Dziennik Ustaw Nr 50, poz. 478 z 2004

Tytuł:	Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 marca 2004 r. w sprawie warunków i sposobu postępowania żołnierzy Wojskowych Służb Informacyjnych przy użyciu broni palnej
Status aktu prawnego:	Obowiązujący
Data ogłoszenia:	2004-03-29
Data wydania:	2004-03-16
Data wejscia w życie:	2004-04-13
Data obowiązywania:	2004-03-29

Treść dokumentu: Dziennik Ustaw Nr 50, poz. 478 z 2004

478

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 16 marca 2004 r. w sprawie warunków i sposobu postępowania żołnierzy Wojskowych Służb Informacyjnych przy użyciu broni palnej Na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o Wojskowych Służbach Informacyjnych (Dz. U. Nr 139, poz. 1326 i Nr 179, poz. 1750 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177) zarządza się, co następuje: §

1. Rozporządzenie określa:

1) dostosowane do sytuacji warunki i sposób postępowania przy użyciu broni palnej,

2) ograniczenia w zakresie użycia broni palnej,

3) sposób dokumentowania przypadków użycia broni palnej — przez żołnierza Wojskowych Służb Informacyjnych, zwanego dalej „żołnierzem WSI”. §

2. Użycie broni palnej przez żołnierza WSI w przypadkach, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o Wojskowych Służbach Informacyjnych, zwanej dalej „ustawą”, polega na oddaniu strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia, po wyczerpaniu trybu postępowania określonego w §

6. §

3. ˚ołnierz WSI może użyć wyłącznie broni palnej, która została mu służbowo przydzielona. § 4.

1. Broni palnej nie używa się w przypadkach określonych w art. 22 ust. 1 pkt 6, 7 i 9 ustawy w stosunku do kobiet w widocznej ciąży, osoby, której wygląd wskazuje na wiek do 13 lat, starców oraz osób o widocznym kalectwie.

2. W przypadku zatrzymania osoby, o którym mowa w art. 20 ust. 2 ustawy, żołnierz WSI jest obowiązany uprzedzić osobę zatrzymaną o możliwości użycia wobec niej broni palnej w razie podjęcia przez nią próby ucieczki lub innego zachowania uprawniającego do użycia tej broni. §

5. Użycie broni palnej w strefie nadgranicznej nie powinno powodować ostrzelania terytorium państwa sąsiedniego. § 6.

1. ˚ołnierz WSI przed użyciem broni palnej jest obowiązany:

1) po uprzednim okrzyku „WOJSKOWE SŁU˚BY INFORMACYJNE” wezwać osobę do zachowania się zgodnego z prawem, a w szczególności do natychmiastowego porzucenia broni lub niebezpiecznego narzędzia, zaniechania ucieczki, odstąpienia od bezprawnych działań lub użycia przemocy;

2) w razie niepodporządkowania się wezwaniom określonym w pkt 1, zagrozić użyciem broni palnej, wzywając „STÓJ — BO STRZELAM”;



Dziennik Ustaw Nr 50                — 2796 —                Poz. 478

---

3) oddać strzał ostrzegawczy w bezpiecznym kierunku, jeżeli wezwania określone w pkt 1 i 2 okażą się bezskuteczne.

2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się w przypadkach, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1, 3, 5 i 8 ustawy, a także w innych przypadkach, gdy z zachowania osoby posiadającej broń lub niebezpieczne narzędzie wynika, że wszelka zwłoka groziłaby bezpośrednim niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia ludzkiego.

3. Użycie broni palnej w przypadkach, o których mowa w ust. 2, musi być poprzedzone okrzykiem „WOJSKOWE SŁU˚BY INFORMACYJNE”. §

7. W przypadku wykonywania czynności służbowych przez dwóch lub więcej żołnierzy WSI, decyzję o użyciu broni palnej podejmuje żołnierz, któremu polecono dowodzenie lub kierowanie daną czynnością. W przypadku gdy nie ma on możliwości wydania rozkazu, decyzję o użyciu broni palnej podejmuje żołnierz wykonujący daną czynność. §

8. Jeżeli skutkiem użycia broni palnej jest zranienie osoby, żołnierz WSI jest obowiązany, z zachowaniem bezpieczeństwa własnego i innych osób oraz bez zbędnej zwłoki, udzielić tej osobie pierwszej pomocy przedmedycznej, a następnie spowodować zapewnienie pomocy lekarskiej. § 9.

1. Jeżeli następstwem użycia broni palnej jest śmierć lub zranienie osoby albo szkoda w mieniu znacznej wartości, żołnierz WSI niezwłocznie powiadamia o zdarzeniu oficera dyżurnego właściwej jednostki organizacyjnej WSI i ˚andarmerii Wojskowej, a także, w miarę możliwości:

1) zabezpiecza na miejscu zdarzenia ślady i dowody oraz nie dopuszcza osób postronnych;

2) podejmuje działania zmierzające do ustalenia świadków zdarzenia;

3) podejmuje inne czynności niecierpiące zwłoki, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów zdarzenia.

2. Oficer dyżurny jednostki organizacyjnej WSI niezwłocznie powiadamia o zdarzeniu, o którym mowa w ust. 1, szefa jednostki organizacyjnej WSI.

3. Szef jednostki organizacyjnej WSI niezwłocznie zawiadamia o zdarzeniu, o którym mowa w ust. 1, właściwego miejscowo prokuratora wojskowego. § 10.

