązań z tytułu wyemitowanych skarbowych papierów wartościowych, o których mowa w ustawie, zalicza się do długu Skarbu Państwa, zgodnie z ustawą z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych przedstawia komisji sejmowej właściwej do spraw finansów publicznych kwartalną informację o podejmowanych działaniach będących realizacją postanowień niniejszej ustawy w terminie 30 dni od zakończenia kwartału. Art. 21.

1. Środki uzyskane z realizacji praw z akcji, obligacji instytucji finansowej i bankowych papierów wartościowych stanowią dochody budżetu państwa.

2. Środki ze sprzedaży, umorzenia lub wykupu akcji, obligacji instytucji finansowej lub bankowych papierów wartościowych stanowią przychody budżetu państwa.

3. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych, może, po zasięgnięciu opinii komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu, w drodze rozporządzenia, dokonywać przeniesienia planowanych wydatków budżetowych między częściami i działami budżetu państwa w celu realizacji zadań wynikających z przepisów ustawy. Art. 22. Czynności cywilnoprawne dokonywane w celu wykonania postanowień ustawy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z wyłączeniem zmian umowy spółki (aktu założycielskiego, statutu spółki). Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących i przepisy końcowe Art. 23. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. — Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.7)) w art. 142 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W razie powstania straty bilansowej bądź groźby jej nastąpienia albo powstania niebezpieczeństwa niewypłacalności lub utraty płynności, zarząd banku niezwłocznie zawiadamia o tym Komisję Nadzoru Finansowego oraz przedstawia jej program postępowania naprawczego, zapewniając jego realizację.”. Art. 24. Działania polegające na udzielaniu przez Skarb Państwa gwarancji zwiększania funduszy własnych instytucji finansowych oraz przejmowaniu przez Skarb Państwa instytucji finansowych, o których mowa w ustawie, mogą być podejmowane nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2010 r., z wyjątkiem art. 9 ust.

2. Art. 25. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Kaczyński

7)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1385 i 1387 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 60, poz. 535, Nr 65, poz. 594, Nr 228, poz. 2260 i Nr 229, poz. 2276, z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 85, poz. 727, Nr 167, poz. 1398 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 157, poz. 1119, Nr 190, poz. 1401 i Nr 245, poz. 1775, z 2007 r. Nr 42, poz. 272 i Nr 112, poz. 769, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056, Nr 192, poz. 1179, Nr 209, poz. 1315 i Nr 231, poz. 1546 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 42, poz. 341, Nr 65, poz. 545, Nr 71, poz. 609, Nr 127, poz. 1045, Nr 131, poz. 1075, Nr 144, poz. 1176, Nr 165, poz. 1316, Nr 166, poz. 1317, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540.



Dziennik Ustaw Nr 40, poz. 226 z 2010 - pozostałe dokumenty:

• Dziennik Ustaw Nr 40, poz. 232 z 20102010-03-16

  Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 4 marca 2010 r. zmieniające rozporządzenie - Regulamin urzędowania sądów powszechnych

• Dziennik Ustaw Nr 40, poz. 231 z 20102010-03-16

  Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 2 marca 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie udzielania pomocy finansowej dla inwestycji o dużym znaczeniu dla gospodarki w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007-2013

• Dziennik Ustaw Nr 40, poz. 230 z 20102010-03-16

  Ustawa z dnia 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne oraz niektórych innych ustaw

• Dziennik Ustaw Nr 40, poz. 229 z 20102010-03-16

  Ustawa z dnia 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych innych ustaw

• Dziennik Ustaw Nr 40, poz. 228 z 20102010-03-16

  Ustawa z dnia 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji

• Dziennik Ustaw Nr 40, poz. 227 z 20102010-03-16

  Ustawa z dnia 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks karny wykonawczy oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska

• Dziennik Ustaw Nr 40, poz. 225 z 20102010-03-16

  Ustawa z dnia 22 stycznia 2010 r. o ratyfikacji Konwencji o jurysdykcji, prawie właściwym, uznawaniu, wykonywaniu i współpracy w zakresie odpowiedzialności rodzicielskiej oraz środków ochrony dzieci, sporządzonej w Hadze dnia 19 października 1996 r.

• Dziennik Ustaw Nr 40, poz. 224 z 20102010-03-16

  Ustawa z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

• Dziennik Ustaw Nr 40, poz. 223 z 20102010-03-16

  Ustawa z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych

• Dziennik Ustaw Nr 40, poz. 222 z 20102010-03-16

  Ustawa z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny

• Dziennik Ustaw Nr 40, poz. 221 z 20102010-03-16

  Ustawa z dnia 8 stycznia 2010 r. o ratyfikacji Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokołu do tej Konwencji, podpisanych w Warszawie dnia 9 września 2009 r.