Dziennik Ustaw Nr 86, poz. 788 z 2002

Dziennik Ustaw Nr 86                — 5751 —                Poz. 788

788

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWN¢TRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 18 czerwca 2002 r. w sprawie warunków przyznawania funkcjonariuszom Straży Granicznej nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg. Na podstawie art. 114 ust. 3 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255, z 2001 r. Nr 45, poz. 498, Nr 106, poz. 1149 i Nr 110, poz. 1189 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676) zarządza się, co następuje: §

1. 1. Funkcjonariuszowi Straży Granicznej, w służbie stałej i przygotowawczej, zwanemu dalej „funkcjonariuszem”, pełniącemu służbę przez okres roku kalendarzowego przyznaje się nagrodę roczną w wysokości jednomiesięcznego uposażenia, z zastrzeżeniem ust.

3.

2. Funkcjonariuszowi, który pełni służbę przez część roku kalendarzowego, nagrodę roczną przyznaje się, z zastrzeżeniem ust. 3, proporcjonalnie do liczby pełnych miesięcy kalendarzowych służby, w wysokości 1/12 uposażenia, o którym mowa w § 3, za każdy miesiąc kalendarzowy służby.

3. Funkcjonariuszowi, który na skutek wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą nabył prawo do renty inwalidzkiej albo poniósł śmierć, nagroda roczna za ostatni rok służby przysługuje w wysokości określonej w ust. 1 bez względu na okres służby pełnionej w tym roku. § 2.

1. Do okresu służby, od którego zależy wysokość nagrody rocznej, nie wlicza się miesięcy kalendarzowych, w których funkcjonariusz:

1) korzystał z urlopu bezpłatnego,

2) nie zachował prawa do uposażenia za okresy niewykonywania obowiązków służbowych, o których mowa w art. 130 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej,

3) był tymczasowo aresztowany albo zawieszony w czynnościach służbowych, chyba że postępowanie karne lub dyscyplinarne będące przyczyną aresztowania lub zawieszenia zostało umorzone prawomocnym orzeczeniem bądź funkcjonariusz został uniewinniony na podstawie prawomocnego wyroku lub orzeczenia o uniewinnieniu w postępowaniu dyscyplinarnym.

2. Umorzenie postępowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy umorzenia postępowania karnego z powodu przedawnienia lub amnestii. §

3. Podstawę ustalenia wysokości nagrody rocznej stanowi miesięczne uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, należne funkcjonariuszowi w ostatnim dniu służby wliczanym do okresu, za który przysługuje nagroda. §

4. Nie ustala się uprawnień do nagrody rocznej, jeżeli przeciwko funkcjonariuszowi toczy się postępowanie karne lub dyscyplinarne o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który przyznawana jest nagroda — do czasu zakończenia tego postępowania. § 5.

1. Nagrodę roczną obniża się od 20% do 50% za rok kalendarzowy, w którym funkcjonariusz:

1) popełnił przestępstwo inne niż umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego, stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu,

2) naruszył dyscyplinę służbową w czasie służby, jeżeli w przeprowadzonym postępowaniu dyscyplinarnym został prawomocnym orzeczeniem uznany winnym zarzucanych mu czynów,

3) nie wywiązywał się z obowiązków służbowych, co zostało stwierdzone w opinii służbowej.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, decyzję o obniżeniu wysokości nagrody rocznej podejmuje przełożony, o którym mowa w § 11, uwzględniając w szczególności charakter popełnionego przestępstwa lub przewinienia, jego skutki, rodzaj i wymiar orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki w służbie. §

6. Nagroda roczna nie przysługuje w przypadkach:

1) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego,

2) wymierzenia funkcjonariuszowi za czyn, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 2, kary dyscyplinarnej: a) wydalenia ze służby, b) ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby, c) obniżenia stopnia, d) wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, e) ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku,

3) zwolnienia funkcjonariusza ze służby z powodu: a) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż wymienione w pkt 1, b) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie służby stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy, c) nieprzydatności do służby stwierdzonej w opinii służbowej w okresie odbywania służby przygotowawczej.