1. ˚ołnierz WSI, zachowując bezpieczeństwo własne i innych osób, informuje osobę, wobec której użyto broni palnej, o prawie złożenia zażalenia do Wojskowego Sądu Okręgowego w Warszawie na sposób użycia tej broni.

2. O każdym przypadku użycia broni palnej lub oddania strzału ostrzegawczego żołnierz WSI jest obowiązany niezwłocznie powiadomić oficera dyżurnego właściwej jednostki organizacyjnej WSI i ˚andarmerii Wojskowej, a ponadto złożyć pisemny meldunek szefowi jednostki organizacyjnej WSI, w której pełni służbę.

3. Oficer dyżurny jednostki organizacyjnej WSI niezwłocznie powiadamia o przypadku, o którym mowa w ust. 2, szefa jednostki organizacyjnej WSI oraz dokumentuje ten przypadek w książce meldunków służby dyżurnej.

4. Meldunek, o którym mowa w ust. 2, zawiera w szczególności:

1) stopień wojskowy, imię i nazwisko żołnierza WSI, który użył broni palnej, oraz nazwę jednostki organizacyjnej WSI, w której pełni służbę;

2) czas i miejsce użycia broni palnej;

3) dane osoby, wobec której użyto broni palnej;

4) szczegółowe powody użycia broni palnej;

5) typ i numer seryjny użytej broni palnej;

6) opis postępowania poprzedzającego użycie broni palnej;

7) skutki użycia broni palnej;

8) opis postępowania po użyciu broni palnej;

9) inne ważne okoliczności zdarzenia;

10) dane ustalonych świadków zdarzenia;

11) wzmiankę o pouczeniu, o którym mowa w ust. 1;

12) podpis żołnierza sporządzającego meldunek. §

11. Szef jednostki organizacyjnej WSI jest obowiązany podjąć działanie, o którym mowa w § 9 ust. 3, a ponadto:

1) niezwłocznie powiadomić przełożonego o każdym przypadku użycia broni palnej przez podwładnego żołnierza WSI;

2) zbadać, czy użycie broni palnej przez podwładnego żołnierza WSI nastąpiło zgodnie z obowiązującymi przepisami;

3) złożyć pisemny meldunek przełożonemu o wynikach badań, o których mowa w pkt

2. §

12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: L. Miller



Dziennik Ustaw Nr 50, poz. 478 z 2004 - pozostałe dokumenty:

• Dziennik Ustaw Nr 50, poz. 492 z 20042004-03-29

  Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 marca 2004 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie urlopów policjantów

• Dziennik Ustaw Nr 50, poz. 491 z 20042004-03-29

  Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 marca 2004 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobów przeprowadzania zbiórek publicznych oraz zakresu kontroli nad tymi zbiórkami

• Dziennik Ustaw Nr 50, poz. 490 z 20042004-03-29

  Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 15 marca 2004 r. w sprawie ustalenia liczby sędziów w sądach wojskowych oraz w Departamencie Sądów Wojskowych Ministerstwa Sprawiedliwości

• Dziennik Ustaw Nr 50, poz. 489 z 20042004-03-29

  Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 marca 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy prowadzeniu działalności związanej ze sprzedażą bezpośrednią

• Dziennik Ustaw Nr 50, poz. 488 z 20042004-03-29

  Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 marca 2004 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie powierzenia określonym podmiotom prowadzenia niektórych zadań w zakresie oceny wartości użytkowej zwierząt

• Dziennik Ustaw Nr 50, poz. 487 z 20042004-03-29

  Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 22 marca 2004 r. w sprawie określenia grup uposażenia

• Dziennik Ustaw Nr 50, poz. 486 z 20042004-03-29

  Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 marca 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przyznawania nagrody rocznej osobom kierującym Agencją Mienia Wojskowego i Wojskową Agencją Mieszkaniową

• Dziennik Ustaw Nr 50, poz. 485 z 20042004-03-29

  Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 marca 2004 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad i trybu przyznawania nagrody rocznej osobom kierującym niektórymi podmiotami prawnymi oraz wzoru wniosku o przyznanie nagrody rocznej

• Dziennik Ustaw Nr 50, poz. 484 z 20042004-03-29

  Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 marca 2004 r. w sprawie wzywania osób podlegających powszechnemu obowiązkowi obrony przez organy wojskowe

• Dziennik Ustaw Nr 50, poz. 483 z 20042004-03-29

  Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 marca 2004 r. w sprawie zwalniania żołnierzy zawodowych z zawodowej służby wojskowej

• Dziennik Ustaw Nr 50, poz. 482 z 20042004-03-29

  Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 marca 2004 r. uchylające rozporządzenie w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od niektórych dochodów (przychodów) oraz zwolnienia niektórych grup płatników z obowiązku pobrania podatku

• Dziennik Ustaw Nr 50, poz. 481 z 20042004-03-29

  Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 19 marca 2004 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości funduszy emerytalnych

• Dziennik Ustaw Nr 50, poz. 480 z 20042004-03-29

  Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 marca 2004 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dodatku zagranicznego i świadczeń przysługujących członkom służby zagranicznej wykonującym obowiązki służbowe w placówce zagranicznej

• Dziennik Ustaw Nr 50, poz. 479 z 20042004-03-29

  Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 marca 2004 r. w sprawie zakresu informacji zawartych w rocznym sprawozdaniu o udzielonych zamówieniach publicznych oraz jego wzoru

• Dziennik Ustaw Nr 50, poz. 477 z 20042004-03-29

  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 marca 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu stosowania przez żołnierzy Wojskowych Służb Informacyjnych środków przymusu bezpośredniego